s
ACCENT
deTijd
le demonstraties
Israël tegen
rij laten Daoed
HP
Eaan
eter voor
ord: VS
er
in '74
'•osland: geen economische
)ycot Z-Afrika
Tijger doodt
acht personen
LUDWINA: „IK BEN
MISHANDELD"
Kissinger wil
bescherming
Ook veel
Oostenrijkers
slachtoffer
van
Schaden
de^lENE
Spijbelen: uiting
van onbehagen
EISNERS
Manipuleren
met realiteit
moest Kissinger
armslag bieden
„DEAR
HENRY'
STAPT
OP (2)
vgi%DERDAG 13 JANUARI 1977
LEIDSE COURANT
PAGINA 7
dat
ieubelAVIV (AP/RTR) Isïae-
Weirdie uiterst verontwaar-
e fotowaren over de vrijlating
ruimttfjoe Daoed, de door Israël
nklaphte Palestijnse terrorist
in eergrdacht wordt van de or-
je me|itie van het bloedbad tij-
rijvende Olympische Spelen in
weeben, stroomden gisteren
kai| voor de Franse ambassa-
bijzet Tel Aviv en gooiden met
tijd| naar het gebouw. Voorts
ziejen ze de Franse president
070p eisten dat de Franse
in Israël onmid-
i het land zou verlaten,
tegen Frankrijk laai-
titelt hoger op toen in Parijs
overjd werd gemaakt dat Fran
5(200 Mirage-jagers van het
ger 1 aan Egypte, Soedi-Ara-
bië, Qatar en de Verenigde Ara
bische Emiraten, heeft verkocht.
De transactie met Egypte zou de
reden zijn geweest voor de snel
le vrijlating van Aboe Daoed, en
voor het feit dat hij toestem
ming kreeg om in alle veiligheid
naar Algerije te vliegen.
Familieleden van de slachtof
fers van het bloedbad in 'Mun-'
chen hebben vandaag in een
onderhoud met de Israëlische
minister van buitenlandse za
ken, Yigal Allon, geëist dat de
Franse ambassadeur in Israël
het land wordt uitgewezen.
De Israëlische pers en nieuws
bladen in andere landen hebben
Frankrijk beschuldigd van capi
tulatie aan Arabische druk, om
dat het in hoge mate afhanke
lijk is van geïmporteerde Arabi
sche Olie en omdat het mogelij
ke terroristische repressailles
zou vrezen. Franse kranten le
verden gisteren in hun commen
taren vernietigende kritiek over
de hoorzitting van een Parijse
rechtbank van twintig minuten
tijdens welke werd besloten tot
vrijlating van Aboe Daoed.
Sommige kranten vergeleken de
hoorzitting met een klucht. De
zaak was op een geheimzinnige
manier begonnen en eindigde
op cabaret-achtige wijze. De
haast waarmee de justitie de
zaak afhandelde heeft iedereen
verrast, ook degenen die wisten
dat Aboe Daoed zou worden
vrijgelaten, aldus Le quotidien
de Paris.
De Nederlandse werkgroep Israël heeft gistermiddag
haar „enorme afschuw over het corrupte Franse be
sluit" uitgesproken om de Palestijnse extremist Aboe
Daoed, vrij te laten. Dat gebeurde tijdens een demon
stratie voor de Franse ambassade aan het Lange
Voorhout in Den Haag, waar ongeveer veertig betogers
een petitie aan de ambassadeur van Frankrijk hebben
aangeboden.
Gedurende anderhalf uur betrokken zij de wacht voor
het gebouw met spandoeken waarop o.m. stond te
lezen- „Frankrijks tien geboden, Aboe Daoed kan weer
doden" De betogers noemden de politiek van Fran
krijk opportunistisch. Bij het in ontvangst nemen van
de petitie bleef de deur van het gebouw overigens
gesloten. Een personeelslid nam de brief via de
brievenbus in ontvangst met de mededeling, dat aan
dacht aan het verzoek zou worden besteed. De Franse
ambassadeur zelf, graaf Jaques Senard, was volgens
hem door afwezigheid niet in staat de petitie in
ontvangst te nemen.
is af,
eurdHlNGTON (UPI-Reuter) President Ford
gisteravond zijn laatste State of the Union
van het land") voor het gezamenlijke
zijnes uitgesproken. Hij zei dat de V.S. en de
klasd er veel beter voor staan dan tijdens zijn
in 1974 en DRONG ER BIJ DE
ikanen op aan, president Carter te helpen
gipsve successen te behalen. Hij zelf had daar
zijnezonde grondslag voor gelegd, zei hij.
