LANGS OMWEGEN
Driedaags festijn voor vogelvrienden,
kanaries, bastaarden en parkieten
In een halve
eeuw
van
boter en
kaas
tot supersto
Brieven
van
lezers
Fluit- en
gitaarconcert
in Zoeterwoude
Jaarlijks voor
tonnen schade
door vernielingen
aan scholen
WERKGROEP WERPT ZICH
OP GERICHTE ACTIE
Duinspion" moet de
andere kant opkijken
DINSDAG 7 DECEMBER 1976
LEIDSE COURANT
PAGINA 5
DOOR m''n omwe9en door stad en land kom ik graag mensen tegen. Elke
morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertellén wie
TON u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn
PIETERS geduldige telefoon is 071 —12 22 44; u kunt dan naar toestel 18 vragen.
Tierelieren en gekwinkeleer. Dat
wordt het drie dagen in het Cultu
reel Centrum van Voorschoten, ko
mend weekeinde. Dan exposeert met
veel enthousiasme en gezond reali
teitsgevoel de vereniging „De Vogel
vrienden". opererend in Leiden en
Voorschoten. Een vereniging die
aangesloten is bij de Nederlandse
Bond van Vogelliefhebbers die
40.000 leden telt. Geen wissewas dus.
De exposerende afdeling telt rond de
100 leden. Bescheiden, maar vol le
ven dat het gezelschap naar buiten
wil tonen. Ik zat even te praten met
de voorzitter van de vereniging, de
heer Wim van der Geijn, die een jaar
of tien in dit verband haantje de
voorste is. Naast hem zit zijn secreta
ris, ook een Willem, maar als achter
naam Taffijn. Laat Taffijn in de
Lingestraat te Leiden nu ook zijn
buurman zijn... „Beter een goede
buurman dan een verre vriend",
fluistert Van der Geijn me toe. Bei
den hebben achter in hun tuin para
dijzen van volières staan, verwarmd
en al, met gevederde vriendjes, voor
werpjes van hun geestdrift
Beide Willems dragen, evenals de
overige leden van de vogelvereni
ging, de liefde voor een hobby die
best in de belangstelling van ee
breed publiek mag komen. Daar is
ook die tentoonstelling voor. Zij ver
tegenwoordigen een groot stel hob
byisten die van de buitenwereld een
stimulans nodig hebben. Voorzitter
Van der Geijn: „Onze vereniging
drijft op de kanariekweek, de tropi
sche vogels en de parkieten. Dat is
nog uit te breiden met bastaarden
en - laat ik voorzichtig zijn - met
wildzang". Ik kijk uit, maar ik mag
wel verklappen, dat de wildzang bij
de vogelwet beschermd is. De vogel-
wet is op dit punt niet voor de poes,
je mag bijvoorbeeld groenlingen en
putters niet zomaar vervoeren. Van
der Geijn: „Je mag ze wel hebben,
maar daar zitten haken en ogen aan.
Alleen met een speciale vergunning
voor mensen met een lange ervaring
is de wildzang weggelegd. In onze
vereniging hebben we één lid met
een dergelijke vergunning".
Bastaarden kweken is minder wet-
gevoelig. Daar gaat het om - ik noem
maar een paar mogelijkheden - ka
narie maal putter, kanarie maal
groenling. Dat zijn bastaardensoor
ten die hoofdzakelijk worden inge
zonden. Mar goed, het blijft allemaal
erg boeiend. Het gaat om een hobby,
een vrijetijdsbesteding, die heilzaam
kan werken in deze drukke, span
nende tijden. De één vist uren ach
tereen aan de kant, de ander kijkt
ontspannen en vertederd en met een
kwekersoog naar kanarie maal
groenling. „De Vogelvrienden" doen
dat in groepsverband al sinds 1951.
Kijk eens in de volière van Wim
Taffijn en je ziet een stukje Verka
de-album van weleer tot levende
werkelijkheid worden: Australische
prachtvinken in een exotische kleu-
renschakering. Als je zoiets ziet,
krijg je - als leek op vogelgebied -
een paar druppeltjes kwekersbloed
toegevoegd. Voor je gevoel tenmin
ste.
Daar gaat „De Vogelvrienden" dan.
