Italië's eerste vrouwelijke
minister is een „harde"
Wanbeheer in
Quebec brengt
separatisten
in provinciale regering
Stamgasten9 helpen benedictijner
abdij uit de geldzorgen
Rechtspositie van
de huurder
wordt versterkt
Hendriks
komt
kruiswerk
tegemoet
PAGINA 10
LEIDSE COURANT,
DONDERDAG 18 NOVEMBER 197t[ DC
Van onze correspondent Frans Wijnands
ROME Tina Anselmi 49 jaar, vrijgezel, is minister.
De eerste vrouwelijke minister in Italië. Sinds drie maanden
beheert en beheerst ze het departement van arbeid. Een zware
post in Italië, een portefeuille die alleen vakmensen kunnen
dragen. Tina Anselmi is zo'n vak. .man", iemand die de materie
van werk en werkloosheid, vakbonden en cao's, sociale rechten
en plichten in de toppen van haar vingers heeft. Nu al, na
pas drie maanden, wordt er met groot respect over haar
gesproken. In het parlement, in haar eigen Christen-Democrati
sche partij, bij de oppositie en ook bij de vakbonden. Op
diplomatieke recepties hoor je complimenten aan haar adres
en worden de sterke staaltjes aangedikt die ze in haar korte
bestuursperiode heeft geleverd.
De eerste vrouwelijke minister
van Italië is een „harde". Maar
ze blijft uiterst bescheiden bij
al die lof. Ze leeft voor de
partij, zeggen haar streekgeno
ten in de Veneto. het lage land
rond Venetië. Maar dat gaat
minister Anselmi te ver. „Ik
heb ook andere interesses. Ik
ben gelukkig met m'n familie,
ik kan niet zonder vrienden,
veel vrienden. Ik houd van
boeken en luister zo vaak ik
kan naar Beethoven, Bach of
Vivaldi." Wel geeft ze toe, dat
ze volledig opgaat in haar
werk als minister omdat de
portefeuille die ze van „baas"
Andreotti toegewezen kreeg
haar buitengewoon ligt.
Al sinds de oorlog heeft Tina
Anselmi zich met arbeidspro
blemen beziggehouden. Ze
was bestuurslid van de textiel-
vakbond in haar gewest in de
jaren vlak na de bevrijding.
Sinds haar entree in de Chris
ten-Democratische Partij heeft
ze haar belangstelling en vak
kennis over de arbeid naar
internationaal niveau getild.
Ze zat in Kamer-commissies,
woonde internationale con
gresses bij en was zeer recent
geruime tijd staatssecretaris
op het ministerie van Arbeid.
Daar heb ik mijn leerschool
gehad zegt ze zelf. Die erva
ring komt haar kennelijk nu
goed van pas, want in drie
maanden tijd heeft ze drie
meer dan hete kastanjes onge
schonden uit het vuur gesleept
zonder zich de vingers te bran
den.
Ze kreeg na het nodige overleg
iedereen mee rond een drieja
rig contract voor de naar
schatting 1 miljoen landbou-
warbeiders. Het was de eerste
keer dat voor deze armlastige,
agrarische sector een dergelijk
contract kon worden opge
maakt.
Daarna verrichtte ze een
soortgelijk huzarenstukje met
het contract voor de bijna
80.000 werknemers in de mid
denstandssector. In Italië be
staan ontelbare klein-bedrijf-
jes, meestal familiezaakjes
waar dan ook nog een of een
paar werknemers in dienst
zijn. Een uiteraard moeilijk te
organiseren groep met als ge
volg. dat er nogal wat man
keerde aan de sociale gerech
tigheid voor deze categorie.
Weer vliegen
Het meeste respect kreeg de
minister van werkelijk iede
reen toen ze binnen een paar
dagen er in slaagde de Alita-
lia-piloten weer aan het vlie
gen te krijgen. De jarenlang
slepende zaak tussen vakbon
den en werkgevers enerzijds,
en de om meer zelfstandigheid
vragende piloten anderzijds,
heeft ze koelbloedig aangepakt
en opgelost, zodanig zelfs dat
de piloten een contract onder
tekenden en toezegden te zul
len gaan vliegen. De eindeloze
en ongeregelde stakingen van
de piloten hadden Italië op dat
moment al een fortuin gekost.
