PSV zonder meer de sterkste Het raadsel Volendam AZ'Barcelona in Alkmaar LAATSTE FLUITSIGNAAL VOOR PELS GELEGENHEIDSELFTAL VELT AJAX 197V I B Het schijnt echt waar te zijn. Pete voetbalt niet meer. Na tweeëntwintig jaar houdt Edson Arantes di Nasci- mento kortweg Peie genoemd er werkelijk mee op. In East Ruther- ford speelde hij met New York Cos- mos zijn laatste wedstrijd, tegen zijn oude club Santos. Pele scoorde twee minuten voor de rust en bracht daar mee het totaal aantal doelpunten, dat hij in zijn zeer langdurige carrière maakte, op 1281. Hoewel Pele na de rust met Santos meespeelde, won Cosmos met 2-1 deze afscheidswed- strijd van "de zwarte parel" die het blijkens de foto nogal te kwaad had na het laatste en voor hem aller laatste fluitsignaal. Ploegmaat Carlos Alberto is de troostende fi guur naast Pele. ALKMAAR De leiding van AZ heeft besloten de wedstrijd uit de tweede ronde van het toer nooi om de UEFA-beker In Alkmaar te spelen. Er wordt dus niet uitgeweken naar het Olympisch Stadion In Amsterdam. "We zijn dat verplicht tegenover de gemeente", vertelde Cees Molenaar. "De gemeente heeft zo veel voor ons gedaan, dat we nu niet weg kunnen gaan". De raad van Alkmaar voteerde acht ton voor de verlichting van het sportpark, mede met het oog op Europees voetbal. Indien AZ voor zijn eerste echte topduel zou uitwijken naar Amsterdam, zouden Provin ciale Staten misschien een streep kunnen halen door die toezegging. "Het scheelt ons zeker drie ton aan recette", berekende Cees Molenaar, "maar het verbetert onze goodwill". En dat kan acht ton min drie ton oftewel een half miljoen betekenen. Het zijn zakenlui bij AZ. EINDHOVEN De hele week vóór PSV-NEC, de topper tussen de nummers een en twee van de ran glijst, had Hans Croon, de trainer van dè Nijmeegse formatie, gepiekerd over de wijze waarop hij de ploeg van Kees Rijvers het best zou kunnen bestrij den. Het had tenslotte de- ze strijdwijze bedacht, gëent op de zekerheid dat een ploeg die niet enorm veel beweegt bij voorbaat kansloos is tegen PSV. Hans Croon koos voor twee spitsen, een midden veld van vier man van wie er drie moesten opkomen en Hulshoff vooral verdedi gend moest optreden. Dat lijkt op verdedigend voet bal maar het was het geenszins, zaterdagavond in het bijna bomvolle voet balpaleis van Eindhoven. Maar er waren drie facto ren die het topduel terecht ten gunste van PSV deed eindigen: collectief Is PSV bij tijd en wijle zo razend snel dat er geen houden aan is, -de Eindhovenaars werkten nog harder dan NEC en spelbepaler Willy van der Kuijlen (PSV) stak huizenhoog uit boven de speler die deze taak bij NEC moet uitvoeren, Guus Hlddink. De opzet van Hans Croon stond borg voor aantrekkelijk voetbal, waarbij PSV constant op zijn hoe de moest zijn. Maar er kleefde één bezwaar aan. Om beurten moesten Surau, Hiddink en Marijnissen het gat opvullen in het midden van de aanval want de razendsnelle en zeer opvallend spelende Ronald Hendriks bevond zich op rechts en Frans Janssen op links. Maar de pittige Eugène Marijnissen was ook als bewaker van Willy van der Kuijlen aangewezen. Als hij naar voren ging, was Van der Kuijlen „vrij" en hij is bovendien toch al een speler die altijd probeert aan speelbaar te zijn. Marijnissen moest dan razendsnel terugsprin ten om bij „zijn man" te komen. En dan was het al te laat. Hij was er dan ook niet toen Van der Kuijlen de eerste