Opslagruimte
omgetoverd tot
sfeervol eethuis
En verder...
Folkloristisch concert
van studentenorkest
Theeconcert ir|
kapel van BNÜ»
Pizzeria Karalis
Harpenensemble|
in Groene kerkjê
Stegenga en
Flipse bij K en O
Noordercompagnie
brengt „Mirandolina"
Charles Bronson als St. Yves
aan de goede kant van de wet
Suite voor Klein Orkest). Verder staat nog de
Petite Symphonie voor blazers van Charles
Gounod op het programma. Tenslotte wordt het
romantische Celloconcert van Robert Schu
mann uitgevoerd.
Solist is de 28-jarige Marien van Staalen, eerste
cellist bij het Rotterdams Philharmonish Or
kest. Het concert begint om 20.15 uur. Kaartver
koop aan de zaal, vanaf een half uur voor de
aanvang van het concert en de toegang be
draagt 4,50. (voor CJP en 65+ 2,50).
Het programma zal overwegend een folkloris
tisch karakter dragen. Dat blijkt vooral uit de
werken van Antonin Dvorak, Bela Bartok en'
Igor Stravinsky, die worden uitgevoerd. (Tsje
chische Suite, Roemeense dansen en Eerste
„Het was hard werken om piz
zeria op tijd gereed te krij
gen", aldus Pino in enigszins
gebroken Nederlands. „Ik
werkte toen nog in een andere
Leidse pizzeria. Om elf uur
was ik klaar en dan kon ik
hier aan het werk". Met zijn
medewerkers Pino Puddu en
Saivatore Zori werd het groot
ste gedeelte van het pand op
geknapt. „Alleen de muren en
een deel van het plafond zijn
door een aannemer gedaan",
aldus Pino.
Het resultaat is verbluffend.
De ruimte krijgt het idee van
een kelder door de verschillen
de bogen die, keurig opnieuw
geverfd, zijn gehandhaafd.
Voorin het pand is een gedeel
te afgeschermd voor de werke
lijke „pizzeria", de pizzabakke
rij, het domein van eigenaar
Carta. Tussen half vijf en elf
uur vervaardigt hij hier het
typisch Italiaanse gerecht in
een grote oven, waarin vier
pizza 's tegelijk kunnen worden
gebakken.
De keuken, voor de overige
gerechten, bevindt zich achter
in het restaurant. Hier zwaait
Luciano Salidu, de scepter. Hij
vervaardigt de verschillende,
spaghetti-, macaroni- en visge
rechten.
De pizzeria biedt plaats aan
zestig personen. De tafeltjes
zijn voorzien van vrolijk gekle-
rude kleedjes. Boven de tafels
hangen kokervormige gebak
ken lampekappen. De vloer is
voorzien van plavuizen.
Midden in de pizzeria bevindt
zich een bar, waaraan gasten
een aperitief kunnen gebrui
ken, terwijl ze wachten op een
tafeltje. Een dergelijke voor
ziening blijkt geen overbodige
luxe. Afgelopen maandag
avond, voor de horeca een
„stille" avond, was de pizzeria
van zeven tot acht uur tot de
laatste plaats bezet. Deze week
is de pizzeria nog elke dag van
twaalf tot twee uur en van
half vijf tot elf uur open. „We
willen bezien welke dag we het
best gesloten kunnen zijn," al
dus Carta.
De naam van het eethuis is
dezelfde als die van de hoofd
stad van Sardinië in vroegere
tijden. De place-mats op de
tafels en ook de wandversie
ring herinneren aan deze
hoofdstad, die thans Cagliari
heet. Overal ziet men namelijk
het wapen van de hoofdstad:
vier geblinddoekte moren.
„Sardienie werd vroeger over
heerst door de Moren. Toen
kwamen de Spanjaarden en
werden alle Moren geblind
doekt doodgeschoten", aldus
verklaart Pino Carta de af
beelding op het wapen.
Zowel Carta als Zori, Puddu
en Salidu komen uit Sardinië.
Carta en Puddu kennen elkaar
van jongsaf aan. „Sardijnen
voelen zich eigenlijk geen Ita
lianen. Ze zijn geslotener. Het
eiland is ook veel mooier dan
de rest van Italië. Ook de cul
tuur heeft niets Italiaans," al
dus een wat chauvinistische
Carta.
