LANGS OMWEGEN Noordman verlaat Docos-jeugd f{ erslaafd aan Mario Lanza fiazerswoudse zanger en Lorretje fluit hem na f^innenstadswiiken andermaal Stegen Valkenbrugplan Brieven van lezers Verre Vrienden K O koffieconcert met Aafje Heynis „Endegeest" neemt Irene" feestelijk in gebruik Nieuwe lector i VUFTIEN MAANDEN GEEIST TEGEN LEIDSE INBREKER LEIDSE COURANT PAGINA J.. HOOR m''n omwe9en door staP en 'ar|P kom ik 9raa9 mensen tegen. Elke morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertellen wie TON u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn PIETERS geduldige telefoon is 071 12, 22 44; u kunt dan naar toestel 18 vragen. Het nieuwste blijspel van de bekende Engelse auteur Alan Ayck- bourn, „Verre Vrienden" wordt door toneelgroep Theater donder dag 20 januari op de Leidse Schouwburgplanken gebracht „Verre vrienden volgt op „Zo zijn onze Manieren" en „wat een gekke manen z'n vrouw dan" die in de vorige seizoenen door „Theater" werden gebracht Centraal in „Verre Vrienden" staat een weerziensfeestje dat enkele kennissen organiseren, voor een oude vriend, die inmiddels elders woont en zijn verlóófde heeft verloren. Zij houden het feestje om deze oude vriend te laten voelen dat hij nog echte vrienden heeft Kenners van Ayckbourns blijspe len zullen kunnen vermoeden dat het feestje heel anders verloopt dan werd verwacht, en dat ook hier weer de auteur grap op grap heeft gestapeld naast de rake karakteriseringen en de personen en hun relaties. Drie acteurs en drie actrices komen in het stuk voor, gespeeld door Margreet Blanken, Bea Meulman, Pauline van Rhenen, Edmond Classen, Eric van der Donk en Pim Peters. Regie en vertaling: Ger Thijs, die voor het eerst een grote schouwburg- voorstelling regisseert Aanvang 20.15 uur. LEIDEN K O geeft zondag 16 januari een koffieconcert in I de Kapel zaal van zijn gebouw aan de Haze winds teeg. Het con cert begint om half twaalf. Van af elf uur is er gratis koffie. De alt-zangéres Aafje Heynis en de pianist Rudolf Jansen verle nen hun medewerking aan het concert Aanvankelijk zou het concert in de foyer van de Burgeriijk^stang Mb 1808 man., èetunrd: L. H. Spring Mieloo. R. A. Koenm e Stadsgehoorzaal worden gege ven. Het aanstaande weekeinde heeft daar evenwel een duiven- tentoonstelling plaats. Het aan tal zitplaatsen in de kapelzaal is beperkt tot circa honderdtwin tig plaatsen. Het verdient aanbe veling kaarten te bestellen aan het bureau van K O, Oude Vest 45, Leiden, teL 141141 en 141200. OEGSTGEEST Psychiatrisch ziekenhuis «Endegeest" neemt donderdag 27 januari bet gebouw «Irene" aan de Endegeester straatweg officieel ingebruik. In bet gebouw zal dagbehandeling plaatshebben. Ter gelegenheid van dit feit en het feit dat op 27 januari het precies tachtig jaar geleden is dat de eerste patiënten in Endegeest werden opgenomen, zal er een feestelijke bijeenkomst in de grote ontspan ningszaal van het ziekenhuis worden gehouden. In dè koffiekamer van „Endegeest" is een expositie ingericht De bijeenkomst begint om drie uur. ZERSWOUDE Wie mocht denken dat Neder- ls arsenaal spagetti-zangers zich tot de rondbuiki- ilberti beperkt woont in dat geval niet in Hazers- ide en slaat de plank dientengevolge behoorlijk Hazerswoude heeft namelijk al sinds jaar en dag r eigen tenor. En de eigenaar van deze volgens woordenboek hoogste mannenstem, Leo Gelder- n, steekt zijn zanggave getuige zijn naambordje led^ niet onder stoelen of banken: Tony Costa-Tenore ot cko. van y Costa of zo u wil