Vrijdagavond om 8 uur komt wet
houder van financiën (zonder enige
fiscale consequentie overigens) Oos-
terbaan van Voorschoten de tentoon
stelling openen; hij is bovendien een
werkzaam lid van de vereniging. Za
terdag (dat moet volgens de voorzit
ter „de klap" geven) is de expositie
bereikbaar van half tien 's morgens
tot tien uur 's avonds, en zondag van
elf uur. tot 's middags vijf uur. Als
het weer even meewerkt komen de
majorettes van de Leidse wijkvereni-
ging Aktief zaterdag van twee tot
vier uur een show geven, geheel
spontaan aangeboden, op het terrein
van het Cultureel Centrum. Alles ter
ere en ter opluistering van de onder
linge tentoonstelling, terwijl bastaar
den, kanaries en parkieten geacht
worden binnen rustig op hun stokjes
te zitten.
Het aantal wedstrijdvogels - die naar
een prijs mededingen in een eerlijke,
gezellige strijd die de hobby moet
verhogen in waarde - bedraagt onge
veer 400 stuks. Dat zijn dan kleur-,
zang- en postuurkanaries, bastaar
den, parkieten en tropische vogels.
Daarnaast (nou ja, misschien aan de
overkant) krijgt u te zien, als u komt
- en daar rekent „De Vogelvrienden"
steevast op - een verkoopklasse met
uitsluitend vogels van eigen leden,
belangrijk voor de aankoop van
kweekvogels: 100 exemplaren in to
taal. Wim van der Geijn lacht en
zucht achtereenvolgens: „We hebben
een zeer goede medewerking van het
gemeentebestuur van Voorschoten,
met die prachtige zaal. Maar als
vereniging raken we een beetje be
zorgd, financieel gezien, want het
aantal bezoekers is jaarlijks tot nog
toe te laag. Ook vorig jaar waren we
wat bedroefd, dat de Voorschotena
ren iets te weinig belangstelling
toonden voor deze mooie liefhebbe
rij, die door iedereen beoefend kan
worden; al is het op een zolderka
mertje of in een souterrain. Van
hoog tot laag hebben we onze leden,
tot een oud-directeur-generaal van
de Landbouw toe".
Secretaris Taffijn: „Het is bepaald
geen verwijt aan de inwoners van
Voorschoten en de mensen uit de
omgeving. Maar laten ze komen,
want die expositie is het volop
waard. Je moet zoiets eerst zien,
daarna wordt men pas enthousiast.
En als kwekers willen wij aspirant
leden op deze dagen graag van infor
matie voorzien. Als je eenmaal met
die vogels begint, kom je er nooit
meer vanaf. En vogelvrienden kun
nen er niet genoeg zijn..."
Wim van der Geijn (links) en Wim Taffijn bij hun
gevederde vrienden.
Naar ik verneem, gaat men in Zoeterwoude de vleugels op cultureel
terrein verder uitslaan. Het is nog steeds een beetje wennen, maar
het zal best lukken, is de verwachting van oud-Hagenaar Jef van
Jole, september j.l. zorgde voor een eerste klinkend „item". Met
veel succes werd toen in Ons Huis (in eigenlijke zin uitgebracht
door de Jongelingenvereniging, aldus Van Jole) een gitaarconcert
verzorgd door de Hagenaar Rob Bakker. „Daar kwam veel reactie
op", zegt Jef van Jole. die zelf zijn hart aan het gitaarspel heeft
verpand en dit de Zoeterwoudenaars niet wil onthouden; „daarom
gaan we door".
Dit betekent, dat op dinsdag 14 december opnieuw in Ons Huis
(aanvang 20.30 uur), een concert wordt gegeven voor dwarsfluit
en gitaar. Medewerking verlenen fluitist Ubo Dijkstra uit Den Haag
en de Eindhovense gitarist Hein Sanderink, „beiden hooggeklas-
seerd op hün instrument", heeft de heer Van Jole gehoord. „We
hebben nu ook de dwarsfluit erbij gehaald, want in Zoeterwoude
is de belangstelling voor de fluit niet gering." Het programma is
licht klassiek, met werken van o.a. J. H. Hasse (begin 18e eeuw),
W. A. Mozart, Guus Dreessens (1976) en de Spaanse meester
Albeniz, Jef van Jole: „We blijven een goed resultaat verwachten,
ook van dit concert. Het streven is, drie uitvoeringen per seizoen
te kunnen geven. We zijn op de goede weg."
Illlllllllllllllllltlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll.
VOYEUR VOOR LEIDSE KANTONRECHTER
LEIDEN De schade aan de Leidse scholen door moedwillige
vernielingen loopt jaarlijks in de tonnen. Zowel aan de buitenzijde
als aan de binnenzijde van de scholen worden, meestal in de
weekeinden en in de vakanties vernielingen toegebracht. Van 1
januari 1976 tot 16 september 1976 werd alleen al voor de
gemeentelijke schoolgebouwen een schadepost van ƒ136.866,—
geboekt. De schade door vernielingen aan de scholen van de
stichting Katholiek basisonderwijs en van de protestants christe
lijke schoolvereniging zijn navenant.
binas emge tijd bestaat er een
werkgroep onder voorzitter
schap van de heer J. van Ries-
sen, de gemeentelijke inspecteur
van het onderwijs, die zich be
zighoudt met het groeiende pro
bleem van de baldadigheids-
schade aan de scholen in Lei
den. In de werkgroep zijn het
protestants-christelijk onder
wijs, het katholiek onderwijs, de
kinderpolitie en de wijkpolitie
vertegenwoordigd. Op korte ter
mijn wil de werkgroep een cam
pagne gaap starten om de ver
nielingen in de toekomst zoveel
mogelijk tegen te gaan.
De scholen die in de periode
van januari tot september het
ernstigst werden toegetakeld
zijn: de kleuterschool aan de
Bernhardkade 10.000,—), de
basisschool aan de Lorentzkade
(ƒ6.000,—), de Rembrandt-scho-
lengemeenschap aan de Burg-
gravenlaan 8.000,—) en het
schoolgebouw van de Beije-
rincklaan 6.000,—). De kroon
spant evenwel de Dr. Van
Voorthuijsenschool aan de Mar-
nixstraat. In de periode van 1
januari tot 16 september 1976
werd aan het gebouw voor
26.000,— schade toegebracht.
„Het al dan niet toebrengen van
vernielingen aan scholen hangt
niet samen met de sociale struc
tuur van de wijk", aldus de heer
Van Riessen. „Neem nou de
schade aan de scholen aan de
Lorentzkade en de Burggraven-
laan. De scholen staan aan stra
ten in wat je noemt „beter gesi
tueerde wijken".
De vernielingen behelzen door
gaans he inslaan van ruiten, het
vernielen van de dakbedekking,
het afrukken van goten en af
voerpijpen. „Het is de groep van
12- tot 18-jarigen die uit is op
vernielingen", aldus mevrouw
Brand van de kinderpolitie.
Overige vernielingen worden
meestal toegebacht bj inbraken.
De daders hiervan moeten veel
al worden gezocht onder de 18-
jarigen en ouder. Bandrecor
ders en diaprojectoren zijn ge
wilde leermiddelen voor de in
brekers.
Tegen dergelijke vernielingen
kan worden opgetreden door de
aanschaf van alarminstallaties.
Drie scholen in Leiden hebben
inmiddels een dergelijke instal
latie. „Dat is natuurlijk een dure
beveiliging en je vraagt je af of
het in veel gevallen zal lonen",
adus de heer De Beest plaats
vervangend chef van de afde
ling onderwijs van de gemeente.
„De meeste schade wordt name-'
lijk toegebracht door de jeugd,
die over het dak van de scholen
loopt. Hierdoor krijgt men lek
kages. Er moet vaak een. dure
dakreparatie worden uitge
voerd", vult de heer Sanders
van de stichting katholiek on
derwijs aan.
Hekken
De werkgroep staat voor de op
gave de kosten van de moedwil
lige vernielingen terug te drin
gen. Enerzijds is er het streven
de scholen uit hun isolement te
halen door de speelterreinen
ook buiten de schooltijden open
te stellen, anderzijds vormen de
gebouwen dan een gemakkelij
ke prooi voor baldadigheid. „Te
gen het plaatsen van hekken,
hebben wij overwegende bezwa
ren van pedagogische aard", al
dus de heer Van Riessen. „Ge
bleken is dat deze hekken een
uitdaging vormen. De school
aan de Bernhardkade heeft al
vanaf zijn opening een behoor
lijk hek. De vernielers klimmen
er gewoon overheen of graven
een tunnel onder het hek door".
