Minister wil vijf clubs minder in betaald voetbal M DIJKEN HELPT AJAX HANDJE C Twente houdt voor elfde maal PSV van de winst af 3- VRIJ HARDE VOORWAARDEN VOOR SUBSIDIE 1 MAANDAG 14 NOVEMBER 1977 HILVERSUM De demis sionaire minister van cul tuur, recreatie en maat schappelijk werk, Van Doorn, denkt aan een sa nering in het betaalde voetbal, die neerkomt op oen vermindering met vijf clubs. Dit deelde hij zaterdagmiddag tijdens een radio-interview mee. jn het rapport-Christiaanse werd geadviseerd dat er meer clubs uit het betaalde voetbal weg zouden moeten", aldus de minister. „Ik ben daar niet voor. Het geeft ook aan de inkomstenkant proble men. Ik doel daarbij onder meer op de toto en de lotto. We moe ten tot een voorzichtige sanering komen, waarbij ik denk aan vijf clubs minder. Ik dacht niet dat de vorming van een onafhankelij- ke-klasse een oplossing is. Ik geloof dat we moeten blijven bij de situatie die we nu hebben met twee divisies van, zeg, elk zestien clubs." Minister Van Doorn kondigde aan dat er zeer binnenkort be sprekingen zullen komen met vertegenwoordigers van de Ver eniging van Nederlandse Ge meenten, toto/lotto en het minis terie van cultuur, recreatie en maatschappelijk werk over de subsidiemogelijkheden. „Sane ren zonder geld is in bijna geen enkel land mogelijk, in ieder ge val niet in dit land", zo zei de heer Van Doorn. „Het juiste sub sidiebedrag kan ik op dit mo ment nog niet noemen. Het zal zo zijn dat van verschillende zij den over een aantal jaren een aantal miljoenen moet worden opgebracht. Ik hoop dat het op den duur weer een aflopende zaak is, want op zichzelf is het natuurlijk gezond dat het betaal de voetbal zichzelf ook weet te redden als de meest populaire sport in dit land." Op de vraag of de clubs aan nog meer voorwaarden moeten vol doen, antwoordde de minister: „Jazker, er zal een normering moeten komen voor de begrotin gen en de gehele bedrijfsvoering van het betaalde voetbal. Daar naast moet een aantal sociale voorwaarden worden gesteld, zoals een basis-cao en een be hoorlijke medezeggenschap. Wat we nu hebben is niet meer dan een bescheiden begin. Dan is er nog een aantal voorwaarden voor wat betreft de hele running van de bedrijven. We moeten zorgen dat er een goede maat schappelijke begeleiding komt en dat we internationaal eindelijk een gesprek over een beter sys teem voor spelersruil op gang brengen. Kortom, er zal een aan tal voorwaarden van vrij harde aard gesteld moeten worden, wil len we het verantwoord vinden dat er gemeenschapsgeld naar deze overigens belangrijke zaak gaat". Iterdam Henk van Dijken mag een opmerkelijke figuur worden oemd In de Nederlandse voetbalwereld. Maar helaas geldt die indheld voornamelijk zijn uiterlijk, dat naast een schraal figuur al wordt gekenmerkt door een zeer geringe haargroei op de adel. Al enige Jaren blaast de Groninger zijn partijtje mee op ivisleniveau, waarbij hij nogal eens negatieve kritieken te slikken gekregen. Van Dijken bewees bij herhaling geen sollicitant te )or een plaats In de galerij der prominenten In de vaderlandse lldsrechterlj. Ook gisteren legde hl] van het gemis aan kwaliteit proeve af. Vooral FC Den Haag mag zich benadeeld voelen door optreden van de scheidsrechter uit het hoge noorden, want hij het die de ploeg van Anton Malatlnsky een stevige dreun lende door een uiterst twijfelachtige