Twee seizoenen geleden was
Ajax—PSY nog een topper
FC Den Haag op verkeerde weg
BEDROEVEND „DUEL VAN DE AFVALLER"
Ondanks verzorgd spel nederlaag AZ'67
WANPRESTATIE TEGEN SPARTA
DEKDALr 2 bEKIiLJVLbiLK 197 b
LEIDSE COURANT
Aad Mansveld (links) was weer vaak in het strafschop
gebied van Sparta. Ook hij kon de malaise van FC Den
Haag niet wegnemen.
ROTTERDAM Henk van Leeuwen maakte het
gebaar en Oeki Hoek erna bracht de wanprestatie
van FC Den Haag gisteravond bij Sparta onder
woorden. De spits die het langst bij de Haagse
club onder contract staat hief op een moment,
waar de zoveelste aanval schipbreuk leed, de
armen ten hemel en Hoekema zei: „Het lijkt wel
of alle spelers hun hoofd verliezen bij een achter
stand. Dat is toch geen voetbal meer." De nieuw
komer bij FC Den Haag ging na de nederlaag
van 1-0 op Spangen veel verder met zijn kritiek.
„Ik ken de club nog niet zo goed, hoor, maar zo
gaat het wel verkeerd. Bij een x-aantal spelers
mis ik de echte bereidwilligheid voor elkaar te
werken." De opmerking van Hoekema, gister
avond een van de betere spelers, is een overpein
zing waard. FC Den Haag is op de verkeerde weg.
De optimisten zouden kunnen aanvoeren, dat de
Haagse profclub in Rotterdam de eerste nederlaag
leed (wel tegen staartclub Sparta) van de competi
tie. De realiteit leert dat de punten totnogtoe
verdiend - het gelijkspel tegen PSV uitgezonderd
- nu niet bepaald op grootse wijze zijn binnen
gehaald. Hoekema, in de rol van kritikaster: „Ook
tegen Haarlem (de enige zege totnogtoe) voetbal
den we met het principe: God zegen de greep. Er
wordt niet echt overlegd. Bij een achterstand volgt
steeds dezelfde tactiek: bal hoog voor de pot. Het
heeft er veel van weg, dat je dan een doelpunt
tracht te forceren. Ik noem het wel schijnforcere-
n."Sparta genoot van de Haagse strategie, vooral
Dries Visser die hoog boven de anderen uittore
nend telkens weer even met het hoofdje te knikken
en weg was het gevaar. Gevaar was dan eigenlijk
nog een groot woord, FC Den Haag speelde
gisteravond (nog veel meer dan tegen Eindhoven)
als een verlamde ploeg. Oeki Hoekema, triest voor
zich uitstarend: „Ik heb er ook geen verklaring
voor. En in plaats de spelers elkaar nu een beetje
oppeppen in het veld. Nee hoor. Zodra er iets fout
gaat, wordt er onmiddellijk commentaar geleverd.
Je moet het toch met z'n allen doen."
Vertwijfeld
Oeki Hoekema was vertwijfeld en gelukkig
straalde de somberheid ook van zijn medespelers
af. Op Spangen werd onderstreept én beseft, dat
FC Den Haag snel naar een oplossing van de
huidige malaise moet zoeken. Een geluk bij een
ongeluk was nog, dat ook de tegenstander zich
niet kon beroemen op een briljant avondje voet
bal. Wel verraste Sparta met de tactiek. De twee
middenvelders Henny Michielsen en Fra Weerden-
burg werden in de aanval geposteerd en deden
het daar best Eerstgenoemde was ook degene die
zich mocht uitroepen tot schutter van de avond.
Luuk Balkestein had een vrije trap genomen,
waarbij de bal uit de muur stuitte. Ray Clarke,
de Engelse aanwinst die alleen maar kan koppen,
was er met z'n hoofd bij. Onder panische taferelen
in de Haagse defensie, waarin Simon van Vliet
een negatieve hoofdrol vertolkte, passeerde Hennie
Michielsen Rene van Antwerpen: 1-0. Sparta heeft
Oeki Hoekema vertolkte het pessimisme resterende 65 minuten tien keer zoveel kans
van FC Den Haag. „En als de spelers elkaar gehad op 2-0 dan FC Den Haag op de gelijkmaker,
nu nog zouden oppeppen". De goedmoedige Malatinsky moet het met afgrij-
zen hebben geconstateerd vanuit de dug-out.
De Tsjechische trainer stuitte ook nog eens op de
tegenslag van de blessure van Roger AJbertsen.
