DE VOORDEEL-WIND WAAIT Ben Bril: laatste optreden als boksscheidsrechter s De boksklasse van het grote misverstand VEROORDELING BOEK KUENG DOOR DUITSE BISSCHOPPEN lA Bisschoppen zijn zich kerkprovincie terdege problemen bewust KORTE METTEN SPORT LEIDSE COURANT DINSDAG 22 NOVEMBER 1977 pagin, (Van onze sportredactie) DEN HAAG Boksscheids- rechter Frits Franken maakte een gebaar dat Ben Bril niet gauw zal vergeten. Bril, de Ut rechter die gisteravond in Ami- citia" zijn laatste partijen leidde omdat hij vijfenzestig jaar is geworden en volgens de regle menten niet meer in de ring mag verschijnen, had voor de pauze acht duels in het toernooi om de Zuidhollandse titels gear- bitreerd. Toen het programma de laatste partij vermeldde, stond Franken zijn plaats af. Ben Bril. Met hem werd een tijdperk in het boksen in Neder land afgesloten. Eens beschikte ons land over een overal ter wereld gewaardeerde scheids rechter, Barend Bergström. Hij was de man die Ben officieel Barend Bril begeleidde toen hij na de oorlog besloot niet meer zelf actief in de ring te zijn. Ben Bril was, voordat voor hem in 1940 een gruwelijke tijd aanbrak, een van de meest pro minente amateurboksers van Nederland. Twaalf keer werd het schriele kereltje nationaal kampioen, van vlieggewicht tot IN£R weltergewicht Hij bokste meer avond niet in de steek hebben Toen hij scheidsrechter werd, dan driehonderd wedstrijden en gelaten. nam hij zich dit voor: „Ik heb liep nimmer een blessure op. Hij de supervisie over twee mensen- zegevierde op basis van condi- Stoppen levens. Als ik een blessure te tie, inzicht, techniek, snelheid en ernstig vind of het krachtsver- reactievermogen. Eigenschap- Ben Bril weet uit eigen, zeer schil te groot, stop ik de partij, pen die hem tot en met gister- grote, ervaring wat boksen is. Hij heeft het menigmaal ge- Overladen met bloemen, bekers, een fles champagne en andere geschenken stond Ben Bril voor het laatst in de ring. dSan, niet altijd met instemming het boksen zijn grote liefde en van het publiek. Maar hij twij- zo graag hij zijn koffertje pakte telde nooit als hij meende een om waar ook ter wereld een dergelijke beslissing te moeten partij te leiden vele malen om nemen, of het nu ging om een Europese titels bij de profs, profpartij of een duel tussen eens zelfs om een wereldkam- amateurs. Voor Ben Bril was pioenschap even graag stapte hij naar een zaal om amateur- partijen te leiden. Zoals gisteravond in „Amicitia" waar het bestuur van de Neder landse Boks Bond er tot zijn grote schrik achterkwam dat Ben Bril van verschillende zij den een huldiging zou worden bereid. Daarom beklom voorzitter Hans Hofman de ring om hem mede te delen dat hem de zeldzame onderscheiding van lid van ver dienste was verleend. De bijbe horende gouden speld, de bloe men ma ar ook de wetenschap dat de NBB Ben Bril een groot se huldiging zal bereiden tijdens de Nederlandse kampioenschap pen volgend jaar in „Ahoy" de-, den Ben Bril zichbaar goed. Hofman bood voorts namens dè gemeente Den Haag een fraai (foto)boek over deze stad aan. De woorden „ambassadeur" en „perfect vertegenwoordiger van de bokssport" rolden door de zaal. De man, wie het niet is aan te zien dat hij pensioengerech tigd is, die bij elk toernooi altijd tot de beste tien scheidsrechters heeft behoord, die op de Olym pische Spelen van Tokio tot de beste werd uitgeroepen, die al tijd smetteloos was geklet zijn