WN HUS UIT Open brief aan alle mensen die op 25 mei PvdA hebben gestemd. Veelzijdigheid kenmerkt mode voor de nacht NEL OOSTHOUT (75) BLIJFT BELOFTES DOEN Groenten telen planten stekken en flessetuinen KUIPER OP Z'IM BEST Prik eens een blaadje op het gordijn Huis opknappen: eerst plan maken „Raspoetin", première bij 50-jarig jubileum BINNENLAND/KUNST LEIDSE COURANT Veelzijdigheid kenmerkt de „mode" voor de nacht, men kan tegenwoordig heus wel van „nachtmode" spreken! Aan de toegepaste materialen, de dessins is te zien dat er aan nachtkleding hogere eisen worden gesteld, doordat ze meer functies kreeg. Als ho me-wear bijvoorbeeld. Het moderne „negligé" is er ook voor knusse uurtjes overdag, bij thuiswerkjes, naaien, ty pen. Katoen, polyester, zijden, jersey, mousseline, tricot, ba tist, zijn geliefkoosde stoffen waarmee de fabrikant alle kanten uit kan. Te onderschei den zijn diverse thema's: ge borduurde randen langs (pya- ma)broeken, ponnen. Multico lour motieven vrolijken natu- relkleurige ondergrond op in folkloristische stijl. Daarnaast puur witte nacht kleedjes met opengewerkte volants en taillebanden of be hoorlijke geraffineerde decol- leté's met kantincrustraties (Triumph Wala). Deze firma brengt echter ook mooie grafi sche druk op katoentjes voor de nacht, gemêleerd met po lyester. Uitstekend voorbeeld van de voortschrijdende over gang van nachtkleding naar home-wear is het slank gesne den model, waarop gouden Azteken motieven uit Z.-Ame- rika pronken. Ook lcermatiek- dessins uit de oude Kretacul- tuur brengen tricot-series op hoger niveau. Kinderen voe gen zich ook al in het slaap- pak-vrijetijds kledingstuk-pa troon. Ten Cate (Geesteren 0) maakt leuke pyama's met uni- broek en strepen in de top, waarmee ze best voor het sla pen gaan nog wat kunnen ronddarren. Meisjeshempjes tonen de geliefde denimlook en er wordt druk gewerkt met appliqués. Druks die variëren van tennis- tot grote veelkleu rige bloemmotieven komen te gemoet aan de vraag van tie ners naar wat gezelliger nachtkleding, mede geschikt voor vrije uren op de eigen kamer plaatjes draaien of huiswerk maken. De stylering van zulke „nachthemden" is daarbij duidelijk afgestemd op de jeugd, evenals de ge bruikte kleuren, verwerking en dessins als regenboogstre- pen op gebroken wit. Wat is nieuw? Niets is nieuw! Maar wat al een paar jaar aan de gang is, wordt uitgebouwd. Lingerie raakt steeds nauwer verwant aan huiskleding. Kap-vlinder, wijd vallende mouwen zijn een variant op de korte ingezette mouw (Hol- landia lingerie), waarbij aan dacht voor primitieve India dessins (olifanten in rand met florale tekeningen). Naast ronde- en V halslijnen: vier kante halsuitsnijdingen, shawlcols, boothalzen. Heren worden niet vergeten. Voor de man fijne interlock of single jersey (beide 100% katoen) in unicontrasten of in contrast kleur afgebiesd. Schiesser ge bruikt interessante weefstof fen als Milanorib voor pya ma's voor mannen in judostijl (75% katoen/25% Rayon). Het jasje heeft een vrolijke druk, de broek is uni en het geheel kan best gewoon thuis gedra gen worden. Voor de vrouw brengt Schiesser zowel heel fijne after-dinner jurken, waarmee je na het teeveekij- ken zo in bed kan rollen, als betoverende Qiana-ensembles. Honderd procent polyester in rose/lila uit de collectie van Triumph International. Deze stof is niet te onder scheiden van pure zijde. Met een daarbij behorende met kant afgezette mantel een beeldig négligé voor romanti sche uren. Uitgangspunt bij Schiesser is een kleurenspel van herfst en wintertinten: steen, aarde, zee, waarin voor de home-wear rood, geel/goud, blauw- en groen scala voor komt. Bij de meer vrouwelij ke nachtkleding koos men voor aqua, bast, kristal en quartz, voor sportieve vrou wen levendige kleuren