Nadien heeft Tina Anselmi
zich vooral geconcentreerd op
het probleem van de werkende
vrouw, die in Italië meteen het
slachtoffer werd van de terug
lopende economie, alsmede op
het vraagstuk van de werkloze
jongeren.
Nog een zaak waar Tina An
selmi furieus over kan worden
is de laksheid waarmee in Ita
lië gecontroleerd wordt op ge
vaarlijke industrieën. Indus
trieën die door gebruik van
chemische en/of giftige stoffen
gevaarlijk zijn voor de volks
gezondheid. „In Italië bestaan
situaties die veel explosiever
en gevaarlijker zijn dan een
atoombom", verklaarde ze on
langs.
Optimisme
Tina Anselmi, charmant, altijd
onberispelijk gekleed en goed
lachs, woont in Rome op een
gemeubileerd appartement te
genover het parlement. Haar
„tehuis" heeft ze in de Veneto,
waar ze samen met haar moe
der een bescheiden villaatje
bewoont, vlak naast een van
haar zusters. Daar voelt ze
zich thuis, temidden van haar
familie, neefjes en nichtjes en
haar streekgenoten, die bij de
jongste verkiezingen meer dan
70.000 voorkeursstemmen op
haar uitbrachten.
Haar vader was een overtuigd
socialist die zijn Tina maar
één keer een klap gegeven
heeft, vlak voor de oorlog toen
vader veronderstelde dat dat
de voorbestemde ondergang
van de dictatuur zou worden,
hetgeen de 12-jarige Tina de
opmerking ontlokte dat haar
vadër al op een verslagene
leek.
Toen ze gaandeweg de oorlog
zelf de Mussolini-aanhang en
de Nazi's aan het werk zag,
veranderde ze van gedachten.
Ze werd in de laatste oorlogs
jaren een dappere koerierster
in het verzet. Regelmatig ver
voerde ze wapens en munitie
op haar fiets.
Na de oorlog doorliep ze de
kweekschool en studeerde in
Milaan letteren 'alvorens zich
helemaal aan de politiek te
Tina Anselmi tijdens de onderhandelingen met een delegatie van werkgevers in
de middenstandssector. Het gelukte haar een overeenkomst af te sluiten voor de
bijna 80.000 werknemers in de kleine bedrijfjes en wat meer sociale rechtvaardigheid
te bereiken voor deze achtergestelde groep werknemers.
wijden. Over haar persoonlij-
ke gevoelsleven praat ze liever
niet. In een van haar eerste
interviews na haar benoeming
in een Italiaans weekblad zei
ze lang verloofd te zijn ge
weest, maar de details over die
wat droevige periode wilde ze
niet geven.
De vele gesprekspartners die
met haar soms meer dan 24
uur om de vergadertafel
hebben gezeten, beamen dat
minister Anselmi ongenaak
baar kan zijn. Met een formi
dabel uithoudingsvermogen en
vooral kundig.
Ze is daarom gelukkiger met
deze portefeuille dan met het
historische feit dat ze de eerste
vrouw in een Italiaans kabinet
is. Ze vindt het al dan niet
vrouw zijn ondergeschikt aan
de vakkennis. Ze geeft toe dat
het „feministisch" klinkt als ze
zegt, dat het uit moet zijn met
de discriminatie „vanwege het
vrouw zijn". „Misschien dat er
met mijn benoeming barrières
doorbroken worden."
Mevrouw Anselmi die het
woordje „excellentie" haat
heeft ervaren dat haar aanwe
zigheid bij veel vergaderingen
een meer serene, een kalmere
sfeer veroorzaakt. Alsof er
minder geschreeuwd wordt,
om over platvloerse grappen
maar niet te spreken.
Als politica gelooft ze niet in
het Euro-communisme van
Berlinguer. Ze heeft als ant
woord een opmerking van
John Kennedy klaar, die haar
eens gezegd heeft dat er geen
onoplosbare problemen be
staan. Als iets onoplosbaar
lijkt betekent dat dat er fouten
zijn gemaakt bij de aanvang
van het zoeken naar de oplos
sing.
