JAN HORDIJK KON HET TEGEN APPELBOOM NIET MEER BOLWERKEN Jonge Leidse Nellie wil bij Althoff leeuwen en tijgers gaan verzorgen Dirk van Berkel, één van de jongste binnenhuisarchitecten, staat te popelen Veelkleurige gladiolen in Noordwijkse Kapel LFC LEIDS KNVB-ELFTAL Biljetten van duizend waren te koop voor 150 gulden STAD/REGIO LEIDSE COURANT VRIJDAG 5 AUGUSTUS 1977 PAGINA 5 Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel len wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar toestel 18 vragen. Maandagmorgen is Nel lie Mieloo, uit de Ko ningstraat 40 in Leiden, één van de zes Neder landse meisjes die ge reageerd hebben op een krantenadvertentie van de Gebrüder Althoff die op het ogenblik met hun circus in Den Haag op het Malieveld staan met hun mensen- en beesten spul. De advertentie vroeg om meisjes die een toekomst zagen in Hoe kun je als jonge vent van 21 jaar, schet send en ontwerpend op een frisse, niet gebonden manier, aan de slag ko men? De toekomst zal het leren, maar voordien wil Dirk van Berkel uit Leiden toch wel een ba sis hebben als zo'n bee tje Neerlands jongste binnenhuisarchitect. Dirk is een buitenbeen tje, levend in de De Ge- nestetstraat in het Leidse Haagwegkwar- tier. Het zal hem geen zier schelen, of het de Génestetstraat (alleen maar juist) of de Genes- tétstraat is. Maar hij zit er wel al een paar maan den verantwoorde lijnen te trekken, in de woon kamer met het verlaag de plafond en het tafel- loze interieur met door lopende hoekjes die naar de geblindeerde achterzijde van de ka mer zijn doorgetrokken. Dirk begon aan z'n ver dere levenspatroon met een LTS-opleiding. „Maar dat was niks voor mij. Ik ben doorgegaan als etaleur in Den Haag en ik kwam terecht in de woninginrichting, waar ik drie jaar heb gewerkt." Daar begon Dirk van Berkel zich thuis te voelen; hij merkte dat dit het was. Vijf jaar lang volgde hij 's avonds de lessen aan de Kon. Academie van Beeldende Kunsten. Hij was met zijn 15 jaren toen al de jongste leerling (door bemid deling van de directeur van de zaak waarvoor hij overdag werkte). Tegenwoordig moet Dirk van Berkel, een van de jongste binnenhuisarchitecten van Nederland. je 18 zijn om erop te komen. Dirk wrong zich gezwind door de vormstudie die het be langrijkste is in zijn vak „want de kunstzin gaat vóór het zuiver technische werk dat z'n stempel drukt op de „ge wone" architect" Van Berkel leerde abstract ambstract te werken in Den Haag. Sinds een paar maanden heeft hij z'n diploma voor binnenhuis architect en hij huurde aan de Breestraat een etage die inge richt wordt als kantoor- en tekenkamer. Over een maand trekt hij daar in, boven een boetiek die d&n eveneens opengaat. Op het ogenblik is Dirk lijnen- trekkend en prakkizerend be zig met het inrichten van een woonhuis in de Meren wijk (hij draait ook zijn hand niet om voor het vernieuwen van be drijfsruimten en aangepaste winkelpuien). Hij heeft in zijn kortstondige loopbaan al het een en ander achter de rug. „Gelukkig wel, maar ik wil verder. Ik leg alles wat met antiek te maken heeft naast me neer", vertelt Dirk open hartig. „Daarin ben ik erg con sequent. Wie van antiek houdt, kan niet een goeie moderne inrichting maken. Ik richt me helemaal op het moderne, schep m'n eigen sfeer. Een los tafeltje, een bankje hier en daar, dat geijkte, dat je overal ziet. Dat geijkte is bij mij uit den boze. Bij mij loopt alles in elkaar over. Vanuit een op gegeven sfeer, waarin men zich happy kan voelen, ga ik werken. Vaak is het lang pra ten met je opdrachtgever. Ie mand, bijvoorbeeld, die tussen beton leeft en dat te koud en te kil vindt. Daar moet ik wat aan doen, iets warm zien te maken. Het is een gevoels kwestie." Binnenhuisarchitecten liggen niet op een hoop op mogelijk heden te wachten. Dirk van Berkel: „Van de 35 mensen in de klas, bleven er 17 over. Dat was nog veel ook: de meesten houden het naast hun werk niet vol, vijf avonden in de week vijf jaar lang door te gaan. Ik dacht, dat er per jaar ongeveer 10 afstudeerden als binnenhuisarchitect Dat is niet veel. Ik word niet wegge drukt, daar ben ik veel te goed voor", zegt Dirk, al moet hij er zelf wat om lachen; „maar je moet het wel anders doen dan anderen. Daar ben ik he lemaal van overtuigd. Tja, en dan hoop ik later ook bunga lows te gaan ontwerpen, met de inrichting erbij. Zoiets moet op elkaar zijn afgestemd. Voorlopig hoop ik, dat men mij een kans geeft om me waar te kunnen maken. Ik kan het aan, daar ben ik van over tuigd." het niet alledaagse vak van dompteuse, ofwel dierentemster. Wel ja hoor, daar kwamen ze schriftelijk aandraven. Nou, schriftelijk; Nellie stapte vorige week za terdag meteen naar de tent van Althoff bij de Leidse Groenoordhallen en kreeg de secretaris van meneer Althoff te spreken. Die zei op de één of andere manier „meiske, dat moet je doen". Er was nog een meisje uit Leiden, Els Brandt uit de Alexan- derstraat 49a, en de an dere vier komen uit Gouda, Woerden, Don gen en Den Haag. Zit Nellie Mieloo, die eventjes uit de warme damp van de wasserette van haar ouders aan de Maresingel met me is meegegaan om rustig te kun nen praten over haar eventue le „beestachtige" toekomst; zit Nellie naast me te bibberen van van ingehouden ellende bij het denkbeeld van vervaar lijk opengesperde leeuwen muilen? Geenszins; ze schatert aan één stuk, als ik mijn ge gronde twijfels aan haar toe komst blootleg, bij een glas cola. Maandagmorgen komt ze voor een „test" naar Den Haag, met haar vijf mededing sters. Dan wordt ze geconfron teerd met een stel 6 maanden oude leeuwen- en tijgerwelpen, die dan nog erg poezelig kun nen doen, maar na hun kleu tertijd de ware aard gemakke lijk naar voren kunnen bren gen. En daar moet Nellie of een andere uitverkorene nou juist iets aan zien te doen. Temmen betekent eigenlijk: gewennen aan. Dat kan opge bracht worden door een heer schap met spierballen, maar even zo goed door een lieftal lig meisje, dat op haar eigen manier met dieren weet om te springen. Nellie is 19 jaar, maar Petro- nella ziet het helemaal roos kleurig in. Na het lezen van de advertentie dacht ze meteen: dat doe ik. „Ik vind het nöu eenmaal leuk tussen die wilde beesten te zitten, hoewel ze gevaarlijk blijven. Dat wel. In het begin zal het wel een bee tje eng zijn. Maar je begint ze te voeren en dan gaan ze lang zaam aan je wennen. Dat ver telde me die secretaris tenmin ste meteen al. En mijn ouders vinden het best aardig. Mijn moeder is helemaal niet zo bang uitgevallen". Inderdaad lijkt rtevrouw Mieloo in staat, de meest wraakzuchtige poe ma op een afstand te kunnen houden, maar in feite is het een alleraardigst en gezellig mens. Al een jaar of vier hebben de Mieloo's kontakten met dieren Nellie Mielo, aspirant leeuwentemster gehad. Ze wonen in een stads huis, maar de kinderen wer den in staat gesteld om hun liefde tot het dier uit te buiten. Ze hebben drie paarden gehad en ook wat geiten. Maar toen er geen grond meer was om deze levende have te laten gra zen kwam er een triest einde aan een gelukkige samenle ving. De dieren konden niet meer gehandhaafd worden en dat kan bij stadsmensen heel hard aankomen, vooral als het kinderen betreft die een deel van hun jonge leven eraan wij den. De dochters van Mieloo hadden het nakijken: de paar den gingen naar directeur Van Egmond van Teekens en de geiten verhuisden naar de kin derboerderij in de Merenwijk. Maar nu wil Nellie met groot wild de zee in. „Als ik uitgeko zen wordt, wil ik daar blijven, bij dat circus, en meetrekken. Dan zijn die dieren eenmaal aan je gewend en komt er geen ander meer aan te pas. In den Haag gaat men bij Althoff even kijken hoe die meisjes (Nellie verwacht, dat er geen boven de 20 is) met van nature wilde dieren