Leo Gelderblom beschikt over /an lstem die hem in staat stelt een acceptabele imitatie aanjbeste te geven van zijn idool Mario Lanza. Als een, bijz<het niet al te grote, ster kan Tony inmiddels rajgkijken op een carrière met al de daarbij behoren- en downs. Hoogtepunt vormde voor hem een in de Londense Royal Albert Hall, waar tze wereldsterren hem waren voorgegaan. Dankzij spontane inzamelingsactie in Alphen aan den Rijn, Leo ten overstaan van vele honderden Londenaren „Oh sole mio" ten gehore brengen. Al met al bleef wel zitten met een schuld van 1000 gulden want lijfhonderd in Alphen opgehaalde guldentjes waren voldoende alle kosten te dekken. „Hier in Hazers- ide zagen ze dat optreden waarschijnlijk niet zo neer in", mijmert de tenor, „er kwam hier geen stuiver los." Eigenaardig, want de Hazerswoudenaar die als lasser het dagelijks leven doorstapt, heeft immer met het nodige succes zijn muzikale gaven geëxposeerd. Op zijn tiende jaar galmde Leo reeds dat het een lieve lust was. Verwisselde talloze malen van zangkoor en selecteerde uiteindelijk uit ontelbare grootheden zijn hedendaagse favoriet Mario Lanza. „Ik ben verslaafd aan alles wat die man heeft gedaan", verklaart Leo en illustreert zijn opmerking met het openen van de platenkast waarin alle werken van Lanza stofvrij opgeborgen liggen. Zijn Italiaanse voorliefde is ook eenvoudig te hervinden in de naamgeving van zijn jongste nakomeling. Mario, Alfred, Arnold, San Gio- vannello, Angli, Otto, Calli, Enrico. Roepnaam: Mario. Leo's pad werd indirect ook doorkruist door zijn grote idool. Toen vriend en vijand eindelijk overtuigd waren van zijn talenten ging hij in de leer bij de Amerikaanse zangpedagoog Len del Ferro, die zich in Amsterdam had gevestigd. Stomtoevallig woonde hij in zijn Ameri kaanse tijd naast Mario Lanza, met als gevolg dat de Hazerswoudenaar naast de zangtechnieken ook veel te weten kwam over het wel en wee van zijn favoriet. „Maar op een gegeven moment kon bruintje de zangles sen niet meer trekken, omdat ik inmiddels getrouwd was en vier kinderen had rondlopen", vertelt de tenor. Leo ging zich toen in huiselijke kring toeleggen op het muziek-lezen want tot dan had Leo zich beperkt tot het nazingen van grammofoonplaten. Inmiddels ligt de bladmuziek huizenhoog in zijn woning opgestapeld. Bovendien is hij in het bezit van zo'n vijftienhonderd platen. Ondanks zijn noeste oefeningen is Leo nooit een hele grote geworden. „Ach, je moet eigenlijk op het paard worden gezet", meent Leo, „maar een kruiwagen heb ik helaas nooit gehad. Ik heb tientallen audities en talentenjachten afgelopen. Op de talentenjachten ging het altijd goed. In totaal heeft me dat ruim zestig bekers opgeleverd. Maar op de audities was het altijd hetzelfde: „U hebt een aardige stem", maar daar hield het dan wel mee op". In Hazerswoude is Leo inmiddels geen onbekende meer. Regelmatig wordt hij op feesten en partijen genodigd Vanzelfsprekend loopt hij nog altijd veel concoursen af in de hoop ontdekt te worden. Toch is dat al lang Leo's grootste wens niet meer. „Natuurlijk, m'n brood verdienen met zingen zou prachtig mooi zijn, maar mijn allergrootste wens is naar Rome reizen en op het graf van Mario Lanza enkele van zijn liederen zingen", aldus de Hazerswoudse zanger. Misschien,....dit jaar. De Hazerswoudse tenor voor zijn prijzenkast lige 1 J n. LEIDEN Dr. M. du Bois - Reymond uit Berlijn is bij KB benoemd tot gewoon lector in de onderwijssociologie aan de Rijksuniversiteit van Leiden. Mevrouw