treffer voor PSV deed noteren, hij was er niet toen de PSV'er de pass gaf waaruit indirect het tweede doelpunt ont stond en hij was er wel, maar toen bij René van de Kerkhof die dreig de te gaan scoren, maar beging een overtreding die PSV een straf schop opleverde waaruit Van der Kuijlen nummer drie produceerde. Sterkste gen, met PSV - ook normaal als de sterkste. PSV wds het en dat kwam dus In het resultaat tot uiting. Kees Rijvers had ook groot gelijk toen hij na afloop zei: „Iets beter afspelen, meer kansen benutten en we hadden met grotere cijfers ge wonnen". Dat lijkt het stereotype praatje van de trainer achteraf maar ditmaal was was het de reali teit. Als René van de Kerkhof min der zelfzuchtig was geweest, als Harry Lubse beter zijn linkerbeen had kunnen gebruiken waardoor hij niet gedwongen was geweest op links de bal met de buitenkant van de rechterschoen voor te zet ten - wat enige malen gruwelijk mislukte - en als inderdaad ver scheidene kansen waren gegrepen (Lubse miste enige keren in riante positie en Schellekens, die voor treffelijk speelde, stopte bovendien enorme schoten van Willy van de Kerkhof, Brandts en Van der Kuij len) had NEC niets kunnen afdin gen op een hogere score. Hans Croon: „We hebben gespeeld voor één punt maar dan moet je zelf natuurlijk wel scoren en niets weg geven." Ook al een waarheid als een koe. PSV kwam in deze merkwaardige wedstrijd, die op zper behoorlijk peil stond maar toch niet op het niveau dat nummer een tegen twee mocht doen verwachten, door een weggevertje" aan de leiding. Overigens pas na bijna een half uur, waarin de Eindhovenaars het danig moeilijk hadden gehad met de totaal zonder zenuwen - waar om ook want NEC weet zelf wel dat het geen „kampioensploeg" is - optredende Nijmegenaars. Toon Willemse gooide in, naar Dries Visser die de bal domweg terug legde op Deijkers. Willy van der Kuijlen bevond zich recht voor het doel en hij kreeg, totaal vrij, de bal toegespeeld. Natuurlijk raak. Hoog getrapt „Gebrek aan concentratie. Wij ge-, ven na een ingooi de bal weg. Dat moet je tegen ploegen als PSV en AZ niet doen. Je mag geen enkel risico nemen", aldus Hans Croon later. Toch deed hij het, na die 1—0. „Jawel, je moet dan toch". Dries Visser speelde overigens een nog kwalijker „hoofdrol". Toen PSV na de rust op 2—0 was geko men - splijtende pass Van der Kuijlen naar Lubse, voorzet en kopstoot van Deijkers die zich ge heel op zijn gemak voelde op zijn oude spitsplaats - nam NEC nog meer risico. Bl| een hoekschop toog Dries Vis ser naar voren, Van Beveren sprong op, stompte de bal weg en bleef liggen. Hoe hoog moet Dries Visser wel getrapt hebben dat hl) Van Beveren met de schoen bovenaan de rechterdij raakte. Van Beveren liep een for se blessure op: een gaatje dat twee hechtingen vergde. Ton van Engelen verving hem. Weer was het geen opzet. Zoals de week tevoren toen Weerden burg (Sparta) zijn been brak bij een botsing bij Dries Visser maar wel strak doch niet altijd foutloos leidende Weerink dit gevaarlijk in komen best hebben kunnen be straffen. Hij noteerde wel Hiddink wegens treuzelen (spelbedèrf) bij een vrije trap en Marijnissen we gens aanmerkingen maken op de leiding. NEC was echter inmiddels zeker niet kansloos geweest. Maar bij de minder scoringsmogelijkheden dan PSV kreeg, liet vooral Surau het afweten en botste Ronald Hendriks - hij loopt de honderd meter in 