HOLIDAY
ON ICE
Wereld van
ilitter en klatergoud
li is
ém§p
iiï
süwste
show:
miljoen
dollar
smolt
als
sneeuw
voor
de zon
1976
lenheid
ERE Pt k
aard i!
spreke
Investering
in IA AG Een bekend entertainer heeft eens
het is helemaal niet zo moeilijk de mensen
et theater te lokken^ Je moet ze gewoon iets
dat ze thuis bij de beeldbuis nooit en te
1 kunnen vinden. Een droomwereld bijvoor-
Het was - de uitspraak duidt er al op - een
aan. En zijn woorden zet het Amerikaanse
•lschap „Holiday on ice" jaarlijks in klinken-
tn om. Een avondje „Holiday on ice" staat
rlijks terugkerende bezoekers zullen het maar
aag beamen - garant voor een fantasierijk
elardeerd met glitterkostuums in een duize-
kkende veelkleurigheid en spectaculaire hoog-
s op de gladde ijsvloer. Kortom, de eventuele
Er wordt een kijkje gegund in de wereld van
tergoud, waarvan hij of zij alleen maar leest.
CeidaeSowo/nt
haatsende apen, een schitterend nummer in de nieuwe show.
mw.
Holiday on ice: Een droomwereld
Kg*
«-IS"'
J'.'-f-
III
'-ju,.;'.
Ilfef-A'
-
i- k*
v1 iq tv4-\
dac een volle bak. Ach, eigenlijk draaien
^overal in Europa goed. Ook in Neder-
we daar in de Sinter-
klaasweek niet speten. Dat is eigenlijk een
waanzinnige zaak. Maar je krijgt de men
sen hier in Nederland in die week werke
lijk met geen stok het theater in. We
wijken dan uit naar België. Daar ligt het
wat minder gecompliceerd. Voor het over
ige kunnen we op ieder tijdstip in het jaar
spelen, bij wijze van spreken. De maand
september bijvoorbeeld, is onze beste
maand. Je hoort schouwburgdirecties
dikwijls steen en been klagen over het
slechte bezoek in die maand. Het geld is
op, heet het dan. Nou, wij hebben andere
ervaringen. De mensen sluiten blijkbaar
Het woord „show" is gevallen. Voor de
zoveelste maal eigenlijk tijdens het ge
sprek. Onvermijdelijk, want „Holiday on
ice" is puur show. Show ook, die dikwijls
gepeperd betaald dient te worden door de
toeschouwers. Robert Hund: „Gepeperd?,
dat valt dacht ik nogal mee. Zeker in
Nederland, waar we de prijzen relatief
laag hebben gehouden. Natuurlijk zijn de
toegangsprijzen niet spotgoedkoop. Maar
vergeet niet, wat een waanzinnige investe
ringen er nodig zijn om zo'n show alleen
al op te zetten. Ik schat dat onze nieuwste
shoW zo'n miljoen dollar heeft gekost. En
dan praat ik niet over de lopende kosten,
zoals het uitbetalen van de medewerkers,
het onderhouden van de installaties, het
huren van de zalen en allerlei andere
zaken, die dagelijks handen vol geld kos
ten. Natuurlijk wordt er bij „Holiday on
ice" goed geld verdiend, per slot van
rekening zijn we een commercieel bedrijf.
Maar daar staan enorme uitgaven tegen
over, vergis je daar niet in. Het begint
al tijdens het ontwerpen door Ted Shuffle,
een Amerikaan die vast in Parijs woont.
Een geniaal man, want ik geef het je te
doen ieder jaar met een nieuw programma
te komen. Een programma bovendien, dat
niet minder mag zijn dan het vorige. Want
als een bezoeker van onze show een keer
zijn neus gestoten heelt, moet je maar
afwachten of hij nog terug komt".
De meeste bezoekers komen niet voor de vedettes, maar voor het totale
spektakel, voor de feestelijke entourage.
Leeuw zo'n waanzinnig hoog bedrag
geëist, dat we haar in de Europese show
niet konden inpassen. Ze danst nu in
Amerika. Daar gelden heel andere eisen.
