PROF W. SCHERMERHORN
w
Een stoot van
Urtain telt voor
vijf van Coopman
Jitbundig enthousi over
nagnifieke
roorstelling
an zwak werk
Vrijbuiter in de Nederlandse politiek
Mercasol - Delta Lloyd
EUROPEES TITEL-DUEL OM ERFENIS VAN BUGNER
^NNENLAND/ SPORT
LEIDSE COURANT
PAGINA 17
■11 Van onze parlementaire redac-
1 tie
Professor ir. W. Schermerhorn
was een internationaal erken-
ide expert op het gebied van
de luchtkartering. Nadat hij
in 1926 in Delft hoogleraar in
het landmeten was geworden,
werd hij in 1931 belast met de
wetenschappelijke leiding
van de meetkundige dienst
der Rijswaterstaat. In 1936
voerde hij luchtkarterings-
werkzaamheden in Nieuw-
Guinea uit. Ook na de tweede
wereldoorlog heeft hij in di
verse landen de leiding gehad
bij het uitvoeren van op
drachten op het gebied van de
luchtkartering.
In 1942 en 1943 was hij gijze-
laar in Sint Michielsgestel,
waar vooraanstaande Neder-
J! landers onder elkaar van ge
dachten wisselden over de po
sing.
Nadat de duitsers professor
Schermerhorn hadden vrijge
laten, ging hij in het verzet
Hij werkte mee aan de verzets
groep „Je Maintiendrai". In de
Tweede Wereldoorlog namen
de gedachten van de partijpo
litieke vernieuwing na de oor
log bij Schermerhorn vaste
vorm aan.
Onmiddellijk na de oorlog
werd hij voorzitter van de Ne
derlandse Volksbeweging, die
naar doorbraak van de partij
politieke verhoudingen streef
de. In mei 1945 belastte de
toenmalige koningin Wilhelmi-
na, die ook een vernieuwing
nastreefde, Schermerhorn met
de leiding van het eerste na
oorlogse kabinet, weede man
in dat kabinet werd Dr. W.
Dreef.
Het eerste na-oorlogse kabinet
trad in 1946 af, toen de K.V.P.
bij de eerste na-oorlogse ver-
keizngen als grootste partij uit
de stembus te voorschijn
kwam en dr. Beel met de vor
ming van een kabinet werd
belast.
Schermerhorn werd voorzitter
van de Commissie-Generaal
voor Nederlands-Indië. Van
1948-1951 was hij voor de Pv
dA lid van de Tweede Kamer,
daarna tot 1964 lid van de
eerste kamer. In die jarenheeft
hij echter geen politieke rol
meer van enige betekenis ge
speeld.
Schermerhorn was een markt-
ne persoonlijkheid, die maar
zeer korte tijd in de Neder
landse politiek op het eerste
plan heeft meegespeeld. Hij
kwam uit een Noordhollandse
boerenfamilie. Hij was de eer
ste thuis die mocht studeren.
Dat was een bijzonder feit,
omdat hij de oudste zoon was.
De reden daarvan was dat zijn
hand als baby verbrand was
en de dorpsdokter dat niet
goed had behandeld. Scher
merhom kon niet goed melk
en, vandaar die studie.
Naast zijn werk op het gebied
van de luchtkartering en land
meting hij kreeg vijf ere
doctoraten hield Schermer
hom zich al voor de oorlog
met politieke vraagstukken be
zig. Hij was een idealist met
een radicale inslag. Als lid van
de groep „Kerk en Vrede" was
hij pacifist. Geleidelijk aan
werd hij socialist. In 1946 trad
hij bij de oprichting van de
Partij van de Arbeid meteen
toe. ,„Ik ben socialist gewor
den omdat daar mensen zijn
die vooruit willen kijken", zei
hij eens in een vraaggesprek.
Dat Schermerhom na de oor
log maar een beperkte politie
ke rol heeft gespeeld, komt
mogelijk, omdat hij te veel een
solospeler was, een man met
eigen ideeen, die zich niet ge
makkelijk liet indelen. „Ik ben
natuurlijk altijd een vrijbuiter
geweest. Dat zijn in een orga
nisatie niet de gemakkelijkste
mensen", zei hij eens.
