VTL hoort gewoon hoog Koen Gijsbers op jacht naar limieten DOSR legt historie vast in jubileumboek 99 Alphens zaalvoetbal snel in opmars TOERNOOI AFDELINGSHOEK WIM KAMPING NIET VERBAASD OVER KOP-POSITIE: 99 PAGINA 8 LEIDSE COURANT ZATERDAG 8 JANUARI 1977 (Van onze atletiekmedewerker) LEIDEN Begin december werden door de nationaal technische commissie-jeugd tien jonge atleten uitgenodigd voor de voorlopige selectie voor de Europese jeugdkampioenschappen, die op 19.20 en 21 augutus in het Russische Donetz worden gehouden. Tot deze tien atleten behoort ook Koen Gijsbers, één van de talenten van de Bataven. Voorlopig is hij opgesteld op de 400 meter maar er liggen voor hem ook nog kansen op de 800 meter. Over zijn verwachtingen voor het komende jaar wil hij liever niets zeggen. Een feit is echter dat hij het afgelopen seizoen al een keer ruim onder de limiet, 48.4 voor de 400 meter is geble ven. Dat tezamen met de nog altijd aanwezige stijgende lijn moet toch wel hoge verwachtin gen oproepen. Ook zijn studie aan de KMA kan hem misschien wel eens wat last bezorgen. Dit bleek vooral aan het eind van het afgelopen seizoen. „Door de mi litaire training raakte ik wat snelheid kwijt, de conditie is er echter nog. De situatie zal nu trouwens een stuk gunstiger worden. Er bestaat daar een ruime mogelijkheid tot trainen. Wat wel jammer is is de afwe zigheid van Wybo Lelieveld. Daar trainde ik vroeger altijd mee. Nu doe ik alles alleen en dat loopt een stuk minder pret tig. Binnenkort komt daar mis schien verandering in. In de om geving traint Richard Litjens van Sprint. Misschien dat ik dan met hem samen kan gaan trai nen. Maar dat is natuurlijk ook afhankelijk van onze program ma's." Programma's die Koen nog al tijd opkrijgt van de trainer van de Bataven, Lambert Wolberg misschien wel de belangrijkste schakel op zijn weg naar succes. Met talent alleen kom je er na tuurlijk niet. Ook de soort trai ning en de opbouw daarvan is erg belangrijk. En daar geeft Lambert v.d. Berg de vorm aan. Dat deed hij drie jaar geleden toen Koen besloot lid te worden van een atletiekvereniging, maar ook in de rest van de week wanneer Coen de pro gramma's mee krijgt die hij dan in Breda gebruikt. Op het mo ment wordt de hoofdmoot ge vormd door duurloop. Dat zal, ook bij Richard Litjens wel het geval zijn zodat een eventuele samenwerking in de winter mo gelijk moet zijn. Koen wordt trouwens door de hele vereniging gesteund. Toen hij het afgelopen jaar samen met Wybo Lelieveld vele goede prestaties leverde op de Neder landse kampioenschappen (zo wel bij de junioren als bij de senioren) werd hij op een club avond gehuldigd. Daarom mag zijn keuze „De Bataven stond toevallig bovenaan" wel een ge lukkige genoemd worden. Na zijn toetreding tot De Bata ven is het allemaal wel erg snel gegaan. Al in het eerste jaar liep hij 2.03 op de 800 meter. Dat terwijl hij nog nooit eerder wat aan sport gedaan had behalve op school waar hij dan nog wel meedeed aan wedstrijden. Ver der liep hij ook een enkele keer mee bij een prestatieloop. Overi gens eindigde hij ook toen al in de vorste gelederen. Al in het tweede jaar kwamen de eerste grote overwinningen. Samen met Hugo Pont, Arno Körmeling en Harry Schulting vestigde hij een Nederlands re cord op de 4 x 400 meter estafet te. Ook werd hij Nederlands kampioen op de 800 meter voor B-junioren. In het winterseizoen won hij nog eens de 800 meter maar dan indoor en wel in de zeer sterke tijd 1.52.5 (buiten was zijn beste prestatie 1.56.6). Op het crossfront liet hij zich ook al niet onbetuigd. Bij de B-junioren werd hij tweede ach ter Jan de