„Sink the Bismarck" op historische feiten TERUGBLIK Hoe Ton Planken verloor van Koot en Bie TELEVISIE VANAVON ■■l'liMI'll RADIO VANAVOND RADIO DINSDAG ke T" RADIO/TELEVISIE LEIDSE COURAN1 MAANDAG 5 SEPTEMBER 1977 PAGINA In een bekende conferènce van Wim Sonneveld is sprake van een vader die het een beetje moeilijk heeft met de jongens, dingers naar de hand van zijn dochter. Hij vindt het allemaal slijmerds en ziet ze liever gaan dan komen. Kwaad worden heeft geen zin. Hij pakt het heel diplomatiek aan. Al die jongens die wekelijks een ander door zijn dochter naar huis worden meege bracht is hij vreselijk terwille, hij prijst ze de poten onder hun stoel vandaan, zodat zelfs de doch ter zo'n jongen niet meer wil. Vreselijk bevreesd voor dit Sonne- veld-effect is momenteel Jan Blok ker, die van iets van de VPRO hoofd is en in elk geval de man die werven de teksten op het scherm typt om leden te winnen. Hij moet het nu al voor de vierde achtereenvolgende maal meemaken, dat aan een VPRO- produktie de jaarlijkse Nipkov-schijf wordt uitgereikt. In 1974 waren dat Koot en Bie, in 1975 „Culemborg bij voorbeeld", in 1976 „Het grote ge beuren" van Jaap Drupsteen en dan nu de beide directieleden van het Simplisties Verbond, die qua uiter lijk grote gelijkenis vertonen met Koot en Bie, maar als alternatieve verschijnselen weliswaar achter, maar toch zeer los van hun persoon lijke werkelijkheid staan. Nu heeft de VPRO weinig van doen met het Simplisties Verbond. De VPRO stelt alleen maar zendtijd be schikbaar omdat het voor een kleine omroep al moeilijk genoeg is om de zendtijd vol te krijgen. Maar toch vertrouwt Jan Blokker het niet hele maal. Hij is er bang voor, dat de Nipkov-jury een hekël heeft aan de VPRO en er op uit is de poten onder de VPRO-stoel weg te zagen. Een andere verklaring heeft hij namelijk niet voor die jaarlijks herhaalde lof. Denk niet dat de Nipkov-jury als één man achter de uiteindelijke beslis sing staat om het Simplisties Ver bond dit jaar de hoogste eer toe te kennen. Niet omdat dit verbond in het afgelopen jaar geen sprankelend en origineel tv-werk geleverd zou hebben, maar omdat er op andere terreinen evenzeer kwalitatief en in- formatief sterk werk op de buis is gezet. Het heeft er bij de besprekingen over de prijstoekenning lang op gele ken, dat de NOS in aanmerking zou komen en dan meer in het bijzonder het team van „Den Haag Vandaag", omdat het informatief-parlementair met grote regelmaat voortreffelijk in de weer is en op verzoek van Teleac ook nog een verhelderende serie sa menstelde over „Parlement en kie zer". Ton Planken, Henk van Hoorn, Fred van Bakel en Wim Lippits we ten ingewikkelde politieke stof snel in hoofdlijnen uit te zetten en zien daarnaast nog kans de hele materie speels te brengen. In hun handen wordt de politiek hoogst boeiende stof, die met een korrel zout geno men moet worden, omdat er op de wereld, maar ook in ieder persoon lijk meer te koop is dan ministeriële missieven, misverstanden, manipula ties en in politieke akkoorden onder gebrachte onoverbrugbare tegenstel lingen. Ton Planken en de zijnen denken er niet lichtvaardig over als rechts met het verwijt komt, dat er teveel linkse standpunten in „Den Haag Vandaag" zouden worden toe gelicht. Zij beschouwen het dan ook niet als een