laatste „grote werk" ring tijdens de Spelen Montreal verrichtte, nam d de en dank in ontvangst vt forse rij sprekers. Van scheidsrechter Jan A die namens de coliega'sf geldbedrag overhandigde, f de instructeur John Krisa namens de organisatie van teravond, van Platteel (voT ter Hoogenband), Kicken i Te Pas), van de vereni Crooswijk, van promotor Huizenaar die hem go) bokshandschoentjes sch Een berg geschenken vertd de gevoelens die eenieder li Ben Bril koestert Voor h&d hij een passend dankwq Ben Bril scheidsrechter-af ri hij blijft lid van de kwalificj commissie en blijft fungereii jurylid. Zijn vrouw Celia.l terecht veelvuldig in de hl werd betrokken, zal hem veie avonden moeten missen-- - bate van de bokssport. „D»0 mijn tweede leven", zei in Bril, „en dat zal het blijven "Joen DEN HAAG Zoals de naam al aangeeft, is de nieuwelingen klasse de laagste in de amateur- bokswereld. Het is ook de klas se van het grote misverstand. Te veel pugilisten in de dop worden te snel in de ring ge bracht, waarvan de eerste avond van de Zuidhollandse kampioenschappen, gisteren in Amicitia te Den Haag, weer een voorbeeld was. Niettemin wer den in deze klasse van de „hoop der toekomst" soms aardige duels ten beste gegeven, die echter waardevoller waren ge weest als de boksers beter wa ren voorbereid. In de boksscholen wordt aller eerst geoefend op de diverse stoten. Zodra iemand dat enigs zins onder de knie heeft alt hans weet hoe een directe en een hoek moet worden gestoten borrelt de drang op om in de ring te verschijnen. Maar ze hebben natuurlijk niet want daarvoor zijn zij be ginnelingen nog nooit verno men van achteruit boksen, van het vastzetten van een tegen stander tegen de touwen, van het voorbereiden van een stoot Daaraan zijn ze nog niet toe. Daardoor verliezen sommigen een partij onnodig. In de achtste finales zwaarweltergewicht was de Leidenaar v.d. Heijden (DTS) een voorbeeld. Hij liet zichzelf door Weerden (Oorschot, Rotter dam) vastzetten maar kwam zelf tot goede acties zodra hij het zijn tegenstander deed. Dat ge beurde te weinig en verlies was onontkoombaar. Hetzelfde over kwam in deze klasse Vols (Te Pas, Den Haag) die Bravenboer (Crooswijk, Rotterdam) even eens te veel „speelruimte" gaf en voorts van te ver bokste. Ook een verliespartij. In de andere achtste finales in het tot in alle hoeken bezette Amicitia, waar zelfs stoelen moesten worden bijgezet, toonde Erdem (Hoog enband, Den Haag) zich een kanshebber voor de titel (winst op De Bruijn, Gouda) vooral als hij zijn hoeken zuiverder kan plaatsen, wat ook geldt voor Van Gelder (Kristalijn, Den Haag) die de veel te veel met de armen zwaaiende Egberts (Oorschot) goed bedwong en in de tweede ronde een rechtse hoek plaatste waarop interven tie te zijnen gunste volgde. Finalisten Felheid, agressiviteit en aan valsdrift kon menigeen niet worden ontzegd. De Nauw (Huizenaar, Rotter dam) was er een die in de halve finales lichtwelter zijn puntenze- ge al te pakken had voor tegen stander Koring (Crooswijk) ef fectief tot daden overging in de derde ronde. De Nauw treft over twee weken in de eind strijd Snap (Bouwlust, Dord recht) die van Fitskie (Croos wijk) won maar weinig indruk maakte. In de achtste finales halfzwaar- gewicht slaagde v.d. Hulst (Kris talijn) er tegen v.d. Spek (Hoog enband) niet in zijn langere reach uit te buiten terwijl hij bovendien in paniek raakte toen v.d. Spek in de derde