Francesco Moser exponent van
machtigste en verstandigste ploeg"
Magere jaren voor
amateurwielrennen
MINNIE BRINKHOF S
BRONS EN NOG
DRIE EREPLAATSEN
MEDAILLES
Hassink niet in
Toekomstronde
SPORTTRIBUNE
DRIE NEDERLANDSE
PROFS AANGEKOMEN
BESTE NEDERLANDER 29e.
mit
LEIDSE C0URAN1
MAANDAG 5 SEPTEMBER 1977 PAGINA 22
itentii
|neme
SAN CRISTOBAL Op de weg
zijn de Nederlandse wie Ie ram a-
teurs voor de vierde keer in suc
cessie met lege handen geble
ven. Zowel in Montreal als in La
Fria faalden de tijdritploegen. BIJ
de Spelen was Arie Hassink als
25e de beste Nederlander in het
leger van de naamlozen. Dat ge
beurde in San Cristobal opnieuw.
Zaterdag kwam hij als 29e binnen,
op 2 minuten en 30 seconden van
de nieuwe wereldkampioen Clau-
dio Corti. Met hem haalde van de
Nederlanders slechts Theo de
Rooy, 62e en voorlaatste op 9.16
de eindstreep.
Het verschil tussen de nieuwe we
reldkampioen en de twee overge
bleven Nederlanders was na 170
kilometer en 4 uur en 21 minuten
in tijd gemeten al groot, het ver
schil in prestatie was het ook.
Zowel Corti, Morozov (tweede) als
Maccali (derde) hadden aan het
eind van de rit nog reserves over.
De Nederlanders kwamen simpel
weg te kort.
Joop Middelink, opnieuw leider
van een verliezende ploeg, stelde
de zaken niet mooier voor dan zij
zijn. „Dit zijn de magere jaren. Wij
zullen er mee moeten rekenen, dat
het lang kan duren eer we weer
mee kunnen praten. Ik heb het al
eerder gezegd: de welstand in ons
land is niet goed voor de wieler
sport. Wij hebben gelukkig een
groep jongeren, die wat belooft.
Daarom probeer ik het nu met
De medailleverdeling ziet er als volgt uit:
1. Oost-Duitsland
2. Rusland
3. Italië
4. Nederland
5. West-Duitsland
6. Japan
7. Tsjecho-Slowakije
8. België
9. Frankrijk
I.0. Verenigde Staten
II. Polen
12. Noorwegen
11. Spanje
14. Zwitserland
15. Groot-Brittannië
16. Canada
17. Australië
4
2
1
3
2
1
2
1
3
2
1
1
1
4
2
1
1
0
1
0
1
1
0
0
1
0
0
0
2
0
0
1
1'
0
1
0
0
1
0
0
0
3
0
0
1
0
0
1
0
0
1
jonge jongens, maar die hebben
wel hun aanpassingstijd nodig".
De jongsten, Oosterbosch en De
Rooy (beiden twintig) hebben het,
ook al is het niet in de uitslag
terug te vinden, niet slecht ge
daan. Bert Oosterbosch was de
animator van een kopgroepje, iets
na halfkoers, dat op initiatief van
de Belf Fons de Wolf was ont
staan. Tot dat groepje behoorde
ook de Venezolaan Reidtler en,
heel kort, de Italiaan Saronni. Bert
Oosterbosch heeft zich tenminste
laten zien. Een lekke band in de
achtste ronde wierp hem terug en
in de volgende omloop stapte hij
als een kansloze en door het pelo
ton verlaten man, af.
Verkopen
Bert Oosterbosch had zo goed
gereden, dat Fons de Wolf hem
vroeg of hij, als het op een sprint
zou aankomen, bereid was zijn
kans op een wereldtitel te verko
pen. „Dat zou ik natuurlijk nooit
hebben gedaan", vertelde de
Eindhovenaar. „Ik reed voor mij
zelf en misschien heb ik daardoor
wel te veel werk verzet".