Du Bois, die van 1970 tot i 1975 als assistente van prof. W. Schulz aan de Pedagogische I Hochschule in Berlijn een onderwijsopdracht vervulde, nam in dezelfde periode deel aan een door prof. Schulz geleid project betreffende de ontwikkeling van een onderwijsprogramma voor vijf- tot zeven-jarigen. Sinds 1 januari 19.76 is zij als docente verbonden aan de Fachhochschule te Wiesbaden. Brieven graag kort en duidelijk geschre ven. De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken te bekorten. Beleidsplan Midden-Rijnland In de Leidse Courant verscheen deze week een artikel onder de kop: „Beleidsplan moet gezicht Midden-Rijnland verbeteren". Het feit dat over het ontslag van de staffunctionaris en de gevol gen daarvan niet op gelijk ni veau door de maatschappelijk werkers met het bestuur gespro ken kon worden en ook omdat het besluit tot dit ontslag, zoals later bleek, al lang te voren door de toenmalige directeur en een aantal bestuursleden geno men was, heeft de zaak doen escaleren. Dat de 9 vertrokken maatschap pelijk werkers hebben gemeend onder het bestaande beleid hun werk ten aanzien van de hulp vragers niet meer op verant woorde wijze te kunnen verrich ten, hetgeen zij op twee open avonden hebben toegelicht, kan m.i. het beeld van Midden-Rijn land niet verslechterd hebben. Dat men tóch anders tegen Mid den-Rijnland aankijkt dan b.v. twee jaar geleden is, dacht ik, veel meer te danken aan de versluiering door het bestuur en de toenmalige directeur. Tot op de dag van vandaag is de rol van bestuur en directeur in het conflict voor outsiders niet dui delijk Tot op de dag van van daag wordt de rol van de 9 maatschappelijk werkers door het bestuur slechts als afbre kend gezien. Ook het rapport van De Gal an en Voigt zal hie rin geen duidelijkheid brengen, daarvoor is het rapport te vaag. Het bestuur heeft de wens om nog dit jaar een huisarts als lid aan te trekken, klaar het ware te wensen dat het bestuur ook nog eens tot het inzicht komt dat cliënten en potentiële cliën ten zeer waardevolle bestuursle den kunnen rijn; dat maat schappelijk werkers (niet bin nen de eigen stichting werkend) een ervaring vanuit het werk hebben, die betekenisvol kan zijn voor het beleid van de stich ting. Het is te hopen dat de nieuwe directeur van Midden Rijnland iemand zal zijn die uit het maat schappelijk werk komt, zodat hij/zij de behoeften van cliënten en werkers kent en zich daar naar verantwoord richten kan. Dan pas is een Stichting Maat schappelijke Dienstverlening „groot". Ook met 500 medewer kers ben je nog niet altijd een „grote" stichting. De hele ont wikkeling binnen „Midden-Rijn land" in het afgelopen jaar doet me nog steeds pijn. Maar ik hoop van harte dat de nieuwe collega's, die onze plaatsen heb ben ingenomen, de moed en energie zullen kunnen opbren gen om mee te blijven denken en werken aan een beleid, dat voor de cliënten en voor henzelf de ruimte zal bieden, waarin zij zich veilig kunnen voelen. E. M Bol-Vries maatsch. werkster Leiderdorp ïtje g Voetbalvereniging Docos beleeft een afscheid, dat erin slaat. Zaterdag is het officiële vertrek van jeugdsecretaris Gerrit J. M. Noordman, die ruim 26 jaar binnen het Docos-verband de papieren molen draaiende heeft gehouden. Het Docos-be- stuur ziet hem zelfs als "de personificatie van het Docos-jeugd werk". Dat is nu allemaal afgelopen. Gistermorgen deed Gerrit Noordman zich nog ken nen als een bijzondere figuur, wie niets menselijks vreemd is. Ik hoorde van Joop