Bart. Het derde jaar hij liep nu mee bij de A-jon- gens) was zelfs nog beter. Al vroeg in het seizoen benaderde hij het 400 meter record (48.0), 48.1. Hij werd op één dag jeugd- Koen Gijsbers: in voorlopige jeugdselectie voor Europese kampioenschappen. kampioen op zowel de 400 als de 800 meter. Bij de senioren werd hij nog eens vierde op de 800 meter. En nu dan de voorlo pige selectie voor de Europese kampioenschappen. Aan deze selectie zit een hele boel vast. Een zeer belangrijk is de medische begeleiding. Was deze vroeger misschien niet zo heel erg best nu is deze uitste kend. Aan de ploeg is behalve een coach, Harry Dost, een arts en een fysiotherapeut toege voegd. Tussen de atleten en de ze begeleiders bestaat een conti nu contact. De atleten moeten bijvoorbeeld elke maand een briefje opsturen met daarin de klachten en/of blessures. Ook moeten de atleten meerdere ma len een topsportkeuring onder gaan. Naast deze medische begelei ding is er ook nog de voorberei ding op het sportieve vlak. „We zijn al een keer naar Zeist en een keer naar Dortmund ge weest. Vooral in Dortmund is er een goede accommodatie. Er is een tartan indoorbaan, er is bos, een goede buitenbaan, kortom alles is er. We zullen daar nog wel vaker komen. Ook zullen er vele wedstrijden in Duitsland gelopen worden. Dan kan er voldaan worden aan de limieten 48.4 voor de 400 en 1.52.5 voor de 800. Mocht hieraan voldaan worden dan zal er mede aan de hand van de Europese jeug- dranglijst van dat moment be slist worden over eventuele uit zending. ROELOFARENDSVEEN - „We be drijven sport en scheppen gezelligheid in de Veen", aldus karakteriseerde DOSR-voorzitter Henk van Duykeren onlangs zijn op 27 maart 50 jaar oude voetbalvereniging. Ter gelegenheid van dit jubileum is door de secretaris» van het jubileumcomité Pieter van Ruiten een uniek geschiedenisboek van de vereniging samengesteld, dat volgende week aan ieder gezin in Roe- lofarendsveen gratis zal worden aan geboden. Het 45 pagina's dikke geschiedenis boek is een weerslag van 50 jaar lief en leed, waarin een onbetekenend voetbalclubje in een klein dorpje uit groeide tot een bekende en erkende streekploeg. Mr. Dr. J. de Jongh, oud voorzitter van de KNVB-afdeling Lei den steekt zijn waardering voor DOSR met betrekking tot de opbouw van de KNVB in en om Leiden in zijn voorwoord niet onder stoelen of ban ken: „DOSR heeft meermalen een lei dinggevende rol gespeeld in de op bouw van de organisatie van de KNVB". Recreatie RKSV DOSR is een voetbalvereniging die zijn grondvesten in het katholieke verenigingsleven heeft staan. Aanvan kelijk moest de vereniging tegen de kerkelijke stroom inroeien. Pastoor Onel verbood vanaf de preekstoel in de dertiger jaren zijn parochianen aan dat „vreemde gedoe op zondag in korte broekjes" mee te doen. Door andere geestelijke herders werd daar echter anders over gedacht. De vereni ging kreeg in kapelaan Meerenboer zijn eerste geestelijk adviseur, een tra ditie die tot op de dag van vandaag is voortgezet. Passieve recreatie was vlak na de oprichting van Door Oefening Sterk (De R van Roelofarendsveen kwam er rond 1940 bij om verwarring met het Utrechtse DOS te voorkomen) een on bekend begrip. Het jubileumboek van DOSR vermeldt fietstochten naar de Kwakel, Uithoorn, Stompwijk en Zoe- terwoude. De schare supporters was zo trouw, dat ze „hun" jongens ook naar Weesp vergezelde. Dat gebeurde dan per boot. Diep in de nacht kwa men de 300 supporters dan weer in Roelofarendsveen aan. De geschiedschrijving zoals die in DOSR's gouden jubileumboek staat afgedrukt vermeldt ook de vier onder komens die de