De Noor, met het oog op zijn uitverkiezing voor
de interland Noorwegen-Zwitserland, gade gesla
gen door enige journalisten uit zijn land, moest
zeer snel de kleedkamers opzoeken. Met een pijn
lijke knie die naar zijn vurige hoop voor woensdag
genezen zal zijn. Vurige hoop leefde ook in de
harten van de Haagse supporters die „hun" club
achterna waren gereisd. In hun ogen deed FC Den
Haag wel z'n uiterste best. De tweede helft immers
was in tegenstelling tot de eerste, toen Sparta
verrassend op dreef was, voor de ploeg van Mala
tinsky. Zowaar deden zich ook kansjes voor. Van
Henk van Leeuwen bijvoorbeeld die van de ver
keerd terug spelende Terry Lees een uitgelezen
kans kreeg, FC Den Haag te laten juichen.
Ook hij faalde. Aad Mansveld vertoonde zich ook
weer vaak in het doelgebied van de tegenstander.
Hij scoorde ook nog, maar wel uit buitenspelposi
tie. Grensrechter Uitterdijk die zijn vlag niet voor
niets had meegebracht zwaaide te pas en te onpas,
maar ditmaal terecht Perazic, de zwoeger pro
beerde het ook nog in de laatste minuten. Met
zwoegen kom je er niet alleen en de Joegoslaaf
demonstreerde dat
Gelukkig voor Sparta dat na het trieste (financiële)
vorige seizoen de punten hard nodig had. Maar
bijna het slachtoffer werd van eigen angst. Weg
waren de acties die de eerste helft nog het aanzien
waard hadden gemaakt. Zelfs in de uitvallen
durfde Sparta niet meer. Op één keer na, een
kwartier voor het einde. Ray Clarke bewees zijn
waarde met een ziedend schot (voor de uitzonder
ing) dat tegen de lat belandde. En FC Den Haag
volhardde maar in de hoge voorzetten, steeds door
het midden. Op dat moment liep Oeki Hoekema
al als een wezenloze rond in de voorste gelederen.
„Als je de tegenpartij zo in de kaart speelt en
dan toch meer blijft volharden, ja dan komt voor
mij het moment, waarbij het spel aan mij voorbij
gaat. Waarom, denk ik dan, proberen we niet eens
iets anders?" Dat euvel is het probleem, dat Anton
Malatinsky in drie dagen moet trachten op te
lossen. Drie dagen om te leren, dat er ook zoiets
bestaat als variatie. Tegen Ajax kan de wanpresta
tie van gisteravond dan worden uitgewist. Denk
aan de woorden van Oeki Hoekema. „Als we zo
verder gaan, gaat het fout"
KEES KOOMAN
Scoreverloop 25. Michielsen 1-0. Scheidsrechter Mulder,
toeschouwers: 6000
Sparta: Doesburg, Jansen, Balkenstein, Visser, Meutstege,
Lees, De Goey, Michielsen (Van Zoest) Clarke, Van
Staveren en Weerdenburg.
FC Den Haag: Van Antwerpen, De Caluwe, Mansveld,
Van Vliet, Korevaar, Kila, Perazic, Albertsen (Ouwehand),
Van Leeuwen, Jol en Hoekema.
AMSTERDAM Niet alleen voor
Kees Rijvers, ook voor de interim-
coach van het Nederlands elftal
zijn de problemen na Ajax—PSV
torenhoog geworden. In zijn ver
gaande optimisme selecteerde Jan
Zwartkruis vijf PSV-ers voor de
interland van volgende week tegen
IJsland. Met afgrijzen zal hij ge
zien hebben, hoe hij zich gruwelijk
heeft verkeken op de vorm van de
Eindhovenaars. Welk een pover
spel demonstreerde de landskam
pioen tegen een bepaald ook niet
imponerend Ajax. Maar de Amster
dammers werkten tenminste nog.
PSV, tempoloos en niet tot inspira
tie te brengen, was een ploeg, die
in dit „duel van de afvaller" voor
lopig niet meer zal meedraaien in
de top. Vier verliespunten in even
zoveel wedstrijden zijn onder het
niveau om aanspraak te kunnen
maken op een hoge klassering.
Is er dan toch nog de angst voor het „vreem
de" dat PSV ook gisteravond in het Olym
pisch station zozeer deed teleurgestellen? De
Eindhovenaars verplaatsten zich zo
schroomvallig dat Ajax de les, die het drie
dagen tevoren van Harlem had gekregen,
volledig ter harte kon nemen. Ajax deed wat
Barry Hughes de zondag ervoor zijn discipe
len had bevolen: rustig de tegenpartij laten
komen. Door de absentie van Edström, ge
plaagd door ischias, bevond PSV- zich in een
doolhof, waarin de spelers verloren liepen.