met twee waarschuwingen. Hij meent
Jqet Congres niet al te ijverig de buitenlandse
et isek moet willen bepalen „omdat er slechts één
aver-ein op een schip kan zijn". Besnoeiing op
nielisie kan de Sovjet-Unie in de kaart spelen
ende> bescherming van de wereld in gevaar bren-
zijn
Dielfgelopen 30 maanden is de gevaarlijke terug-
mee-n de defensie-uitgaven van de jaren 1970 ten
ïops.jte gekeerd maar er moet nog veel gedaan
ien."ïen om aan de groeiende Sovjetkracht het
a aisjd te bieden,
eend sprak niet over Carters verkiezingsbelofte
•ogte deze de defensiebegroting met zeven miljard
die-ar wilde beknotten, maar zei: „De V.S. kan
toestaan dat de strategische balans ten nade-
P. in ons uitvalt, of zelfs maar een toestand
Duidelijk onder de indruk neemt de scheidende Ameri
kaanse president Ford de minutenlange ovatie in
ontvangst na het uitspreken van de jaarlijkse en tevens
zijn laatste State of the Union (toestand van het land).
ontstaat waarin het Amerikaanse volk en onze
bondgenoten menen dat dat het geval is."
Hij drong er bij Carter op aan drie „onmisbare"
strategische programma's voort te zetten, namelijk
de met trident-raketten uitgeruste onderzeeër, de
B-l bommenwerper en de verbeterde interconti
nentale ballistische raket die een atoomaanval
beter kan weerstaan en vernietigend kan terug
slaan.
eder J
(Rtr) De nieuwe voorzitter van de Europese
de Britse minister Anthony Crosland, voelt niets
dan een economische boycot van Zuid-Afrika, zo heeft hij giste-
otenneegedeeld in het Europese Parlement, in antwoord op vragen
socialistische afgevaardigden, waaronder de Nederlandse
fmentariër Waltmans (PPR). Crosland zei overigens hierover
^^niet met zijn Europese ambtgenoten te hebben gesproken.
ens Waltmans is een economische boycot misschien nog de
mogelijkheid om langs een vreedzame weg tot een oplossing
luropese gemeenschappen willen de bevrijdingsbeweging SWA-
niet als enige vertegenwoordiger van het volk in Namibië'
linen. Omtrent Rhodesië is alle hoop gevestigd op de besprekin-
in Genève. Als deze mislukken, zal er een onmiddellijke
(sieve guerrilla-oorlog ontstaan, waarbij veel buitenstaanders
(i worden betrokken.
DACCA (AP) In Soen-
darbans, 240 kilometer ten
zuidwesten van de Ben
gaalse hoofdstad Dacca,
zijn deze maand acht men
sen door Bengaalse koning
stijgers gedood. In dat deel
van Bangladesj is voor de
ze met uitsterving bedreig
de dieren door de regering
een aantal reservaten ge
sticht.
Verleden jaar werden er in
hetzelfde gebied 50 mensen
door tijgers gedood.
TEL AVIV (AP) In Tel Aviv is gisteren het proces begonnen
tegen het Nederlandse meisje Ludwina Jansen. Zij wordt ervan
beschuldigd naar Israël te zijn gekomen om, in dienst van de
Volksbeweging voor de Bevrijding van Palestina, een vliegtuig
van de Air France te kapen.
Op de eerste zittingsdag heeft zij verklaard dat zij mishandeld was
en dat haar juridische bijstand ontzegd was, omdat „zij zich niet
in arrest zou bevinden". Zij zei verder dat zij onder druk een
bekentenis had afgelegd, omdat haar de vrijheid beloofd was, als
zij zou toegeven schuldig te zijn. Het proces wordt achter gesloten
deuren gevoerd in verband met de getuigenissen van vijf agenten
van de Israëlische geheime dienst.
WASHINGTON (AP) De
Amerikaanse president Ford
heeft het Congres gevraagd om
nog voor het eind van zijn
ambtstermijn een speciaal we
tje goed te keuren waarmee
Henry A. Kissinger bescher
ming krijgt van de geheime
dienst als hij eind van deze
maand zijn portefeuille van
buitenlandse zaken kwijtraakt.
Het verzoek van Ford is geba
seerd op rapporten van de ge
heime dienst over voortdurende
bedreigingen aan het adres Van
Kissinger.
