Hegemonie Russische
turnsters in gevaar
V*z
Het is een brutale opdonder
IK KAN ER OVERAL MEE
VOOR DE DAG KOMEN
„VOOR
KAN M
SNEL VEEL
VERGETEN»
MONTREAL'76
Gerrie van Soeren
reserve turnploeg
MGUBntrealletjes
ANTON EBBEN OVER JUMBO DESIGN:
(Van onze speciale KT^MH
verslaggever)
MONTREAL Vierentwintig
jaar geleden in Helsinki
maakte Rusland zijn debuut
op de Olympische Spelen.
Hoewel de Russen toen nog
niet zo met goud omhangen terugkwamen als
dat bij volgende Olympische Selen het geval
zou zijn, bleek de damesturnploeg niet te
verslaan. Bij alle volgende Spelen was hel
goud in de landenwedstrijd per definitie gere
serveerd voor de Russinnen. Alleen in het
immense Auditorio Nacional in Mexico, acht
jaar geleden, moesten de Russische dames
een keihard gevecht leveren met Tsjechoslo-
wakije, dat in Vera Caslavska de onbetwiste
ster had. Ook toen zegevierde Rusland al
was het verschil minimaal.
Na het vertrek van Vera Caslavska is Tsjechos-
lowakije teruggezakt. De opengevallen plaats
werd ingenomen door Oost-Duitsland, dal
overigens in München bijna vier punten op
Rusland achterraakte. Hoewel Oost-Duitsland
opnieuw over een schitterende ploeg beschikt,
waarin het- vertrek van Karin Janz en Erika
Zuchold goed is opgevangen, verwacht men
algemeen dat het grote gevaar voor de Russin
nen uit Roemenië zal komen. Of Roemenië
dat rond „veterane" Anca Grigoras een ploeg
van vijf „dwergen" heeft gebouwd met Nadia
Comaneci en Teodora Ungureanu als de ster
ren, in de breedte sterk genoeg zal zijn om
Rusland te bedreigen, is aan grote twijfels
onderhevig.
Vooral na het optreden van de Russische
ploeg tijdens de training in het Forum in
Montreal. Ruim 16 000 toeschouwers gaven de
Russinnen ovaties. Men was gekomen om
Loedmilla Toeristsjeva en Olga Korbut te zien
maar de aandacht ging vooral uit naar Maria
Filatova, een turnster die internationaal nog
maar weinig bekendheid geniet.
De 13-jarige Maria Filatova (1,35 meter lang
en 31 kilo zwaar) zorgde voor een sensatie
met een dubbele salto bij het afgaan van de
evenwichtsbalk. In de strijd om de achtkampti-
tel heeft zich dus een nieuwe ster gemengd.
Zelfs in het Russische kamp gelooft men dat
Olympisch en wereldkampioene Loedmilla
Toeristsjeva het erg moeilijk zal krijgen met
Maria Filatova.
Nadia Comaneci, die een jaar geleden bij de
Europese kampioenschappen in Skiën als een
(Van onze speciale
verslaggever)
MONTREAL Voor de Lim
burgse dressuurruiter Anton
Rutten draait het tijdens de
Olympische Spelen om twee
dingen: de eer en het geld.
Want Anton Rutten weet dat deze Spelen
hem in de naaste toekomst veel financieel
gewin kunnen opleveren. Daarvoor is het niet
eens noodzakelijk dat hij zich in de rijen der
medaillewinnaars schaart, een hoge klasse
ring met „Banjo" is voor hem al voldoende.
Zonder zelf dat bedrag te noemen, houdt hij
er toch rekening mee dat hij een bod van
rond de 200.000 gulden kan verwachten.
Zelf reageert hij nogal nuchter. „Je moet je
huid zo duur mogelijk verkopen", stelt hij
simpeltjes. „Een ding staat voor mij wel vast,
na de Spelen verkoop ik Banjo." En dat kan
Anton Rutten dan doen omdat zijn naam maar
vooral die van Banjo de laatste maanden in
de internationale hippische wereld als een
komeet omhoog is geschoten. „Vooral in
West-Duitsland wordt veel over Banjo gespro
ken. Het is ook een erg fijn paard. Het is
balletachtig in zijn gangen en doet het bijzon
der goed in de ogen van de jury."
Anton Rutten is een paardesportliefhebber,
maar bovenal zakenman. „Vier jaar geleden
kocht ik Banjo voor 3250 gulden. Ik vind het
wel jammer om hem nu kwijt te raken, want
ten slotte hecht je je aan zo'n dier. Maar voor
geld kan men snel veel vergeten. En ik heb
al weer een ander paard achter de hand."
