Maar Het) H 1 i der i/vet Leidse en vijf Goudse voetbalclubs voor voortzetting interregionale competitie Man stak hond in Leidse Hout HET BEJAARDE CENTRUM IN EEN NIEUWE STADSWIJK NOG ÉÉN KEERTJE OUWE ""JONGENS VAN INDISCHE MARINELUCHTVAART toegang bejaarde centrum via jlevendaa! rijnstraat Annet Nieuwenhuyzen peelt bewogen „Medea" S)ePo/iaplu 53 mm bank. LEIDSE SPAARBANK AFDELINGSBESTUREN BEPALEN DEZE WEEK HUN STANDPUNT INATAD/REGIQ LEIDSE C0URAN3L: DINSDAG 3 MEI 1977 PAGINA 5 Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel len.wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar toestel 18 vragen. j ±pai In de Leidse Merenwijk wordt weer een reünie uitgebroed door ex-Kniller J. E. Claproth. We kennen de oud-militair nog wel van vorig jaar toen hij koste was het kost Korea-veteranen taar de slagvelden aldaar (op Zuid-Korea) wil- e terugbrengen, met een zijdelings uitstapje naar Tokio als leave-centre. De manoeuvre kreeg het karakter van een verkennende land ing, maar daar bleef het bij. Nog andere pogin gen stelde de vasthoudende Claproth in het werk om zijn voormalige lotgenoten en oude krijgsmakkers nog een keer op de een of andere wijze bijeen te krijgen. „En met succes, rk eenmeneer," zo verzekerde hij me gisteren: „u had rs vaner bij moeten zijn." iet de Onverdroten gaat Claproth met niet uit te ivonin-blussen vechtlust verder. Ik plaats hier zonder aarbij commentaar weer eens een oproep van zijn irk in hand: „Aan alle officieren, onderofficieren, kor- is drie poraals, manschappen, tevens hun nabestaan- Marei den, die gepensioneerd zijn van de Marinelucht vaartdienst van het voormalige Nederlands In- chotendië, die tijdens de periode in 1947 hebben n van gediend, toen de Nederlandse missie werd over- Voor is die*—1 gedragen aan de Indonesische regering. Willen zij hun namen en adressen met eventueel tele foonnummer zo spoedig mogelijk bekend ma ken aan dhr. Claproth, Leiden, Peppelrode 9, tel. 071-12.14.07. Dhr. Claproth is van plan een grote en feestelijke reünie te organiseren, in verband met het 60-jarig bestaan van de Mari neluchtvaartdienst om deze jubileumdag te vie ren en wel in Amicitia, Westeinde 15, Den Haag". Het feest is op 2 september a.s. „Op dezelfde dag," aldus klein maar dapper Claproth, „wordt in Valkenburg (ZH) „Alle Hens" gege ven, want de marine vindt onze reünie best leuk maar staat er niet achter. „Alle Hens" is daar alleen voor de actief dienende Marinemensen. Ik onderstreep dit: alleen actief dienenden kun nen zich na de plechtigheid van 17.00 uur tot 0.00 uur naar de feestelijke reünie begeven, met echtgenotes en introducées. Ze krijgen dan een circulaire bij de Cdt" Tot zover J. E. Claproth, initiatiefnemer en organisator. Vooruit dan maar, Indische Marineluchtvaarders; laat Cla proth niet alleen in zijn wapenrok staan. Leiden is niet zomaar een ou de stad, het is ook een stad met oude problemen. Drie eeu wen geleden zat men er al bij elkaar op schoot; allemaal hu tje bij mutje. Ruim 70.000 mensen binnen de wallen. Dat is bijna onvoorstelbaar, als je nagaat, dat nu, in 1977, even meer dan 100.000 Leidenaars over een veel groter oppervlak •bijna op eikaars schoot zitten, maar dan wel velen met voor- en achtertuintjes en dat had je in de 17e eeuw niet. Van lie verlee moet de gemeente oude wonden likkend aan de toekomst nieuwe adem ge ven. Saneren, heet dat. Hier en daar wordt het eeuwenoude stenen „onkruid" uit het nau we Leidse keurslijf gerukt, na een jarenlange voorbereiding met bestemmingsplannen of wat dies meer zij. Zo is bij voorbeeld tussen Zijlsingel en Herengracht een stuk van de penibele bebouwing tegen de grond gegaan: afrekening met het verleden om de opbouw van morgen mogelijk te ma ken. In Leiden wordt wel de gelijk daaraan het nodige ge daan. Daarom tref je binnen de singels een „stadswijk in aanbouw" aan. Dat is net zo weinig comfortabel als een wijk die ergens in het polder land in aanbouw is. Het gaat gepaard met onverlichte ob stakels, gedeeltelijk slecht wegdek, doorlopende wegen. Dit bord staat dan ook zeer terecht in de buurt van het Gewestelijk Arbeidsbureau, onder