DRAMATISCHE 17E ETAPPE m ^ORT LEIDSE COURANT WOENSDAG 20 JULI 1977 PAGINA 11 ALPE D'HUEZ Hennie Kuiper is een sportman met zon- en schaduwzijden. Zijn carrière wordt gekenmerkt door ge weldige pieken, die steeds gevolgd wor den door een periode, waarin hij naar de achtergrond verdwijnt. Dat is de scha duwzijde, de tijdspanne waarin de rust weerkeert en hij de accu laadt voor een nieuw succes. De regelmaat, waarmee Kuiper toeslaat is opmerkelijk. 1972: Olympisch kampioen, 1975: wereldkam pioen, 1977: gooi naar de eindzege in de Tour de France. Sinds gisteren, sinds de konin- ginnerit van de ronde over drie hoge Alpencols, waarin Kuiper genadeloos toesloeg, zal hij in Frankrijk niet direct een geliefd sportman zijn ge worden. Maar de wijze waarop hij met de favorieten afreken de was tactisch en atletisch bijna volmaakt Zes kilometer onder de top van de tweede berg, de door zijn slechte weg dek gevreesde Glandon, mid den in een onherbergzaam rotslandschap, begon de ont knoping in deze Tour. Daar demarreerde Lucien van Impe weg uit een klein groepje van sterken en daar maakte de Belg tevens de fout van zijn leven. Van Impe is een man die op één berg ontzettend goed naar boven gaat, twee grote cols zijn echter teveel voor hem. Hij heeft veel pure klasse, maar in verhouding te weinig reserves. Van Impe ging dus toch en hij drong gele trui-drager Bernard Thevenet daarmee een geweldige in spanning op. Het is een gebaar dat velen al voor hem hebben ge maakt, maar In dit geval ging er voor Hennie Kuiper toch een roemruchte prestatie aan vooraf. De Nederlander deed gisteren iede reen versteld staan door de zwaarste etappe uit de Tour te winnen, maar kwam juist negen seconden te kort om de gele trui te ver overen. Op rozen In deze situatie zaten de twee Nederlanders Kuiper en Zoe temelk, die als enigen Theven et in zijn tomeloze jacht op Van Impe konden volgen, op rozen. Het is een ongeschreven wet in de wielersport, dat de man die de leiderstrui draagt daarvan ook de lasten onder vindt. Van Impe passeerde de top van de Glandon met 1 minuut en 20 seconden voor sprong op Thevenet en zijn twee Nederlandse metgezellen. Vanaf dat moment ontspon zich een schitterend tweege vecht tussen Van Impe en Thevenet, waarvan dat werd spoedig duidelijk Kui per en Zoetemelk de vruchten zouden kunnen gaan plukken. „Thevenet heeft mij één keer gevraagd om aan de leiding te komen, dat heb ik geweigerd. Ik heb tegen hem gezegd: als ik dat doe ben ik straks aan de voet van de laatste col leeg- gereden, ik heb er geen belang bij jouw gele trui te redden", vertelde Kuiper. Terwijl de Franse radiostations onmid dellijk begonnen te jammeren over de houding van de on sportieve Nederlanders die de arme Thevenet het zware werk alleen lieten opknappen, liep Lucien van Impe 2 minu ten en 35 seconden weg van het drietal. reerde twee keer. Hennie Kui per kon hem meteen volgen, moeiteloos zelfs, maar Theven et verloor telkens terrein. De Fransman kwam echter bij zonder sterk terug en ging dan weer aan de leiding rijden. „Ek had vandaag geen krachten", vertelde Zoetemelk later, „en ik heb me grandioos verkeken op Kuiper en Thevenet". Tus sen beide Nederlanders werd in al die uren van Van Impe's inspanning geen woord gewis seld, er