Geluk hielp na slapeloze nacht Psychologische winst voor Herman Ponsteen PAUL LITJENS NAM 01 ROL OVER VAN SCHUTTER KRUIZE Canada verraste Argentijnen MONTREAL'76 minimaal verschil Goud voor Grünke na drama tijdrit Medailleverdeling „Ook maar zwaardere stick genomen" 'derde snelste tijd bij achtervolging (Van onze speciale ver slaggever) MONTREAL Bij Argenti nië—Canada liet de Zuida- merikaanse kampioen zich verrassen door de gasthe ren. In het Molson-stadion, waar 1000 toeschouwers waren samenge stroomd, scoorden Alan Hobkirk uit een strafcorner, Reginald Plamma na een solo en Fred Hoos bracht de Canadezen een voorsprong van 3—0. Jorge Sabbio- ne liet in de 60e minuut, uit een strafcor ner, de Argentijnse eretreffer aantekenen (3—1). Nederland moet met India en Australië, die vandaag tegen elkaar uitko men, uitmaken wie overgaat naar de halve finales. j In groep B Is de situatie, na het gelijke spel A van 1—1 tussen Spanje en Nieuw-Zeeland nog V gecompliceerder geworden. Juan Amat bracht y Spanje voor rust uit een strafcorner op een voorsprong, maar veertien minuten voor tijd bracht Ramesh Patel met een benutte strafbal Nieuw-Zeeland op gelijke hoogte. Vier ploe gen, Pakistan. Nieuw-Zeeland, Spanje en West-Duitsland, die in aanmerking komen voor een plaats in de halve finales hebben al puntenverlies geleden. De Olympische kam pioen West-Duitsland komt vandaag uit tegen Pakistan en bij een nederlaag lijkt West Duits land dicht bij uitschakeling voor het ereme taal. MONTREAL Het Neder lands hockeyteam is lang gebukt gegaan onder het verlies van topscorer Ties Kruize, die voor de hele we reld als de grote vedette van het Nederlandse hockey gold. Overal waar Haagse Ties verscheen zwaaide hij paniek met zijn keiharde schoten die werden afgevuurd met een speciaal op zijn lichaamskracht gefabriceerde zware stick. „Ties met de knuppel", was zijn bij naam die hij met een groot aantal doelpun ten, veelal gescoord uit lange of strafcomers, alle eer aandeed. Nederland lijkt in dit Olympisch hockeytoer- nooi, waarin het door de overwinningen op India en Maleisië een meer dan goede kans heeft om bij de laatste vier te komen, weer de beschikking te hebben over een figuur a la Kruize. Het is in dit geval Kampongspeler Paul Litjens die tot nu toe de vijandelijke doelverdedigers heeft doen sidderen en zich middels vier fraaie doelpunten punten aan de kop van de Olympische topscorerslijst heeft genesteld. De daden van Litjens zijn niet onopgemerkt gebleven. Journalisten van hoc- keylanden als India en Maleisië zijn bij hem al voor interviews aan de deur geweest om nou eens precies te weten te komen waar deze tweede topschutter zijn killers capacitei ten aan te danken heeft. Onvermijdelijk De vergelijking met Kruize is uiteraard niet helemaal terecht, maar is wel onvermijdelijk dat ze wordt gemaakt. Net als Kruize is Litjens een fysiek sterke speler die speciaal voor zijn schutterswerk van een stick van 22 naar een extra zware stick van 24 is overge stapt. Coach Van Heumen heeft dus doelbe wust een „nieuwe" Kruize gecreëerd een opzet die zijn rendement heeft afgeworpen. „Meneer Van Heumen weet wat hij aan me heeft", aldus Litjens. „Hij is trainer van mijn eigen vereniging Kampong en daar neem ik alijd alle lange en strafcomers. Bij het Neder lands elftal hoefde ik dat niet te doen omdat Ties dat op meer dan voortreffelijke wijze deed. Toen ik die taak ging overnemen ben ik ook maar overgestapt op het hanteren