DOORBRAAK BELANGRIJKER
DAN LEGENDARISCHE TITEL"I
succesvolle driejarenplan van Dick Stami
Hoe minder sponsors
hoe minder topsport
Noteer bij de radio
Bert van der Helm veel
verder dan 0
kampioen van Zoeterwoude"^
AMSTERDAM Een jaar of achttien gele
den liep er in Zoeterwoude een jongetje
rond, dat maar een vurige wens koesterde:
Plaatselijke tafel tenniskampioen worden.
Bij dat intense verlangen keerk hij op tegen
Ton van der Helm, zijn broer die op dat
ogenblik de gevierde ster van Zoeterwoude
was. De ambitieuze dreumes van weleer
kan morgen, op 28-jarige leeftijd, worden
bijgeschreven op de kleine lijst van grote
sportmensen. Als wonderen de wereld uit
blijven, wordt Bert van der Helm, wie kent
hem niet, in Utrecht voor de tiende keer
tafeltenniskampioen van Nederland en ver
wijst daarmee Cor du Buy die negen keer
de stunt uithaalde, naar een plek in zijn
schaduw. In zijn sfeervolle woning in Am
stelveen verkneukelt Van der Helm zich op
dat vooruitzicht. „Ja, die tiende titel
spreekt me toch wel extra aan. Zo superbe
langrijk is het nu ook weer niet, maar het
is wel leuk om een beetje legendarisch te
zijn. Dan zeggen ze over twintig jaar: Kijk
daar heb je Van der Helm, die in de
zeventiger jaren tien keer kampioen van
Nederland was".
SPORT LEIDSE COURANT VRIJDAG 25 FEBRUARI 1977 PAGINA 12
komst. Dick Stam: „Sittardia is
tienvoudig landskampioen en
heeft acht jaar Europa Cuper
varing. De ploeg is puur inge
steld op ervaring. Maakt de te
genpartij een fout dan is het
meteen doelpunt In onze ploeg
zit zeker zo veel klasse, maer
het team is jong en de ervaring
groeit met de week. Vergeet niet
dat bij Sittardia de gemiddelde
leeftijd in de ploeg 27 jaar is en
bij ons 22 jaar. Wij zijn nog
steeds in de opbouw"
„Met onze tweede plaats op de
ranglijst liggen we een jaar voor
op het door mij opgestelde sche
ma. Het volgend seizoen hadden
we door moeten breken naar de
top, maar we zijn er nu al. De
toekomst ziet er nog beter uit.
Er zijn enkele spelers die ik in
een duel als tegen Sittardia nog
niet kan inzetten, maar die vol
gend jaar gewoon kunnen mee
draaien in zulke belangrijke
wedstrijden. De basis wordt dan
groter. Ik bedoel Peter Barre-
veld en Roland Kersten, die
voor het begin van dit seizoen
van Idem Hellas zijn gekomen.
Voornaam
De afstand tussen de 32-jarige
trainer-coach Dick Stam en de
spelers is niet groot. De jongens
spreken hun vriend en trainer,
die uit de vereniging is voortge
komen aan bij zijn voornaam.
Stam is te veel verenigingsman
en dat heeft natuurlijk zijn na-
en voordelen voor de club.
„Ze denken dat de liefde voor
de vereniging van de trainer een
vanzelfsprekende zaak is. Wat
ik voor deze vereniging doe zou
ik nooit ergens anders op kun
nen brengen. We hebben een
spelersraad en daar is erg goed
overleg mee mogelijk. Ik ben
geen man die het onmogelijke
van zijn jongens verlangt. Ea-ik
weet ook goed dat dp jongens
Dick Stam roept aanwijzi-
girigen naar zijn pupillen.
geen computers zijn en dat het
niet elke keer even goed kan
gaan. Het is een stel fijne jon
gens om mee te werken, geluk
kig wel. En zoiets is natuurlijk
ook een onderdeel om tot pres
taties te komen".
Hermes begon het seizoen min
der succesvol en verspeelde
door het feit dat er maar liefst
vier spelers bij de start van de
competitie geblesseerd waren
enkele punten. Tijdens de com
petitie wilde één van de interna
tionals Bert Bouwer, plotseling
weg en bij Rheinhausen inDuits-
land gaan spelen. Dick Stam
kon die speler tot andere ge
dachten brengen.
„In Duitsland krijgen ze een
aardige stuiver betaald. Elke
jongen die bij onze vereniging
weg wil zullen we niet tegenhoJ-
den. Maar gelukkig konden we
Bert voor het team behouden.
Dat is belangrijk, want onze ba
sis moet gewoon wat groter
worden. Om die basis groter te
krijgen behoeven echter geen
spelers van elders te komen,
want we hebben een behoorlijke
achterban bij de jeugd. Het
geen natuurlijk nodig is als je
mee wil gaan doen in de Europa
Cup wedstrijden".