werd alleen maar gere den. Acht kilometer onder de top begon Van Impe snel ter rein te verliezen. Zijn voor sprong liep terug naar 1.50 minuut toen ineens Hennie Kuiper een geweldige demar rage plaatste. Al zijn opge kropte zenuwen, maar ook een fantastisch atletisch vermogen legde hij zijn sprint bergop. In een ommezien had hij 150 me ter voorsprong en zijn moreel steeg geweldig toen ploeglei der Peter Post langszij kwam en hem vertelde, dat Van Impe steeds meer verzwakte. Machtmens Van Impe, de bergkoning, stond op het punt te bezwij ken voor de machtmens, dat brok pure gezondheid, toen de Belg door een volgwagen te gen de grond -werd gereden. „Ik vloog twee meter omhoog en viel met mijn hoofd op een stoeprand", zei Van Impe. „Ik werd weer op mijn fiets gezet, merkte dat mijn voorwiel ka pot was en mijn achterband langzaam leegliep en toen heb ik een reservefiets gekregen. Kuiper was toen al gepas seerd". Nu hij de leiding van de koers in handen had en op weg was naar de gele trui, braken er voor Hennie Kuiper moeilijke kilometers aan. „Ik had mij een beetje geforceerd in mijn jacht op Van Impe", bekende hij. Wie immers op een steile berg versnelt, krijgt daar on veranderlijk een tijdje later de rekening voor gepresenteerd. Even, het zal een paar hon derd meter zijn geweest, reed Hennie Kuiper theoretisch in de gele trui. Toen kwam die opmerkelijk sterke Thevenet, alsof hij geen vijftig kilometer lang jacht had gemaakt op Van Impe, langzaam, uiterst langzaam weer terug en hij beperkte tenslotte zijn verlies zodanig dat hij met luttele acht seconden voorsprong op Kuiper de gele trui kon red den. Impulsief .Jammer, jammer", waren de eerste woorden die Hennie Kuiper op de top van Alpe d'Huez sprak, waar Neder landse supporters het „zilver vloot" gezongen, „ik had mor gen een kwartier achterstand op willen lopen als ik maar één keer in mijn leven in die gele trui had mogen rijden". Het waren impulsieve woor den, gesproken door een man Verspeeld Toen begon de laatste klim naar Alpe dHuez, veertien ki lometer lang, met 21 bochten én een hoogteverschil van 1141 meter. Van Impe had in de vlakke aanloop naar deze klim veel krachten verspild. Kilometers lang woei immers de wind tegen en hij is sowie so al geen man die zich in dergelijke omstandigheden thuis voelt. In dat vlakke ge deelte tussen de twee cols ver speelde de winnaar van het vorig jaar zijn kansen op her haling van zijn succes. In de eerste aanloop van de klim bleek vervolgens hoe ren ners zich kunnen vergissen. En hoe fragiel de vorm van de dag kan zijn. Joop Zoetemelk, voor velen de gedoodverfde winnaar, die 's ochtends nog had verklaard zich ijzersterk te voelen en bij Thevenet teke nen van zwakte meende waar genomen te hebben, demar- Het moment waarop Lucien van Impe nog onbedreigd op de etappezege en de gele trui af leek te gaan. Joop Zoetemelk, Hennie Kuiper en Bernard Thevenet zijn het achtervolgende trio. Daaruit zou Kuiper wegspringen om van Impe nog te passeren. Thevenet schudde daarna ook Zoetemelk van zich af en zag een knappe achtervolging bekroond met de tweede plaats en behoud van het geel. die overmand werd enerzijds door vreugde omdat hij de etappe gewonnen had en an derzijds omdat zijn grote doel, de gele trui, niet