JIMMY WOUDSTRA: Moeilijke periode overbrugd met veel lezen en vakantie „Nog één jaar basket ballen" Geen verbetering na Nederlands onderzoek Amerikaan zorgt met transfer voor primeur in Nederland SERVICE IN VOETBALSTADIONS HENK BURGWAL WEER IN HET VOETBAL MIJN WERKTERREIN LIGT IN HET BINNENSTE VAN AZ'67 Noteer bij de radio SPORT HET BINNENHOF ZATERDAG 2 APRIL 1977 (Van onze basketbalmedewerker) DELFT Nog heel even en Delft gaat één van haar meest geliefde basketballers verliezen. Jimmy Woudstra, de Nederland se Amerikaan van Pioneer/- Punch keert Delft de rug toe en zal het volgende seizoen uitko men voor landskampioen Kinzo uit Amstelveen. En daarmee zorgt de blonde twee-meter-man voor een primeur in het Neder landse basketbal. Nooit eerder verruilde een Nederlandse Ame rikaan in Nederland van club. Dat het juist Kinzo is geworden kan nauwelijks een verrassing worden genoemd. Tenslotte was het Theo Kinsbergen, die Woud stra in 1974 al een brief schreef met de vraag of hij niet in Ne derland wilde spelen. Jimmy Woudstra heeft nooit gereageerd op dat schrijven. „Ik wist hele maal niet dat ik van Nederland se afkomst was. Ik heb me er niet in verdiept". Theo Kinsber gen wist echter wel beter. Wud- stra is tenslotte afkomstig uit Sioux County in Iowa. En dat nu is een gebied waar vrijwel iedereen een Nederlandse ach tergrond heeft. Jimmy zelf komt uit Orange City en die naam zegt voldoende over de band met Nederland. Geen antwoord dus voor Kinsbergen, maar wel een baan aan de Christian Highschool in Denver. Daar ontmoette Woudstra Danny Cramer, die er toen al een jaar Nederland op had zitten. Er kwam een brief van Bill Sheridan, de toenmalige coach van Pioneer, en kort daarop stond Jimmy Woudstra op Schip hol. Na een jaar zonder wedstrijden ging basketbal weer een belangrijke plaats innemen in het leven van Jimmy Woud stra. Een té belangrijke plaats zelfs. Van daar dat James Dale Woudstra, zoals men hem bij de burgerlijke stand kent, er eigenlijk genoeg van had. Hij wilde terug naar de States, tijd hebben voor andere dingen. Woudstra: „Sinds ik hier in 1975 kwam heb ik één maand niet gespeeld. Eerst de competitie, toen het Nederlandse team, dat ene maandje rust na het toer nooi in Hamilton en toen weer de compe titie. Dat is veel te veel. Een heel andere benadering ook dan in de Verenigde Staten. Daar basketbal je vijf maanden en dan ga je wat anders doen. Tennissen of honkballen. Ik wil best in een bepaal de periode veel wedstrijden spelen. Meer zelfs dan nu. Maar het nationale team speelt pas na de competitie en dan ben je wel een maand of tien aa het spelen". Zekerheid Veel spelen, maar in een betrekkelijk korte periode. Daarom ook koos Woud stra voor Kinzo, waar hij de zekerheid heeft om naast de competitie Europa Cup-wedstrijden te spelen. Het Neder lands team zal geen beroep meer kunnen doen op Woudstra. Het staat vast dat hij op 3 juli van het vorig jaar tegen de Tsjechen voor de laatste keer het Oran jeshirt heeft gedragen. ,.Ik heb onlangs nog een gesprek gehad met Janbroers (de bondscoach/red.) en de hele zaak doorgepraat. Ik heb een schitte rende tijd gehad bij het Nederlandse team, maar ik kan het niet meer opbren gen. Er zijn andere dingen, die belangrij ker zijn. Ik heb een sterke band met mijn familie. In mei komen mijn ouders naar Holland en als ik voor de nationale ploeg zou spelen, dan zou ik ze nauwelijks zien. In mei speelt Nederland in Zweden". Het gezin, het geloof en andere activitei ten zijn belangrijk voor Jim Woudstra. Minstens even belangrijk als basketbal. Toch ziet