„Dat café, dat stoot af"
„Concentratie erg belangrijk"
Paul van Berkel
favoriet in 20ste
„Tour de Lisse"
.BRUINE BOON
WISSELBEKER"
VOOR 'T GRIJPEN
VOORZITTER LEIDSE BILJARTBOND:
JEUGD-CRICKET-INTERNATIONALS ERIK SPRUYT EN
JAN WOLTER IJSSEL DE SCHEPPER:
'èikZWÊÊSÊ
y
r
LEIDSE
HORECA
IN DE
SLAG
1
;*UJ
„Wild"
maar
gezellig...
LEIDEN De Leidse
Biljart Bond (opge
richt in 1923) is een
overkoepelende bond
voor zo'n 23 vereni
gingen in Leiden en
omgeving.
Opmerkelijk dat deze bond
niet is aangesloten bij de lande
lijke Koninklijke Nederlandse
Biljart Bond. De LBB is daar
al in de jaren '30 uitgestapt.
Vooral de strakkere reglemen
ten van de KNBB speelden bij
die beslissing een rol: „Bij de
LBB is het altijd wat soepeler
biljarten", aldus voorzitter Ei
lander, ,de gezelligheid komt
wat meer naar voren. Boven
dien blijven de verenigingen nu
bij wedstrijden wat dichter bij
huis".
Het nadeel van t „wilde" karak
ter van de LBB is, dat talentrij
ke spelers niet de kans krijgen
om hoger te gaan spelen: „Wij
hebben voor die spelers inder
daad weinig emplooi. Wij zou
den daarom als LBB ook groter
moeten worden. Onze hoge spe
lers neigen er wel eens toe om
naar de KNBB te gaan. Maar
toch geloof ik, dat 70% van onze
leden er tegen zou zijn om tot
de KNBB toe te treden", aldus
de heer Eilander, die hieronder
vertelt van de pogingen van de
Leidse Biljart Bond om haar
ledental wat op te schroeven.
(Van onze sportredactie)
LEIDEN De Leidse Biljart Bond
sluit woensdagavond haar seizoen
af. In Het Wapen van Voorschoten
(het clublokaal van vereniging
d'Oude Herbergh) zullen dan de elf
persoonlijke kampioenen uit de di
verse klassen de keu met elkaar
kruisen om uit te maken wie zich
kampioen van de Leidse Biljart
Bond 1975-76 (libre en driebanden)
mogen noemen. Een slotevenement
van een „geslaagd seizoen" naar de
mening van de voorzitter van de
bond, de heer G. H. Eilander (41).
Gelsaagd, omdat de LBB dit jaar
via twee experimenten geprobeerd
heeft weliswaar met gemengd
succes het biljarten in Leiden
en omgeving wat meer stootkracht
te geven.
„Het afgelopen jaar hebben we geprobeerd
om damesbiljarten in competitieverband in
te voeren. Het ideaal zou zijn geweest om
per vereniging (bij de LBB zijn ongeveer 23
verenigingen uit Leiden en omgeving aange
sloten, red.) zo'n vier dames te hebben. We
kwamen maar tot één viertal en nog een
paar individuele opgaven. Dat waren ge-
De heer Eilander: „We moeten naar de 600- leden toe"
woon te weinig deelnemers". Zag de heer
Eilander dit damesbiljarten vooralsnog af
ketsen, over het tweede nieuwtje: het jeugd-
biljarten in kompetitie verband, is hij meer
te spreken: „We hebben nu een paar wed
strijdden gespeeld met die jongens en ik kan
wel zeggen, dat het met veel animo gebeur-
de".
Het is voorlopig nog te voorbarig om defini
tieve uitspraken te doen over deze ambitieu
ze „uitbreidingsplannen" van de LBB. De
bond, die momenteel ongeveer 380 leden telt,
weet dat ze zich op een glad laken bevindt
met haar plannen om de biljartsport popu
lair te maken bij dames en onder de jeugd.
Dit, omdat het biljarten nog steeds in een
café plaatsvindt. De heer Eilander: „Het
biljartgebeuren is een samenspel tussen ho
reca en verenigingen. Dat is van oudsher nu
eenmaal zo. Tegenwoordig wordt er in club
kantines en jeugdhuizen wel wat meer gebil
jart, maar onze verenigingen spelen nog
allemaal in een café; ze hebben geen van
allen een clubgebouw zoals bij andere sport
verenigingen. De kastelein van het café
zorgt voor het materiaal, dat voor de vereni
ging vaak niet te betalen is en de club zorgt
weer voor biljarters. Deze samenwerking is
niet weg te denken".