bereikt was. Maar wie weet, misschien wint Kuiper deze tour nog wel. De uiteindelijke beslissing daar over valt in de tijdrit over vijftig kilometer te Dijon wel ke op een golvend terrein, waarin een berg van de derde categorie is opgenomen, verre den wordt Hennie Kuiper:„Ik ga nu naar Dijon toeleven, je weet wel hoe ik dat doe. Erg geconcentreerd, goed eten en slapen, veel rusten". Nadat gisteren voor Kuiper weer eens fel de zon scheen, volgt nu dus weer een schaduwzij de. Zo heeft hij zijn carrière gemaakt en het blijkt een ge weldige manier te zijn om tot opzienbarende successen te komen. „Thevenet is een tijdritspecia list, maar je weet, ik heb wel vaker stunten uitgehaald". Wat bekomen van het rumoer van zijn etappezege praatte Hennie Kuiper over zijn kan sen om de ronde te winnen. Hij was nog maar net op tijd bij de dopingcontrole gearri veerd, omdat hij erg lang door journalisten in beslag werd ge nomen. „Een fijne dag, vandaag. Toch ook voor jullie?", vroeg hij. „Je weet, ik ben geen man om in een seizoen dertig overwin ningen te behalen. Ik houd van spektakel En als ik een keer win, dan slaat dat aan, want ik weet daarvoor de juis te momenten te kiezen". Het bleek dat Kuiper de avond tevoren vol zelfvertrouwen was over de goede afloop. ,Jk telefoneerde met mijn vrouw en die vroeg: hoe zit het eigen lijk, hoe sta je ervoor. Be heb haar geantwoord: zet de drank maar alvast klaar, want mor gen (vandaag, red.) vlieg ik erin". Illusies „In je binnenste koester je altijd zulke illusies", vervolg de hij. „Illusies die je alleen maar aan je vrouw prijsgeeft, maar het is toch voor jezelf om het te bepalen, overwin ningen laten zich immers zo moeilijk programmeren. Ik geef eerlijk toe dat de wed strijd zich op een ideale wijze voor mij ontwikkeld beeft Van Impe die aanviel en The venet die moest verdedigen". „Be heb altijd gezegd: in zo'n ronde als de Tour de France moet je één dag groots zijn. Dat heb ik vandaag gepro beerd te zijn, dit mag je gerust een overwinning van de ge zondheid en het gezonde over leg noemen. Het vorig jaar verloor ik hier op dezelfde Col drie minuten tegen Joop Zoe temelk. Ik reed toen met Fred dy Maertens naar boven en ik realiseerde me later welke fou ten ik gemaakt had. Ik had bijvoorbeeld na het behalen van mijn wereldtitel veel te veel gereden, en ik koos op die berg naar Alpe d'Huez de ver keerde versnelling en ik had geen ervaring, ik durfde me nog niet genoeg pijn te doen". Vreemd Op de eerste berg gisteren, de 26 kilometer lange Madeleine, had Kuiper zijn concurrenten voor het eerst getest Jk vond dat er nog te veel mannen, vooral helpers van Thevenet, bij ons waren. Die heb ik er toen af gereden. Daarbij bleek dat ik gemakkelijk fietste". Toch kreeg hij later, even on der de top van de tweede berg, de Glandon, een lichte inzin king. „Thevenet ging toen tem porijden en het leek alsof mijn benen uit elkaar sprongen. Ik zag de vakantiegangers langs de weg staan. Man, vrouw en kinderen, gezellig kijkend naar die Tour. Toen dacht ik: waar ben je eigenlijk mee be zig? Want ik weet heus wel, dat fietsen niet alles is. Ik ben er nu eenmaal in mijn jeugd mee begonnen en ja, als ik met iets begin, dan heb ik zoveel eerzucht, dat ik er ook een succes van wil