OMWEGEN
Atletiek-ster
Joke van Gerven
bereidt opening
sportzaak voor
Kaageiland
kreunt onder
naderend
toeristengeweld
14I
WEGEN NIET BEREKEND
AUTO-INVASIE
OP
blijft sport sport.
u
^DERDAG 17 JUNI 1976
LEIDSE COURANT
PAGINA 5
jrt en Sporthuis zijn
i i het samengaan in
se. Zo gevalt het, dat
"ag 23 juni aan de
straat het conv
ile koppel Van
De Jong daar de
ijke koppen bijeen
en een gezamen-
vuist gaan maken:
irthuis Van Gerven-
Jong, een belang dat
300 m2 oppervlakte
j neusje van de spor-
|e zalm in de Bollen-
jek gaat vormen.
van Gerven in Lis-
en sportzaakman
p de Jong in Sassen-
groeiden beiden
óme} jasje uit. Ze zochten
nem» gezamenlijk belang
aan je Kanaalstraat, waar
rter^ooj. kort een heren-
^brüezaak in kleine op-
nn'zJn een behoefte voor-
ik dit verhaaltje schreef,
an jhet een moeilijk moment,
:ers4ravond. Immers, Joke en
le z| van Gerven hadden ver-
vanger Wim van Rijsbergen
het zilveren Nederlands
|l uitgenodigd om de ope-
onj van hun zaak te komen
ichten. Bij die uitnodiging
I Wim nog zo blank en
dit [terend gebleken als een
'pielende ster. Maai' sinds
Nederlandse voetbal in de
ranse mist en de waterpar-
o~ü verdronken is, zal Wim
;lijks enige glans aan Jo-
Wims idealen kunnen
erbi
'circfclijven voorstellen. Ik laat
aar1 Joke van Gerven aan het
avoj-d: „Zowel Jaap als Wim
'^Tiden hun jasje uit. Zelf
1011 ti we een jaar of drie aan
11 kanaalstraat met een klei-
ne sportzaak. En allebei zijn
we ons jasje uitgegroeid". Jo
ke van Gerven; „Sport
genwoordig zo ontzettend uit
gebreid. Met zoveel toestan
den, dat je moet meedoen, an
ders kun je wel ophouden'
Joke van der Stelt begon een
jaar of drie geleden in Aals
meer aan haar carrière. Ze
stond daar in een sportzaak,
waarna ze trouwde met Wim,
die een paar jaar kampioen
van Nederland was op de 5 en
10 kilometer. „Vorig jaar was
hij nog 5e van Nederland op
de „steeple".
Joke weet er al een jaar-of
twaalf wat van. Ze wordt nu
over een paar dagen 27 jaar.
„Ik stond in Aalsmeer al in
een sportzaak, voordat ik in-
'73 met Wim trouwde. Wim
was al een paar keer kam
pioen van Nederland op de 5
en 10 kilometer en het vorig
jaar werd hij vijfde in de stee-
ple-chase". Joke weet »er ook
al twaalf jaar wat van; ze wil
nog geen kinderen, want top
sport en kinderen gaan vol
gens haar niet zo best samen.
Zowel Wim als Joke zijn lid
van De Spartaan in Lisse: ..De
DOÖR '"'iP omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. Elke
morgen tussen tien en eif uur kunt u mij telefonisch vertellen wie
I UN u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van 'mijn
PIETERS geduldige telefoon is 071 12 22 44; u kunt dan naar toestel 18 vragen.
1 Jaap de Jong, Joke en Wim van Gerven (v.l.n.r.)
grootste atletiekvereniging in
Nederland. Ja, daar moet je
niet zo misselijk over den
ken..."
Volgens Joke van Gerven is de
sport in Nederland dè laatste
jaren zo ontzettend uitgebreid,
„met zoveel toestanden. Daar
moet je aan meedoen, anders
kun je wel ophouden". Morgen
gaat ze naar Wenen, waar Jo
ke de 1500 en 800 meter moet
hardlopen, tijdens de Athletic
Games, internationale wed
strijden op kwalificatie voor
Montreal, eind juli. „Ik ga
naar Wenen met de hele Ne
derlandse ploeg, een man of 20
denk ik. Met mij gaat het
steeds beter, ik kom steeds
beter in vorm. Ik hoop na een
paar wedstrijden gekwalifi
ceerd te zijn. Als ik naar
Montreal ga', concentreer ik
me alleen op de 1500 meter.
