^onsteen even regelmatig als een uurwerk
jComaneci wil
jtcf beter
f* QS9
IVegploeg voor
liets vroeg op
L
Jtndrianov
was
gewicht in
oud waard
MONTREAL'76
MEDAILLE-
VERDELING
Door
TURNEN IN CIJFERS
I
meter, Osokin had voor de helft van de rit
al een gat van vijftig meter geslagen. Maar
Braun was er geen moment in geslaagd een
beslissende voorsprong op de Australiër Sut:
ton te veroveren. Zijn laatste ronde, met 19,5
seconden, over 285,7 meter, de snelste van
het toernooi tot nu toe, hield hem buiten de
greep van de terugvechtende Australiër.
Herman Ponsteen, regelmatiger dan ooit in
zijn kwalificatierit van de eerste dag, was in
de kwartfinales tot en met de derde kilometer
veruit de snelste van de grote vier. Maar hij
had geen dwingend perspectief op dat niveau
Vol zelfvertrouwen
voor halve finale
door te gaan. Een medaille was er nog niet
om op te jagen en Michal Klasa met nog
duidelijk zijn vorige rit in de benen, was geen
gevaar meer.
De Nederlandse kampioen die vandaag tegen
Huschke uitkomt in de halve finale heeft in
de vierde kilometer meer seconden prijs gege
ven dan werkelijk nodig was. maar hij heeft
tijdens dit toernooi wel bewezen dat hij weer
helemaal in staat is meer dan slechts één'
sterke achtervolgingswedstrijd te kunnen rij
den. Hij reed gisteren even regelmatig als een
uurwerk. Dat is een zonnig vooruitzicht, zeker
omdat het sinds Ponsteens grote jaar. 1973
in San Sebastian, toen hij zilver greep, niet
meer is gebeurd.
ONTREAL De Nederlandse amateur weg-
inners hebben gisteren niet de trainings-
edstrijd gereden, die voor hen op het pro-
•amma stond. Voor het vertrek van de race,
e twintig kilometer buiten Montreal begon
i over 140 kilometer ging, bleek namelijk
Pt met chef d'equipe Harry Meuwese ook
licenties in het Olympisch dorp waren
:htergebleven.
oegleider Joop Middelink heeft nog gepro-
ïerd zijn acht renners op hun Olympisch
ïelnemersbewijs ingeschreven te krijgen,
aar de commissaris van de internationale
ielerfederatie was onverbiddelijk: „Geen li-
ïntie, dan ook geen wedstrijd".
e acht Nederlanders, die om half zes waren
pgestaan, konden een kwartier voor het ver-
ek de al afgehaalde en al opgespelde rug-
ummers weer inleveren en terug gaan naar
et Olympisch dorp. Zij maakten toen maar
iet elkaar een trainingsrit van ruim vijf uur.
avo Picoes van Rusland won de wedstrijd,
e voor de mannen uit de Nederlandse 100
lometer ploeg een leuke onderbreking van
i wachttijd tot volgende week maandag en
>or de „individuelen" een goede afwisseling
in de dagelijkse routine had kunnen zijn.
Herman Ponsteen reed naar een
tijd die goed was voor een plaats bij
de laatste vier.
(Van onze speciale ver
slaggever)
MONTREAL - Herman
Ponsteen zit boordevol
zelfvertrouwen voor de
halve finales van het ach
tervolgingskampioenschap, maar hij
heeft geen greintje zelfoverschatting.
De Nederlandse kampioen taxeert zijn
kansen op de eerste plaats precies
even hoog als die van zijn concurrenten
Huschke, Osokin en Braun. „leder van
ons vieren kan winnen, of vierde wor
den. De verschillen zijn zo ontzettend
klein. Tot nu toe heb ik twee keer tegen
Huschke gereden en beide malen ben
ik als verliezer beschouwd. Dat vraagt
om een revanche, hoewel ik eigenlijk
niet echt verloren heb. Vorig jaar in
Rocourt kon ik in de laatste kilometer,
toen ik werkelijk nog niet verloren was,
niet meer terugvechten omdat ik pech
kreeg. Hier in Montreal heb ik weer
tegen Huschke gereden, echter in een
kwalificatierit. Ik had natuurlijk graag
willen winnen, toch ga je er anders in
dan wanneer verliezen betekent dat je
wordt uitgeschakeld".
