Vakantiefeest
viert hoogtij
Spetter viert zilveren jubileum
met de hoeven in de vloed
Postbode Kees Touw stopt
iet bestellingen in Leimuiden
Loek Sanders in
Noordwijk superieur
Noordwijk
tegen
Barcelona
^TAP/REGIO
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
In het dorp Rijnsaterwoude,
waar de landelijke komiek An-
dré van Duin (die natuurlijk in
dagelijkse doen weer anders
heet) in zijn molen bijkomt
van het trekkebekken, is het
einde gekomen aan een cairie-
re. Kees H. Touw die niet
helemaal begrijpt waarom te
genwoordig iedereen met z'n
hele voornaam in de krant
moet heeft nog een dag
respijt.
Morgen, vrijdag 29 juli, neemt
hij in Hotel Keijzer in Leimui
den 's avonds om 8 uur af
scheid als postbode. Postbe-
steller Touw is onlangs 65 ge
worden en nu is het afgelopen
met de brieven in de bus doen.
Nu zit hij een bakje koffie te
drinken bij zijn vrouw, ene
Langendijk, die geboortig is in
Beverwijk. Hetzelfde huis aan
de Herenweg waar hij eens
werd geboren en waar hij,
toen hij 14 was, bij zijn vader
kwam werken in de wagenma
kerij. Nu verlaat hij het maat
schappelijk leven als Ra 3
bslr, wat in PTT-kringen wil
zeggen: Rang derde klas be
steller. Een informatie, die ik
ontleen aan het personeelsblad
van het postdistrict Den Haag.
Kees Touw, die bijna 29 jaar
lang Leimuiden en Rijnsater
woude (de laatste tien. jaar uit
sluitend in Leimuiden in de
richting van De Kwakel) voor
zien heeft van communicatie
met de buitenwereld, voelde
zich lange tijd thuis in het
wagen maken. Maar toen
kwam na de oorlog de om
schakeling „vat hout op staal"
en daar ging hij niet op in.
„Daar had ik geen interesse in.
Dan moest je knechten hebben
en zo. Daar kon ik me niet in
plaatsen." Er bleef volgens
zijn oordeel niet veel meer
over van het ambacht. Weinig
werk ook. In '48 werd hij hulp
besteller bij de PTT en in '54
kreeg hij zijn vaste aanstel
ling, met een volle dagtaak:
twee bestellingen per dag, met
nog drie andere collega's. Me
vrouw Touw: „Het ws elke
Postbode Touw zet de pet definitief al
ochtend om 5 uur opstaan. Om
6 uur moest mijn man begin
nen en 's middags om een uur
of een was hij weer thuis.
Daarna moest hij 's middags
nog een uur op het kantoor de
correspondentie afwikkelen.
Nu zal hij hooguit een uurtje
langer op bed blijven liggen,
want vroeg opstaan zit hem in
het bloed."
Kees heeft een fijne loopbaan
gehad. Alleen op honden had
hij het niet erg begrepen. Die
vlogen hem soms aan; een en
kele keer zelfs dwars door de
ruit, als hij een brief door de
bus gooide. Zowat iedereen
werd zijn vriend, en dat zal zo
wel blijven. Ook al gaat oud-
postbode Touw veel tijd beste
den aan zijn florissante moes
tuin. De boontjes staan er
prachtig bij en daar zal hij
voorlopig zijn handen vol aan
hebben.
De vakantieactiviteiten voor
de schooljeugd vinden onge
stoord voortgang en hebben
mede door de matige weers
omstandigheden meer deel-
nemertjes dan in voorgaande
jaren. In enkele gemeenten
worden zelfs records gebro
ken. Zo tellen de vakantieacti
viteiten in Oegstgeest niet min
der dan 300 deelnemertjes.
Gisteren was er voor hen een
instructieochtend door de
ANWB en werden 's middags
spuitwedstrijden gehouden
met de steun van de Oegst-
geestse brandweer. (Zie foto
rechts.)
In Sassenheim werden de acti
viteiten in Kinderstad voortge
zet. Hinderniswedstrijden en
een veldloop stonden op het
programma. Winnaars van de
loop werden Ingrid Vonk,
Wendy van Duin, John Kroese
en Hans Valkhoff, elk uite
raard in een leeftijdscategorie.
Twintig teams namen deel aan
de zeepkistenrace.
De Alkemadese jeugd ver
maakte zich gistermiddag met
waterspélen- in 't Alkebad.