Dick Stam is voor het zesde
jaar trainer bij de Haagse hand
ballers. Hij bracht ook Hermes
in de hoofdklasse en hoopt dat
zijn spelers Den Haag een
waardige plaats kan laten be
houden in het herenhandbal.
Sittardia was de opvolger van
het eens zo roemruchte en nu
ter ziele zijnde Haagse Opera-
tie'55, Duijvestein Wintersport
Hermes moet internationaal top-
handbal terug brengen in de
Residentie.
Dick Stam is niet tevreden over
het publiek. Hoewel tophandbal
toch belangrijk is en wij als
Haagse vereniging in één van de
vijf mooiste sporthallen van ons
land spelen zou het publiek eens
wat meer naar de Vliegermolen
in Voorburg moeten komen en
eens achter de jongens gaan
staan. Dat is niet alleen nodig
bij wedstrijden tegen Sittardia."
Over de financiering van de mo
gelijke Europa Cup wedstrijden
maakt Stam zich niet zo veel
zorgen. „Met onze sponsor heb-
.ben we een driejarig kontrakt
voor de competitie. Dat kon
trakt duurt nog één seizoen. Ik
geloof dat Duijvestein wel tevre
den met ons is. Vóór de Europa
Cup moeten we met hem praten
en er zal wel een oplossing ge
vonden worden. Dat weet ik
haast wel zeker. Het is erg fijn
te werken met die man. Hij
maakt het onze vereniging niet
moeilijk. Hoe je ook tegenover
een sponsor staat, tophandbal is
tardia. Een misstap, die volgefts J
cpach Stam mogelijk is in de| J
uitwedstrijden tegen E en O en
AHC. Al moeten de Hagenaars 2
ook deze moeilijke uitwedstrij-! t
den nog spelen, geloof in de titel: r
is er zeker. I i
ARTHUR VAN RIJSWIJK
i
Eindhoven - Ajax
NAC - Sparta
FC VW - FC Den Haag
FC Twente - PSV
FC Utrecht - Haarlem
Telstar - AZ '67
Go Ahead E - De Graafschap
Feyenoord - NEC
FC Amsterdam - Roda JC
Eerste divisie
PEC Zwolle - SW
Volendam - FC Vlaardingen
Fortuna SC - W
Wageningen - Willem II
SC Cambuur - Excelsior
Veendam - FC Dordrecht
FC Den Bosch - Heracles
SC Amersfoort - FC Groningen
De wedstrijden aangeduid met komen voor op
toto formulier
J
niet mogelijk- zonder sponsor.
Sittardia heeft dan geen naams-
reclame van een sponsor, het
aannemersbedrijf Schreurs be
taalt echter wel alle tekorten bij
de club".
Duijvestein Wintersport Hermes
wacht op een misstapje van Sit-
j 1
BENTHUIZEN Het drieja
renplan van de trainer-coach
van de handbalhoofdklasser
Duijvestein Wintersport Her-
mes komt niet goed uit. Toen
de eigenaar van een Haags
sporthuis een sponsorkontrakt
aan ging met de handballers
van Hennes stelde coach Dick
Stam: „Over drie jaar moeten
we tot de Nederlandse top be
horen. Twee van de drie jaar
zijn bijna achter de rug en de
Haagse handbalformatie staat
met een punt achterstand op de
tweede plaats in de hoofdklasse
met een voorsprong van acht
punten op nummer drie.
Deelneming aan de strijd oi.
Europa Cup 11 kan Hermes
moeilijk meer ontgaan, Voor het
eerst na vier jaar bracht de
ploeg van Stam de tienvoudige
landskampioen Sittardia afgelo
pen zondag in eigen huis een
nederlaag toe. In een boeiende
wedstrijd werd met 18-16 ge
wonnen.
In het door haar eerste burger
in de landelijke bekendheid ge
komen Zuidhollandse Benthui
zen is Dick Stam genezende van
gordelroos. „Daar heb ik enorm
veel pijn van gehad. Afgelopen
zondag, enkele kilometers vóór
Sittard, werd ik ook niet goed.
Tijdens de wedstrijd had ik er
geen last van. Maar ik moest het
wel bezuren na de zege toen de
jongens mij op de schouders
hadden genomen. De pijn op de
terugreis was erg hevig. Tijdens
zo'n' wedstrijd voel je echter
niets. Je bent dan te veel met
het gebeuren bezig. Een mooi
voorbeeld is natuurlijk kiespijn.