De „verschrikkelijkste jaren
van zijn lven" noemde hij de
jaren onmiddellijk na zijn af
treden als premier. Hij was
'voorstander van en vrij Indo
nesië, maar moest als voorzit
ter van de Commissie-Gene
raal worstelen met zijn eigen
idealen en de richtlijnen van
de Nederlandse regering. „Met
open ogen zag je de zaak naar
de hel gaan", zei hij over zijn
periode in Djakarta.
De boerenzoon uit de Scher
mer wilde voor alles als „man
van de wetenschap" door het
leven gaan. Een man met een
eigenzinnige kijk op de dingen
en ontwikkelingen rondom
hem. Op hartige wijze kon hij
dat vertoken. Toen hij 75 jaar
werd zei hij: „we zijn nog al
tijd zo sloom dat we in veel
dingen vijf minuten te laat
komen". Maar ook demon
streerde hij toen „zijn vertrou
wen in de jonge generatie".
Zeker ten aanzien van de ont
wikkelingen in de partijpolitie
ke verhoudingen in ons land
en wat betreft de gang van
zaken in Indonesië heeft
Schermerhom grote teleurstel
lingen moeten incasseren. De
feitelijke ontwikkelingen stem
den niet altijd overeen met
zijn idealisme. De „vrijbuiter"
zag het allemaal soms net wat
„anders dan anderen". Dat
heeft hem op het poütJbke
neel snel naar de acntergn
doen verdringen.
to-
Mercasol Leiden, gesterkt door wéér
een overwinning, wil aanstaande za
terdag 12 maart in de Vijf Mei Hal
(Boshuizerkade. Leiden) even laten
zien hoe zij nu eigenlijk denkt over
een totale basketball-happening.
Coach Henny Blom en zijn spelers
zullen er alles aan doen om Delta-
Lloyd voor de derde keer dit jaar
aan de zegekar te binden. En de
organisatie doet bij
de rest. En dat is niet mis een rolstoelbasketball
demonstratie Antilope-Redeoss, de boerenkapel 't
Zeugje. Het voorstellen van de door de gehele Leidse
bevolking gesponsorde ploeg van De Sleutels en -
als speciale attraktie - Neerlands hitzangeres nummer
één PATRICIA PAAY. Overgevlogen vanuit Zandvoort.
wellicht om het duel uit De Parelvissers te zingen
met kapper Nico Bosman. De happening begint om
18.30 uur, de wedstrijd om 21.15 uur en we gaan
door tot 2 uur. Alles voor vier gulden of minder in
de voorverkoop bij Bosman, Churchillaan 3.
&VUA.
LEIDEN BOWLING i FUN CENTEN 071-7SS310
O
1746 Holiday Inn's aangesloten op
Holidex Reserveringssysteem per Early Bird.
voor een fijne avond uit
Overige vestigingen in:
Utrecht 030-910555; Eindhoven 04(M33222
OAN SUTHERLAND IN „MARIA STUARDA"
i Nederlandse Opera is giste-
n in het Circustheater begon-
•n aan Donizetti's „Maria
uarda". Dat alle acht voor-
ellingen in verschillende
aatsen al van te voren waren
itverkocht, kon niet worden
hreven aan de populari-
het werk dat nooit
'rder in ons land te zien en
t horen is geweest. De namen
Joan Sutherland, Australi-
van origine, en van Hu-
tte Tourangeau, een Cana-|
deden de operaliefhebbers
•men.
opera zelf, waarvan de eer-
versie uit 1834 dateert en die
s yissen 1865 en 1958 zelfs in Ita-
HG# helemaal in het vergeetboek
Beras geraakt, is dramatisch noch
u<k>mpositorisch erg sterk. De li-
rettist volgde Schiller in zijn
derije fantasie over de histori-
:he feiten maar de opera werd
;er"Dg statischer dan het toneel-
l (otuk. Wat Donizetti er muzikaal
an had toe te voegen, is handig
tstetaakwerk in stereotiepe cli-
»t tfié's, veel te vriendelijk en te
rèfputineus voor het tragische ge-
wfeven.
oevlat zo'n werk toch boven zich-
radblf kan worden uitgeheven en
arsledriegelijk op een meester-
/erk kan gaan lijken, bewees
'ER!e voorstelling van gisteren.
daalopraan Joan Sutherland in de
^itelrol en haar man Richard
Jonynge aan het hoofd van het
goed musicerende Omroepor
kest waren veel meer in hun
element dan in 1973 in Handels
„Rodalinde". De rol van de
Schotse koningin is alleen waar
te maken door stil spel en een
serene uitdrukkingsla-acht als
zij haar vijanden vergeeft en
berust in haar lot. Die verstil
ling bereikte mevrouw Suther
land overtuigender dan de dra
matiek in de tweede acte.
