\mmi
Federatie gaat woningen toewijzen
Leiderdorpse
Balletschool van
Els Joosten:
"1 gracieuze
discipline
Günter
Korfmann leeft
zich uit in de
donkere kamer
Doe iets aan
achterstanden
in Zuid-Holland
PROVINCIAAL BESTUUR IN
NOTA AAN FORMATEUR:
NA VOORDRACHT GEMEENTE
C-spelers verweren
zich krachtig
STAD/REGIO
LEIDSE COURANT
WOENSDAG 15 JUNI 1977 PAGINA 5
Vol overgave en volledig geconcentreerd acteren de
pupillen van Els Joosten-Habbé.
Natuurlijk zijn er mensen
die van een hobby hun be
roep hebben gemaakt en er
zijn er altijd nog die hun
beroep als een hobby be
schouwen. Maar vaker
komt het voor, dat men
naast de beroepsuitoefe
ning een vrijetijdsbeste
ding nodig heeft om zich
helemaal „happy" te kun
nen voelen. Zo iemand is
bijvoorbeeld Günter K. W.
Korfmann uit Sassenheim.
Het dagelijks brood ver
dient Korfmann (die van
Vuisuit geen Sassemer is,
maar afkomstig is van het
lage Noordduitse land en
een aantal jaren geleden
zich in de Bollenstreek ves
tigde) als elektrotechnicus
in een ruimtevaartlabora
torium van Estec. Een zeer
smakelijke boterham,
maar Korfmann wilde zich
geestelijk ook ontplooien
en hij vond die ontspan
ning in de fotografie. Een
bezigheid die inmiddels is
uitgegroeid tot. meer dan
een vrijblijvende hobby.
Fotograferend is Günter
Korfmann zo'n beetje een
semi-professional gewor
den.
Voor Korfmann is fotografie
niet alleen maar een kiekje
maken. „Onee, het gaat veel
verder. Voor mijzelf is het niet
minder dan een instrument
waarmee ik mijn levensvisie
tot uitdrukking kan brengen,
een visie die ik op deze manier
wil overdragen op mijn mede
mensen. Niet met woorden doe
ik dat, maar met het medium
fotografie. Zo zijn mijn foto's
reëel en irreëel, werkelijkheid
en droom, verleden en toe
komst." Korfmann (35 jaar)
groeide op in de omgeving van
de havenstad Kiel, waar hij in
het landschap leefde tussen
planten en dieren, wat hem tot
eerl groot minnaar van de na
tuur maakte. „Het liefst was ik
kunstschilder geworden, maar
mijn ouders zagen daar niet
veel heil voor me in. Ik ging
me toen maar ontwikkelen in
de techniek. Maar m'n liefde
Gurinter Korfmann op zijn voor-expositie. Eén foto, genomen door één van zijn leerlingen. Peter Dobson
tot de natuur en de wijze om
hieraan uitdrukking te geven
lieten me niet met rust. Het
werd niet het schilderspalet,
maar de camera die mijn visie
op de natuur tot werkelijkheid
bracht."
Ofschoon Korfmann, als zove-
len, als autodidact opmerkelij
ke resultaten behaalde in de
fotografie, voelde hij er toch
voor om zijn kennis die hij
verdiepte door zelfstudie te
verrijken met een systemati
sche opleiding, waarvoor hij 's
avonds de laatste jaren de
Vrije Academie voor Beelden
de Kunsten in Den Haag be
zoekt. Al enkele maanden
geeft hij ook les aan een stuk
of acht foto-amateurs; „en het
mooie daarvan is, dat ik hier
van zelf het meeste leer." Vori
ge week gaf Korfmann in z'n
atelier aan de Sassenheimse
Kagerdreef een kleine voor-ex
positie van een aantal zeer
fraaie studies die een duidelij
ke weergave waren van zijn
kijk op mens en natuur. Onder
de tentoongestelde fotografi
sche produkten waren land
schapsopnamen uit Ierland
waar hij vorig jaar inspiratie
putte uit een wereld die hem
boeide; er waren verder hoen
ders te zien, hoenders naast
het „Koningshuys" in zijn
woonplaats, maar ook abstrac
te en surrealistische opnamen,
knappe werkstukken en vaak
intrigerend. Op het ogenblik
exposeert Günter Korfmann
voor enkele weken in Galerie
„Vijf komma Zes," in het Bel
gische Gent, een tentoonstel
ling waarvoor hij een uitnodi
ging had ontvangen. Het ko
mend seizoen gaat Korfmann
naar Scandinavië om daar zijn
„accu" weer eens met nieuwe
indrukken op te laden.
