GROTE FARFISA ORGELDEMONSTRATIE!
jor „Het gerucht" ging
Gerard Cox weer aan sigaret
Henri Georges Clouzot
verdiende zijn loon met angst
Wielerprof Huizebosch
wordt weer tegelzetter
^7DAG 14 JANUARI
1977 LEIDSE COURANT PAGINA' 9
ADVERTENTIE
OP ZATERDAG 15 JANUARI
DOOR DE BEKENDE ENGELSE ORGANIST: LES BONNER! van 11.oo tot 13.00 en 14.00 tot 16.00 uur.
FARFISA ORGELS Modellen voor de klassieke, populaire en theater-organist.
reeds vanaf 2.345.-
natuurlsjk ook naar: DE LE|DSE PIANO- EN Uf Stationsweg 11-17
ORGELHANDEL SINDS 1921 «VI Leiden. Tel. 071-122858
e Graaf verwijdert wat lipstick van Gerard Cox's gezicht tussen de opnamen van „Het gerucht" door.
Vervangers in
judoploeg
DEN HAAG De nationale
judo-ploeg, die morgen en zon
dag deelneemt aan een sterk
bezet internationaal toernooi in
Parijs is op twee plaatsen gewij
zigd. In het lichtgewicht komt
Harry van de Brand uit voor
Harry Peters en in het super-
zwaargewicht neemt Peter Ade
laar de plaats in van nationaal
kampioen Wil Peters. De ploeg
bestaat verder uit Ben van der
Eynde, Herman Boersma,Rik
Bakker, Jan Bosman en Bert in
den Berken.
Kans op prijzen
bij Den Haag-PSV
DEN HAAG De noodzaak bij
FC Den Haag om de medische
apparatuur te verbeteren, kon
niet uitgevoerd worden omdat
het geld ontbrak. Door het orga
niseren van een verloting hoopt
men de financiën bijeen te krij
gen. Voor en tijdens de wed
strijd tegen PSV zullen vijfdui
zend loten te koop worden aan
geboden tegen een gulden per
stuk. Behalve de wetenschap
mee te werken aan verbetering
van de apparatuur heeft men de
kans een van de fraaie prijzen
in de wacht te slepen.
Lex Schoenmaker
,,dode zenuw"
(Van onze sportredactie)
DEN HAAG Eindelijk is de
oorzaak vastgesteld van de bles
sure waarmee FC Den Haags
middenvelder Lex Schoenma
ker al langdurig kampt Het is
een zenuw in de voet die „dood
ligt". Deze zenuw moet geprik
keld worden. Intussen is
Schoenmaker wel aan een zeer
lichte training begonnen.
Shirley Babashoff
zwemt niet meer
LOS ANGELES Shirley Ba
bashoff, de Amerikaanse zwem
ster die door een ongehoorde
krachtsexplosie op de 4 x 100
meter vrije slag voorkwam dat
de Oostduitse meisjes met alle
Olympische gouden medailles
Montreal zouden verlaten, heeft
aangekondigd, dat zij met de
wedstrijdsport stopt.
Shirley Babashoff, twintig jaar,
wil zich concentreren op haar
pas begonnen studie economie.
•c wiiiinK geen Marina «t braai de eerste lessen in make-up onder het toeziend oog van regisseuse Nouchka van Brakel.
Henri-Georges Clouzot, die gisteren op
69-jarige leeftijd aan een hartaanval over
leed, zal de geschiedenis ingaan als de
Franse regisseur, die met films als „Le
salaire de la peur" en „Les diaboliques"
de zaal in een wurgende spanning wist te
houden in de jaren vijftig. Toch was zijn
oeuvre veel omvangrijker dan deze op
effect berekende thrillers en we hebben
daar bijvoorbeeld nog op oudejaarsavond
via de televisie van kennis kunnen nemen,
toen zijn uit 1947 daterende politiefilm
„Quai des Orfèvres" werd vertoond.
De op 20 november 1907 in Niort geboren
Clouzot belandde na een rechtenstudie in
de journalistiek en werd vervolgens tekst
schrijver voor de chansonnier René Dorin.