vereniging heeft gehad. Begonnen op een stuk weiland, waar bij iedere zondag eerst 300 meter met de doelpalen moest worden gesjouwd, betrok DOS in 1933 een volwaardig voetbalveld in de Googherpolder, wat financieel echter een mislukking werd omdat op de daken van de huizen langs de dijk meer supporters zaten, dan er langs de lijnen stonden. Na de oorlog werd een sportveld gekocht langs de Van Alkemadelaan. Door de steeds toenemende groei was in 1964 een nieuw sportcomplex nodig. Op dit complex met twee velden speelt de vereniging nog steeds, hoewel op dit moment behoefte bestaat aan een uit breiding van de speelaccommodatie. De heroïsche verrichtingen van de voetballers tussen 1927 en 1977 zijn in het jubileumboek van DOSR uite raard terug te vinden. DOSR klom via een promotie in 1963 op tot de derde klasse van de KNVB en moest zelfs een beslissingswedstrijd spelen voor de tweede klasse. Verder kwam de vereniging niet, het ging weer bergaf waarts en de afgelopen jaren moest de vereniging in de LVB slijten. Tot ergernis van de hele vereniging overi gens en er is in het jubileumboek dan ook veel ruimte vrijgelaten voor het kampioensfeest dat de voetbalvereni ging na veel verwikkelingen zomer 1976 kon vieren. Het meer dan 50 foto's bevattende boek is een fraai beeld van de op komst van een vereniging, die is uitge groeid tot een club met 34 voetbal teams, 450 actieve voetballers en ruim 400 donateurs. Daarmee is één op iedere zes Roelofarendsveners direct met DOSR verbonden. Het aantal Veenders dat via familie of kennissen met de vereniging te maken heeft is een veelvoud daarvan. „Het Volen- dam" van de Rijn- en Veenstreek heeft dat gefundeerd op sport en ge zelligheid en wil daar blijkens zijn jubileumboek nog heel lang mee door- gaan. JAN VERHAAR PROEFCOMPETITIE GROOT SUCCES (Van onze sportredactie ALPHEN AAN DEN RIJN „De werkgroep die in novem ber '75 onder de naam „Zaalvoetbalcommissie Alphen" aan de slag ging had maar één doel. De legalisering van het wilde zaalvoetbal in Alphen, maar wel in onderlinge samen werking met de Alphense voetbalverenigingen." Frank Treuren, secretaris van de uit vijf leden bestaande zaalvoet balcommissie Alphen (met hem Jan van der Meer voorzit ter, Ronald Heer, Frans Bahlmann en Clem Nieuwenhuizen) zegt het met een zekere tevredenheid in de stem. Niet onterecht overigens. De zaalvoetbalcommissie die namens zestien Alphense bedrijven eind '75 aan het werk ging, heeft in die korte periode al de nodige successen geboekt. ln nauwe samenwerking met de zaalvoetbalcommissie van de Afdeling Leiden (en com petitieleider Cor van Steijn) en ook de Alphense Belan genvereniging voetbal werd een proefcompetitie georga niseerd. Twintig teams van achttien verenigingen nemen deel aan deze, in september begonnen wedstrijdenreeks. Treuren: „Die competitie is nu eigenlijk al een succes. Ook al omdat, zeker in de Alphense Rijnstreekhal, het publiek begint te komen. Door gaat krijgen dat zaal voetbal best wel aantrekke lijk is om naar te kijken." Als alles volgens schema ver loopt zal deze puur Alphense competitie echter geen lang leven beschoren zijn. De zaalvoetbalcommissie van de Afdeling Leiden heeft tijdens de voorbereidende bespre kingen om ook in Alphen tot gelegaliseerd zaalvoebtal te komen, bedongen dat de or ganisatie van het Alphens ge beuren zo spoedig mogelijk in Leidse handen moet over gaan. Een eis die Treuren niet onredelijk vindt. Alleen stelt hij wel „dat het volgend seizoen waarschijnlijk nog niet zover zal zijn." Treuren: „We zullen, om dat doel te kunnen bereiken, in Alphen eerst naar „betere zaaluren" moeten