Training blijft ook voor de.turn
sters een groot deel van de beschik
bare tijd opslokken. Eva Bartha helpt
Ans Smulders bij een oefening.
(Van onze speciale
verslaggever)
MONTREAL Gerrie van
Soeren zal de Olympische
turnwedstrijden in het im
mense forum van de tribune
moeten volgen. Eva Bartha
besloot gisteren na een training van bijna
drie uur in de William Hingston Highschool
de 16-jarige turnster uit Ede aan te wijzen
als reserve.
„Het heeft geen zin enkele meisjes nog langer
in spanning te houden dan nodig is. Vooral
de jongeren moeten hier toch al zoveel indruk
ken verwerken", aldus Eva Bartha.
De turnploeg, die moet proberen het fraaie
resultaat van München Nederland werd
toen negende van negentien deelnemende
landen te evenaren, bestaat uit: Ans Smul
ders, Jeannette van Ravenstijn, Joke Kos, Ans
Dekker, Monique Bolleboom en Carla Braan.
Wlm Meuleman, de voorzitter van de KNVB,
loopt ook in Montreal rond. Hij gaat een
drukke tijd tegemoet. Het Olympisch voetbal
toernooi moet namens de FIFA bezocht wor
den door waarnemers. Meuleman Is er een
van. Hij moet tijdens de voorronden acht
wedstrijden bezoeken. Of er daarna nog
„werk" voor hem Is, is nog onbekend. Meule
man hoopt, en hij heeft dat ook aangevraagd,
dat hij wedstrijden in de buurt van Montreal
krijgt Ottawa en Toronto bijvoorbeeld liggen
niet naast de deur.
Met spanning wordt tijdens het onderdeel
gymnastiek het duel tussen de Russische Olga
Korbut driemaal goud in München en
de Roemeense superster Nadia Comaneci te
gemoet gezien.
Gisteren ontmoetten beide toptumsters elkaar
voor het eerst tijdens de trainingen.
Een keer zette Olga Korbut haar handen in
haar zij en bekeek de vrije oefening van de
Roemeense. Voor de rest deed het tweetal of
het elkaar niet kende.
De fameuze Amerikaanse hoogsprinter
Dwlght Stones wilde In het Olympisch dorp
best kwijt dat hij van mening is dat de
Amerikaanse atleten niet meer dan vijf me
dailles zullen veroveren. Voor de sprint tipt
hij de rus Valari Borsov en hij acht niet de
Amerikaan Rick Wholhuter favoriet voor de
800 meter maar de Kenlaan Mike Boit. En
hijzelf? „Ik won brons In München en het
Is de hoogste tijd dat ik goud verwerf. Dat
zal dus hier mosten gebeuren".
De met minder aards slijk gezegende inwoners
van Montreal, en vooral de jeugd, kan toch
iets van de spelen zien. Op de trainingsbaan
naast het stadion zijn elke dag de atleten in
actie en er is dan gratis toegang. Daar was
ook het optreden van Haseley Crawford, een
sprinter uit Trinidad die de 100 meter in
precies tien seconden liep en meteen als
favoriet werd bijgeschreven.
De flets blijkt een geliefd vervoermiddel te
zijn om de Spelen te bereiken. Op 10 septem
ber van het vorige jaar verliet Purushothama
Archer zijn geboorteland India per tweewieler
en peddelde door tweeëntwintig landen. Hij
kreeg een gratis vliegticket van Europa naar
New York en arriveerde een dezer dagen in
Montreal waar hij de spelen zal volgen.
Archers grootste belangstelling tijdens de
spelen gaat uit naar de wielrenners.
Middellink: „Russen zijn het sterk
ste van allemaal".
MONTREAL De verkeerspolitie van Montreal
kampt met een ernstig probleem waaryoor niet
een twee drie een oplossing te vinden is. De
coureurs die voor de individuele wegrit aange
wezen zijn willen dit parkoers uiteraard zo
goed mogelijk verkennen.
Het gevolg is dat het parkoers dat dicht tegen
de binnenstad van Montreal aanligt, wordt
overbevolkt door trainende coureurs die door
rode stoplichten vliegen en zich van verkeers
regels niets aantrekken. Het hoofd van de
verkeerspolitie heeft zich bij de cojo erover
beklaagd maar de coureurs trekken er zich
vooralsnog niets van aan.