Er bleek geen enkel punt te zijn waarop het
spel kon worden afgestemd, nu Edström
verdwenen was.
Ajax was in alle opzichten de meerdere van
het onzekere, aarzelend spelende PSV. dat
veel balverlies leed, tempoloos optrad en
legio foutieve passes produceerde. Ajax
speelde weliswaar verre van groots, maar
onderkende het belang van deze „afvalwed-
strijd" door er hard voor te werken, agres
siever op te treden dan PSV en meer snel
heid te maken, vooral in de persoonlijke
duels. Daaruit ontstond ook het enige doel
punt.
Willy van der Kuijlen verspeelde de bal
waarna Schoenaker kon voorzetten en
Geels de bal achter Van Beveren kon lopen.
Ajax bleef het systeem van de tegenstander
laten komen en met snelle counters antwoor
den trouw. PSV wister geen raad mee.
Maar zodra de meestal eenzame spits Ruud
Geels in stelling kon worden gebracht, werd
de Amsterdamse vuurlinie wel snel aange
vuld.
Inmiddels had Kees Rijvers pal na het Am
sterdamse doelpunt Cees Krijgh, die na zijn
afwezigheid wegens een blessure steeds zijn
meerdere moest erkennen in de rappe Geert
Meijer, vervangen door Stevens. In die pe
riode kreeg PSV ook de enige kansen: twee
schoten van Dahlqvist, die een op revanche
uit zijnde Piet Schrijvers niet gekozen
door Zwartkruis stijlvol en zeker ver
werkte.
Daarna, dus driekwart van de wedstrijd,
zocht PSV wanhopig naar een goede combi
natie, die niet tot stand kon worden ge
bracht. Voor de rust had de strijd al volko
men gestreden kunnen zijn, als René Notten
niet keihard de paal had geraakt na een
snelle actie van Dusbaba. Het bewegingsloze
PSV tornde vergeefs op tegen de knap
spelende Krol en de in de lucht sterk ingrij
pende Hulshoff. Af en toe slechts werd de
geest enigszins vaardig over PSV.
Gele "kaart
Zo begon Willy van der Kerkhof na de rust
aan een solo, die grof werd gestuit door
Gluic, als rechterverdediger geposteerd
door Ajax-coach Ivic. Scheidsrechter Cor-
ver gaf er terecht de gele kaart voor aan
de Joegoslaaf.
Het bleef evenwel voor het overgrote deel
sukkelen met PSV, ook toen in de tweede
helft Ajax naar een bedenkelijk peil zakte.
Niettemin kon Meijer nog twee vlijmscherpe
schoten lossen, waarvan er een voorlangs
ging en het andere door Van Beveren tot
hoekschop werd verwerkt. Van Beveren was
overigens de enige, die zijn selectie waard
was. Hij redde ook toen Schoenaker tegen
het eind alleen op hem afkwam.
Hoe wankel PSV zichzelf voelde, bewees ook
Willy van der Kuijlen, die viermaal een vrije
trap mocht nemen op voor hem ideale af
stand, maar ook vier keer naast schoot. Dit
PSV had geen enkel antwoord op een Ajax,
dat gretiger naar de zege reikte. Vervangin
gen leverden ook geen resultaat op. Postuma
kwam halverwege de tweede helft in het
veld voor Dahlqvist. Bij Ajax verving Zuide-
ma Arnesen en werd in de laatste minuten
de geblesseerd geraakte Erkens gewisseld
voor Lerby. Het peil was en bleef bedroe
vend.
Kees Rijvers was na afloop kwaad. Hij
laakte het spel van Ajax, dat negatief had
gevoetbald en beschuldigde zijn eigen ploeg
van gebrek aan zelfvertrouwen. Dat was een
zeer juiste constatering. De slechts 30.000
kijkers zullen met weemoed gedacht hebben
aan twee seizoenen geleden toen een treffen
tussen Ajax en PSV nog een topper was.
Ditmaal was het niet meer dan een uiterst
middelmatig duel, in deze tot nu toe toch
al, wat spelpeil betreft, zo teleurstellende
competitie.
HERMAN VAN BERGEM
Scoreverloop: 17. Geels 1—0. Scheidsrechter: Cor-
ver. Toeschouwers: 30.000.
Ajax: Schrijvers; Dusbaba, Hulshoff, Krol, Gluic,
Erkens (Lerby) Notten, Schoenaker, Amesen
(Zuidema), Geels, Meijer.
PSV: Van Beveren; Krijgh (Stevens), Deacy, Van
Kraay, Deykers; Willy van der Kerkhof, Poortvliet,
Van der Kuijlen, René van der Kerkhof, Lubse,
Dahlqvist (Postuma).
