„Gods eigen leger" heeft eigen museum s Epos der drieduizend leeft in Oudenbosch Vakantie is er dit jaar niet bij voor Koos en Lenie (Van een onzer verslaggevers) OUDENBOSCH Een inmid dels totaal verschrompelde vijg, vitrines, portretten en ba nieren sieren tegenwoordig het voormalige raadhuis van het Brabantse Oudenbosch. Het is nu ingericht als museum ter nagedachtenis van ongeveer drieduizend jongelingen, die meer dan een eeuw geleden in de pauselijke regimenten ten strijde trokken: de zouaven, die tot aan hun dood hebben ge leefd in de reuk van kruitdamp en wierook. Toen in september 1946 Petrus Verbeek als laatste zouaaf ten grave werd gedra gen, nam deze 95-jarige de roem niet mee in zijn groeve. Want hoewel katholiek Nederland af stand heeft genomen van al te uitzinnige heldenverering, is thans een hernieuwde belang stelling voor het „Epos der drieduizend" waarneembaar. De meeste zouaven overleef den de strijd op het slagveld en velen van hen werden zelfs zeer oud. Zoals Pleter de Boer die 92 jaar werd waarmee hij een van de laat ste vertegenwoordigers was van „Gods eigen leger". ken van de snuifdozen waarop de Heilige Vader is afgebeeld of van het met bloed doordrenkte borst- lapje van een gesneuvelde met het opschrift: „Halt. Het hart van Jezus is hier?" Het pauselijke zouavenle- ger heeft overigens nauwe lijks verliezen geleden: van de drieduizend Nederland se zouaven zijn er slechts 25 op het veld van eer ge sneuveld. Veel meer slachtoffers eisten allerlei ziekten die de dappere krij gers velden. Maar de mees te zouaven zijn op hoge leeftijd in hun eigen bed gestorven. Met leeuwen moed hebben zij gevochten. Onder de in totaal elfdui zend zouaven was het Ne derlandse contingent van drieduizend man verreweg het grootste (gevolgd door Frankrijk en België) en het dapperste. Een ongecompli ceerd geloof in paus en kerk leidde tol het soort doodsverachting dat gi- d eons benden kenmerkt En het was in die tijd heel gewoon dat in de kerken werd gebeden voor dit „en gelachtige leger" en het thuisfront losbarstte in een lyrische bewieroking van de woeste Toontje van Agt, bekend als „de rooie duivel van zijne Heiligheid". Dit stukje geschiedenis her leeft in het voormalige raadhuis van Oudenbosch bij het aanschouwen van een sterk versleten pantof fel van paus Pius DC, de gravures vol heldhaftig heid, de oorkonden en bre vetten, medailles, kruisjes en linten, platen van pro testbijeenkomsten tegen het onrecht de paus aange daan, sigarenbandjes, post zegels en het vermaarde leesboekje „Pieter Jong, de held van Lutjebroek". Of de „Biechtspiegel", waarop in drie talen een lijst met 27 zonden staan afgedrukt waaraan een zouaaf zich schuldig kon maken. De zouaven, die bereid waren hun leven te geven voor hun kerk en hun kerkvorst. Maar zover kwam het niet Er werden glorieuze over winningen geboekt als die bij Mentana, waar Garri baldi zijn Waterloo vond. Doch het zouaven-leger bleek niet onoverwinnelijk: in 1870 moest het de strijd opgeven. Rome kwam ten val. Want de Frans-Duitse oorlog maakte een eind aan het wankele bondgenoot schap van de Fransen en „Gods eigen leger" moest zijn strijd staken. Het zou tot 1929 duren voordat Vaticaanstad als kleinste land ter wereld weer onder het gezag van de paus kwam. Wat men ook mag denken van deze „oorlogen in naam van het geloof', in Oudenbosch wordt een klein stukje his torie uit de geschiedenis van kerk en wereld in her innering gehouden De maand juni is voorbij. En, om 't nu maar meteen te zeggenhet is voor Koos en Lenie Middelman, voor Pietertje en Chris je en hun teckel Blackie een schrale maand geweest. Het in juni binnengekomen loon, ditmaal over vijf weken gerekend, komt nauwelijks uit boven het WW-loon dat Koos in de werkloze wintermaanden verdien de. Zeer tegen de verwachting in van