Zeven jaar geleden kwam hij
naar Nederland. „Uit nieuws
gierigheid eigenlijk. Ik wilde
weieens wat meer van de we
reld zien. Toch kan hij zijn
geboortestreek moeilijk verge
ten: „Tweemaal per jaar ga ik
er met mijn vrouw en kinde
ren naartoe." In zijn pizzeria
'tracht hij iets van zijn land
naar Nederland over te plan
ten. Dit betekent dat behalve
pizza's en spaghetti ook ty
pisch Sardijnse gerechten op
het menu staan. „Sardinië is
een viseiland bij uitstek. Een
maal in de twee of drie dagen
serveer ik een andere visspe-
cialiteit." Pino Carta kent de
Nederlandse namen van de
vissoorten die hij serveert niet
zo best. Het zijn veelal op gar
nalen en paling lijkende soor
ten. Ook inktvis is een veelge-
vangen soort op Sardinië. De
Italiaanse namen voor de ge
rechten zijn „Burrida", Catuc-
cio" en „Scabecciu".
De menukaart van „Karalis"
vermeldt twintig pizza's. De
goedkoopste is de „pizza Mag-
heritta" met tomaten en kaas
voor 6,—. De duurste is de
„pizza Gigante" voor f 12,—
(salami paprika, tonijn, ham,
champignons en olijven). Ver
meldenswaard is ook de spe
ciale kinderpizza voor 4,50
met tomaten, kaas en cham
pignons.
Als voorgerechten worden bij
„Karalis" onder meer antipas-
to en vissoep (f 4,50) geser
veerd. Vast op de menukaart
staat de „Fritto misto" (ver
schillende gebakken vis soor
ten voor 13,—.
De prijs van de wijnen ligt
tussen de f 12,— en f 16,—
per liter. Voorts is er een goe
de chianti te krijgen. „Alle wij
nen zijn officieel gecontro
leerd", aldus Pino. „Ik vind
het belangrijk om mijn gasten
iets goeds voor te zetten.
Scalopina al
Marsala
Hoewel hl] doorgaans met het
bakken van pizza's bezig Is,
heeft Pino Carta voor de lezers
van de Leidse Courant een
vleesgerecht Het Is de „Scalo
pina al Marsala". Voor één per
soon heeft men 200 tot 250
gram kalfsvlees In lapjes gesne
den nodig. De lapjes worden
met bloem gepaneerd. In een
bakpan gaan twee eetlepels
olijfolie een beetje fijn gemalen
peterselie en een versnipperde
halve ul. Dit wordt In de olijfolie
goudbruin gebakken. Vervol
gens gaan de lapjes kalfsvlees
bij de olijfolie, de peterselie en
de ul. Dit geheel moet ongeveer
acht minuten op het vuur. Daar
na wordt zout en peper naar
smaak toegevoegd. Wanneer
hat vlees bijna gaar Is worden
twee borrelglaasjes marsala
(een zoete wijn uit Zuld-ltallë)
toegevoegd. Het vlees wordt ge
serveerd met een schijfje ci
troen. Het sausje dat overblijft
moet een beetje dik zijn. Het
wordt over het vlees gegoten.
BIJ het gerecht smaakt een ge
mengde salade van groene sla,
venkel, selderij, komkommer,
andijvie en schi/f/es tomaat In
olijfolie en azijn verrukkelijk.
LEIDEN Het studentenorkest van de Vrije
Universiteit zal op woensdag 23 maart een
concert geven in de Lutherse Kerk aan de
Hooglandse Kerkgracht 26 in Leiden. De lei
ding is in handen van Daan Admiraal.
Pino Carta in zijn pizza-bakkerij bezig met het kneden van deeg.
Leiden heeft er sinds
een week een pizzeria
bij. Vorige week don
derdag werd de Pizzeria
„Karalis" aan de Doeza-
straat 5 geopend. Het
pand is in vier weken
door eigenaar Pino Car
ta en zijn medewerkers
van een opslagruimte
omgetoverd tot een
sfeervol Italiaans ee
thuis.
LIDO II L'Empire des
sens (18). Japans liefdesspel in
een sado-masochistisch jasje
van de regisseur Nagisa Oshi-
ma.
LIDO IH Silent Movie
(a.l.) Geweldige moderne uit
voering van de oude slapstick,
boordevol nieuwe grappen,
een feest voor de liefhebber.
STUDIO L'innocente (18).
Visconti's laatste film. De ou
de meester heeft vanuit z'n
rolstoel een keukenmeidenro
man weten te verheffen tot
een prachtige film.
TRIANON Belle Amie
(18). Een nogal onnozele film
over een mislukte journalist.
LIDO I - Dr. No (18).