als ko per, adriablauw en prairi zoals „Nicky" overalls voor zowel nachtelijke- als vrije uurtjes overdag. Zelden is er zoveel groente en fruit in eigen tuin of volkstuin geteeld als tegenwoordig. Als reden wordt vaak genoemd, dat de groenten uit eigen tuin beter smaken of dat ze gezon der zouden zijn. Telen zonder gebruik van chemicaliën is voor een tuinder praktisch on mogelijk, maar er wordt nu veel zorgvuldiger mee omge sprongen dan voorheen het ge val was. Uit eigen tuin is alles echter altijd vers, bij de hand en zeker veilig voor de gezond heid. Dit vindt men terug in het het boekje „Groenten zon der gif uit eigen tuin", dat met twee andere boekjes tegelijk is uitgekomen om de lezer weg wijs te maken bij het zelf kwe ken van groenten en fruit. In het boekje worden alle groen ten besproken, die in ons land bekend zijn, sommige zijn ech ter minder bekend. Ook de tomaten, de paprika's en au bergines die wat meer warmte nodig hebben, maar toch ook zonder kasje gekweekt kunnen worden komen aan bod. Er worden tal van tips in het boekje gegeven, zoals dat een moestuin zoveel mogelijk in de zon moet liggen, zo dicht mo gelijk bij het huis. Er wordt wat over de samenstelling van de grond verteld, over het ge bruik van mest en compost, over water en de bewerking van de grond en over de alter natieve insectenbestrijding (bijvoorbeeld met de hand vangen) In alfabetische volgor de wordt een overzicht gege ven van de bekendste groente soorten. Samen met „Groenten zonder gif' - we meldden het al in de aanhef - verschenen nog twee andere hobbyhoeken in dit genre op de markt Het ene heet „Stekken, zaaien en snoeien" en gaat dus over het stekken van de moederplant en over zaaien. Het andere boekje heet „Flessetuinen", waarin mini tuintjes in glas worden beschreven. Wat het stekken betreft krijgt men een helder inzicht in de manier waarop men op goed kope wijze zijn plantencollec- tie verder kan uitbreiden en verjongen. Velen schrikken daar echter voor terug. De bedoeling van het boekje is, dat de ünensen over die vrees worden heengeholpen. Wat de Flessetuinen aangaat, dat wordt ook steeds meer een rage. Voor heel wat vensters ziet men vaak al geen vitrages meer, maar steken de talloze planten hun koppen op. Veel planten staan in flessen en het boekje geeft uitleg over het te gebruiken plantmateriaal, grondmengsel, de verzorging enzovoort. Ook is er een lijst met namen van planten aan de hand waarvan men zijn flesse- tuintje wat variatie kan geven. Titel: Groenten zonder gif; uit eigen tuin auteur; Carry Scher Prijs: 15,90 Titel: Stekken, auteur: Charles M. Evans, Prijs: 15.90 Titel: Flessetuinen, Auteur: Charles Evans en Roberta Lee Pliner, Prijs 15.90 Uitgever: JA Gottmer, Haarlem Elk halfjaar komt het bekende huis Kuiper in Zeist met een aantal geïmporteerde modellen uit Parijs en jurken „naar Yves St Laurent", dus vergaald naar de ideeën van de grote Franse modevorst. Voor deherfst van 1977 trok Rob Falk, die het huis leidt en ook zelf ontwerpt de Nederlander Koos van den Akker aan, die het in New York helemaal maakte. Negen jaar geleden vertrok Koos, van het Haagse Voorhout naar de States met een kapitaaltje van nog geen duizend gulden en een naaimachien. Nu is hij (37 jaar oud) één van Amerika's geliefdste couturiers, 'keizerin Farah Diba behoort tot zijn klanten. Thans verkoopt ook Kuiper zijn kleren. Voor vrouwen, die geen krap kleding- budget hebben verder een keur van prachtige Parijse mode, met namen als Lanvin (Boutique de Luxe), Chanel, de Givenchi, Nina Ricci (Boutique). Uit Italië Avolio, La Mendola, en voor het eerst in de collectie Emilio Pucci. Links: ensemble met cape, onder de rok komt een bontrand (Lanvin Boutique de Luxe en exclusief Kuiper) Hechts al even exclusief: Bernard Perris