24
Ook de hooggeleerde D. J. Kuenen, rector-magnificus van
de Leidse universiteit, gelooft nog in Sinterklaas.
Misschien alleen al vanwege het feit, dat het heel wat
makkelijker te bewijzen is, dat de Goedheiligman wel
bestaat, dan dat het tegendeel aangevoerd zou kunnen
worden.
Daarom viert de professor traditiegetrouw ieder jaar met
kinderen en kleinkinderen het feest van de Grote Kapoen.
En daarbij wordt zoveel lekkers door de huiskamer
gestrooid en zo leuk gezongen, dat het ondenkbaar zou
zijn het bestaan van de kindervriend in twijfel te trekken.
„Ai mijn kinderen zijn getrouwd en wonen nogal een eind
van Leiden vandaan. Mijn vrouw en ik denken er dan ook
over om op 3 december al bij één van onze dochters te
gaan logeren. Dan hebben we een heel weekend voor ons
liggen en dat is natuurlijk erg prettig. Binnenkort gaat
één van mijn drie kinderen (twee meisjes en een jongen
met zes kleinkinderen) emigreren en dan is elk moment,
dat zij nog in Nederland zijn belangrijk om met hen mee
te maken".
Het wordt op de zaterdag voor Sinterklaas wel een dagje
knippen en plakken voor de heer Kuenen, want voor zo'n
grote familie moeten er heel wat surprises gemaakt
worden. ,Ja, en niet te vergeten al die gedichten die ik
nog bij elkaar moet rijmen voor al mijn kleinkinderen.
Gelukkig, dat ik in de loop der tijd al wat ervaring heb
opgedaan met het schrijven van speeches, want daar komt
soms heel wat fantasie voor om de hoek kijken".
Dit jaar houden ze het een
beetje rustig,Loes,
Wim en kleine Bob Rijs-
bergen. Feijenoords voor-
stopper viert de verjaar
dag van de Spaanse wel
doener gezellig in klein
gezinsverband.
Zoontje Bob, pas sinds een
half jaartje wereldburger,
is nog wat te jong om de
juiste waarde van de
banketletter en de bikkel
harde pepernoot ten volle
in te zien. Zo staat het
volgens Loes Rijsbergen
vast, dat baby-Bob op 5 -
december heerlijk in zijn
bedje ligt te slapen. Inmid
dels denkt pa, die trou
wens verzot op warme
chocolademelk is en deze
Batavierendrank gewoon
tegetrouw het hele jaar
door nuttigt, dat een reisje
naar de Spaanse Goudkust
best leuk zou wezen.
Contractueel voorlopig nog
aan de Kuip gebonden, zit
zoiets er nog niet in.
misschien",
peinst blonde Wim en dat
heet in vloeiend Spaans
nog altijdMariana.
Maar wat heet, als je
maar gezond bent" zeggen
moeders altijd. En deze
raad heeft de Sint destijds,
door moeder Kapoentje
toegefluisterd, niet in de
wind geslagen; hij is er
tenslotte 1218 jaar oud
mee geworden.
Schoonmoeder
Paul Verhoeven:
in familiekring
„Goedenmiddag. Paul is niet
thuis. Ik ben zijn schoonmoe
der. Hoe wij Sinterklaas
vieren? Nou gewoon, onder
elkaar". Dit zegt schoonmoe
der L. P. M Maclaine-Pont
van de succesvolle Nederland
se cineast Paul Verhoeven
(o.m. Turks Fruit, Soldaat
van Oranje). Haar schoon
zoon is met het gezin op
vakantie. „Ze waren een
beetje moe. Daarom heeft
Paul ook al gezegd, dat hij
dit jaar Sinterklaas met z'n
eigen gezinnetje wil vieren,
met z'n vrouw en de twee
dochtertjes. Dat doen ze dan
natuurlijk met versjes en
cadeautjes.
