Corso wil meer geld van gemeenten
Zeebad Wassenaar omgedoopt
in „Beach Club" voor zeezeilers
Blackie en Fulco:
twee gezworen kameraden
pTAD/REGIO
STATIG PAVILJOEN OP NIPPERTJE GERED VOOR SLOPERSHAMER
BLOEMENCORSO OP 6 AUGUSTUS DOOR LEIDSE REGIO
r
leidse courant
zaterdag 30 juli 1977
PAGINA 5
i.,,., ,,i j/v.iïiVyr,r.i',:,.1:jimi.ri1:!;'.i:i'ïï.mv.i1.r 1;i'ir:; i',! !1 ,m'i1:,:':iii1 im
Bijna onopgemerkt heeft het
nog altijd zo rustige Wasse-
naarse strand er deze zomer
een unieke recreatieve aan
winst bij gekregen. Het Zee
bad van Wassenaarse Slag,
een typisch overblijfsel van de
tijd dat de rijken nog hun
eigen privé- strandvertier had
den, is namelijk dit seizoen
omgedoopt in „Beach Club
Wassenaar". Dit fraai op een
duintop gesitueerde paviljoen
en terras, waar in vroeger tij
den zelfs leden van het konin
klijk huis zijn gesignaleerd, is
het onderkomen geworden
van de eind vorig jaar opge
richte Kustzeilvereniging Was
senaar (KZVW). En daarmee is
het Zeebad, dat al enkele ja
ren wegens sterk teruggelopen
klandizie vergrendeld was ge
weest, toch nog op het nipper
tje voor de slopershamer ge
red.
In feite is er met de komst van
deze „Beach Club Wassenaar"
een klein wondertje gebeurd
in het Wassenaarse strandge-
beuren. Het Wassenaarse ge
meentebestuur stelt nu een
maal prijs op een zo groot
mogelijke rust aan het Wasse
naars e Slag, en iedere poging
om het strand iets van bad
plaatsallure mee te geven is
dan ook steeds door dit be
stuur tegen gehouden. Zo zijn
bij voorbeeld tot nog toe alle
pogingen om de toegangswe
gen tot het Wassenaarse Slag
te verbreden en om meer par
keergelegenheid bij het strand
te creëren gestrand op de hals-
starrige visie van het Wasse-
naarse bestuur. Ook de kers-
verse kustzeilvereniging on
dervond bij de onderhandelin
gen met het gemeentebestuur
aanvankelijk soortgelijke
moeilijkheden.
Toch eens
KZVW-voorzitter Ruud Molen
broek, die tevens mede-eige
naar van de Beachclub is, ver
telt: „In het begin zag de ge
meente het niet zo zitten. Men
was bang dat zo'n kustzeilver
eniging veel mensen naar het
Wassenaarse strand zou trek
ken, en dat is iets wat men
kennelijk liever niet heeft Ui
teindelijk zijn we het toch eens
Het oude Zeebad is dit seizoen omgedoopt in „Beach Club Wassenaar".
geworden. Gelukkig is men
gaan inzien, dat het strand
niet alleen een natuurmonu
ment is, maar dat het ook een
uitgesproken recreatieve func
tie heeft. En het belang van
dat recreatieve aspect van het
strand, dat is iets, wat gewoon
niet meer tegen valt te hou
den".
De Wassenaarse kustzeilclub
is de vijftiende vereniging, die
zich langs de Nederlandse
kust heeft genesteld. Al sinds
jaren speelde in de hoofden
van enkele Wassenaarders de
gedachte aan een eigen kust
zeilvereniging. De zeezeilent-
housiasten in deze gemeente
moesten met lede ogen toezien,
hoe de ene na de andere kust
zeilvereniging op de Neder
landse stranden verscheen,
terwijl het Wassenaarse strand
er wat deze sport betreft
braak bij lag. De behoefte aan
nieuwe kustzeilverenigingen is
de laatste jaren sterk toegeno
men. Steeds meer mensen
gaan over tot de aanschaf van
de Catamarans (dubbelromps-
boten), en zijn dan automa
tisch aangewezen op een zee
zeilvereniging. De sterk stij
gende populariteit van het zee-
zeilen heeft er inmiddels toe
geleid, dat veel verenigingen
een ledenstop hebben moeten
doorvoeren, zoals in Scheven-
ingen en Katwijk.
