Leidse Courant | 1977 | 22 november 1977 | pagina 5

Scheepswerf Bocxe werkt 50 jaar
aan alles dat „naar water ruikt"

Voorschotense

volkstuinders

teleurgesteld

Rembrandt scholengemeenschap wil
dependace in Voorschoten opheffen

Swift ontfutselt
Glasbergen

het eerste punt

Wachten op stichting
Parkeerregeling
voor bedrijven
voorlopig uitgesteld

^AD/REGIO

LEIDSE COURANT

DINSDAG 22 NOVEMBER 1977 PAGINA 5

llorgen rusten even de
snijbranders en de ha
ft tiers, een ogenblik
vordt er niet geklonken
'\an de Hoekse Aar, aan
fjae overkant van het Ter
/Aarse Papenveer. Alt-
rtfans niet geklonken in
i -imbaehtelijke zin, want
lyfr is genoeg reden voor
sV e scheepsbouwers Boc-
;e en hun man of acht

personeel om in intieme
kring de glazen te hef
fen op een stoer verle
den en een veelbeloven
de toekomst. De
scheeps- en jachtwerf H.
F. Bocxe en Zonen, Ter
Aar (Z.H.), bestaat 50
jaar, lange tijd de buren
van een groentenveiling,
thans in vol bedrijf in de
schaduw van een fris

drankendomein. Vader
Hein Jan Bocxe: „We
maken er geen officieel
vertoon van, alleen met
onze eigen mensen gaan
we er iets gezelligs van
maken. Donderdag zijn
we weer volop aan de
slag". Vader Hein Jan
(64) zelf heeft ook wel
wat te gedenken. Als 12-
jarige zeun ging hij bij

zijn vader werken; hij
zit dus alweer ruim een
halve eeuw in het
scheepsbouwvak.

Voordat de scheepsbouwers
Bocxe zich in 1927 aan de
doodlopende vaart die de
Hoekse Aar nu een keer is
vestigden, was het bedrijf in
Aarlanderveen te vinden. Al
minstens 150 jaar lang, want
overgrootvader, grootvader en
vader Bocxe waren in de

ader Hein Jan Bocxe bij één van de schepen, waaraan thans op de werf wordt gewerkt.

scheepsbouwerij groot gewor
den. Ooit is het klein begon
nen en voor het maken van
roeibootjes schaamden de
Bocxe's zich niet. „Ik herinner
me nog, dat ik als jongen de
boer op ging met een handkar
retje om pramen en boten te
repareren. Zo ging dat vroe
ger: we gingen zelf naar de
klanten toe", vertelt vader
Hein Jan, wiens nageslacht in
de zoons Frans (27, de admini
stratieve sector beherend) en
Jan (29, het technisch gedeelte
onder zijn hoede hebbend) de
zaak met veel geestdrift en
durf voortzet.

In Aarlanderveen begon
scheepsbouwer Bocxe aan te
kijken tegen steeds grotere
schepen die gebouwd moesten
worden. Om aan de vraag te
kunnen beantwoorden kon
men in dit veense deel van het
Aargebied niet meer terecht
Aanvankelijk konden de boo
tjes nog door de plaatselijke
sluis heen. Tot 50 ton ging dat
wel, maar de eisen des tijds
verlangden meer. Aan de
Hoekse Aarkade konden sche
pen tot 250 ton worden ge
bouwd en nu, in de late zeven
tiger jaren, is het allemaal al
weer een stuk groter gewor
den. De heer Bocxe maakt nu
mee, dat „ze voor de kant
komen tot wel 500 ton, maar
die schepen kan ik niet meer
op de werf halen". De werf
van Bocxe is meer gespeciali
seerd geworden, zoals zovele
scheeps- en jachtwerven van
dit genre. Men heeft er de
handen vol aan allerhande re
paraties, maar vóór alles heeft
Bocxe zich toegelegd omdat
de grote trend dat nu eenmaal
vereist op de jachtbouw,
want in brede trekken schijnt
ons volk (waterminnend als
het al is) steeds welvarender
te worden en in staat om zich
plezier-te-water aan te schaf
fen tegen bedragen die er niet
om liegen.

