heo de Jong held van de laatste seconden
DEN HAAG IN RECHTE SPOOR
DWALENDE JAN KEIZÈR ZET
Feyenoord iet PSV
op zeven punten
Algemeen pardon voor
Michel van de Korput
V:
gerust geweten de bus instap
pen. PSV was op zeven pun
ten gezet, Feyenoord stond
alleen op kop.
Drie kwartier voor het duel hoorde
Feyenoord dat Willy van der Kuij-
len in de ochtenduren had beslo
ten niet te spelen wegens een
spierblessure in het dijbeen. Arts
en fysiotherapeut hadden er nog
van alles aan gedaan „maar het
ging niet", aldus de teleurgestelde
Van der Kuijlen. Peter Dahlqvist
werd ,zijn vervanger. Feyenoord
moest zijn taktisch concept in al
lerijl omgooien. K^es Rijvers had
Edström opgedragen zich steeds
terug te laten vallen. Dahlqvist, de
oprukkende Deijkers en nu en dan
René van de Kerkhof moesten
Feyenoords rechterflank aanpak
ken, waar in het vorig seizoen
zoveel succes was behaald. Dick
Schneider kon het zich nog helder
voor de geest halen. Hij was toen
dolgedraaid door René van de
Kerkhof. „Toen had ik' nooit mo
gen spelen met zes spuiten in mijn
lichaam", monkelde hij na afloop.
„Maar ditmaal ging het toch best;
of niet soms?"
In het begin niet eens zó best want
Edström, die de taak van Van der
Kuijlen had overgenomen, strooide
met lange passes die onzekerheid
deden ontstaan in de Rotterdamse
defensie. Zeker ook bij Michel van
de Korput, die als rugdekking
moest optreden voor de man die
Edström wilde afstoppen en der
halve een „groot veld" moest be
strijken. Edström sukkelde echte?
nog met een tekort aan conditie
en dat wreekte zich al spoedig, te
snel voor PSV dat nochtans een
voorsprong nam toen René van
der Kerkhof op links was opgedo
ken, langs v.d. Korput draaide en
toen werd neergelegd. Treytel:
„Had niet gehoeven. Er is altijd
een kans dat hij faalt". Scheids
rechter Weerink die een voortreffe
lijke eerste helft floot maar in de
tweede minder pertinent en conse
quent was in zijn optreden, gaf
terecht een strafschop die Edström
verzilverde.
Op dat moment was de voor
sprong van PSV verdiend. Met
open spel en lange passes speelde
het directer dan Feyenoord, dat
langzaamaan toch weer de klasse
te voorschijn tovert. De zwoeger
Willy Kreuz vormt een steeds hech
tere twee-eenheid met Theo de
Jong, Martin Vreijsen was (weer)
een uiterst nuttige vleugelman en
met Jan van Deinsen is het wach
ten op die ene succesvolle actie
die hem over zijn nog altijd aanwe
zige schroom zal heenhelpen. Een
maal vuurde hij verrassend en
moest Van Beveren hulp krijgen
om doorboring te voorkomen.
Het goed draaiende PSV, met Ed
ström als animator, werd echter na
die voorsprong meer en'meer „in
gevroren". Wim Jansen ontwricht
te het middenveld waar Postuma
door de onopvallend maar bijzon
der effectief spelende international
vrijwel geen bal aan de voet kreeg.
Feyenoord was door de achter
stand niet aangeslagen op de
manier zoals PSV dat wel was na
de gelijkmaker, een staaltje tech
nisch kunnen van de Rotterdam
mers. Harry Vos zette'de aanval
op, waaruit de bal door De Jong
werd doorgekopt naar Kreuz die
meteen vernietigend uithaalde:
1—1,
Aan beide zijden was inmiddels
gebleken dat de centrale defensie
Van Kraay-Krijgh aan de ene
zijde, v.d. Korput-Rijsbergen aan
de andere te overrompelen was.