De huidige wet voorziet in be
scherming van ex-regeringsle
den behalve voormalige presi
denten, hun naaste famiÜe of
belangrijke presidentiële kandi
daten.
WENEN (AP) Verscheidene Oostenrijkers heb
ben gemeld dat ook zij het slachtoffer zijn gewor
den van de zich microbioloog noemende, in Oos
tenrijk gevestigde Nederlander, Herbert Schaden
en zijn assistente Herta Celta, die naar hun
zeggen een bacterie ontdekt hebben, die plastic
kon „eten", zodat het probleem van afvalverwerk
ing zou kunnen worden opgelost.
Sommige van Schadens vermeende ontdekkingen
doen wat komiek aan. Zo zou een Oostenrijker
45.000 gulden hebben betaald voor een project om
bacillen te kweken, die elektrische energie zouden
kunnen opwekken.
Zoals gisteren gemeld was een Nederlands bedrijf, c.„
Van Leer, me? Schaden in zee gegaan voor dé De ..ontdekker van de plasticvreter Herbed Schaden
ontwikkeling van de zogenaamde .plasticvreters" !Ln f'f. "llLwa 1
voor commerciële doeleinden. Het Nederlandse ®os'en 'I se po i g
bedrijf werd spoedig uiterst achterdochtig, omdat
er weinig positiefs uit Schadens handen kwam en van Schaden. Als gevolg daarvan werden hij en
Jimdat een onderzoek van echte deskundigen resul- zijn assistente door de Oostenrijkse politie, op
teerde in een vernietigend oordeel over het werk verdenking van zwendel, gearresteerd.
i r
Haagse post brengt een ge
reven portret van Henry Kis-
ger. die volgende weqk na
fit jaar voorgoed uit Washing-
vertrekt. Nemen we nu af
leid van de redder van de
ireldvrede en de herontdekker
jn China? Of lag Kissingers
.lent voornamelijk op het ter-
Cl6n van imagebuilding en me
s-manipulatie. Volgens H.P. is
dwelt een moderne machiavelli.
chtj
'erkPer een rePortage over de
dl /ste bewoners van „Waald-
ïrlapt 'n de polder", zoals Alme-
.wordt genoemd en een inter-
;w met van Hedy d' Ancona,
ste Kamerlid voor de PvdA,
iniste van het eerste uur,
van ^et wetenschappe-
onderzoeksbureau dat het
i telkens laat wmnen en
[endin van PvdA-fractievoor-
■r E. van Thijn. ,H.P. zocht
(mens achter de vrouw.
eigët blad ging tenslotte op be-
|ek bij Nederlands nieuwste
partij, de Reformatori-
2he Politieke Federatie, van de
t Poer van Beernink, de partij
/ooie het CDA gaat aanpakken,
lijedidat men vindt, dat de AR-be-
malnselen en ook de Christelijk
I vjistorische, op z'n zachtst ge-
dc'gd, in het CDA zwaar in het
üebèdrang komen. Tegenspel uit
'gen kring dus voor het CDA
Ra|
anie^i' Ian Smith in Geneve
'ftderhandelt, ronselt hij vol-
•ts
-ö
gens Vrij Nederland in Brussel
- In het verleden steeds een
belangrijke schakel in de huur-
lingen-handel-huurlingen. En
terwijl België toch de VN-reso-
lutie ondersteunde, waarin de
ronsel werd veroordeeld. Van
het weekblad l'Europe heeft VN
een groot artikel overgenoiqen
over Vaticaan b.v., handelend
over d'e onmetelijke rijkdom
men van het Vaticaan. Het arti
kel leidde in Italië tot een parle
mentaire interventie.
Voorts een uitvoerig gesprek
met de socioloog A. Teulings,
die „een waarheidsgetrouw
boek" schreef over Philips, dit
maal dus minder zonnig dan de
altijd door het bedrijf zelf be
taalde publikaties en studies.
Verder een interview met de
actrice Simon Signoret, die on
langs haar autobiografie publi
ceerde en die menige film on
vergetelijk maakte.
Spijbelen deed je vroeger omdat
het leuker was dan naar school
gaan. VN stelde een onderzoek
in naar het moderne spijbelen
en kwam tot de conclusie dat
het een maatschappelijk pro
bleem is geworden, een uiting
van sociaal en psychisch onbe
hagen.