switchen. Op dit mo ment is de competitie weke lijks nog over vier avonden verdeeld. Drie in de Rijn streekhal in Alphen en één in de Hazerswoudse sporthal. En op al die avonden kunnen we alleen maar tussen vijf en 'zeven uur terecht. Daarom gaan we binnenkort ook met de Alphense Sportstichting en de Leidse zaalvoetbalcom missie aan tafel zitten om tot betere uren, misschien wel één hele avond, te komen. Maar dat lijkt me nu nog erg lastig te realiseren. Er is nu eenmaal te weinig zaalruimte in Alphen en daarbij is de zaalvoetbalsport hier nog jong. £ijn andere verenigin gen nog niet „gewend" aan dit spel in echt competitie verband." Niettemin blijft Treuren opti mistisch over de Alphense zaalvoetbaltoekomst. „We hebben nu al een wachtlijst van zo'n vijftien verenigin gen die graag zouden willen spelen. En dat ondanks de slechte uren. Nee, ik ben er van overtuigd dat het zaal voetbal in Alphen binnen af zienbare tijd volledig van de grond komt. Dat kan niet anders." ALPHEN AAN DEN RIJN Na de Alphense proefcompeti tie zal er, eind mei van dit jaar, een „steden-toernooi" worden georganiseerd. Aan dit toernooi zullen vertegenwoordigende Leidse, Lisser, Noordwijkse en Alphense teams deelnemen. De mogelijkheid wordt nog bekeken of ook „Den Haag" en „Gouda" kunnen worden ingepast. Overigens moet in dit verband de kracht van het Alphense zaalvoetbal niet worden onderschat. Van de acht teams die bijvoorbeeld vorige week in de eerste bekerrronde in Leiden in actie kwamen, bereik ten er zes de volgende ronde Het elftal van de Sint Pancratius Club in 1924, de voorloper van het latere DOS. IHilliil ■- De inzegening in 1964 van het nieuwe sportpark door pater Rupertus bracht niet veel geluk: DOSR degradeerde in het eerste seizoen op het nieuwe complex. Van onze sportredactie LEIDEN Verbaasd is VTL-doelman Wim Kamping („Iedereen denkt dat het Kemping is, maar die „a" staat er echt in,..") eigenlijk niet over de koppositie die zijn team momenteel in de eerste Groep van de Gouds/Leidse afdeling inneemt. „Goed", stelt de 1.67 meter kleine Kamping, „op papier zijn we inderdaad verzwakt. Jongens als Siem van der Linden, Dick Verbruggen en Cees Montague mis je natuurlijk wel in een elftal. Maar de mentaliteit van de spelers is gewoon zo goed dat het voor mij ook aan het begin van de competitie al duidelijk was dat we weer hoog zouden gaan komen. En je ziet het..." VTL hoort volgens Kamping ook op die hoogste sport. „We spelen op dit moment beter voetbal dan in het jaar dat we uit de KNVB degradeerden. Vo rig seizoen zat er al meer lijn in het spel en dit jaar is het weer beter geworden. Voor een groot gedeelte ook het werk van onze trainer, Aad Kooren. Een eindeloze trainer die een team knap kan opbouwen, die ook volledig in de groep past. Daar bij kan je gewoon merken dat hij hoog heeft gevoetbald, er echt verstand van heeft." Zelf speelt Kamping tot nu toe niet zo'n gelukkig seizoen. Twee maanden geleden tegen Alphen se Boys raakte hij geblesseerd. Twee ribben gekneusd en een gescheurd botje in de rechter hand. Kamping die zijn geringe lengte niet echt als een bezwaar ziet („Tien centimeter erbij was wat beter geweest, maar ik kom toch al aardig van de grond") over die net afgesloten periode: „Toen die blessures eindelijk waren genezen kreeg ik er ook nog eens een paar nierstenen bij. Daarom kon ik pas twee weken geleden weer gaan trai nen." Training die Kamping vertrou wen heeft gegeven voor morgen. „Ik denk wel dat het lukt tegen Oranje Groen. Misschien dat ik nog wat conditie tekort kom, maar dat valt op te vangen. En vergeet niet dat ik in Fer