Riethoven (die, als hij een fiets ziet, er meteen een sportief evenement uit slaat, al is het desnoods de Tour de France, die in '78 in Leiden start), dat hij Gerrit op de hielen zat op de Haagweg. "Ik reed daar en opeens zag ik over de weg, bij de draai naar links richting Morsweg, allemaal papieren over de weg dwarre len. Dat waren geldbiljetten, tot een waarde van 185 gulden, en allerlei Docos-papieren. Ik stopte en verzamelde het verlorene. Het bleek, dat ene G. Noordman de zaak verloren was, omdat de akten- tas (die hij per vergissing achterop zijn auto had laten liggen) bij het nemen van de bocht was gaan schuiven, zomaar de straat op..." Met die Gerrit Noordman had ik uren later een gesprek. Thuis, op de molenwerf waar nog steeds het hout de boven toon voert Gerrit Noordman trachtte zich te ontpoppen als de scheidende Docos-official, maar in de statige heren-zitka mer, tussen al het verguldsel en het koperen doofwerk, werd het een bijna onmogelij ke onderneming. Want daar zat een papagaai in zijn kooi. Papagaai, die zichzelf "Lorre tje" noemde. Het grijze dier met een flauwrode staart maakte zich van stond af aan op om elk gesprek met Gerrit de grond in te boren. Daarom werd mijn interview een onze kere gedachtenwisseling tus sen Gerrit en Lorretje. Als het meisje binnenkwam voor de thee, was het Lorretje die ze nuwachtig werd en haar toe- en nafloot. Een flirt van de eerste rang, een frivool dier dat het had over een "mooi koppie" en over "dag schatje". Gerrit zei toen meteen, dat Lorretje veel "met dames om gaat". Niettemin trachtte ik me tot Gerrit Noordman (59) te beperken, ofschoon Lorretje het hele gesprek door een voorname partner bleef. De lerêr hoe dan ook geïnteres seerd in de Docos-ontwikke- ling zal de inmenging van Lorretje op de koop toe moe ten nemen, vrees ik. Gerrit begon, na een na-oorlogse aan loop in Venray, in 1950 te Lei den aan de jeugdbegeleiding van Docos. De sportheren Van Schie en Biegstraten vroegen hem daarom. In Venray had Gerrit al in het hout gezeten en ook de voetballende jeugd van die gemeente kreeg zijn begeleidende verzorging. Het begon met het opstellen van elftallen. Bij Docos deed Gerrit voor het eerst als zoda nig dienst op het veld aan de Churchilllaan, waar nu de stu denten-sterflat staat. Lorretje blijft nog even zenuwachtig en krijst "geej 's een pootje, kraakkop". Gerrit vertelt, dat hij die taak onder de jeugd wel kon opbrengen, omdat hij nooit getrouwd is geweest. Hij moest zorgen, dat de elftallen op poten kwamen. Hij nam ook nieuwe leden aan. "Dat was een hele rompslomp. Je moest aanschrijven, want er was nog geen clubblad". Daar op volgt weer een riedel van Lorretje, die me 'Japie' noemt. "Dat waren kaarten met 2 cent aan postzegels. Dat ging vroe- ger er nogal eenvoudig aan toe. Hij is zoet, hoor", sust Gerrit de papagaai, die steeds spraakzamer wordt en woe dend is omdat-ie niet in het gesprek wordt betrokken. Door alle jaren heen is Gerrit Noordman bij die Docos-jeugd betrokken geweest. Van Bos- huizerkade, via Kikkerpolder tot op het nieuwe terrein nabij de Haagse Schouw, waar thans 13 senioren-elftallen en zo wat 19 juniorenelftallen hun weg vinden. Ooit heeft Gerrit Noordman-zelf gevoet bald, totdat hij een pols brak, toen is hij ermee opgehouden. Ik drink met hem sherry, "van de Noordman Frères", een droge. Jeugdsecretaris Noord- man houdt er nu officieel mee op. Officieus deed hij dat al in september afgelopen jaar, toen tweede secretaris J. Hel- versteyn