strafschop toe te kennen aan gisteren bij vlagen behoorlijk opererend AJax, dat echter toch eel zwakke momenten had om (alsnog) als een kandidaat voor tel te worden beschouwd. icht was er in het Haagse sprake van enige boosheid de beïnvloeding door Van en van het spelverloop, hoewel Hoop veel van het ongenoegen weggepoetst door het zeer laardbare spel van de Residen- ieg. „Zo n man maakt een week voorbereiding in één ongedaan", stelde Malatinsky gelaten vast na de uiteindelijke erltag van 3—2. „Tot die straf- V'iep het behoorlijk bij ons, daarna was er ever sprake 'erslapping van de concentra- Die werd FC Den Haag nood- want twee minuten na de Ruud Geels benutte straf- stond het 2—0 voor Ajax, Frank Arnesen mistasten van erder overigens sterke doel- Hans Galjè koel had uitgebuit, leek de beslissing van Henk Jijken in twee minuten tijd FC Haag de das om te hebben an. Ook Oeki Hoekema, die ïoofdrol vertolkte bij het inci dent rpnd de elfmetertrap, stak zijn toorn niet onder stoelen of ban ken. „Ik maakte een gewone sli ding naar de bal. pas daarna kwam Arnesen ten val. De grensrechter vlagde eerst voor een hoekschop, maar toen hij zag dat Van Dijken een strafschop ging toekennen veranderde hij ineens van mening en steunde hem." Henk van Dijken, die Inderdaad gedecideerd floot toen Arnesen tegen het gras tuimelde, was na afloop nog steeds overtuigd van de juistheid van zijn beslissing. „Hoekema raakte het standbeen van die Ajacled (wie was het ook alweer?), waarna die tegen de grond ging. Ik twijfelde geen mo ment, het was een regelrechte penalty." De televisiebeelden van het mo ment gaven opheldering over de sliding van Hoekema: het was in ieder geval geen strafschop vol gens de versie van Van Dijken. Hoekema speelde wel degelijk de bal, maar Arnesen profiteerde van de duw die de Hagenaar hem daarbij gaf door een fraaie buite ling te maken waar Van Dijken intrapte. Hoe het ook zij, de wed strijd leek beslist toen Ajax het „meepikkertje" (volgens Ruud Geels) liet volgen door een treffer van Arnesen. Doch niets was min der waar. Want hoewel de Amster damse ploeg af en toe op het middenveld over zijn opponent heenwalste dankzij het bekende grote loopvermogen en combina tiezin, vertoonde het spel van Ajax toch ook weer zoveel momenten van terugval dat FC Den Haag weer enige greep op de gang van zaken kon krijgen. De Zuiderpark- formatiedemonstreerde in die fa sen dat er na een competitieperio de van minder overtuigend optre den (waartoe ook zeker de winst partij tegen Haarlem dient te wor den gerekend, vorige week) weer sprake is van enige lichtpuntjes. Vijftig procent beter „Deze wedstrijd Is goed voor het zelfvertrouwen van de spelers", sprak Malatlnsky na afloop. „Er werd vijftig procent beter ge speeld dan tegen Haarlem en dat geeft met het bekerduel tegen Vitesse hoop op een goed resul taat. De bekerstrijd is nu voor ons erg belangrijk, hoewel het In Arn hem erg moeilijk zal worden. Vi tesse Is op eigen veld door zijn geweldige strijdlust erg gevaar lijk, zodat we gewaarschuwd zijn." FC Den Haag opereerde inderdaad in de fasen dat bij Ajax enigszins de rem er op stond, plezierig om naar te kijken. De ploeg van Lex Schoenmaker, die overigens op nieuw een vooruitgeschoven post toebedeeld had gekregen die hij zich waardig toonde door de beide Haagse treffers voor zijn rekening te nemen, demonstreerde