Meer dan 115 jongens en meis
jes deden mee aan spelletjes
als waterlopen, schatduiken,
"kanovaren e.d. Na afloop wer
den vele prijzen uitgereikt (zie
foto onder).
De zwem- en poloclub Alke
made had de organisatie on
der supervisie van het comité
vakantiespelen op zich geno
men en het leverde de club
allemaal weinig problemen op.
Kleurrijk onderdeel was het
verkleed van de duikplank
springen, waar Remco de
Haan, Sandra Klein en Mau-
rits v.d. Heyden in de prijzen
vielen. Andere prijswinnaart-
jes gisteren waren: Manon Ho-
getoorn, Marja Klein, Ans de
Jeu, Edwin v.d. Zwet, Lex Ho-
genboom, Marco Spruit, Rene
v. Beek, Michel Bakker, Rem
co de Haan, Wendy Zaal en
Sander v.d. Meer.
mm.
LEIDSE COURANT DONDERDAG 28 JULI 1977 PAGINA 5
NOORDWIJK Loek Sanders handhaafde zich gisteren superieur
tegen de Amerikaan Denton, 6—4, 6—1. Wat komt Sanders in
Noordwijk bewijzen, kan men zich afvragen na zijn successen in
de internationale kampioenschappen van Nederland. Voor het
toernooi van de Noordwijkse SV is het natuurlijk leuk zo'n
trekpleister te hebben, maar Sanders kan er alleen zijn reputatie
verspelen en heeft weinig te winnen.
De regerende nationale kampioen, die de zwakke tegenstand in
Noordwijk ten spijt, niets aan het toeval lijkt te willen overlaten,
was gistermorgen al druk aan het oefenen op de Leidsche Hout
met Wouter Fok. De laatste was niet bijzonder onder de indruk
van zijn verrassende verlies tegen de Amerikaan Herbst. De
aandacht van de Leimonias-speler is nu sterk gericht op de
Nationale Kampioenschappen. Tegen die achtergrond bezien is een
nederlaag in Noordwijk dan weinig meer dan een prikkel om de
voorbereiding voor de nationale titelstrijd wat intensiever ter hand
te nemen.
Loek Sanders had het in zijn partij tegen Denton, die indrukwek
kend begon met de service, meer met zichzelf te stellen (vooral
in de eerste set waarin hij een 4—2 voorsprong verspeelde) dan
met de zeker niet van kwaliteiten gespeende, hardwerkende Ameri
kaan. In de tweede set echter liet Sanders zien, dat zij die hem
in de harde, professionele, internationale wedstrijdregionen een
plaats toedenken bij de eerste 50,- niet uit puur chauvinisme tot
die waardering zijn gekomen. Denton mocht serveren wat hij wilde,
hij mocht afwisselend versnellen, vertragen of het net zoeken, hij
werd keer op keer door Sanders afgetroefd met passerslagen van
backhand en forehand, met volleys, met running lobs tegen de
lijnen aan. Er was voor Denton geen werken tegen en voor welke
speler in dit toernooi is er hoop tegen Sanders in zijn normale
doen?
De „vaste" no. 2 van de Nationale Kampioenschappen, Fred
Hemmes, zag de ex-Roomburger Marius Brooshooft in de eerste
set op 6—5 komen. Maar de verrassend goed tennissende Broos-
hooft kon met de gedachte aan een setwinst zijn goede spel niet
volhouden en de geroutineerde Hemmes drukte direct genadeloos
door, 7—6 (tiebreak), 6—1. Bas Vletter had zich pas in de tweede
set ingesteld op het spel van de Australiër Hewitt en dat was net
te laat, 6—1, 64 voor Hewitt. In B verloor Frank de Haas in
een van zijn minder geconcentreerde buien in twee sets van
Zandvliet, 4—6, 2—6. Het bekende herendubbel Blommendaal/Pas-
ma stoeide ontspannen met Hins/Van de Water, die overlobd en
gepasseerd werden en geen moment greep op het spel konden
krijgen, 6—3, 6—1 voor Blommendaal/Pasma.
NOORDWIJK Op dinsdag, 2
augustus speelt de voetbalver
eniging „Noordwijk" tegen de
FC Barcelona, aanvang 's
avorvjs om half acht De wed
strijd vindt plaats op het Ge
meentelijk Sportpark aan de
Van Panhuysstraat Kaarten
voor toegangsplaatsen zijn in de
voorverkoop bij het Noordwijk
se VW-kantoor aan De Grent
De prijzen zijn 15,— voor een
onoverdekte zitplaats; 12,50
voor een staanplaats en 4.—
voor een staanplaats voor kin
deren tot en met twaalf jaar. De
belangstelling voor de match te
gen de club van Cruyff blijkt
bijzonder groot te zijn.
