„Liefde voor Harmonie(jn '78 negentig jaar oud) heeft grootse 'heo van Graven (82) uit De Zilk zwom 25 kilometer bij elkaar brieuen lezers NIEUWW DINGEN REKKEN MIJ ALTIJD" I?. Reniers te 'erlaat Heilig ilartsehool 4-AD/REGIOLEIDSE COURANTVRIJDAG 17 JUNI 1977 PAGINA 5 Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen..Elke morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel len wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar toestel! 8 vragen. Zondagmiddag gaat „Liefde voor Harmo nie", het gerenommeer de fanfarekorps en drumband uit Roelofa- rendsveen op het Alke- burchtplein bij de wa tertoren voor het thuis front om half twee een kan de dwars over het Dassin gespannen vlag getjes kon je gistermor gen al zien, dat er wat bijzonders aan de hand moest zijn in het Kok- Icerbad van directeur [Villem Kikkert in ^oordwijkerhout. En daar was zowaar wet- houder Heemskerk ook lie al; goedig ogend en spe- ijk lend met een goudkleu rige medaille aan een lang stevig wit koord. In het water van het bad was het een bedrijvigheid en ge proest van jewelste. Het „be jaardenuurtje" was volop aan de gang. Een speciaal uurtje voor ongeveer 25 dames en heren in de leeftijd van 56 tot 82 jaar. Die 82 jaar slaat op Theodorus van Graven uit De Zilk. Om hem was alle feeste lijkheid te doen. Hij is niet alleen de oudste van de „club" die met grote regelmaat al trimmend haar rondjes zwemt, de heer Van Graven was het feestvarken, omdat hij in bijna een jaar tijd 25 kilometer bij elkaar gezwommen heeft als volhoudende trimmer die niet van gisteren is. Van Graven, oergezond en met een frisse blos op de wangen, bouwde die 25 kilometer niet alleen op tijdens het bejaarde nuurtje. Willem Kikkert: „Ook door de week komt hij hier zwemmen en zo maakte-ie z'n 500 meter per dag vol. U kent dat: het gaat hier om een tri- 4- Wethouder Heemskerk (op 't doge) wenst Theo van Graven geluk mactie van de KNZB, waar aan je al vanaf je vijfde jaar kunt deelnemen. Je prestaties worden op een kaart afgete kend: 100 meter per dag moet je wel doen en 500 meter in het maximum. Daar draaide de heer Van Graven zijn hand niet voor om. Nou, vorig jaar augustus was hier de zwem- vierdaagse. Daar deed ook Van Graven aan mee en daar heeft hij toen maar een regel maat van gemaakt. Hij heeft een zwemmend voorbeeld ge geven dat er helemaal zijn mag en hij gaat zeker daar mee door. De Zilker heeft al gezegd: „Als ik misschien eens op de bodem blijft liggen, zet je maar rustig een muziekje aan Ga daar maar eens aanstaan. Een grootse prestatie, dat trimbrevet, op die leeftijd. Daar kan iedere jonge fliere fluiter een punt aan zuigen. Wethouder Heemskerk was bepaald vol lof tegenover Theo van Graven, die lekker in het water bleef en daar met enige trots de trimmedaille van de wethouder in ontvangst nam maar 'm niet omhield, omdat het metaal wellicht door het water kon worden aangetast en dat zou zonde zijn. Theo van Graven mag van het Noordwijkerhoutse ge meentebestuur de heer Heemskerk deelde dit mede dit jaar gratis meedoen aan de zwemvierdaagse. Ook daar was de gelukkige bejaarde verguld mee, evenals met de kussen en omhelzingen van de dames in het natte gelzel- schap. klinkende manifestatie houden. „Liefde voor Harmonie" wil laten ho ren en zien wat het alle maal kan. En dat is waarlijk niet gering. Op 5 en 12 juni j.l. eindigde L. voor H. beide keren als eerste op het con cours van de R.K. Bond van Muziekgezelschap pen in Zuid-Holland. Se cretaris K. H. van Ger- wen: „Zoiets is een pres tatie in één en hetzelfde concoursjaar, met 22 drumbands en 14 fanfa re als concurrentie op je lip. Het belooft zondag een hele happening te worden, waarbij de ver overde trofeeën den vol- ke getoond zullen wor den". Het Veense „Liefde voor Har monie", dat gesteund wordt door 1100 donateurs (ruim 50 pet. der gezinshoofden), is niet van plan passen op de plaats te maken. Integendeel. Over een jaar is het groot feest. Dan bestaat de vereniging, die in november 1888 werd opge richt, 90 jaar. Volgens de heer Van Gerwen gaat er dan iets gebeuren. „Vooral de laatste tijd is het de