Het „luxe voetbal" van de jeugdige
v.d. Korput schiep nog wel eens
gevaarlijke momenten, zoals tegen
de rust toen hij de bal verspeelde
aan Edström. „Ik wil voetballen,
waardoor ik weiger de bal bijvoor
beeld in de tribune te jagen", zo
verklaarde v.d. Korput later. Pal na
de rust raakte Rijsbergen de bal
kwijt aan René van der Kerkhof die
als een bliksemschicht vertrok en
ternauwernood gestopt kon wor
den. Zwakke, bijna nonchalante
momenten die na het duel ook
werden bedekt met de mantel der
liefde.
Er was, kennelijk door de „pep-
talks" van de coaches in de rust,
even sprake van een geprikkelde
stemming in dit overigens faire
duel. Martin Vreijsen wond zich
op, trapte de bal weg toen PSV
een vrije trap moest nemen en
kreeg meteen het geel te zien.
Op tijd
En nog steeds was Edström in het
veld. Het was Rijvers' bedoeling
geweest hem te wisselen na een
voorsprong. Maar 1—0 door een
strafschop was een te wankele
basis en daarna maakte Feyenoord
gelijk. Het nam zelfs de leiding. De
slimme Edström was al niet meer
de grote stuwer, Lubse was sterk
teruggevallen. Toch wisselde Rij
vers, zeer tot ongenoegen van de
Eindhovense aanhang die Lubse
vervangen wilde zienr Dahlqvist
voor Deacy om meer kracht in de
aanval te krijgen. Het leek even te
lukken. Treytel moest een fel schot
van Deijkers met een save onscha
delijk maken.
En toen kwam Feyenoord op 2—1.
Postuma raakte de bal kwijt aan
De Jong, er volgde een voorzet
van Vreijsen en Nico Jansen kop
te nadat hij tevoren een zelfde
mogelijkheid niet had aangegre
pen formidabel in, precies
zoals hij de week tevoren een van
zijn vijf treffers tegen Haarlem
had gemaakt
Glunderend zei de spits die steeds
Krijgh op zijn huid had gekregen
na afloop tussen neus en lippen
door: „De hele wedstrijd ben ik er
niet maar dan wél een keer precies
op tijd".
De zeer aantrekkelijke wedstrijd,
waaraan op de volle tribunes volop
genoegen was beleefd, al was het
geen topniveau, leek voorbij. Er
was nog slechts een kwartier te
spelen en Feyenoord - Boskov:
„Eindelijk spelen we stabiel"
maakte zich op voor het incasse
ren van de overwinningspremie.
Punter
Rijvers zetten Guy Francois in voor
Lubse. Het tribunevolk had zijn zin
gekregen. Toen de stadionklok
nog vijf minuten moest wegtikken,
lepelde Deacy de bal over Van de
Korput, "snelde op Treytel af, alt
hans wilde dat, maar werd „aange
tikt" door Feyenoords laatste man.
V.d. Korput: „Het was beslist geen
opzet. Hij zwenkte ineens voor me
langs". Weerink oordeelde anders:
strafschop en Edström faalde we
derom niet, hoewel het weinig
scheelde. Treytel: „Ik dacht wel
dat hij hem op dezelfde manier
zou nemen als de eerste. Daarom
bleef ik'Staan en als ik mijn vuist
een centimeter eerder tegen de bal
had gezet, had ik hem gehouden.
Nu vloog hij er nog onderdoor".
Het luidruchtige Rotterdamse le
gioen, dat al kampioensverzen had
gezongen, sfokte de adem in de
keel. De aanhang van PSV gilde
uitzinnig om de beslissende treffer.
Toen de stadionklok op 44 minu
ten en 22 seconden stond, lukte
weer zo'n combinatie tussen
Kreuz en De Jong die een gaatje
vond tussen twee PSVers, niet
meer uitgebreid kon aanleggen
en toen een „punter" gaf waaruit
de bal bezijden Van Beveren in
'het net plofte.
Op de valreep 2—3. Feyenoord
terecht winnaar want het was beter
alleen leider, PSV op zeven
punten. „Op dit moment nog niet
om stil van te worden", zei Rijvers,
die meende dat zijn ploeg onge
lukkig én onverdiend had verloren.
