Dood Hordijk geen gevolg van doping verdient titel Bettina Vriesekoop laat alle routiniers achter zich GROOTSTE SUCCES IN HISTORIE TAFELTENNIS ■SBBHI BSC3BES NEDERLAND PRODUCEERT NIET EEN HONKSLAG IN SLOTDUEL Exto fU- Honkbal finale EC II in Italië Initiatieven van CEBA Honkbal- week 1978 Bas Hordijk SANTPOORT De 25-ja- rige beroepswielrenner Bas Hordijk uit Rotterdam is zaterdagmiddag ti|dens de profronde van Sant poort aan een hartaanval overleden. Hordijk, die zich bij de start niet erg lekker voelde, reed drie kwartier in het peloton mee. Na ongeveer dertig kilometer stapte hij af en reed naar de kleedgele genheid. Daar keeg hij een hartaanval. De dood trad onmiddellijk in. Medische hulpdiensten probeer den nog hartmassage toe te pas sen. Dit baatte niet meer. De overleden Hordijk werd vervol gens naar het hoofdbureau van politie overgebracht. Daar stelde de gemeentelijke lijkschouwer vast dat de wielrenner was over leden aan een hartaanval. Dit werd na een onderzoek in het ziekenhuis te Haarlem bevestigd. Na afloop van de profronde gaf de Koninklijke Nederlandse Wie- Ier Unie een verklaring uit dat de doodsoorzaak een hartaanval was en niets met doping te ma ken had. Ook dit werd in het ziekenhuis uitgezocht. Bas Hordijk moet een zwak hart hebben gehad. Nadat hij de wed strijd had verlaten en de klee druimte opzocht, wenste hij geen enkele hulp. Hij zei voor hij bui ten bewustzijn raakte: „Laat me maar met rust. Ik heb wel meer last van duizelingen". Toen bekend werd dat Bas Hor dijk was overleden, kortte de wedstrijdjury de profwedstrijd onmiddellijk in. Cees Bal, die op dat moment een flinke voor sprong had, werd tot winnaar verklaard. De rasechte Rotterdammer Bas Hordijk was een buitenbeentje in de Nederlandse beroepsiwie- lersport. Een forse vent, begif tigd met een behoorlijke eind sprint. Peter Post zag bij de oprichting van zijn Raleigh- ploeg wel wat in de Rotterdam mer. Hij nam hem twee jaar In de ploeg op, hetgeen resulteer de in negen overwinningen. De karakters van Post en Hordijk botsten echter meermalen. Post nam hem niet meer in de ploeg op. Sindsdien zocht Hordijk zijn eigen weg. Hij ging een zaak beginnen en beschouwde de wielersport alleen nog als hobby. Die beoefende hij vorig jaar met veel plezier. Zo werd hij als ga- strenner opgenomen in de ploeg van De Onderneming voor de Ronde van Nederland. Bas Hor dijk schreef geschiedenis door met Nidi den Hertog 200 kilome ter voor het peloton uit te rijden en de etappe met drie seconden voorsprong te winnen. Die zege en de volgende dag in de oranje leiderstrui waren de hoogtepun ten in Hordijks loopbaan. Dit sei zoen kwam hij opnieuw als indi vidueel tot een reeks ereplaatsen in Nederlandse en Belgische wedstrijden. In Parijs, waar hij de laatste dag van de Ronde van' Frankrijk meemaakte, hoopte hij vorige week weer op een plaats als gastrenner in een ploeg voor de Ronde van Nederland. (Van onze honkbalmedewer ker) HAARLEM „Zaterdag raak ten we al op een dieptepunt en het is niet meer gelukt ons daaruit bovenuit te werken". Bij Emie Myers, de Ameri kaanse coach van het Neder lands honkbalteam lag de te leurstelling duimendik op zijn gezicht Enkele minuten tevo ren had de vaderlandse equi pe met 1-0 verloren van Italië en omdat dit zaterdag ook al tweemaal het geval was ge weest (7-4 en 4-1) waren de Nederlandse papieren, die na de zeges van woensdag en vrijdag nog zo goed stonden, volstrekt waardeloos gewor den. Italië had zijn Europese titel geprolongeerd en gezien het verloop in de laatste drie wedstrijden was dit volkomen verdiend. Myers, die tweemaal Oranje coach te tijdens Europese kampioen schappen en beide malen de titel naar Italië had zien gaan, had zijn team in de slotfase van het toer nooi zien terugvallen: „Vraag me niet hoe het mogelijk is. We heb