In Leiderdorp werd maandagavond wat je noemt een „mijlpaal"
bereikt. Dat ging gepaard met het overhandigen van een
redelijke ruiker aan de vrouw van burgemeester Van der Have.
Voor de rest moesten de kinderen het zelf doen. Dat waren
de leerlingen van de Leiderdorpse Balletschool, die sinds vijf
jaar onder Els Joosten-Habbé een meer dan redelijk patroon
op de vloer van de gymnastiekzaal aan de Hoogmadeseweg
leggen. Het is een jonge balletschool, met kinderen van een uur
les per week. Els Joosten vindt, dat het voor een amateurschool
„een beetje op peil is", na vijf jaar. Zelf had zij haar academi
sche opleiding bij Nel Roos in Amsterdam. En verder is Els
Joosten dol op kinderen. Dat heeft zij maandag in die openbare
les duidelijk laten blijken.
Ze geeft uitsluitend klassiek. Voor modem ballet heeft ze nooit
zoveel belangstelling gehad. Door haar werken met kinderen
is de interesse voor de volwassene wat naar de achtergrond
verdrongen. „Voor kinderen vanaf vier jaar heb ik ontzettend
leuke aangepaste kleuterlessen. Die vaste kern houd je vast in
de school. Zo heb ik voor vanavond een selectie gemaakt tussen
7 en 16 jaar. Ik heb wel succes. Vier van de meisjes gaan naar
een voortgezette balletopleiding: één gaat naar de Rotterdamse
ballet Academie en drie gaan dit jaar naar de Haagse afdeling
Danskunst van het conservatorium, na een zeer strenge selectie.
Achteraf is het wel leuk, dat je in die korte periode iets hebt
voortgebracht".
En dat met enkele honderden leerlingen. Het begon met een
dansklas klassiek, wat reusachtig veel plezier gaf. Op het
ogenblik is er ook een jazzklas voor dames, op basis van
klassiek. „Zo krijgen we gemotiveerde leerlingen, zo jong als
ze zijn. Uniform gekleed, disciplinair, zoals het toch wel moet
zijn", vindt Els Joosten, die geen enkele concessie wil doen aan
Leidse „voorbeelden". Maar de resultaten zijn er wel naar: in
een paar gevallen kinderen op weg naar een balletcarrière.
Het was in de gymzaal een beetje aanpassen, maar de resultaten
van de keurgroep van kleine en meer gevorderde danseressen
waren een weerspiegeling van de kwaliteit die Els Joosten in
haar pedagogisch werk heeft gelegd. „Ik hoop nou maar, dat
men in Leiderdorp beseft, dat dit ballet er een beetje bijhoort.
In eerste instantie is het voor een amateurschool van belang,
dat de kinderen er plezier in hebben". Om de drie maanden
houdt Els Joosten met haar leerlingen een „open dag"; ieder
kind kan dan de vriendinnetjes, ooms, tantes en buurvrouwen
meenemen. Bij die gelegenheden zit de gymzaal eivol. Els vindt,
dat ze zo een prettig contact houdt. „Rlaar daartussendoor ben
ik erg streng, dan is het niet mogelijk om mensen op de bank
aan de kant te hebben. We hebben op onze woensdagse lessen
een bepaalde rust".
De neerslag van die positieve rust hebben de ouders en aanver
wanten deze week kunnen zien in een poppendansje, een adagio
en in een mazurka. Charmant, gracieus en gedegen. „We willen
gewoon leuk dansen, hoewel ik kritische kinderen hier heb die
zelfs wat „streberisch" zijn boos op zichzelf als het niet
helemaal begrepen wordt en het tóch willen uitvoeren", weet
Els Joosten, die het wel een fijn idee vindt, dat vanuit de
Leiderdorpse Balletschool kinderen in de richting van een
danstoekomst gaan omdat ze door dat ballet gegrepen zijn. Els
Joosten („de concentratie valt in deze school op wat mij het
meest zegt: klassiek; ik ben een beetje van de „oude stempel"
en hou van wat discipline in de klas met een gezellige sfeer
waarin niet „geknepen wordt") geeft de danseres met een hogere
intelligentie meer kansen in een balletcarrière dan een danseres
die minder intelligent is, ook al zou de techniek misschien beter
zijn: „met bezieling kom je een heel eind".