Bert Oosterbosch kon het als ver-
ontschuldiding aanvoeren. De
Rooy, pech in de eerste ronde en
binnenkomend op een leeglopen
de tuub. mocht het ook. De andere
drie afstappers nauwelijks. Van
Vliet ging net nadat de eerste
ronde was voltooid, plat. Hij ploe
terde nog een ronde zonder over
tuiging door en verdween. Kuysz
zat twee keer vlak achter valpartij
en, verspeelde daardoor tijd en
hield het ook al in de beginfase
voor gezien. Mutsaars draaide re
delijk ijverig, maar toch passief,
mee in de groep en beëindigde de
strijd nadat hij was gevallen, met
een pijnlijke arm in de zevende
ronde van de tien.
Pas in de vijfde ronde kwam de
Nog een fietser met de handen in de lucht. En nog een
wereldkampioen en ook een Italiaan: Claudio Corti, beste
van de amateurs.
eerste aanval, van Fons de Wolf.
Oosterbosch en Reidtler sprongen
bij en het drietal veroverde een
grootste winst van 1 minuut en 45
seconden, na 115 kilometer. Op
dat moment reageerde het pelo
ton. De groep brak, herstelde zich
wel weer, maar had er toch vol
doende vaart in gezet om weer
terug te komen. De Wolf hield het
't langst vol. Hij werd teruggehaald
op initiatief van de Polen Brzezny
en Krawczyk, die met Van Calster
in het wiel op jacht waren gegaan.
In de voorlaatste ronde brak het
veld definitief en tenslotte spron
gen uit de eerste groep achtereen
volgens Morozov, Corti en Maccali
weg. Corti kwam nog bij de Russi
sche rijder en versloeg hem vrij
gemakkelijk in de eindsprint. Mac
cali haalde het net niet, evenmin
als de 27-jarige Fin, Harrie Hannus,
die vierde werd. Nederland*speelde
in die slotfase helemaal niet meer
mee.
SAN CRISTOBAL BIJ haar eerate poging te ontdekken hoe ver
zij zou kunnen gaan In de groep als er gesprint zou moeten worden,
is Tineke Fopma verrast. De 21-Jarlge Francalse Joslane Bost
reageerde fel toen de Friezin op de klimmende meters naar de
finish na het voltooien van de derde ronde demarreerde. Zij
achterhaalde niet alleen de vluchtelinge, maar sprong haar ook
onmiddellijk voorbij en werd na een solo van twintig kilometer
zaterdag wereldkampioene met een voorsprong van anderhalve
minuut. Conny Carpenter eindigde als tweede, Minnie Brinkhof werd
derde.
Nederlands beste deelneemster
is dit seizoen weer teruggekeerd
na een afwezigheid van twee
jaar. „Ik ben pas in april weer
op de fiets gestapt. Eerder was
-onmogelijk. Ik kan mijn zoontje
van drie toch niet van januari af
alleen laten".
Een Nederlands kwartet bezette
achter Josiane Bost en Carpenter
de prominente plaatsen. Brons
voor Minnie Brinkhof, Tineke
Fopma vijfde, Marian Bik zesde
en Anne Riemersma zevende.
Tussen het viertal in klasseerde
de Canadese Karen Strong zich
als vierde.
De wedstrijd van de dames, in
harde wind, was vlak. In de eer
ste ronden al werd op kwaliteit f
geselecteerd. Marijke Lagerlöf,
die de laatste weken aan gewicht
heeft gewonnen, was een van de
eersten die door de zeef viel.
Anne Riemersma had het aan
vankelijk ook moeilijk. Zij durfde
niet te dalen met de besten,
maar kwam toch steeds op de
stijgende stukken terug bij de
groep.