ben ons uiterst goed voorbereid en ook de conditie van de spelers was prima. Misschien waren er iets te veel zenuwen". Ben Richardson, de lange buiten- velder wist wel een oorzaak op te noemen: „Óp beslissende momen ten hebben we fatale fouten ge maakt, vooral zaterdag in de derde en vierde wedstrijd". Toch meende hij dat Nederland een erg goed toernooi had gespeeld". Achteloos Nadat beide landen eerder in de week achteloos de zwakke honk balbroertjes België, Zweden en Spanje opzij hadden geschoven, startte Nederland de eerste twee ontmoetingen tegen aartsrivaal Italië nog uitstekend. Na de zeges 6-5 en 2-1 leek het pad geëffend om de twee jaar geleden In Bar celona kwijtgeraakte titel terug ie pakken. De zo gevreesde aanvalskracht van de Azzurri was ontkracht door goed pitcherswerk van Martin Ron- nenbergh, Bertil Haage en Jan Dik Leurs, terwijl het Nederlandse veldspel bijzonder goed was ver zorgd. Toch bleek zaterdag al dat de Italianen door de dubbele te genslag niet uit hun doen waren geraakt. Teodoro Alfieri, de fabel achtig goede derde honkman en prima slagman die na afloop van het toernooi werd uitgeroepen tot de meest waardevolle speler van en door zijn drie homers ook tot „homerun-king" hierover: „In die eerste twee wedstrijden was Ne derland beter dan wij verwachtten en Italië bleef bovendien onder zijn kunnen". Tot wat de Italianen vooral verde digend in staat waren bleek zater dagmiddag al in het derde duel. Men speelde zeven innings fout loos en mede doordat Nederland tot dat moment al viermaal had misgetast leidden de Zuideuropea nen met 6-1. De meeste runs vielen in de eerste twee slagbeurten. Werper Carlito van Heijningen was matig gestart en nadat hij tien slagmensen tegenover zich had gezien waren er zés honkslagen gevallen en vier veldfouten ge maakt. Coach Myers verving hem ijlings door Ferry Neuteboom. De ze bleek niet bij machte het tij te doen keren. Na te zijn begonnen met vierwijd vervolgde hij hoopvol met drieslag, maar nog eens twee- B-m1 Typerend voor de gang van uitgetikt op het tweede honk. maal vierwijd veroorzaakten een einde aan zijn aanwezigheid op de werpheuvel. Ade Fyth mocht de naar later zou blijken al failliete zaak overnemen en hij hield de Italia nen goed In bedwang. In de acht ste slagbeurt zag hij nog één Italiaan over de thuisplaat sprin ten. Nederland was aangeslagen. Echt leuk voor het publiek (bij alle drie duels in het weekeinde waren er ruim vijfduizend toeschouwers: totaal veertigduizend passeerden er tijdens het toernooi de hekken) werd het pas weer in de achtste Nederlandse slagbeurt. Twee Italia- zaken tijdens de laatste drie Verder dan dit kussen kwam wedstrijden tussen Nederland en Italië. Jim Sieval wordt de Oranjeploeg niet. HONKBAL CIJFERS Derde wedstrijd Italië 1-4-0-1-0-0-0-1 7 Nederland CMJ-0-0-0-0-1-3 4 Werpers: Italië: Ghiachetti (8 innings 1 man) 5-5-5-1, Gioia (1 innings) 1-0-1-0; Nederland: Van Heyningen (1 innings 4 man) 0-0-6-4; Neuteboom (1/3 innings 2 man) 1-3-0-0; Fijth (6 en 2/6 innings) 0-2-3-1. Vierde wedstrijd Nedortand 0-0-0-1-CMMWW) 1 Italië 3-0-1-0-0-0-0-0-0 4 Werpers: Nederland: Volkerijk (7 innings) 4-2-6-2; Haage (2 innings) 2-00-1. Italië- Scerrato (5 innings) 1-3-4-1; Di Raftaele (4 innings) 3-1-1-0. Vijfde wedstrijd: Nederland O-OO-O-O-O-O-O-O 0 Italië 0-0-0-0-1-0-0-0-0 1 Werpers: Nederland: Ronnenbergh (4 1/3) 2-3-5- Haage (4 2/3) 4-2-2. Italië: Romano (2) 1-1-0; Landucci (7) 5-2-0. 