het dromerig oog van de World Wild Life olifant, door knede safari-look op een sok kel. Het toegevoegd onderschrift werpt echter bedenkingen op. Letterlijk genomen zou de stadswijk in aanbouw nog voorzien zijn van zijn „bejaar de centrum." Bij de olifant gekomen zou je dus via Leven daal en Rijnstraat moeten rij den om bij dat oude centrum van de wijk te komen. Zou je kunnen denken. Die omweg is echter tot daar aan toe, maar het „bejaarde centrum" is he lemaal niet bejaard; het is gloednieuw, zoals de hele wijk nieuw zal zijn. Hier is alleen sprake van een „bejaarden centrum". Het gaat maar om één letter, maar er kan een wereld van onbegrip door ont staan. Ik kan het ook niet helpen: wie met taal omgaat wordt ermee besmet. r be- ursub- omen. moei- 1 wor- r 107c zeker e zou^ le 2de?/ art is, e wo- letaal- eaan ijcium: otuuuwuurg Kennis maxen mei nei ruDueKS- pea ter, met de Haagse Comedie, het enige gezelschap in Neder- n j and dat momenteel op de ouderwetse manier nog enigszins sterieanvaardbaar repertoire-toneel brengt Het Publiekstheater lijkt Ttebo ich darbij toe te leggen op enige popularisering van de oude de deJassiekers- an de ragen [»on Lutz en bewerker Pé Ha- 'ging- rinkels hadden Euripides' „Me- r het|ea" tenminste een vleug mee- oging ;egeven van dê moderne opvat- zorgd mgen over de positie van de own-Touw. Die vleug moest voor s ver- €n deel de enorme haat verkla- ;erste en, die Medea opvat voor haar jewel -x-echtgenoot Jason en alles t nog yat met hem is, wanneer hij t het Xedea voor de dochter van ko- >rden jng Creon heeft verruild. Die irk te ,aat is zo sterk, dat Medea haar noedergevoel verdringt en ten- 'lotte haar kinderen doodt. ioogtepunt in Euripides' trage- lie is de strijd tussen de haat ;n dat moedergevoel. De eerste (verwint, want „Medea" is een ragedie van de naat, Medea een touw vol haat en haar moeder- ij ke ontroering slechts een sto-ken door twee uitgangen en drie gen vaak te kunstmatig. Dat laatste houdt verband met de regie, die dan wel gestilleerd genoemd kan worden, maar te gelijkertijd nog altijd de wat gedragen en pathetische acteer- trant niet heeft kunnen uitban nen en, wat veel-erger is, de acteur soms zijn leven in een personage beneemt. De gehele technische omlijsting beviel mij niet zo. De belichting was hinderlijk aanwezig; de flarden electronisch geluid ble ven geïsoleerd of detoneerden. Het idee van een kuil, waarin Medea zich gevangen voelt, zoals het decor dat suggereerde, was op zich een goede vondst. Die werd echter weer doorbro- •end intermezzo in haar wraak 'oltrekking. innen het kader van het tradi- ionele toneel gezien speelt An- ïet Nieuwenhuyzen een heftige ;n bewogen hoofdrol. Vanaf het 'PR) >egin is die alles verterende s en >assie aanwezig, die bijna van stel- >uiten lijkt te komen; het meest per lanvaardbaar in haar mimiek, ssie- n haar bezeten ooguitdrukking. DA) "*aar stemgebruik was soms te ede- crachtig; haar andere bewegin- n de Vrij t de rotsformaties. Nog meer een voud zou een weldaad%ijn. Toch was „Medea" een uiterst boeiend schouwspel, vele malen treffender dan bijvoorbeeld de .As you like it" van Theater van twee maanden terug. Dat boeiende karakter blijft in de eerste plaats een verdienste van de oude Griekse tragedieschrij ver, maar toch ook van het Pu bliekstheater. Paul van der Plank ADVERTENTIE LEIDEN „De hond sprong in mijn mes", zo luidde gisteren op het kantongerecht de verkla ring van een hondebezitter die ervan werd verdacht onlangs in de Leidse Hout moedwillig op een herder te hebben ingesto ken. Volgens het in het verbaal vast gelegde zou de man met zijn hondje in de Leidse Hout wat hebben rondgewandeld nabij, het hertenpark toen hij door een herdershond werd aangeblaft. De bazin van de herder riep het dier terug en de verdachte liep door. Even later keerde hij met de hand op zijn rug terug en toen de- herder ten tweeden ma le in zijn buurt kwam zou hij hem opzettelijk met een zakmes dat hij in de hand achter zijn rug hield in de schouder hebben gestoken. De lezing van de bezitter van de kleine hond was wel even wat anders. „Toen ik daar