James Bond in een van zijn
spectaculairste films. Een re
prise voor Leiden.
Een deel van het orkest aan het werk is
dr
VOORHOUT In het kader van de theeconcerten ven!
Volksuniversiteit Voorhout spelen aanstaande zondag p
Wagner (blokfluit) en René Gervais (gitaar) in de kap^
de B. N. S. te Voorhout. Zij zullen zowel solistis^
gezamenlijk muziek brengen waarbij zoals gebruikelijk b)eg
concerten een korte uitleg zal worden gegeven.
Dit laatste, én het gekozen programma maakt deze con*
die niet langer dan ruim één uur duren ook aantrekkelijl
kinderen. Op het programma staan werkjes uit verschij
perioden die bij elkaar een aardige bloemlezing geven vH
er zoal voor beide instrumenten is geschreven in de zes
eeuw. I
Het concert begint om drie uur waarna er weer geleg{^i
is om bij een kop thee wat met de musici na te prate
toegangsprijs is 3 en voor kinderen en 65-plussers 1.50q
ie-
OEGSTGEEST - Het Neder- Widlund en de violist Hiu?u
lands Harpenensemble geeft pin. Iul
zondag 20 maart een concert De kaartverkoop voor di
in het Groene Kerkje in cert loopt via K O,
Oegstgeest. Het concert be- Veste 45, Leiden. In Ên
.gint om twee uur. Op hetgeest zijn kaarten te lru
programma staat werken van bij de firma Van Weizen
onder anderen Bach, Durey, de firma Van der Luit.
Tournier, Petrassi en Debus- Voor zover voorradig
sy. ook op de concertmiddap
Het ensemble bestaat uit deaf half twee kaarten i
"violiste Joke Vermeulen, de Groene Kerkje verkrijg
fluitist Pieter Odé, de harpiste zijn. De toegangsprijzen a
Joke Willing, de cellist Bengt ren van 5 tot 10.
H
Charles Bronson vindt zijn eerste lijk op een ongewone plaats.
LUXOR St. Yves (14) met Charles Bron
son en Jacqueline Bisset. Regie J. Lee Thomp
son.
Charles Bronson heeft z'n faam als acteur
voornamelijk te danken aan rollen aan de
verkeerde kant van de wet: Keiharde jon
gens die in hun verbetenheid toch nog een
vleugje sympathie weten op te wekken. In
„St Yves" mag hij voor de verandering
het goede pad op, al kruist hij onmiddel
lijk dat van de misdaad. Bronson speelt
een misdaadjournalist die de vaste boter
ham eraan gegeven heeft om het met een
boek te proberen. Dat dat niet zal lukken
wordt al meteen duidelijk ais hij met een
link zaakje wordt opgeknapt.
Regisseur J. Lee Thompson is een 62-jarige
oude rot in het filmvak die voor een
degelijke actiefilm z'n handen nauwelijks
hoeft om te draaien. Naast een serie gewo
ne thrillers zette hij ook successen als
„MacKenna's Gold" en „The guns of Nava-
rone" voor de camera. „St. Yves" ziet er
dan ook prima uit op het witte doek. Een
met veel vakmanschap gemaakte thriller
van boven de middelmaat.
Ditmaal kreeg Lee Thompson een verhaal
te verfilmen dat steunt op de tradities van
de „hard-boiled" detective school van Das-
hiel Hammett en Raymond Chandler. Ter
rein van handeling het verdorven hart van
Los Angeles (wat zich daar inmiddels niet
allemaal per film heeft afgespeeld!) met
groot-mogols van de misdaad, ellendige
„freaks" en corrupte politiemensen. Daar
tussendoor loopt wat de Amerikanen zo
mooi de „fallguy" noemen. Meestal een
„private eye", speurneus op eigen risico,
die bont en blauw wordt gemept, het leven
nèt niet erbij inschiet en voor een grijpstui-
ver steeds weer eerlijk weet te blijven.
Enige verschil dit keer: De „private eye"
is vervangen door een journalist.
Charles Bronson als de schrijver St. Yves
mag voor een rijk heer een losgeld inleve
ren om een aantal belangrijke, gestolen
documenten terug te krijgen. In plaats
daarvan vindt hij een lijk kreukvrij in de
wastrommel van een wasserette en politie
mannen op z'n spoor. Bij een volgende
poging om geld en goed van eigenaar te
doen verwisselen daalt hij zonder lift een
aantal etages in een liftkoker af, en zo
blijft de misdaad hem op de hielen zitten.