De campagne van de werkgroep
richt zich voornamelijk op de
sociale controle en bewaking
door de verschillende wijkagen
ten. Op korte termijn zal aan
alle Leidse scholen meer infor
matie worden verstrekt. Het is
de bedoeling dat de leiding van
de scholen de zaak zal aankaar
ten bij de oudercommissies en
op ouderavonden. Mogelijk zul
len ook de club- en buurthuizen
op de ernst van de vernielingen
worden gewezen. „We hopen dat
hiermee de buurt zich verant
woordelijk gaat voelen voor het
behoud van de schoolgebou
wen". De hoofden van scholen
zullen worden aangespoord ver
nielingen van enige omvang te
melden aan de politie. Zij krij
gen een soort van enquêtefor
mulier in te vullen. Over enige
tijd heeft de politie dan enig
inzicht omtrent de vraag waar
en wanneer de wijkpolitie een
extra oogje in het zeil moet
houden.
Oorzaken
Als belangrijkste oozaak van de
baldadigheid noemt de heer
Van Riessen het gebrek aan ex
ploratiemogelijkheden voor de
jeugd in de dichtbevolkte rand
stad. Er zijn te weinig terreinen
waar de jeugd naar hartelust
kan spelen. Dat de Dr. Van
Voorthuijsenschool zo werd toe
getakeld is te wijten aan het feit
dat dit gebouw nogal achteraf
ligt „We hopen dat een en an
der zal veranderen wanneer de
nieuwe toegangsweg tot de Me-
renwijk gereed is".
De campagne moet op korte
termijn van start gaan, omdat
de werkgroep de stellige over-
tuigng heeft dat juist in de
kerstvakantie de jeugd op
„strooptocht" gaat. „Dat is na
tuurlijk "wel eenfc beetje logisch.
In de paasvakantie en de grote
vakantie hebben de kinderen
het strand en het zwembad. Met
kerstmis is er vaak niets te
den", aldus mevrouw Brand.
De officier van justitie, me
vrouw mr. I. Klopper gaf hem
de raad om voortaan met zijn
gezin vrouw en vier kinderen
- de duinen in te gaan, of bij
voorbeeld neutraal de zee of het
land in te kijken vanaf een
duintop, stukken natuur die on
gestraft bekeken kunnen wor
den. Rechter Van Dijke was van
de onschuld van de Haarlem
mer niet geheel en al overtuigd
maar ging toch in op het advies
van de officier om hem wegens
gebrek aan bewijs vrij te spre
ken.
Verkeersgeweld
De rest van de zitting werd ge
domineerd door het gebruikelij
ke aantal groen-oranje-rood-rij-
ders, zeer snelle rijders, gevaar
lijk manoeuvrerende weggebrui
kers en onvolledige rijders, dat
wil zeggen mensen die rijden
zonder rijbewijs of andere attri
buten die bij het gebruiken van
de openbare weg min of meer
verplicht zijn. Bij de roodrijders
bevonden zich een scholier die
geen zin had om te stoppen, een
vrachtwagenchauffeur die met
het eerste gedeelte van zijn
vrachtwagencombinatie door
groen reed en met de rest door
rood, en een mevrouw die op
het Kort Rapenburg door rood
was gereden. „Dat is waar in
zoverre dat ik over de streep
ben gegaan". Rechter Van Dij
ke: „en hebt U doorgereden"?
„Ja, ik heb doorgereden". „Dan
bent U over de streep gegaan"
Bij de snelrijders bevond zich
een horlogemaker die de ge
luidssnelheid en een radarappa
raat had getart door met zijn
DAF-je 66 echte kilometers per
uur te rijden; „dat haalt mij
auto niet eens", vond hij, aange
zien zijn DAF reeds 100.000 kilo
meters achter de rug had. „Mis
schien had U de wind mee",
veronderstelde de officier van
justitie.
FRANK BUURMAN
Vandaag stop ik een oudje in de rubriek.