kun nen omgaan. Vreemde toe stand eigenlijk: een 19-jarige, die zich graag voor de leeuwen geworpen ziet worden en daar na nog jaren van huis wil blij ven om die katachtigen te ver zorgen. De dressuur en het africhten wordt door Corty Althoff zelf gedaan. Maar eerst gaan Nellie c.s., al dan niet stevig in de schoenen staand, de kooi in. Nellie Mie loo: „Ik weet alleen niet of het belangrijk is, of ik Duits of Nederlands tegen die beesten moet praten..". NOORDWIJK In de Kapel aan de Hoofdstraat valt tot en met woensdag een show te bewonderen van prachtige, veelkleurige gladiolenbloemen in verbijsterend fraaie arrangementen. De expo sitie kwam tot stand op initiatief van de Evenementencommissie VW en het Bloemencomité Noord wijk. Op deze wijze wilde men aan de reputatie van Noordwijk als bloemenbadplaats opnieuw gestalte geven. Burgemeester mr. J. M. Bonnike verrichtte gister avond de opening, die door tal van genodigden uit het openbare leven en het bollenvak werd bijgewoond. De tentoongestelde bloemen zijn bracht' Dc burgemeester gaf ingezonden door een zevental prominente gladiolenkwekers uit de kop van Noord-Holland, de Noord-Oost Polder, Noord- wijk en Yerseke. De elite uit de gewassen op hun kwekerijen staan in de Kapel uitgestald. Wat opzet, inrichting en afwerk ing betreft, ligt deze show op top-niveau. Een bezoeker, lid van de culturele commissie noemde haar een „attractie van grootse allure". Noordwijks in binnen- en buitenland befaamde bloemsierkunstenaar Wim Sie- merink nam de opzet van de expositie en het ontwerpen van de arrangementen voor zijn re kening en bij de uitvoering vond hij in het voltallige bestuur van de afdeling Noordwijk en Om streken van de Koninklijke Ne derlandse Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde een team van enthousiaste mede werkers. Burgemeester mr. Bonnike doorspekte zijn openingsspeech met aneceotes uit het bestaan van het zeedorp en de oude zeemanskapel, door mensen in hun armoede tot stand ge- i levendige beschrijving van een bevestigingsdienst in de Ka pel en het leek wel of hij zelf bij het rondgaan van de reuk doos tegenwoordig was geweest In zijn speech releveerde hij voorts dat dominee Abraham van Royen de Noordwijkers van jutters tot redders had gemaakt Een jury, bestaande uit de he ren A. de Wit J- C. Balk en J. Rademaker beoordeelde het in gezonden bloemenmateriaal. De heer Ant. Preijde, voorzitter van de vereniging „De Gladiool", maakte de uitslag bekend en deelde mede, dat de firma Sal man en Zonen B.V. de „thuis wedstrijd" had gewonnen. Met de prachtig rose-rode „Belle Fleur" legde de Noordwijkse kweker beslag op de uitgeloofde trofee. De voorzitter van „De Gladiool" sprak als zijn mening uit dat de Hollandse hybndi- seurs de Amerikanen zeker de baas zouden blijven. De expositie is dagelijks (behal ve zondag 7 augustus) te bezich tigen en wel 's morgens ven 10 tot 12 uur, 's middags van 2 tot 6 uur en 's avonds van 7 tot 9 LFC 70 JAAR ZATERDAGMIDDAG 5 UUR EREWEDSTRIJD TERREIN. BOSHUIZERKADE ALPHEN/DEN HAAG „Een echt bankbiljet van duizend gulden, koop je niet voor 150 gulden," constateerde een rech ter in de Haagse rechtbank. „Anders weet je meteen dat het over valse bankbiljetten gaat" Maar de 27-jarige getuige, woon achtig in Alphen aan de Rijn, zou toch hebben gevraagd of het echte bankbiljetten waren, waarvan hij er drie van een kennis had gekregen om er in Den Haag diverse artikelen voor te gaan kopen. Deze kennis, een 36-jarige boomkweker afkomstig uit Aru ba, zou zich hebben bezig ge houden met uitgeven van die valse bankbiljetten. Kort daarop toen de valse biljetten in ver schillende plaatsen van ons land werden gesignaleerd, gaf de po litie een waarschuwing uit waarna de stroom spoedig stop te. De boomkweker zou een scha kel zijn geweest in de keten valse briefjes van duizend gul den, welke in Suriname