DOETINCHEM Nog geen jaar geleden zag het
er somber uit voor „Kasteel Slangenburg", het
gastenhuis van de benedictijner abdij bij het
Gelderse Doetinchem. Niet alleen zaten de monni
ken tegen een niet gering financieel tekort aan
te kijken, maar bovendien daalde de belangstel
ling om zich enige tijd „uit de wereld" terug te
trekken in de rustieke, romantische en bovenal
geestverrijkende sfeer van het zeventiende-eeuw-
se kasteel zienderogen- Dat laatste vonden de
benedictijnen heel wat vervelender dan de finan
ciële perikelen- Maar terwijl er al gesproken werd
over sluiting van het kasteel, kwam een groep
geïnteresseerde gasten van „Slangenburg" in het
geweer, onder geestdriftige leiding van mevrouw
/C. van Nispen tot Pannerden-Roes en Hans Schna
bel, oud-directeur van uitgeverij „De Toorts". Met
succes: het tekort over 1974 van ruim tienduizend
gulden werd teniet gedaan en de waardering van
velen voor „het kasteel" kwam tot uiting in een
veel betere bezetting van de dertig beschikbare
bedden.
.ïlans Schnabel: „Het zou verschrikkelijk jammer
geweest zijn, als de Slangenburg zijn poorten had
-moeten sluiten. De unieke sfeer daar; het feit dat
.'je er als echtpaar gastvrijheid kunt genieten, de
[geestelijke rust die je er iedere keer weer krijgt
-voor mij persoonlijk maar ik weet dat heel wat
mensen er hetzelfde over denken betekent de
Slangenburg heel veel. Laten we het duidelijk
^'stellen: het kasteel is geen hotel-pension, geen huis
jvoor passanten en geen verblijf voor wie alleen
-"-maar wat vertier zoekt. Maar het is beslist ook
'geen ouderwets retraitehuis, waar je de ene na
de andere preek over je hoofd krijgt uitgestort
en waar je verder met je neus in de religieuze
boeken zit. Je hoeft er echt niet „bekeerd" te
worden; er zit wat dat betreft heus geen addertje
lender het gras in de Slangenburg. Wat er in het
gastenverblijf dan wel gebeurt? Kijk, je hebt wel
eens van die situaties, dat je behoefte hebt om
reven op verhaal te komen, om even boven het
alledaagse uit te stijgen of om met deze en gene
te praten over problemen, die je bezighouden. Dat
kan bij uitstek op de Slangenburg. Je vindt er
altijd wel gelijkgestemden, met wie je een fijn
Het kasteel De Slangenburg, waar men op verhaal kan komen, „om even boven het
alledaagse uit te stijgen".
gesprek kunt beginnen. Het is ook zo heerlijk, dat zijn. Eenzaam ben je er nooit, of je moet dat zelf
niets moet op de Slangenburg. Je geniet er alleen per se willen. De hele entourage in het kasteel
gezamenlijk de maaltijden (inderdaad geniet, want heeft zoiets uitnodigends, zoiets intiems, dat je
de kok verstaat zijn vak.en voor het overige alleen daardoor al een fijn gevoel krijgt
ben je vrij in je doen en laten. Er komen mensen De dagelijkse zorg voor de gasten op de Slangen
van alle gezindten en juist dat contact van niet- burg is in handen gelegd van gastvrouwen, die
katholieken en katholieken kan erg verrijkend op hun beurt in het huishoudelijk werk worden
bijgestaan door een team van medewerkers. Ont
spint zich onder de gasten een discussie op het
geestelijke vlak, waarbij een gespreksleider goede
diensten kan bewijzen, dan is een telefoontje naar
de nabij gelegen abdij voldoende om een van de
vijftien monniken te „mobiliseren".