Ik bedoel het fotootje van Karei Eikelen
boom, toen hij in de vijftiger jaren nog
met fiets, mand en zoon voorop, zijn
boter- en kaasklanten in Sassenheim
langstrok. Karei is een dagje ouder ge
worden, maar hij is er nog steeds, al gaan
thans de bestellingen bij massa's tegelijk
in de moderne bestelauto. Deze maand
is het 50 jaar geleden, dat Kareis vader,
Jan Eikelenboom in de Floris Schouten
straat een winkel opende. Dit ,3oter- en
Kaashuis" verhuisde in 1939 naar de
Hoofdstraat en groeide daar uit tot een
regelrecht kruideniersbedrijf en thans
viert Spar Supermarkt Eikelenboom zijn
gouden bestaansfeest. Dat is op zaterdag
18 december. Het wordt dubbel op, want
Karei en vrouw vieren dan ook hun
zilveren huwelijksfeest. Dat gaat in één
moeite door, met een receptie in „de
Roode Leeuw" te Oegstgeest, van 4 tot
half zes.
Vader Jan Eikelenboom kwam bijna 70
jaar terug van Oude Wetering naar Sas
senheim, waar hij eerst tussen de bollen
zat alvorens in 1921 bescheiden met boter
•en kaas te beginnen, hetgeen altijd een
ideaal van hem was geweest. Bedrijfska
pitaal: 6 gulden, huur handkar per week
1 gulden. Jan werkte hard en daar kwa
men paard en wagen op de weg. „Het
was een hard maar mooi leven", herin
nert bejaarde Jan zich. „In de crisistijd
verkochten we in de paasweek 49 eieren
voor een gulden; er werden er toen 30.000
aan de man gebracht Dat was in 1936.
Karei was toen 12 jaar, maar hij hielp
al flink mee. „Ja zeker", aldus Karei, „ik
weet nog goed, dat vader in Warmond
een bekeuring kreeg omdat ik nog te jong
was om te werken. Eens kreeg hij zelfs
drie bekeuringen op één dag: een bij 't
Soldaatje omdat de mand vóór op z'n
fiets te breed was één omdat hij op
de Losterweg niet z'n hand uitstak, en
de laatste op de Leidse Hogewoerd, om
dat hij daar niet met zijn fiets mocht
rijden."
Dat was hard geld, want het was sjouwen
van 's morgens 6 tot 's avonds 9 uur of
soms nog langer. In 1961 zette Karei de
zaak voort
Verbouwing na verbouwing volgde: van
25 m2 tot 225 m2. Als het erg druk is
en dat wil nogal eens gebeuren
worden Karei en zijn vrouw bijgestaan
door dochter en drie zoons. Voorwaar
een familiebedrijf dat er wezen mag. Wel
heel wat anders dan twee ons speculaas
voor een cent, zoals een reclamefolder uit
1939 vermeldde.
Ook fietsenstallingen zijn een gretige prooi van vandalen
Karei Eikelenboom met fiets, mand en zoon op weg
naar de boter- en kaasklanten in het Sassenheim van
de jaren vijftig.
Volkersgracht
Naar aanleiding van het artikel
in de L.C. van 3 december
maakt de Buurtvereniging Ma-
redorp bekend dat zij, hoewel
de buurtvereniging tevoren niet
was ingelicht over de herbestra-
tingsaktie, in de Volkersgracht
toch volledig achter deze aktie
staat. De verantwoordelijkheid
voor de ontstane situatie ligt
volgens ons geheel bij de ge
meente Leiden, omdat de ge
meente geen antwoord gegeven
heeft op onze brief van 12 okto
ber j.l.
Pas nó de aktie van de bewo
ners is de gemeente begonnen
aan de gasleidingen van de Vol
kersgracht. Hopelijk kan de ge
meente nu wat meer haast ma
ken met de uitvoering van de
plannen voor herbestrating,
groenplan en verkeersdrempels.
Het Bestuur
Buurtvereniging Maredorp
LEIDEN Een van bespieding
beschuldigde Haarlemmer
stond gistermorgen terecht op
de zitting van het Leidse kan
tongerecht. Volgens de verkla
ring van de verbalisant had hij
zich onledig gehouden met het
bespioneren van een aantal
badgasten op het Noordwijkse
strand. Hij had zich daartoe
verdekt opgesteld bij een duin.
Als ik wat wil zien ga ik wel
naar het naaktstrand", meende
de Haarlemmer, die in zijn opi
nie ten onrechte van voyeurisme
was beschuldigd. In zijn nadeel
sprak echter het feit, dat hij
reeds een keer eerder was ge
verbaliseerd voor illegale obser
vaties in de Noordwijkse dui
nen. Dat bleek te zijn gebeurd
door dezelfde man die hem nu
.weer op de korrel had genomen.