komische noot als Wiegel Koot en Bie verzamelen Nipkov-schijven als anderen gouden platen. komt pleiten voor een nationaal ka binet zoals gebruikelijk in oorlog stijd omdat het Haag-Vandaag- i team weet, dat de economische te rugslag zich eerstens wreekt op het kaaswinkeltje van Pien, vervolgens desastreus doorwerkt op de beurs en uiteindelijk in de vorm van kille cijfers het bureau van Duisenberg bereikt. Want zo zit het leven in elkaar en zo werkt de politiek. Poli tiek is zulk een harde realiteit dat een relativerend tintje haar niet mis staat en dat maakt „Den Haag Van daag" verteerbaar voor een groot publiek en daarvoor zou een Nipkov- schijf in hoge mate op haar plaats zijn. Het is jammer, het ging niet door. Het draaide uit op een eervolle vermelding. En deze viel ook toe aan wat in het juryrapport zal worden omschreven als „het culturele aan koopbeleid van de NOS". We komen voor dit laatste terecht bij mensen als Ben Klokman en Stefan Felsenthal van de NOS. De een struint aller heren landen af op zoek naar gave films en series en komt dan met werk thuis als „Glittering prices" over het studentenleven op Oxford, „Tijd van leven" over een stervende vrouw, „Scènes uit een huwelijk" van Bergman en de Chi- na-cyclus van Joris Ivens. Hiermee doen we nog maar een greep, want de Werktheater-produktie „Toestan den" bereikte evenzeer het NOS- scherm en door bemiddeling van NOS' Stefan Felsenthal kregen we over de diverse omroepen gespreid een reeks Diaghilew-baÜetten aange reikt die daarmee tevens voor het nageslacht op band waren vastge legd. Dit en nog veel meer is in de Nipkov- jury aan de orde geweest, ook het NOS-werk tijdens de gijzelingen in Bovensmilde, waar NOS-mensen met gevaar voor eigen leven zich in het vuur begaven om beelden te vangen, die over de halve wereld zijn verspreid. Ja, er was zelfs in de Nipkov-jury een tv-recensent voor handen, die de schijf dit jaar wilde verlenen aan de NOS-technici, om dat zij hem het onuitsprekelijke voorrecht hadden bezorgd van een vrije avond. Ook het NOS-jubileum- tv-festijn „Een dure grap" kwam ter sprake als prijstrekkende uitzending, maar hiervan werd spoedig afge stapt evenals van „TV-privé", zijnde beide te zeer slappe aftreksels van enerzijds ophef zoekende heisa-tv en anderzijds zichtbaar gemaakte rod del, die niet aarzelt om van menselij ke intimiteit koopwaar te maken. Er stond sterker werk op het lijstje van de Nipkov-jury, zoals de KRÓ- uitzending van Hans Koekoeks film „Wat Dat voor niets?", waarin van een volkomen vergeten gestorven licht-debiele man een portret werd vervaardigd aan de hand van uit spraken over zijn eigenaardigheden en wederwaardigheden, zodat deze man als het ware levend de huiska mer binnentrad. Hiermee was een dode tot leven gewekt, een filmisch Ton Planken liep kans in Simplisties Den Haag verzeild te raken. fenomeen als men maar zelden mee maakt. Op die lijst kwam ook voor VARA's Jeanne van Munster, die in „Dagje ouder" en „Familieportret" mensen aan het praten krijgt over zichzelf op een manier, die bij anderen her kenning van de eigen levensituatie oproept. Telkens als men dit als kijker of in eigen naaste omgeving ervaart, komt dit over als iets won derlijks. Toch is het procédé even simpel als gecompliceerd: men moet zichzelf kunnen zijn, zichzelf