Niettemin vormt deze historische verbinte
nis, waarschijnlijk de hoogste drempel voor
dames en jongeren om de biljartruimten te
betreden: „Dat „café", dat stoot af", aldus
de heer Eilander, „en dat geldt met name
voor het jeugdbiljarten. Ik kan me voorstel
len dat ouders hun kinderen, en we doelen
riu op de leeftijdsgroep 10-16 jaar, daar niet
graag laten biljarten".
Maar die angst is volgens de heer Eilander
overbodig: „Al onze jeugdwedstrijden verlo
pen onder verantwoording van het bestuur.
Bovendien houden we ze 's middags. Maar
we weten nog niet of het definitief lukt. Het
is een wens, die niet in één jaar te verwezen
lijken is".
De groei van zijn „wilde" bond (de LBB is
niet aangesloten bij de landelijke KNBB,
maar „dat predikaat zit ons niet dwars",
aldus de voorzitter) worde volgens de heer
Eilander ook geremd door een meer algeme
ne tijdtrend: „Het verenigingsleven heeft het
op alle fronten moeilijk. De ontwikkeling in
deze maatschappij is zo, dat je als bestuur
meer actie moet voeren, meer moet active
ren. Alleen het instandhouden is al moeilijk
genoeg. En dat is bij allerlei soorten vereni
gingen zo. Het klinkt misschien wel conven
tioneel, maar men wil wel de lusten maar
niet de lasten. Men is zo gemakkelijk ge
neigd om over de plichten, die het vereni
gingsleven meebrengt, heen te stappen".
Desondanks ziet de optimistische praeses
voor zijn bond wel een forse groei in leden
tal weggelegd: „We moeten naar de 600
leden kunnen groeien". De Leidse Biljart
Bond rekent voor die toekomst dan vooral
op de jeugd.
ROEN VAN DER GEEST
(Van onze sportredactie)
LEIDEN/OEGSTGEEST
Het blijft een voor
buitenstaanders „onbe
grijpelijke" sport. Pas
sief „Ze staan daar
maar wat te staan", en
weinig enerverend „Er
gebeurt nooit iets". Wat
is er nou zo leuk aan
cricket? Een vraag die
bij talloze toevallige pas
santen tnoet opkomen als
ze, meestal op een zonni
ge zondag, al die in het
wit geklede mensen wat
doelloos in dat veld zien
rondlopen. Een antwoord
op die vraag is, zoals bij
veel sporten het geval is,
moeilijk te geven. Ook
voor Erik Spruyt (18) en
Jan Wolter IJssel de
Schepper (17), de twee
jeugdinternationals van
Ajax Leiden, die nu al
sedert drie jaar een vaste
plek hebben veroverd in
het eerste team van deze,
tot nu toe nog enige
„Leidse" vereniging.
Jan Wolter, via de jeugd toeval
lig in de cricketsport beland:"
Het sociale contact spreekt me
bij deze sport erg aan. Je bent
met z'n allen een hele dag bij
elkaar, je praat veel af en je
maakt het ook met z'n allen
gezellig. Daarbij komt dat iede
reen verdraagzaam is. Iets wat
je tegenwoordig zelden meer te
genkomt in de sport."
Want het is, in tegenstelling tot
wat vele „outsiders" denken,
wel degelijk een sport. Jan Wol
ter IJssel de Schepper: „Ik ken
geen enkele sport die zo hard
is als cricket. Geen enkele sport
waarbij je zolang optimaal ge
concentreerd moet zijn. Eén mo
ment van verslapping en het
kan gebeurd zijn. Je mist een
vang, je raakt een bal verkeerd
en bet is afgelopen. Je moet
Erik Spruyt (links) en Jan Wolter IJssel de Schepper: „We haten te verliezen..."
persoonlijk, mentaal gewoon
erg sterk zijn".
Hoewel beiden „haten te verlie
zen" Jan Wolter: „Ik kan me
voorstellen dat de jongens van
Kampong die dit seizoen in onze
klasse alles verliezen, cricket nu
een minder leuke sport vinden"
vinden ze wel dat juist „goed
verliezen" bij cricket een eerste
vereiste is. Enk Spruyt: „Door
zo'n goede, sportieve instelling
kan je vaak na een wedstrijd
zien wie er eigenlijk heeft ge
wonnen. Het klinkt vreemd,
maar toch is dat zo. Na een
wedstrijd komt het eigenlijke
karakter van de ploegen naar
voren".
Een slechte verliezer staat in de
cricket-wereld ook direct slecht
aangeschreven. „Thats not cric
ket", een gevleugelde opmer
king, en niet alleen in deze zo
typisch Engelse sport...