van een zwaardere stick. Dat geeft wel eens pro blemen in de combinatie. Je kunt er niet de passes meegeven die je wilt, maar ik vind dat bepaald geen ramp. Een mooie hockeyer ben ik nooit geweest en ook de techniek is niet mijn sterkste zijde. Ik hou wel van een forse pot, waarbij wat gewrongen moet worden. Het voornaamste is dat dat in ons tactische concept past. En zolang het rendement voor de ploeg oplevert, zal het mij een zorg zijn of ik als een sjouwer overkom". Essentieel Het beheersen van taktieken is, daarvan is Litjens overtuigd, het meest essentiële on derdeel van het hockey geworden. Een on derdeel waarin Oranje tamelijk aterk is. F MONTREAL De wielrenner die in aanmerking wil komen voor een medaille op de indi viduele achtervolging op de baan, zal een supersnelle tijd moeten neerzetten op het ovaal van de Olympische wielerbaan. De seriewedstrijden maakten dat duidelijk. Hoewel het nauwelijks te verwach ten is dat de toppers voluit zijn gegaan, plaatste de Rus Vladimir Osokin zich als eerste met een tijd van 4.48.31, gevolgd door de Oostduitser Thomas Huscke die 4.48.75 op de klokken brachL Herman Ponsteen, de grote Nederlandse fa voriet, bleef in het internationale geweld goed overeind. Een tijd van 4.49.51, die hem de derde plaats opleverde, wekte goede verwachtingen voor de rest van het toernooi. Ponsteen reed in de laatste rit tegen de Oostduitse Huschke, de wereldkampioen van vorig jaar. Ponsteen had een erg snelle start waardoor hij zich een voorsprong van onge veer een seconde wist op te bouwen. Huschke knabbelde langzaam maar zeker steeds iets van de voorsprong af en nadat beide coureurs een tijdlang een nagenoeg gelijke tijd hadden gereden, reed de Oostduitser in de slotfase zelfs van Ponsteen weq, tot groot enthousias- Montreal - „In een Olympisch toernooi is iedere wedstrijd die je wint belangrijk. Al wil ik er wel direct bij zeggen, dat onze winst van 2-0 op Malesië toch op erg gelukkige wijze tot stand is gekomen". In het zonovergoten MC-Gill-stadion van Montreal had hockey-coach Wim van Heumen alle tijd om nog eens rustig te oordelen over alles wat er na de winst van 3-1 op India en de nu met 2-0 gewonnen strijd tegen Malesië, allemaal was gebeurd. „En dan moet ik concluderen dat er weinig goeds in de tussen deze duels gelegen tijd op ons is afgekomen." En Van Heumen begon aan de opsomming: „gisteravond heeft Bolhuis minstens drie uur met zijn enkel in het ijs gelegen. Er zat een geweldige knobbel op. Nog vier andere spe lers hadden een verzorging nodig, voordat ze naar bed konden. En toen gebeurde het ergste: Juist nu het in Montreal, ook 's nachts, warm begint te worden, is de air-conditioning in de flat uitgevallen. Er zijn jongens bij die nog geen uur hebben geslapen. Vanmorgen om zeven uur, toen we de knapen gingen wekken, was iedereen al lang wakker. Dat is iets ongewoons." En dat alles leidde er toe dat de Nederlanders tegen de vaak kleine, maar handige en snelle mannen uit Maleisië, beslist niet tot die hoogte reikten, die nu al een waarborg zou kunnen inhouden voor een plaats in de halve finales. De passes waren vaak te onnauwkeurig en het duurde lang voor de Oranje-machine echt een beetje op gang kon komen. Maar tot geluk van de Nederlandse ploeg, bleek juist in de moeilijke aanvangs-periode doelman Maarten Sikking door niemand te vermurwen. Tot aan rust bleef het 0-0. En dat terwijl Nederland maar liefst vier strafcomers en elf lange corners te