kunnen laten zien zoals men is, zodat men gaat invoelen met wie niets mense lijks vreemd is. Jeanne bereikt dit effect door een eerlijkheid in de benadering die direct aanspreekt en waarin subtiele vingerwijzignen een indringende rol spelen en lang bij blijven. Verder werden de namen genoemd van Kees van Iersel om de tv-ver- beelding van Alberts „De vergader zaal" met Paul Steenbergen in de hoofdrol, Roelof Kiers vanwege zijn diepgaande documentaires en diens „Indonesia merdeka" en Jan Keja om wat hij met Guy de Maupassant deed. Maar bij al wat nog meer werd genoemd als in aanmerking komend voor bekroning bleven het Simplis ties Verbond en Den Haag Vandaag als twee even sterken overeind staan, zij het dat bij het een het zwaartepunt op het amusement ligt, hoezeer ook informatief tevens, en bij het andere op de informatie, hoezeer men ook weet te werken met een relativerende lichtvoetigheid. Breng dat maar eens in stemming. Hetgeen gebeurde met de bekende afloop. Ton Planken viste naast de schijf, omdat de tv-recensenten ken nelijk het algemeen kijkersgevoel de len van liever amusement op de buis dan informatie. Ofschoon: wie op de tv zijn werk goed doet, vist in dezelf de vijver. De directie van het Sim plisties Verbond durft in persiflages eigen persoonlijkheid tot mikpunt te maken van de spot die zij met ande ren bedrijven, maar Ton Planken c.s. wagen het er niet minder op met enkele welgekozen woorden eigen statements in twijfel te trekken. Die eigenschap maakt zowel Den Haag Vandaag als het Simplisties Verbond genietbaar, omdat zij door de be langrijkheid heenprikken van figu ren die op de tv verschijnen en juist daardoor van hen een goed beeld geven. Maar wat moet Ton Planken met een halve Nipkov-schijf in geval was be sloten zowel de ene als de andere tv-bijdrage te honoreren met goud? Dit zou een Simplisties Den Haag hebben opgeleverd. Dan liever twee schijven bij twee mensen die satire scheppen op poenerige tv-bedrijvers. Met zichzelf als inzet krijgt de vrees van Jan Blokker dan tqch nog gelijk: zij zagen de poten onder hun eigen stoel uit. Of om met Koot te spreken: „Wij moeten deze toegespeelde zwar te piet hard maken bij achter ban". Op 27 mei 1941 werd het trotse Duitse slagschip „Bismarck" met 2000 man aan boord tot zinken gebracht. Het was een zware slag voor de Kriegsmari- ne en een persoonlijke triomf voor Winston Churchill, die er met de woorden „Sinck the Bis marck" opdracht toe had gege ven, nadat de Duitsers het Brit se slagschip „Hood" vernietigd hadden. „Sinck the Bismarck" is ook de titel van de film - vanavond op uw scherm die in 1960 deze vanuit het gebouw van de admiraliteit in Londen geleide operatie in beeld brengt. De regie was toevertrouwd aan Lewis Gilbert, een routinier die dit soort grote producties best aan kan. Hij maakte o.m. de James Bond-film „You only live twice" en ook de nieuwe Bond „The spy who loved me". Met „Sink the Bismarck" was hij echter met handen en voeten aan de historische feiten gebon den en aan de „stiff upper lip" van de Brit in de moeilijkste jaren uit de tweede wereldoor log. Vandaar het nogal zakelijke begin bij de voorbereidingen van de operatie, hetgeen echter ruimschoots vergoed wordt door de spectaculaire climax. Kenneth Moore speelt de „be scheiden" heldenrol