een moedgevend verband tussen de linies. Hoewel de frontlijn een zor genkind blijft. Henk van Leeuwen bewijst keer op keer dat hij een bal lang in de voeten kan houden, waarmee hij echter vaart uit de offensieve acties haalt als dat ge boden is. Bovendien verdedigt de Haagse centrumspits te weinig mee, waardoor gisteren bij voor beeld zijn directe tegenstander, Pim van Oord, soms zeeën van ruimte kreeg om mee op te ruk ken, waarbij hij soms met Ruud Krol tot de gevaarlijkste aanvallers van Ajax behoorde. Naast het soms ineffectieve spel van Van Leeuwen blijft ook Fred Goemans (gisteren gestart als rechterspits) onder de maat. „Hij is de gevolgen van zijn ziekte nog niet geheel te boven", vergoelijkte Malatinsky, die liever niet wilde beschikken over de licht gebles seerde Bert Blijie. Zolang de Tsje chische oefenmeester Hoekema bij voorkeur op het middenveld pos teert bestaat er bij FC Den Haag een manco aan aanvalskracht. Die werd gisteren redelijk gecompen seerd door de inbreng van Schoenmaker en opvallenderwijs veelvuldig vooral in de tweede helft dankzij het niet-meeverdedi- Doelman Hans Galjê is kansloos op deze inzet van Tscheu la Ling. Ajax leidt met 3—1. gen van de soms weer onnavolg bare Tscheu la Ling - door Martin Toet. Deze gelegenheidslinksach- ter (Joop Korevaar is met zijn blessure nog geruime tijd uit de roulatie) kreeg zelfs eenmaal een droomkans, maar verzuimde de bal dichtbij het doel staande van de wat onzeker ogende Piet Schrij vers ineens in te knallen. Verdienstelijk Het middenveld van FC Den Haag acteerde gisteren verdienstelijk. Hoewel, zoals gezegd, er in som mige fasen van de wedstrijd spra ke was van een groot overwicht van de Amsterdamse linie, waarin bij afwezigheid van de geschorste Schoenaker en de geblesseerde Lerby Tahamata, Erkens en Arne sen hun beweeglijkheid enige ke ren nadrukkelijk etaleerden. Het pleit voor de instelling dat hun tegenstrevers aan Haagse zijde, Ki- la. Albertsen en Hoekema (vaak geassisteerd door Schoenmaker, waardoor FC Den Haag eigenlijk met twee permanente spitsen speelde) dat zij zich ontworstelden aan de druk. Tot de fatale 27e minuut speelde FC Den Haag be hoedzaam, maar degelijk. In de tweede helft was er zelfs lange tijd sprake van gelijkwaardigheid, vooral nadat Ajax op 31 was gekomen door treffers van respec tievelijk Schoenmaker en Ling. Dat leverde de tweede Haagse treffer op, die echter te kort voor het einde viel om er Ajax nog van aan het schrikken te brengen. Rest nog te vermelden dat Rob Ouwehand, die redelijk soiide speelde als libero, van geluk mocht spreken dat hij geen gele kaart kreeg van Van Dijken, nadat hij op grove wijze de op volle snelheid liggende Ling had getor pedeerd. Van Dijken, die nog wel Van Leeuwen noteerde wegens het in de richting van grensrech ter Matena trappen van de bal, wilde kennelijk wat goedmaken voor de door de Hagenaars fel aangevochten strafschop. Hoewel hij dat na afloop In alle toonaar den ontkende. „Nee heren", zei hij, „daar was geen sprake van. Als Je op zo'n manier zou moeten gaan fluiten kun je beter ophou den." Iets dat FC Den Haag hem zeker niet kwalijk zou nemen. FRANK WERKMAN ScoreVerloop: 27. Geels (strafschop) 1—0; 29. Arnesen 2—0; 49. Schoenma ker 2—157. Llng 3—187. Schoenma ker 3—2. Scheidsrechter: Van Dijken. Toeschouwers: 6000. Ajax: Schrijvers; Zuidema, Krol. Van