Keetie van Oosten wacht
acht jaar op (laatste) titel
Eenheid levert slechts vierde plaats op
..ÏIJ1HB" HELPT HMBTENS
MN REGENB00GTRUI
SPORTTRIBUNE
Van
kilometer
tot
kilometer
LEIDSE COURANT/
PAGINA
(Van onze speciale ver
slaggever)
OSTUNI Keetle van Oos-
ten-Hage heeft de laatste
gelegenheid voortaan
komt zij niet meer op we
reldkampioenschappen uit
aangegrepen om haar
tweede regenboogtrui op
de weg te veroveren. Acht
jaar na haar triomf in Imola
(ook in Italië) zegevierde
zij zaterdag opnieuw voor
de Italiaanse Luigina Bis-
soli (tweede) en de als der
de eindigende 39-jarige
Belgische Yvonne Reyn-
ders, die vorig jaar na een
non-activiteit van zeven
jaar haar come-back maak
te, op overtuigende wijze
voor te blijven in de mas
sasprint. „Ik ben geweldig
blij. Ik heb ook zo lang
moeten wachten op deze
tweede keer," verklaarde
de glunderende Zeeuwse,
die de titel overnam van
Tineke Fopma, de verras
singskampioene van Met-
tet.
Het besluit om na deze titelstrijd
haar internationale carrière te
beëindigen („Ik rijd denk ik vol
gend jaar nog wel wat criteriums
om het af te leren"), maakte de
27-jarige lerares naaldvakken za
terdagavond bekend. Hoewel zij
wel eens eerder aankondigde te
zullen stoppen, is het volgens de
in Kloetinge wonende Zeeuwse nu
definitief. „Je moet er zoveel voor
doen werken en daarna nog
eens trainen en dat is toch wel
zwaar voor mij gaan wegen. Licha
melijk is het allemaal gemakkelijk
op tt brengen. Geestelijk is het
echter veel moeilijker."
te bewegen te stoppen. Keetle:
„Als mijn man het koersen van
mij zou stimuleren, zou ik mis
schien nog wel zijn doorgegaan.
Maar omdat het niet zo is, stop
ik er nu mee. Hij vindt het niet
gezellig als ik weg ben."
Een belangrijke rol bij haar af
scheid speelt ook haar man Rinie,
een employé op een laboratorium
voor graszoden, die totaal niets
om wielrennen geeft en zijn
vrouw herhaaldelijk heeft trachten
Keetie van Oosten-Hage trekt zich m
terug op het hoogtepunt van haar rTOStdtfeS
rijk met successen gelardeerde
loopbaan. Dat toonde zij in Ostuni,
waarvoor zij zich niet speciaal had
voorbereid („ik heb veel minder
gedaan dan andere jaren. Deze
zomer heb ik me lekker ontspan
nen en met dat warme weer heb
ik veel aan het strand gelegen"),
overduidelijk aan. Zij was de ac
tiefste van het 44 dames tellende
veld, zorgde voor de enige ont
snapping van betekenis (zij werd
teruggehaald door de Canadese
Strong en de Francaise Bost) en
toonde haar inzicht door dankbaar
te profiteren van de veel te vroeg
aangegane sprint van Truus van de
Plaat.
De Zeeuwse, die met haar ploeg
genotes zonder enige afspraak de
koers was ingegaan, is de baan-
breekster geweest voor het da-
meswielrennen in Nederland.
Haar prestaties hebben ervoor
gezorgd dat het dameswielrennen
dat overigens nog door velen
onesthetisch wordt gevonden, be
staansrecht heeft verworven. Er
is een redelijk aantal wedstrijden
gekomen (dit jaar zo'n 45) en de
populariteit bij het zwakke ge
slacht is enorm toegenomen (dit
jaar het recordaantal van 73 li
centiehoudsters).
Desondanks is e/ nog niet bijster
veel waardering voor de dames.
Keetie van Oosten: „Opmerkingen
hoor je nauwelijks meer langs het
parkoers. Alleen af en toe nog
eens in een plaats, waar ze nog
nooit een dameskoers hebben ge
had. Maar met reisvergoedingen is
het bijvoorbeeld maar slecht ge
steld bij ons. Het jaar nadat ik in
Imola de titel had behaald kreeg
ik grif honderd gulden, maar
sindsdien mocht ik blij zijn met 25
gulden. Vijftig gulden is al een
uitschieter. Soms krijg ik ook
niets. Dan zeggen ze: jij verdient
genoeg aan prijs en premies."
Wat de toekomst zal bren
gen is volslagen onduide
lijk. Keetie laat een geweldi
ge leemte achter. De top in
Nederland is weliswaar on
tegenzeglijk breder gewor
den, Maar een opvolgster
van de Zeeuwse staat no
lang niet klaar. Dat blij!
wel uit het feit dat Keeti
van Oosten zaterdag has
37ste seizoenzege behaa
de.