couture in een beige ensemble met borduursel. Maaltje voor en na een gouden herfstdag Gasthof Hirsch in het Limes- gebied (500 m hoog) ligt in het Zwabische Woud aan de Eben- see. Eerst was het een herberg voor door de bossen dwalende houtvesters, later groeide het établissement uit tot een hotel dat voor zijn keuken het be faamde „Relais du Silence" voor de edele kookkunst, mag voeren. Schassberger die veel gouden medailles won op in ternationale kooktentoonstel- lingen en een in tres sant recep tenboek schreef, heeft een spe ciaal kostje voor gasten, die door de herfstige bossen heb ben gedwaald en hongerig aan tafel neerstrijken. Hier komt het Holzfallers-entrecóte Per per soon 160 gram entrecóte. Roux Zoals bekend maakt men een roux met boter en meel. De roux van de chef wordt verfijnd met een hand vol in room gekookte fijnges nipperde uien, 3 theelepels sherry en 1 theelepel cognac. Vleugje groene peper. Roux op dikte afmaken, wat zout toevoegen. Saus Met krachtbouillon boter en meel componeert men een saus, waarin worden onderge bracht: uien (naar smaak en gesnipperd), 2 eetlepels gehak te peterselie, 2 oude fijngere- ven broodjes, 40 gram in blok jes gesneden gekookte ham, 6 eieren, 4 eetlepels water, 30 gram uitgebakken spekjes (zonder het braadvet natuur lijk), zoveel cantharellen als u lekker vindt (thans overal ver krijgbaar), zout, peper, noot muskaat naar smaak. Opdie nen op goed verwarmd bord en zowel roux als saus over de met zorg toebereide entrecóte opdienen. PAGINA 11 De schrijver gaat ervan uit, dat het nu eenmaal meer voldoening geeft iets zelf te doen en daar bovendien - soms veel - geld mee uit te sparen. Werken met hout, glas, steen, metaal, lijm, vulstof en kit wordt duidelijk omschreven. Ook vaktermen en hun betekenis worden uitgelegd. Het is een van de meest praktische werken, die op dit gebied zijn uitgebracht. Met het boek in de hand kan men als het ware zo aan het werk gaan. Titel: Handig zelf doen; auteur: Pe ter Richter, Uitgeverij "Zomer en Keuning Boeken b.v., prijs 24,50. Bij veel plantenliefhebbers leeft het verlangen te experi menteren. Aardig kunstje is een los blad op het gordijn te prikken en eens te kijken of er karteltjes aan de zijkant komen. Zodra er inkepingen verschijnen, is het zaak het blad goed in de gaten te hou den, want dan zijn er „kinder tjes" onderweg. Kleine plan tjes komen eraan te hangen, die als ze 1 1/2 2 cm hoog zijn, voorzichtig van het moe derblad moeten worden losge maakt De babies kunnen zich dan, gepoot in goede potgrond, verder ontwikkelen. Normaal vochtig houden is de bood schap. Natuurlijk is hier spra ke van een bepaald soort „blad", dat onder de naam „Broedblad", verpakt in kar ton kan worden gekocht Het is een nieuwe rage om zelf uitheemse boompjes of plan tjes te kweken. Zo bestaat er ook het zogenaamde „Levend blad" of de Tahitiboom (even eens in kartonnen huisje te koop). Hierin zit een boom schijf in de vorm van een damstuk. Het moet twee drie weken in water liggen weken, waarbij de schijf tweemaal per week moet worden omge draaid. Als er flinke knokkels of spruitjes zichtbaar worden, moet het hele geval met de platte kant op goede potgrond worden gelegd om verder te ontspruiten. Men moet niet bang zijn het eens te proberen. Sommige bloemen en plan ten- zaken geven er garantie bij van de Consumentenbond. (Ondermeer Pasaflora, Den Haag.) Per kartonnetje: 4,50. Wie erover denkt om zelf te gaan behangen, schilderen, vloerbedek king leggen of een tuinmuurtje ma ken en een goede handleiding wil hebben om daar geen buil mee te vallen doet er goed aan bij zijn keuze erop te letten of het beoogde boek wel praktisch genoeg is. Het pas verschenen boek, „Handig zelf doen" is dat zeker wel. Peter Rich ter, de samensteller van