Maar het is wel uitkijken. Ik
heb pas gelopen in Papendal
bij Arnhem. Daar maakte ik
afspraken met Belgische grie
ten en die kwamen de afspra
ken niet na. Dan gaat een hele
wedstrijd de mist in natuur
lijk. Ik ben altijd vrij laat in
vorm. Het wordt afwachten
wat er in Montreal gaat gebeu
ren. Ik ben in elk geval de'
enige meid uit de Bollenstreek
als kandidate. Maandag kom
ik weer terug uit Wenen. Fit
voor woensdag, natuurlijk..."
Joke van Gerven komt steeds
beter in vorm. Ze hoopt na
nog een paar wedstrijden ge
kwalificeerd te zijn. Wim Rijs
bergen, van Feyenoord en van
het Nederlands elftal dat gis
teravond zo'n flinke tik op het
hoofd kreeg, komt de officiële
opening verrichten. „Wim
heeft het beloofd, en ik hoop
dat ie die belofte houdt. We
kennen elkaar nogal goed",
meent Joke.
„We proberen met onze zaak
een goeie slag te slaan: 's zo
mers in de campingzaken en
een specialisering in allerlei
sporten. Loopschoenen, daar
zijn we erg sterk in, tennis
ook. We spannen de rackets
zelf: in één dag klaar. Dat is
onze service". Joke loopt niet
alleen goed, ze weet die benen
nog te verkopen ook.
Woensdag komt Wim Rijsber
gen bij de opening. Joke: „Ik
hoop dat-ie zich aan de af
spraak houdt. We leveren sa
men echt wel een prestatie: ik
in Wenen met de Nederlandse
ploeg, maar we moeten er echt
wel iets meer voor doen: lan
ger lopen, harder trainen, vier
keer per week. Een voetballer
heeft een hekel aan lopen.
Maar het mooiste is, dat ik er
nog de lol in hou. Vaak zit je
in zo'n wereldje, snap je? Dat
is niet altijd even leuk. Maar
ineens stoppen zou ontzettend
slecht zijn. Daarom moet ik
het geleidelijk laten afvloeien.
Ik heb trouwens nog geen zin,
huismoedertje te spelen. Dat
kan ik nog mijn hele leven
doen".
a stroom zon- en waterminnende vaderlanders zullen Kaageiland weldra weer in bezit nemen.
KAAG Het Kaageiland
:t zich weer zuchtend op om
komende maanden de tradi-
ile stortvloed van zon- en wa-
ende toeristen over zich te
komen. Veel bewoners van
's winters zo rustieke eiland,
n het naderend kermisgeweld.
alle groene wegen van het
id worden getransformeerd in
'aarachtige achtbaan met luid
merende automobilisten,
il dit jaar is de vrees groter
ooit. Sinds enkele weken kent
Kaageiland geen sluitingstijd
de horeca-gelegenheden meer.
lcohol mag straffeloos vloeien
er na de kleine uurtjes, zelfs
en nacht als de barkeepers
tainste in staat zijn gedurende
24-uurs-cyclus op de been te
ven. De eilandbewoners vrezen
lawaaierige gevolg van deze
ieentelijke beslissing. Zij zijn
g voor het lawaai, dat door
lelijk en vooral langdurig ge
kolde toeristen in de nacht wordt
rktebruld. In de enkele weken dat
inalgehele ontheffing van kracht
teriijn er nog geen grote moeilijk-
arien geweest. Maar wat niet is,
Ier- volgens vele bewoners - stellig
raijien.
ina
^jmeeste autochtone bewoners irriteren
n I mateloos aan de toeristen die zich met
»seie auto's op het eiland begeven. „We
iten die auto's weren, ja verbieden, want
jis in de zomer geen doen. Dan loop je
"straat en als er dan twee auto's moeten
passeren, dan word je soms helemaal in de
haag gedrukt of je moet een eind teruglopen
omdat de heren in die grote automobielen
elkaar anders niet kunnen passeren", aldus
een wat oudere bewoner van het eiland die
klaarblijkelijk zelf geen auto bezit. „Of de
tarieven van de pont moeten verdubbeld
worden, nee: vertienvoudigd!", voegt de man
er nog aan toe.