de Middel mannen, die hun hoop echt op de inkomsten van de zomermaanden hadden gesteld. Koos: ,,'t Was erg rustig deze maand. Wat schonen (het verwijderen van onkruid tussen de rijen planten) met de tractor, en wat aanheuvelen, en daar hield het mee op. Maar in juli zal het wel beter worden. Dan beginnen we te maaien, kool zaad, karwijzaad en de wintergerst. Misschien dat er dan wat overuurtjes inzitten want daar moeten we het toch van hebben". Maar al te waar. Het overwerk in de oogstmaan den moet de tekorten van de rest van het jaar goedmaken. En deze maand was er geen overwerk. Het optimisme dat Koos de vorige maand ten toon spreidde, toen hij zei: „We komen er wel" is niet bewaarheid. Zo komen de Middelmannen er niet/ Dat beseffen ze zelf ook maar al te goed. Lenie: ,,'t Zit er niet aan. We hebben nu onze vakantie bonnen opgenomen. Een heel bedrag: 2215 gulden. Maar om te beginnen moeten we daar de tekorten mee dekken, en verder moet het huis nodig wor den opgeknapt. Een verfje hier, een behangetje daar, het zijn allemaal maar kleine dingen maar het kost scheppen geld. Misschien dat we met de kinderen zo nu en dan eens ben dagje weggaan, maar een echte vakantie zit er niet aan." Dan buigen we ons over de cijfers van Lenie's huishoudboekje, t Blijkt zonneklaar: de uitgaven stegen deze maand weer boven de inkomsten uit Er kwam binnen 1515 gulden, er ging uit f 1588.76. Een tekort dus van f 73.76. Weinig hoopgevend. Voor de volledigheid zij echter vermeld, dat in het bedrag van f 1588.76 ook reeds het „wonen", het bedrag van Lenie en Koos aan rente en aflossing van de hypotheek op hun huisje zijn verschuldigd, is verrekend. Eerste week Laten we de inkomsten en uitgaven over juni eens wat nader bekijken. De eerste week kreeg Koos 280 gulden in 't handje. Weinig, maar in die week - van 30 mei t/m 5 juni - viel Tweede Pinksterdag en dat betekent een dag minder loon ontvangen. Hetgeen overigens weer wordt gecompenseerd door vakantiebonnen. Aan uitgaven had Lenie f 321.05. Bijzondere dingen zaten daar niet bij. Behalve de 95 gulden voor elektriciteit en de 43 gulden hondebelasting voor Blackie. Hondebelas ting is echter voor elke gemeente een gewaardeer de bron van inkomsten waar alleen maar onderuit is te komen door geen hond te nemen. En als je er eenmaal een hebt en de kinderen zijn er dol op dan schaf je hem ook niet zo maar af, nietwaar. Dus: 43 gulden voor Blackie. Het brengt het weektekort echter op f41.05. Tweede week De tweede week kreeg Koos driehonderd gulden aan loon mee naar huis. Ook deze week geen bijzondere uitgaven. Op één na: 48 gulden voor een dagje uit met de bond. En over de vraag of dat nu nodig is valt lang of kort te praten. Koos is georganiseerd, actief in de organisatie, en dit is het jaarlijkse „uitje" van zijn organisatie. Lo gisch dat Koos en Lenie van dat dagje uit genieten en er dan ook 48 gulden voor uit moeten trekken. Het totaal aan uitgaven kwam trouwens deze week niet zo hoog: f226.16. Er is dus een overschot van 73.84. Derde week De uitgaven in de derde week bleven ook onder de inkomsten. Lenie kreeg van Koos weer driehon derd gulden. Ze gaf daarvan uit: f 275,83. Ze had dus over f24.17. Bijzondere uitgaven slechts in zoverre dat Koos op vaderdag cadeaus kreeg tot een waarde van dertig gulden. De post die er deze week eigenlijk het meest inhakte is de gasrekening van 75 gulden. Elke maand weer valt het op hoe een groot gedeelte van het inkomen verdwijnt in de ruime zakken van onze energieleveranciers. Het moet interessant zijn om aan het einde van dit jaar alle uitgavenposten eens op een rijtje te zetten, daar het energiedeel uit te splitsen, en dan te berekenen hoeveel procent een modaal gezin daar nu wel aan uitgeeft. En, op gevaar af weer boze brieven te krijgen van verbolgen directeuren van