Je krijgt pas werkelijk pijn in
je mond al je niets om handen-
hebt"
Dlck Stam stelt nu opgewekt
vast dat als zijn jongens geen
ount meer versnelen ze noe
Typerend voor de inzet waarmee Hermes dit seizoen naar
succes reikte. De ploeg gaat voor geen enkele tegenstan
der opzij.
kampioen van Nederland wor
den. Volgens de Hagenaar is
Sittardia na de nederlaag tegen
zijn ploeg rijp om nog meer
verliespunten op te lopen.
Het zat er dik in dat we Sittar
dia zouden verslaan. We gingen
met een enorm zelfvertrouwen
naar Limburg. Vergeet niet dat
het op 19 januari 1975 voor het
laatst was dat Sittardia van ons
kon winnen. Daarna speelden
we steeds gelijk. Maar naast de
overwinning was het belangrijk
dat mijn jongens bij een achter
stand van 13-10 en na het mis
sen van drie strafworpen terug
konden komen. Dat is de kracht
van mijn ploeg."
De grote tijden van Sittardia
zijn na dit seizoen achter de rug.
Hermes is een ploeg met'toe
sponsors is het fijn, dat in de tafeltenniswe
reld geen onderscheid wordt gemaakt tussen
profs en amateurs. Bij Olympische sporten
kan er niets gedaan worden, terwijl je bij
ons hoewel ik het niet allemaal fraai vindt,-ii
dood gegooid word met reclame. Wat mij'A'
betreft hoeft tafeltennis ook nooit een Olym
pische sport te worden".
Toch ook in het door sponsors hel verlichte^
tafeltennisbolwerk pakken zich donkere a|j
wolken samen. Delta Lloyd, de club van
Bert van der Helm, heeft de kraan al dicht- m(
gedraaid (het damesteam speelt al pro deo) y0(
en volgend jaar zal ook de kampioen niet jn
meer worden betaald. Reden voor hem om
al voorzichtig naar een andere werkgever uit
te kijken („Tafeltennis is een kwestie van Op
training en dat kan je niet in de avonduur- irA
tjes doen") maar nog meer om de noodklok sp<
te luiden. „Als deze ontwikkeling zich voort ni«
zet, ligt de topsport binnen de kortste tijd un
op z'n kont, want sponsoring is noodzaak cis
hier, omdat de staat niets doet Hoe minde: ha
sponsors overblijven, hoe minder topspon ril
je hebt Dan blijft er ook bij tafeltennu eei
straks niets anders over dan interlands te iet
gen Liechtenstein. Spannende wedstrijdet vo
hoor, maar ook frustrerend". I he
Kapot
Bij de kentering is de wereld van tafel
bal bat ook niet vrij te pleiten. Het
natuurlijk belachelijk dat vele sterke l
sponsorde clubs niet eens zelf een trainei
hebben. Delta Lloyd is een van de vel<
slechte voorbeelden. „Nu heb ik zelf geluk
kig een diploma van bondstrainer, maai
eigenlijk hoort er iemand achter je te staar
Met het eigenwijze „We weten het allemaj
zelf zo goed", maak je wel je hele ima*
van je sport kapot. Ik geloof dat de bos n
bij een sponsorcontract de eis zou moet» I
stellen, dat er dan ook een trainer mo< J
komen".
Het is niet louter rozegeur en maneschij fl
in de sport die momenteel op de rand sta: V
van een historische promotie. Gejuich ma
het gemis van een centrale trainingO), d
matige coördinatie tussen spelers en trainer
en de slechte voorbereiding op het alles lx
shssende duel tegen België („Ik ga een paa
keer naar Hazerswoude om met Bettin
Vnesekoop voor het mixeddubbel te trainer
Daar blijft het bij") niet overstemmen. Ber
van der Helm verzwijgt kritiek niet, zolanj 'li
hij speelt en hij, hoe dan ook, vooruit wil
De kampioen neemt geen genoegen met eel
historisch record morgen, is niet tevredeJ eL
met internationale erkenning die moge blijc(
ken uit zijn plaatsing voor de wereldkam
pioenschappen volgende maand. Het enigt^
dat hij wil is behoren tot de Europese top
De kampioen van Zoeterwoude is een top. j1
sporter geworden. I
KEES KOOMAÏ n
Cor du Buy kan komend weekeinde Bert van der Helm
mogelijk opnieuw feliciteren. Het kand de tiende titel voor
Van der Helm zijn.
De kampioen van Zoeterwoude kwam dus
veel verder dan verwacht en dankt het
achteraf aan Bert Onnes,' verguisde en ge
vierde tafeltennisexpert die in elk geval één
kwaliteit had: hij onderkende talent Omdat
de afdelingstrainingen destijds propvolle za
len opleverde, zond Onnes massa's aspirant
talenten heen, maar niet Bert van der Helm.