Huguette Tourangeau heeft in
feite twee stemmen: Zij is mezzo
met een sterke begrenzing in de
hoogte en alt, die met de mezzo-
register niet organisch is ver
bonden. Ondanks de kwaliteit
van de toon blijft die stembreuk
storen, maar haar expressiviteit
als koningin Elisabeth is wel zo
groot, dat men over het bezwaar
heen stapt.
Een "grote verrassing was de
Italiaanse tenor Vittorio Terra-
nova die de partij van Leicester
voor het eerst zong en dat dade
lijk magnifiek deed, qua spel en
ook in de gemakkelijke, nergens
geforceerde zang met soms een
verrukkelijk mezzavoce. Ook de
Amerikaanse bariton Glenn
Cunningham was prachtig.
John Bröcheler (Talbot) en Tine
van Grootel (Anna) sloten zich
knap bij de coryfeeën aan.
Dank zij de schitterende cos-
tuums van Heeley kon het decor
van Vanarelli eenvoudig en
Drie spelers uit de populaire tv.-serie 'The Hammonds' kan men
op woensdag 30 maart in levende lijve zien in het Congresgebouw
te Den Haag. Het zijn Margaret Ashcroft (Gwen Riley), Richard
Easton (Brian Hammond) en Derek Benfield (Bill Riley). Ze treden
op in de comedie 'Caught on the hop'. Auteur is Derek Benfield
zelf, die sinds 1951 zowel als acteur en als toneelschrijver actief
is. In de Hammonds vormden Derek en Margaret een echtpaar,
in Caught on the hop is Margaret getrouwd met Richard Easton
en Derek is een huisvriend. De echtgenoot heeft een zwak voor
mooie vrouwen en aanvaardt een huwelijksaanzoek van een van
hen, zonder de complicaties van een en ander te overwegen die
dan ook prompt losbarsten. Behalve de 'Hammonds' spelen nog
Primi Townsend, Sally Harrison, Clifford Earl, Trevor Griffiths
en Sheila Collins. De regie is van Jan Butlin. Meer voorstellingen
zijn er in Amsterdam (28), Haarlem (29) en Rotterdam (31 maart
en 2 april).
doeltreffend blijven. Regisseur personnages allure te geven.
Capobianco probeerde terecht Talloze open doekjes en een niet
de actie niet te forceren maar eindigende slotovatie.
houding en beweging van de j. KAS ANDER
BREESTRAAT-LEIDEN
ANTWERPEN José Manuel Ibar,
eens het idool van het Iberisch
schiereiland, stapt zaterdagavond in
de ring van het Antwerpse Sportpa
leis om te trachten de Europese titel
in het zwaargewicht te veroveren.
Tegenstander in dit alternatieve duel
is de Belg Jean-Pierre Coopman. Een
van de twee had eigenlijk tegen de
Brit Joe Bugner moeten staan, die
regerend kampioen was maar zich
niet veel gelegen liet liggen aan de
datum waarvóór hij zijn titel moest
verdedigen volgens de bepalingen
van de Europese Boks Unie, welke
instantie hem toen prompt vervallen
verklaarde van zijn titel en de Span
jaard en de Belg aanwees om voor
de erfenis van Bugner te strijden.
Een duel tussen een oermens met een
ontzagwekkende kracht (de Span
jaard) en een technisch begaafder
pugilist (de Belg) waarin echter de
sensatie primair staat. De klappen
zullen door het Sportpaleis daveren,
gniffelt men in België en speciaal in
de contreien van Antwerpen want
tevoren staat vast dat het geen hoog
staand gevecht zal worden.
Alleen al de merkwaardige
bulldozer uit Spanje staat
daarvoor garant Een pugilist,
van wie in het prille begin
werd gezegd dat hij het nooit
zou leren, wat ook nog is uit
gekomen. José Manuel Ibar,
algemeen bekend als Urtain, is
een geweldige krachtpatser
maar heeft de fijne kneepjes
van het vak nooit onder de
knie gekregea De „schepping
van signor Lizarazu" doet in
zijn nadagen nog een gooi
naar de hoogste eer in Europa.