het boek, heeft de juiste instelling om de doe- het-zelver bij allerlei klusjes in en om het huis behulpzaam te zijn. Hij gaat er echter wel van uit, dat bij het opknappen van het huis eerst een plan moet worden gemaakt Men kan niet zomaar beginnen met het verbouwen, moderniseren of repare ren van het huis, er moet lijn in zitten. Maar als dat plan eenmaal klaar is is het heel eenvoudig om in het boek terug te vinden, wat men dan precies moet gaan doen. Alles staat erin over metaal bewerken, tegels zetten en zelfs over nieuwe beglazing. TEKST: TINY FRANCIS f Nel Oosthout vijftig jaar aan het toneel, een simpele consta tering die een heel leven sa menbalt tot één enkele zin. Nel Oosthout vijftig jaar voor drachtskunstenares, declama- trice, solo-toneelspeelster, hoe je het ook noemen wil. Gister avond is ze voor dat mensenle ven alleen op de planken met de groten uit de wereldlitera tuur uitgebreid gehuldigd in de Haagse Kunstkring, waar een tentoonstelling ter gelegenheid van haar jubileum is ingericht die er tot 5 november blijft hangen. Op 16 november brengt Nel Oostbout, februari van dit jaar 75 geworden, bovendien nog eenseen première in de Koninklijke Schouwburg, „Ras- poetin" van de schrijver Kla- bund van wie zij al heel lang ook „De krijtkring" op het re pertoire heeft Hoe je Nel Oosthout zou moeten noemen is eigenlijk van secun dair belang. Ze is in de eerste plaats actrice en als je de sta pels kritieken over de jaren heen opslaat, kan je het van links naar rechts en van hoog tot laag nalezen. Wie Nel Oost- houts kunst wil karakteriseren, roept al gauw dat zij een actrice is die geen gezelschap nodig heeft, maar haar medespelers, haar decors en attributen opge borgen heeft in zichzelf, in haar markante gezicht, in haar bij zondere timbre en vooral in haar handen. Toch was die keus voor de kunst in haar een tje geen vooropgezette bij Nel Oosthout. In een interview uit 1940 zegt ze zelf heel duidelijk op de vraag hoe haar toneel avonden ontstaan zijn: „Wel uit vertwijfeling, omdat ik aan het toneel nooit iets van belang te doen kreeg. Vijf jaar lang was ik bij het Verenigd Toneel van Verkade en Verbeek. Toen ik daar kwam dacht ik: Zie zo, nu kun je laten zien waartoe je in staat bent. Ik was dolgelukkig en heel geduldig. Ik kreeg ech ter nooit meer dan kleine rolle tjes te spelen, een ouwe gekke juffrouw, een werkster, etc. nooit iets groters, waarmee ik de aandacht had kunnen trek ken op een bijzondere manier". Als je dat vandaag naleest, ga je geloven in een soort voorzi enigheid voor het toneel. Want zonder die onvrede van weleer, had Nel Oosthout misschien niet geworden wat ze is en had Ne derland nooit haar gebeeld houwde solo-vertolkingen kun nen zien. Een makkelijke keus was het intertijd niet, zoals solo toneel meestal uit nood ontstaat. Bij een Henk van Ulsen en een Jules Croiset kan je van een vrije keus spreken, vrouwen als Charlotte Kohier (kortgeleden overleden), een jongere collega als .Nel Kars en nu sinds kort ook Caro van Eyck hebben die stap duidelijk gedaan omdat er, of permanent of tijdelijk, geen gelegenheid was hun talent bij de „gewone" toneelgezelschap pen te ontplooien. Nel Oosthout doet die stap gesteund door haar man, de cellist Albert van Doorn, in 1932 en vanaf die tijd speelt ze overal waar een schouwburg of iets wat daar voor doorgaat is. Henriette Ro land Holst (Thomas More), Kla- bund, Theun de Vries, Goethe (Iphigeneia), Racine, Capek, Gallico, Tagore, Couperus, Io- nesco, Belcampo en Vestdijk. Maar niet alleen Nederland is haar werkterrein geweest Wie de indrukwekkende lijst van haar huldigingscomité doorleest vindt tussen Bertus Aafjes en de heer W. van Zijll, secretaris van de N.S.F. en diens vrouw meer dan 160 namen plus een ere-comité met daarbij