Een kreet van vreugde slaakte Keetie van Oosten-Hage toen zij in Ostuni voor h
laatst in haar carrière de wereldtitel veroverde.
Ostuni Pas 62 kilometer voor
het einde heeft Freddy Maertens
zich voor het eerst laten zien. In
de slotfase verdween hij niet meer
uit het beeld en veroverde met
overmacht zijn eerste wereldkam
pioenschap.
Joop Zoetemelk werd als vierde de
beste Nederlander.
Het verloop van de wedstrijd was:
5 km: Eerste aanval Knetemann,
Campaner en Santambrigio groot
ste voorsprong vier minuten na 55
kilometer. Peloton komt terug na
zeventig kilometer. Onder aan
drang van de Belgen voorgegaan
door Merckx.
76 km: Fedor den Hertog springt
weg. Het verschil groeit, mede om
dat Nederland zeer attent is aan
de kop van het veld, tot 5 minuut
20 seconden na 125 km.
141 km: Lekke achterband van
Den Hertog.
160 km: Tempoverhoging in pelo
ton, voornamelijk door de Italianen
Bertoglio, Conti en Moser. Voor
sprong van Den Hertog slinkt snel.
180 km: Den Hertog ingelopen na
solo van 104 km. Hij staakt de
strijd.
181 km: Kortstondige solopoging
van Merckx.
195 km: Actie van Perurena, terug
gepakt door Fabbri. In de volgende
acht kilometer roept Fabbri nog
eens Perurena en ook Zoetemelk
tot de orde.
203 km: Gimondi test weerstand
van het nog steeds compacte veld.
210 km: Hinault, Priem en Perure
na opnieuw in de aanval. Fel ver
zet van Italianen en van Merckx.
Gemiddelde van de zeer snelle
zesde ronde: 44 km per uur.
226 km: Een aanval van Maertens.
Onmiddelijk teruggepakt. Het voor
beeld werd gevolgd door Poggioli,
Lopez Carril, Verbeek en Kuiper.
255 km: Hezard ontsnapt bij het
ingaan van de laatste ronde. Meer
dan tien seconden kan hij niet
pakken.
266 km: Merckx in de slag op het
zwaarste stuk van het parkoers.
Moser zorgt ervoor dat de groep
bijblijft. Daarna gaat Moser zelf
aan de haal, onmiddellijk gevolgd
door Zoetemelk.
272 km: Zoetemelk en Moser inge
haald door Maertens en Conti.
279 km: Zoetemelk wordt, op kop
rijdend, in de afdaling verrast door
Moser en Maertens. Conti weigert
samenwerking om weer terug te
komen. Winst van viertal was der
tig seconden.
288 km: Moser zet de sprint aan.
maar Maertens blijft gemakkelijk
bij en wint zoals hij wil. Conti in
het gevecht om de bronzen me
daille duidelijk sterker dan Zoete
melk.
OSTUNI Hoewel Joop Zoetemelk met
zijn vierde plaats de hoogste klassering
bereikte, die hij oojt bij de wereldkam
pioenschappen behaalde, was de renner
van Gan Mercier toch een teleurgesteld
man. Succes leek verzekerd toen hij sa
men met Francesco Moser op kop reed.
„Ik had gedacht," aldus Zoetemelk, „dat
we weg zouden blijven. Het was echter
erg lastig voor twee man. Op het moeilijk
ste gedeelte van het parkoers moesten we
pal tegen de wind in."
Joop Zoetemelk weet het aan Dino Conti, die hem
van het brons afhield. Zoetemelk: „Op het moment
dat Moser demarreerde en meteen Maertens in zijn
wiel meekreeg, reed Conti op kop. Zodra die zag dat
Moser sprong, kneep hij in zijn remmen, waardoor
ik moest inhouden. Ik snapte het eerlijk gezegd niet.
want met een ploeggenoot erbij had Moser naar mijn
mening toch beter gezeten in de finale dan alleen
Maertens bij zich. Ik zei nog tegen Conti dat hij en/oor
moest rijden. Hij schudde echter alleen maar met zijn
hoofd. Ja, en als je dan even hebt getwijfeld zijn ze
weg."
Ook Hennie Kuiper, de onttroonde wereldkampioen,
werd in de laatste ronde van succes afgehouden.
Kuiper: „Toen Maertens vanuit tweede positie op de
klim demarreerde en Conti met zich meekreeg, lag
ik op de zesde plaats. Normaal zou ik meegeweest
zijn, maar Van Impe reed naar links, waardoor ik vol
in de remmen moest knijpen. Hij deed de deur voor
me dicht. Direct daarna had ik allemaal Belgen en
Italianen om me heen, zodat er niet meer aan wegko-
men viel te denken. Het was jammer, want anders
hadden wij ook met zijn tweeën van voren gezeten."