Hans Schnabel en zijn vrouw raken nauwelijks
uitgepraat over kasteel Slangenburg. In een perio
de van twintig jaar waren ze er al zo'n dertig keer
te gast. „Wel een bewijs, dat het ons daar best
bevalt. Maar wat wil je? Waar kun je nog onder
zulke ideale omstandigheden logeren en zulke
contacten met de paters, de gastvrouwen en de
mede-gasten hebben? In een echt kasteel, compleet
met bruggen en torens. Met prachtige wandschil
deringen, een antieke inrichting, fraaie stuc-pla-
fonds, Venetiaanse lichtkronen, ruime zalen, maar
ook gezellige, sfeervolle hoekjes. Waar bovendien
modern comfort niet ontbreekt Logeren in ka
mers, die romantische namen dragen als de Chine
se kamer (vanwege de Chinese muurschilderin
gen), de muziekkamer, de rode kamer, de torenka
mer enzovoorts. Wat ook zo uniek is, is de kapel".
„Oorspronkelijk was deze ingericht in een van de
zalen van het kasteel, maar de ruimte bleef toch
te kil, te groot. De monniken hebben toen in die
zaal op technisch vernuftige wijze een paar muren
opgetrokken en zo een heel intieme kapel ge
creëerd. Fraai van vorm, met een heel aparte
lichtval. Werkelijk een vondst van de eerste orde,
ook omdat er in het kasteel niet verbouwd mag
worden. De benedictijnen huren kasteel Slangen
burg namelijk van het rijk. Monumentenzorg ziet
er nauwlettend op toe, dat er aan de oorspronkelij
ke staat van het kasteel niets verandert, en dat
de- aanwezige meubelen en andere waardevolle
stukken goed worden onderhouden".
„Naast de al eerder genoemde kapel is ook het
park een heerlijk oord om te vertoeven. Voor wie
graag leest is er bovendien een uitstekend geoutil
leerde bibliotheek en een leestafel met actuele
lectuur. Er is zelfs een aparte televisiekamer voor
wie er behoefte aan heeft. Ach, ik kan nog zo
enthousiast over de Slangenburg praten, maar je
moet de sfeer daar zelf beleven. Tien tegen een,
dat je er „stamgast".wordt.wedt Hans Schna
bel.
DEN HAAG (ANP) - Bij de
Tweede Kamer is een wets
ontwerp ingediend waarin de
rechtspositie van de huurder
wordt versterkt.
In dit ontwerp, ondertekend
door minister Van Agt van
justitie en door staatssecreta
ris Van Dam van volkshuis
vesting, komen in het bijzon
der de volgende onderwerpen
voor:
De regeling tot bescherming
van de huurder bij het einde
van de huurovereenkomst
wordt gewijzigd;
- voortzetting van de huur
overeenkomst bij overlijden
van de huurder en een verbod
aan de verhuurder de huur
overeenkomst op te zeggen om
een verhoging van de huur
prijs te bewerkstelligen.
Dit wetsontwerp vormt een
onderdeel van de maatregelen
op het gebied van de huur van
woonruimte die de huurwet
moeten gaan vervangen. De
huurprijsvoorschriften van de
ze wet, die thans nog van
kracht zijn ih het zogeheten
niet-geliberaliseerde gebied,
zullen worden vervangen door
een regeling van huurprijzen
die in het hele land zal gelden:
de huurprijzenwet woonruim
te.
In herontwerp is nog een an
dere voorziening getroffen.
Als iemand een bewoond huis
koopt, veelal tegen een koop
prijs die lager is dan van een
lege woning, doet hij dat ten
nadele van de zittende huur
der. Als de koper in zijn stre
ven slaagt dwingt hjj de huur
der vaak tot grote uitgaven
aan verhuis en inrichtingskos
ten. Nu wordt voorgesteld dat
de rechter, wanneer bij rede
lijke belangenafweging wordt
beslist tot afwijzing van het
verlengingsverzoek van de
huurder, een bedrag vaststelt
dat de verhuurder moet beta
len ter tegemoetkoming in de
verhuis- en inrichtingskosten.
Verder wordt de overgang van
het huurrecht op de erfgena
men in het ontwerp geregeld.
De voorgestelde regeling on
derscheidt een drietal catego
rieën van personen die, in af
wijking van de erfrechtelijke
overgang van het huurrecht
bij overlijden van de huurder
voor voortzetting van de huur
overeenkomst in
komen.