Boskov, wie de spanning van het
gezicht te lezen was, riep ietwat
theatraal uit: „Met deze ploeg heb
ik een mooie toekomst.
HERMAN VAN BERGEM
Scoreverloop: 10, Edström 1—0 (straf
schop), 25. Kreuz 1—1, 76. Nico Jansen
1—2, 84. Edström 2—2 (strafschop), 90
De Jong 2—3. Scheidsrechter: Weerink.
Toeschouwers: 20.000 (uitverkocht).
PSV: Van Beveren; Poortvliet. Van
Kraay, Krijgh, Deijkers; W. v. d. Kerkhof.
Postuma, Dahlqvist (Deacy); R. v.d.
Kerkhof, Lubse (Francois), Edström.
Feyenoord: Treytel; Schneider, Van de
Korput, Rijsbergen. Vos; W. Jansen, De
Jong, Kreuz; Vreijzen, N. Jansen, Van
Deinsen.
NDHOVEN Het woord
ama kon geschrapt worden
ór de naam Michel van de
irput. Zijn ploegmakkérs na-
en de laatste man van Feye-
ord, die twee strafschoppen
zijn geweten had, in be-
herming. Treytel, die toch
el wat te stellen had gehad
et zijn soms warrelig spe-
nde centrale verdedigers:
biets kan gebeuren. Maar
j had helemaal geen over
gingen hoeven maken",
im Jansen: „Hij moet nog
iel leren en ik hoop dan
aar dat dit een les is ge-
eest". Coach Boskov: „Mi-
iel van de Korput is jong,
aar een talent Ik zal geduld
- et hem hebben". Michel van
Je Korput zelf: „Die eerste
was een geheide strafschop,
lie tweede niet. Deacy sneed
Vie de pas af en toen raakte
V hem". Hoe dan ook, de
Wee fouten van Michel van
It Korput waren na de ener-~
pende topper PSV-Feye-
Bord verbleekt, alsof ze nau-
fclijks begaan waren. Feye-
loord had immers gewonnen
lio dan wordt minder zwaar
ijietild aan fouten die een
Wedstrijd, wellicht zelfs een
F lel, kunnen beslissen. Met
Iheo de Jong als „held van
Ie laatste seconden" kon Mi-
ihel van de Korput met een
IEN HAAG Ooit dichtte
ens iemand Jan Keizer de
ijnaam „kroonprins van
Ie Nederlandse scheids-
echterswereld" toe. De
folendammer kreeg dat
iredikaat door niet onver-
lienstelijk te debuteren in
et betaalde voetbal, dat
ok in zijn beginperiode
ou niet bepaald werd
verstroomd door arbiters
an (vereist) niveau. En
mdat zelfs iemand met
latige kwaliteiten nu een-
laal altijd opvalt in een
roep onopvallende lieden
n Keizer toen inderdaad
eker niet de slechtste was
an de nieuwe lichting was
lie bijnaam gauw gevon-
en. Maar Keizer is altijd
en belofte gebleven,
och blijft Jan Keizer parmantig
indstappen over de vaderlandse
oetbalvelden, warlt de vergoeding
oor een betaalde scheidsrechter
tenslotte toch niet iets om zo
naar naast je neer te leggen en
ovendien is er de hang naar pu-
iciteit.
lij FC Den Haag—Go Ahead Eag-
is liet Jan Keizer weer een spoor
an uiterst merkwaardige beslissin-
|en achter, variërend van het toe-
ennen van dubieuze strafschop-
len tot het negeren van flagrante
ivertredingen. De Volendammer
loot niet minder dan 58 keer
oor een al of niet gepleegde over
reding, maar hanteerde zulke wil-
Bkeurige maatstaven dat het zijn
ip de tribune zittende ex-collega
len Hoppenbrouwer de rillingen
Dver het lijf deed lopen. Menig-
naal fronste Hoppenbrouwer zijn
wenkbrauwen als Keizer weer eens
sen fluitstoot liet horen of achter-
vege liet.
imstig
'Maar niet alleen Hoppenbrouwer
!had zo zijn ideeën over het optre
den van Jan Keizer, vooral Go,
[jAhead mag zich ernstig gedu
peerd voelen door de leiding van
de Volendammer, die er eigenlijk
maar beter aan zou doen terug
te treden of in het amateurvoetbal
te gaan sluiten, waar niet zulke
flrote financiële belangen op het
spel staan.