Dord, Everse; Erkens. Arnesen. Taha mata; Ling, Geels. Meijer. FC Den Haag: Galjó; Jol. Ouwehand. Van Vliet. Toet; Kila, Hoekema, Schoen maker, Albertsen; Goemans. Van Leeu- IHHHHi CHEDE Opnieuw en het elfde seizoen in suc- lie is PSV er niet In ge ld om in Enschede FC ite een nederlaag toe te jen. De absolute topper ie veertiende speeldag de eredivisie eindigde, i zo vaak eerder, in 1—1, resultaat dat echter voor ^Indhovenaars telde als overwinning. Kees Rijvers Immers dagen tevoren al weten: „Natuurlijk Is het wens om een keer in lede te winnen, maar gelijkspel geldt voor ons een overwinning omdat onze voorsprong van punten op FC Twente be- |en". litgangspunt was het handha- van de dubbelblanke stand, zo weinig mogelijk risico ne en opereren vanuit een he lend concept. Maar toen Harry in de 29e minuut na enige rrewar in het Enschedese chopgebied zijn ploeg op zette, leek het er even ver- veel op dat PSV voor het sinds Rijvers Twente de rüg Berde en zich vestigde in Bra- Be dreven, met .een zege op de thuisreis zou kunnen aan- len. Heel even maar. want vier iten later was de stand door oen van Ab Gritter in even- welke stand tot het laatste ignaal van de uitstekend lei- e Jan Keizer gehandhaafd t, want met die 1—1 kregen ploegen niets te veel of te I- Spltz Kohn: „Deze uitslag ichtvaardlg". Kees Rijvers: dit resultaat ben Ik tevre- Het was Immers ook onze om hier een gelijkspel te pnee het duo, dat eens te ft stond als leerling en meester. Inderlinge harmonie benadruk- |Een harmonie, die ook op het I terug te vinden was geweest. Het gelijkspel, door beide ploegen tevoren gewenst, in beeld. Harry Lubse (bovenste foto, geheel links) brengt PSV op 1—0. Drost, Van lerssel en rechts doelman Van Gerven staan machteloos. Enige minuten later maakt Ab Gritter (liggend) gelijk. V.l.n.r. Van Beveren, Poortvliet, Van Kraay, Lubse, Gritter, Brandts en Krijgh. Want nimmer, op een „uitschieter- tje" tussen Ab Gritter en Adrie van Kraay na, viel er tussen de lijnen een wanklank te bespeuren. Evenwicht Er was ook een opvallend even wicht dat door Kees Rijvers nog eens geaccentueerd werd: „De eerste helft was voor FC Twente, de tweede voor ons". Een uit spraak, die niet ver bezijden de waarheid lag, hoewel PSV over het geheel genomen toch wel iets soe peler, maar vooral beweeglijker speelde. Toch kwam PSV, ondanks het feit dat de defensie de minst gepasseerde in het Nederlandse voetbal is, in de beginfase enkele keren in de verdrukking. In de tiende minuut bijvoorbeeld, toen FC Twente zijn eerste hoek schop nam. Thoresen belastte zi ch, op links, daarmee. Willy van der Kuijlen wilde de lage inzet onschadelijk maken, maar zijn po ging mislukte in zoverre dat de bal met een vreemde curve precies in de handen van Jan van Beveren belandde. En negen minuten later moest de Eindhovense doelman, die zich in de voorgaande dertien wedstrijden nog maar drie keer gewonnen had moeten geven, naar de hoek om een venijnige schuiver van Piet Wildschut, na voorberei dend werk van Epi Drost en Cees van lerssel, voor de lijn weg te grabbelen. Kansloos Tussen de bedrijven door probeer de PSV, dat bij balverlies schielijk een cordon van zeven verdedigers voor Van Beveren legde, enkele keren de weg naar de Twentse veste te vinden. Dat gebeurde meestal door een verrassende tem powisseling of een dieptepass, maar veel moeilijkheden leverde