Het is al weer negen jaar gele
den dat de schatrijke hotel
magnaat José Lizarazu op het
televisiescherm een uitbundig
gebouwde jongeman van vij
fentwintig jaar zag die met
wonderlijk gemak met brok
ken steen jongleerde. Deze
krachtpatser had zich be
kwaamd in het folkloristisch
gebruik van het torsen van
ellenlange boomstammen, het
wegwerpen van enorme brok
ken steen en het boven het
hoofd tillen van stukken gra
niet. Een bezigheid waardoor
de toch al niet van kracht
gespeende jongelieden spieren
als kabels verkregen, nekken
als stieren, schouderpartijen
als Mister World. Een van hen
was afkomstig uit Baskenland.
Daar ligt een dorpje, Urtain
genaamd, dat de landkaarten
nauwelijks haalt De plaatselij
ke Hercules, José Manuel Ibar,
muntte uit in de krachtpatse
rij, bracht gezwollen bezwol-
len aders en strakgespannen
spieren een bonk graniet van
honderdachtentachtig kilo's
omhoog en hief een grillig ge
vormd en deswege moeilijk
vast te grijpen stuk steen van
honderd kilo in een half uur
niet minder dan honderdt-
weëennegentig keer boven het
hoofd. Hij was de onomstre
den kampioen en toen in een
van zijn hotelpaleizen José Li
zarazu de oermens op het tv-
scherm in actie zag, rijpte in
hem het plan de ruwe diamant
te polijsten en er een bokser
van re maken.
Nooit meer
De eenvoudige José Manuel
Ibar werd een gouden toe
komst in het vooruitzicht ge
steld en hij liet zich maar al
te graag uit het nietige plaats
je Urtain plukken. José Liza
razu stopte hem in San Sebas
tian in een hypermoderne
sportschool, stelde als trainer
Miguel Almazor ter beschik
king alsmede de sparring part
ners San José en Benito Canal
en duwde zijn pupil elke
maand een beurs met pesetas
toe waarvan de simpele ziel
nooit had duiven dromen.
De eerste beginselen waren
hem snel geleerd, uitgaande
van het principe: je bent ijzer-
sterk en mept je tegenstander
zo snel mogelijk tegen de
grond. De eerste was Benito
Canal, die binnen de kortste
keren door een geweldige slag
van de linkerarm van Urtain,
zoals hij door het boksleven
zou gaan, tegen het canvas
van de oefenring belandde, be
wusteloos werd weggedragen
en nooit meer terugkwam.
Lizarazu zag geld glinsteren
en drong aan op een wedstrijd
voor zijn beschermeling. Op 24
juli 1968, toen Urtain nog nau
welijks het verschil wist tus
sen een linkse, een rechtse en
een hoek, was het zo ver. In
de arend van Villafranca had
den de stierenvechters plaats
moeten maken voor Urtain.
Elfduizend mensen vulden de
tribunes om de nieuwe ster
aan het Spaanse boksfirma-
ment te zien schitteren en Yo-
ni Rodri was het offerlam. Hij
stond zevenentwintig seconden
op zijn benen en bekeek toen
met glazige ogen de wereld
vanuit horizontale stand.
De ene zege door k.o. behaalde
Urtain na de andere. Inmid
dels was de greep van Lizara
zu sterk verminderd want
boksbazen uit Frankrijk en
Italië hadden het goudmijntje
ontdekt, o.a. de Italiaan Um-
berto Branchini. Hij wierp
zich op als zaakgelastigde, ver
tegenwoordiger, manager. En
de nep begon. Zodra de pro
fessionele boksbazen zich in
het leven van Urtain vertoon
den, zodra de tijd voorbij was
dat de Spanjaard nog genoe
gen kon nemen met totaal on
bekende tegenstanders, bleek
dat de krachtpatser niet meer
dan een logge beer was die
zich moeizaam door de ring
bewoog en alleen steunde op
zijn onmetelijke kracht
Enorm lichaam
Veel later, toen de Nederlan
der Jan Lubbers hem twee
maal ontmoette, had Urtain
die kracht nog niet verloren.