Eenheid
Kuiper roemde de nationale ploeg. „Er is een echte
eenheid geweesL Er Is tot en met gewerkt. WIJ
hadden het parkoers echter tegen. Je kon er bijna
niet op uit de voeten komen. In Barcelona, Montreal
en Yvoir had Je een flinke klim, waardoor je een
beslissing kon forceren. De klim hier was niet lang
en niet lastig genoeg. De mannen, die strijd wilden
leveren, konden hier niet aan de bak komen."
Volgens afspraak zou Gerrie Knetemann meegaan als
zich in het begin een kopgroep zou vormen. Knete
mann was inderdaad vertrokken bij de eerste ontsnap
ping. Hij had evenwel zelf het initiatief genomen.
Knetemann, die al vroeg afstapte („Ik was op na die
vlucht") deed dat liever dan afwachten. Knetemann:
„Ik ben zelf maar gesprongen. Dat is gemakkelijker
dan vijf keer achter elkaar meespringen. Het was
alleen jammer dat er niet een paar groten meewaren.
Ons groepje had duidelijk te weinig inhoud."
Fedor den Hertog was de tweede Nederlander, die de
strijd probeerde open te gooien. Den Hertog: „Toen
Knetemann terug was gepakt, zei hij: Probeer jij het
nou maar eens, maar zorg ervoor dat je niemand
meeneemt". Zijn solo vond een einde na 180 kilometer,
nadat zijn grote voorsprong in korte tijd teniet was
gedaan. Den Hertog, die meteen afstapte toen hij werd
ingelopen: „Vlak voor het einde van de vierde ronde
reed ik lek. Ik kreeg een wiel van de neutrale
materiaalwagen, waar mijn verzet niet op zat. Ik kreeg
waarschijnlijk daardoor kramp, waarna ik helemaal niet
meer ging."
OSTUNI „Ik ben dank verschuldigd aan
Eddy Merckx', vandaag heeft hij goedge
maakt wat hij mij in 1973 te Barcelona
heeft aangedaan." Freddy Maertens toon
de zich in de roes van zijn nieuwe geluk
vergevingsgezind. Nadat hij de regenboog
trui over zijn schouders had getrokken,
dankte hij alle ploegmakkers. .en Eddy
Merckx, tot voor kort zijn grootste vijand.
De 'zwarte van Tervueren" heeft Maertens vier jaar
geleden op het circuit van Montjuich door kunstgrepen
zijn eerste wereldtitel ontnomen. Maertens was toen
een jonge prof, vol ambitie en eerzucht. In de finale
te Barcelona ontstond een kopgroep met Merckx.
Maertens. Gimondi en Ocana. „Trek de sprint voor
mij aan." fluisterde destijds de grote Eddy Merckx in
de oren van Maertens. Onder de indruk van de macht
en de gigantische erelijst van Merckx durfde Maertens
niet te weigeren, hoewel hij zelf voelde dat hij evenveel
kans had om te winnen. En wat bleek? Merckx had
de zege „verkocht" aan de Italiaan Gimondi, want hij
was niet bij machte zelf aan die sprint deel te nemen.
Veel te laat merkte Freddy Maertens dat hij beetgeno
men werd en dat heeft hij Merckx nimmer kunnen
vergeven. Sinds die dag verkeerden Merckx en Maer
tens op voet van oorlog en het vooruitzicht dat beide
Belgische vedetten in één ploeg te Ostuni zouden
moeten rijden, gaf voeding aan wilde verhalen dat het
bij de Belgen wel weer op een fikse ruzie zou
uitdraaien.
Heuvel
Het is aan de sportieve houding van Eddy Merckx
te danken geweest dat Freddy Maertens gisteren In
een goede uitgangsstelling werd gemanoeuvreerd
waardoor hij voor het eerst wereldkampioen op de
weg kon worden. Toen in de laatste ronde, na een
vrij vlakke koers waarin nauwelijks Iets gebeurde en
de kanshebbers zich verscholen, Joop Zoetemelk en
Francesco Moser vijfhonderd meter voorsprong na
men, riep Freddy naar Merckx: „Rijden Jullie een zo
hoog mogelijk tempo tot de laatste heuvel, op die
helling spring ik dan wel naar die twee toe."
Merckx reageerde prompt. In de wetenschap dat zijn
grote dagen toch voorbij zijn, dat hij geen kans had
op een vierde wereldtitel, en in elk geval omdat hij
zich niet de toorn van de Belgische supporters op
de hals wilde halen, commandeerde hij zijn persoonlij
ke luitenant Joseph Bruyère naar de kop van het
peloton. Kilometers lang reed Bruyère zo hard als hij
kon, daarna werd zijn taak overgenomen door Walter
Godefroot, die voor de start ook al als een vijand
van Maertens te boek stond. Eddy dirigeerde het spel
en de voorsprong van Moser en Zoetemelk werd
alsmaar kleiner.