Wiel Coerver, de trainer van Go
Ahead, uitte na afloop van het
MAANDAG 25 OKTOBER 1976
t scorebord geeft 1-2 aan op dit moment, waarop Deacy ter aarde stort nadat Michel van de Korput Toch wint Feyenoord, Pal voor tijd - er was nog acht seconden te spelen - punterde Theo de Jong
m had „aangetikt". Strafschop, de tweede die V.d. Korput veroorzaakte, besliste scheidsrechter Weerink (tweede van rechts) Feyenoords nummer drie in het net.
|PSV kan op 2-2 komen.
strafschoppen, die het best kon
den worden omschreven als ca
deautjes, in welke termen enige
Hagenaars zich na afloop dan ook
uitlieten. Eerst deponeerde hij de
bal op de stip, nadat Albertsen
over "net been van Walbeek was
gevallen en twaalf minuten later
was de verwarring zo mogelijk
nog groter toen Keizer zich in
wandelpas opnieuw naar de kalk-
vlek bewoog om een nauwelijks
opzettelijke handsbal van Johhny
Oude Wesselink te bestraffen.
Doordat Aad Mansveld twee keer,
overigens in verschillende hoe
ken, raak schoot, leidde FC Den
Haag ineens met 2—1. Toen bo
vendien doelman Jan Endeman
weer twaalf minuten later afschu
welijk blunderde bij een schuiver
van Albertsen (3—1) en de Deven
ter doelman kort daarna door een
afstandschot van Ouwehand werd
gepasseerd zat FC Den Haag
voor de rust op fluweel: 4—1.
Vernietigend
In beide laatste treffers had jan
Keizer geen aandeel, maar het
laat zich makkelijk raden dat de
twee presentjes van de Volen
dammer voordien al een vernieti
gende uitwerking hadden op het
moreel van de jonge Deventer
formatie.
Keizer trok tijdens het rumoer na
de eerste drie doelpunten gele
kaarten voor Mansveld en Van
Kooten „wegens het maken van
aanmerkingen op de leiding" en
later voor Lodeweges wegens het
neerleggen van Van Leeuwen,
maar dat dezelfde Van Leeuwen
In de tweede helft binnen het
zestienmetergebied door Kist vol
ledig In de grond werd geboord
bedekte Keizer met de mantel der
liefde. „Een schoolvoorbeeld van
een strafschop", sprak de Haagse
spits later.
Hoe het ook zij, Keizer had door
Aad Mansveld heeft Hoekema gelanceerd die de doorgelopen Haagse libero in stelling brengt Mansvek
schiet/aak en FC Den Haag leidt met 5-1. De ontreddering in de Deventer afweer is compleet
zijn merkwaardige cadeautjes FC
Den Haag in het rechte spoor
gezet en Go Ahead een mentale
klap toegediend. Die is de Deven
ter ploeg niet meer teboven geko
men. Naarmate de wedstrijd vor
derde raakte vooral Go Ahead ge
prikkeld door de dwalingen van de
Volendammer, terwijl FC Den Haag
dankzij het plezierige scoreverloop
vleugels kreeg.
De ploeg van Malatinsky reikte
uiteindelijk zelfs naar de grootste
zege uit zijn bestaan, omdat er
na de hervatting in de Deventer
afweer nauwelijks meer enige lijn
zat Coerver had libero Walbeek
naar het middenveld gedirigeerd
en de voordien zwervende en erg
nuttige Salfischberger tot diens
plaatsvervanger aangewezen.