zijn schrijvende taak overnam. "Ja hoor, hij is zoet", vertelt Gerrit me over Lorretje, die de jeugdbewe ging aan zijn poot lapt: Docos- jeugd in opmars, want het gaat zo goed als het nooit eer der ging. Daar gaat-ie dan, Gerrit Noordman en zijn ijveren voor de Docos-jeugd die hij van haver tot gort kent. Zijn week einden blijven voor Docos, voor "de voetbal". Sinds een paar jaar onder de onvoltooi de viaducten bij de Haagsche Schouwweg. Zaterdagmiddag geeft Gerrit de laatste handjes, op een receptie van 3 tot 5 uur in het clublokaal. Gerrit is er niet kapot van, dacht ik. Lor retje doet me uitgleide: "Dag schat, dag lieverd, dag poes, dag lekker. Maauuw. Koelie..." En daarin had het lieve dier gelijk. Gerrit Noordman kan het grote inschrijfboek sluitea Een Docos-periode is definitief voorbij. tuss o or rdt p de 1 md S De samenwerkende et Bl#»enstadswijken Pancras- shdt» Pancrast-Oost, Ververs- oor Lirt, Noord vest en Maredorp ehoWben andermaal aan de ge fePnt« te kennen gegeven dat bet openstellen van de Valk- ig in twee richtingen afwij- In een brief aan b en w Hen de comités dat zij zich epakt voelen door het op het tste moment instellen van J i open-plan-procedure om de roners inspraak te geven in plannen van de gemeente, ser, i is aaw'ikcomités zijn daarbij af- dedifferi'jk benaderd. „Wij wil- tten i van nu af aan uitsluitend fuld /rijg* benaderd worden als gezamen lijke groep van binnenstadswij- ken in alles wat te mak^n heeft met de Valkbrug en het erach ter liggende verkeersbeleid voor de binnenstad", aldus de binnens tads wijken aan b en w. In een brief aan de gemeente raad stellen de binnenstadswij- ken dat ook na een maand uit stel het standpunt met betrek king tot de Valkbrug niet is veranderd. „Men behoeft geen verkeersdeskundige of bioloog te zijn, om de kwalijke gevolgen hiervan voor de bezoekers van de binnenstad in te zien. Aan vaarding van het voorstel bete kent nog meer auto's in de bin nenstad en op de wegen naar de binnenstad", aldus de wijkcomi- tés die eraan toevoegen dat het gemeentebestuur met het voor stel op onaanvaardbare wijze vooruitloopt op de komende open-planprocedure voor de binnenstad. „De herhaaldelijk beloofde inspraak zal dan pseu- do-inspraak blijken te zijn. In spraak over het afsluiten van enkele kleine straatjes en ande re details moet dan dienen om het door autoritaire ingrepen veroorzaakte leed te verzachten en de aandacht van hoofdzaken af te leiden". ugoncerl e kotttDERDORP De fluitist in 4ns Bniggen en de clavecinist jeweqstav Leonhardt geven van- 1 ïft ovbnd een concert in de Dorps- j rk van Leiderdorp. Zij zuilen e Hakken van C. Ph. E. Bach, J. j Pach, Ch. F. Dieupart, A. j 1 ^Pptiano en G. Gina uitvoeren. >als K concert begint om kwart dj® ter acht. Een beperkt aantal I hetiatsen is nog op het bureau |e Den K O aan de Oude Vest l op <1 tel. 141141 en 141200 te krij- nooti. [en b I DEN HAAG/LEIDEN - De of ficier van justitie van de Haag se rechtbank heeft 15 maanden gevangenisstraf geëist tegen de 37-jarige P. de K., uit Leiden. Verdachte pleegde inbraken om zijn drank te kunnen betalen. De meest forse inbraak die ver dachte zette was bij een waren huis in Leiden, waar voor een bedrag van ruim 42.000 gulden aan kleding werd ontvreemd. Verdachte ontkende overigens ook maar iets met deze inbraak te maken te hebben. Vonnis over dertien dagen. i Gerrit Noordman drinkt morgen zijn laatste glas sherry met de Docos-officials

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 5