nemen kreeg. Paul Litjens kreeg de bal niet langs doelman Zain. Litjens MONTREAL De vier snelste rijders bij,de kwalificaties voor de individuele achtervolging hebben gisteren in het Olympisch wielerstadion aangetoond dat de krachtsverschillen aan de top minimaal zijn. De tussentijden van de top-vier per ronde van 285,7 meter zijn: Osikin Huschke Ponsteen Braun 24.00 43.24 1.03.33 1.23.59 1.43.60 2.03.00 2.24.04 2.44.64 3.05.11 3.25.71 3.46.31 4.06.95 4.27.53 4.46.31 23.96 42.99 1.02.64 1.22.50 1.42.57 2.03.11 2.21.08 2.43.57 3.04.17 3.24.88 3.24.66 4.06.41 4.28.29 4.48.75 24.54 43.14 1.02.06 1.21.80 1.41.93 2.02.80 2.22.83 2.43.53 3.04.29 3.25.10 3.46.02 4.07.15 4.29.02 4.49.51 22.32 41.10 1.00.95 1.21.39 1.41.92 2.02.54 2.23.21 2.43.75 3.04.71 3.25.83 3.46.86 4.07.85 4.29.20 4.50.00 Klaus Grünke rijdt triomfantelijk zijn ereronde nadat hij de 1000 me- territ op zijn naam heeft gebracht. H(Van onze speciale verslagge ver) MONTREAL Edoeard Rapp had voor Rusland een medaille moeten veroveren. Hij bleef met lege handen, doordat hij verzuimde bij het startschot te vertrekken. Daarmee maakte hij de weg vrij voor de na hem en als laatste vertrekkende Oostduitser Klaus Grünke, vo rig jaar al wereldkampioen. De 25-jarige Oostberlijner maakte geen fout, reed 1 mi nuut 5,92 seconden en bleef daarmee bijna twee seconden onder de verrassende presta tie van de pas 19-jarige Michael Vaarten, die België de eerste medaille bezorgde. Niels Fredborg, de Deense veteraan werd derde. De duizend meter van Montreal werd een dramatisch nummer. Niet alleen voor Rapp. in feite ook voor Fredborg, die met zijn dertig jaar eigenlijk al lang de leeftijd van de zeer sterken heeft bereikt in het Westeuropese amateurwereldje. De starter bij de duizend meter had gisteren niet zijn meest gelukkige middag. Hij riep een aantal renners terug wegens een te vroeg vertrek, hij liet Fredborg echter gaan. De Deen, die inderdaad duidelijk voor het schot over de streep was gegaan, aarzelde en besloot toch maar door te gaan. Hij verspeelde kostbare tienden van seconden en kwam mede daardoor niet verder dan de bronzen medaille. Michel Vaarten spon garen bij de fout van Fedborg en de blunder van Rapp. De kleine Belg, onbekend nog temidden van de tijdrij- ders en sprinters, vertrok midden in het veld. Maar hij verraste wel de tot de laatste plaats gevulde wielerhal met een opvallende tijd van 1.07.51. Dertien renners hebben daarna gepro beerd de op dat moment nog gouden medaille uit de handen van Vaarten te fietsen. Het lukte tenslotte pas aan de laatste man, Klaus Grün ke. Vaarten heeft het gelijk van de Belgische bond in een klinkende medaille aangetoond. De wielerofficials hebben een bijna uitzichtlo ze strijd met het Olympisch Comité moeten uitvechten om hun enige echte en talentrijke b^nrenner naar de Spelen te krijgen. MONTREAL De medailleverdeling is als volgt (goud, zilver, brons, totaal): Verenigde Staten 7 6 3 16 Oost-Duitsland 6 4 4 14 Rusland 4 12 7 West-Duitsland 110 2 Bulgarije 110 2 Japan 10 2 3 Polen 0 2 0 2 België 0 10 1 Groot-Brittannië 0 10 1 Hongarije 0 10 1 Portugal 0 10 1 Roemenië 0 10 1 Canada 0 0 2 2 Denemarken 0 0 2 2 Australië 0 0 1 1 Italië 0 0 1 1 Iran 001 1 Nederland 0 0 1 1 Oostenrijk 0 0 1 1 Nederland vorig jaar tijdens het Wereldkam pioenschap nog een verrassende nederlaag van 2-1 toebracht, beslist met grote inspiraties aan het duel begonnen was. „Maar deze strijd, met die ellendige nacht die er aan