de eerste keer langsliep vloog die herder ineens op me af en begon te vechten met mijn hondje tussen mijn benen, want daar had het dier beschutting gezocht De herder werd teruggeroepen, maar toen ik een paar minuten later terugkwam sprong hij weer op me af, precies in het mesje waarmee ik een appeltje aan het schillen was". Daarbij zou de herder ook nog het hond je aan de rug hebben verwond en de man in zijn broekspijp gebeten hebben. Rechter Van Dijke wist niet goed wat hij nu met de verklaring van verdach te tegen de verbalisant aan moest, want daarin had hij ge sproken van een verdedigend steekspel jegens het verscheu rende monster. Bovendien kwam daar ook het verleden van de verdachte naar boven, dat nu ook niet bepaald bol stond van dierenliefde. Zo had hij eens een keer een hond te gen een boom doodgeslagen. Mede daardoor kwam de offi cier van justitie, mevrouw Klop per tot de conclusie dat er wel degelijk gestoken was en dat verdachte toch ook wel even een ander pad had kunnen inslaan na de eerste herderlijke aantij ging. Rechter Van Dijke ging akkoord met de eis van 300 gulden boete (of 12 dagen cel) en daarbij een voorwaardelijke hechtenis van twee weken met een proeftijd van twee jaar, een Mes Een geheel ander zakmes speel de een rol bij de verkeersover treding die een officier der ma riniers had begaan. Hij reed na melijk 145 kilometer per uur op weg naar Alkemade, en dat was 45 kilometer te veel. Daarbij kwam dat de politie in de auto een vervaarlijk mari niersmes aantrof, en aangezien het niet toegestaan is dergelijk wapentuig mee te voeren had den de verbalisantendat in be slag genomen. Zeer tot verdriet van de mariniersofficier, die erg aan het mes was gehecht („Het heeft me in Indië het leven ge red") en het nu wel terug wilde hebben. ,Het mes ligt al 27 jaar in mijn auto en ik gebruik het alleen om bij het kamperen tak ken meet af te snijden en meer van dat soort dingen". Dat weerhield de officier er niet van 75 gulden te eisen voor het mes (dat hij dan wel terugkrijgt) en verder 175 gulden voor de snel heidsovertreding. Rechter Van Dijke kende de boete voor te snel rijden conform toe maar wilde voor het mes wel 150 gul den boete voorwaardelijk stel len: „dan kost het u niets, als u het maar niet meer op de weg hebt", aldus rechter Van Dijke. Stropen „Dat is de zoveelste keer", meende rechter Van Dijke toen hij een bij het kantongerecht welbekende Noordwijkse stro per voor het hek zag verschij nen. De Noordwijker had zich bij een eerdere gelegenheid al enige faam verworven toen hij op de dag dat hij voor moest komen voor stropen even van tevoren weer werd betrapt bij het stropen. Dit keer was hij betrapt met twee konijnen (dode wel te verstaan) en bovendien hadden de opzichters nadat ze de Noordwijker middels hun hond van ontsnappingspogingen hadden doen afzien ook nog 48 strikken aangetroffen. „Gevan genisstraf is blijkbaar het enige wat helpt", meende de officier en de eis was dan ook één week hechtenis onvoorwaardelijk en 50 gulden boete omdat de stro per zich op verboden terrein had bevonden. Rechter Van Dij ke kende dat conform toe. (Van onze sportredactie) LEIDEN De besturen van de afdelingen Gouda en Leiden van de KNVB zullen respectievelijk woensdag en donderdag aanstaande hun standpunt bepalen naar aanleiding van de verschillende adviezen/ die hun verenigingen gisteravond naar voren brachten ten aanzien van de interre gionale competitie. Tijdens de hearing in de kantine van voetbalvereniging War- munda bleek, dat alle aanwezige clubs (zestien Leidse en vijf Goudse) voor een voortzetting van de gecombineerde com petitie zijn; een samengaan, dat weer op losse schroeven kwam te staan, omdat een kleine meerderheid van de Goudse clubs besloot de samenwerking te beëindigen. Gisteren gaven de overige verenigingen te kennen de groep van zes, die wil stoppen, te willen verplichten om, zoals afgespro ken, minstens het volgende seizoen nog gezamenlijk te spelen. De dissidenten 'heb ben intussen al gedreigd om via de com missie van beroep gedaan te krijgen om aan het eind van dit seizoen al te stoppen. Met het