Uiteindelijk was het Wasse
naarder Ruud Molenbroek,
zelf voorzitter van een lande
lijke zeezeilersvereniging (de
Hobie Associatie Nederland),
die de knoop doorhakte, en in
november vorig jaar met enke
le andere enthousiastelingen
op goedgeluk de Kust Zeil
Vereniging Wassenaar in het
leven riep. Inderdaad op goed
geluk, want enige zekerheid
omtrent een strandaccommo
datie voor de boten en de ver
eniging was er nog niet. De
hoop was echter gevestigd op
het langzaam in verval raken
de Zeebad, dat er met planken
voor de ruiten, en onkruid op
het terras, troosteloos bij lag.
In alle rust
Het Zeebad was eigendom van
het Hotel Duinoord, het in de
Wassenaarse duinen gelegen
hotel, dat voornamelijk be
kendheid geniet als tijdelijk
onderdak voor voetbalploegen,
die zich in alle rust op het
Wassenaarse strand willen
voorbereiden op grote wed
strijden. „De onderhandelin
gen met dit hotel liepen vrij
gemakkelijk", vertelt Ruud
Molenbroek, „we waren het
vrij snel eens over de overna-
KZVW-voorzitter Ruud Mo
lenbroek: .leder jaar min
stens twee of drie grote
wedstrijden in Wasse
naar".
me. In feite wist hotel Dui
noord toch niet goed, wat men
nog met het Zeebad aanmoest.
Een probleem was alleen nog
de bestemming van het com
plex. Wij hadden het Zeebad
graag gehad als clubhuis voor
de zeilvereniging, maar vol
gens de gemeentelijke bestem
ming moest er een horeca-ves-
tiging komen. Daarom hebben
we toen de Beach Club Wasse
naar BV opgericht, die zich
met de exploitatie van het pa
viljoen en de kleed- en badca-
bines bezighoudt. De Beach
Club is dan ook geen besloten
toestand. Het is voor iedereen
toegankelijk, ook om alleen
maar wat te zonnen en te drin
ken".
De KZVW heeft met het oude
Zeebad zo ongeveer de fraais
te accommodatie van alle Ne
derlandse kustzeilverenigin
gen. Het Zeebad bestaat uit
een gezellig paviljoen, met
daarvoor drie terrassen, een
eigen strandje boven op het
duin, en enkele tientallen
kleed- en opslagcabines. De
nog zo jonge KZVW telt nu al
zestig leden plus een paar zee-
surfers, want ook het zeesur-
fen op een surfplank met
daarop een gemonteerd zeiltje
begint in Nederland snel in
populariteit te winnen. Een le
denstop hangt ook bij de Was
senaarse kustzeilers nu al in
de lucht, want op het strand
is in totaal plaats voor maar
ongeveer honderd boten. Ruud
Molenbroek hoopt echter het
komende jaar al te kunnen
uitbreiden: „We zouden graag
nog een stuk strand in de rich
ting van Meijendell ter be
schikking krijgen. Daar is toch
plaats genoeg. Ik ben er wel
optimistisch over. En ik geloof
dat de gemeente er ook wel
positief over is".
Veel oefening
In principe kan iedereen van
de KZVW lid worden. „Maar",
zegt Ruud Molenbroek, „het is
beslist niet zo, wat veel men
sen denken, dat je zonder eni
ge ervaring zomaar met zo'n
Catamaran de zee op kan. Er
komt heel wat oefening bij
kijken. Je hebt bijvoorbeeld te
maken met de gevaren van de
Zeezeilen: een ongekende ervaring.
branding, en dat is een moei
lijkheid waar veel mensen zich
op verkijken. Maar wie het
Catamaran-zeilen eenmaal on
der de knie heeft, raakt er dan
ook voor altijd aan verslaafd.