RENÉ LEVESQUE SLIMME TACTICUS
MONTREAL René Levesque, de
nieuwe premier van Quebec, is in 1922
geboren in Gaspesie. Na aan de Laval
Universiteit van Quebec rechten gestu
deerd te hebben, begon hij in 1943 een
succesvolle carrière als journalist. In
eerste instantie werkte hij als oorlogs
correspondent in Europa. In 1946
wordt hij verslaggever voor de Cana
dese radio en televisie, in welke func
tie hij in 1952 naar Korea vertrok om
de daar woedende oorlog te verslaan.
Aanhangers van afscheidingsbeweging Quebec vieren feest na de
overwinning van hun partij
MONTREAL (Rtr) Bij verkiezingen
in de voornamelijk franstalige Cana
dese provincie Quebec heeft de naar
onafhankelijkheid strevende .Parti Que-
becois' onder René Levesque een ver
rassend grote overwinning behaald.
Volgens de officieuze einduitslag kan de
partij, die bij de vorige verkiezingen zes
zetels kreeg, nu rekenen op 70 van de
110 zetels in het provinciale parlement.
De liberale partij onder de huidige pre
mier Robert Bourassa zag haar zeteltal
van 102 naar 27 teruglopen. Bourassa
zelf behoorde tot de liberalen die hun
zetel kwijtraakten.
De .Nationale Unie' onder Rodrigue Bi-
ron, die na 40 jaar over Quebec te
hebben geregeerd, in 1973 niet verder
kwam dan een zetel, kreeg nu 11 zetels.
De .Nationale Volkspartij' en de .Rallie-
ment Créditiste' kregen nu elk een zeteL
In zijn overwinningsrede verklaarde Le
vesque tot 8.000 juichende aanhangers
dat hij de grootste provincie van Cana
da naar onafhankelijkheid zal leiden.
Hij verzekerde dat zijn partij geen en
kele van haar verkiezingsbeloften zal
vergeten. Een van deze toezeggingen is
dat er binnen drie jaar een referendum
over een afscheiding zal worden gehou
den.
De Canadese premier Pierre Trudeaü
die aan het hoofd staat van een liberale
regering, toonde zich zeer teleurgesteld
over de verkiezingsuitslag in Quebec.
Hij wees er op dat „Levesque en zijn
partij een mandaat hebben gekregen
voor de vorming van een provinciale
regering, maar niet om Quebec van de
rest van Canada af te scheiden".
Grondwetkenners zijn van oordeel dat
het een moeilijke en lange weg voor de
,Parti Québecois' zal zijn om tot een
onafhankelijk Quebec te komen. Vol
gens hen moeten niet alleen de Cana
dese federale regering en de andere
negen provincies met een dergelijke
beslissing akkoord gaan, maar moet
ook het Britse parlement zijn fiat geven.
De 54-jarige Levesque heeft verklaard
dat hij zich in het voorgenomen referen
dum zal neerleggen bij de beslissing
van de meerderheid. Bij een recente
opiniepeiling bleek slechts 18 pet van
de inwoners van Quebec een voorstan
der van onafhankelijkheid te zijn.
De .Parti Québecois' werd in 1968 door
René Levesque opgericht. Het is een
links van het centrum staande partij.
Bij twee verkiezingen leed Levesque
persoonlijk een nederlaag, totdat hij
ditmaal met zijn partij een overweldi
gend succes boekte.
In zijn laatste verkiezingscampagne had
Levesque niet al te zeer de nadruk
gelegd op de onafhankelijkheidskwest
ie. Onderwerpen waarop hij vooral ha
merde waren de hoge werkloosheidscij
fers (10 procent), de slechte financiële
toestand en tekort van 2 miljard dollar
van de provincie o.a. veroorzaakt
door het grote tekort dat de Olympische
Spelen in Montreal hebben opgeleverd
en verhalen over corruptie. Ook zei
hij dat, wanneer de zes miljoen tellende
provincie onafhankelijk zal zijn gewor
den, Quebec tot een zakelijke samen
werking met de rest van Canada kan
komen. Hij sprak in dit verband van
een douane-unie met Canada.
Acht jaar later debuteerde hij als be
roepspoliticus toen hij gekozen werd
tot liberaal afgevaardigde van een
kiesdistrict van Montreal. In 1961 werd
hij de eerste provinciale minister met
de portefeuille natuurlijke rijkdom
men. In deze functie slaagde hij er
ondermeer in de elektriciteitsbedrijven
in Quebec te nationaliseren.