hij het basketbal als toekomst beeld. Maar dan niet zo lang meer als speler, maar als coach. Woudstra: „Als je wilt gaan coachen, moet je vroeg beginnen. In Denver coach te ik drie sporten: American Football, basketbal en in het voorjaar atletiek. Daardoor bleef er geen tijd meer over om te spelen. Nu zijn er in de Mid-West (omgeving Orange City) weinig mogelijk heden om na het college te spelen. In Denver waren die er wel. Als ik terug was gegaan zou ik weer zijn gaan spelen. Er is in Denver een Industrial League met veel oud-profs en jongens, die de profs net niet haalden. Ik zou dan Ameri can Football hebben laten vallen en me hebben toegelegd op het coachen van basketbal. Wil je in Amerika ver komen, dan moet je vroeg beginnen. Je moet zeker tien jaar op een Highschool coa chen, wil je in aanmerking komen voor een college". Jimmy Woudstra (voorgrond). Ervaring Als Jimmy Woudstra te zijner tijd terug keert naar zijn eigen land („Ik voel me Amerikaan met een Nederlandse achter grond, maar de Verenigde Staten zijn voor mij onvervangbaar".) vertrekt hij met een ervaring, die hij dankzij het basketbal heeft kunnen opdoen. Hij zal dan ook tevreden kunnen terugblikken op een fijne tijd in Europa. Woudstra: „Ik heb Europa leren kennen. Ik had er wel eens van gehoord, maar het was altijd erg ver weg. Ik heb geleerd dat er nog iets anders is dan Amerika. Als ik nu een krant lees wil ik weten hoe de zaken ervoor staan in Afrika, Zuid- Amerika". Zijn beste ervaringen heeft hij echter toch opgedaan binnen de lijnen van het basketbalveld. Hij: „Het toernooi in Ha milton is voor mij het absolute hoogte punt geweest. De overwinningen op Ca nada en Cuba waren voor mij iets gewel digs. De ploeg heeft daar gedaan wat mogelijk was". De inzet van Jimmy Woudstra voor de Nederlandse ploeg was formidabel. Het typeert ook de Nederlandse Amerikaan. Want wat Woudstra doet, doet hij met honderd procent inzet. Daarom zal hij basketbal ook volgend jaar nog voorrang verlenen boven andere zaken. „Ik voel me een beetje prof. Ik ben voor basketbal in Nederland. Daarvoor wil Kinzo mij hebben en dus komt het op de eerste plaats. Het lesgeven op een Amerikaanse school hier mag mijn spel niet aantasten. Wat dat betreft ben ik precies het tegen overgestelde van de meeste Nederlandse spelers. Bij hen komt het werk op de eerste plaats". Een echte Amerikaan die Jimmy Woud stra. HAMBURG De West- duitse consumentenbond, Stiftung Warentest, on derzoekt de service die de voetbalkijker in de sta dions van de clubs in de Bundesliga krijgt. De stichting heeft de clubs vragenformulieren toege stuurd en onderzoeklijst en verdeeld onder de be zoekers van de wedstrij den in de hoogste klasse om een antwoord te krij gen op de vraag: „Welke service krijgt de toe schouwer van een wed strijd in de Bundesliga?". Op de vragenlijst wordt geïnfor meerd naar de toegansprijzen, de bereikbaarheid van de sta dions, de parkeergelegenheid, de prijzen van de verteringen, het aantal en de toestand van de toiletten. Het laatste punt was vooral voor de leider van de onderzoekingsploeg van de Stiftung Warentest, Giinter Ro- senberger een nogal dringende aangelegenheid. Rosenberger heeft zelft onlangs een kwart van een Bundesliga wedstrijd slechts akoestisch beleefd om dat hij twintig minuten in de rij heeft moeten staan om voor het begin van de tweede helft in een toilet te geraken. Een vergelijkbaar onderzoek heeft de Nederlandse Consu mentenbond twee jaar geleden uitgevoerd bij de achttien clubs die toen in de eredivisie speel den. Het resultaat van dat on