Een sterk begin van een film die later dan
wel iets minder wordt, met iets te duidelij
ke verdachtmakingen en iets te onduidelij
ke pogingen het spannend te houden. Maar
het blijft goed amusement. Vooral door
een paar sterke bijrollen. Zoals van John
Houseman als Bronsons rijke opdrachtge
ver, en Maximilian Schell die nu eens geen
Duitse generaal speelt maar een lichtelijk
verknipte psychiater. Met Zwitsers accent.
Dat wel.
BERT JANSMA
Martin Scorsese sterk in het
uitbeelden van de zelfkant
CAMERA Mean Streets (18) met Robert
de Niro en Harvey Keitel. Regie: Martin Scor
sese.
Na het succes van „Taxi driver" is dan
ook Martin Scorsese's debuut „Mean
streets" naar Nederland gekomen. Mis
schien wel de juiste volgorde om beide
films te zien, want „Mean streets" lijkt
eerder een verlengstuk dan een voorloper
van „Taxi driver". Ook nu bevindt Scorse
se zich aan de zelfkant van de samenle
ving, in Little Italy, de Italiaanse wijk
van New York, waar Robert de Niro
opnieuw een a-sociaal element is.
In een aantal op het eerste gezicht los van
elkaar staande scènes, die naarmate de
film vordert een compleet beeld geven van
het karakter van de werkschuwe, door
schuldeisers achtervolgde maar niettemin
steeds gekscherende hoofdfiguur, weet
Scorsese op weergaloos knappe wijze de
sfeer en de onderlinge gebondenheid in
deze kleine gemeenschap weer te geven.
Scorsese die dit milieu op zijn duimpje
kent, schildert ons de belevenissen van een
viertal jeugdvrienden, die wel nooit uit
deze grauwe omgeving zullen wegkomen.
Johnny Boy niet, voortreffelijk gespeeld
en geïmproviseerd door Robert de Niro,
omdat hij nooit een respectabel bestaan
zou kunnen leiden en Charlie (Harvey Kei
tel) niet, omdat hij zich steeds voor z'n
huidige omgeving verantwoordelijk voelt.
Als aan het slot de schuldeisers dan toch
Johnny Boy te pakken nemen, is er voor
laatstgenoemde misschien een kans om een
betere toekomst op te bouwen met het
restaurant van Charlie's oom, maar Scor
sese geeft de toeschouwer zeker geen ijdele
hoop.
Zonder op effect berekende beelden laat
de regisseur het wereldje, waar de kleine
èn de grote misdaad welig tiert, als een
soort vanzelfsprekendheid zien. Zonder
sentiment en slechts zo nu en dan rauw
uitschietend zo als in de liquidatie van
David Carradine in 'n groezelig herentoilet.
Maar diens rolletje is zo' kort dat we hem
nauwelijks kennen en zijn dood ons als een
vervelende bijkomstigheid verder onbe
roerd laat. Een onopgesmukt brokje grau
we realiteit, waar je (met een beetje wee
gevoel) toch geboeid naar blijft kijken.
Een scène uit „Mean Streets"
LEIDEN De toneelgroep Noorder Compagnie
de komedie „Mirandolina" in de Leidse
toneelstuk van de Italiaanse 18de eeuwse
Goldoni.
„Mirandolina" of „De Herbergierster" is het bekendste
Goldoni. Mirandolina is een gevatte herbergierster
speels gemak de avances van een graaf en een
.te pareren, die een vrouwenhatende baron op de
te krijgen en die tenslotte trouwt met haar jeugdvriei li
bediende. Mirandolina kan gezien worden als de represe;
van de opkomende burgerlijke middenklasse die de
overnemen van de decadente adel.
In de hoofdrollen onder meer: Riek Nicolet, Ton
Fien Berghegge. Aanvang 20.15 uur.
Riek Nicolet als de gevatte herbergierster in gei!
met een van haar aanbidders (Ton Lensink)
LEIDEN Het duo HerreJan
Stegenga (cello) en Marinus
Flipse (piano) geeft vanavond
een concert in de kapelzaal
van het K O-gebouw. Het
concert begint om acht uur.
Stegenga en Flipse beginnen
hun concert met de uitvoering
van de sonate in e kl. terts van
B. Marcello. Daarop aaf
tend volgt de sonate voorL
en piano van Debussy. ÏL
pauze spelen beide rij,
Brahm's grote sonate nr,
e kl. t. Kaarten zijn L
en f 5 vanaf half acht ijg
voorradig, aan de zaal t^
l