Aan de voet van die laatste helling sprong Maertens
kennis te maken met een krant waarin u óók het nieuws uit eigen
omgeving kunt vinden: de Leidse Courant. 14 dagen krijgt u 'm
toegestuurd, gratis en vrijblijvend, als u nü de bon invult.
inderdaad weg volgens de afspraak. In een ommezien
overbrugde hij de vijftien seconden, die hem nog van
Moser en Zoetemelk scheidden. Het was een indruk
wekkende achtervolging, die getuigde van grote
macht, waarin ook de Italiaan Conti meeging. De
wedstrijd was beslist, in een lange afdaling kende
Zoetemelk weer een van die besluiteloze momenten,
waardoor hij ondermeer dit jaar Parijs-Nice verloor.
De Italiaan Conti trok aan de remmen, liet een gat
vallen en Zoetemelk begon tegen hem te schelden
in plaats van onmiddellijk naar het wiel van Maertens
te springen. Maertens de supersnelle Belg had in de
eindspring toch nog de nodige moeite met Moser. „Ik
heb veel van mezelf moeten geven," verklaarde Maer
tens, „vergeet niet dat ik in de laatste ronde eerst
die sprong naar de kopgroep moest maken, vervolgens
vier a vijf kilometer keihard aan de leiding heb moeten
rijden om Zoetemelk niet terug te laten komen, daarna
moest ik een hele felle demarrage van Moser neutrali
seren en toen begon de sprint. Het kan ook wel eens
wat te veel worden."
Vertroeteld
Aan zijn zijde op het erepodium stond ploegleider
Lomme Driessens, de man die Maertens dit Jaar
„gemaakt" heeft, die zijn zelfbewustzijn gesterkt
heeft, die hem vertroeteld en verzorgd en begeleid
heeft en die zorgvuldig het seizoen heeft afgestemd
op dit wereldkampioenschap, met tussendoor (getui
ge de maar liefst 48 overwinnjngen) nog de nodige
hoogtepunten ook. „Elf maanden hebben wij naar
deze dag toegeleefd," vertelde de gelukkige Dries-
sens, „en voor mij komt deze regenboogtrui niet als
een verrassing. Ik wist dat Freddy de beste Is en
dat hij in de komende jaren de plaats van Eddy
Merckx als de nieuwe superkampioen zal gaan
innemen."
Inderdaad kan men Ostuni zien als een keerpunt in
de wielersport, als het begin van een nieuw tijdperk,
het tijdperk van Freddy Maertens en ook in iets
mindere mate van Francesco Moser. Volgens de ver
wachting, beide renners waren favoriet, bereikten ze
samen de eindstreep.
Freddy Maertens, nog slechts 24 jaar, in
eigen land door velen lange tijd miskend,
zelfs gehoond en uitgefloten waar hij zich
vertoonde, omdat hij het gewaagd had de
handscheon op te nemen tegen het idool
Merckx, boekte gisteren zijn 129ste over
winning als beroepsrenner.
Waarschijnlijk wordt hij nu eindelijk ook in
België aanvaard als een grote kampioen.
Gebeurt dit. dan is Maartens grootste over
winning daar.
Jean Nelissen
Tevredenheid spreekt uit het gelaat van Freddy
Maertens. Met de veroverde regenboogtrui is de tijd
van miskenning voorbij.
Grote verschillen
in Toekomstronde
SANTEYRE De vijftiende editif
van de Ronde van de Toekom?
heeft een enerverende start gq
had. Na de eerste twee etappea
die door de Franse Alpen voeri
den, is het rennersveld al doof
verschillen van vele minuten uL
teengescheurd.
De Zweed Sven-Ake Nilsson draag)
na de forse schermutselingen vai
het afgelopen weekeinde de gelij
trui. Van de Nederlandse deelne
mers plaatsten Henk Lubberdinj
en Leo van Vliet zich in de voorst
gelederen, maar twee renners i
de Oranjeploeg Maarten de Vo
en Michel Jacobs moesten i(|
de tweede etappe de strijd al sta,
ken.
^Ant
Stuur deze bon in open envelop,
zonder postzegel naar
Antwoordnr. 349. Leiden.
Leidse Courant
Poolse leiding in
Rijnland-Palts
WITTLICH De Poolse vertegen-1
woordiging leidt in de wiaiurmnria.
van Rijnland-Palts voor
Miecislaw Nowicki, die
de tweede etappe de gele
overnam van zijn landgenoot
chard Szurkowdki, bleef
het algemeen klassement. Van
Nederlandse deelnemers is
Schür met de derde plaats met
achterstand van een minuut
zesendertig seconden op
de beste geklasseerde renner.