Fout
Nadat de derde ronde was vol
tooid, zette Tineke Fopma de
eerste serieuze aanval in. „Ik
wilde eens kijken hoe ik omhoog
ging als er gesprint zou moeten
worden. Ik was onmiddellijk los,
maar reed eigenlijk te groot voor
een echte aanval. Ik keek naar
links hoe ver de anderen waren
achtergebleven en toen schoot
Josiane Bost rechts langs mij.
Had ik een kleiner verzet gere
den, dan had ik misschien nog
kunnen aanpikken. Als ik meteen
had teruggeschakeld misschien
ook, maar je ziet altijd pas ach
teraf wat je fout hebt gedaan".
Tineke Fopma heeft, nadat zij
was teruggepakt, geprobeerd de
groep te verenigen voor een
jacht op Bost, die eerder dit
seizoen In een zesdaagse wed
strijd in Zuid-West Frankrijk de
Nederlandse ploeg had versla
gen. Het lukte niet.
Minnie Brinkhof, die het bij iede
re beklimming tamelijk zwaar
had, bleef afeijdig, Anne Rie
mersma stond net weer op hi
punt aan te sluiten en, met u
zondering van Conny CarpentrJ
hadden ook de Amerikaansen r
Engelsen weinig zin. daardoj—
kon Bost ongehinderd doorgaaL
De vaart in de groep viel eerd£\
terug dan dat hij steeg. Nad
Josiane Bost was weggesproi
gen, werd het peloton grot^
doordat een groepje achterbli^
sters weer kon aanhaken.
Zo'n twintig dames voorin h
veld berustten in de nederlaaj
Conny Carpenter profiteerde I
de laatste kilometer het mea_
van het feit dat Anne Riemersri
iets te vroeg de springt aantrc
voor Minnie Brinkhof. De Amei
De 24-jarige Nederlandse kree
brons, haar tweede medaille
de wereldkampioenschappen
Vijf jaar geleden, in Marseill
veroverde zij zilver op de spril
achter de Russin Galina Jermol
jeva, maar vóór Sheila Young.
SAN CRISTOBAL Arie Hassink heeft de uitr
voor de Ronde van de Toekomst naast zich ne
moeten leggen. Zijn werkzaamheden staan hem nii
toe in september nog eens twee weken naar Frankrij
te gaan.
Joop Middelink, Nederlands ploegleider, weet nog nijg
wie de „kapitein" moet vervangen. „Misschien hefi"
Leo van Vliet nu weer interesse", zei de na <fc
wegwedstrijd teleurgestelde coach met een lichte ot
dertoon van hoop in zijn stem.
Francesco Moser is wereldkampioen van de profs. Dietrich Thurau heeft geaccepteerd,
dat hij is verslagen.
SAN CRISTOBAL - Frances
co Moser heeft de hoofdprijs
van San Cristobal veroverd.
Vorig jaar, in eigen land,
moest hij onder het juk van
Freddy Maertens door in het
tweegevecht over de laatste
kilometers. In Monteroni
kreeg hij enigszins troost voor
die nederlaag in de vorm van
de gouden medaille op de
achtervolging. Gisteren stond
de 26-jarige Noorditaliaan
weer oog in oog met een
vertegenwoordiger van de
jonge generatie. Hij versloeg
Didi Thurau, op het beslissen
de moment net niet slagvaar
dig genoeg, tamelijk eenvou
dig in de eindsprint. In Zuid-
Amerika had Francesco Mo
ser geen troostprijs nodig. Hij
was de sterkste vertegen
woordiger van niet alleen de
machtigste, maar ook de ver
standigste en eendrachtigste
ploeg. Italië beheerste door
zijn eenheid de slotfase van
de wedstrijd. Net als zaterdag
bij de amateurs werd de Ita
liaanse wereldkampioen bij
profs door een landgenoot,
Franco Bitossi, op het erepo
dium geflankeerd. Bitossi ont
nam Hennie Kuiper de derde
plaats.
Kuiper was de laatste van de Ne
derlanders die tot in de slotkilome-
ters meestreed in de voorste rijen.