Zuid-Holland dreigt een gebied
te worden waarvan de proble
men uitgroeien boven die in bet
noorden, het oosten en zuiden
van het land. Het bestuur van
de provincie heeft niet voldoen
de bestuurlijke en financiële
middelen voor handen om deze
ontwikkeling tegen te gaan. De
steeds slechter wordende situa
tie in deze provincie wordt
door regering en parlement niet
als zorgwekkend ervaren, ter
wijl het juist als een paal bo
ven water staat dat wanneer
Zuid-Holland niet een ruimer
aandeel krijgt van de rijkssteun
die aan Nederland in zijn ge
heel wordt gegeven, de totale
situatie1 in Nederland er slech
ter op zal worden.
Dit is de kern van een nota die
het provinciaal bestuur van
Zuid-Holland in de vorm van
een open brief heeft gestuurd
„aan de kabinetsformateur". In
deze nota wordt melding ge
maakt van een groot aantal
„achterstandssituaties" die de
provincie zou hebben ten op
zichte van de overige Neder
landse provincies. Ook wordt in
deze nota bijzondere aandacht
van het te formeren kabinet ge
vraagd voor de regio Zuid-Hol
land.
In de nota worden vooral de
teruglopende werkgelegenheid
en het nijpende tekort aan wo
ningen gesignaleerd als de
grootste problemen waarmee de
provincie te kampen heeft. Ge
steld wordt dat Zuid-Holland
van alle provincies het grootste
aantal werklozen heeft (39.840),
terwijl de provincie een groep
L
van 58.000 ontvangers van bij
standsuitkeringen telt. Boven
dien is de bestaande werkgele
genheid in de provincie in tal
van sectoren niet gewaarborgd.
Vooral in het Rijnmondgebied
doet zich volgens de nota een
stijgend verlies aan arbeids
plaatsen voor.
De provincie heeft volgens de
nota bovendien te lijden onder
de hevige internationale concur
rentie van industriële vestigings-
gebieden, de teruglopende be
reidheid om grote arbeidsver-
schaffende investeringen te
doen, de nog steeds dreigende
verplaatsing van bedrijven in de
sector van de dienstverlening
over de provinciale grenzen, het
kwalitatief stèeds slechter op el
kaar aansluiten van vraag en
aanbod op de arbeidsmarkt en
de aantasting van het milieu,
waardoor het nieuwe maar rru-
lieuvijandige bedrijven niet kan
worden toegestaan zich in de
provincie te vestigen.
Ook de woonsituatie is volgens
de nota in vergelijking met die
in overige provincies in zuid-
Holland „ongunstig". Vooral in
de grote steden Rotterdam en
Den Haag is het tekort aan ge
schikte woningen nijpend.
Er zijn in de provincie minder
eengezinswoningen en minder
nieuwe huizen dan in de overige
provincies, terwijl ook het per
centage woningen zonder eigen
toegangsdeur en eigen badgele
genheid het hoogste is van Ne
derland. Het ontbreekt de pro
vincie daarbij aan voldoende
geld en mankracht om deze pro
blemen het hoofd te bieden, al
dus de nota.
In de nota worden ook achter
standen van de provincie gesig
naleerd in het aantal huisartsen,
tandartsen en wijkverpleegkun
digen per 100.000 inwoners; het
aantal bedden in de bejaarden
verzorging, het aantal verpleeg
tehuizen voor geestelijk gestoor
de bejaarden; het aantal aange
paste woonvormen voor blij
vend lichamelijk ehandicapten;
de mogelijkheden tot opvang
van verslaafden aan alcohol en
drugs, het aantal maatschappe
lijk werkers; het aantal ruimten
voor sociaal-cultureel werk; het
aantal bibliotheken; het aantal
zon- en rustgelegenheden en het
aantal overdekte sportaccom
modaties.
Hiertegenover staat volgens het
bestuur van de provincie een
„stijgend gevoel van onmacht
om tegen dit complex van pro
blemen op te roeien".
Het bestuur van de provincie
dringt er bij het te formeren
kabinet op aan een aantal maat
regelen in het programma op te
nemen voor de komende vier
jaar. Deze maatregelen zijn:
snel een wetsontwerp over
de aanpassing van het Provin
ciefonds aanvaarden. Hierdoor
zou volgens het bestuur het aan
deel van de Zuid-Holland uit dit
fonds stijgen van 13,5 naar ruim
14 procent. Het bestuur merkt
hierbij op dat Zuid-Holland in
vergelijking met de andere pro
vincies toch al minder geld per
hoofd van de bevolking ont
vangt.
het stimuleringsbeleid van
de regering mede op Zuid-Hol- j
land richten. Hierdoor zou in i
deze provincie een economisch
ontwikkelingsbeleid gevoerd
kunnen worden.
het opheffen van de tekor
ten in de sector van het wonen.
het inhalen van de achter
standen in de provincie op het
terrein van het welzij a
verbeteren van openbaar
vervoer in de steden, stadsge
westen en de streken en van de
verkeerssystemen.
verruiming van de groene
„bufferzones tussen de Zuidhol
landse steden.
verbetering van de water
kwaliteit ui Zuid-Holland.