10.6 sec. en zou daarmee Neder lands kampioen kunnen zijn want titelhouder De Jager werd het met die tijd, in het begin van de strijd op Van Beveren. Er ontstond een hachelijke situatie omdat de bal recht omhoog „spoot" maar het was nog in de fase dat NEC de voorzichtigheid koesterde zodat er te weinig mankracht voor was. Ronald Hendriks: „Ik stond naar mijn mening wel te veel alleen en wat moet je dan?" Doelsaldo Het siert NEC dat het ook na 2—0 fel op een treffer bleef jagen. Hans Croon had toen al Hans Posthu mus ingezet voor verdediger Wil lemse. Een wissel die enigszins verrassend is na Croons uitspraak na afloop: „Ik deed het niet eerder omdat Posthumus helemaal niet bij de basis hoort." Maar hij is wel een echte spits, die tot dan ontbro ken had. Veel zoden zette het niet aan de dijk want Posthumus is niet zo'n doordrukker van nature. Compliment Toen Willy van de Kerkhof zijn broer bereikte en deze op Schel lekens afstevende, legde Marij nissen hem neer. Van der Kuijlen schoot feilloos raak uit de straf schop: 3—4). PSV had het opzien barende doelsaldo 29—2 In tien duels bereikt Rijvers: „De opdracht was minder fel te jagen maar we zochten toch te veel de diepte als dat niet mocht en we hielden de bal te weinig in de ploeg. Een compliment voor NEC dat niet voor het doel ging hangen en speciaal voor Hendriks, Sije Visser en Schellekens". Rijvers is niet zo gauw tevreden. Maar hij bereikt met zijn ploeg tot nu toe wel opmerkelijke resultaten. Welke tegenstander - behalve de Eagles 1—4 en Feyenoord 1—1 - zal nog meer in staat blijken de Eindhovense defensie te verschal ken? Een typisch karwei voor FC Den Haag dat over twee weken tegen PSV aantreedt op eigen veld. Tegen dergelijke teams wil FC Den Haag - zie Feyenoord en AZ eerder - de mouwen wel extra opstropen. HERMAN VAN BERGEM Willy van der Kuijlen (links) is weer danig op schot. Toen zijn beaker Eugène Marijnissen "spoorloos" was en NEC's Dries Visser blunderde, stond het kanon van PSV eensklaps geheel vrij. En dan is het ook raak: 1-0. Gerrie Deijkers brengt nummer twee met een kopbal op zijn naam. Dries Visser is te laat, Schellekens hoe goed hij ook speelde kansloos. Scoreverloop: 25. Van der Kuijlen 1—0. 50. Deijkers 2—0, 87. Van der Kuijlen (strafschop) 3—0. Scheidsrechter: Weerink. Toeschouwers: 26.000. PSV: Van Beveren (Van Engelen); Krijgt), Stevens. Van Kraay, Brandts; Willy van de Kerkhof. Van der Kuijlen. Poortvliet; René van de Kerkhof, Deij kers. Lubse. NEC: Schellekens; Willemse (Posthu mus), Vlietstra, Dries Visser, Sije Visser; Marijnissen, Hiddink, Surau, Hulshoff; Ronald Hendriks, Janssen. AMSTERDAM Hoe Vo- lendam, bij voorbaat kan sloos geacht, met 2-1 heeft kunnen winnen van Ajax, zal een raadsel blijven. Wie immers had kunnen bevroeden dat een op ze ven plaatsen gewijzigd Vo- lendam tot een dergelijke sensatie in staat zou zijn. Niemand, zeker niet het Volendamse kamp, waar tot vlak vóór de wedstrijd de wonden werden gelikt en schorsingen de gemoe deren bezig hielden. Toch moest Ajax er aan gelo ven. De woensdag ervoor nog waren de pupillen van trai ner Ivic in staat geweest een sprankelende show weg te geven ten koste van de Noorse kampioen Lille- ström. Gisteren echter was Ajax een gewillige prooi van Volendam en mocht het in de handen knijpen dat de uitslag niet groter uitviel. Volendam scoorde twee maal maar kreeg nog een handvol