Het is een ongekende erva
ring".
Is het een dure sport? „Ach",
zegt Ruud, „de aanschaf van
zo'n boot is natuurlijk een hele
uitgaaf. Voor drieduizend gul
den heb je een kleine, eenvou
dige Catamaran. Maar je hebt
ze ook voor tien of elfduizend.
Verder krijg je dan het lid
maatschap. Dat kost hier hon-
-
derd gulden per jaar. En daar
komt dan nog zestig zeventig
gulden liggeld bij voor de
boot. Ook heb je dan hier nog
de mogelijkheid om een cabi
ne voor een heel seizoen te
huren, waarin je allerlei spul
len kwijt kan. Zo'n cabine kost
per seizoen tweehonderd gul
den, maar die zijn ook voor
niet-zeezeilers te huur".
Ruud Molenbroek heeft, hoe
wel de „Beach Club Wasse
naar" nog maar nauwelijks
met haar eerste seizoen bezig
is, grootse toekomstplannen.
„We willen hier ieder jaar
twee of drie grote wedstrijden
organiseren. Als proef organi- EEE
seren we eind juli al een wed- EEE
strijd tussen zeilers uit Sche- EEE
veningen, Katwijk en onze ei-
gen KZVW. En let op mijn E=
woorden: binnen een paar jaar EEE
hebben wij de meest ideale
zeezeil accommodatie van de
hele Nederlandse kust. Zo'n ==E
plekje als hier met dat Zee-
bad, dat vindt je toch zeker
nergens anders in Nederland".
TEKST EN UITLEG: |j
Ad Kuyper
llllllllllllllllllllllllll
ullllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
(Van een onzer verslaggevers)
RIJNSBURG De organisato
ren van het 31ste Rijnsburgse
bloemencorso menen dat de ge
meenten, die door de kleurige
worden aangedaan te wei
nig geld beschikbaar stellen om
Üe kosten van het corso te dek
ken. De belangrijkste subsi-
diënt van het corso is de vei
ling Flora, dus eigenlijk de bol
len- en bloemenboeren zelf die
aangesloten bij de veiling
vereniging. Het bestuur van de
„Rijnsburgs Bloemen
corso" vindt dat, afgaande op
de grote promotie van de plaat
sen die door de stoet worden
aangedaan en afgaande op het
van de bewoners van
de streek en van de toeristen
een druppel op een gloeiende
plaat.
Ondanks de grote bijdrage van
yeiling „Flora" is het voor de
organisatie elk jaar opnieuw
een grote puzzel om de kosten
van het corso te dekken. Als zij
kritiek levert op de geringe bij
dragen van de gemeenten, laat
zij nog buiten beschouwing de
revenuen die de middenstand en
horecabedrijven in die gemeen
ten elk jaar in de wacht slepen.
De kosten van het bloemencorso
1977 bedragen ongeveer een
kwart miljoen gulden. De finan
ciën zijn thans, dankzij veel
sleutelwerk, nagenoeg rond.
De heer G. W. Baron van De-
dem, voorzitter van de Konin
klijke Maatschappij voor Tuin
bouw en Plantkunde opent vrij
dag 5 augustus om 15.30 uur in
veiling „Flora" het 31ste Rijns
burgse bloemencorso. De orga
nisatie verwacht dat het corso,
dat als motto „dingen van toen
en bloemen van nu" draagt, ook
dit jaar weer vele duizenden
toeristen naar de regio Leiden
zal trekken. De organisatoren
spelen met „dingen van toen"
helemaal in op het verlangen
van de moderne mensen naar
dingen uit grootmoeders tijd.