Hoe belangrijk ook: Erik Spruyt
(van z'n derde tot zijn negende
jaar wonend in Australië en
daar op school voor de eerste
maal met cricket geconfron
teerd) en Jan Wolter IJssel de
Schepper zijn beslist niet om die
eigenschappen in de nationale
jeugdselectie beland. De in de
competitie bereikte resultaten
spreken ook wel degelijk hun
woordje mee. Jan Wolter, een
seizoen eerder doorgedrongen
tot de selectie dan Erik door een
wat ongelukkig geplande vakan
tie, werd in eerste instantie uit
verkoren om zijn goede presta
ties aan bat. Een faam die hij
direct waarmaakte door in z'n
eerste wedstrijd een totaal van
rij fen twin tig runs bijeen te
slaan. „Ik ben daarna zelfs nog
wat constanter gaan batten.
Vroeger was ik misschien nog
wat te overmoedig. Als het goed
ging probeerde ik elke bal voor
zes weg te slaan. Nu gaat het
allemaal wat gecontroleerder.
Ook weer een zaak van concen
tratie".
Erik Spruyt, begin van dit sei
zoen in de selectie ingepast na
wedstrijden in Zeist, veroverde
zijn plaats via sterk bowlen.
Ook het batten ging met name
vorig seizoen bijzonder goed
(Jan Wolter: „Eigenlijk is Erik
gewoon beter") maar dit jaar
blijven de resultaten wat achter
bij de verwachtingen. Erik: „Ik
weet zelf niet wat het is. Maar
het gaat zeker niet zoals het zou
kunnen".
In ieder geval vertrekt het twee
tal met de Nederlandse jeugdse
lectie op 29 juni naar Engeland
om daar in tien dagen zo'n acht
wedstrijden te gaan spelen.
„Erg gezellig", weet Jan Wolter
die vorig seizoen al eens een
dergelijke tour meemaakte, „en
ook erg leerzaam".
Leerzame en gezellige tours die
beide Ajax-spelers tot hun acht
tiende kunnen blijven maken.
Daarna is het evenwel afgelo
pen met de internationale car
rière. Jan Wolter: „Na deze se
lectie tot achttien jaar valt er
tegenwoordig een groot gat. Er
zijn geen echte nationale selec
ties meer die daarop volgen en
voor het Nederlands team ko
men we sowieso niet in aanmer
king. Daarvoor komen in princi
pe eigenlijk alleen maar hoofd
klasse-spelers aan bod en Ajax
speelt nu eenmaal een klas of
twee lager..."
En Erik Spruyt: „Je kan het een
trieste zaak noemen dat er geen
vervolg is. Aan de andere kant
hebben we in die periode wel
veel ervaring opgedaan. En dat
is altijd prettig".
Ei-varing die zowel Spruyt als
IJssel de Schepper met Ajax
hopen te gaan benutten. Hoewel
talentvol blijkt geen van beiden
van plan het Ajax-nest te gaan
verlaten. Erik Spruyt: „Goed. Ik
wil best wel eens in de hoofd
klasse komen. Maar als het
enigszins kan wel met Ajax". En
reële Jan Wolter: „Natuurlijk
wil je graag het hoogst mogelij
ke bereiken. Maar voor mezelf
pas als ik er echt aan toe ben.
Op dit moment ben ik er ge
woon nog niet goed genoeg
voor. Er ligt echt nog een we
reld van verschil tussen hoofd
klassecricket en de overgangs
klasse".
Een overgangsklasse waar
Ajax, als debutant, dit seizoer>
toch goed in mee draait. Achter
Kieviten op de tweede plaats
met zelfs nog redelijke kam
pioenskansen. Beiden stellen
„wel te hebben verwacht" dat
Ajax goed mee zou kunnen
draaien. Maar eveneens weten
ze dat het beter is eerst nog een
paar jaar in die klasse te blij
ven.
Jan Wolter: „De overstap die
we dit seizoen hebben gemaakt
was niet zo groot. Maar als we
nu weer zouden promoveren
zouden we het wel eens erg
zwaar kunnen gaan krijgen. Het
zou beter zijn eerst goed te
acclimatiseren en dan pas door
te stoten".
„Aan de andere kant", besluit
Jan Wolter, „blijft het natuurlijk
de vraag of Ajax die hoofdklas
se ooit bereikt. Op dit moment
is de vereniging er waarschijn
lijk nog te klein voor, is er te
weinig aanloop van werkelijk
goede spelers...".
GERT-JAN ONVLEE
Een beeld dat komende week weer in Lisse is te zien. Het jagende peloton^
zoek naar de finish en de kus van het ronde-missje....
berk
itati.
pr b
niet
Van onze sportredactie
LISSE Vanavond, om zeven uur is
het weer zover. Dan zal de twintigste
Tour de Lisse, opnieuw georgani
seerd door de Ren en Toervereniging
Lisse, rondom het winkelcenturm
van de Lisser Poelpolder weer van
start gaan.