LEIDEN De federatie van wo
ningbouwverenigingen zal in de
toekomst, op voordracht van de
gemeente, woningen toewijzen.
Inmiddels is reeds een werk
groep gevormd, die enkele be
voegdheden wil hebben. Zo heeft
de federatie onder meer bedon
gen dat zij woningzoekenden, die
niet als urgent bij het bureau
huisvesting staan ingeschreven,
toch een woning kan toewijzen.
Tijdens de vergadering van de advies
commissie inzake het huisvestingsvraag-
stuk verzetten de leden zich gisteravond
tegen deze voorwaarde van de federatie.
Ook het op eigen houte doorschuiven van
bewoners van het ene huis in het andere
door de woningbouwverenigingen stuitte
op verzet. Vooral van de heer K. Dekker,
chef bureau huisvesting. Hij stelde dat
met deze regeling het onmogelijk wordt
gemaakt dringende gevallen, die toevallig
niet bij een of andere woningbouwvereni
ging zijn ingeschreven, te helpen. Ook de
door wethouder A. Verboom geopperde
mogelijkheid om bewoners van te dure
flats, naar goedkopere woningen van de
federatie te laten opschuiven, wees de
chef huisvesting van de hand.
Het toe te kennen recht van toewijzing
door de federatie wierp ook wat vragen
op bij het raadslid J. Duyvestein. Hij
vroeg zich af in hoeverre de federatie
haar veto-recht zal laten gelden. „De
federatie moet er goed van doordrongen
zijn dat zij ook de slechte gevallen een
kans geeft, hetgeen in het verleden alleen
van de Leidse woningstichting mocht
worden verwacht." Het raadslid vreesde
dat door telkens opnieuw aanvullen van
de lijst van woningzoekenden een catego
rie met de laagste inkomens uit de boot
zou vallen.
Tevens kwamen de problemen met be
trekking tot het particuliere woningbezit
aan de orde. De heer Duyvestein betoog
de dat de gemeente meer grip op deze
woningen moest zien te krijgen. Nu de
leeftijdsgrens voor registratie bij het bu
reau huisvesting zal worden verlaagd tot
18 jaar, zal de- spoeling voor oudere
woningzoekenden dunner worden. In fei
te zal het iedere particuliere eigenaar vrij
staan zijn woning aan een 18-jarige te
verhuren, zolang deze maar aan de door
de gemeente vastgestelde bezettingsnor
men voldoet. Wethouder Verboom stelde
dat de particuliere eigenaren zich in de
toekomst zullen moeten houden aan de
datum van inschrijving van de woning
zoekenden, waarmee toch in enigermate
aan een bepaalde urgentiegraad zal wor
den vastgehouden. De termijn waaraan
de huiseigenaar zich te houden heeft zal
worden gesteld in het kader van het soort
woningen.
Een en ander kwam ter sprake in ver
band met een nieuwe regeling woonruim
teverdeling waar met name een- en twee
persoonshuishoudens volledig worden er
kend. Volgens de nieuwe regeling kan
behalve aan echtparen ook twee samen
wonende personen een woning worden
toegewezen, wanneer zij aan bepaalde
normen voldoen. De woningvergunning
die dan wordt afgegeven komt op twee
namen te staan. Dit laatste dient onder
meer om eventuele doublures in de regi
stratie van woningzoekenden te voorko
men.
De leden van de adviescommissie signa
leerden nog wel enige maeen in de rege
ling. In de toekomst kan het namelijk
gebeuren dat iemand van 18 jaar zich
laat inschrijven als woningzoekende, ter
wijl hij op dat moment nog geen woning
nodig heeft. Wanneer dit wel het geval
is, is de kans groot dat hij eerder aan
de beurt komt, dan woningzoekenden die
dringend om woonruimte verlegen zitten,
maar zich niet voortijdig hebben laten
inschrijven.