als kapitein ter zee Shepard en Dana Wynter mag deze mannenfilm eventjes een meer romantisch tintje ge ven. Ned. 1,19.55. Marco Bakker De TROS herhaalt de muzikale reis van Marco Bakker in Italië. Het Metropole Orkest onder lei ding van Dolf van der Linden begeleidt hem onder meer bij de uitvoeringen van Tiritomba en Gondoliere Venetiana. Ned. I, 21.50 uur. Simonskoop Simon van Collem vertoont fragmenten uit de nieuwste Amerikaanse speelfilm „Speed- trap" waarin de Nederlandse Diana Marschal een rol speelt en tijdens een interview vertelt over haar ervaringen. Ned. I, 22.20 uur. Klaverweide In de tweede herhaling uit de serie Klaverweide staat de wo ningbouw centraal. Een jong echtpaar besluit ondanks alle financiële consequenties een nieuw huis te kopen in Klaver- wide. Als blijkt dat fouten tij dens de bouw zijn gemaakt pro beert dit echtpaar de aannemer Sink the Bismarck, speelfilm uit 1960. en de architect te overreden hem te helpen, maar dit heeft weinig effect, omdat beiden el kaar de schuld geven. Ten einde raad probeert de man bij de wethouder zijn recht te halen maar zijn vrouw ziet wei nig in deze onderneming. Ned. II, 20.55 uur. NEDERLAND I 18.45 De fabeltjeskrant 18.55 Journaal TROS 19.04 De man van zes miljoen 19.55 Sink the Bismarck NOS 21.35 Journaal TROS 21.50 Marco Bakker in Italië 22.20 Simonskoop 22.45 Symbiose NOS 22.49 Journaal NEDERLAND II 18.45 De fabeltjeskrant 18.55 Journaal VARA 19.04 De Addams family 19.30 Dat Ik dit nog mag meema ken NOS 20.00 Journaal VARA 20.25 Nederlands Elftal 20.55 Klaverweide 21.45 Jack Damell en de big band 22.10 Achter het nieuws VPRO 22.45 De vrije gedachte NOS 23.00 Journaal 1 •lam 18.55 Journaal 19.00 Regionale nieuws 19.05 Intermezzo presenteert 19.40 Het geheim van de blaui kroon 20.15 Hier und Heute 20.45 Sterren vertellen 21.00 Journaal 21.15 Monitor 22.00 Mot 22.45 De radeloze dertien 23.30 Journaal 18.05 Mannetje in het oor DUITSLAND II 18.00 Journaal 18.10 De verloren eilanden 18.40 De draaischijf 19.20 Zing met Heino 20.00 Journaal 20.30 Groot was de keizer Melli 21.15 Gezondheidsmagazine P xis 22.00 Journaal 22.15 Koningen sterven eenza (slot) 23.35 Journaal BELGIE NEDERLANDS 19.45 Journaal 20.15 John Denver 21.05 Grote lui, kleine lieden 21.55 Jazz from Newport 22.15 Journaal HILVERSUM EO: 18.00 (S) De Trekvogels. 18.19 Politieke partijen. 18.30 Nws. 18.41 (S) Lectuur op tafel, inform over en be spreking van nieuwe boeken. 18.55 (S) Metierdaad: Christelijke hulpverlening. 19.00 (S) Ronduit, muzikaal en inform, progr. voor jongeren. 19.40 (S) De bijbel open. 20.00 (S) Achter de horizon van het zomergebeuren. 21.00 (S) Reporta ge: van een Schooldag van de Chr. Geref. Kerken. NOS. 21.30 Internatio naal koortestival 1977. 21.40 Voor blin den en slechtzienden. 21.55 (S) Tambu: inform, en verzoekplaten voor de Antil- hanen in Nederland. 22.25 Bond zonder naam. 22 30 Nws. NCRV: 22.40 (S) Noc turne: Het Amsterdams Kamerorkest. VOO: 22.55 (S) Informatieshow met ak- tual. 23.55 Nws. HILVERSUM II 18 40 Muziek in vrije tijd; progr. vi muziekamateurs. 19 30 (S) Agen 19.18 (S) Grimethorpe Collier Ba Wals- en marsmuz. 19.45 (S) Populi klassieken 20.00 Nws. 20.05 Avondoi denking. 20.10 (S) Russisch oratori voor solisten, dubbel koor en ork| Giuseppe Sarti. 21 00 (S) Moderne mermuz. 