Ontwerper van het corso is ook
dit jaar weer de bekende Leide-
naar Joop Visser en als hoofd
arrangeur fungeert de Wasse
naarse bloemsierkunstenaar
Herman van den Berg. Hij
wordt terzijde gestaan door de
bekendste bloemsierkunste-
naars in Nederland; mensen die
in binnen- en buitenland reeds
grote faam hebben verworven.
Het Rijnsburgs corso telt dit
maal dertien praalwagens en
ongeveer vijfentwintig met bloe
men versierde personenwagens.
Tussen de praalwagens en per
sonenauto's zullen veel muziek
korpsen uit de Leidse regio en
uit andere delen van het land
voor een vrolijke noot zorgen.
Meer dan 150 figuranten zullen
in hun kleurige kledij mede
vorm geven aan de corsostoet
Uit het brein van ontwerper
Joop Visser zijn talrijke leuke
praalwagens tevoorschijn geko
men: één die de schilderkunst
uitbeeldt, één die een rustiek
dorpspleintje weergeeft met
pomp en al, één die een oud
winkeltje voorstelt met alles wat
daarbij hoort en een wagen die
de visserij laat zien in de aller
vroegste vorm door middel van
een bomschuit. De ontwerpen
van Joop Visser zijn eigenlijk de
kapstok van het corso. Hierop
kunnen de bloemsierkunste-
naars hun fantasie uitleven door
het aanbrengen van grandioze
bloemencreaties. Zij gebruiken
daarvoor enige tienduizenden
zomerbloemen en andere pro
ducten uit sierteeltsector.
Met de opbouw van het corso
wordt donderdag 4 augustus
reeds begonnen en vrijdag rond
het middaguur staan de wagens
gereed in de veilinghallen, ge
reed voor jurering. Het Rijns
burgs corso moet volgens de
organisatoren niet alleem gezien
worden als een presentatie van
het bloemenvak, maar ook als
een zeer belangrijke trekpleister
voor het toerisme. De statistie
ken wijzen uit dat er in de
corsotijd vele tienduizenden
vreemdelingen in de regio Lei
den en in de kustplaatsen
Noordwijk en Katwijk verblij
ven.
Het Rijnsburgse bloemencorso,
dat altijd op de eerste zaterdag
van de maand augustus wordt
gehouden, betekent tevens de
afsluiting van een week vol fes
tiviteiten, die worden georgani
seerd door onder meer de plaat
selijke Oranjevereniging.
Na de praalwagenshow op vrij
dag 5 augustus van 's middags
4 uur tot 's avonds 11 uur in
de veilinghallen van Flora in
Rijnsburg, zet de uitbundige
bloemenstoet zich zaterdag 6 au
gustus om 13.00 in beweging
voor een tocht door de regio
Leiden.
Blackie en Fulco hebben een nogal woelig
leven gehad tot nu toe. Al twee jaar lang
trekken ze van de ene kennel naar de
andere. Met ertussen door eens een asiel
voor de afwisseling. En momenteel loge
ren ze in het Leids Dierenasiel. Eigenlijk
weer teruggekeerd op het thuishonk, want
zo'n jaar of drie geleden toen ze allebei
nog maar heel klein waren, werden ze
door hun eerste baas aan de Besjeslaan
afgeleverd om overigens onbekende reden.
Na enige tijd kregen Blackie en Fulco, die
overigens, geen familie van elkaar zijn,
een nieuwe bazin.
Het genoegen een nieuw thuis te hebben
mocht hen echter maar kort smaken. Hun
nieuwbakken bazin werd steeds vaker ziek.