Door
Jack Arentsen
MONTREAL Alsof hij nooit
anders heeft gedaan. Zo loopt
de meest geroutineerde sprin
gruiter van Nederland., de 45-
jarige Anton Ebben door het
Olympisch „paardendorp"
van Bromont. 's Morgens
werkt hij met „Jumbo Design" een nauwkeurig
uitgestippeld trainingsprogramma af en de tijd
die daarna volgt wordt gevuld met wandelen,
kaarten, een spelletje badminton en een korte
middagslaap. Anton Ebben voelt zich in het
verre, tot dit moment kille, natte en op andere
momenten erg benauwde Canada behoorlijk
thuis. „Het is toch fijn dat je zoveel goede
trainingsaccommodaties tot je beschikking
hebt om uiteindelijk het paard helemaal voor
te bereiden op het zware werk dat tijdens de
laatste week van de spelen gaat volgen".
Ondanks het feit dat Anton Ebben met zijn
voormalige paard „Kairouan" in de zestiger
jaren aan de wereldtop heeft gestaan, lukte
het hem nooit om tot de Olympische spelen
door te dringen. Mexico City, nu acht jaar
geleden zou zeker gehaald zijn, wanneer een
blessure hem toen niet had uitgeschakeld. De
teleurstelling van Mexico en, na het vertrek
van Kairouan, het logische verval in de presta
ties, hebben Anton Ebben misschien wel tot
de meest nuchter denkende man in de ploeg
van chef d'equipe Ben Arts gemaakt. Jaren
heeft Ebben gewacht op een nieuwe kans,
op een nieuw paard dat het vermogen heeft
om werkelijk de allerzwaarste hindernissen
aan te kunnen. En het wachten op betere
tijden en de daarna volgende rustige voorbe
reiding met Jumbo Design op het grote werk,
hebben de man uit Bosch en Duin alleen maar
gesterkt in zijn gedachten, dat juist in de
hippische sport nooit iets geforceerd mag
worden.
Te vroeg
„In Nderland worden de paarden veel te
vaak te vroeg naar de zware parcoursen
gestuurd. Ze zijn te jong en kunnen zich dan
niet optimaal ontwikkelen. Ik ben altijd de
man geweest", aldus de rustige pratende
Ebben, „die geen haast heeft gehad. Een
combinatie moet eerst lekker gaan draaien.
En dat kost tijd. Dat weet ik. Maar die rust
in de opbouw brengt je later zoveel plezier
in de sport"".
Jumbo Design, waarvan Sep Smulder en Jan
des Bouvry de eigenaars zijn, is natuurlijk voor
Ebben een goede vondst geweest. En Jan des
Bouvry, die in eerste instantie zelf enige tijd
als springruiter het paard bereed, begreep zelf
snel genoeg dat hij onmogelijk alle capacitei
ten uit de thans zevenjarig zoon van een
Franse hengst en een Gelderse merrie kom
halen. „En toen kreeg ik Jumbo Design als
springpaard aangeboden. Via parcoursen van
1.10 en 1.20 meter ben ik met hem zo'n
anderhalf jaar geleden gestart. En vanaf de
eerste dag was al te merken dat er niet alleen
grote capaciteiten inzaten, maar dat ook het
springvermogen groot was en het karakter
uitstekend. Jumbo gaat overal op door
Schrikt zelfs niet voor de meest vreemde
hindernissen. Hij kijkt en springt. Zelfs wel
eens wat te brutaal. Nog maar kort geleden
had Jumbo zelfs de eigenaardigheid om vlak
voor een sprong nog eens naar links of rechts
te kijken. Een brutale opdonder. Dat komt ook
omdat het paard nog niet zo ervaren is. Over
een jaar of twee, misschien wel drie zal hij
pas echt de top hebben bereikt".
Anton Ebben denkt er nog niet aan om zijn
carrière als springruiter op te geven. „Voorlo
pig wil ik er nog wel een tijdje bijblijven. Pas
wanneer ik echt bang begin te worden en
tijdens het parcours ga denken: oh, daar
staat weer zo'n hoge brede hindernis, dan
wordt het tijd dat Ebben op stapt. Maar zover
is het nog lang niet".
