Taktiek Ivic nog
niet zo simpel
FEYENOORD PAKT WEER EEN PUNT
Malaise in Kuip ten top
Van dolleman tot
selectie Oranje
FC Den Haag
ervaart
bij Ajax:
HUGO HOVENKAMP:
SZ3HHHI
ALKMAAR Nog geen vier maanden geleden zag Hugo Hoven-
kamp het voetballeven niet zonnig meer in. De door Hans Kraay
van middenvelder tot vleugelverdediger getransformeerde debu
tant in de selectie voor Oranje, beleefde nog maar weinig plezier
aan zijn broodwinning. Met zoveel tegenzin meldde hij zich op
de dagelijkse training van AZ., dat hij het liefst kruipend zou
zijn teruggegaan naar zijn geboortestad Groningen. Die periode
van verregaande onvrede heeft Hugo Hovenkamp inmiddels afge
sloten. Met succes zelfs, want binnen vijftien wedstrijden baande
hij zich een weg naar Oranje.
Hovenkamp: „Het is allemaal erg snel gegaan. Inderdaad zag ik
aanvankelijk niets in die plaats van linksback. Na de nederlaag
tegen Ajax in Alkmaar, waar Ling de vloer met me aanveegde,
wilde ik zelfs stoppen met voetballen. Ik vond mezelf een goeie
middenvelder maar Kraay bleef volhouden dat ik als verdediger
nog beter tot mijn recht zou komen. Ik weigerde dat te geloven
en speelde daardoor zonder enige overtuiging en spelvreugde".
Binnen het spelconcept dat Kraay A.Z. liet spelen is alle ruimte
voor Hovenkamp om zich uit te leven. Hovenkamp realiseert zich
dat ook: „Achteraf moet ik zeggen dat Kraay gelijk heeft. Die
backplaats is helemaal niet zo'n saaie plek als ik in eerste instantie
dacht. Zeker niet bij A.Z., dat aanvallend voetbalt. Van Rijnsoever
en ik kunnen ongestoord opkomen. Vooral nu het overnemen
in de verdediging steeds beter gaat, vallen er geen gaten meer
wanneer een van ons over de middenlijn gaat".
Hovenkamp, razendsnel, zowel met als zonder bal, heeft dat
bliksemsnel oprukken verheven tot een aparte en door hem innig
gekoesterde kunst. Hovenkamp: „Het sticht verwarring bij de
tegenpartij als je ineens uitbreekt. Aanvankelijk had ik het daar
moeilijk mee, want het gebeurt nogal eens dat je de diepte ingaat
zonder de bal te krijgen. Dan krijg ik a la minute zwaar de pest
in. Dat is inmiddels ook voorbij. Van Hanegem heeft me uitgelegd,
dat ik, ook wanneer ik de bal niet krijg, toch van grote waarde
ben omdat ik mannetjes naar me toetrek, waardoor de bewaking
van Kees Kist minder zwaar wordt".
Het is een groot misverstand om na al die opwekkende woorden
Hugo Hovenkamp
van Hugo Hovenkamp te veronderstellen dat zijn voetbalpad dit
seizoen over rozen is gegaan. Tamelijk vers in het geheugen ligt
nog de beruchte wedstrijd AZ Roda, waarin Hovenkamp een
van de spelers was die spotte met alle bestaande fatsoensnormen
door als een niemand ontziende dolleman te schoppen naar alles
wat bewoog.
Hovenkamp, tegen zijn gewoonte in zeer ernstig: „Een absoluut
dieptepunt in mijn carrière. Nadat ik mij vorig seizoen in een
directe confrontatie met Jan Peters ernstig had misdragen, nam
ik me heilig voor me nooit meer zo te laten gaan. In het duel
met Roda ging het echter weer helemaal mis. Ik had een waas
voor mijn ogen. Ik heb er nachten van wakker gelegen dat ik
me tegen Roda als een beest gedragen heb".
Hugo Hovenkamp had toen privê-moeilijkheden die inmiddels zijn
opgelost. Sinds enkele weken huist hij in Leerbroek, in de riante
boerderij van de Van Hanegems. Hovenkamp: „Een ideaal paar
om tot rust te komen. Dat kan je ook aan mijn spel merken.