vooraf ging, is beslist niet maatstafgevend voor ons spel", stelde Paul Litjens. Het Nederlands hockey-team heeft in twee dagen tijds in Montreal twee totaal verschillen de gezichten getoond: top-kwaliteit tegen In dia en een erg matige vertoning tegen Malei sië. „We hebben nu een volle dag rust. Pas morgen komt Australië aan de beurt. En die hebben de dag daarvoor tegen India moeten aantreden. Wij komen dus vanuit een gunstige positie voor de derde en mogelijk beslissende strijd voor de halve finale in het veld", aldus een uiterst rustige en verwachtingsvolle coach Wim van Heumen. Tweede zege ook dankzij Sikking Door Harry Veimeulen me van het publiek dat voor Nederlandse begrippen in ongekend grote getale was opge komen. Ponsteen, gaf echter in die spannende slotfase niet alles. Toen hij eenmaal had gezien dat hij zich met een goede tijd ging kwalificeren voor de laatste zestien, liet de coureur uit Nijverdal bewust de teugels wat vieren. Hij vond het voldoende om zich te kwalificeren en wilde niet meteen alle troeven op tafel leggen. Een psychologische winst voor Ponsteen was dat Osokin en Huschke, vorig jaar finalisten in de strijd om de wereldtitel, hem niet meer dan een seconde voorbleven, terwijl diezelf de Huschke hem vorig jaar in Luik op ruim tien seconden had gezet. „Dat stimuleert toch", aldus Ponsteen, „vooral als je het gevoel hebt dat je niet alles hebt gegeven en dat het nog beter kan. Ik moet echter zeggen dat ik vandaag meer heb afgezien dan tijdens de race om het Nederlands kampioenschap in Sloten waar ik 4.44 reed. Dat komt door de lucht. Ik heb nog steeds moeite met ademhalingsproblemen. Hoeveel waarde ik aan deze tijd moet hechten, kan ik ook nog niet definitief zeggen want het kan best zijn dat Huschke zich ook heeft ingehouden en mij steeds in de gaten heeft gehouden. Ik ben in ieder geval op 4.50 weggegaan, in de wetenschap dat die tijd voldoende was om me goed te kwalificeren. Ik heb echt niet gereden om te winnen. Dat komt straks nog wel, wanneer ik bij de laatste acht zit, want het moet al heel gek gaan wanneer ik daar niet bij kom te zitten." De voldoening van Ponsteen was vrijwel gelijk aan die van baancoach Frans Mahn, die in de laatste twee ronden Ponsteen wel naar voren had willen duwen. „Natuurlijk. Kwalifice ren met een goede tijd is erg leuk, maar het is voor de moraal nog veel geweldiger als je er. al is het maar in een plaatsingsrit, in slaagt de wereldkaqppioen te verslaan." Dat hebben wij voor op landen als India en Pakistan. Die weigeren om taktiek te spelen, zij blijven met vijf man in de voorhoede opereren en vertrouwen voor de rest op hun techniek. Daar komen ze een eind mee, maar als je ze zoals wij tegen India, in de tang kunt nemen, dan weten ze geen juist antwoord te vinden. Pak nou bijvoorbeeld die lange corners en strafcomers. Ik weet dat het niet mooi is om te zien, maar zolang we er zoveel resultaat mee halen, is dat van ondergeschikt belang. Zo'n nuchtere kijk op hockey als teamsport kan bijvoorbeeld een India niet opbrengen. Die presteerden het dan ook om tegen ons drie strafcomers onbenut te laten, overigens moet ik wel zeggen dat, vooral gezien de snelheid waarmee op kunstgras wordt ge speeld. zewel iets aan de cornerregel zouden moeten doen. Nu er zoveel uit corners wordt gescoord, zouden er minder gemakkelijker moeten worden weggegeven". Eer het zover was dat Nederland zijn strafcor- nertechniek zo goed beheerste heeft het trio