Zo werden in de jaren vijftig
veel „Schokkers" gebouwd,

Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. "Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen

jachten van een meter of tien
lang. Dat was naar het model
van een oud vissersschip,
„mooie schepen vooral", aldus
bouwer Bocxe. Zoon Frans
vertelt iets over de platbodem-
jachten van eigen ontwerp die
tot 9 meter lengte reikten: „Je
ontwikkelt wat en timmert de
zaak ineen". Aan de Hoekse
Aarkade worden ook schepen
verlengd of verkort, er wordt
veel verbouwd en omgebouwd.
In staal natuurlijk: want toen
de Bocxes in Aarlanderveen
begonnen was het allemaal
houtwerk, pas grootvader Boc
xe begon in ijzer te werken
met motorbootjes bijvoorbeeld
en kleine vrachtschepen. Veel
klanten van de feestvierende
scheepswerf zijn Zeeuwse
schippers. Deze lieden blijken
steeds weer de Aarse wateren
te kunnen vinden. Evenals
trouwens de eigenaars van
woonboten die in en omtrent
de Amsterdamse Amstel in
rustig vaarwater liggen en nu
en dan een forse opknapbeurt
van node hebben.

De Bocxes zijn met hun tijd
meegegaan, want behalve een
werf tref je bij die Hoekse Aar
ook een showroom aan. Bocxe
importeert immers scheepsmo
toren uit Finland en is dealer
van buitenboordmotoren. Vo

rig jaar nog is Frans met de
auto naar Finland geweest:
een week heen en een week
terug: „Dat doe ik nooit meer.
Het is daar wel verschrikkelijk
mooi, maar de reis doet je de
das om". En dan is er de hele
handel in accessoires er om
heen, gericht op het plezier
jacht. Onder direct handbe
reik liggen de plannen die
Frans Bocxe omschrijft met
„uitzicht op de „motor-sailer",
waarvan we het volgend jaar
een serie hopen te kunnen ma
ken". Met zo'n boot kun je
zeilen en in minder prettiger
omstandigheden kan de motor
worden ingeschakeld. „Die
boot vertoont het comfort van
een motorjacht net zo goed als
goede zeileigenschappen".
Bocxe werkt met de mogelijk
heden, woekert met de gege
ven ruimte, want aan een hel
ling" van 35 meter ben je ge
bonden: „Dus moet je het ook
in andere richtingen zoeken",
vindt Frans, die me graag
rondleidt in de „Bocxe Boo-
tiek", de uitstalling naast de
ruimte voor winterstalling van
jachten en kruisers. Knus idee,
dat je daar terecht kunt op elk
bootterrein, als je te water ge
lukkig wil zijn.

„Het jacht". Dat schijnt in toe
nemende mate voor velen de

vervulling van dromen te zijn.
Frans Bocxe: „Er zijn er die
hun auto hebben verkocht om
financieel hun dure boot ver
wezenlijkt te krijgen. Die ko
men op de fiets naar de werf
om te kijken hoe het ermee
staat. Ook is er natuurlijk on
der zulke mensen veel zelf
werkzaamheid, die timmeren
de boel af, zoals het casco en
zo. Het is een grap (waarvan
we hier dan wel moeten leven),
die steeds kostbaarder wordt,
met verzekeringen en stallin
gen 's zomers en 's winters".
Technische Bocxe-telg Jan:
„Qua ruimte zijn we hier wel
aan het einde. Meer kun je
hier niet met de oppervlakte
doen". Geen enkele nood;
broer Frans vertelt al weer
van de „vreemde klussen" die
aan de Hoekse Aarkade ge
klaard moeten worden. Zoals
daar zijn rondvaartboten voor
Amsterdam, twee voor Nigeria
(waar de toeristenindustrie in
opkomst is), een sleepboot,
schouwtjes van 6 meter. Soms
worden boten gelicht (niet zel
den in hartje winter) die ge
zonken zijn, tanks gemaakt
voor chemische industrieën.
„Kortom", zo is het laatste
woord van Jan Bocxe, „we
houden ons bezig met alles
wat naar water ruikt

et bRSCHOTEN „De volkstuinders zijn weer
rgesteld. In het gemeentelijke voorlichtings-
aror waar het beleid voor 1978 uiteen gezet
scht, staan veel plannen, maar er wordt met
iigewoord gepraat over het volkstuinencomplex
e vAdegeest". Dat is gewoon onbegrijpelijk",
»st een teleurgestelde voorzitter P. W. A. Nij-
jk m van de Volkstuindersvereniging „Voor-
)vinen".

en »lkstuindersvereniging „Voorschoten" is een
rt Gnde vereniging van mensen, die graag expe-
in hun tuintje en daardoor de volsktuin
aanzien geven. Het is allang niet meer een
r vije mensen, dat een groentetuintje aanlegt om
in. :oop de „tafel te kunnen dekken", het is een
enze recreatieve vereniging, die stoeit met alles
nt uroeit en bloeit. Vijftien jaar geleden moest
tit iienmalige volkstuinencomplex'in het centrum
n, vi maken voor de woningbouw. Als tijdelijke
I werd aangewezen een stuk grond op de

van de wijken Adegeest en Noord-Hofland.