ronde, zij het rommelig, resoluut tot de aanval overging. In deze klasse kwam ook Argoudelis (Croos wijk) verder doordat Albers (Crooswijk) evenmin zijn reach tot sterk wapen kon maken. In de hoek Er werden twee halve finales in de C-klasse weltergewicht ge bokst. Veenstra (Kristalijn) zette Van Kralingen (Hoogenband) in de hoek, bezorgde hem acht tel len rust en pal daarop werd de handdoek geworpen ten teken van opgave. Tel (Crooswijk) zal volgende week als de titelstrijd, wederom in „Amicitia", wordt voortgezet, Veenstra's tegen stander in de finale zijn. Tel kwam zo ver doordat Charité (Hoogenband) zich te veel gele gen liet liggen aan de zelfverze kerdheid waarmee Tel optrad. In de juniorenklasse kon Den Haag zijn eerste kampioen be groeten: Pronk (Te Pas) die zijn fysieke overmacht in de zwaar- welterklasse effectief tot uiting bracht tegen Scheven (Hoogen band). Overige uitslagen: junioren C-klasse kwartfinale lichtgewicht: Kriesse (Crooswijk) w.o.p. van v. d. Sluijs (Bouwlust), kwartfinale lichtwelter C-klasse: Lefeber (Hoogenband) w.o.p. van Looye (Crooswijk): nieu welingenklasse: weltergewicht kwartfinales: Bottenberg (Bouwlust) w.o.p. van Groenedijk (DTS), Wezer (Oorschot) w.o.p. van Smit (Gouda); zwaargewicht achtste finale: Verzijl (Bouwlust) wint door opgeven eerste ronde van Bernard (Verkade, West- land). HERMAN VAN BERGEM Corduroy mantels geheel met ruit gevoerd. De kapuchon is afknoopbaar. Mt 116 (59.-) t/m 152 (79.-). V.a Oy~ Flannel mantels met tricot-gevoerde kapuchon èn 'n lekker warme tricot sjaal. Mt 122 (79.-) t/m 170(109.-). V.a. /yr Wollen geruite jacks in diverse Wollen joppers.Mt 122 Or kleuren.Mt. 116 (55.-) rr (35.-) t/m 176 (59.-).V.aOOl" t/m 176 (65.-). V.a. öÓT Qtj In kleutermaten </- Peek&Cloppenburg Weliswaar uit de paus zijn be zorgdheid over enkele vraag stukken, waarmee de Neder landse kerkprovincie worstelt, maar spreekt anderzijds opval lend vaak zijn vertrouwen uit in de katholieken van Neder land. De bisschoppen van Nederland' wijzen hierop in een verklaring, dat zij na hun „visitatio ad limi- na" vorige week hebben uitge geven. Daarin wordt onder meer gesteld, dat de voornaam ste thema's van de pauselijke toespraak al te vinden zijn in de toespraak die kardinaal Wille- brands tot hem heeft gericht Dit bewijst dat de bisschoppen conferentie zich de problemen van de Nederlandse kerkprovin cie terdege bewust is, zoals zij ook reeds gevonden oplossingen en de vele verheugende kanten van het katholieke leven in Ne derland goed ziet Een van de thema's van de paus was de noodzakelijke eenheid in geloof, een onderwerp waarop kardinaal Willebrands in zijn preek tijdens de eucharistievie ring op het graf van sint-Petrus uitgebreid is ingegaan. De paus heeft onderstreept dat de bis schoppen, priesters, theologen, katecheten de opdracht hebben het geloof te verkondigen in zijn volheid en zuiverheid. De bisschoppenconferentie stelt met voldoening vast dat de paus zich aansluit bij haar brief over de katholieke school, waarin zij veel nadruk heeft gelegd op de plicht tot volledige doorgave van de geloofsschat, op een ma nier die de harten van de jonge ren bereikt De bisschoppencon ferentie verwijst in dit verband naar de uitspraak van de paus dat bisschoppen in goede har monie moesten samenwerken. De bisschoppenconferentie is er ook verheugd over dat naar de mening van de paus de aange kondigde verschijningen van de Nederlandse