Ook deze jubileum-tour compleet met spon
sors Tourmissjes belooft overigens weer een
spannende strijd te gaan brengen. Ruim vijftig
jeugdige wielrennertjes onder de veertien jaar,
zullen die strijd gaan uitvechten.
Onder de rennertjes, verdeeld in tien ploegen,
natuurlijk de nodige favorieten-op-papier.
Zoals Hdlegommer Paul van Berke, vorig jaar
een vijfde plaats, Martin Meyland uit de Zilk
(in de 19de Tour winnar van het B-klassement)
->
en Frans Bon uit Noordwijk, vorig jaar n
zevende.
Overigens kunnen er aan deze, in Tour j
France-stijl opgezette Lisser-ronde geen „echt*
wielrennertjes deelnemen: De organisatie o\
deelde het beter een ronde zonder echte rac
fietsen ook zonder wielrenners-in-de-dop te
ten geschieden. aan
Er zullen in deze Tour de Lisse twee tijdrittpei
en vier etappes (van ongeveer achttien kilorrb v
ter) worden gereden. Vanavond is de eersvai
tijdrit, een voor ploegen op een parcours roo F
dom het winkelcentrum in de Poelpolder. rijl
jnü
Maandag wordt gestart vanaf Blokhuis, dirWi
dag vanaf het Fioretti-college, woensdag vanh
de Meerkoet in de Lisserbroek en donderds 01
vanaf de Catharijnelaan in De Engel. Als avoi
sluiting volgt dan volgende week zaterdag dvo
individuele tijdrit op het Spekkelaanparcoun
De „Bruine Boon Wisseibeker". Nu
nog in de Blauwe Huzaar.
Van onze sportredactie
LEIDEN Er is een
nieuwe cup, of beter ge
zegd: Leiden kent een
nieuwe wisselbeker. Na
alle minder geslaagde
pogingen in Joegosla
vië, een derde plaats is
ook leuk, is er dus weer
hoop. De „Bruine Boon
Wisselbeker" hoe
komt iemand op zo'n
naam ligt voor ieder
horeea-bedrijf voor het
grijpen. De wisselbeker
is op dit moment in be
zit van de Blauwe Hu
zaar. Veroverd in een
met 8—1 gewonnen tref
fen met Napoleon,
prijkt de fraaie beker
nu in het etablissement
van Reinout de Vrij.
„Niet voor lang", hoopt hij zelf
vreemd genoeg.
Een opmerking die een nadere
verklaring eist.
En die ook wordt gegeven. „Ik
hoop dat er in Leiden een
sportiéve strijd gaat ontbran
den. Een strijd tussen alle
Leidse cafe's. Maar dan niet
op het jaloerse vlak. Nee, op
het voetbalveld moet die zaak
worden uitgevochten".
Enthousiaste Ben Jonkers
(van koffiebar de Bruine
Boon) valt hem bij. „Het gaat
er om dat de mensen in Lei
den elkaar meer gaan tegenko
men. Dat er een wisselwerking
ontstaat tussen de bezoekers
van de diverse horeca-bedrij-
ven. Daarom heb ik ook die
beker beschikbaar gesteld".
„Het basis-principe is", ver
volgt dezelfde Jonkers, „dat de
mensen niet alleen om het
klok-klok-effect bij elkaar ko
men, maar dat er ook nog wel
eens iets kan worden gedaan".
Initiatiefnemer Reinout de
Vrij (met Dick Leugerink de
gangmaker achter het hele ge
beuren) knikt instemmend.
„Zelf hoop ik met de regelma
tige bezoekers van m'n zaak
volgend jaar ook officieel te
gaan zaalvoetballen. Buiten Orf
commercie om moet je of
mensen wat kunnen biede%
Dat sociale aspect staat voo:
op bij de pogingen van hi_
drietal tot een soort bekercon
petitie te komen tussen de h||l
recabedrijven.
„Het bewijs is eigenlijk al geil
verd dat de mensen ook wi
iets anders willen", weet Be}
Jonkers. „Bij die eerste i
strijd tussen Napoleon i
Huzaar al, maar ook al jai
in de bedrijfsvoetbalcompet)
tie. Het moet gewoon kunnei
En als alles spontaan gaat, t
ik er ook van overtuigd dat d
organisatorische kant
wel goed komt".
„Als we worden uitgedaagd
spelen we", stelt Reinout db
Vrij nog. jj
Diezelfde avond komt de eeifl
ste uitdaging binnen. Café d*i
Vergulde Kruik wil gaan voety
ballen om de Bruine Booi
Wissel beker. r
„Strijd", besluit Jonkersj
„sportieve strijd. Daar gaai-
het om.