Wat ik ga doen met Sinter
klaas; dat hoeft u mij niet te
vragen; ik ben de schoonmoe
der van Johan Cruyff toch
niet. Wat ik ga doen weet ik
nog niet Ik heb drie getrouw
de kinderen en zeven klein
kinderen. Ik wacht gewoon af
of iemand me vraagt Ge
beurt dat niet dan is er nog
niets aan de hand. Ik ben
inmiddels op een leeftijd
gekomen dat feestjes, enzo
me niet zoveel meer doen",
aldus mevrouw L. P. M
Maclaine-Pont die gedurende
de vakantie van de beroemde
schoonzoon op het huis aan
de Fabriciuslaan in Oegst-
geest past
De welbekende kindervriend „Brom
snor" viert Sinterklaas gezellig thuis
met zijn vrouw in Roelofarendsveen.
„We drinken dan een lekker glaasje
wijn en halen allerlei herinneringen op
van onze jeugd. Ik zie nog die grote
zinken teil voor me, die vroeger
afgeladen met prachtige surprises in
het midden van de kamer werd gezet.
Na elke pakje namen we dan met zijn
allen een slokje warme chocolademelk,
zodat de avond lekker lang voor ons
duurde".
„Ach, de kinderen komen hier zo vaak
al langs, dat het voor hun misschien
ook leuk is om met hun eigen grut een
gezellig Sinterklaas te vieren. Met
Kerstmis komen we wel altijd bij
elkaar, dat is nu eenmaal een traditie
in ons huis, waar we allemaal erg aan
hechten. En weet je ieder jaar doe ik
mee aan de intocht van de Sint in
Rotterdam. Deze keer is dat op
zaterdag 26 november. Nou, dat vind
ik nog steeds een enorm fijne
gebeurtenis. Op 5 december zelf ben ik
meestal van de partij op het politiebu
reau van Driebergen.
„Ja, als veldwachter heb ik het nog
steeds erg druk. In Driebergen ben ik
ere-collega van de algemene verkeers
dienst, maar ook voor andere collega's
van de politie in het hele land
organiseer ik tijdens de feestdagen
vaak wat grappige dingen. Tja, 5
december is voor mij een drukke dag
en dan voel ik me het fijnst als ik 's
avonds samen met mijn vrouw over
vroeger kan praten".
Geen pepernoten voor
de burgemeester
Geen pepernoten voor de Leidse eerste burger dr. A J. Vis.
Sinterklaas bestaat voor hem slechts uit jeugdherinnerin
gen. „We hebben geen kinderen en doen dus niets aan
Sinterklaas", zegt de Leidse burgemeester. „Van vroeger
weet ik nog dat we thuis met surprises en rijmpjes
feestvierden. Maar dat is verleden tijd. Voor mijn vrouw en
ik is de vijfde december een doodgewone dag. We drinken
zelfs geen extra kopje chocolademelk.
De Leidse burgemeester heeft de Sinterklaasviering ook
niet verplaatst naar de komst van de kerstman. „We doen
alleen iets aan de kerstman, als we in Engeland zijn", zegt
hij.
Ria Beckers en het
gelaat van de Sint
Ria Beckers van de PPR wist het al toen ze nog maar
zeven jaar oud was. „Ik zat op school in een klas, waarvan
mijn vader onderwijzer was. Op 5 december hadden we
allemaal de hele middag vrij gekregen. Ik was nagebleven
om op mijn vader te wachten, die nog het een en ander
moest nakijken. Plotseling onderbrak hij zijn werk en
richtte zich tot mij".
,Ik moet je wat vertellen', zei hij me. Ik nam op zijn
verzoek plaats op de eerste bank. Mijn vader liep naar het
schoolbord toe en haalde een stompje krijt uit het bakje.
Met een vlug gebaar, schetste hij op het inkt—zwarte vlak
de witte lijnen van het gelaat van de Sint ,Weet je wie dat
is?', vroeg hij me vriendelijk, doch oplettend aankijkend. Ik
wist het en gaf hem dan ook onmiddellijk antwoord op zijn
vraag. ,Goed', zei mijn vader. Hij streek met de zijkant van
zijn hand langs de mijter en wiste een deel van de tekening
uit Hij corrigeerde met het krijtje de lege plek op de nu
onbegroeide schedeL ,En wie is het nu?', vroeg vader me
en hij keek me hierbij wat strenger aan dan bij de eerste
keer. ,Eh, eh', góh dat was me een moeilijke vraag.. Maar
ik vond de juiste oplossingJJat is de Sint zonder hoed'.