1 bestemd om te zijner tijd te dienen als
tiding van het sportveldencomplex, dat in die
le nog aangelegd moest worden. Inmiddels
sportvelden er gekomen. De voetbalvereni-
„Randstad Sport',' en de hockeyvereniging
icate" delen de beschik harp terreinen, maar

hebben dringend behoefte aan uitbreiding. Uitbrei
ding, die alleen mogelijk is indien het volkstuinen
complex verplaatst wordt.

Voorzitter Nijnatten wil namens het bestuur van.
de volkstuinders wel kwijt dat het aanleggen van
een permanent volkstuinencomplex „niet niks is".
Er zijn nogal wat obstakels, die uit de weg ge
ruimd moeten worden. Het ligt in het voornemen
een volkstuinencomplex te realiseren onder de
hoogspanningskabels langs de spoorlijn Leiden-
Den Haag v.v. Geen ideale plaats, maar het kan
niet anders. Bezwaar heeft het bestuur van de
volkstuindersvereniging dat ieder jaar maar de
moeilijkheden vooruit geschoven worden. Er is
door de vereniging op deze wijze geen goed beleid
te voeren. Inmiddels worden ook de 60 gegadigden
voor een volkstuin op de wachtlijst erg ongeduldig.
Ieder jaar wordt er wel tijdens de behandeling
van de gemeentebegroting gepraat en gedacht over
het volkstuinencomplex. Ook dit jaar zal er wel
een raadslid zijn, die op spoed aanstuurt. Het is
een kostbare zaak, waar volgens wethouder Marse
lis twee vliegen in een klap mee geslagen kunnen
worden: de terreinennood bij de sporten die bij
de volkstuinders worden opgelost. De sporters zien
de volkstuinders liever vandaag dan morgen ver
trekken.

Het volkstuinencomplex in Adegeest.

Voorzitter Nijnatten realiseert zich bijzonder goed
dat er tal van zeer kostbare wensen zijn op het
gebied van de recreatie. Toch steekt het hem dat
steeds gepraat wordt over een zwembad en blijk
baar de waarde van een volkstuinencomplex on
derschat wordt. „We zitten op de schopstoel. We
worden echter bang dat door prioriteits-verschui-
vingen over enkele jaren tegen ons gezegd wordt:
„We willen wei, maar de ruimte voor exploitatie
ontbreekt".

In verband met de in het vooruitzicht gestelde
plannen heeft het bestuur van de volkstuindersver
eniging dit voorjaar een beleidschets uitgebracht
In dat stuk is een gedetailleerde zienswijze neerge
legd met betrekkiong tot het volkstuinwezen in

Voorschoten op een nieuw complex. Een commis
sie van voorbereiding is nu bezig om aan de hand
van de ter beschikking zijnde gegevens een be
leidsplan te ontwerpen, een gefundeerd plan on
dermeer bestemd om de wensen van de volkstuin
ders bij de toegezegde inspraakprocedure kenbaar
te kunnen maken.

De heer Nijnatten en zijn bestuursleden zijn te
leurgesteld in het beleid van b. en w. ten aanzien
van 1978. Na vijftien jaar wachten hadden ze
gemeend thans toch wel een plaatsje te krijgen
op de prioriteitenlijst te meer omdat met de
realisatie van het nieuwe volkstuinencomplex ook
de sport uit de terreinennood kan komen.