De vier achtervolgers, die van de kwalificatie-
ritten op dinsdag het toernooi hebben beheer
st, zijn gisteren met minimale verschillen de
halve finales binnen gereden. En nog steeds
is het verschil in gemaakte tijden tussen
Thomas Huschke, Vladimir Osokin, Gregor
Braun en Herman Ponsteen minimaal.
In de achtste finales was Osokin het snelst
van de vier en Huschke de langzaamste. Het
verschil bedroeg slechts 2.6 seconden. In de
kwart-eindstrijd kwam de Oostduitse metaal
constructeur het snelst rond en dat keer was
Herman Ponsteen nummer vier. Bij Ponsteen
kwam dat door een wat minder snelle laatste
kilometer en vooral door een tragere slotron-
de, hoewel ook zijn gemiddelde in zijn tweede
vier kilometer van gisteren maar een streepje
beneden de vijftig kilometer per uur bleef.
Huschke, die vorig jaar op de baan van
Rocourt Ponsteen de weg naar de laatste vier
versperde en in de kwalificatieritten voor de
tweede keer de Nederlandse kampioen ver
sloeg, slaagde er in de kwartfinales als enige
in boven de bereikbare, maar zo moeilijk te
nemen barrière, van een gemiddelde van vijftig
kilometer per uur te komen.
Toch maakt dat feit Huschke niet tot onbetwis
te favoriet voor de mooiste medaille van het
achtervolgingstoernooi. De Oost-Duitser werd
in de kwartfinales gedwongen sneller te rijden
dan wie ook omdat het voor hem een kwestie
van wel of geen kwalificatie was. Orfeo Pizzo-
ferrato, vorig jaar brons bij de wereldkam
pioenschappen na Huschke en Osokin, joeg
de Oostduitser aan de andere kant van de
baan op. De Italiaan bleef volledig in de pas
met Huschke, had wel voortdurend een kleine
achterstand, maar heroverde in de laatste
kilometer steeds meer terrein.
Uitblazen
Thomas Huschke kon geen seconde uitbla
zen. Hij moest blijven doorbeuken om niet
buiten de medailles te vallen. Aan de streep
was het verschil tussen de twee slechts 0,45
seconden, een meter of zes. Verliezer Pizzo-
ferrato was sneller dan drie van de vier
winnaars, die wel de halve eindstrijd hadden
bereikt.
Twee van dat trio behoefden ook niet tot het
uiterste te gaan. Ponsteen won met zeventig
Ponsteen: „Nu sta ik er in verhouding tot
Sebastian voor mijn gevoel veel beter voor.
Ik heb nu veel meer ervaring, ik heb geleerd
mijn krachten beter te verdelen. Van die
gek-snelle eerste ronde, anderhalf desnoods,
ben ik afgestapt. Dat is beter voor mij, ik weet
nu veel beter wat mijn mogelijkheden zijn.
Daarom ben ik ook niet bang voor Huschke
of voor een van die andere drie. Misschien
kunnen zij nog een tikje harder, ik kan het
ook".
Moeite
Sjaak Pieters is - en dat is volkomen begrij
pelijk - nog lang niet op het niveau van
Herman Ponsteen. De sprinter uit Halfweg,
die vandaag op zijn negentiende verjaardag,
in het sprinttoernooi vrijwel zeker zal worden
uitgeschakeld, kwam de eerst® ronde met
moeite door.
In de serie trof Pieters de ruim zes jaar oudere
Chileen Richard Tormen, die zeker niet meer
snelheid, maar wel een stuk meer ervaring en
lef in zijn bagage heeft. Vrijwel op de 200-me-
terlijrv dook Tormen onder Pieters door, een
flink stuk van de verboden blauwe zone mee
pikkend. De nationale juniorenkampioen had
de aanval op dat punt van de baan niet
verwacht en lag meteen meer dan een fiets-
lengte achter. Dat verschil was nauwelijks
meer goed te maken. Pieters deed er alles
aan, maar lag op de streep nog een banddikte
achter.