Sinds ik het huis uit ben, gaat het steeds beter. Ik werkte o.m.
voor halve dagen in de zaak van de Molenaars, maar tot 1 maart
hebben ze mij verlof gegeven om mij in de gelegenheid te stellen
orde op zaken te stellen".
Hovenkamps toekomst ligt voorlopig in Alkmaar. Zijn contract bij
A.Z. loopt pas aan het eind van het volgende seizoen af. Normaal
gesproken tenminste, want Hovenkamp liet duidelijk doorscheme
ren dat zijn stijgende prestatiecurve ook bij andere clubs niet
onopgemerkt is gebleven.
ROB HARTOG
Uitblinker René Notten aast op de
bal. Simon van Vliet schermt de,
gevaarlijke Amsterdamse middenvel-'
der af.
FC Den Haag
zaterdag
tegen NAC
DEN HAAG Het verplaatsen
van het toernooi om de we
reldtitel schaatsen naar Heer
enveen heeft FC Den Haag
doen besluiten de competitie
wedstrijd tegen NAC niet zon
dag maar zaterdagavond,
aanvang 20 uur, in het Zuid
erpark te spelen.
AMSTERDAM Dat het nog niet meevalt het door velen verguisde,
maar toch niet weinig lucratieve systeem van Tomaslav Ivic te
hanteren heeft diens collega Anton Malatlnsky gisteren ervaren. De
Joegoslavische trainer van A|8X riep allerwegen geweeklaag op over
zijn taktiek om met twee vrije verdedigers te opereren met daarvoor
een voorstopper die op zijn beurt weer een scherm middenvelders
voor zich heeft. Ter vervolmaking van Ivic' strijdplan, dat Ajax toch
naar het voorste plan stuwde, placht de licht ontvlambare Joegoslaaf-
twee spitsen in de frontlijn te posteren die - geassisteerd door
beurtelings opkomende middenvelders voor gevaar en liefst doel
punten moeten zorgen. Ondanks de afkeer die Ivic bij tallozen daarmee
opriep had hij succes en dat heeft de trainer van FC Den Haag
kennelijk geïnspireerd. Malatlnsky stuurde zijn ploeg gisteren met een
van ivic afgekeken taktiek het veld in, maar het plan vlei in duigen.
Al na een half uur leek Ajax op rozen te zitten, nadat een gretige
hoofdstedelijke ploeg de rammelende Haagse gelederen keer op keer
aan het wankelen bracht en Notten en Geels scoorden.
„Ik heb het voor de wedstrijd al
tegen Simon van Vliet gezegd",
verklaarde Aad Kila na afloop, „dat
we met dit systeem de mist in
zouden gaan. Op de training was
al gebleken dat we het niet goed
aan konden. Als een tegenstander
komt moeten de twee ausputzers
niet allebei blijven staan. Eén van
beide moet er uit komen. Dat ge
beurde niet. Bovendien kwam in
deze taktiek het middenveld te
zwemmen. Je wist gewoon niet
meer welke opkomende Ajaxman
je moest aanpakken".
Ajax walste inderdaad in de eerste
dertig minuten over FC Den Haag
heen. Er klopte nauwelijks iets in
de Haagse organisatie, waardoor
de formatie van Ivic een enorme
druk kon ontwikkelen. De twee
treffers van Ajax waren dan ook
een correcte afspiegeling van het
Amsterdamse overwicht. Een op
merkelijke rol in de agressieve
openingsfase van Ajax was wegge
legd voor René Notten, de wat op
de achtergrond geraakte midden
velder. De ex-Twent paarde een
grote werklust, evenals de meeste
andere Ajacieden, aan een scherp
overzicht, waardoor ook later in
de wedstrijd talrijke voortreffelij
ke passes ontstonden.
Het was dan ook niet verwonderlijk
dat Notten een leeuwendeel in de
Amsterdamse produktie voor zijn
rekening nam. Eerst verraste hij
doelman Hans Galje (uitstekend) in
de veertiende minuut met een ver
hard schot (1-0) om een kwartier
later drie Haagse verdedigers te
misleiden en Ruud Geels een niet
te missen kans te schenken: 2-0.