Zo erg zelfs, dat er ziekenhuisopname aan
te pas moest komen. Aangezien Blackie en
Fulco niet hun eigen potje konden koken,
werden ze zolang met vacantie naar een
kennel gestuurd, aanvankelijk voor een
korte periode. De gezondheid van de bazin
verbeterde echter niet en de honden wer
den van kennel naar kennel gestuurd. Wie
echter mocht denken dat voor dit noma
denleven alle fut uit de honden verdwenen
zou zijn, zit er behoorlijk naast. Hoe hun
gedrag in de andere kennels is geweest is
niet bekend, maar men mag aannemen dat
de „voorstelling geprolongeerd is". Van
heimwee of (hun inziens) andersoortige
vrouwenkwaaltjes hebben deze twee ras-
schurken natuurlijk helemaal geen last
Met listige trucjes en slimme manipulaties
leggen ze elkaar waar liefst andere hon
den, in de luren. Een „beestachtige" versie
van Adriaan en Olivier, de beroemd ge
worden creaties van Leonhard Huizinga.
Blackie en Fulco hebben echter, net als de
twee bovengenoemde helden, een dagtaak
aan het bedenken en uitvoeren van hun
streken. Ze vervelen zich dan ook geen
seconde en daardoor blijkt het toch vrij
simpel om de heren de baas te blijven.
Blackie en Fulco zijn echter wel honden
die men een behoorlijke vrijheid moet
gunnen willen ze gaan hechten aan hun
nieuwe baas.
Anderzijds kan men ze met een gerust hart
laten gaan want ze weten nu langzamer
hand wel hoe ze op zichzelf moeten pas-.
sen.
Wat de karakters van de beide heren be
treft kan men zeggen dat Fulco de meest
temperamentvolle is van de twee. In voor
hem onbekende situaties kan hij nog wel
eens een agressieve houding aannemen.
Als de baas hem echter luid en duidelijk
vertelt dat hij dat toch niet kan maken,
dan zal Fulco zijn houding beslist laten
varen. Backie is de plooibaarste van de
twee. Ondeugend genoeg, maar wel het
gehoorzaamst en het aanhankelijkst. Hoe
wel ze wat dat laatste betreft elkaar wel
naar de kroon steken.
De bazin van Blackie en Fulco heeft haar
huisdieren inmiddels afgestaan aan het
asiel, omdat het nog wel een hele poos kan
Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek: „Hond
zoekt thuis". In deze rubriek wordt een hond beschreven
die in het asiel verblijft om daar een zekere dood tegemoet
te gaan, tenzij het dier een goed tehuis vindL De in de
rubriek beschreven honden zijn alle door hondebezitters
naar het asiel gebracht. Om uiteenlopende redenen, vaak
begrijpelijke, maar soms ook volslagen onzinnige. De in
„Hond zoekt huis" beschreven dieren zijn alle goed gezond,
hebben een wormkuur ondergaan en zijn volledig ingeënt
Tegen betaling van ca. 60 gulden ten bate van zwerfdieren
zijn ze af te halen. Adres: Nieuw Leids dierenasiel, Besjes
laan 6b, Leiden, tel. 131670. Geopend di. t/m vr. 10.00-12.00
en 14.00-17.00 uur. Zaterdags van 10.00-12.00 en 14.00-16.00
uur. Zondags en 's maandags gesloten.
duren voordat ze haar honden weer zou
kunnen verzorgen. En ook al hebben de
dieren het best naar hun zin in het asiel,
het is toch beter dat ze in een nieuw thuis
terecht komen.
Nog wat informatie omtrent de dieren;
Blackie is drie jaar oud, de kleur is (uite
raard) zwart, maar met wat grijs er door
heen. Hij is langharig. Fulco is een jaar
ouder dan Blackie, wit van kleur en kort-
harig.
Dan nog een dringend verzoek van Blackie
en Fulco; of ze- alsjeblieft bij elkaar mogen
blijven als er een nieuwe baas komt. En
ze hebben gelijk, want gezworen kamera
den, dat zijn ze.
Helga, de hond van de vorige week, heeft
gelukkig een thuis gevonden. Vorige week
al werd ze door haar nieuwe baas afge
haald.
BART SPIJKER.