„Aan het strand, stil en
verlaten", zongen we
vroeger. Nou, geloof het
maar: de Duitsers liggen
er nog bijna naakt, ook
al heerst er de frissig-
heid die wij kou noemen
en waait er een straffe
zuidwester die normale
mensen thuis de ther
mostaat op 20 graden
doet zetten. Zolang er
geen tweede ijstijdperk
optreedt mag Noordwijk
zich met recht nog „Luft
Kurort" noemen, want
je krijgt de Roergebied
bewoners met geen
stortbui van de Noord-
zeebranding vandaan.
Nederlanders houden
het doorgaans niet zo
lang uit in het natte
zand. Maar toch trekt
Kees van der Zalm er in
het „seizoen" nog dage
lijks op uit om zijn han
del te slijten: minstens
vijftien soorten koek,
frisdranken in blik, vla-
produkten, bier natuur
lijk en ga maar door,
een uitgebreide „koek
en zopie" en een soort
tutti frutti op wielen.
Dat alles getrokken door
Spetter, het 25-jarige
grijze paard van Kees,
die (zoals Van der Zalm
zegt) ook al 25 jaar bij
hem in dienst is.
Een jubileum derhalve, dat op
het bijna verlaten strand we
ieens vastgelegd mag worden.
Kees lijkt in optima forma; hij
debiteert het ene rijm na het
andere. Het dichten en venten
zit deze groentedetaillist in het
bloed. Daar draaft opeens Re-
nate Morsink op, Renate van
Noordwijk, in tenniskostuum
en bruinblozend. Ze voert
Spetter met schijven appel en
hoopt daarbij nog een rechter
hand over te houden, omdat ze
een match moet spelen. Kees
stelt haar gerust, maar „dicht"
daarbij: „Sakkerloot, hij gaat
tóch niet met jou in de
boot....". Spetter is niet ziek,
alleen maar oud. Kees van der
Zalm vertelt me tussen de „op
namen" door, dat hij z'n werk
op het strand al een kwart
eeuw doet „Ik ben wereldbe
roemd in Noordwijk en omge
ving en aan de Duitse west
kust Vanmorgen stond hier
een Duitse mevrouw, die al
zo'n 20 jaar in Noordwijk
komt, op me te wachten om
een hand te geven vanwege
m'n jubilpum. Spetter is ook
zo'n tiep. Alleen die opkomen
de vloed is niet best voor hem.--
Maar Spetter wordt goed ver
zorgd; dit paard kan wel de 35
jaar halen. En verder: „Hier
wordt goed gewogen; bij Kee-
sie wor-je nooit bedrogen....".
Keesie van der Zalm begon
destijds met een juk het
strand af te tuinen. Met twee
manden eraan, die samen zo-
paard Spetter niet kan gapen,
heeft nog nooit volgens zijn
zeggen zo'n bar slecht sei
zoen 'meegemaakt En dat is
notabene z'n jubileumjaar.
Maar Kees blijft doorrijmen,
terwijl Spetter met z'n hoeven
in de opkomende vloed staat
en een lichtbruine Duisburger
met afgezakt zwembroekje een
Brötchen bestelt
wat 70 kilo wogen. Dat ging
van tent tot tent Hij heeft nu
z'n standplaatsen op het
strand en wordt sinds een jaar
of tien al vergezeld door zoon
Wil, die nu 15 jaar is maar
vanaf z'n derde jaar al zoiets
riep als „Pflaume, Weintrau-
be" en zo. Maar op het mo
ment doet Kees wel wat klage
rig.
„Het is een slecht jaar voor.
Wil, Spetter en mij. De mensen
hier op het strand hebben
geen geld om te verteren en
wie het wél heeft trekt naar
de stad. Bovendien is de spoe
ling dun geworden. Met al die
consumptietenten langs het
strand. Niemand die ooit naar
me toekwam en zei: Kees, wat
vind je ervan, mag er een eet-
tent bijkomen? Maar er kwa
men er gewoon een paar bü.
Tegen een paard kan je niet
gapen, als je snapt wat ik be
doel". Ik snap er niet veel van,
maar Kees zal best gelijk heb
ben. In overgeleverde wijshe
den ben ik nooit goed geweest
En zoiets krijg ik morgen van
de één of ander weer op mijn
boterham.
Niettemin: Kees, die tegen zijn
Tennisster Renate voedt de Noordwijkse jubilaris Spetter