Op 14 oktober 1967 verklaarde hij op
een congres van de liberale partij zijn
partijlidmaatschap op te zeggen, omdat
de liberalen een rapport hadden ver
worpen dat een verregaande autonomie
van Quebec voorstond.
Op 18 november van dat jaar stichtte
hij de „souvereiniteitsvereniging", die
een zelfstandig Quebec propageert. Na
de fusie in 1968 van .verscheidene groe
pen separatisten in Quebec, werd Le
vesque gekozen tot voorzitter van de
partij van Quebec.
De nieuwe premier is een slimme tacti
cus, die in de verkiezingsstrijd niet
alleen de nadruk legde op onafhanke
lijkheid van de provincie maar ook op
meer directe zaken als werkloosheid,
pensioenen en dergelijke.
Hij beschuldigde de nu verslagen libe
rale premier Robert Bourassa ervan
een hysterische verkiezingscampagne
te voeren door het onafhankelijkheids-
vraagstuk te overtrekken.
Levesque probeerde ditmaal ook te
stemmen te winnen van de Engelsspre
kende Canadezen die hij in het verle
den eens had betiteld als „zakken". Hij
benadrukte dat het vraagstuk van de
onafhankelijkheid in een referendum
aan de inwoners van Quebec zou wor
den voorgelegd wanneer hij gekozen
werd. Dit referendum zou over onge
veer twee jaar gehouden moeten wor
den. Levesque bevestigde echter ook
dat de meerderheid in Quebec op dit
moment geen onafhankelijkheid wil.
(Van onze parlementaire redac
tie)
DEN HAAG Staatssecretaris
Hendriks (volksgezondheid)
heeft gisteren in de Tweede Ka
mer een groot gebaar gemaakt
na de pleidooien van Kamerle
den om de financiële lasten van
de kruisverenigingen te verlich
ten. De staatssecretaris zegde
toe de voor 1977 voorgenomen
verlaging van de financiële
steun voor de helft ongedaan te
maken. Die steun zou met 6.8
miljoen gulden worden vermin
derd. De staatssecretaris moet
nu proberen op andere begro
tingsposten ruim 3 miljoen gul
den te bezuinigen.
Staatssecretaris Hendriks noem
de het goed functioneren van
het kruiswerk een van zijn
grootste zorgen. De moeilijkheid
is echter dat er onvoldoende
inzicht bestaat in het functione
ren van een kruisvereniging.
Een landelijke uniforme finan
ciering is geboden. Tezijnertijd
dient de financiering van het
kruiswerk uit de algemene wet
bijzondere ziektekosten te ko-
Markten
GROENTEVEILING LEIOEN (17 nov)
Appelen 38—66, peren 3273, andijvie
7280, snijbonen 550675, stambonen
375, kroten gekookt 100. boerenkool
40—48, rode kool 35. prei 110—112.
postelein 220-233. spruiten A
109-124. B 127-142. C 119-123- g
maten A 1270. B 1320. C 880-450 CC
610, uien 84—102, witlof 300—405,
komkommers A 102, B 102 C 80—84.
D 62—67, E 53—54, sla zwaar 15—28.
bleekselderij 33—35. bospeen 107—127.
peterselie 33—37 selderij 15—27.
ROELOFARENDSVEEN. 17 nov., snij
bloemen (gemiddelde en hoogste prijs),
anjers tros 21 p.schrysanten stuks 25
p.s.. tros 129 p.b., jaarrond 217 p.p..
gerbera 60 p.s., lelie tak 31 p.s.,
178 p.b., nerine 44 p.s., cyclamen 16Z
p.st., St. Paulia 80 p.s., rozen 35 p.a.
iris 303 p.b., freesia 163 p.b.. anjers 26
p.s., Princes Armgard 80 p.s., gemengd
200 p.b.. Yellow Spider 270 p.b.. Oranje
Nassau. Beatrix 80 p.s., Bodenie 55 p s..
jemengd 265 p.sNona 105 p.s.. Royal
3lue 365 p.b Charmeur 45 p.s