Op 24-jarige leeftijd debuteerde hij als
scenarioschrijver voor de film „Un soir de
rafle" en na als assistent-regisseur o.m. bij
Anatole Litvak de fijne kneepjes van het
vak te hebben geleerd maakte hij in 1942
zijn eerste zelfstandige film „L'assassin
habite au 21". De Engelse short story
„Poison pen" over een anonieme brief
schrijver, die met zijn verdachtmakingen
dood en verderf zaait, stond model voor
zijn eerste grote thriller-succes „Le cor-
beau". Voor „Manon" verwierf hij in 1949
de Gouden Leeuw van San Marco op het
filmfestival in Venetië.
In 1953 viel de Prix Louis Delluc hem ten
deel voor het beklemmend relaas van vier
vrachtrijders, die een lading springstof
over een vrijwel onbegaanbare weg naar
'n oliebrand moeten vervoeren. Yves Mon-
tand, Charles Vanel en Peter van Eyck
speelden de hoofdrollen in „Het loon van
de angst", maar een klein rolletje in het
begin van de film was gereserveerd voor
Clouzot's toenmalige echtgenote Vera.
Diezelfde Vera zou twee jaar later veel
prominenter naar voren komen als de
vrouw, die via een duivels complot tussen
Paul Meurisse en Simone Signoret letter
lijk de doodschrik wordt bezorgd in „Les
diaboliques".
De hartaanval aan het slot van deze uit
1955 daterende film, werd voor Vera vijf
jaar later gruwelijke werkelijkheid.
Na een ingenieus spel tussen een in een
sanatorium verzameld gezelschap top
spionnen van verschillende nationaliteit
met een mysterieus open einde en „Le
Mystère Picasso", dat hem in 1960 de Grote
Prijs van de Franse filmindustrie oplever-
Curd Jurgens met donkere bril en Vera Clouzot tijdens de opnamen van „Les espions
Henri-Georges Clouzot (rechts) kijkt tevreden lachend toe.
de, veroverde Clouzot in datzelfde jaar ook
de Oscar voor de beste niet-Engelstalige
film met „La verité", waarin hij bewees
dat Brigitte Bardot niet alleen maar een
sex-symbool was, maar ook voor 'n ander
soort rollen te gebruiken.
In 1966 maakte Clouzot nog een vierluik
over de Oostenrijkse orkestdirigent Her-
bert von Kara jan voor vertoning op de
Franse televisie. De laatste jaren hoorde
men maar weinig van Clouzot, wiens ge
zondheid veel te wensen overliet. Een nieu
we hartaanval maakte ten slotte een einde
aan het leven van deze markante figuur
in de Franse filmgeschiedenis.
OTTO MILO
Directeur Van Goghmuseum ontslagen
AMSTERDAM De directeur
van het Van Goghmuseum in
Amsterdam, drs. E. R. Meijer,
die in februari 1976 door minis
ter Van Doorn werd geschorst
wegens een aanzienlijk tekort
op de museumexploitatie, is
thans bij Koninklijk Besluit
ontslagen. Het ontslag, dat 14
januari ingaat, is verleend we
gens „gebleken ernstige onzorg
vuldigheden in aijn beheer".
De heer Meijer overschreed in
1975 de hem toegemeten begro
tingspost van 1,1 miljoen gulden
met 6 A 700.000 gulden. Dit werd
in mei vorig jaar vastgesteld
tijdens de behandeling van het
beroep, dat hij bij het Ambtena
rengerecht in Amsterdam tegen
zijn schorsing had ingesteld. Bij
de uitspraak verklaarde het
Ambtenarengerecht het beroep
ongegrond. Het oordeelde, dat
de heer Meijer reeds lang voor
zijn schorsing op de hoogte was
van de kritiek van het ministe
rie van CRM op de financiële
consequenties van zijn artistieke
beleid.
Drs. Meijer deelde gisteravond
mee dat hij bij het Ambtenaren
gerecht tegen zijn ontslag in be
roep zal gaan op grond van
onjuistheden in de motivering.