0-1-0-2-0-0-1-0-0 0-2-0-0-0-3-0-0-1 ïgs) 4-4-7-4; Fernandez (2 Spanje België Wepers: Spanje: Garcia (7 innings): 0-0-1-0. België: De Vriend (4 innings) Ó-2-5-1; Mertens (2 innings) 2-0-0-0; Weijenberg (3 inpings) 7-2-2-2. Eindstand: 1. Italië 8-12, 2. Nederland 8-10, 3. België 7-8, 4. Spanje 7-2, 5. Zweden 6-2. De beste werper van het toernooi was Bertil Haage (Ned.), beste slagman: Riccardo Landucci (Ita), homerunkoning: Ted Alfieri (Ita), drie homeruns; Waardevolste speler: Ted Alfieri. nen gingen bij vangkansen in de fout en omdat er nog wat kort slagwerk volgde passeerden Don Wedman, Ade Fyth en Jim Sieval de thuisplaat. Verder dan 7-4 wist Nederland echter niet te komen. Zaterdagavond werd de verdedi ging toevertrouwd aan Bart Volke rijk. Zijn start was erg moeilijk en voordat de derde nul was ge maakt wees het scorebord op nieuw een voorsprong van Italië aan: 3-0. In de achtste siagbeurt mocht op nieuw Bertil Haage naar de heuvel om de zaak af te maken en tot dat moment had Volkerijk inder daad nog maar één run behoeven toe te staan. Nederland kwam ech ter niet los uit de Italiaanse om knelling. Terwijl het zelf totaal zes fouten maakte, stopten de Italiaan se velders de meest onwaarschijn lijke ballen en vooral kortestop Michele Romano had er bijzonder goed kijk op. Ook de buitenvelders reageerden wat alerter op gesla gen ballen dan hun Nederlandse collega's en zo vingen zij soms geslagen ballen net wél, die in identieke situaties door de Neder landers net niet werden gepakt. Ook bleek toen al dat in het slag- perk de kracht er een beetje uit was. Er vielen verspreid enkele honkslagen, maar die zetten geen zoden aan de dijk. De enige vruchtbare klap kwam van het slaghout van Ben Richardson, die het leder tegen de strakke wind in Baseball Haarlem West-Duitsland, dat op het laatste moment afschreef voor het E.K., is door de CEBA voor vijf jaar van deelneming uitgesloten. toch een flink stuk achter de om heining deponeerde. Deze daad haalde slechts de nul van het sco rebord: 4-1. Fraai Belde landen hadden nu twee zeges achter hun naam en spor tief gezien kan een dergelijk toer nooi zich geen fraaiere apotheose wensen: de beslissing zou gaan vallen in de vijfde en laatste wed strijd. In die slotmatch werden de punten uiterst duur. De Italianen wonnen uiteindelijk verdiend met 1-0. Zij konden die winst claimen doordat zij vaardiger omsprongen met het slaghout. Totaal sneden zeven honkslagen door de Nederlandse verdediging, terwijl de Oranje-equi pe er zelfs niet èén kon laten bijschrijven. Vreemd genoeg had Italië een enorme vangfout nodig om aan de zege te komen. In de zesde slag beurt liet midvelder Wim Hageman een door Vincenzio Luciano gesla gen bal door zijn vingers glippen. Luciano stoomde in een keer door naar het tweede honk en ging vervolgens vanaf daar richting thuisplaat toen Ricardo Landucci de bal voor een honkslag weg sloeg. Na dit spelmoment mocht werper Martin Ronnenbergh ver trekken van coach Myers en op nieuw kreeg Bertil Haage de taak de zaak verder gesloten te houden. Voor de derde maal tegen Italië deed hij zijn werk voortreffelijk. Ron Brown, een „talentenjager" van de Amerikaanse California An gels, heeft Haage dit toernooi aan dat hij binnenkort nader kontakt met hem wil hebben. GERRIT VAN DER WERF HAARLEM De finale van de strijd om de Europese beker voor landskampioen honkbal zal eind september in de Italiaanse plaatsen Panna en Rlmlni worden gehouden. De Nederlandse kampioen Nlcols is derhal ve afgevallen als kandlddat voor de organisatie. De Haarlemse ploeg speelt de eerste wedstrijd op 23 sep- (Van onze honkbalmede werker) HAARLEM - De Europese honkbalbond (CEBA) heeft besloten om het honkbal in Europa verder van de grond te krijgen enkele Ini tiatieven te ontplooien. In de eerste plaats gaat men een fonds stichten om de zwakkere landen finan cieel te steunen. Verder wordt een commissie In het leven geroepen, die de ont wikkeling moet stimuleren en begeleiden In de landen die zeer recent met bal en slaghout in de weer zijn gegaan. Dit zijn Finland, Denemarken, Oostenrijk, Portugal, Zwitserland en Joego-Slavlë. In 1978 bestaat de CEBA 25 jaar en dan mag Europa voor de eerste maal het wereldkampioenschap or ganiseren. Italië zal de or ganisatie op zich nemen (26 aug.