derzoek werd gepubliceerd in de Consumentengids van fe bruari 1974. Het Nederlandse onderzoek had ook betrekking op de veiligheid in de stadions. Toen bleek dat toeschouwers op staantribunes zich, door het vaak ontbreken van dranghek ken, aan risico's voelden bloot gesteld. Een aantal resultaten van dat onderzoek is nog altijd actueel. De Consumentenbond conclu deerde dat er een duidelijk prijsverschil is tussen de entree- kaarten van verschillende ver enigingen en dat niet de hoogst geklasseerde clubs de duurste kaarten verkopen. De klacht dat er bij uitverkochte wedstrijden meer toeschouwers waren dan (zit)plaatsen, was algemeen. De prijzen voor de verteringen lie pen sterk uiteen, de kwaliteit van de „warme hapjes" werd vaak slecht genoemd en warm waren de happen gewoonlijk ook niet De gëenquêteerden klaagden over de toestand van de toiletten en het te geringe aantal. Vooral voor dames wa ren de voorzieningen minimaal of was er in het geheel geen toilet. In de twee jaar sinds het onder zoek is er vrijwel niets veran derd, laat staan verbeterd. De vraag is of het Duitse onderzoek enig ni^t zal afwerpen. GRONINGEN - Henk Burgwal, oud-secretarispenningmeester van de KNVB, heeft woelige maanden achter de rug. Het gedwongen afscheid van de KNVB, culminerend in een gouden handdruk van zo'n acht ton, heeft hem niet onberoerd gelaten. De episode Burgwal-KNVB is afgesloten maar in het begin van maart werd een nieuw hoofdstuk geopend: Burgwal-AZ'67. In een motel, onder de rook van Groningen, wil Henk Burgwal, die de publiciteit lang heeft geschuwd, praten met het vriendelijke verzoek het „verleden" zo min mogelijk aan te roeren. Maar daaraan is niet te onkomen, wat Burgwal begrijpt. GRONINGEN Henk Burgwal heeft als gevolg van alle tumult bij zijn scheiding met de voet balbond moeilijke maan den achter de rug. „Mijn naam is beklad. Ik kon geen krant openslaan zonder dat er allerlei be schuldigingen aan mijn adres werden geuit. Dat heeft me pijn gedaan. Geestelijk en lichamelijk heb ik daar onder gele den, vooral omdat ik niet in staat werd gesteld me te verweren. Zonder een vorm van proces werd mijn naam bedoezeld". Burgwal was in die periode te veel heer om terug te slaan naar de KNVB, wat een koud kunstje geweest zou zijn, want elk con tact met publiciteitsmedia zou ongetwijfeld geleid hebben tot een smeuig verhaal, waarin Burgwal zijn visie op het onvol wassen gebeuren kwijt gekund zou hebben. Aanvechting daar toe heeft Burgwal vele malen gehad. Steeds echter weerstond hij de drang om de „vuile was" naar buiten te brengen. „De KNVB heeft mij schofterig behandeld. Het befaamde rap- port-Kastermans zit barstensvol grove leugens. Ik wilde echter, in tegenstelling tot de KNVB, beschaafd blijven. Ik geef toe dat het soms moeite heeft ge kost als ik weer eens een smeri ge leugen las". Burgwal putte in die periode moed uit de pogingen van zowel het zaterdag- als het zondaga- mateurvoetbal om zijn naam ge zuiverd te krijgen van alle blaam. „De heren Troost en Kamman hebben strijd voor mij geleverd. Met succes, want tij dens de bondsvergadering werd met maar vier tegenstemmen de procedure, die de KNVB in mijn geval gevoerd had, afgewezen. Dat heb ik als een triomf erva ren. Daarnaast vertrouw ik op het gezonde verstand van de mensen. De voetbalbond heeft op het ogenblik ruzie met de vakbonden, de minister, de FI FA en de UEFA. Zou dat in alle gevallen aan de tegenpartij lig gen? Dat gelooft toch zeker geen redelijk denkend mens? Eigenlijk heb ik medelijden met de leiding van deze voetbal bond. Er wordt