De blonde spits van Ajax had voor
die treffer overigens twee pogin
gen nodig, hetgeen typerend
mocht heten voor de wijze waarop
hij gisteren acteerde. De anders zo
trefzekere Haarlemmer kreeg tij
dens het hele duel meer dan een
handvol kansen, maar schoot uit
de fraaiste posities naast. Later
verklaarde de kandidaat voor het
Nederlands elftal: „Ja, ik heb er
een hoop gemist. Maar in andere
wedstrijden heb ik verscheidene
keren het winnende doelpunt ge
maakt. Dus....".
Geluk
Anton Malatlnsky had vóór de
beide ausputzers Ouwehand en
Van Vliet Martin Toet als bewaker
van Geels aangesteld, die van
geluk mocht spreken dat zijn di
recte tegenstander zijn vizier zo
slecht had afgesteld.
De niet benutte kansen, waarover
Tomaslav Ivic zich mateloos langs
de zijlijn opwond, hoewel hij na
afloop met een ferme glimlach
verklaarde er niet zo somber over
De bal ligt In het doel van Ajax, nadat de niet zichtbare Hoekema de bal uit een
pass van Albertsen (links) langs Schrijvers heeft gewerkt, Perazic kan er nauwelijks warm
voor lopen.
te zijn, ontnamen Ajax het spran
kelende van de beginfase. Dartelde
Simon Tahamata in het eerste half
uur nog watervlug langs zijn te
genstanders. sneden de dieptepas-
ses in die periode nog messcherp
door de Haagse linies, gaandeweg
nam het soepel verkregen over
wicht van Ajax af. FC Den Haag'
sloot de rijen in de bekende con
ceptie, één laatste man (Ouwe
hand), één voorstopper (Van Vliet),
en Toet naar het middenveld. Maar
deze wijzigingen waren kennelijk
niet naar de zin van Malatinsky,
want hoewel zijn ploeg daardoor
beter partij kon bieden, omdat er Acllt6l00S
wat meer evenwicht op het mid
denveld ontstond, na de pauze
herstelde hij grotendeels zijn tak
tiek. „Malatinsky stelde óns initia
tief niet op prijs", verklaarde Ou
wehand later. „Terwijl het toch
was gebleken dat die greep met
twee ausputzers nauwelijks func
tioneerde".
Toch verliep het In de tweede
helft beter met FC Den Haag dat
van het ver teruggevallen Ajax
ook mogelijkheden kreeg om zich
iets meer te onderscheiden. Bij
de Amsterdammers was de bewe
ging grotendeels uit de ploeg,
maar er bleven zich kansen voor
doen die vooral Geels echter ach
teloos aan zich liet voorbijgaan,
hoewel hl] eenmaal op de paal
kopte. En passant kwam FC Den
Haag nog in kansrijke positie toen
Hoekema de bal uit een lage
voorzet van Albertsen langs
Schrijvers werkte (waarna de al
voorziene wissel Hoekema-Swa-
nenburg onmiddellijk werd uitge
voerd), maar vanaf dat moment
kon de ploeg van Malatlnsky niet
meer omschakelen. De durf ont
brak om Ajax, dat er rijp voor
was, een punt afhandig te maken,
hetgeen voor een deel werd ver
oorzaakt door het ondermaatse
spei van Perazic. De Joegoslaaf
werkte zo remmend op de Haagse
acties dat er nauwell|ks kansen
ontstonden. Malatlnsky verving
Ouwehand („Waarom zet ie er
nou geen aanvaller in?") door
Tempelaar, maar enig effect had
het niet. Terwijl op de tribune
aanhangers van beide ploegen
lichtelijk slaags raakten sudderde
het duel naar het einde. Ivic
bracht nog Hulshoff en Arnesen
voor Tahamata en Ling (tegenval
lend) In het veld, maar ook dat
had weinig rendement. Ajax,
waarvan Suurbler nog de gele
kaart kreeg voor een tackle con
tra Hoekema, was tevreden. Het
publiek niet.
FRANK WERKMAN
Scoreverloop: 14, Notten 1-0: 27. Geels
2-0; 70. Hoekema 2-1. Scheidsrechter:
Mulder; Toeschouwers: 10.000.
AJAX: Schrijvers; Suurbier, Krol,
Dusbaba, Van Dord; Schoenaker.
Notten, Zuidema; Ling (Hulshoff),
Geels, Tahamata (Arnesen).
FC Den Haag: Galjé; Jol. Ouwe
hand (Tempelaar), Van Vliet, Toet.