LEIDERDORP „Laten we
nog even snel de partij afspe
len" riep Hein Hazenberg gis
teravond om half elf in zijn
partij tegen Ton Crepin. Crepin
vond het best, maar van de
partij afspelen kwam weinig
terecht, want keer op keer was
het Crepin, die in het schim
menspel de belangrijke puntjes
vergaarde^ Om kwart voor elf
bij de stand 5—5 in de derde
set werd de partij toen uiteind
elijk toch nog verdaagd. Crepin
had de eerste set in zijn voor
deel beslist door middel van
een tie-break, maar daarna had
C-speler Hein Hazenberg het
initiatief geheel naar zich toe
getrokken, terwijl Crepin
steeds meer fouten ging maken.
Met 6—2 pakte Hazenberg de
tweede set, met 5—2 kwam hij
voor in de derde, maar toen
bleek weer eens, dat een partij
nooit afgelopen is voor de laat
ste bal geslagen is.
Ook in andere partijen lieten
enkele C-spelers zien, dat het
predikaat B-speler niet alles
zegt. Edwin Bosch maakte het,
dankzij zijn kanonharde service,
Jan Theunissen erg moeilijk.
TENNISTOERNOOI DE MUNNIK
Met 6—2 kwam hij in de tie
break van de eerste set voor,
maar Theunissen kroop door
het oog van de naald en won
alsnog met 8—6. Daarna was de
strijd gestreden: 8—2.
Kuyck, een jeugdige derde klas
se speler van Sassenheim, moest
het opnemen tegen Adam, die
voor OTC Overgangsklasse B
speelt; een op het eerste gezicht
behoorlijk krachtsverschil,
maar daar was in de partij niets
van te merken. Kuyck haalde
iedere bal en durfde zelf ook
geregeld in de aanval te gaan.
De eerste set ging nog naar
Adam (6—3), maar toen was
niet meer te houden. Via
Kuyck r
76, 62 speelde hij zich ver
diend in de tweede ronde. Mun-
niktrainer Adri v. Leeuwen en
de als vijfde geplaatste Marinus
Brooshooft hadden het gisteren
ook verre van makkelijk. Vooral
Van Leeuwen mag zich in de
handen knijpen met de zege op
Dick Hylkema. Met 62, 4—6,
35, 3040 stond hij achter,
toen Hylkema, in plaats van de
partij uit te serveren, een dub
bele fout sloeg. Hiervan profi
teerde Van Leeuwen goed en
zegevierde alsnog via 7—5. Mari
nus Brooshooft moest zich een
set laten afnemen door Marcel
de Bakker: 6—4, 2—6, 6—4. Zelfs
voor Bram Madera was het te
gen C-speler Collé geen inmaak
partij 6—3, 6—3. Arnold v.d. Ca- j
pellen won met 6—2, 7—5 van|
Carl Schoon, tweede geplaatst
in C. Ton Creijghton bleef J
Bentum uit Zoetermeer net
voor.
De partijen in het damesenkel
B waren bijna allen een spelle-1
tje van kat en muis. Tine Lange-
veld rekende in sneltreinvaart i
af met Marijke Brink: 6—1, 6—0.
Joke v. Sas versloeg A. Collé 1
met dezelfde cijfers en Marjan
de Groot won met 6—2, 6—3 van j
Helma Kallenberg. Carien Hees-
termans stuitte tegen Heieen v.
Paridon op meer tegenstand: i
62, 76. In het herenenkel C i
leverde Ron Groot een goede
prestatie door Wouter Kuyck, I
die in B later liet zien, wat hij I
in zijn mars heeft, met 6—1, 6—4
te kloppen. Voor twee geplaat
ste koppels in het herendubbel
C kwam er een einde aan de
aspiraties. De gebroeders Van
Tongeren verloren kansloos van
het Waddinxveense duo Sijthof/-
Groot, terwijl Hazenberg en
Gerrese met twee maal 6—3 ten
onder gingen tegen Van Veen en
Van Veen.
PAUL THEUNISSEN
Oververmoeidheid
oorzaak ongeval
aan Hoge Rijndijk
LEIDEN Oververmoeid
heid van de chauffeur is vol
gens de politie vermoedelijk
de oorzaak geweest van het
dodelijke ongeluk in de
nacht van maandag op dins
dag, nabij het viaduct aan
de Hoge Rijndijk in Leiden.
Daarbij kwam de 22-jarige
A.P. Theunissen uit Naald
wijk, bestuurder van de
trekker met oplegger, om
het leven.
De vrachtwagen, die was gela
den met vrachtwagenmotoren
raakte van de weg en boorde
zich diep in het talud van het
viaduct Als gevolg van de ge
weldige kracht waarmee de
vrachtwagencombinatie in het
talud belandde, ontstond een
diep gat.