In de herkansing bleef Pieters verre van de
mogelijke risico's. Tegenover de Joegoslaaf
Fumic en Spencer van Antique hield hij het
tempo voortdurend hoog en fietste in de
laatste tweehonderd meter weg van het duo
dat zelfs geen figurantenrol kon vervullen.
M |m| MONTREAL Nadia Co-
maneci, veertien jaar, een
kind nog. Over haar smal-
Ie gezichtje rolden tranen.
,n het als vanouds totaal
uitverkochte Forum stond
Bij op de hoogste plaats van het erepo
dium, 1.53 meter lang en slechts nege
nendertig kilo zwaar. Haar volkslied
wijl
un
(Van onze speciale verslagge
ver)
MONTREAL Nikolai An-
drianov weegt maar 60 kilo
gram maar gisteren was hij
voor Rusland zijn gewicht in
goud waard. Waar Nelli Kim
_^>n Ludmilla Toerischeva in de middaguren
anjij de dames niet in waren geslaagd, lukte
jÖe 23-jarige Rus enkele uren later wel. Hij'
werd Olympisch kampioen op de twaalfkamp
iij de heren. Met de overwinning van Andria-
I eov, twee jaar geleden bij de wereldkam-
ioenschappen in Varna, tweede achter de
_^i Montreal door een blindedarmontsteking
^^tgeschakelde Shigeru Kasamatsu en vorig
ïstu?ar 'n Skiën Europees kampioen, werd het
^igjerlies van de Olympische titel van Toeri-
fr/:heva afdoende gecompenseerd,
eidtoor Sawao Kato was geen derde achtereen-
ksi£)lgend Olympisch kampioenschap wegge-
irteigd De Olympische kampioen van Mexico en
lunchen, moest nu genoegen nemen met het
rvoi'ver. De Japanners verwierven ook de bron-
e (fin medaille door het springfenomeen Metsuo
sukahara.
bs sladimir Markelov, die op de derde plaats aan
Evee individuele wedstrijd begon, moest wegens
au&n enkelblessure op de springnummers ver-
iig?!ek laten gaan en kon zich dus niet meer
wijk de strijd om de ereplaatsen mengen.
Zoeliexander Ditiatin verloor het duel om het
:omr0ns tegen Tsukuhara. De Rus had na vijf
'us,lnderdelen nog een voorsprong van vijfhon-
erdste punt op Tsukuhara. Het brons voor
at hst tweetal hing aan de brug. Ditiatin was de
5or lan die er naast greep,
ilige
werd gespeeld, het Roemeense. De
turnfee was in het gezelschap van
's werelds elite de allerbeste geworden.
Driemaal had de jury haar in de team
wedstrijden met een tien gehonoreerd
voor haar perfect werk aan de brug
(twee keer) en op de balk. Gisteren
kwam daar op dezelfde toestellen nog
eens de hoogst mogelijke waardering
bij. Nadia Comaneci, veertien jaar, vijf
tienen tot nu toe en ze kan er nog meer
halen in de individuele wedstrijd per
toestel. Vijfmaal is al een absoluut re
cord in de Olympische turngeschiede-
nis. In 1968 kreeg de Tsjechische Vera
Caslavska, toen gekroond tot koningin
van de Spelen, ook de hoogste waarde
ring. Welke eretitel moet dat smalle
maar pezige, jonge maar grootse meisje
uit Boekarest dan worden toegekend.
De Spelen hebben als motto „hoger,
sneller, sterker". Er zou „steeds jeugdi
ger" bij moeten komen.
Het publiek genoot weer met volle teugen. De
sterren traden weer aan: Nadia Comaneci,
Nelli Kim, Ludmilla Tourischeva, Teodora Un-
guraenu, Olga Korbut. Zij voegden een nieuwe
dimensie toe aan het toch al zo gratievolle
turnen. Hoe moet de jury in de nabije toe
komst haar waardering in punten uitdrukken
als Comaneci een vrije oefening demonstreert
die vol geestige trekjes zit, waarin ballet is
verwerkt, maar ook musicalpasjes, acrobatiek
en stapjes die doen denken aan kunstrijdsters
in de ijsrevue. Hoe moet Teodora Ungureanu
gewaardeerd worden als het publiek gruwt van
afgrijzen, omdat zij slechts 9.80 krijgt voor een
vrije oefening die meer show dan gymnasti
sche kwaliteiten inhoudt.