Joop Peeters

'tt<R verdeeld over

ee 1
Jphi

'/vigen Schipholliin

j oo O

tellii

helpHAAG Het PPR-Iid van provinciale staten, ir. G. D. van
heeft de handtekening laten schrappen, die hij vorige week
de statenvergadering plaatste onder de vragen, die een
J ieerd gezelschap statenleden schriftelijk indiende over de
U van zaken in Warmond, met betrekking tot de Schiphollijn.

pRdertekenaars gaven in hun vragen duidelijk blijk van grote
■C/JustHeid over te verwachten vertraging, gepaard met veel
•e kosten, bij de aanleg van de nieuwe spoorlijn en zij
I ireerden zelfs, dat in Warmond sprake zou zijn van onbehoor-

PR kringen bleek men, echter niet onverdeeld gelukkig met
'it.'dat de heer Van Oord zijn handtekening onder deze vragen
Hieraan zal zeker niet vreemd zijn de omstandigheid,
kort het oud-statenlid en oud-Tweede-Kamerlid Van
ftijin weer deel uitmaakt van de PPR-fractie, als opvolger van
boeier Van Dongen. De heer Van Kuijen heeft er al eerder blijk
jse gegeven zeer kritisch te staan tegenover de plannen voor een

21ihollijn, zoals die nu door NS worden uitgevoerd,
op CR-fractie is weliswaar eveneens bezorgd over de moeilijkhe-
htond het tot stand komen van de nieuwe openbaar-vervoers-
iening, maar tegenover die bezorgdheid staat een even grote
?n Vgdheid over een eerlijke behandeling van de bezwaren, die
ronj burgers tegen de plannen zijn ingebracht. De PPR-fractie
en s zich in het nauw gebracht doordat zij moet kiezen tussen
belangen; dat van het openbaar vervoer en dat
qe burgers, die gebruik maken van hun wettelijk recht bezwaar
e vetüenen.

nog de eerste overeenkomst met NS werd gesloten had de
'en fenteraad rekening moeten houden met de mogelijkheid, dat
te het toen nog te maken bestemmingsplan bezwaren ingediend
ir dn worden. Dat is niet gebeurd en in de moeilijke situatie,
kt. aardoor is ontstaan, vond de PPR-fractie het niet juist zonder
it vi achter de belangen van het openbaar vervoer te gaan staan,
sinóel de heer Van Oord de gestelde vragen op zich zelf juist
e ul vond hij het toch beter zijn handtekening terug te nemen.
factie wacht de beantwoording van de vragen door GS af
haar standpunt bepaalt.

Voorschoten Het merendeel van de
leerlingen van de Leidse Rembrandt-
scholengemeenschap komt uit de wijken
welke liggen tegen Voorschoten aan. De
Leidse wethouder voor onderwijszaken
D. Tesselaar was gisteravond in Voor
schoten om in het Cultureel Centrum, de
aula van de dependance van „Rem
brandt", de ouders een inzicht te geven
in de mogelijkheden voor de toekomst.
Nadrukkelijk verklaarde de wethouder,
dat het gemeentebestuur van Leiden nog
geen enkele beslissing genomen heeft ten
aanzien van verplaatsing en inkrimping
van de gebouwen. De feitelijke situatie
leert, dat de scholengemeenschap onder
gebracht is in vier gebouwen, te weten
een hoofdgebouw aan de Burggraven-
laan, twee gebouwen in Leiden Zuidwest
en een gebouw in Voorschoten. Door de
terugloop van het leerlingenaantal
wordt het noodzakelijk om de school te
concentreren en dat betekent afstoten
van de dependance aan de Van der

Brandelerkade in Leiden of het gebouw
in Voorschoten. Praktisch is deze keuze
niet zo moeilijk, omdat de leerlingen
vanuit Voorschoten vrijwel direkt over
de grens in Zuidwest ondergebracht
kunnen worden.

Afgezien van de inkrimping van de ge
bouwen is er ook nog de mogelijkheid
om het hoofdgebouw af te stoten en te
verruilen voor de noodgebouwen waarin
de Prot. Christelijke Scholengemeen
schap gevestigd was. Deze school heeft
nu een nieuw gebouw. De noodgebouwen
aan de Schubertlaan liggen vlak bij de
plaats waar te zijner tijd de nieuwbouw
komt en ze zijn in een uitstekende vorm
van onderhoud. Het schoolteam is vóór
verplaatsing naar de noodgebouwen aan
de Schubertlaan. Deze liggen gunstig
voor het merendeel van de leerlingen.
Wethouder Tesselaar betreurde het dat
de rijksoverheid de nieuwbouw eerst
voor het jaar 1981 gepland heeft, nadat
aanvankelijk zeker was dat de bouw in

1978 kon beginnen. Het gemeentebestuur
van Leiden heeft daar geen invloed op
kunnen uitoefenen. Er behoeft geen vrees
te bestaan dat in het huidige hoofdge
bouw aan de Burggravenlaan het Stede
lijk Gymnasium zal komen. Wat de ge
meente met dit gebouw gaat doen, indien
besloten wordt de noodgebouwen aan de
Schubertlaan in gebruik te nemen, is niet
bekend.