terecht kwamen. Maar de boomkweker ontkende daarin de hand te heb ben gehad. Hij had wel in het Rotterdamse Katendrecht een Surinaamse kennis ontmoet die hem zou hebben verteld middels die valse biljetten van Chinezen verdovende middelen te kopen. Maar de getuige vertelde aan de rechtbank, dat de uitgever van die biljetten geestelijk gestoord is, als gevolg waarvan hij tij dens zijn verblijf in het Haagse hoofdbureau van politie uit de tweede verdieping was gespron gen. „Dus de verklaringen van de man kunt u niet geloven," zo waarschuwde hij de rechtbank en de boomkweker zou volgens de getuige onschuldig zijn. Omdat een tweede getuige mo menteel spoorloos is verdwenen, hield de rechtbank de verdere behandeling van de zaak aan, teneinde de man op te sporen. Verrassing op Leidse kampioenschappen ring, aatst kin- LEIDEN Eindelijk op de vierde dag van jaar. de open Leidse kampioenschappen is de eren eerste daverende verrassing een feit Jan i an- Hordijk, derde geplaatst, kon het, niet in ten- het minst tot zijn eigen verbazing, niet "esti- bolwerken tegen B-speler Gerbrand Appel- aten. boom. Van meet af aan zocht Appelboom uit het eerste team van het Amsterdamse Jaagpad gedurfd de aanval en overdonderde daar mee Hordijk compleet (62). Nadat Hordijk in de tweede set moeizaam via 7—5 was teruggekomen, zag het ernaar uit, dat hij steunend op zijn surplus aan routine aan het langste eind zou gaan trekken. Bij Appel boom, die niets had te verliezen, bleef echter alles lukken en hij was het, die de partij op 9—8 via een prachtige backhand-passing besliste. Al met al dus geen beste generale repetitie voor Hordijk, die volgende week op de nationale kampioenschappen eveneens als derde staat geplaatst. De andere geplaatste spelers redden het gisteren wel. Frits Don versloeg Peter Vaar- ties met 6—2, 6—3, Niek Fleury had het niet aj te zwaar tegen Boers (63, 62), alleen de als nummer twee geplaatste Martin Koek stuitte op geduchte tegenstand van Paul v. Geuns, een teamgenoot van Gerbrand Ap pelboom: 6—3, 7—5. Theo Gorter ging in de eerste twee sets gelijk op met Men tink, maar in de derde set gaf zijn hogere tempo de doorslag: 4—6, 64, 6—2. Bij de dames speelden drie speelsters zich naast de favoriete Elly Blomberg in de halve finale. H. Taphoorn rekende af met Joke Bos (6—2, 6—2), Els Veentjer was te sterk voor P. Blaas (6—2, 6—2) en Bernadine Sluyter schaarde zich als enige ongeplaatste hierbij door L. Bielefeld met 7—6, 6—4 te kloppen. In het herendubbelspel werden drie eerste ronde partijen gespeeld. Buise en Keunen versloegen Welchen en Adema v. Scheltema met 62, 64 en de gebroeders Panman vormden een te goed op elkaar ingespeeld duo voor het Leidse duo Bouma- n/Kasten: 6—2, 64. De strijd tussen Appel boom en Van Geurs en het koppel Bollerma- n/Castelein ging gelijk op. Beide koppels pakten een set met 6—3, waarna de scheme ring verder spelen belette. In het gemengddubbel moest Allart Caste- lein samen met Bernadine Sluyter capitule- i ren voor het duo Bielefeld: 6—7, 6—3, 6—6. Bij de heren in B blijft Arnold v.d. Capellen verrassen. Gisteren kwam zijn aanval te goed door voor verdediger Robert-Jan v.d. Feen. Van de Capellen, die nog niet eerder als sterkste uit deze strijd tevoorschijn was gekomen, zegevierde deze keer zelfs in twee sets: 6—2, 7—5. Bij de dames bood Maureen Meyer opvallend goede tegenstand tegen de als tweede geplaatste M. Korthals: 6—3, 0—6, 6-8. Bij de heren in C wankelde de favoriet De Jong tegen Hop 3—6, 6—3, 6—3. De num mers twee en drie op de plaatsingslijst slaagden er niet in om de halve eindstrijd te bereiken. Theunissen ging ten onder tegen Zuydam uit Hoofddorp (6—2, 0—6, 5—7) en Kwestro redde het niet tegen Van Maren: 2—6, 6—7. Rik Hins speelde zich als vierde man in de halve finale. De gladiolen-expositie

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 5