energiebedrijven, ben ik nu alvast bereid te voorspelleh dat dat aandeel van de uitgaven erg groot, te groot is. Wat de vraag opwerpt: is de energie dan te duur? Een vraag die hier niet behoeft te worden beantwoord. Wel lijkt me dat de energie te duur is voor gemiddelde inkomens als die van Koos en Lenie Middelman, en dat is wat anders. Vierde week Ook de vierde week kreeg Koos maar 300 gulden mee naar huis, waarvan Lenie er f253.49 nodig had. Naast de gewone uitgaven twee posten die zwaar op het budget drukken: een cadeau voor oma van f 35.50 en de motorrijtuigenbelasting van 66 gulden. Toch ook deze week een bescheiden overschot van f46.51. Vijfde week De vijfde week geeft een heel ander beeld te zien. Koos verdiende 335 gulden en Lenie verbeterde haar laagte-record wat de uitgaven betreft: f 182.23. Waardoor er een overschot ontstond, deze week, van niet minder dan f 152.77. Er moest aan kleding f38.25 vanaf en dat was alles. Of toch niet Het lijkt natuurlijk wel aardig om van over schotten te spreken elke week, maar we mogen niet vergeten dat elke week 66 gulden voor wonen bij de uitgaven moet worden opgeteld. Tellen we de inkomsten van deze vijf weken bij elkaar dan komen we aan f1515. De uitgaven zijn samen f 1258.76 plus (5x66 gulden) f330. Is f1588.76. En dat betekent een tekort van f 1588.76 min f 1515 is f73.76. Weer geen overschot dus deze maand maar een tekort Laten we de vorige maanden nog eens bekijken. Januari bracht een tekoit van De collectie is nog geen twee jaar geleden onderge bracht in het oude raadhuis en vormt nu studiemate riaal voor een groeiend aantal bezoekers. Ook wor- den er steeds nieuwe feiten over de zouaven-historie aan J?et ücht gebracht dankzij de leden van het verbond „Pro Petri Sede", dat in ons land en België ongeveer tweeduizend le den telt; afstammelingen van zouaven en pauselijk gedecoreerden. Zo'n dikke eeuw geleden trilde Italië op zijn grond vesten. In het wereldlijke Italië was de macht aan koning Victor Emmanuel, die echter fel werd bestre den door de revolutionair Garribaldi. En op dat Ita liaanse grondgebied lag het Vaticaan, dat zowel Victor Emmanuel als Garribaldi een doorn in het oog was. Want de paus regeerde als een koning over een zeer uitgebreid gebied. Tot dat de slag bij Castelfidaro in 1860 het kerkelijke grond bezit tot een minimum te rugbracht Maar als het aan Garribaldi lag, werd iook het laatste stukje inge lijfd bij (inmiddels) de re publiek Italië. De pauselijke stoel, het erf stuk van Petrus werd be dreigd. Weliswaar had Frankrijk het Vaticaan hulp toegezegd, maar daar van kwam weinig terecht Een laatste wanhopige op roep bleef het Vaticaan nog over: jongelingen uit Euro pa, snel ons te hulp. Welnu, Garribaldi en zijn roodhemden werkten ster ker op de verbeelding dan welke godloochenaar ook. En zo kon het gebeuren dat in 1866 de drie gebroeders Zwarthoed uit Volendam naar het bedreigde Rome afreisden met een reusach tig bot „bestemd voor den Heiligen Vader" in hun knapzak. Ook het meevoe ren van Edammer kaasjes en andere leeftocht ter spij ziging van de paus was on der deze vrijwilligers niet ongebruikelijk. Spontaan verlieten zij huis en haard om hun kerkvorst ter zijde te staan in zijn „heilige strijd". Want werd niet van de kansel verkondigd: „De zaak des pausen is de zaak van God?" En dus trokken ze naar Ro me om de paus te helpen zijn laatste stukje grondge bied te behouden. Zoals de reus Pieter Jong uit Lutje broek, die de wereldpers haalde door in de slag bij Mentana de schedel van veertien Garribaldisten met de kolf van zijn geweer te verbrijzelen. Het bloedige tafereel is afgebeeld op een schilderij in het museum. Ook hangt er een koek- plank met de beeltenis van deze soldaat. Een koek- plank ontworpen door een bakker en jarenlang ge bruikt om de nagedachte- rus van deze held te eren. Maar wat moet men den- Oodenbosch staat sinds een aantal jaren in het teken van de zouaven. Zoals met deze herleefde zouaaf voor de plaatselijke basiliek. Ie week: melkboer 24.30 tomatenplantjes 2.55 groenteboer 22.55 slager 29.30 bakker 19.45 kruidenier 46.80 ongevallenverz. 