vereniging in artistiek en muzikaal opzicht voor de wind gegaan. De ene promotie, wisselbeker, trofee na de andere. De fanfare ver toeft in de hoogste hemel: af deling Uitmuntendheid, en de drumband wil zich in de ere- afdeling handhaven en liefst nog verder vooruit gaan. U ziet het: een opgaande lijn, die voortgezet moet worden. Daar willen we (de Evenementen commissie onder leiding van de heer A. de Jong spant zich daarvoor in) straks iets aan gaan doen". Op de verlanglijst staat aller eerst uitbreiding van de drum band met een grotere blazers- groep. Daar heeft de vereni ging een hoop jonge mensen voor nodig. „Die zijn er best", aldus de her De Jong, „maar je kunt ze er niet aan de haren bijslepen. De jongelui moeten zelf ervaren welk een groot plezier het is om bij Liefde voor Harmonie onder de muzi kale „wapens" te komen. Als je eenmaal iets van die troffe en ontspannende sfeer ge proefd hebt, laat je het niet gauw meer los. Zelf heb ik jaren getrommeld, er viel méér voor de vereniging te doen; maar soms jeuken m'n banden als ik die jongens be zig hoor". Verder wil het be stuur het hele korps in nieuwe uniformen steken; de huidige zijn 15 jaar oud. En eventueel (dat heeft men in het achter hoofd) wil men komen tot het oprichten van een majoretten- korps, maar dat moet nog in de ledenvergadering, want zo stelt men hier en daar „wat ze presteren is mooi zijn. Dat is een eis van de tijd". Secretaris Van Gerwen: „Het zijn fijne plannen en zeker wat de uitbreiding van de drum band betreft noodzakelijke plannen, want als je vooruit wil is die uitbreiding hard no dig. Nu moeten we proberen geld los te slaan hier en daar, o.a. bij het Veense bedrijfsle ven. Een niet geringe opgave, want buiten de normale begro ting van rond 30.000 gulden is er nog eens 70.000 tot 80.000 gulden nodig om één en ander rond te krijgen. We moeten dus aan „groot kapitaal" zien te komen. Een uitdaging voor de Evenementencommissie. Dat is nog eens wat anders dan die eerste (sluitende) be groting van 1888 die 308 gul den bedroeg en dan werden er nog weieens een paar tientjes bijgepast door de eerste diri gent Wagenaar, een aardige man. Dat zou in deze tijd niet meer gebeuren. Van al die dingen, van het „galmen" van het Roomse leven, van de kapelaan die een revue afkeurde omdat die „niet netjes" was (vóór de oorlog), van de Pancra- tiuszaal die alleen toegan kelijk was voor gebruiken de verenigingen die het predikaat R.K. voerden (dus deden we het maar), van al die vaak verrassen de gegevens staan onze boeken vol. Het zijn in de loop der 90 jaren antieke boeken geworden, maar Liefde voor Harmonie is nog lang geen antieke ver eniging". Archieffoto van „Liefde voor Harmonie", knus poserend in 1913 'ft I Qrieven graag kort en duideljjk geschreven. De redactie behoudt zich het recht voor ingezon den stukken te bekorten. j Verkoop woning Willemstraat Het artikel in de Leidse Courant j van 2 juni heeft mijn ongenoe- gen opgewekt Huiseigenaar v.d. Burg heeft zijn huis voor twee- duizend gulden aan de gemeen- te verkocht. Dat hij maar twee duizend gulden heeft gekregen is zijn eigen schuld. De werkehj- I ke waarde van de woning is 42.000 gulden, maar dit komt doordat de bewoners, de familie Montagne, er zoveel aan hebben opgeknapt. De heer Montagne heeft onder meer gezorgd voor de aanleg van een nieuwe douche-cel, een andere straatdeur, op de verdie ping een nieuw raam, een aan recht, het doorbreken van een kamer plus een nieuw plafond omdat de kalk naar beneden kwam en een nieuwe schuur. Er hier langer zou blijven, zouden de meningen best eens kunnen gaan botsen. Afscheidsfeest Reniers heeft het land aan re cepties. Vandaar dat hij gister avond op alternatieve wijze af scheid nam. De ouders kregen tussen half negen en half tien gelegenheid op speelse wijze kennis te maken met de laatste vernieuwingen in de school: de filmzaal, het documentatiecen trum, het handenarbeidlokaal en het nieuwe speel/leermate riaal voor de eerste twee klas sen. Daarna werd een borreltje geschonken en konden de ou ders Reniers de hand drukken. Tevens kregen zij gelegenheid Jan