De Groene Amsterdammer
noemt de werkgevers zo soepel
als beton en zet alles wat er tot
dusver gebeurd is in de CAO-
onderhandelingen op een rij.
Daarbij wordt opgemerkt, dat
de overheid nog uitkomst zou
kunnen brengen met een potje
van 2,5 miljard, dat gereser
veerd is voor investeringsreke
ningen en loonkostensubsidie en
dat de overheid moet zorgen dat
gesubsidieerde bedrijven geen
bijdrage leveren aan de weer-
standskassen van de werkge
vers. Anders komt het tot sta
kingen breken met gemeen
schapsgeld.
In een reportage over tealtronic
zegt P. de Vreede van de Indus
triebond NKV: „Ze zijn op Eco
nomische Zaken doodsbang
voor wat ze daar „nationalisa
tie" en „verstoring van de eigen
domsverhoudingen" noemen.
Het blad wijdt twee pagina's
aan de presidentswisseling in
Mexico, waar ieder jaar 800.000
jonge mensen voor het eerst op
zoek gaan naar werk. Werk dat
er niet is. „Misschien is dat wel
het grootste drama van Mexico.
Een drama dat onontkoombaar
naar een onvoorspelbare ont
knoping toe moet".
Accent blijft de zaak-Menten
hardnekkig volgen. Ditmaal
heeft het zijn omslagartikel ge
wijd aan Meta Menten: „Een
vrouw met vele gedaanten". Me
ta zelf wilde met met Knoop c.s.
praten. Haar buren wel: „Piet
kon nog geen spijker recht in
de muur slaan. Meta is vanaf
hun eerste huwelijksdag zijn
slavin, secretaresse, huishoud
ster, kokkin en minnares ge
weest." Kortom, hondetrouw.
De Tijd besteedt ruime aan
dacht aan prof. dr. Arnold
Heertje, economoom, publicist
en daldoos-amateur- politicus,
omdat hij werd geweerd uit de
PvdA en verstoten door de
Tros. Ruime aandacht in De
Tijd ook voor honden, waarte
gen een haatcampagne zou wor
den gevoerd. Ten onrecht, vol
gens Tijd-redacteur Van der
Eijk. „Veel mensen hebben
steeds minder contact met me
demensen en vatten vriend
schap, soms liefde, op voor hun
hond. Wat is er nu overgebleven
van de uitdrukking „een honde
leven" nu een onderzoek heeft
uitgewezen, dat 40 procent op
het bed van het baasje slaapt?"
Jan Mulder over zomer '78:-„Ik
zie het al helemaal voor me.
Johan Cruijff is terug. Spaanse
gewoonten komen in zwang. Op
de muren van de Meer staat
gekalkt „Arriba Ajax".
Studentenpastoor Van Kilsdonk
komt uitgebreid aan het woord
in Hervormd Nederland. De hui
dige linkse studentenbeweging
houdt volgens hem niet meer in
dan veel geschreeuw en weinig
wol. „De eerste lichting was an
ders, zeer begaafd. Maar die
generatie neemt af. De studen
tenbeweging is nu alleen met
materiele zaken bezig, te veel op
geld gericht. Het zijn tweede
rangs acties, die nu gevoerd
worden. De echte democraten
zijn vermoeid geraakt".
Het omslagartikel van het blad
gaat over de KGB in Nederland.
Na de onthullingen van de Rus
sische ex-kapitein Aleksei
Myagkov in Hier en Nu van de
NCRV vorige week zaterdag
weinig nieuws onder de zon.
Over de gezinsvorming laat het
blad Hein Jansen, medewerker
van de protestantse stichting ter
bevordering van verantwoorde
gezinsvorming, aan het woord.
„Het is tekenend dat veel kin
derloze echtparen geringschat
ting ervaren, mensen die wel
kinderen hebben achten hen
minder omdat zij die „prestatie"
niet hebben kunnen leveren. Ge
wilde kinderloosheid vermag
zich evenmin in ruime positieve
aandacht verheugen".
Van onze correspondent Jonat
han Steele
WASHINGTON - Kissinger is
gedurende zijn ambtsperiode
vaak gebrandmerkt als een
overmatige cynicus en onnozele
hals. Hij werd aangevallen om
dat hij niets belangrijker
scheen te vinden dan de betrek
kingen met de Sovjet Unie en
omdat hij, bijvoorbeeld in An
gola, veel te heftig reageerde.
Tegelijkertijd werd hij aange
vallen omdat hij in Helsinki
West-Europa „verkocht" zou
hebben. Deze twee soorten cri
tici hadden beiden ongelijk - zij
het om de juiste redenen.