Wonderbaarlijk
Dat is een zorg te meer voor de internationa
le turnfederatie, die nu al met gefronste
wenkbrauwen toeziet op de wonderbaarlijke
prestaties aan de toestellen, die nog zullen
moeten worden uitgebreid om in die huizen
hoge top van het damesturnen mee te kun
nen.
Fabelachtig werk aan de brug van Comaneci
die een losse pirouette aan de hoge legger
had verwerkt in haar oefening die een tien
opleverde. Een „ongehoorde" paardsprong
van Nelli Kim, eindigend met een dubbele
schroefsalto waarvoor zij zeer terecht ook een
tien oogste. De vloeiende, met prachtige over
gangen uitgevoerde oefening van Olga Korbut
op de balk met een onwaarschijnlijke moeilijk
heidsfactor die toch maar 9,50 opbracht. Of
Olga Korbut aan de brug waar zij -een salto
achterwaarts over de lage legger om daarna
een afsprong salto achterwaarts over de lage
legger heen te maken. Het was een symfonie
van schoonheid, souplesse, gratie, moed.
Bescheiden
Dat zijn ook de bases die Olympisch kam
pioene Comaneci, die op school het liefst
MONTREAL— De medaillevanglijst na de vier
de dag is (resp. goud. zilver, brons):
Verenigde Staten10 8 4
Oost-Duitsland 7 5 4
Rusland6 6 4
Polen1 2 0
Japan1 1 3
West-Duitsland1 1 1
Bulgarije1 1 0
Roemenië110
Italië1 0 1
Groot-Bnttanniè0 1 1
Belgié0 1 0
Hongarije0 1 0
Portugal0 1 0
Canada0 0 3
Denemarken0 0 2
Frankrijk0 0 2
Australië0 0 1
Iran0 0 1
Nederland0 0 1
Oostenrijk0 0 1
Herman van Bergem
Frans en Engels doet, aanhaalde om tot de
wereldtop te kunnen geraken. Bescheiden
zei ze: „Ik zal proberen om nog beter te
worden."
Mijn hemel, hoe wil deze naar de perfectheid
reikende turnster, die met haar lichte lichaam
door de ruimte vlindert en, evenals de andere
grootheden, spot met de wetten van de zwaar
tekracht, nog meer presteren. Haar beide
trainsters, het echtpaar Martha en Bela Karoly,
onderstreepten haar woorden. „Zij kan nog
beter." Martha en Bela Karoly hebben van het
frêle meisje de jongste kampioene gemaakt
die Europa ooit bezat, zij hebben haar gevoerd
naar een top die tijdens een wedstrijd in
Nederland het nog nimmer behaalde totaal
van 79.85 punten opleverde. Zij vrezen slechts,
zoals ook Comeneci zelf. de concurrentie van
de vijftienjarige landgenote Ungureanu, die
ditmaal als vierde eindigde achter de Russin
nen Nelli Kim (achttien) en Ludmilla Touri
scheva die wereldkampioene en Olympisch
titelhoudster 1972 was. Op tweeentwintigjarige
leeftijd moest 'zij haar Olympische kroon over
dragen aan het absolute toptalent Nadia Co
maneci. Toen Ludmila Tourischeva na haar
laatste optreden de vrije oefening, naar het
scorebord keek en 9.80 zag verschijnen, barst
te ze in tranen uit. Ze liep in de richting van
haar coach Larissa Latynina maar bedacht
zich, wendde zich tot Nadia Comaneci en
kuste haar, wetend dat die de nieuwe kam
pioene was. Het gebaar van een groot sport
vrouw. Comaneci: ..We ziin eikaars concurren
MONTREAL De uitslagen van de individuele dameswedstrijd zijn: (resp. kwal., sprong, brug,
balk, vrije oef. en totaal)
1. Nadia Comaneci (Roe)39.525
2. Nelli Kim (Rus)
3. Ludmilla Tourisceva (Rus)
4. Teodora Ungureanu (Roe)
5. Olga Korbut (Rus)
6. Gitta Escher (Odl)
22. Ans Smulders (Ned)
25. Jeannette van Ravenstijn (Ned)
36. Monique Bolleboom (Ned)
ten, maar we kunnen erg goed met elkander
opschieten".