fout op fout gestapeld. Ga maar na: geen secretaris-penningmeester, geen plaatsvervanger voor die func tie, geen technisch directeur en ga zo maar voort. Een trieste situatie. Dat blijf ik doodzonde vinden omdat de KNVB voor honderdduizenden leden een be langrijke functie heeft". Boeken Burgwal heeft de gelegenheid gegrepen om zich ook eens met andere zaken bezig te houden dan het edele voetbalspel. „Ik ben een verwoed lezer. Vooral geschiedenis interesseert me mateloos. Alle boeken van Lou de Jong heb ik al jaren in huis. Een deel had ik gelezen. Meer kon gewoon niet omdat ik vol komen opgeslokt werd door mijn werk in Zeist. Inmiddels ben ik gelukkig weer bij. Hele dagen heb ik in die boeken gesnuffeld. Heerlijk". „Ik ben met mijn vrouw met vakantie naar Israël geweest. Een zalige belevenis, hoewel ik het niet kon laten daar eens een voetbalwedstrijd te bekijken". Dat leventje zonder voetbal is echter al weer voorbij sinds be gin maart toen de voorlopige verbintenis tussen AZ en Burg wal rondkwam. „Helemaal los van de voetbalwereld ben ik natuurlijk nooit geweest Ik kreeg allerlei uitnodigingen om competitiewedstrijden te bezoe ken. Daar heb ik met regelmaat gehoor aan gegeven". Toekomst toch weer met voetbal. Tijdens een van die bezoeken raakte Burgwal in contact met AZ. Kwaaddenkers menen dat Burgwal bewust AZ met bezoe ken vereerde, omdat de Alk- maarse club na het vertrek van directeur Ruud Bonewit zonder vakbekwame opvolger zat. Toeval Burgwal: „Nonsens. De relatie met AZ is toevallig tot stand gekomen. De club had proble men na het vertrek van Bone wit Het bestuur kreeg het te druk. Vandaar dat mij toen al werd verzocht zo nu en dan eens iets te doen voor AZ". Een van die opdrachten was het uitwerken van een plan van voorzitter Arie Ligthart met be trekking tot de bekercompetitie. „Tijdens een bondsvergadering heeft Ligthart het plan geop perd om tot een andere opzet te komen. Hem is toen gevraagd het plan uit te werken. Met mij heeft hij dat gedaan. Het plan is ter tafel gebracht. Verwacht er niets schokkends van. Het Engelse en Duitse systeem zijn onze leidraad. Derhalve vanaf de achtste finales dubbele wed strijden en in de eerste ronde geen verlenging of strafschop pen, maar overspelen bij een gelijke stand. Sporief en finan cieel een aantrekkelijk plan, dat goede kans van slagen heeft". Bij AZ lag een pak werk te wachten op Burgwal. „AZ staat me aan. De visie van de clublei ding onderschrijf ik. Mijn taaie is veelomvattend, maar niet moeilijk. Vooral administratief en organisatorisch staat AZ als topclub in wording voor een belangrijke periode. Daarvoor ben ik aangetrokken. Een kar wei waar ik geknipt voor ben. Dat heb ik bij de KNVB, on danks al die zogenaamde blun ders, bewezen". Technische bemoeienis zal Burgwal bij AZ niet hebben. „Ook bij de voetbalbond be moeide ik me nooit met de tech nische aangelegenheden. Daar heb ik geen verstand van. In menging op het terrein van trai ner Hans Kraay zal er dan ook niet bij zijn. Mijn werkterrein ligt in het binnenste van AZ, niet in het buitenste". Rob Hartog *Eindhoven—FC VW *FC Twente-NAC *FC Utrecht-Ajax *Telstar-Sparta *Go Ahead Eagles-FC Den Haag *Feyenoord-PSV *FC Amsterdam-Haarlem ♦Roda JC-AZ'67 *NEC-De Graafschap Eerste divisie Veendam-PEC Zwolle *Volendam-Vitesse Fortuna SC-SW *FC Den Bosch-Excelsior SC Amersfoort-FC Dordrecht Helmond Sport-FC Vlaardingen W ageningen-M W Willem II-Heracles *Heerenveen—FC Groningen De wedstrijden aangeduid met 'komen voor op totoformulier

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 11