Andere eilandbewoners, die duidelijk min
der rancunes koesteren tegen automobielen,
hebben weer kritiek tegen scheepswerf Van
Lent die, volgens enige inwoners van de
Binnenkaag, met zijn enorme loodsen het
eiland ernstig ontsiert. „Het lijkt wel Ruhr-
gebied als je het dorp binnenkomt", ver
klaart een van hen.
Tenslotte zijn er ook nog mensep die erg
blij zijn met de toeristen. Ze zijn blij omdat
het Kaageiland dan weer uit zijn sluimerend
bestaan ontwaakt en tot leven komt.
Verkeersproblemen
Onmiskenbaar is het enorme verkeersplo-
bleem in de zomer. Vele honderden auto's
overspoelen het 100 hectare grote eiland;
een eiland dat nauwelijks de wagens van
de autochtone bewoners kan herbergen. ,Je
doet er weinig tegen. De meeste toeristen
komen met veel bagage en nemen daarom
hun auto mee naar de overkant", aldus een
bewoner
Automobilisten moeten gedurende het hoog
seizoen soms uren wachten om het eiland
te bereiken via de enige „toegangsweg": een
veerpontje dat maximaal vier personenau
to's kan bevatten of één vrachtwagen. Op
het eiland is de maximum toegestane snel
heid 15 kilometer per uur. Brommen is op
zaterdag en zondag verboden.
Normaliter leven 5 mensen op 1 hectare
grond: in het hoogseizoen moeten soms 500
of 1000 mensen op hetzelfde stukje grond
leven. Al deze mensen begeven zich over de
smalle lanen van het eiland. Langs de lanen
staan lange hagen en er is net ruimte genoeg
voor een brede personenauto. Langs deze
karakteristieke lanen staan de oudste huizen
van het eiland en zelfs een kleine kerk, die
dateert uit 1875. Verder staan op het eiland
flinke dure villa's en zomerhuisjes.
In de winter komt geen sterveling op het
eiland en wordt de stilte slechts verstoord
door vliegtuigen die naar onze nationale
luchthaven gaan. Maar als de zon warme
stralen over het landschap werpt, verandert
het eiland in een hekseketel met drukke
mensen en schreeuwende kinderen en la
waai van vaartuigen. En die drukte is dan
niet eens het einige. Een jonge eilandbe
woonster: „Het is tegenwoordig niet moge
lijk meer voor jongeren van het Kaageiland
om hier te blijven wonen. Als wij willen
trouwen, moeten we ons elders vestigen,
want woningen zijn niet meer te koop. Hui
zen die een paar jaar geleden nog voor
veertig mille van de hand gingen, kosten nu
doorgaans drie ton of meer. En de hoogste
biedt en wint; de autochtonen zijn genood
zaakt te verdwijnen". En ondanks alle on
vrede poetst het eiland zich weer op om in
alle gastvrijheid de horde te laten komen.
Containers worden geplaatst om de extra
tonnen vuil te ontvangen. De glazen in de
bars en restaurants (bij elkaar vijf) worden
onder handen genomen en het meubilair
wordt in de was gezet. Kruidenier, melk
boer, bakker en groentenman hebben extra
voorraden ingeslagen. De zeilscholen - ge
vestigd aan Binnenkaag en de Balgerij heb
ben de boten vaarklaar. De jeugdherberg
aan de Julianalaan, de camping aan de
Beatrixlaan en de kampeerboerderijen aan
het einde van de Irenelaan staan popelend
te wachten op de nieuwe - tijdelijke - bewo
ners. Daar huizen ook de voorstanders van
de jaarlijkse toeristenstroom, die het Zuid-
hollandse eiland, traditioneel kreunend,
weer zal ondergaan.
HENK V.D. POST
Een van de karakteristieke laantjes, rustig en fraai afgezet met statige hagen.