Slechts twee van zijn elf ploegge
noten kwamen aan: Bert Pronk,
achttiende op 2 minuten en 3
seconden en Joop Zoetemelk, ze
sentwintigste op 2 minuten en 32
seconden. De geschiedenis van de
Nederlanders was het verhaal van
de tien kleine negertjes. Nadat de
helft van de 255 kilometer was
afgelegd, verdwenen achtereenvol
gens Bal. Van Katwijk, Priem, Den
Hertog, Van den Hoek, Raas, Kne-
temann, Lubberding en Schipper.
Alleen de sterksten bleven over in
de afvalwedstrjjd, waarin slechts
één plaats telt. De wedstrijd werd
beheerst door twee ploegen, Italië
en België. Want hoeveel werk de
„kleine" Nederlanders deden voor
de vrijgestelden Kuiper, Zoetemelk,
Knetemann en Raas, het grote
werk werd in de beginfase opge
knapt door de Belgen. Tegen het
einde regeerde Italië, dat zich als
een man in dienst stelde van Fran
cesco Moser.
Vedette
De Italianen, op de eindstreep
nog zeven man sterk, hadden een
De regen teisterde het profveld in San Cristobal. De vermoeide „helden van de weg",
Freddy Maertens (23) die zijn wereldtitel moest prijsgeven, de Deen Frank (27), die
geen rol van betekenis speelde, en daarachter v.l.n.r. Bernard Vallet (Fr.), Walter
Godefroot (Bel.) en Dietrich Thurau (W.-DId.).
ster om voor te rijden, een echt
grote vedette en bovendien een
prijzenpot van honderdduizend
gulden om voor te werken.
De Spanjaarden, die kwantitatief
zelfs nog iets sterker waren, had
den dat niet. Nederland en Fran
krijk beschikten in de periode dat
het werkelijk hard ging over een
te zwakke ploeg. De Belgen lieten
in hun onderlinge verdeeldheid de
boot te vroeg te water en vielen
tenslotte tussen wal en schip.
Eddy Merckx had zijn vazallen op
dracht gegeven van het begin af
de koers te controleren, attent te
zijn op vroege aanvallers en te
proberen het veld bij elkaar te
houden. Cees Bal, zijn Nederland
se assistent, en Jos Bruyère kwe
ten zich uitstekend van de op
dracht, maar hun werk werd
steeds gedoubleerd door Mare De-
meyer, Herman Beyssens en Fred
dy Maertens. Dubbel werk, ieder
zag het, maar de Belgen gingen
er mee door. Toen Jos Bruyère na
170 kilometers afstapte, zei hij: „Ik
vrees dat de Italianen van ons
werk zullen profiteren".
Bruyère kreeg gelijk. De Belgen
sloofden zich uit om onbelangrijke
gaten te dichten en kleine mannen
terug te pakken. Michel Laurent,
die na 115 kilometers vluchtte, is
natuurlijk geen kleine man, maar
hij was alleen. In plaats van hem
de langzame dood te laten sterven,
gingen de Belgen en Cees Bal
jagen. Jan Raas volgde, volgens
Nederlands plan, Laurent op.
Misrekening
Nederland mikte op volgelingen,
waardoor ook mannen als Kuiper
en Zoetemelk naar voren zouden
kunnen komen. Het werd een mis
rekening.
Raas kreeg het heilige kruis mee,
maar ieder die achter hem aan
ging. werd onmiddellijk in het nek
vel gegrepen. Het was hollen of
stilstaan in die periode, een Belgi
sche intervaltraining, die erg veel
kracht kostte. Raas liep in zijn
vlucht van ongeveer veertig kilo
meter een kleine minuut weg. Hij
kreeg een lekke band. werd daar
door bijna weer ingelopen, liep
wederom weg, maar zijn poging
mislukte toch.