Worden ook heel andere shows opgezet. In
Europa kunnen we iets frivoler te werk
gaaq, kunnen we ons ook meer richten op
een wat ouder publiek. In Amerika zijn
de shows afgestemd op de hele familie,
op een soort Walt Disney-niveau eigenlijk.
Hier gokken we ook op hele gezinnen,
maar het geheel is toch rijper van aanpak.
En eerlijk gezegd, vind ik de Europese
shows beter. Ik heb een paar maal een
Amerikaanse show gezien en die kon niet
tippen aan de Europese, volgens mij.
Overigens is het sterrendom nog niet hele
maal verdwenen. Voor Duitsland bijvoor
beeld hebben we Marika Kilius en Hans-
Jurgen Baumler weer van stal gehaald. En
voor Nederland hebben we Trix Schuba,
de wereldkampioene van 1972. Een schat
van een meisje, maar het is geen showve
dette, als je begrijpt wat ik bedoel. Dat
is eigenlijk met al die grote sterren. Tech
nisch zijn ze vaak briljant, maar ze heb
ben weinig gevoel voor show. Nee, dan
was Joan Haanappel anders".
Vedette
Joan Haanappel, haar naam wordt bij
„Holiday on ice" nog steeds met hoofdlet
ters geschreven. „Een unieke ster", zegt
Hund, „een echte vedette. Ze had een
geweldig gevoel voor flair, ze was een
typische showvrouw. Veel meer dan bij
voorbeeld Sjoukje Dijkstra. Ze heeft het
in het begin erg moeilijk gehad, Sjoukje.
Een show stelt namelijk heel andere eisen
dan een kunstrijkampioenschap. In een
show moet je schitteren en dat doe je niet
alleen door pure techniek. Misschien was
Sjoukje technisch gezien wel beter dan
Joan, maar ze kwam minder over bij het
publiek. Toch hebben we erg prettig met
Sjoukje gewerkt. Haar was niets teveel,
ze was verschrikkelijk nieuwsgierig. En
na een aarzelend begin, begon ze toch een
goed gevoel voor show te ontwikkelen.
Ach, misschien zijn die vedetten allemaal
niet zo belangrijk als we denken. Ik maak
me sterk, dat de meeste mensen naar onze
shows komen voor het totale spektakel,
voor het glinsterende ballet, voor de
schaatsende apen (een schitterend num
mer in deze show), voor de hele feestelijke
entourage. De mensen willen gewoon een
lekkere avond uit zijn. Dat kan bij ons.
De dagelijse zorgen worden even vergeten.
Niet voor niets gaat het met onze show
beter naarmate de levensomstandigheden
slechter worden. Dat hebben we bij de
oliecrisis gemerkt. Ik geloof, dat we nog
nooit zo'n goed jaar hebben gedraaid".
De plaatsen die de show aandoet, krijgen
een kleine schaatsinvasie te verwerken.
Het „Holiday on ice"-gezelschap is name
lijk een kleine honderd man groot en
verplaatst zich met veertien transport-
containers, een aantal vrachtwagens voor
de ijsmachines en 21 caravans.
Als niet op bestaande ijsvloeren kan wor
den gewerkt, moeten er vier dagen wor
den uitgetrokken voor het leggen van de
demontabele ijsvloer en het opvriezen.
Een extra uitgave van zo'n 30.000,-
Het gezelschap toert tot en met 6 februari
volgend jaar door Nederland. Begonnen
wordt in het Rotterdamse Ahoycomplex
(16 november), daarna komen o.a. Utrecht
(23 t/m 28 november), Den Haag (4 t/m 9
januari) en Amsterdam (21 t/m 30 januari)
HANAVOT
Opzetten
Het opzetten van de show gebeurt
Frankrijk. In Clermont-Ferrand om pi
cies te zijn. Daar worden de kostuums
gemaakt, de decors vervaardigd en ga zo
maar door. Het instuderen gebeurt in Gre
noble. Daar vindt ook meestal de offlcl&le
première plaats. Voordat de première r
feit is, is het miljoenenbudget dikwijl:
overschreden. Robert Hund: „En dai
je de lopende kosten, al worden di
laatste jaren kleiner, omdat we
sterrendom af zijn. Als je vroeger een
Olympische kampioene wilde contracte
ren, moest je dikwijls diep in de geldbui
del tasten.