Sprong vooruit
In dit „schoonheidsfeest" mochten zich ook
drie Nederlandse turnsters melden. Temid
den van de beste zesendertig van de gehele
wereld traden ook Ans Smulders, Jeannette
van Ravensteijn en Monique Bolleboom aan.
Monique Bolleboom die, na een door traln-
ster Eva Bartha voorgeschreven „rustperio
de" waarin minder trainingsarbeid werd ver
richt, een enorme sprong vooruit heeft ge
maakt en zich heeft opgewerkt tot Neder
lands derde turnster.
Straks zal ze de tweede zijn, want Ans Smul
ders gaat zich over enige maanden, na haar
ClOS-opleiding, verder bekwamen bij Eva Bart
ha die eind van het jaar vertrekt. Dan zal de
turnster van PSV niet meer actief zijn op
internationaal niveau. Ans Dekker is op haar
aanvankelijke voornemen om te stoppen te
ruggekomen. Het geraffineerde, maar vooral
het moedige ontbreekt (nog) bij de Nederland
se topdrie van deze Spelen, maar niettemin
worden er uitstekende resultaten behaald. Ans
Smulders kreeg 9.70 aan de brug ongelijk als
hoogste waardering, Jeannette van Ravesteijn
9.55 ook aan de brug en Monique Bolleboom
verdiende aan dit toestel eenzelfde aantal
punten. Jeannette van Ravesteijn had nog de
pech dat zij haar vrije oefening moest afwer
ken terwijl Olga Korbut op de balk stond en
haar paardsprong moest doen toen Comaneci
haar vrije oefening deed. Ze werkte dus twee
maal in de anonimiteit.
Ans Smulders, in München de beste Westeuro-
pese turnster, moest die eretitel afstaan aan
de Westduitse Andrea Bieger die in het totaal
klassement - als volgt opgemaakt: totalen van
de twee dagen teamwedstrijd gehalveerd en
de resultaten van de vier individuele optredens
daarbij opgeteld, als twaalfde eindigde. Ans
Smulders werd tweeëntwintigste. Jeannette
van Ravesteijn vijfentwintigste en Monique
Bolleboom zesendertigste. Zij is de jongste
van de drie en zal straks ongetwijfeld een
steunpilaar zijn voor de nieuwe ploeg die een
nieuwe trainster of trainer moet opbouwen om
met hetzelfde succes in Moskou 1980 te
kunnen deelnemen.
Schitteren
Daar zal ongetwijfeld Nadia Comaneci weer
schitteren. Want ze zal zich de woorden
herinneren die een teleurgestelde Larissa
Latynina zich liet ontvallen toen zij, ondanks
de twee tienen die het totaalaantal dat Co
maneci in haar carrière, begonnen op achtja
rige leeftijd, behaalde op niet minder dan
eenentwintig bracht: „Haar trainer zal heb
ben gezien wat haar zwakke punten zijn".
Dat slaat dan op vrije oefening en sprong.
Maar wie durft, anders dan Larissa Latynina.
te spreken van zwakke punten bij een turnster
die al bij het inturnen een ovationeel applaus
kreeg. Trouwens, het applaus klonk continu
voor het topgezelschap dat op de balk pres
teerde wat in vroeger tijden een oefening op
de vloer was en op de andere toestellen
prestaties levert die naar het onwaarschijnlijke
toegaan. Dat peil zal Nederland nooit kunnen
bereiken.
Dat er drie waren doorgedrongen tot de
laatste zesendertig - en drie was het maximum
per land - houdt een levensgroot compliment
in voor trainster Eva Bartha, tweede trainer
Ginus Lage, pianist Eugen Filipescu en de
meisjes die allen een zware maar succesvolle
voorbereiding hebben moeten doorstaan. Het
is niet vergeefs geweest
