operen „Beurs"-activiteiten aan
ordwijks „Binnen-boulevard"
Dubbel afscheid bij
De Noorderwiek
Hevige rel in
kantongerecht
voorkomen
NUT STAG-DRUKKERU
MOET WORDEN AANGETOOND
Barbecue'zoals de boeren dat doen'
Universiteitsraad over ontruiming pand Noordeinde
[SDAG 15 JUNI 1976
LEIDSE COURANT
PAGINA 5
JUBILEA BIJ
BRANDWEER
Vijf Leidse brandweerlieden
vierden gistermiddag hun jubi
leum als brandweerman. Brand
weercommandant Broeshard
overhandigde hen diploma's
van de Kon. Ned. Brandweer
vereniging en de Ned. Ver. van
Brandweercommandanten en
namens de collega's werden ca
deaus aangeboden. Hoofd
brandwacht D. Coster en brand
meester D. Harteveld hadden er
met dit jubileum 25 jaar opzit
ten. Brandmeester H. J. Hedrik,
brandmeester A. v.d. Berg en
ondertorandmeester J. Volker
vierden hun 12,5-jarig jubileum.
De feestelijk gebeurtenis werd
meegevierd door de gezinsle
den van de jubilarissen. (Zie
foto).
DOOR mijn omwegen dóór stad en land kom ik graag mensen, tegen. Elke
morgen tussen negen en tien uur kunt u mij telefonisch verteilen wie
TON u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn
PIETERS geduldige telefoon is 071 —12 22 44; u kunt dan naar toestel 19 vragen.
stuk gezelligheid, binnen de eet- en drinkge-
(onder de horeca-parapluie), wordt in
letterlijk en figuurlijk gevoed
ene familie Wim Vink. Dat gebeurt aan de
de „boulevard van Noordwijk-Binnen",
mooier heet te zijn (en dat ook is) dan de
in de onmiddellijke nabijheid van de
Noordzee-koppen. Een eeuw geleden
ter plaatse nog „De Zwaan", eindpunt van
tram. De Voorstraat leefde toen nog niet zo
en toeristen waren er volkomen onbekend,'
een paar excentrieke uitzonderingen na. Café
Zwaan werd later uit zijnrust gewekt toen de
beurs er zich vestigde, de Noordwijkse bol-
wel te verstaan. Nou, en op een gegeven
was De Zwaan De Beurs geworden. Zo
het nog steeds, toen twaalf en een half
geleden Wim Vink de accommodatie voor een
duizend gulden van zijn vader overnam.
Vink was destijds ter ge- trekken zag hu een wijder per-
;ecretarie technisch te- spectief zijn toekomstverwach-
maar bij het lijnen tingen voortzetten. Wim ge
loofde namelijk (en zijn prille
vrouw deed dat ook, want zon
der haar steun zat hij nu nog
achter de tekentafel) in de toe
ristische mogelijkheden van
Noordwijk-Binnen. Het was
even durven, maar Wim Vink
schrok daar niet voor terug.
Hup, daar ging" de Beurs"
van vader op zoon over. Een
kleine zaak die in ruim tien
jaar tijd uitgroeide tot een on
derneming waar je „U" tegen
mag zeggen. Inmiddels vijf
keer verbouwd, gestroomlijnd'
aangepast en steeds intiemer
en comfortabeler geworden tot
een soort paleisje in groene
tinten - uitschuifbaar, irihaal-
baar, elastisch in de mogelijk
heden, plaatsbiedend aan brui
loften en partijen, aan zaken-
diners, waar een paar honderd
mensen een plaats kunnen vin
den. Maar wie even van een
goed maal wil genieten, buiten
de hoeveelheid om, zal er de
deur niet gesloten vinden.