Hij wist al sinds augustus vorig
jaar, dat de minister het voorne
men had hem te ontslaan. Ook
hiertegen had hij zijn raadsman
toen beroep laten aantekenen.
schaduw van de spectacu-
irerfilmingen van Corne-
lyan's „Een brug te ver"
zelhoff Roelfzema's „Sol
van Oranje", waardoor
hele stadswijken weer in
D uurksterrein veranderden,
er op het Nederlandse
O uur"°n' °°k op minder in het
printende wijze ijverig ge-
I aan een aantal speel-
D uur ffje |{0men(j voorjaar of
O uur£omer aj jgjj doop zullen
gehouden. Terwijl René
10 uu^e's „Een stille liefde"
I is voor de montage, de
van de Manders en Man-
lm „De peetmoeder" al in
0 uurscopen te zien is en Jos
0 uuf£ zijn portret van ,JRem-
bijna rond heeft, zit
ka van Brakel nog mid-
3 uurn haar verfilming van
erucht".
0 uurka van Brakel, die haar
0 uurn aJs speelfilm-regisseuse
0 uurtoon k°n spreiden in de
O uuraenende korte kinderfilm
in de boom" en in de
u >lle laatste episode van de
rmoedige verhalen" van
O uur Heeresma, is de eerste
i0 uur in Nederland, die de
0 uurr'^ om 6611 avondvullen-
n te maken. Als thema
u uurlj de liefde van een 13-ja-
0 uurtje voor de 38-jarige, ge
le, vriend van haar ou-
)0 uu!*n hcfde die door hem na
aarzeling beantwoord
ka van Brakel ging daar-
10 uur van in je ik-vorm ge-
10 uurjn dagboek-achtige ro-
10 uur'an Hester Albach, die
10 uur6* eerst bij de opnamen
lig en nieuwsgierig om
ren kijkend onmiddellijk
n toevoegt: „Maar van
)0 uuroek zaJ wel niet veel zijn
bleven. Dat was trouwens
)0 uur'praak' zou me ^et
ien met de manier waar-
verfilmd werd. Als ik het
(maal bekijk herken ik
iel veel van de sfeer uit
jeugd", zegt Hester, die
els al een tweede roman
iel heeft staan, die de titel
Veel heeft ze niet te vertellen,
het is haar eerste filmervaring
en ze voelt zich als Alice in
wonderland.
Hoewel ze niet deelnemen aan
dit „intieme dineetje" zijn haar
filmouders Kitty Courbois en
Dolf de Vries wèl achter de
schermen aanwezig. Omdat men
het restaurant een stemmige
sfeer heeft trachten te geven
met wierook, dat zo'n penetran
te geur verspreidt, trekken we
ons even terug in een aangren
zende ruimte, waar Dolf op
merkt „Je zou zeggen dat het
een echte eetfilm wordt. De eer
ste opnamen waren al in restau
rant Bali in Scheveningen. Daar
kregen we 'n gigantische rijstta
fel voor ons neus, die telkens als
we 'n hapje namen weer werd
aangevuld. Sedertdien heb ik
geen hap indisch eten meer
door m'n keel kunnen krijgen".
Wat Kitty Courbois alleen maar
kan beamen.
Doordat hij 'n eigen cabaretpro
gramma heeft en boeken
schrijft is Dolf de Vries zo'n
beetje baas over eigen tijd. „Zit
je bij een toneelgezelschap dan
kun je in de meeste gevallen het
filmwerk wel vergeten. Het is
slopend om zo'n hele dag op de
set rond te hangen en dan 's
avonds nog in 'n ander deel van
het land op de planken te moe
ten staan", zegt Dolf, die in
april-mei weer op moet draven
voor de laatste opnamen van
„Soldaat van Oranje". Terwijl
hij peinzend over zijn toch al
een beetje dunnende blonde
haar strijkt zegt hij een beetje
zorgelijk „En voor die opnamen
zal ik me kaal moeten laten
scheren".
Intussen is er beweging geko
men in het restaurant. „Wilt u
stil zijn en niet voor de ingang
heen en weer lopen", klinkt het
vermanend en dan „Laat de
kreeftensoep maar komen en
zonder al die hete walm.