Wethouder Tesselaar vond een zoge
naamde gemeenschappelijke regeling tus
sen Leiden en Voorschoten betreffende
het voortgezet openbaar onderwijs een
heel moeilijke zaak. Die moeilijkheid ligt
dan zuiver in het financiële vlak. Het
tekort op het voortgezet onderwijs is dit
jaar begroot op 37,- per. leerling. Dat
te kort wordt thans gedragen door Lei
den. De oudercommissie van het „Rem
brandt" zal zich niet verzetten tegen de
plannen mits het onderwijsteam maar
akkoord blijft met de plannen.

Van onze sportredactie

KATWIJK Swift 't Winkeltje heeft gisteravond in een recht
streeks treffen met koploper Glasbergen de Best (eindelijk) de
ware titelverdediger getoond. De Leidse zaalvoetbalkampioen
slaagde erin deKatwijkse Cleyn Duinhal in de Rijnsburgse lijst
aanvoerder het eerste verliespunt te doen incasseren. Na een
spannend en aantrekkelijk duel werd het uiteindelijk 5-5.

Glasbergen de Best heeft overi
gens wel lange tijd goede uit
zichten gehad op de zesde over
winning van dit seizoen. Hoewel
tegen de krachts- en veldver-
houding in, nam Glasbergen al
spoedig een voorsprong. Een
winnende marge die via 2-0
naar 4-1 werd uitgebouwd. On
der aanvoering van absolute uit
blinker Jan Pijnakker, wist
Swift evenwel toch nog terecht
op gelijke hoogte te komen.
Ondanks een nerveuze start de
poneerden de Rijnsburgers de
bal binnen vier minuten al twee
maal achter Swift-doelman Wim
van As. Wil Groenendijk en Piet
Haasnoot doelpuntten - Swift
kwam in die periode niet verder
dan twee door het houtwerk
gestuitte doelpogingen van Wim
Oppelaar. Een in de zesde mi
nuut door Piet Gubler benutte

strafschop bracht de Leidenaars
wel op 2-1, voordat Glasbergen
opnieuw tweemaal scoorde. An
ne Ouwersloot en Henk de
Mooy vergrootten de voor
sprong geflatteerd naar 4-1. Be
ste man Pijnakker zette Swift
vervolgens weer op het goede
spoor. Nadat Groenendijk een
penalty had gemist, schoot Pij
nakker de Leidenaars kort voor
en direct na rust weer in de
race 4-3. Een fout van Gubler
leverde Glasbergen het vijfde
doelpunt op: John Manuputty
profiteerde. Met Wim van As als
vliegende doelverdediger, ging
Swift op jacht naar tenminste
een punt. Een poging die slaag
de. Wim Oppelaar en Jan Pij
nakker passeerden doelman
Sam de Mooy, met deze doel
punten Swift verdiend op gelij
ke hoogte brengend.

Sommige
charmante dingen

ernnVr0C£jr2iJ'n
cr nog steeds.

LEIDEN De al maanden geleden aangekondigde ontheffingsre
geling van parkeerverboden voor bedrijven in de binnenstad h
voorlopig uitgesteld. Op vragen van leden van de gemeentelijke
verkeerscommissie antwoordden ambtenaren van de afdeling ver
keerszaken gisteren dat de werkzaamheden aan de ontheffingsre
geling op uitdrukkelijk verzoek van de Stichting Leidse Binnen
stad zijn gestaakt.

De Stichting die zoals bekend gesprekspartner is namens het
bedrijfsleven inzake binnenstadsaangelegenheden, zou aan het pro
bleem van de ontheffingsregeling voor bedrijven in haar volgende
maand uit te brengen nota aandacht besteden. Aan de hand hiervan
zal dan verder over dit probleem met de gemeente worden
gesproken.

Overigens blijken ontheffingsregelingen voor het bedrijfsleven
overal in Nederland op grote problemen te stuiten: in Utrecht is
een opgezette regeling falikant mislukt, Haarlem kampt met de
grootst mogelijke problemen, en in Rotterdam is men na een
periode van 5 jaar onlangs heel voorzichtig met 47 voor het
bedrijfsleven gereserveerde plaatsen begonnen.