Korevaar; Kila, Perazic, Albertsen;
Hoekema (Swanenburg), Van
Leeuwen.
■1
ROTTERDAM Op de voorpagina van het
(gratis) Sportblad Feyenoord, geredigeerd door
volbloed aanhangers van de club, stond giste-
ren „Feyenoord-honkbal gaat er weer tegen
aan". Toeval waarschijnlijk maar het wordt
langzamerhand wel tijd dat de supporters zich
Inderdaad tot Feyenoord-honkbal wenden want
met Feyenoord-voetbal Is het een hopeloze
misère. De malaise werd tegen FC Amsterdam,
ten top gevoerd. Zo slecht was dit duel dat
men het gezien moet hebben om het te
geloven. Beschrijven Is nauwelijks mogelijk.
Men moet daarom trainer Boskov met een
schep zout nemen. Hij wil zijn spelers niet
afvallen en sprak van grote individuele inzet die
echter collectief niet tot uitdrukking kwam.
Maar hij zei ook waarheden die er niet om
logen: „We moeten meer werken, we zullen
naar een nieuw trainigssysteem moeten dat
verfrissing brengt, we moeten het zelfvertrou
wen herwinnen". Met andere woorden: Feye
noord moet op de helling. De ploeg heeft, wat
Boskov noemde, de „kleintjes" gehad, vier'
achter elkaar, en er drie punten uit gehaald en
slechts eenmaal gescoord (Eindhoven thuis).
Van Telstar werd verloren, tegen de Eagles en
FC Amsterdam werd puntloos gelijkgespeeld.
Het legioen wonderlijkerwijs toch nog 18.453
kijkers op de tribunes heeft de moed
Voor Jan Verheijen (links) is in de dug out een
schopstoel gevonden nu hij inzet is van de ruil
(met bijbetaling door Feyenoord) met Gerard
van der Lem van Roda JC. Zijn gebaar lijkt niet
als afscheid bedoeld maar eerder als „zeg maar
dag tegen de titel" voor het erbarmelijk spelend
Feyenoord. Ook Joop van Daele en Wim Jansen,
die na de rust speelden, zien het somber in.
Het is de laatste weken al blij als Feyenoord
een punt pakt. wat dan gisteren nog te danken
was aan de tegenstander die enige riante kan
sen kreeg maar of uitgesproken zwak was
(Meijer) of geen durf had (Cees de Jong) om
van de mogelijkheden te profiteren.
Schamel
FC Amsterdam is zo gewend blij te zijn met
een puntje, dat het tegen Feyenoord de kans
om er twee te incasseren liet liggen. Trainer
Pim van de Meent raaskalde na afloop met een
woordgebruik dat het niet voor herhaling vat
baar is, over het bitter zwakke Feyenoord en
veroordeelde daarmee tevens zijn eigen man
nen. die zelfs van dit schamele ploegje niet
konden winnen.
Want schamel was het, van beide zijden. FC
Amsterdam had dan nog Leen v.d. Merkt en
doelman Jongbloed die uitblonken, Feyenoord
had niemand. Alleen Vos en Kreuz werkten
behoorlijk. De rest liep wel maar zonder enig
nut en derhalve zonder enig effect.
De ene slechte pass na de andere, balverlies
aan de lopende band. Het zegt toch wel iets
dat de al weken „stilstaande" Wim Jansen,
tegen de rust ingezet voor Melis, een opvallende
partij vertolkte in dit sukkelende troepje waarin
zelfs Rijsbergen zich enige malen vergaloppeer
de, omdat hij het tenslotte ook niet meer wist.
Als FC Amsterdam wat meer durf had gehad,
als het iemand had bezeten die een gericht
schot had kunnen afvuren, zou Feyenoord dat
ene punt ook niet hebben gepakt.
HERMAN VAN BERGEM
Scheidsrechter: Van Dijken. Toeschouwers: 18.453.
Feyenoord: Treytek; Schneider, Rijsbergen. v.d. Korput
(van Daele). Vos; Kreuz. De Jong. Van Deinsen; Melis
(W. Jansen), N. Jansen, Vreysen.
FC Amsterdam: Jongbloed; De Jong. De Leeuw. Koop
man. Swart; Bianchi. Van Veenendaal. Otto, Meijer
(Swerissen). v.d. Merkt. Wetzel
^Bi