Kissinger zag namelijk nooit
kans goed uit te leggen waar de
beperkingen van zijn overeen
komsten met Rusland lagen en
dat verwarde de mensen. Meer
dan zijn voorstanders gaf hij toe
dat realpolitik bij elk buiten
lands beleid hoort. Maar toch
ging hij daarin nog niet ver
genoeg, en vertelde niet dat een
term als „machtsevenwicht" al
sinds lange tijd deel uitgemaakt
had van de Amerikaanse bui
tenlandse politiek. Wat bedreef
Amerika anders dan realpolitik
toen het zich tussen 1939 en 1941
buiten de oorlog besloot te hou
den? Was het niet realpolitik dat
Amerika uiteindelijk toch in de
oorlog bracht? Stond niet voor
een groot deel eigenbelang ach
ter het Marshallplan? Was het
niet realpolitik en de wens aan
de hele wereld te laten zien dat
linkse bevrijdingsoorlogen in de
Derde Wereld nooit zouden luk
ken, dat Amerika naar Vietnam
bracht?
Detente was voor hem maar een
aspect van de ideologische strijd
met de Sovjet Unie. Wat betreft
atoomwapens en Midden-Euro
pa, vraagstukken waarin de
Verenigde Staten en de Sovjet
Unie zeer diep betrokken wa
ren, was het doel een wederzijds
niet-aanvalsverdrag te sluiten
en de erkenning dat beide zij
den er profijt van zouden heb
ben de huidige situatie niet al
te veel te veranderen. Elders,
zoals in het Midden-Oosten,
waar de Sovjet Unie betrekke
lijk kort van de partij was maar
duidelijk haar invloed probeer
de te vergroten, wilde Kissinger
duidelijk de Russen er uit
gooien. In de rest van de wereld,
zoals in Chili en Angola, waar
Sovjet - gesteund links nationa
lisme zwak de kop begon op te
steken, was het doel dat natio
nalisme uit te roeien voor het
wortel kon schieten.
Nu komt niet alle eer alleen
hem toe. De ongelooflijke verbe
teringen in de betrekkingen met
China waren op zijn minst ten
dele het werk van Richard Ni
xon. En zelfs voor 1969 hadden
de Democraten al zitten te den
ken over verbeterde verhoudin
gen met China op de lange
duur. Maar Kissinger had het
geniale idee om eerst het nieuwe
beleid in het geheim uit te wer
ken om die dan als een vredes
duif uit de hoed te toveren en
wel in de vorm van de Nixon-
Mao topconferentie.
In zijn eerste baan, als Nixon's
adviseur voor nationale veilig
heid, had Kissinger nauwelijks
belangstelling voor het Midden-
Oosten. Pas toen Sadat zijn
Russische adviseurs plotseling
naar huis stuurde begon Kissin
ger interesse te krijgen. Hij
zond een aantal geheime dank-
briefjes aan Sadat. Maar daar
uit kwam niets tastbaars. Nau
welijks was Kissinger minister
van Buitenlandse Zaken gewor
den na het ontslag van de nu
bijna vergeten William Rogers,
of de Oktoberoorlog brak uit.
Prompt zag Kissinger dé gele
genheid de Sovjet Unie buiten
te sluiten en de vriendschap van
de Arabieren te winnen zonder
die van de Israëli's te verliezen.
Kissinger bedacht dat hij alleen
maar een patstelling tussen de
Arabieren en Israël nodig had.
Hij zag kans om de wapentoe
voer naar Israël te manipuleren
in de eerste fase van de oorlog
toen de Israëli's al de eerste
Arabische aanvallen hadden af
geslagen maar nog niet klaar
waren om zelf in de aanval te
gaan. Later, toen de Israëli's het
kanaal overstaken, waren er va
ge berichten dat Russische pa
rachutisten klaarstonden om de
Israëli's voor Cairo tegen te
houden. Of de Russen dit wer
kelijk van plan waren werd
nooit helemaal duidelijk, maar
Nixon en Kissinger plaatsten
Amerikaanse troepen over de
gehele wereld in staat van
waakzaamheid: een duidelijk
waarschuwingsteken.