De camera doet het blijkbaar
weer en het eetfeest kan begin-
OTTO MILO
„Een gezonde relatie" draagt.
„Het gaat over de huidige jonge
generatie. De meeste jongeren
m Amsterdam bijvoorbeeld we
ten niet wat ze willen. Over dat
probleem gaat mijn boek".
De opnamen van die dag vinden
plaats in de bistro Paardenburg
in Ouderkerk aan de Amstel.
Hoewel het maar om een paar
minuten film gaat het eerste
intieme etentje waarvoor de
man het meisje heeft uitgeno
digd heeft men de hele zaak
afgehuurd en omdat de camera
nogal nukken vertoont wordt
het beslist 'n latertje. Terwijl de
filmploeg wachtend op de repa
ratie wat rondlummelt en het
eten op het fornuis staat te ver
pieteren hebben we ruimschoots
de gelegenheid om hier en daar
een praatje te maken.
Een .gedistingeerd grijs-gemaak
te Gerard Cox, die de huis
vriend speelt, biedt ons 'n siga
ret uit een pakje van een be
kend merk aan en zegt daarbij
waarschuwend „Het is St. Mi
chel, denk er om. Ik rookte hele
maal niet meer, maar voor de
filmrol moest ik weer. En ja,
dan ga je tussen de opnamen
tijdens al dat wachten met ro
ken door. Het spul wat er in dit
pakje hoort te zitten kan ik echt
niet verdragen, vandaar St. Mi
chel. Ik heb 19 draaidagen en
misschien worden het er wel
meer, maar als ze voorbij zijn,
stop ik onmiddellijk weer met
roken".
Zijn tegenspeelster, de zestienja
rige Marina de Graaf na het
testen van honderden meisjes
uitverkoren om de hoofdrol in
„Het gerucht" te spelen „vanwe
ge haar natuurlijkheid" ziet er
jong genoeg uit om voor 'n vroe
grijpe 13-jarige door te gaan.
(Van onze sportredactie)
NUEVEEN Albert Hulzebo-
sch, de enige Drentse beroeps-
wielrenner, geeft er de brui
aan. Hij gaat zijn oude beroep
van tegelzetter weer uitoefe
nen.
Helemaal vaarwel zegt hij de
wielersport overigens niet. Na
lang aarzelen heeft hij er in
toegestemd tenminste nog een
jaar als amateur te rijden, zodat
zijn wielervereniging „De Ped
delaars" uit Hoogeveen met een
sterke ploeg aan de klassiekers
kan deelnemen. „Ik heb lang
geaarzeld, maar tenslotte doen
de bestuurders zoveel voor de
vereniging dat ik iets terug wil
doen. Het zal iedereen echter
wel duidelijk zijn dat ik niet
meer zo gemotiveerd zal koer
sen als in het verleden. Mijn
idealen zijn verdwenen, ik ben
niet meer gedreven".
De door het opheffen van de
ploeg van Ormas Sharp werk
loos geworden Drent maakt er
geen geheim van teleurgesteld
te zijn. Terecht beschouwt hij
zich als een van de betere be
roepsrenners van Nederland.
Toch heeft geen enkele ploeglei
der een beroep op zijn kwalitei
ten gedaan. Merkwaardig want
hij mag dan vorig seizoen door
een rugblessure minder hebben
geschitterd dan voorheen, hij
behoort toch zeker tot de betere
coureurs.
Ondanks het feit dat hij al op
27-jarige leeftijd zijn (echte) pe
loton moet verlaten, is hij niet
Albert Huizebosch zal als prof zijn arm niet meer
zegevierend heffen.
verbitterd. „Ik heb er geen spijt
van indertijd voor de beroeps-
wielersport te hebben gekozen.
Ik heb een prachtige tijd gehad
en wil mijn teleurstelling over
het niet verkrijgen van een con
tract niet op mijn sport afreage-
Nouchka van Brakel in gesprek met Gerard Cox (nauwelijks zichtbaar)
terwijl de filmploeg op de reparatie van de camera wacht.