Dat is nu wat minder geworden. Al heeft
de manager van bijvoorbeeld Dianne de
mforta!
sgrepe
igcar e
„Icefollies" en „Ice- capades", om de twee
grootste te noemen. Niets wees er dan ook
op,, dat de rolschaatsrevue van ene Morris
Chalfen uit Milwaukee een serieuze con
current zou gaan worden van de genoem
de grootmachten. Maar Chalfen was begif
tigd met dat typische Amerikaanse talent
om van vrijwel onmogelijke dingen toch
goed geld te maken. Hij zag een gat in
de markt en sprong er met succes in.
Chalfen ontdekte namelijk, dat de
schaatsgiganten alleen maar in die steden
kwamen, die beschikten over een ijsac-
commodatie. Daardoor vielen er nogal
wat plaatsen in Amerika uit de boot.
Chalfen nu liet demontabele ijsvloeren
ontwerpen en reisde met zijn gezelschap^
al die plaatsen af, waar de „Icefollies^^
„Icecapades" verstek moesten Iatep<^»^
„Holiday on-ice" werd opeens ej^Ji>égrip.
In 1950 achtte Chalfen de
Europa te gaan veroveren^l^Mla^^nll^
de ijssport verschrikkelijk populair was,
waar Olympische et^KaWukOT^W>0B^n
als het ware dagelijks werden geboren.
Europa kortom, dagin deV$8fê van Chal
fen zat te wachteiraMEi3atiiMM^™S
En weer gokte (Mi-
terinstituut werd van jaar tot jaar popu
lairder, vooral in Frankrijk, x;.
Gewenning
„Je moet de eerste jaren nieT^^^SjpoR:'-
gespannen verwachtingen hebben ze^*
Robert Hund - chef promotie van de Euro
pese afdeling. „Een instituut als „Holiday
on ice" vergt een zekere gewenning alvo
rens het echt populair wordt. Wij hebben
de ervaring, dat we in een nieuwe speel
plaats pas na twee, drie jaar echt kunnen
zeggen of we aangetikt hebben. Maar
Frankrijk is inderdaad te gek. Als je weet,
dat een Nederlander gemiddeld een keer
in de vier jaar naar een ijsrevue gaat en
ik vertel je voorts dat een Fransman
jaarlijks zijn portie pret komt ophalen,
dan kun je zelf wel bepalen hoe „Holiday
on ice" in Frankrijk draait. Wij staan
twee maanden in Parijs en trekken iedere
Dan Haanappel, niet meer van de
ij, maar haar naam wordt bij
22iliday on ice" nog steeds met
Bemd. fdletters geschreven.
iy on ice" is aan zijn dertigste jaar
Oorspronkelijk opgezet als een
:halige Amerikaanse onderneming,
het gezelschap vijfentwintig jaar
de vleugels uit naar het lokkende
ia, waar de ijssport steeds populair-
erd. Niet in het minst door het
aan natuurlijke ijsbanen. Inmid-
leeft het gezelschap een eigen vesti-
in Europa (Londen) en wordt met
f liefst vijf groepen tegelijk de aard-
rondgereisd. Drie groepen verblijven
inent in grootafnemer Europa, een is
isvest in Zuid Amerika en het Verre
;oen een in Noord-Amerika, waarbij
;e)kend dient te worden, dat de laat-
'pep niet uitwisselbaar is. Die valt
de verantwoordelijkheid van de
,anse moedervestiging, die sinds,
fipgekocht is door de befaamde Madi-
Square Garden Corporation in New
ifon 98 ffas een g0'1' 'n 19*6* Ameri-
ende het verschijnsel van de ijsrevue
t en dia' Ian£er door toedoen van de