Ruud Geels heeft weer toegeslagen. De produktieve spits van Ajax kon daar van niet worden afgehouden door Jan van Beveren en Nick Deacy.
Ook in dit geval kan van een duel van de afvaller worden gesproken. Links Van Beveren
die door de interim-coach werd uitverkoren, rechts Piet Schrijvers die de reis naar IJsland
niet zal meemaken.
(Van onze sportredactie)
VENLO De wijze waarop VW ge
wonnen heeft van AZ'67 ligt niet aan
de sterkte van de Venlonaren, maar
aan de zwakte van de Alkmaarders. Na
afloop bekende trainer Rob Baan van
VVV dan ook eerlijk: „We waren hele
maal niet de betere ploeg, in tegendeel
zelfs. Het spel van AZ was veel meer
verzorgd".
Maar met verzorgd spel komt een ploeg
niet aan de winst toe. Dat is gisteravond
maar weer eens gebleken. AZ opereer
de tegen VW met twee spitsen, Bert
van Marwijk en Kees Kist. Aan de
rechterkant stond Peter Amtz als han
gende spits. Het middenveld met Kris
ten Nygaard, Hugo Hovenkamp en
John Metgod als verdedigende pion
hadden vooral in de beginfase weinig
invloed op het spel.
Als belangrijkste oorsaak kan worden
gezien Piet Pala. De kleine VW-mid-
denvelder trok het spel van de Venlo
naren naar zich toe en bracht de nodige
lijn in zijn ploeg. Zowel AZ als VVV
durfden overigens het initiatief niet te
nemen. Na iedere aanval trok VVV
zich terug in het eigen doelgebied. Met
als gevolg dat AZ het geliefde counter-
werk moest laten schieten.
Het spel verplaatste zich noodzakelij
kerwijs naar het middenveld. Die slag
werd vooral in de eerste helft gewonnen
door VW, Vaak in de persoon van de
eerder genoemde Pala. Ook Kristen Ny
gaard kon de rol als organisator niet
naar zich toetrekken, daar hij al teveel
bezig was met zijn directe tegenstander
af te stoppen. Hovenkamp liep fel, maar
te vaak doelloos. Hij projecteerde de
disorganisatie van AZ.
Willem van Hanegem zal wat deze orga
nisatie betreft heel wat pionierswerk
moeten verrichten. Een beslissende pass
werd nauwelijks gegeven. Indien dit wel
gebeurde, was het verdedigingsblok van
VW reeds overbevolkt. Kees Kist werd
goed aan- en ingepakt door zijn directe
tegenstander Monnee. De enige die wat
verwarring in de VW-defensie bezorg
de was Bert van Marwijk.
Onbegrij'pelijk
Daarom een onbe|rijpeIijke wissel in
de pauze. Bert Nijdam nam de plaats
in van de ex-Go Ahead Eagles speler.
Waarom? Hans Kraay: „Ik vond dat
Bert van Marwijk zich niet hield aan
zijn opgedragen taak. Zelfs ik had Ver-
coulen (zijn directe opponent) er nog
uitgelopen".
De twintigste minuut bracht AZ de
ondergang in Venlo. De zeer behendige
Kurcinac ging een schitterende één
twee combinatie aan met zijn landge
noot Jovanovic. Ook was hij bijna doel
man Gerrit Vooys kwijt. De AZ-keeper
pakte als laatste redmiddel de benen
van de frêle Joegoslaaf. Scheidsrechter
De Bruin nam de juiste beslissing: Een
strafschop. Rettkowski schoot feilloos
in de rechter bovenhoek.
Met dit doelpunt was de beslissing ge
vallen. VW mocht dan nog wel lichte
lijk in paniek raken (de bal zover moge
lijk van het doel vandaan houden), AZ
had ook nu niet de macht en de kracht
tot minstens een remise te komen. Het
reeds donker wordende stadion „De
Koel" zag geen verdere hoogtepunten
van de Venlonaren. Het dieptepunt van
AZ was reeds aanschouwd.
Scoreverloop: 66. Rettkowski 1—0 (straf
schop), Scheidsrechter: De Bruin. Toeschou
wers: 10.000.
FC VVV: Sobczak; Vercoulen, Rettkowski,
Monnee, Kramer; Pala, v. d. Weide, Van
Dinter, Kurcinac, Jovanovic en De Jonge.
AZ '67: Vooys; Van Rijnoever, Mo!, Spelbos,
Vonk: Metgod :Smeets), Hovenkamp, Ny
gaard, Arntz, Kist en Van Marwijk (Nijdam).