maken. Maar ik besefte, toen ik zo moest lij den, eens te meer dat er ook nog andere dingen in het leven zijn. Vreemd, niet, dat je daar op zulke momenten aan moet denken? Kanshebbers Werd Kuiper niet ongerust toen Van Impe wegging. „Nee, ik had al tien dagen geleden in het peloton gezien dat Lu cien niet geconcentreerd was. Hij praatte en lachte mij te veel, hij was mij te speels. Ik rekende erop dat vijftig kilo meter solorijden teveel voor hem zou zijn". Kuipers kansberekening kwam dus uit In de dramati sche rit naar Alpe d'Huez ble ven slechts twee kanshebbers voor de eindzege over: The venet en Hennie Kuiper. „Toen ik wereldkampioen werd in Yvoir en ik in Fran krijk kwam rijden, deden ze hier net alsof ze mij niet ken den", zei Hennie, „zouden ze nu weten wie ik ben?" Jacques Anquetil, de vijfvou dige winnaar van de Tour de France, die deze ronde als journalist volgt, kent Kuiper zeer zeker. Hij is waarschijn lijk de enige Fransman die met objectiviteit gisteravond de zaken bekeek: „Normaal gesproken zou Thevenet moe ten gaan winnen, maar Kuiper heeft in deze ronde nog weinig geleden, ik heb hem eens goed bekeken na aankomst En als ik Thevenet heette, zou ik niet gerust slapen", zei Anquetil. De zeventiende etappe van de tour is een van de meest dramatische geworden die ooit gereden zijn. Wat gebeurde er? 1. Van Impe werd door een volgauto vijf kilometer onder de top omvergereden. 2. Joop Zoetemelk slipte in de laatste bocht en viel, waarbij hij een diepe wond aan het dijbeen opliep. 3. Didi Thurau smakte in dezelfde bocht als waar Zoetemelk viel, tegen het wegdek en was na afloop zo teleurgesteld en geëmotioneerd dat hij op de vuist ging met supporters die hem lastig vielen. 4. Voor Eddy Merckx werd het een pijnlijke en dramatische dag. De beste renner aller tijden eindigde met bijna veertien minuten achterstand op Kuiper. Onderweg had hij geleden als geen ander. Hij had willen opgeven, maar zette - ondanks een darminfectie - toch moedig door. "De weet nu dat ik een tour teveel heb gereden", snikte Merckx bij de finish. 5. Felix Lévitan kwam twee uur na de finish van Kuiper in de perszaal meedelen dat niet minder dan dertig renners, die te laat binnenkwamen (ze mochten ongeveer 36 minuten verliezen, vijftien procent van de tijd van Kuiper, maar verloren een uur) uit de strijd zullen worden genomen. Er verscheen zelfs een ófficieel communique over. Onder deze slachtoffers bevinden zich bekende renners als Schuiten, Bracke, Hosiers, Van den Hoek, Van Katwijk, Rik van Linden en Thaler. Dit besluit van de tourdirectie werd genomen met volledige instemming van de internationale jury. Een uur later kwamen echter de ploegleiders in protestvergadering bijeen, om te proberen de beslissing ongedaan te maken, zodat eventueel de dertig achterblijvers vandaag toch nog mogen starten, om acht uur gisteravond was nog niet bekend hoe de uitslag van de protestvergadering zou worden. De houding van de tourdirectie en en de internationale jury, die immers de mogelijkheid hebben om achterblijvers te pardonneren, moet gezien worden als een poging om een eind te maken aan de zgn. "groep duiven". Dat zijn renners, die zodra ze in bergetappes achterblijven, zich in een grote groep verzamelen en bijeen blijven