vertaling van het Romeinse missaal van grote be tekenis voor de bloei van het geestelijk leven in de kerkpro vincie zal zijn en dat de paus de brief van de bisschoppencon ferentie bij de Nederlandse ver taling van de nieuwe „orde van dienst voor het boetesacrament" heeft geprezen. Wat de priesteropleiding betreft: alle bisschoppen hebben van meet af aan gewild dat de oplei ding aan de katholieke instellin gen voor wetenschappelijk theo logisch onderwijs gepaard zou gaan met een goede geestelijke vorming van de priesterkandi daten. Zij streven er reeds lang naar convicten voor toekomsti ge priesters in het leven te roe pen. Op dit terrein zijn al ver schillende pogingen onderno men. De bisschoppen zijn reeds geruime tijd in gesprek met de beste krachten die zich hiervoor kunnen inzetten. De bisschop pen zijn er vast van overtuigd dat zij erin zullen slagen een over en weer bevredigende, plu riforme oplossing te vinden. Het behoeft geen betoog dat de toespraak van de paus als basis voor een steeds betere pastoraal' in de Nederlandse kerkprovin cie zullen nemen. Tijdens een persconferentie heeft kardinaal Willebrands na drukkelijk verklaard: „Wij zijn als Nederlandse bisschoppen niet bij de paus op het matje geroepen". Met zijn collega-bisschoppen be vestigde hij dat de paus zich over dezelfde dingen zorgen maakt als zij zelf en vele kath olieken in het land. De kardi naal ontkende dat de paus aan de noodrem zou hebben getrok ken. Bisschop Gij sen van Roermond sprak over de toespraak van de paus als een van „hoop en ver trouwen". Bisschop Simonis van Rotterdam zei zich door de toe spraak van de paus bevestigd te voelen. Kardinaal Willebrands, die dui delijk een zo constructief moge lijke interpretatie van de toe spraak van de paus wilde geven, beklemtoonde dat de r.-k. kerk van Nederland voor de paus belangrijk is. In het verleden heeft de r.k. Nederlandse kerk steeds een krachtige eigen iden titeit vertoond. Het gaat er vol gens hem thans om in nieuwe omstandigheden en onder nieu we eisen dat zij haar eigen iden titeit „handhaaft en hervindt". Kardinaal Willebrands erkende dat de rede van de paus kritisch was, maar wees er daarbij op, dat de paus toch steeds opnieuw zijn vertrouwen uitsprak. De lof van de paus voor bisschop Gij- sens seminarie van rolduc bete kend volgens kardinaal Wille brands niet, dat deze vorm de enige goede zou zijn. De paus heeft hiermee niet andere vor men van priesteropleiding afge wezen. Integendeel, hij heeft an dere vormen duidelijk gesanc tioneerd. De kardinaal bedoelde hiermee het streven der Nederlandse bis schoppen naar leefgemeen schappen van priesterstudenten bij de theologische opleidingen. Ook in dit opzicht is eenheid en pluriformiteit beslist mogelijk. Naar aanleiding van een opmer king van een generale overste van een der priestercongrega ties in Rome, dat de bisschop pen na de audiëntie van donder dag nogal ernstig keken, zei kar dinaal Willebrands: „We moeten erover nadenken". De Nederlandse afdeling van de Ridderorde van bet Heilig Graf van Jeruzalem heeft twaalf nieuwe leden in haar gelederen opgenomen. Onder hen zijn het vroegere Twee de-Kamerlid mevr/ dr. A van Heel-Kasteel, burgemeester mr. A. Baeten van Maastricht, burgemeester mr. J. Norbart van Denekamp, prof. mr. A. Soons uit Utrecht en mr. B. Vroom uit Amsterdam. De ridderorde houdt rich vooral bezig met de hulpverlening aan christenen in en