Deze uitgelezen gelegenheid
„De Beurs" bestaat 12 en een
half jaar. Afgelopen vrijdag
avond met een buitensporige
receptie gevierd. Mevrouw
Vink was er gistermiddag nog
moe van: ruim 1100 handen
schudden - een briljante ont
vangst, maar niet gesclukt
voor elke week. Een feestelijke
toestand, met als middelpunt
het Cocktail-Trio, dat in De
Beurs kind aan huis is en ook
komende Kerstdagen er weer
te vinden zal zijn. Daar waren
ze allemaal: achter de piano
Ad v.d. Gein (die altijd met z'n
knie staat te stampen) en
Noordwijks VW-directeur
Wim Rovers, die z'n benen ook
al niet stil kon houden; burge
meester Bonnike, vrolijk,
maar door zijn eerste burger
schap tot gereserveerdheid ge-
De familie Vink te midden van het Cotail Trio en twee leden van „The Bonnike Boys", burgemeester Bonnike
en VW-directeur Rovers.
dwongen, achter de microfoon
(zonder overigens actief van
zijn zangerstalent te laten blij
ken, ofschoon daartoe gesti
muleerd door Trio-leden Tony
Moore en Carel Albers). Aan
de bas stond zowaar wethou
der Ted Jansen en naast deze
het echtpaar Vink en dochter
Miranda. Alles gegroepeerd,
voor een korte stonde, als de
razendsnelle en populaire
groep „The Bonnike Boys",
althans zo geheten in bepaalde
kringen.
En het was allemaal, een kope
ren tijd geleden, begonnen met
een dineetje van 3 gulden 75
cent, een volledig menuutje.
Nu komen er hele bedrijven
hun lekkere honger stillen en
verlekkerde bruiloftsgasten
rijgen er de uitbundige uren
aaneen, evenals de carnavalse
Noortukkers die er baden in
de leut totdat Aswoensdag de
deur dicht doet. Er staan
bloemstukken die de borrel
glaasjes onzichtbaar maken -
vanwege het koperen feest.
Bloemen ook van de „ene ech
te boulevard, die dacht aan de
Binnen-boulevard" (van een
imposante collega-concurrent).
„Ach ja", denkt Wim Vink,
„het is allemaal mooi geweest.
Dat geldt ook die Duitse bus,
die het voor de zoveelste keer
presteerde om met etende,
drinkende en slapende inhoud
langs te komen zonder te beta
len. Het werd een grapje van
14.000 gulden. Maar het kwam
tenslotte in orde. Dat was
overigens onze enige „vreem
de" uitschieter. We worden
veel genoemd in Duitse kran
ten", memoreert Wim Vink,
die blij is, dat de honden van
het strand zullen worden ge
weerd. En hij zou nog veel
méér kunnen vertellen. Zijn
vrouw: „Ze hebben al eens
gezegd: potverdikke, als jullie
zaak op de boulevard zou
staan... Nou, ik zou niet eens
willen".
Wat is twaalf en een half jaar?
Niks toch zeker. Wim Vink:
„Maar de mensen komen nu
eenmaal graag hier. Daarom is
het vrijdag lekker uitgelopen:
we zitten van „hier tot daar".
En toen kwam nog die serena
de van Excelsior..."
het weer een beetje wil, met milde temperaturen rijkheid uitgegaan naar een „terug naar de natuur",
een droge hemel, valt er vanaf vrijdag 18 juni Rousseau is hieraan niet schuldig, maar ook hij zou
n maand lang rond de groene dreven van Holiday er ongetwijfeld een luchtje van hebben opgestoken
n Leiden (aan de Plesmanlaan) weer iets gezelligs en een boutje verorberd. Gedurende een maand
beleven. Er is daar nog steeds ruimte genoeg voor wordt er namelijk een „barbecue boerenstijl" inge-
n attractief buitengebeuren. Ditmaal is de vinding- richt. Penetrante geurtjes op het omringende weiland
van pikante vleesgerechten aan het spit, onder het
houtskoolvuur. Salades en barbecue-sauzen zullen de
„brand" op een aangename wijze afkoelen. Slimme
rik-manager Martin Spaargaren kwam met dit nieuws
bij me aanzetten. Hij is nu eenmaal Amerikaans
„aangestoken" en erg Nederlands „gevoelig".