21.35 (S) Literama. 22.45 Schapen, verhaal NOS 23.00 (S) I d het oog op morgen. 23.55 Nws. n HILVERSUM III NOS: 18.03 De vacaturebank. 18.10 z NOS-maal AVRO: 19 02 (S) De stel t tijdperk. 20.02 Radiojourn. 20.05 g Supercleandreammachine. 21.02 (S) a negen-uur-show. 22.02 Radiojoi 22.05 (S) Blues, ballads en beat. 23 (S) Candlelightshow. (0.02-0.05 Rat journ.) VPRO: 102 Afscheid van t> Bondsrepubliek. NOS: 4.02-7 00 (S) a maandagnachten van seotember. HILVERSUM I AVRO: 7.00 Nws 7 02 (S) AVRO-klok. (7.30 Nws. 7.41 Radiojoum.). 8.30 Nws. 8 36 Gym. voor de huisvrouw. 8.45 De Groenteman. 8.50 Morgenwijding. 9.00 (S) De platenkeuze van Willem Striet- man: Klassieke muz. NOS: 9.30 Spiegel van België. AVRO: 10.00 Radio Lawaai- papegaai. 10.10 Arbeidsvitaminen. (10.30 Nws. 10.33 Radiojoum 11.30 (S) Rondom twaalf. 12.26 Meded. voor land- en tuinb. 12.30 Nws. 12.14 Radio journ. 12.55 Knipperlicht. 13.25 Beurs plein 5. 13.30 'n Middag AVRO: muz.. informatie en service. (15.30 Nws. 15.33 Radiojourn.). 17.00 Voor ons gemaakt (door ons gekraakt): kinderprogr. 17.20 Overheidsvoorl.: De Nederlandse Antil len 17.30 Nws 17.32 Radiojourn. 17.45 Toppers van toen. HILVERSUM II KRO: 7.00 Nws. 7.11 Ochtendgym. 7.20 Het levende woord. 7.25 Badinerie. 7.45 Overweging. 8 00 Nws. 811 Echo. 8.30 Aubade: pianokwartet. 9.00 De Letter M (I). 9.30 Scheepspraat. 9 35 Waterstan den. 9.40 De letter M (2). 10.30 Ik sta hier niet voor de banken te praten, informatief progr. (11.00 Nws.). 11.30 Ouder worden we allemaal, bejaarderv- progr. 12.00 Vijf tellen na nu, lichte muz. Overheidsvoorl.: 12.49 Uitzend voor de landb. 13.00 Nws. 13.11 Eom 13.40 Vreemdeling in mijn vaders hw herinneringen van missionarissen. 1< Lange vingers, schoolradio. 15.00 In wachtkamer 16 00 Nws. 16.03 Spiw kuur. NOS: 17.00 Het zal mijn tijdik' duren, informatief progr. 17.20 (S) Ei hi light. 17 40 Informatie uit de re si 17.55 Madad. j- HILVERSUM III VARA: (Van 7.00 tot 8.00 aktualiM h< via Dingen van de dao)._7.02 (S) Of D demeurders. 9.03 (S) Pep op drio. (S) Drie draait op verzoek van mei uit de sportwereld 12.03 VARA'S z f}' plaatje. 14.03 (S) Spitsbeeld. 16.03 h< Lp Top 20 en de Tip Lp. 17.03 (S) Al w Lagerde. dt lillYHiH'li'ili' TROS: 7.02 )s) Capriccio. 9.00 Nws. Ij (S) Aktua-klankbeeld. 9.30 (S) r,1 Heinde en verre. 10.00 (S) Opus'*1 tot twaalf. 12.00 (S) Intermezzo. 11 m (S) De meest verkochte „klassfc tien" 13.30 (S) Koren en korpsen. 1i Nws. 14.02 (S) Om de kunst. 14.30 Guitariteiten. 15.00-17.00 (S) Belcatj,... tium. Hoe Yoekong de bergen verzet te" is de titel van een twaalf uur omvattende documentaire, die Joris Ivens en zijn vrouw Mar- celine Loudan hebben gemaakt over het leven in China na de „Kulturele Revolutie",, die de NOS in haar geheel, maar uite raard in gedeelten, gaat uitzen den. Gisteravond zagen wij het eerste: „De apotheek". Het werd kort ingeleid door Ivens zelve, die onder meer zei dat hij en zijn echtgenote zichzelf bij het maken van de film hebben weg gecijferd. Dat leek mij bij het kijken ernaar ongetwijfeld juist. Ik kreeg zelfs licht de indruk dat zij het iets teveel hadden gedaan. Maar in ieder geval werd het voor ondergetekende het grondigste bezoek dat hij ooit persoonlijk of via via- aan een apotheek heeft ge bracht. De gesprekken tussen hpt