van Duuren een sterke vervanger heb. Fer heeft een paar goede wedstrijden gespeeld." Van Duuren verving Wim Kam ping ook in „zijn" zaalvoetbal vereniging TegelhandeL Zaal voetbal dat Kamping voorname lijk speelt om zijn reactiesnel heid op te voeren. „Je kan 's zondags duidelijk merken dat je reflexen door de zaal beter wor den. Daar heb je in het veld alleen maar plezier van." Veldvoetbal bij VTL blijft ech ter „vanzelfsprekend" het meest belangrijke voor de doel man die als zestienjarige zijn intrede deed in het eerste team., Uitgerekend tegen DOSR, de ploeg die VTL vorig seizoen uit de KNVB hield, maakte Wim Kamping toen zijn debuut Kamping, even terugblikkend naar de met 4—1 verloren pro motie-wedstrijd: „Ik geloof dat we die wedstrijd te gemakkelijk hebben opgenomen. Zeker in de eerste helft, toen we met 1—0 voorkwamen. DOSR profiteerde daar goed van. Won volgens mij toch wel verdiend. Natuurlijk heb je het dan als verliezer even moeilijk, maar de klap is door het elftal op zich erg goed opge vangen. Voor mezelf is nu eigen lijk alleen nog de ervaring, het spelen voor zo'n drieeneenhalf- duizend mensen blijven han gen...." De komst van de Goudse ploe gen naar de „Leidse" afdeling is door Kamping als een plus punt ervaren. Hoewel hij stelt geen vergelijkingsmateriaal te hebben „Ik had nog nooit in de afdeling gespeeld" weet Kamping wel dat een competitie met alléén maar Leidse vereni gingen hem erg eentonig lijkt: .Door die Goudse tegenstanders is de competitie gewoon interes santer. Dat er daardoor vorig jaar geroezemoes is ontstaan over de promotie-regeling, is wel vervelend, maar dat was het enige minpunt van vorig sei zoen. Een groter minpunt noemt Wim Kamping de accommodatie waarop VTL en de andere Vliet- clubs moeten spelen en trainen. „Dinsdags moeten we naar dat veld aan de Burggravenlaan en op donderdag hebben we het verharde veldje dat eigenlijk veel te klein is voor ons groep. Eigenlijk een onhoudbare situa tie." En dan weer lachend: „Als je het zo bekijkt wordt het wel steeds opvallender dat alles, ondanks dat zo goed gaat. Dat de sfeer in de vereniging uitste kend blijft en dat wij weer bovenaan staan....." Prognoses i Wim Kamping, hier lachend in actie voor De Tegelhandel: ,VTL wordt kampioen" Als eerste in dit nog zo prille jaar waagt VTL-doelman Wim Kamping zich nu op het gladde terrein der prognoses. Zijn ei gen team ziet hij van Oranje Groen winnen. „Al wordt het wel erg moeilijk" Groep A: Nieuwerkerk—KRV 2; Bergambacht—Alphense Boys 2; Warmunda—Gouderak 3; Ammerstol—Leidse Boys 1; Oranje Groen—VTL 2; Alp- hia—Stolwijk 1; Stompwijkse Boys—Schoonhoven 1 Groep B: EstoKickers'69 1; RVC—Weteringse Boys 2; Soc cer Boys—Unitas Leiden 3; VN- L—Meerburg 2; WOA—ZLC 2; VNA—Nicolaas Boys 2; SJZ Floreant 1. Zaterdag: Eerste klasse: Ka- gia—KRV 2; Woubrugge—GWS 1; WSB—Hazerswoudse Boys 2; Valken '68—Leiden 1; MVK-' V—Oegstgeest 2 Tweede klasse: Unitas Leide n—S JZ 1; SVLV—Abbenes 1; AlphiaKekers '69 2; Stomp wijkse Boys—LSW '70 1; Ber- nardus—Meerburg 2. Stand: 1 Koos van Weerlee (VNA) 57.14%. 2. Nick Verwoerd (Alphense Boys) 56.66%; 3. Frans van der Laan (Lisse) 55.55%; 4. Nico van Maren (KRV) 47.61%; 5. Gidion van der Bom (Leidse Boys) en Paul van der Geest/Gé van der Star (VVOA) 44.82%; 7. Jan van der Weijden (Unitas Leiden) 37.93%; 8. Koos Loos/Albert Bollen (We teringse Boys) 37.50%; 9. Gé Per- fors (Oegstgeest) 36.66%; 10. Renzo Candido (Leiden) 36.36%; 11 Thijs de Wit/Bert de Ruiter (Meerburg) 33.33%; 12. Dolf Kok (Warmunda) 31.03%; 13. Hennie de Haas (ZLC) 29.16%.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 8