Het bleef drie ronden rustig, kleine
plaagstoten werden gepareerd, de
knechten sloofden zich uit en
vooral de Nederlandse, Belgische
en Franse rijders stapten af. Bij het
begin van de dertiende ronde, nog
vijftig kilometers, gingen de von
ken over in echt vuur. Op het
lastigste stuk van de beklimming
vielen niet de groten aan, maar de
reactie van de groep was uiterst
vinnig. Sven Ake Nilsson, Bert
Pronk en Vicente Lopez Carril
sprongen weg. Zij kregen Giusep
pe Saroni en Mario Beccia als
bewakers mee. Geen Belg voorin.
De Vlamingen schrokken. Maer
tens en Demeyer sleepten de trein
terug en achter verbrokkelde het
veld in groepjes.
Thurau zakte terug naar de derde
groep en moest tot op de bodem
gaan om weer bij te kunnen ko
men. In het eerste deel van het
veld trokken Kuiper en Zoetemelk
een tiental mannen mee naar de
eerste rijen.
Op dat moment ontdekte
melk dat hij te weinig over hs
om de slag werkelijk te kunne
maken. „Probeer jij het maar
schreeuwde hij naar Hennie Ku
per. De wereldkampioen van twA 4
jaar geleden waagde zijn poginfl a
maar hij had geen ploegmakkeiH-1
meer om hem te steunen.
Daardoor ook werd Hennie Kuipi
verrast op dertig kilometers vo<
de eindstreep. Vlak voor het wel TT"
begon te regenen het veld w
ook in het eerste uur besproeid
sprongen Moser, Thurau en Bitos^L
weg in de afdaling naar de staf^
Kuiper kon niet aanhaken, Bitos!
kon niet volhouden.
Thurau en Moser namen een win;
van een minuut en de strijd w£^
gestreden. Van Bitsossi. Gimonr va
en Saronia had Kuiper in de twersfe<
de groep geen hulp te verwachtei-Ma
integendeel. Van de Spanjaardestwi
Perurena en Andiano ook niet ede I
zeker niet van de Fransen. Drond
waren na het afstappen van Laten
rent en het uitgeput raken vaen
Thevenet blij tenminste nog Hen 1
nault, gesecondeerd door Chalmyerd
en Esclassan, voorin te hebbeibeg
Godefroot, de onvermoeibare, eten.
Kuiper waren de enigen die werkadt
lijk wilden en konden. Zij echtfe h
voelden steeds de adem van doliti
Italianen in hun nek. q v;
Kuiper bleef vechten en kwam ter zo I
slotte, nadat Moser en Thuralaai
goed samenwerkend twee minute
hadden genomen, los. Maar nii
alleen. Bitossi en Perurena plakte„d
aan zijn wiel. De Spanjaard koP
Kuiper door een geweldige inspair
ning nog „zoek" rijden, Bitos/ p.
niet. Kuiper verloor de sprint or.
het brons a,iel
Op slechts enkele kilometers votf1611
de finish leek het noodlot Moste^°
te pakken te zullen nemen in dn
vorm van een lekke band. Hij zts0°
razendsnel weer op een anderien
fiets, zo vlug dat Thurau zich nit1?
eens heeft kunnen realiseren wp^.e
een unieke kans hem in éy
schoot werd geworpen. v®1
Moser gaf hem geen tweede gel^
genheid. Hij verraste de voor <te?r
werk toch te onervaren Duitst"n
door een iets kleinere versnelliirfs
te gebruiken tegen de helling naF
de finish. Thurau kon het gat va
twaalf, vijftien meter nog dichten- y
Hij kon aan het acnteTwIel va.v^'
Moser komen, maar geen stre^ A
verder. Twintig meter voor de
nish gaf hij zich gewonnen. Mosf J
had vorig jaar hetzelfde moete*>ei
doen tegenover Maertens, die n|\sP
in de laatste ronde afstapte. Mt
sers revanche, en die van de corr' 0
plete Italiaanse ploeg, was indrul|er_
wekkend.