Deze taktische wissel, waarbij te
vens Woudsma rechterachter ging
spelen, omdat Koopman was ver
vangen, haalde niets uit. FC Den
Haag groeide en achtereenvolgens
Mansveld, Kila, Albertsen en Van
Leeuwen gaven de score een nog
prettiger aanzien. Kist tenslotte
verleende de nederlaag van Go
Ahead een wat „draaglijker ge
zicht" door uit een pass van Vus-
fcovic tegen te scoren, 8—2.
Meest verheugend bij de wat te
royaal uitvallen zege van FC Den
Haag was het optreden van de
ploeg van Malatinsky, die er dan
ook na afloop gelukkig uitzag. FC.
Den Haag werkte hard en ook het
individuele spel van verscheidene
spelers (Korevaar, Hoekema,
Mansveld, Kila) gaf de Tsjechi
sche oefenmeeester reden tot te
vredenheid.
Vooral Albertsen als offensieve
middenvelder („Dat ligt me het
beste, zo speelde ik in Noorwegen
ook altijd"), Swanenburg als lin
kerspits (later opgevolgd door de
zijn debuut in het A-team makende
Noël) en Ouwehand als rechtsach
ter bleken FC Den Haag te stimule
ren. Ook het optreden van Noël,
die enige keren blijk gaf van een
goed overzicht, terwijl hij eenmaal
tegen de paal schoot, biedt per
spectieven nu Malatinsky kennelij
zijn mening over de in het C-tear
makkelijk scorendde Luxemburg*
heeft herzien.
Overigens liet Mansveld zich hf
verwege-de tweede helft verva..-
gen, zodat De Caluwé alsnog in
de ploeg kwam en Ouwehand als
libero kon fungeren. Een positie
die hij komende zondag waar
schijnlijk ook tegen Feyenoord zal
moeten innemen. „Zo konden we
al vast in die opstelling oefenen",
grapte Ton Thie.
FRANK WERKMAN
Scoreverloop: 16. Salfischberger 0-118
en 26. Mansveld (strafschop) 1-1 en 2-1.
38. Albertsen 3-1; 40. Ouwehand 4-1;
50. Mansveld 5-1. 55. Kila 6-1; 72.
Albertsen 7-180. Van Leeuwen 8-1; 81.
Kist 8-2.
Scheidsrechter: Keizer; toeschouwers:
6.000.
FC Den Haag: Thie; Ouwehand. Mans
veld (De Caluwé). Van Vliet, Korevaar;
Kila, Albertsen, Perazic; Hoekema. Van
Leeuwen, Swanenburg (Noël).
Go Ahead: Endeman; Koopman (Hen
driks), Walbeek. Lodeweges. Strijdvaan;
Oude Wesselink, Vuskovic. Salfischber
ger; Kist, Van Kooten, Woudsma.
desastreus (82) voor zijn ploeg
verlopen duel tegen FC Den Haag
dan ook zijn misnoegen. „Als je
Keizer in een uitwedstrijd hebt kun
je er van uitgaan dat er wat ge
beurt. Ik zei al tegen iemand naast
me op de tribune toen we nog met
10 voorstonden, let maar op, als
er bij ons in het strafschopgebied
wat gebeurt, krijgen we zo maër
een penalty tegen. En je zag het".
Gelijk
Wiel Coerver, die zijn ploeg de
voorgaande weken zo verdienste
lijk zag acteren, had het gelijk
helemaal aan zijn kant. Want wat
Keizer presteerde, nadat Go
Ahead op 1—0 was gekomen (Van
Kooten mocht handen en voeten
gebruiken om zich te ontdoen van
Simon van Vliet om vervolgens
Salfischberger een onmisbare
kans te bieden) mocht zacht ge
zegd wat wonderlijk heten. Keizer
offreerde FC Den Haag twee
Jan Keizer in de problemen. Hij heeft zo Juist nogal onduidelijk aangegeven dat FC Den Haag zijn tweede
strafschop mag nemen. Protest alom van Go Ahead. Kees van Kooten (derde van links) krijgt als gevolg
van dit tumult een gele kaart
I