34.05 bondscontributie 4.05 elektriciteit 95.- hondebelasting 43 Ingekomen loon 280.— 2e week: slager 31.25 groenteboer 25.15 melkboer 23.70 kruidenier 41.46 bakker 19.55 bondscontributie 4.05 jaarlijkse reis bond 48.— bloemen v. buurvrouw, jarig 5.— 3 jassen stomerij 28- Ingekomen loon 300.- 3e week: slager 32.75 groenteboer 28.15 kruidenier 33.43 bakker 18.15 melkboer 26.30 bondscontributie 4.05 benzine 28.- gas 75.- vaderdaggeschenken 30.- Ingekomen loon 300.- 4e week: slager 28.75 oma cadeau 35.50 groenteboer 24.80 buurmeisje bloemen eindexamen 4.50 motorrijtuigenbel. 66.— melkboer 31.09 bakker 15.20 kruidenier 43.60 bondscontributie 4.05 Ingekomen 300.— Vakantiebonnen 2215.— 5e week: slager 33.20 groenteboer 21.70 melkboer 29.23 pyjama Pieter 16.15 T-shirt 22.10 bondcontributie 4.05 kruidenier 37.50 bakker r 18.30 Ingekomen loon 335.— f516.48; februari van f311.05; maart van f 152.24, april van f 310.49. Mei bracht een overschotje van f49.61; juni wederom een tekort van f73.76. Dat brengt het totale tekort over de afgelopen zes maanden op f 1314.41. Dat is gemiddeld per maand ƒ219.07. We moeten echter in aanmerking nemen dat Koos inmiddels tweemaal kinderbijslag heeft gehad. Dat was totaal f917.28. Bovendien wisselde Koos in april voor 500 gulden vakantiebonnen in en in juni weer voor 2215 gulden. Dat brengt alles tezamen f3632.28 in het laatje. Trek daar het totale tekort van 1314.41 vanaf en er blijft een overschot van f2317.87. Dat is gemiddeld per maand f386.31. Dat is nog zo gek niet, zal menigeen nu zeggen. Nee, dat lijkt het inderdaad niet. Maar van dat overschot van f2317.87 moeten nog zoveel dingen worden gedaan - Lenie zei het al: t huisje opknap pen enz. - dat er toch te weinig overblijft om met vakantie te gaan met zijn viertjes. En zeker als men bedenkt dat na de oogst de WW-maanden weer voor de deur staan. Niet klagen „En toch mogen we niet klagen", zegt Koos. „Kijk nu eens naar de mensen die helemaal geen werk hebben. Die moeten ook maar zien rónd te komen. Dan hebben wij het toch zeker nog goed". Dat komt dan precies overeen met wat meneer Vorst me schreef: „Ik loop nu al bijna een jaar zonder werk. Ik word al wat ouder en daarom is aan de slag komen er niet meer bij voor mij. Laten Koos en Lenie, al is 't zeker in hun gezin geen vetpot, toch alsjeblieft blij zijn met wat ze hebben. Je hand op moeten houden met geen enkel uitzicht op werk is het ergste wat er be staat" Daar zijn Koos en Lenie het helemaal mee eens, meneer Vorst Een ding is zeker: u begrijpt beter dan menige andere briefschrijver die op deze rubriek reageert, dat de Middelmannen echt hun uiterste best doen om het geld niet over de balk te smijten, maar dat ze integendeel elke cent tweemaal omdraaien voor ze hem uitgeven. Wat me dan meteen weer doet denken aan de reactie van de lerares naaldvakken in Alkmaar, die mij vroeg of Lenie ook georganiseerd was. Nee, dat is ze niet Waarom niet? Om de simpele reden, dat dit boerendorp kennelijk overgeslagen is bij het opstellen van de programma's door de Stichting die zich tracht bezig te houden met voorlichting enz. ten plattelande. En de dichtst bijzijnde stad is bar ver weg. Lenie daarover: .Jdischien zou het best leuk zijn, zo'n cursus volgen. Maar die worden hier niet gegeven". De echte zomer staat voor de deur. Maanden waarin Koos met hard werken de zaken misschien recht kan trekken. Aan vakantie komt-ie dit jaar toch niet toe. Gerard Croné

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 17