om het Heilig Land. De negentig Nederlandse leden hebben vooral twee Jordaanse dorpen geadopteerd. Ook verlenen zij steun aan een technische school van de patera Salesianen in Bethlehem. Prof. dr. J. R. T. M. Peters heeft zijn ambt aanvaard als hoogleraar arabisch en de leer van de islam aan de katholieke universiteit van Nijmegen. Hij deed dit met het uit spreken van een oratie, getiteld: „De Koran als een woord tot de mens". Paus Paulus heeft de kapitalistische en communistiscne landen verzocht op te houden met hun „hoogst onrecht vaardige speculatie rond de behoeften van de arme landen qan levensmiddelen en verzoek om wapens". In een rede tot het congres van de FAO, de voedsel- en landbouworga nisatie van de Verenigde Naties, zei hij, dat de ontwikke lingslanden recht hebben op eerlijke handelsvoorwaarden voor hun landbouwprodukten. HIJ pleitte voor grotere aandacht voor de massa's ten platte lande in de derde wereld, wier productiviteit geen gelijke tred houdt met die van andere landen. Zoals in het kort gemeld heeft na bijna drie jaar van discussies rond het boek „Christen zijn" (Christ sein) van de theoloog professor Hans Kueng uit Tuebingen de. Westduitse bisschoppenkonferen- tie een voorlopige slotwoord over de zaak uitgesproken. In een ver klaring zeggen de bisschoppen, dat in het boek bij alle positieve inspanningen van de auteur we zenlijke bestanddelen van het katholiek geloof „zo ontoereikend zijn weergegeven", dat zij alleen door een rectificatie als uiting van het katholiek geloof erkend kun nen worden. Bij de verklaring, die uit tien pagina's bestaat, is een uitgebreide bijlage gevoegd met de correspondentie, die is gevoerd tussen Kueng en de bisschoppenconferen tie. De bisschoppen wijzen erop, dat Kueng in zijn boek de goddelijkheid van Jezus en de verlossingswerkelijkheid verkort heeft weergegeven. Hierdoor zouden zwaarwe gende misverstanden zijn ontstaan. Wan neer de bisschoppen haddc-n gezwegen, hadden de gelovigen kunnen conkluderen, dqt de bisschoppenconferentie achter de •gehele inhoud van het boek staan, zo zegt de verklaring. In het begin van de verklaring wordt erop gewezen, dat Kueng ondanks alle pogingen van de bisschoppen uitdrukkelijk heeft geweigerd om iets aan het boek te verande ren. De bisschoppen zeggen niet te willen oor delen over „wat professor Kueng persoon lijk wel of niet gelooft". Ze hebben zich echter genoodzaakt gezien zich af te zetten tegen Kuengs boek, omdat hij zijn boek zelf voorstelt als een „kleine opsomming" van het christelijk geloof en omdat sommi ge mensen het boek als een soort leerboek van het r.k. geloof zien en gebruiken. In een eerste reactie op de verklaring noemt Kueng deze een „doctrinaire zelf rechtvaardiging zonder zelfkritiek": De mensen verwachten in de moeilijke situatie van kerk en maatschappij van de bisschop pen niet een veroordeling maar „opbou wende antwoorden op vragen, waar zij mee zitten". Hij vindt dat de lezers van zijn boek zelf een oordeel zullen vormen. Ook betreurt Kueng het, dat de bisschop pen zijn nieuwe boek niet willen afwach ten. Hij reageert scherp op het feit, dat de bisschoppen persoonlijke brieven van hem aan de conferentie „in een tendentieu ze kontekst hebben gepubliceerd" zonder zijn toestemming te hebben gevraagd. „Wanneer laten de bisschoppen mi) einde lijk in rust werken", zo conkludeert Kueng.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 10