oog op een eventuele ontkoppeling, die aan het eind van het seizoen 1977-'78 zou ingaan, zullen de afdelingsbesturen vóór 1 september a.s. een promotie- en degradatieregeling bekend maken, waarin met de gevolgen van die ontkoppeling re kening zal zijn geouden. De discussie over een eventueel weer ui teengaan van de afdelingen Leiden en Gouda vatte vlam, toen een groep van zes Goudse verenigingen, verbonden in de be langengroep Lek- en IJsselstreek (bestaan de uit Ammerstol, Bergambacht, Goude rak, Nieuwerkerk, Schoonhoven en Stol wijk) tijdens een vergadering op 23 maart jl. en bloc de twee afdelingsbesturen en de overige verenigingen voor een voldon gen feit stelde door zich voor een scheiding tussen Leiden en Gouda te verklaren. Hier voor werden argumenten aangevoerd als de lange duur van de competitie, de slechte ontvangst door de verenigingen aan de Leidse Boshuizerkade, de te hoge reiskos ten, de behandeling van de strafzaken en de promotie- en degradatieregeling. Boven dien wilde de groep de samenwerking al verbreken met ingang van het komende seizoen 1977-'78, hoewel er afspraken wa ren gemaakt, dat bij een besluit tot uiteen gaan nog een vol seizoen zou worden afgehandeld om de besturen de gelegen heid te geven een promotie- en degradatie regeling op te stellen, die afgesteld is op die ontkoppeling. Gisteravond bleken de zes .dictatoriale verenigingen de zaak op de spits te willen drijven door niet op de hearing te verschij nen. In een brief aan het besuur van de afdeling Leiden, meldden zij, dat die hea ring overbodig was, aangezien hun „besluit (tot niet meer deelnemen aan de gecombi neerde competitie, red.) vast stond". Een mededeling, die bij het bestuur van de afdeling Leiden „niet prettig" overkwam. „Dit ruikt naar een dictatorale houding", aldus voorzitter Ad Dusée, die de argu menten om het samengaan te verbreken zag als „spijkers op laag water zoeken". Hij meende, dat achter deze argumenten de ware reden lag in het feit, dat de Leidse clubs over het algemeen sterker zijn dan de Goudse. Indien deze mening de spijker op zijn kop sloeg, dan gaf een meerderheid van de eenentwintig verenigingen (naast de „dissi denten" ontbrak ook een vertegenwoordi ging van Oranje Groen) de besturen een advies, dat de groep van zes nog meer tegen de haren in zal kunnen strijken: veertien Leidse clubs waren van mening, dat de promotie-degradatieregeling zoda nig moet worden veranderd, dat de kam pioenen van de twee groepen automatisch naar de vierde klasse moeten promoveren, ongeacht of het nu twee Leidse of twee Goudse verenigingen zijn. De vijf aanwezi ge Goudse verenigingen Nicolaas Boys, ESTO, RVC, Floreant en Soccer Boys), plus VNL en WOA, waren tegen deze wijziging. De voorzitters Dusée en Bredie (Gouda) waren het er in hun slotwoorden over eens, dat het hierdoor vooral voor het bestuur van de afdeling Gouda moeilijk zal worden om een standpunt te bepalen naar aanlei ding van het advies, dat door de Goudse verenigingen werd gegeven. Naast de eisen van de groep van zes werd het bestuur gisteravond ook geconfronteerd met het advies van de overige vijf clubs om de promotieregeling niet te veranderen naar de wens van de meerderheid van de Leidse verenigingen. Indien het bestuur van Gou da dit advies overneemt, betekent dit een principieel meningsverschil tussen de; meerderheid van Leiden en - waarschijn lijk - alle Goudse clubs. Veel zal dus afhangen van het standpunt, dat het bestuur van de afdeling Gouda gaat innemen en van de houding van de groep van zes. Deze heeft al min of meer een plan in gedachten om bij een uiteen gaan van de huidige competitie te trachten de twee Alphense verenigingen, Alphense Boys en Alphia, en Kickers '69 en WOA over te halen in de Goudse afdeling te komen spelen. Het ligt echter meer in de lijn der verwachtingen - gezien de solidari teit van de andere vijf Goudse clubs ten opzichte van Leiden -, dat wanneer de dissidenten hun plan willen doorzetten de rest van de afdeling Gouda zich bij de afdeling Leiden zal aansluiten. ROEN VAN DER GEEST

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 5