ambas sadeurs van India en Israël. In mei 1946 trad Nel Oosthout na melijk voor het eerste in de Engelse taal op in Coventry, met „De krijtkring". De kritie ken zijn zo goed dat Birming ham en Londen volgen. Het En gels en het buitenland zullen voortaan niet meer uit het to neelleven van Nel Oosthout zijn weg te slaan: Zuid- en Centraal Amerika, Indonesië, India (waar enkele liefdadigheidsvoorstellin gen 30.000 opbrengen waar van een schooltje wordt ge bouwd), Israël en Amerika. In 1965 schrijft een krant in Kara chi: „Een voorstelling die alle begrenzingen van leeftijd, sexe, landsaard en karakter over brugde. Zij was die tijd, zij was die kracht, zij was het goede, zij was het kwade, zij was het ras, de mensheid, zij was de we reld". „Een bovenmenselijke virtuositeit" voegt The Jerusa lem Post daar ongeveer te zelf- der tijd aan toe. Lauweren heeft Nel Oosthout hout inmiddels te over mogen oogsten. Ze zal er voorlopig ech ter niet op gaan rusten. Je kan haar als toeschouwster nog steeds bij collega's van de gezel schappen zien waar zij nooit bij terecht gekomen is; binnenkort volgt haar nieuwste première, „Raspoetin", het verhaal van de raadselachtige „moesjik" die zo'n grote rol in het leven van de laatste Russische tsarenfami lie zou spelen. „Ik geloof dat ik op het toneel iets leeftijdsloos krijg", zei ze zelf eens. Aan af scheid denkt ze niet zolang haar concentratievermogen niet min der is dan zo'n twintig jaar gele- dea „Wacht maar..." heeft ze haar eigen levensverhaal ge noemd dat (nog onuitgegeven) te boek staat. Nel Oosthout, een vitale 75-jarige die beloftes voor de toekomst blijft doen. BERT JANSMA ADVERTENTIE Vijf maanden zijn verstreken sinds de verkie zingen en nog steeds schittert een tweede kabinet Den Uyl door afwezigheid. Dat moet voor alle redelijke, progessieve mensen in ons land een teleur stelling zijn. Want hadden zij de PvdA er niet tien zetels bij gegeven in de Tweede Kamer? En was de PvdA daarmee niet de grootste partij gebleven? En mocht de PvdA daarom misschien vragen om acht ministers, zodat het beleid van eerlijk delen zou worden voortgezet? En mocht de PvdA een aantal redelijke eisen stellen over de posten die zij in zo'n kabinet zou willen bezetten? Meer dan twee miljoen achthonderdduizend mensen vonden van wél op 25 mei. Het CDA zei nee, zonder daarvoor steek houdende argumenten te hebben. Hun "redelijkheid" bleek alleen met de mond beleden. Praten met de CDA over samen regeren kostte vijf lange maanden, en menig teleurstelling. En met het resultaat tot nu toe is lang niet iedereen tevreden. Sommigen zeggen dat het landsbelang nu voorgaat en dat de PvdA, ondanks alle bezwaren, ondanks alle teleurstellingen, aan de slag moet om de problemen in ons land op te lossen. Anderen vinden dat dit tweede kabinet Den Uyl in wording niet vooruitstrevend genoeg zal worden om de problemen echt goed aan te kunnen pakken. De vraag is: hoe verder? Dat mogen, nee dat moeten de leden van de partij zeggen. Want voor alles is de PvdA een open, democratische partij waar niet enkelen in het geniep beslissen voor velen. Deze week komen overal in het land PvdA afdelingen in openbare vergadering bijeen. Zij zullen zich uitspreken vóór of tegen dit kabinet Den Uyl. U bent daar welkom. Als lid om mee te beslissen. Als kiezer om tenminste mee te praten. Zaterdag 5 november zullen de afgevaardigden op het buitengewoon congres in Den Haag uiteindelijk beslissen. Nederland houdt zijn adem in. Laat de PvdA niet stikken. Wie rood stemde op 25 mei, wordt vandaag lid van de PvdA. Naam: De contributie bepaalt u zelf aan de hand van het inkomen. Stuur de bon in een enveloppe zonder postzegel aan PvdA antwoordnummer 8404, Amsterdam. vr.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 11