„Op dat ogenblik, ik was een jaar of twaalf,
dacht ik pas echt: Nu moet ik doorgaan. De
rest gaat vanzelf, is een groeiproces. Op een
bepaalde dag zeggen ze: En nu ben je een
topsporter. Daarna blijf je steeds meer wil
len". Van die eerzucht is de veelvoudige
kampioen nog geen grammetje kwijt ge
raakt Daarom is het te verklaren, dat hij
de interland van 4 maart tegen België per
soonlijk veel belangrijker vindt dan de tien
de titel. In een plaatsje dichtbij Luik name
lijk wordt beslist over de promotie naar de
superdivisie (Bert van der Helm: „We win
nen met 7—0. Ik zou niet weten, welke partij
verloren moet worden") en over de toekomst
van Bert van der Helm. Luister maar: „Toen
ik drie jaar geleden bij Delta Lloyd kwam
wilde ik maar een ding en dat was doorbre
ken naar de Europese top. Het is niet gelukt,
maar het kan nu volgend jaar gebeuren. In
de Superdivisie moeten de klappen gaan
vallen. Het is toch machtig als je tegen
Hongaren kunt spelen? Het is ook de enige
manier om op de Europese ranglijst te
komen: Uitslagen boeken in die superdivisie.
In die B-groep kan je alles winnen en dan
kom je nog niet op die ranglijst Daarom
moet het volgend jaar gebeuren, anders lukt
het nooit meer. Zo heb ik dus gelukkig weer
een ideaal om voor te werken".
Rietje
Kritikasters zullen lachen om zulk een am
bitie van een tafeltennisser die al twee
lustrums bezig is de sprong naar de interna
tionale top te maken, maar vergis u niet
De mentaliteit van Bert van der Helm, in
beginsel het zwakke „wapen" van elke Ne
derlandse sportman bij confrontaties bui
ten de grenzen, is honderd procent gewij
zigd. Het talent uit Zoeterwoude beeft niet
meer als een rietje, voor alleen maar repu
tatie.
„Als ik nu tegen iemand speel, van wie ik
nog nooit gehoord heb, ga ik ervan uit dat
ik win. Vroeger dacht je bij voorbaat: Oh,
dat is een Tsjech die partij moet ik verlie
zen. Ik ben bewuster geworden en ik heb
ook een bepaalde regelmaat gevonden: 's
morgens werk ik, 's middags train ik en 's
avonds geef ik training".
Bert van der Helm spreekt, met de armen
over elkaar geslagen, vanuit een rieten stoel.
Tegenover hem in de gezellige eengezinswo
ning zit Ellen, die met haar meisjesnaam
Kort ook een reputatie opbouwde in het
taf el tennis wereld je. De familie Van der
Helm is „gesetteld", zoals dat heet en de
tafeltennissende kampioen voelt zich er wel
bij. Niet dat hij is uitgegroeid tot een won-
dermens die geen zwakke punten meer
heeft Zeker niet „Je hebt wel eens van die
momenten dat het tot hier (hij wijst naar
zijn nek) zit en daarom stop ik er ook wel
eens mee om dan weer met volle kracht
vooruit opnieuw te beginnen. Ik erger me
namelijk vreselijk, als het minder goed gaat.
Dan train ik maar weer furieus en dan gaat
het weer beter. Nog steeds ga ik vooruit
Dat houdt je bezig". Daarom krijgt Bert van
der Helm er nooit genoeg van en weet zich
daarbij gesteund van een ideale trainings
mogelijkheid.
De 28-jarige tafeltennisfanaat wordt bij
Delta Lloyd betaald voor zijn training en
prestaties. Tot ergernis van velen die de
tafel tennissport, denkend aan hun eigen
escapades op de groene tafel, als een recrea
tie beschouwen. Zij moeten zich bedenken
dat Bert van der Helm als tegenprestatie
voor het salaris" elke dag opnieuw 2 1/2
uur moet trainen en vaak in de avonduren
ook training moet geven. „Als je ons gaat
vergelijken met topatletiek, dan zijn we
inderdaaddaad een stel malle pingpongers.
Maar als je kijkt naar andere sporten, staan
ze daar nog veel meer te rommelen. Daarbij
komt, dat tafeltennis ondergewaardeerd
wordt. Ik vindt het een terechte zaak, dat
een tafeltennisser betaald wordt, als hij het
tenminste waard is. Inderdaad ben je een
halve prof, maar de bedragen worden
schromelijk overdreven. Ook moet men be
denken, dat sponsoring niet gebeurt, omdat
de mensen je zo aardig vinden. Ze doen het
om er wat uit te halen".
Dan toch blijft de vreemde situatie, dat
sponsors zich in het voor toeschouwers niet
louter aantrekkelijke tafeltennis, verdringen
om clubs te steunen. Bert van der Helm,
vaagt de vraagtekens weg met: „Voor de
Bert van der Helm geconcentreerd in actie.