En als men Jumbo Design, die de afgelopen
maanden in de grote prijzen van Jumping
Amsterdam en Indoor Brabant met Anton
Ebben voorin het klassement eindigde, tijdens
de training in actie ziet, dan is het logisch
dat er voor de combinatie Ebben-Jumbo Des
ign nog wel eens een gouden toekomst te
wachten kan staan. „En", zegt Ebben met
kracht, „de eigenaars hebben allebei gezegd
dat dit paard voor geen geld van de wereld
te koop is". Dus ook niet voor de Westduitsers
die de laatste jaren met vaak honderdduizen
den keiharde geldstukken, uit alle landen
klassepaarden hebben weggekocht. „Jumbo is
en blijft in Nederlands bezit" zijn de laatste
woorden van Anton Ebben.
Joop Middelink over wielerploeg
Door
Harry Vermeulen
MONTREAL Frits Pirard,
Adri van Houwelingen, Arie
Hassink en Fons van Katwijk
zijn de eerste Nederlandse
wielrenners die in actie ko
men. Zondag verschijnen zij
aan de start voor de 100 km
ploegenrit. Een onderdeel waarin Nederland
het meestal niet slecht doet tijdens de Olym
pische Spelen en tijdens de wereldkampioen
schappen. In Tokio en Mexico werd zelfs
Olympisch goud veroverd.
De kansen op Olympisch goud zijn echter
door de allesoverheersende macht van de
Oostbloklanden ditmaal niet erg groot, dat
qeeft zelfs coach Middelink, die aan zijn vijfde
Olympische spelen als begeleider van de ren
ners toe is, onmiddellijk toe.
„Die Russen", zegt Middelink vol bewonder
ing, „zijn het sterkst van allemaal. Overal waar
die lui rijden winnen ze waar ze willen. Ik heb
ze' ditmaal weer in de ploegentijdrit van de
ronde van Quebec aan het werk gezien. Nie
mand was er tegen bestand. Een vreemde
zaak is dat echter niet. Zij kunnen de grote
talenten zo lang bij elkaar houden als ze
willen. Wanneer er bij ons een veelbelovend
amateurtje is, dan wordt hij meteen door een
profploeg gecontracteerd. Een goed voorbeeld
van mijn theorie is Zweden. Net als in de
Oostbloklanden worden de amateurwielren
ners daar niet zo snel prof. Twee jaar terug
in Montreal pakten ze de wereldtitel en vorig
jaar werden ze vierde. Wanneer Joop Midde
link een lijstje van favorieten moet opgeven
plaatst hij de Russen onvoorwardelijk als num
mer een gevolgd door Polen, Tsjecho-Slowa-
kije, Oost-Duitsland, Noorwegen, Zweden en
Italië.
Weinig eer
Wanneer een verantwoordelijke coach een
dergelijke favorietenlljst opgeeft, lijkt er voor
zijn pupillen weinig eer te behalen. Maar dat
is bepaald niet zo. Joop Middelink ziet voor
zijn afvaardiging een eervolle plaats wegge
legd en wanneer alles meezJet zelfs een
medaille.
Omdat hij nu eenmaal niet over middelen van
voorbereiding beschikt, zoals in de Oostblo
klanden het geval is, heeft Middelink zo zijn
eigen ideeën hoe een ploeg het beste op een
groot evenement kan worden voorbereid.
„Uiteraard probeer je zoveel mogelijk klasse
coureurs aan je selectie toe te voegen. Maar
het komt niet ieder jaar voor dat je een ploeg
hebt met toppers als Zoetemelk erin. Dan
moet je het over een andere boeg gooien.
Zoals in dit geval. Trachten een eenheid te
smeden en de jongens zoveel mogelijk motive
ren. Ik moet zeggen dat ik het in dat opzicht
met deze ploeg wonderlijk goed heb getroffen.
Ik heb nog nooit zulke correcte jongens
meegemaakt. Ik kan er overal mee voor de
dag komen.
Ze luisteren erg' goed naar adviezen die ik
ze geef en tijdens de trainingen hebben ze
een inzet die bewonderingswaardig is. Wan
neer dan tijdens de koers alles meezit kun
je met een dergelijke ploeg ver komen."
Met dat meezitten heeft Middelink het vooral
over technische omstandigheden. Op het
parkoers moet een traject worden afgelegd
dat kan worden getroffen door valwinden.
Wanneer je een dergelijke wind mee krijgt,
heb je geluk gehad. Het is echter hier zo
vreemd dat je dezelfde wind twee keer tegen
kan hebben. Zoiets kan je net de das om
doen,"
Opvallend in de Montreal-ploeg van Middelink
is dat hij nagenoeg volledig heeft vastgehou
den aan zijn reeds in 1975 geformeerde volle
dige selectie. Ook coureurs die op sommige
momenten minder hebben gedraaid, zijn door
hem gehandhaafd.