bedie nend personeel en de clientèle en die tussen de mensen achter de toonbank onderling, werden met bijna pijnlijke nauwgezet heid gevolgd. Ik geef grif toe, dat het feit dat de winkel in Shanghai lag, natuurlijk een apart cachet aan de zaak gaf. Zoals het zeker niet onwaar schijnlijk moet worden geacht, dat wij na afloop van de serie (op 24 november a.s.) een verbe terd inzicht zullen hebben in het dagelijkse leven, zoals zich dat in „Rood China" afspeelt. Het werk in zijn geheel schijnt niet temin vele vragen op te roepen zoals dat met de persoon van Ivens al vele jaren het geval is. Die werden in een uitstekend interviewtje achteraf gespeld door Henk Suer aan de filmer en diens vrouw. Zij beiden wil den geen etiket opgeplakt heb ben, zij wilden „de verborgenhe den van de kulturele revolutie- toon" tonen, de „sterotype ideeën over China" doorbreken en niet „de" Chinezen laten zien maar eerder hoe een aantal Chi nezen hun problemen oplossen. Zaterdagavond konden wij met de VARA en met Aty Dijck- meester en Henk van Montfoort voor het laatst in deze zomer even uitblazen. In Den Bosch, dat wil zeggen in het „Casino". Waarbij Aty natuurlijk weer zorgde voor de (bijzonder licht voetige) informatie uit de regio. Die deze keer allicht ook be stond uit een gesprekje met het „Zoete lieve Gerritje" zelve ook met „De eerste boer beste". Verder kwam Gei Schulte, de Amsterdams-B J bantse wielercoryfee uit ond hand toch al weer lang ver\ gen tijd, in zeer kort bestek 2 levensverhaal vertellen. En 1 1 de een directeur van een sch J nenfabriek in de LangstrjJ waar de werknemers tevi aandeelhouders zijn, uit, hoe daar toeging. Ruime aanda L werd ook besteed aan het fu rieuze feit dat „De Kikvorse ii het carnavaleske Bossche r r ziekkorps, in november zijn ii jarig bestaan gaat vieren. Dl v werden trouwens al vast „tv K pinten" op gevat. Tenslc u werd voor ons aller ogen h hele „Casino" onder de (naai F meen niet eens uitsluitend ro e rozen bedolven. Een aardig baar. En volgende zomer kg nen wij wellicht zien, in g kader van de nieuws voorzien!! uit de regio, hoe het gegaan 1 met dat kikvorsenfeest. In „Hier en nu" van de NC bleek het René Eybersen zells; zijn opgevallen, dat de rubr- de laatste tijd vrij veel aanda heeft besteed aan het uiterm t. dubieuze verleden van land, waar men wil dat er ver ven en vergeten wordt, ma vroeg Eybersen zich af: is e een „bekering" aan vooral gaan? Dat het een zorgeli vraag mag worden genos j bleek weer eens uit een repoii ge over dr. G. W. Wander, i Duits militair die in Nederli; tijdens de bezetting vele Jo< het leven had gered en des gen dan ook als deserteur i „Erschossen" en wiens doel! in de Bondsrepubliek van niet de uitkering kan krijg die wel aan nabestaanden b.v. SS-ers ten deel valt. Eyl sen legde de begrijpelijke „t bijstering van de redactie" v aan de schrijver J. B. Chaf (professor Nagel), een exf voor wat betreft het onderzi naar verschijnselen van vot woekerend fascisme. Hij zei S de indruk te hebben dat n de Bondsrepubliek in kring vein mening is, dat er i pf te vergeven zou zijn. Het gel k. werd aangevuld met journi M beelden van de tiende mei 11 p toen de nazi's ons land birui m vielen. Een nachtmerrie-achl pi terugblik HERMAN HOFHUIS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 2