Leefers (eerst was het Bolhuis maar die werd uitgeschakeld door zijn duimbreuk). Kranen- Door Harry Vermeulen berg en Litjens urenlang geoefend op deze formule. Na de wedstrijd tegen Maleisië, leek er weer iemand anders te moeten worden aangewezen om te stoppen want Kranenberg leek tamelijk ernstig aan zijn hand geblesseerd. Tegen Australië zal hij echter zijn taak weer waarne men, al is het weliswaar met een hand schoen aan. „Daar ben ik bijzonder gelukkig mee, „aldus Litjens. „Het is een vast trio geworden dat elkaar goed aanvoelt. Wouter speelt name lijk de ballen lang niet altijd correct aan. Dat kan doodgewoon niet. Koen presteert het dan toch dikwijls om de bal keurig op tijd dood te maken. Zoiets leer je niet in een uurtje tijd". Paul Litjens is maar voor een ding bang in dit Olympische toernooi, waarin hij voor Ne derland best kansen ziet weggelegd. „Ik hoop niet dat de druk om uit corners te scoren te groot wordt. Veel mensen denken nu dat corners automatisch doelpunten zijn vooral als je er in een wedstrijd een paar mist. kan je dat wel eens opbreken. Overigens ben ik ook van mening dat we niet al te optimistisch moeten zijn. Donderdag spelen we tegen Aus tralië en daarvan hebben we nog niet gewon nen. Tegenstanders onderschatten zou dode lijk kunnen zijn. Dat zal echter niet zo gemak kelijk gebeuren omdat we een nogal ervaren ploeg hebben". Doelman Zainal van Maleisië is kansloos op de inzet van Paul Litjens die opnieuw tweemaal scoorde voor het Nederlands hockeyteam. Door Jack Arentsen daarover „Als je merkt dat het veldspel niet zo goed loopt, dan komt er toch een bepaalde druk op je te liggen, als je de aangewezen man bent om juist uit die ideale scoringskan sen te moeten scoren". Maar wat in de eerste helft niet lukte, ge beurde in de tweede periode wel. Het was Geert van Eijk die tot tweemaal toe een strafcorner wist te forceren. De combinatie Wouter Leefers, Coen Kranenberg en Paul Litjes werkte nu perfect. Nadat in de zesde minuut eerst keeper Zain was gepasseerd, moest bijna een kwartier later ook zijn ver vanger Zainal voor het knalharde schot van Paul Litjes buigenr2-0 Een van de belangrijkste schakels bij de Nederlandse strafcomers, de als stopper van de bal optredende Coen Kranenberg. bleef echter na de strijd gisteren het langst in de kleedkamer. Zijn hand was op diverse plaatsen geschonden. „Tijdens de Spelen moeten de strafcomers binnen 1,5 onder worden geno men en dat betekent dat Wouter Leefers keihard moet aanspelen. De bal springt nogal eens op het kunstgras en daardoor stopte Coen Kranenberg niet altijd even perfect en blesseerde zich steeds duidelijker", vertelde Coach van Heumen. Het is dan ook de vraag of Coen Kranenberg in de komende wedstrij den wel altijd als „stopper" zal fungeren. „Wij hebben in ieder geval", aldus Van Heumen," „Tim Steens al achter de hand. Hij heeft tijdens de training zich speciaal met dit onder deel van het spel bezig gehouden. En het gaat goed". De niet optimale concentratie tegen Maleisië leidde er verschillende keren toe dat de dir- maal in het donkerblauw gestoken Oranje mannen defensief nogal eens met wat moei lijkheden werden geconfronteerd. Vooral de harde duels tussen Hans Jorritsma en Mani- kam toonden aan dat Maleisië, de ploeg die Herman Ponsteen reikte in de ach tervolging naar een goede derde plaats, hetgeen zijn uitzichten op eremetaal gunstig maakt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1976 | | pagina 9