Mijn vader scheen even te aarzelen, maar voegde mij toe,
dat ik zijn vraag correct had beantwoord. Hij wreef voor
de tweede maal met zijn hand over het portret Toen hij
een stapje zijwaarts deed om me beter te laten kijken, na
eerst geheimzinnig met het pijpje krijt over het schoolbord
te hebben gekrast wist ik het Wat ik voor mij zag, grensde
aan het ongelooflijke. Een wat kalende, maar vriendelijke
man staarde me vanuit de donkere nacht welke de omtrek
van het bord mij toescheen, nadenkend aan. Maar dat...dat
bent U, riep ik vol verbazing uit 'Vanaf die dag wist Ria
Beckers hoe de vork in de steel zat. Dit jaar viert zij
Sinterklaas samen met haar man en haar drie kinderen
Mirjam, Marja en Stefan.
SMAN MENKEN:
^jorai veel
izarme chocola
Tori Menken, de man van de ijsbaan,
vindt Sinterklaas nog steeds een van
de leukste dagen van het jaar. Met zijn
beste vrienden en zijn gezin, rondom
de huislijke haard, wordt een gezellige
avond gehouden, waarbij de Sint zelf
en een van de Pietermannen eventjes
binnen komen wippen. „Hardstikke
leuk voor de kinderen van mijn
vrienden. Zakken vol zelfgemaakte
surpriseworden er op 5 december
aangedragen, waar heel wat van te
genieten valt".
De ijsbanen gaan op deze gedenk
waardige avond vanzelfsprekend dicht.
We doen in de weken ervoor wel het
een en ander aan deze leuke traditie.
We versieren de baan een beetje en er
wordt een leuke disco-avond gehouden
voor het schaatspubliek". Menken, telg
uit een gezin van 15 kinderen,
herinnert zich de 5 december-avondjes
van vroeger nog heel goed. Hij vindt
het ook het leukste om met de wijze
waarop het toen gevierd werd ook nu
nog door te gaan. „Gewoon gezellig,
wel goede surprises, ipaar geen al te
dure dingen". Warme chocolademelk
wordt door de Menkens, net als bij
practisch alle anderen, die avond
volop gedronken. „Ja, dat is zonder
meer kant en klare chocomel, wat we
ergens uit Wassenaar vandaan halen".
TIL GARDENIERS:
cadeautjes en een beetje plagen
De voorbereidingen voor Sinterklaas neemt
mevrouw Til Gardeniers al lang van te voren.
,Het is voor mij nog steeds het feest, waar ik
erg weg van ben. Leuke gedichtjes, waarin
iedereen met alle bekende eigenaardigheden en
ook wel zwakke plekken eens goed in geplaagd
wordt".
„In de loop van het jaar spaar ik van alles op.
Dat kunnen cadeaux zijn, die ik tijdens de
zomervakantie gekocht heb tot aan herinnerin
gen van die momenten, waarvan ik denk: dat
is nu leuk om te onthouden voor Sinterklaas".
Die leuke voorvallen stopt mevrouw Gardeniers
dan weg in haar herinnering, maar waar
verstopt zij dan al die presentjes? "Nou die
verberg ik ergens in een kast, achter een
stapeltje lakens of zo. En tot nu toe is er nog
niemand in geslaagd ze te vinden Hoewel mijn
kinderen nu wel zo groot zijn, dat ze er beslist
niet aan zouden komen." Op de vraag waar de
familie Gardeniers het feest viert, antwoordde
zij dat dit nu al drie jaar achtereen bij haar
schoondochter en haar zoon plaatsvindt ,Jieel
gezellig met twee families bij elkaar, alles
tesamen zo'n man of tien".