dat voor de tegen zijn vroegere werkgever spelende André van Gerven niet op. Tot Niels Overweg, die in feite zonder directe tegen stander speelde, in de 29e minuut Gerrie Deijkers ten koste van een overtreding moest stuiten. Van der Kuijlen prikte de bal uit de vrije trap in het Twentse muurtje, kreeg het leer terug en mikte nog eens tegen een tegenstander aan. Toen sprong de bal voor de voe ten van Willy van de Kerkhof, die, ook al vla een tegenstander (Tho resen) een passje op Harry Lubse kon geven, die Iets doorliep. Zijn schot werd vla het uitgestoken been van Epi Drost zodanig van richting veranderd dat Andró van Gerven kansloos was. Twee minuten later tekende Willy van der Kuijlen voor een droom- pass op Willy van de Kerkhof en André van Gerven moest sprinten om met een sliding redding te brengen. Nog eens twee minuten later was het wel raak, aan de andere kant. Jaap Bos belastte zich met het n^men van FC Twen- te's derde hoekschop. Hij liet de bal met een boog over Ernie Brandts en Niels Overweg het Eindhovense strafschopgebied bin nendwarrelen. precies voor de voe ten van Ab Gritter. die zich geen tel bedacht en nauwkeurig mik kend degelijkmaker liet registre ren. Dat doelpunt had FC Twente nodig om het initiatief te kunnen grijpen. De Enschedëers vielen gretig aan. maar niet zo gretig om PSV de gelegenheid te bieden zijn sterkste wapen de snelheid vooral dank zij René van de Kerkhof, die echter tegen de met Arnold Mühren tot de oostelijke uitblinkers behorende Piet Wildschut weinig kansen kreeg uit te buiten. Kracht De tweede helft was van minder gehalte dan de eerste. Spitz Kohn verklaarde dat met: „Voor de rust is er enorm veel kracht van ons gevraagd op dit zware, maar toch in uitstekende conditie verkeren de veld. Dat heeft een beetje In het voor deel van PSV gewerkt. PSV was tevreden met 1—1 en wl] wilden proberen te winnen. En dat kost altijd een tikkeltje meer". PSV schuwde nog steeds het risi co. Waarom werd door Kees Rij vers verwoord: „Je kunt wel probe ren te forceren, maar dan moet je risico's nemen. En dan zal je bij jezelf open huis moeten houden tegen een FC Twente, dat gran dioos gespeeld heeft". FC Twente, dat veertien minuten voor het einde Theo Pahlplatz in zette voor Jaap Sos. miste de kracht om PSV neer te krijgen, en moest zich na de rust met slechts enkele wapenfeiten tevreden stel len. Dat waren een schot van Ar nold Mühren naar wiens ver richtingen Jan Zwartkruis. Hennes Weisweiler, de trainer van de Duit se koploper FC Köln en Branko Zebec, de oefenmeester van Ein- tracht Braunschweig. PSV's tegen stander in de achtste finales van het toernooi om de UEFA-Cup ongetwijfeld verlekkerd hebben zitten kijken, en een daverende knal van Epi Drost die maar net hoog langs het doel snorde. Ga- vaariijker waren de acties van PSV dat echter niet al te zeer wenste aan te dringen omdat het de opzet een gelijkspel niet in de waagschaal wilde stellen. KYO TEUSINK Scoreverloop: 29 Lubse 0—1, 32 Gritter 1—1. Scheidsrechter: Keizer. Toeschou wers: 20.000. F C Twente: Ven Gerven; Ven lerssel. Drost. Overweg, Wildschut; Thijssen, Van der Veil, Mühren; Bos (Pehlpletz), Gritter. Thoresen. PSV: Van Beveren; Krijgh. Van Kraay. Brandts. Stevens; Willy van de Kerkhof, Poortvliet, Van der Kuijlen, Deijkers; René van de Kerkhof. Lubse.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 11