om ach zodoende sterk te maken tegen uitsluiting. Hoe groter de groep is, hoe minder kans er bestaat op uitsluiting. Tegen half negen gisteravond kwam dan de uiteindelijke beslissing van de tourdirectie dat ondanks de protesten ingediend door de ploegleiders, het besluit dat de dertig renners uit de strijd worden genomen, gehandhaafd blijft Het is voor het eerst sinds 1966 dat de tourdirectie een dergelijke maatregel neemt. In 1966 eindigden 24 renners, onder wie de bekende Belg Rik van Looy in Briancon ook buiten de toegestane tijdslimiet Zij werden toen eveneens uit de strijd geno- VAN KILOMETER TOT KILOMETER CHAMONIX/ALPE D'HUEZ In Chamonix startten 87 renners voor de zeventiende etappe naar Alpe d'Huez. Het is erg warm en het is de zwaarste Alpenetappe met drie bergen van de eerste categorie. 4 km: extra premiesprint: Teir- linck, 2. Rossi, 3. Chassang. 15 km: tweede extra premiesprint: 1. Delcroix, 2. Van Linden, 3. San- tambrogio. 27 km: Aanval van Chalmel op vlak stuk voor Col de la Madeleine. Bal. Esclassan, Seznec en Lubber- ding gaan mee. 35 km: Voorsprong vijf leiders 50 50 km: Voorsprong gestegen tot 4 54 km: Menendez, Bourreau, Schuiten, Perret, Mendes, Pozo, Santambrogio, Berland, Guttierez, Balague, Lopez Carril en Merckx in achtervolging. 57 km: Pronk, Agostinho, Talbour- det en Van den Hoek voegen zich bij groep met Merckx. 82 Ion: Merckx lost uit peloton. 90 km: Bal lost uit kopgroep 93 km: Doorkomst op de top van de Col de la Madeleine (le cat): 1. Chalmel, 2. Seznec, 3. Esclassan, 4. Lubberding, 5. op 2 min. en 36 sec. Torres, 6. Van Impe, 7. Kuiper, 8. Agostinho, 9. Thevenet 10. Zoe temelk. 98 km: lekke band Zoetemelk, die snel weer aansluit 109 km: Voorsprong kopgroep nog 3 min. en 50 sec. Merckx keert- terug in peloton. 128 km: 6 km onder top van Col du Glandon demarreert Van Impe. Merckx is opnieuw gelost evenals Thurau. 132 km: Van Impe achterhaalt kop- froep, die ver terugvalt. 34 km: Doorkomst op de top van de Col du Glandon (le cat): 1. Van Impe, 2. Thevenet op 1 min. en 25 sec., 3. Zoetemelk, 4. Kuiper, 5. Galdos op 2 min. en 12 sec., 6. Martinez Heredia op 2 min. en 39 sec., 7. Pozo op 3 min. 170 km: Van Impe bereikt voet van l'Alpe d'Huez met 2 r voorsprong op grot Thevenet, Kuiper, Martinez Heredia. 171 km: Martinez Heredia moet lossen. i75 km: Galdos moet lossen. Van Impe heeft nog 2 min. en 35 sec. voorsprong. 178 km: Kuiper laat Thevenet en Zoetemelk achter en gaat op zoek naar Van Impe. 179 km: Van Impe heeft nog 1 min. en 35 voorsprong. 182 km: Kuiper achterhaalt Van Impe, die wordt aangereden door auto en ten val komt 183 km: Kuiper heeft 30 sec. voor sprong op Thevenet die Van Impe passeert Zoetemelk heeft moeten 184 km: Hennie Kuiper wint etappe in Alpe d'Huez met 41 sec. voor sprong op Thevenet en ruim twee min. op Van Impe. Kuiper nadert fele trui drager Thevenet tot op seconden. De ontluistering van Joop Zoetemelk treffend in beeld. De renner die door velen als kanshebber nummer één werd beschouwd om Bernard Thevenet alsnog uit de leiderstrui te rijden kwam in de laatste bocht ten val. Hij had al eerder moeten afhaken en kwam als vijfde gedesillusioneerd binnen. Opnieuw haalde Zoetemelk het niet. Uitslag 17e etappe I. Hennie Kuiper (Ned-Raleigh) in 6 uur en 20 seconden; 2. Bernard The venet (Fra-Peugeot) op 41 sec.; 3. Lucien van Impe (Bel-Lejeune) op 2.25; 4. Francisco Galdos (Spa-Kas) op 2.59; 5. Joop Zoetemelk (Ned-Mer- cier) op 4.40; 6. Raymond Martin (Fra-Mercier) op 8.15; 7. Sebastian Pozo (Spa-Kas) op 8.39; 8. Joaquim Agostinho (Por-Teka) op 8.44; 9. Mi chel Laurent (Fra-Peugeot) op 9.29; 10. Pedro Torres (Spa-Teka) op 10.49; II. Regis Ovion (Fra-Peugeot) op 11.03; 12. Enrique Martinez Heredia (Spa-Kas) op 11.03; 13. Christan Sez nec (Fra-Mercier) op 11.48; 14. Ray mond Delisle (Fra-Mercier) op 11.50; 15. Alain Mesiet (Fra-Gitane) op 12.17; 16. Bert Pronk (Ned-Raleigh) op 12.20; 17. Dietrich Thurau (Wdl-Ra- leïgh) op 12.32; 18. Fernando Mendes (Spa-Teka) op 12.39; 19. Jose-Enrique Cima (Spa-Kas) op 12.42; 20. Eddy Merckx (Bei-Fiat) op 13.51; 21. Vicen te Lopez-Carrlll (Spa-Kas) op 13.51; 22. Luis Ocana (Spa-FrisoJ) op 14.37; 23. Bernard Vallet (Fra-Mercier) op 15.37; 24. Jacques Esclassan (Fra- Peugeot) op 15.58; 25. Henk Lubber ding (Ned-Ralelgh) op 16.43; 30. Ger- rie Knetemann (Ned-Raleigh) op 20.28; 39. Paul Wellens (Bel-Frisol) op 22.55; 41. José de Cauwer (Bel-Ra- leigh) op 24 43. Gerben Karstens (Ned-Raleigh) op 25.41; 54. Roger Loysch (Bel-Frisol) op 32.21; 56. Cees Bal (Ned-Fiat) op 34.33; 60. Roy Schuiten (Ned-Lejeune) op 1.00.20; 61. Piet van Katwijk (Ned-Raleigh), 68. Bill Nickson (Eng-Raleigh); 70. Wil- fried Wesemael (Bel-Frisol); 71. Roger Rosiers (Bel-Frisol); 85. Aad van den Hoek (Ned-Raleigh) allen in dezelfde tijd als Roy Schuiten. Algemeen klassement 1. Thevenet 97 uur. 35 min. en 51 sec.; 2. Kuiper op 8 sec.; 3. Van Impe op 1.58; 4. Galdos op 4.14; 5. Zoete melk op 5.12; 6. Thurau op 12.02; 7. Laurent op 12.57; 8. Delisle op 14.51; 9. Merckx op 16.12; 10. Martin oo 21.57; 11. Mesiet op 24.36; 12. Pronk op 24.39; 13. Agostinho op 29.32; 14. Raymond Villemiane (Fra-Gitane) op 31.37; 15. Jose Martins (Por-Kas) op 33.03; 16. Gonzalo Aja (Spa-Teka) op 34.19; 17. Ward Janssens (Bei-Fiat) op 41.12; 18. Torres op 41.34; 19. Marti nez Herdedia op 42.23; 20. Ocana op 42.53; 21. Ferdinand Julien (Fra-Le- jeune) op 42.56; Bernard Vallet (Fra- Mercier) op 44.58; 23. Seznec gp 45.09; 24. Lopez-Carrill op 45.11; 25. Mendes op 46.06; 27. Lubberding op 53.54; 30. Wellens op 58.40; 37. Kne temann óp 1.10.53; 56. De Cauwer op 1.55.01; 58 Bal op 1.57.58; 62. Kar stens op 1.59.38. Algemeen puntenklassement 1. Esclassan (Fra-Peugeot) 212 pun ten; 2. Rik van Linden (Bel-Bianchi) 192; 3. Klaus Peter Thaler (Wdl-Teka) 143; 4. Didi Thurau (Wdl-Raleigh) 124; 5. Patrick Sercu (Bei-Fiat) 122; 6. Raymond Villemiane (Fra-Gitane) 98; 14. Hennie Kuiper (Ned-Raleigh) 52. Ploegenklassement 1. Peugeot (Thevenet. Laurent. Ovion) 18 uur. 22 min. en 13 sec.; 2. Kas op 2.28; 3. Mercier op 3.30; 4. Teka op 11.13; 5. Raleigh (Kuiper. Pronk. Thurau) op 23.39; 6. Lejeune op 24.39; 9. Frisol (Ocana, Wellens, Loy sch) op 48.40. Algemeen ploegenklassement 2. Kas op 1.31; 3. Peugeot op 14.40; 4. Raleigh op 19.45; 5 Teka op 51.27. 6. Lejeune op 1.00.02; 9. Frisol op 230.00. Algemeen bergklassement 1. Van Impe 219, 2. Kuiper 165, 3. Torres 130. 4. Zoetemelk 95. 5. Gatdoi 49.6. Delisle 42.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 11