-10 sept.). Er ne men twaalf landen deel (wereldkampioen Cuba, Ita lië, Nederland, België, Aus tralië, Japan en elk twee landen uit Noord-, Midden- en Zuid-Amerika). HAARLEM Het ligt In de bedoeling dat aan de tien de Haarlemse honkbal- week, die van 12 tot 20 augustus 1978 wordt ge houden, zes teams zullen deelnemen. Er zijn al uitno digingen verstuurd naar de Verenigde Staten, Cuba, Nicaragua, Italië, Noord Korea en Japan. VICHY Oe bijna zestienjarige Nederlandse kampioene Bettine Vriesekoop uit Hazers- woude heeft het afgelopen weekeinde In Vlchy de Europese jeugdlttel tafeltennis In de oudste categorie (t/m 17 Jaar) veroverd. In de finale versloeg zij de als eerste ge plaatste Valentina Popova uit Rusland met 21—12, 16—21, 21—12 en zorgde daarmee voor het grootste succes uit de geschiedenis van het Nederlandse tafeltennis. De enige, die zich ooit - zij het officieus-Europees jeugdkampioen mocht noemen, was zo'n jaar of twintig geleden Bert Onnes. Toen namen echter slechts enkele landen deel, terwijl in Vichy de gehele Europese jeugdtop aanwezig was, van wie het spelpeil vooral bij de meisjes weinig onderdoet voor dat van de senioren. Geheel onverwacht kwam het succes van de pupil van trainer Gerard Bakker niet. Bij de onlangs in Birmingham gehouden wereldkampioenschappen won zij in de landen- wedstrijden twaalf van haar veertien partijen en bij de Betinne Vriesekoop iandenwedstrijden in Vichy bleef haar aantal nederlagen beperkt tot drie. In de persoonlijke wedstrijden was zij ongenaakbaar. Zij baande zich een weg naar de kwartfina les door een zege op de Westduitse Monika Sedlmain. Eenmaal bij de laatste acht gekomen was Bettine Vriese koop in het gezelschap van uitsluitend routiniers. Haar tegenstanders in de kwartfinales was Gabrielle Szabo, die deel uitmaakt van de nationale Hongaarse ploeg. Zij werd verslagen met 22-20, 2422. Vervolgens stond zij in de halve finales tegenover de Russische Jerina Jestifeva. die met 15—21,21—19, 21—7 overwon. In de finale ontmoette zi| de zeventienjarige Valentina Popova, eerste op de Russische ranglijst Het werd een finale, die op hoog peil stond. Bettine Vriesekoop begon overrompelend. Met snel aan- valsspel nam zij in de eerste game een voorsprong van 7—3 en 14—6. Via 18—12 werd het 21—12. De gewaar schuwde Russin reageerde onmiddellijk. Met haar soepele backhand blokkeerde zij de aanvallende slagen van Vrie sekoop en drukte de Nederlandse naar de tweede positie. Na 13—21 liep zij snel weg: 19—12 en 21—16. In de beslissende game bleek weer eens het nut van de aanwezigheid van coach Dusan Tigerman. Hij had het spel van de Russin geanalyseerd en stippelde de winnen de taktiek uit: een zo hoog mogelijk tempo en aanvallen door het midden. In een minimum van tijd stond Bettine Vriesekoop met 8—2 voor. Bij 10—4 probeerde de Russin terug te komen. Bettine Vriesekoop antwoordde met een nieuwe tempoverhoging, waarmee zij gedecideerd afstand nam. Aanvallend van zowel eerste als tweede positie liep zij uit naar 21—10. Ze nam daarmee op schitterende wijze revanche voor de nederlaag, die zij met de Britse Karen Witt in de derde ronde van het damesdubbelspel had geleden tegen Popova, die toen werd geassisteerd door de kampioene uit de jongere categorie, Antonian. ,De zestienjarige Ine Willems, die eveneens het hoofdtoer nooi had bereikt, werd in de achtste finales uitgeschakeld door de Hongaarse Balogh. Theo van Gasteren en jeugdkampioene Wilmie van Rijs- wijck bereikten de enkelspelfinales van het troosttoemooi. Van Gasteren verloor daarin van de Deen Weinrich en Wilmie van Rijswijck was niet opgewassen tegen de Tyrkse Poyrazogen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 11