mogelijkheden om dit aantal te vergroten. Liefst zeven basisspelers (uitgaan de van de Volendamse formatie aan het begin van dit seizoen) bleven aan de kant: Fred Andrê en Jaap Jonk (geschorst), Frans Hoek (pink uit de kom), John van Wens- veen (enkelblessure), Billy Bond (voet in het gips), Cor Zonneveld (rugblessure) en Pier Tol (banden verrekt), zagen echter hun vervan gers bijzonder goed werk verrich ten. Jan Mak moest een gelegenheids elftal tegen Ajax opstellen en had bij voorbaat de handdoek al in de ring geworpen. Hij spaarde Pier Tol en Frans Hoek („Ik was in de veronderstelling dat ik moest spe len"), omdat de belangen niet al te groot waren en verlies al was ingecalculeerd. Dit pakte echter geheel anders uit. Ajax, in dezelfde formatie zoals tegen Lilleström, wilde in het be gin orde op zaken stellen en be gon met een verwoed offensief. Maar de verdediging van Volen dam en de in de defensie terugval lende middenvelders Helling en Visser hielden de zaak potdicht. Toch doelpuntte Ajax, na een bui tenspelsituatie van Arnesen, die werd gelanceerd door Ling. Arne sen mocht van de matig leidende Mulder doorgaan. Geels werd in stelling gebracht en met een halve omhaal was het 1-0. Instorten Op dat moment stond Volendam op instorten. Ajax miste echter de Instelling, zo zou trainer Ivlc na afloop verklaren om de zaak af te maken. In plaats dat Ajax het tempo op voerde, werd de snelheid gedrukt. Volendam kreeg hierdoor de mo gelijkheid de snelle achterstand te verwerken. Tahamata, één van de uitblinkers bij Ajax tegen Lille ström, verliet direct na het doel punt de ploeg en Meijer nam zijn plaats over. De andere uitblinker van afgelopen woensdag, Tscheu- la Ling, kreeg geen millimeter ruimte, terwijl ook Krol (ook nu weer op het middenveld) geen openingen kon vinden. De gelijkmaker ontstond nadat Frank Kramer door Van Dord was neergelegd. Jaap Visser plaatste de bal uit de vrije schop op het hoofd van Paul Bijvank en deze oud-Ajacied kopte door naar een andere oud-Ajacied, Dick Helling, die doelman Jager kansloos liet: 1-1. In de defensie van Ajax wer den steeds meer fouten gemaakt. Ontstellend In de tweede helft wisselde Ivlc na tien minuten Ling die, In te genstelling tot afgelopen woens dag, in het geheel niet kon Impo neren. Maar Invaller ZukJema evenmin. De moed was de Ajacieden al volkomen in de schoenen gezakt. Er werd zo ontstellend zwak ge speeld dat Ivic meermalen om draaide om de ellende niet te hoe ven aanzien. Tegen het einde bereikte het duel zijn climax, want ofschoon het peil te wensen overliet, bleef de span ning aanwezig. Dick Bond maakte zich uitstekend vrij en passte op de sprintende Jaap Braan. De gele genheidslibero van Volendam schoof de bal precies op tijd door naar Klaas Kwakman, die hard in schoot (1-2). Erik Visser Scoreverloop: 14. Geels 1-0, 31. Helling 1-1, 65. Kwakman 1-2. Scheidsrechter: Mulder. Toeschouwers: 9000. A|ax: Jager; Suurbier, Krol. Van Dord, Everse; Tahamata (Méijer), Schoenaker. Lerby; Ling (Zuidema), Geels. Arnesen. Volendam: Hoogland; Molenaar, Guyt, Braan, Mol; Bijvank, Helling, Dick Bond (Tol); Visser, Kwakman. Kramer. Een luchtsprong van Ruud Geels. Maar niet van vreugde. Alleen om doelman Hoogland te ontwijken die de bal stevig omklemt in het wonderlijke duel van Ajax tegen Volendam. -T MMflffihhhii -■.frmr.rtghiWfi 'l

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 11