Deze dramatische stap van de
Amerikanen weerhield de Rus
sen ervan zich in het conflict te
mengen, of ze dat nu van plan
geweest waren of niet. Tegelij
kertijd had Kissinger de Israe
li's ervan overtuigd hoe gevaar
lijk een eventuele bezetting van
Caïro zou zijn. De Israëli's ac
cepteerden een staakt-het-vuren,
en de Egyptenaren stonden, alt
hans voorlopig, helemaal bij
Kissinger in het krijt.
Het daaropvolgende olie-embar
go gaf Kissinger de benodigde
psychologische motivering voor
een nog grotere Amerikaanse
inmenging in het Midden-Oos
ten. Voor het eerst kwam er een
duidelijk Arabisch beleid. Kis
singer werd zich bewust van de
nieuwe economische macht van
de olielanden, en begon ze voor
zich te winnen. Kissinger speel
de op hun angst voor de Sovjet
Unie en voor radicale elementen
in eigen land. Voor Saoedi-Ara-
bië en Iran had Kissinger enor
me hoeveelheden wapens. Tege
lijkertijd liet hij de Saoedi's de
armere buurlanden van Israël,
Egypte en Syrië, onder druk
zetten om een overeenkomst
met Israël te sluiten. Deze situa
tie leidde tot Kissinger's mo
ment supreme: zijn pendeldienst
in het Midden Oosten.
Vaak leek de ironie van het
achtjarige Kissinger tijdperk
dat hij in theorie faalde waar
hij in de praktijk in slaagde.
Met zijn geheime gesprekken
met Tsjoe En-Lai, en later in het
Midden Oosten en in Zuid-Afri
ka bewees Kissinger uitstekend
situaties, die blijkbaar op dood
spoor geraakt waren, weer op
gang te kunnen krijgen. Soms
deed hij dat door doelbewust te
liegen, of op zijn minst met
doelbewuste vaagheid, steeds
het smalste plekje in de kloof
tussen twee partijen te vinden.
Hij vertelde aan beide partijen
dan dat de ander bereid was die
kloof te overbruggen. Soms ge
bruikte Kissinger een doelbe
wuste ommekeer, waarbij hij
gebruik maakte van de pers die
met hem reisde om „onbewuste"
opmerkingen de wereld in te
zenden. Kissinger zei ooit dat je
situaties die op dood spoor ge
raakt waren eerst „heet" moest
maken voor je ze weer op gang
kon krijgen.
In zijn boek over de Amerikaan
se buitenlandse politiek uit 1969
schreef Kissinger dat de staats
man manipuleert waar de pro
feet de realiteit creëert. Maar af
en toe, wist Kissinger, is de
staatsman een profeet, en af en
toe wilde Kissinger de realiteit
manipuleren om een nieuwe te
creëren.
Zijn onderhandelingen met
Zuidelijk Afrika zijn daar een
voorbeeld van. Tot op zekere
hoogte gebruikte hij hetzelfde
scenario als in het Midden Oos
ten. De bedoeling om beide zij
den, blank en zwart, te tonen
dat alleen de VS als tussenper
soon konden fungeren en dat de
Sovjet Unie alleen maar een
bijrolletje kon vervullen, en dan
nog alleen de rol van spelbre
ker. Er was een of andere dra
matische zet nodig om de ge
sprekken weer op gang te bren
gen en om de vrijheidsstrijders
bij Kissinger in het krijt te zet
ten. Kissinger besloot dat hij dit
het beste kon doen door Ian
Smith zover te krijgen dat hij
in het openbaar zich zou uit
spreken voor een vroege komst
van een meerderheidsbewind.
Als hij dat kon doen dan zou
de situatie weer nieuw leven
ingeblazen kunnen worden, ter
wijl tegelijkertijd de vrijheids
strijders zouden inzien dat de
VS hun beste bondgenoot was.
Het lukte Kissinger door middel
van een telegram dat met opzet
in vage termen geschreven was.
Hij gaf Smith redenen om aan
te nemen dat de zwarte gesprek
spartner het zogenaamde Kis-
singerplan wilden aanvaarden.
De vrijheidsstrijders hadden dit
nooit gezegd. Natuurlijk wist
Kissinger dat de waarheid ooit
aan het licht zou komen, maar
Kissinger hoopte dat iedereen
zou inzien dat het een leugentje
om bestwil geweest was. Het
belangrijkste was de nieuwe
realiteit die gecreëerd kon wor
den.
Copyright The Guardian
Het eerste artikel verscheen in
onze krant van woensdag 12
januari.
Kissinger tijdens zijn pendelreis door Afrika in
gesprek met president Nyerere van Tanzania.