Jan Lubbers, die zo'n twee
José Manuel Ibar
jaar geleden nog niet op de
onherroepelijke weg terug
was, herinnert zich haar
scherp: „Ik zag hem de eerste
keer en mijn manager riep
verschrikt: moet je tegen die
beer? Er stond een kerel die
ontzettend breed in de schou
ders was en enorme dikke ar
men had. Hij zag eruit zoals
men dat van een bokser ver
wacht getekend, een boksers-
neus. Hij was kleiner dan ik,
zoiets ais Hennie Thoonen
maar dan veel meer atleet een
body builder. Hij was erg goed
getraind en zijn enorme li
chaam was inderdaad een ver
schrikking om te zien. Bc ver
loor op punten de eerste keer
maar ik weet nog goed dat hij
miste en mijn schouder raak
te. Ik tuimelde de hele ring
door, zo hard was die stoot De
tweede keer had hij minder
getraind, was hij veel zwaar
der dan zijn normale negentig
kilo of daaromtrent Maar hij
sloeg me wel k.o. Boksen kan
hij niet maar als hij je goed
raakt met zo'n verschrikkelij
ke hoek die hij helemaal van
achteraf trekt is het gebeurd.
Hij stoot veel minder dan Jean
Pierre Coopman maar één
stoot van Urtain heeft hetzelf
de effect als vijf van Coop
man, als hij tenminste serieus
getraind heeft en niet te zwaar
is".
Tussen de opkomst van Urtain
en de twee duels met Jan Lub
bers lag echter een tumultueus
tijdperk. Urtain kon tenslotte
niet meer in eigen, vertrouwde
omgeving blijven en moest
naar het buitenland. Daar
werden hem de slachtoffers
gretig geserveerd: de Belg
Freddy Huberts die in Parijs
de eerste ronde ko. ging, een
volkomen onbekende Ameri
kaan die in geen boklexicon
werd genoemd en in Milaan op
het offerblok van Urtain werd
gelegd. Urtain, zwelgend in het
succes en de pesetas, zakte
door zijn gespierde dijen en
werd gesignaleerd achter fer
me glazen en naast door de
natuur rijk bedeelde jongeda
mes.
Niettemin bleef hij winnen.
Maar het verbaasde de insi
ders dat Macan Keita, een ge
renommeerde bokser uit Gui
nea, in de zevende ronde eens
klaps behoefte gevoelde ter
aarde te storten. En eenieder
had gehoord dat de Duitser
Harry Kneipp in de tweede
ronde in sneltreinvaart werd
uitgeteld. En in Barcelona
stond de Amerikaan Sonny
Harris nog geen minuut in de
ring toen hij, zonder te zijn
geraakt, zo maar neerstortte
om niet meer op te staan voor
de tiende tel. Hij werd welis
waar gediskwalificeerd en ont
ving geen gage maar dat kon
het woedende geschreeuw van,
de menigte, die zich terecht
bedrogen voelde, niet doen
verstommen".
Aardige man
Urtain zakte af tot een paria
van de ring, beterde zijn leven
en probeerde zijn „spoor van
verwoestingen" te vervolgen.
Zijn tegenstanders moesten
echter van steeds grotere allu
re worden: Henry Cooper. Jur-
gen Blin, George Chuvalo,
Dan te Cane, Del Papa. Urtain,
die de Europese kroon had
gedragen, moest leren wat ver
hezen is. Zijn oerkracht bleek
niet meer het gebrek aan tech
niek te kunnen compenseren.
„Een aardige man, beleefd, ne
tjes. Hij heeft een hacienda en
toen ik tegen hem had gebok
st, nodigde hij mijn vrouw en
mij uit voor een drankje en
een hapje. Buiten de ring een
aardige man, erin een wilde
man die verschrikkelijk hard
slaat, althans anderhalf jaar
geleden nog. Maar boksen kan
'ie niet", aldus Jan Lubbers.
Zaterdagavond in het Ant
werpse Sportpaleis: Coopman-
Urtain om de Europese titel.
Urtain heeft, al enige dagen,
in België de laatste voorberei
dingen getroffen voor zijn
duel met de Belg met de „afge
zakte" bakkebaarden en de
enorme boksbroek. Coopman
moet het hebben van alsmaar
stoten, wat hem lukt door zijn
geweldige conditie. Krachtpat
ser Urtain zal nog eenmaal
proberen het volle gewicht van
de klap uit die king size-schou
ders op de Belg te doen neer
dalen.
België en veel Nederlanders
die het niet willen missen
verkneukelt zich.
HERMAN VAN BERGEM