Duinhoven als nieuwe teamleider te verwelkomen. Duinhoven is al enkele jaren waarnemend hoofd van de Hei lig Hartschool is dus geen sprake van „slopen", zoals de heer v.d. Burg zei. Inte gendeel. Huiseigenaar V.d. Burg heeft zelf niets gedaan. Buurtbe woners van de Willemstraat vin den het een schande dat huisei genaar v.d. Burg dergelijke uit latingen in het artikel heeft ge daan. Zo wonen in het pand aan de Willemstraat geen twee ge zinnen. Mijn gezin bestaat uit een echtpaar met vijf kinderen. Wij hebben ook geen huur schuld. Dat is een grove leugen van de heer v.d. Burg. Wethou der Verboom heeft groot gelijk, dat hij voor een gewoon gezin opkomt en dat hij gezien heeft dat de heer v.d. Burg zijn huis heeft verwaarloosd, zowel van buiten als van binnen. Wij ho pen dat hij geen stuiver meer krijgt voor de woning, die zeker geen zwijnenstal is zoals hij in het artikel zegt. Ik woon al negen jaar in het pand aan de Willemstraat. In al die jaren is hij nog nooit bij ons over de vloer geweest. Hoe durft hij iemand te schande te zetten, als hij nog nooit in de woning is geweest! L. Montagne Willemstraat Leiden Naschrift redactie: Inmiddels heeft naar aanleiding van onze publicaties een gesprek plaats gehad met wethouder Verboom en de eigenaar van het pand Willemstraat 44, de heer J. van den Burg. Tijdens dit gesprek werd door wethouder Verboom nadrukkelijk verklaard dat het initiatief de woning aan de Wil lemstraat voor 2000 gulden te verkopen van de heer Van den Burg zelf is uitgegaan. Zoals uit onze eerdere publikaties bleek is de lezing van de heer Van den Burg een andere, en desge vraagd stelde hij tijdens het ge sprek bij deze lezing te willen bhjven, ondanks het feit dat en kele ambtenaren van de dienst Bouw- en woningtoezicht de be weringen van wethouder Ver boom ondersteunden. Tijdens bedoeld gesprek heeft de wethouder na de kritiek op de aankoop van het pand, aan de voormalige eigenaar aange boden de koop alsnog ongedaan te maken. De heer Van den I Burg heeft dit aanbod in beraad gehouden. Wordt de aankoop te- ruggedraaid dan zal de heer Van den Burg wel 1000 gulden j aan de gemeente moeten beta len, zijnde de kosten die de ge- i rneente inmiddels heeft gemaakt 1 ter vernieuwing van leidingen die door het energiebedrijf wa- I ren afgekeurd. drastisch verlaagd. Het aantal leerlingen dat naar het buiten gewoon onderwijs afvloeide is eveneens tot een "minimum be perkt. Ouders op herhaling Op initiatief van René Reniers werd in 1973 een werkgroepje samengesteld, dat zich boog over de nieuwe leermethoden op de Heilig Hartschool. „In feite vormde de groep een klankbord voor wat ik wilde doen". Door bordurende op het belang van ouderparticipatie vatte in de werkgroep het idee post om ook de ouders wat hun kinderen leerden. Hier uit vloeide de cur sus „Ouders op Herhaling" voort. Later kwam daar nog eens de onderwijswinkel bij. Een onderwijsopbouwwerker die binnenkort voor Leiden- Noord wordt aangesteld, ziet Reniers, evenals de andere hoofden van scholen in Noord niet^o zitten ..De taken van de andere nieuwe instanties zoals de Onderwijswinkel moeten eerst beter worden uitgekristal liseerd. Waar wij in de wijk behoefte aan hebben is een maatschappelijk werker voor onze eerste noden. De school problemen kun je als hoofd doorgaans wel aan, maar de werkelijke maatschappelijke problemen waar ouders mee ko men, daar blijft je mee zitten. De taak van de opbouwwerker zou moeten zijn het slaan van bruggen tussen scholen en ran- dactiviteiten". Wat dat betreft staat Reniers pal tegenover het wijkkollektief Noord waar hij nodige kritiek op heeft: „Het kollektief begint zich te ontplooien als een bu reaucratische instelling. Je kunt al in de wijk hierken dat er weinig voeling is met het kollek tief. Uit de verschillende buur ten komen al weer nieuwe ini tiatieven zonder dat het wijkkol lektief daar bemoeienis mee heeft'^ Open School De komende twee jaar zal René Renie als free lance medewer ker betrokken zijn bij projecten van de Open School. Hij gaat alle televisie- en radioprogram ma's die de Open School uit zendt, maken. Tevens