„Dat mag wel zo lijken maar niet iedere goede
Nederlandse amateur is geschikt om op een
zwaar parkoers als hier in Montreal te rijden.
Een goed voorbeeld hiervan is Gerrie&ï,—,-
moeten van Gerwen. Deze jongen heeft voor
treffelijk gefietst maar op dit parkoers zou hij
het niet maken. Hier moten jongens met
klimcapaciteiten aan de start verschijnen. En
als het daarom gaat ben je in Nederland gauw
uitgekeken. Maar ik heb altijd gezegd dat voor
iedere Nederlandse amateur de deur voor de
selectieploeg wagenwijd openstond. Het heeft
me teleurgesteld dat zo weinigen van deze
kans hebben gebruik gemaakt, zoals me wel
meer de houding van veel Nederlandse cou
reurs teleurstelt. Dat zal wel een teken zijn
van een steeds grotere groei van onze econo
mische welstand. Ik zit echter niet alleen met
dit probleem. De Franse coach denkt er pre
cies hetzelfde over en zelfs de Poolse coach
begint er over te klagen. Het is niet toevallig
dat het samenvalt met het feit dat ook in Polen
de mensen het beter beginnen te krijgen.
Problematisch is het echter wel, maar ik troost
me met de gedachte dat dat ook voor andere-
n geldt."
In het Russische turmkamp ontstond gisteren enige ongerustheid na een val van het sterretje Olga
Korbut. Bij een ongelukje op de evenwichtsbalk blesseerde zij haar rechterarm. Later bleek alles toch
nog mee te vallen.
Anton Rutten geld
komeet omhoog kwam en vier van de vijf titels
veroverde, wordt vooral door Loedmilla Toe
ristsjeva gevreesd. De Roemeense bracht de
met overwinningen verwende Russin immers
een bittere nederlaag toe.
Bij de training in het Forum bleek dat het
damesturnen in vier jaar nog verder is geevo-
lueerd. Onderdelen die in München sensatio
neel waren, zijn nu opgenomen in het pro
gramma van tientallen turnsters. In Montreal,
waar geen kaartje meer voor de turnwedstrij
den te krijgen is, zullen nieuwe dimensies aan
het damesturnen worden toegevoegd.
ONVERSLAANBAAR
Bij de heren zijn de Japanners nog steeds
een klasse apart. Vanaf 1960 zijn de Aziaten
bij alle Ollymplsche Spelen en wereldkam
pioenschappen onverslaanbaar gebleken in
de landenwedstrijd. In Montreal rekenen de
Japanners op zes gouden medailles: de
ploegenwedstrijd, de individuele twaalfkamp
en vier van de zes toestelfinales.
Sawao Kato, de winnaar van de Olympische
twaalfkamp van Mexico en München, wil in
Montreal voor de derde maal de titel verove
ren. De 20-jarige Japanner, die twee jaar
geleden door een ernstige schouderblessure
voor de turnsport verloren scheen, is weer
volledig terug. Veteraan Kato zal vooral strijd
moeten leveren met landgenoot Eizo Kenmot-
su, die in 1974 in Varna bij de wereldkam
pioenschappen derde werd, de Europese kam
pioen Nikolai Andrianov uit Rusland en diens
landgenoot Vladimir Markelov. Eén concurrent
is Kato kwijt, al zal het hem liever geweest
zijn dat hij tegen hem juist wel strijd had
moeten leveren. Het is landgenoot Shigeru
Kasamatsu. De wereldkampioen van Varna is
enkele dagen geleden met een acute blinde
darmontsteking opgenomen in het ziekenhuis.
Op twee onderdelen zullen de Japanners de
hoogste eer waarschijnlijk moeten laten aan
Europeanen: het paardvoltigeren en de ringen.
Bij de voltige is wereldkampioen Zoltan Ma
gyar (Hon) de grote favoriet terwijl bij de
ringoefening Dan Grecu nauwelijks te verslaan
lijkt. De Roemeense wereld- en Europese
kampioen, die vier jaar geleden in München
zijn Olympische debuut maakte en toen 32e
werd in de twaalfkamp, maakte de afgelopen
maanden bij enkele internationale wedstrijden
grote indruk. Hij kreeg verscheidene malen de
maximale waardering van tien.