verzorgt hij de tekst die de curisten voor geschoteld krijgen. In septem ber of oktober zal er bovendien een boek over onderwijs aan arbeiderskinderen van zijn hand verschijnen. Zijn nieuwe taak, is een kolfje naar Reniers' hand. „Hier in Leiden-Noord beginnen de za ken op onderwijsgebied zich te consolideren. Dat is mijn stijl niet. Ik hou van nieuwe dingen. Bovendien ga ik hiermee even tuele conflicten uit de weg. Ik heb „Ouders op Herhaling" met bepaalde ideeén opgezet Dege nen die zich er nu mee bezig houden, interpreteren het moge lijk weer heel anders. Als ik le in O n- r- !IDEN René Reniers keert aan het einde van t schooljaar 'de Heilig Hartschool de rug toe. tdurende vijf jaar heeft hij de scepter over de hooi gezwaaid. Tijdens zijn leiderschap zijn vele ken in de school, maar ook daar buiten, veranderd, isteravond konden de ouders van de H. Hartschool- erlingen afscheid van Reniers nemen, tijdens een cstelijke oudeavond. De honderdzestig leerlingen raaien volgende week hun hoofdonderwijzer uit. k weet dat velen mij mijn rtrek kwalijk nemen", aldus tné Reniers. „En eerlijk ge- gd heb ik het er echt moeilijk ee gehad, maar ik wilde wel eer eens wat anders". René eniers voelt zich nu, zoals hij t zelf noemt „helemaal leeg", ig in dag uit heeft hij zich gezet om in de H. Hartschool ed leerklimaat te scheppen, ftl je je leerlingen motiveren, in jnoet je je ook bemoeien et wat er in de directe omge- Jg van de leerlingen gebeurt", de stelregel van Reniers ge- eest. Vandaar dat hij al spoe- g betrokken raakte bij allerlei ken die in de wijk Leiden- oord s ervallen gebouw Jen de heer Reniers vijf jaar leden op aanraden van zijn duw, die al twee jaar actief es in de wijk Leiden-Noord, j de H. Hartschool solliciteer- trof hij er een vervallen thoolgebouw met een weinig oeiend leersysteem aan. In de 'jf jaar voordat hij kwam, was e school zes keer van hoofdon- erwijzer gewisseld. De ver »ndhouding tussen het onder "ijzend personeel was niet opti Kal, aangezien enkele jaren te oren de voormalige jongens- en Kisjesschool waren samenge- °«Rd tot één H. Hartschool. „Het eerste dat ik heb gedaan is de gangen wat opgesierd en de kinderen wat vrijer gelaten. Al spoedig realiseerde ik me dat ik er daar niet mee klaar was. Een school in een wijk als Lei den-Noord met zijn specifieke problemen heeft een bijzonder leersysteem nodig. Met het schoolteam ben ik gestart met het maken van extra materiaal, het schrijven van boekjes over onderwerpen die in de wijk spe len. Zo kwamen we als vanzelf op schoolprojecten over wijkge richte zaken". Voordat Reniers op de Heilig Hartschool kwam, waren er al huiswerkklassen samengesteld. De initiatiefnemers hiertoe wa ren mevrouw Van der Zwan en de heer J. Vervoorn. „Dat zijn mensen die drommels goed in de gaten hebben waar de schoen in de wijk wringt. De kinderen komen vaak in de knel met het maken van huiswerk doordat de gezinnen vaak te klein zijn behuisd". Ouders Al spoedig werden ook de ou ders bij het schoolgebeuren be trokken. Er gaat geen dag op de Heilig Hartschool voorbij of er zijn wel enkele moeders aanwe zig die de onderwijskrachten een handje helpen bij de bege leiding van de leerlingen. Het nieuwe documentatie centrum in de school wordt geheel ge rund door ouders en ook het tik- en stencilwerk, noodzakelijk voor de vele wchoolprojecten, wordt voor het grootste deel door ouders verzorgd. „Vooral aan de leerlingenbege leiding in de klas hechten we grote waarde. Vroeger ontdekte een leerkracht in een klas van zo'n dertig leerlingen te Iaat wanneer een kind voortdurend dezelfde fout maakte. Nu wordt er veel gewerkt in kleine groep jes onder leiding van volwasse nen die kan signaleren wanneer een leerling iets niet heeft be grepen". De nieuwe leermethoden, die ge durende het teamleiderschap van Reniers tot stand zijn ge bracht zijn niet zonder resulta ten gebleven. Vijf jaar geleden ging nog zestig procent van de H. Hartschoolleerlingen naar >het lager beroepsonderwijs. Thans is dit dertig procent. Óo hej_ .aantal schoolverlaters is

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 5