SS#»
Links mej. Bonnet en rechts mevr. Meijs, beiden van de scholengemeenschap
„De Noorderwiek"
Eind van deze week zit het erop voor
twee leerkrachten van de Noorder
wiek. Het klokje van gehoorzaamheid
is dan geslagen voor mevrouw J. W.
E. Meijs-Edelhauser en mejuffrouw
M. J. H. Bonnet. Direktrice mevrouw
Th. W. Noordman-Van Mechelen van
de ongeveer 450 leerlingen tellende
r.k.Scholengemeenschap „De Noord
erwiek" (lager en middelbaar beroeps
onderwijs) aan de Leidse Ter Haar ka
de, zelf een kordate vrouw, sleepte me
bij dit scheiden.
„Ziet u, we hebben hier te maken met twee
toch wel bijzondere vrouwen. Niet alleen dat
ze geweldig gezien zijn bij ons op school, het
feit dat ze vertrekken omdat het pensioen
geplukt kan worden is tegenwoordig al iets
aparts. Op die leeftijd heb je vandaag de dag
al gauw te maken met een „generatieconflict".
Vijfenzestig jaar worden en dan nog in het
onderwijs werkzaam zijn, is nogal wat, zeker
voor een vrouw. De laatste tijd nokken er veel
eerder af. Vóór ze er wat van overhouden
zeggen ze: geef mijn portie maar aan Fikkie.
De jeugd van nu zit niet meer de hele dag met
de armen over elkaar. De dames Meijs en
Bonnet hebben daar geen moeite mee gehad
en die .moeilijke" jeugd heeft hen op handen
gedragen. Daarom zou ik het nou zo leuk
vinden als over die twee figuren iets in de
openbaarheid zou komen."
Welnu, Noorderwiek - een nog jonge (sinds
1972) loot aan de oude stam van de Meisjes
Vakschool aan het Galgewater - dan kón. Ik
tekende uit de mond van direktrice Noordman
op, dat mevrouw Meijs bijvoorbeeld nog geen
enkele last heeft van haar 65 jaren, „ik moet
wel gaan, anders zou ik nog best een poosje
bezig kunnen blijven," heeft mevrouw Meijs al
eerder te kennen gegeven. Tot 1 augustus 1961
heeft mevrouw Meijs zich als huismoeder bezig
gehouden met het opvoeden van haar drie
eigen kinderen. Daarpa kwam ze aan het Gal
gewater als lerares AVO. Acht jaar later werd
mevrouw Meijs benoemd tot adjunct-directrice,
een functie die zij ook vervulde, na de splitsing
van beide scholen in 1972, aan de Ter Haarka-
de. Ook gaf mevrouw Meijs lessen in Neder
lands en biologie (MHNO). Directrice mevrouw
Noordman: „Wat haar erg lag was het zich
bezighouden met de zorg voor de leerlingen,
het verwijzen naar de verschillende beroepsmo
gelijkheden. Ze was ook de toeverlaat van de
.moeilijke gevallen" de persoonlijke benade
ring van de kinderen bij moeilijkheden die zich
nu eenmaal kunnen voordoen. Nee, ik kan als
Rotterdamse van geboorte van de eveneens
Rotterdamse mevrouw Meijs alleen maar, chau
vinistisch, zeggen: er zat bij haar echt Rotter
damse werklust in. Een figuur waar veel om
draait, o.a. de connecties met andere scholen
bij het overhevelen van leerlingen. Mevrouw
Meijs was er altijd, een ziekte ken ik niet bij
haar. Een vrouw met een sprankelende geest."
Het afscheid van juffrouw Bonnet wordt even
flink gevoeld. Tot 1967 was zij hoofd van de
VGLO-school aan de Pelikaanstraat en na de
opheffing daarvan werd juffrouw Bonnet aan
gesteld als lerares aan de Vakschool in de
vakken muziek, administratie en godsdienst
Ook zij kwam na de schoolsplitsing naar De
Noorderwiek. Zij is de tweede waardevolle
kracht die deze scholengemeenschap deze week
achter zich laat. Mevrouw Noordman is er niet
blij mee: „Ik heb nooit spijt gehad van haar
komst hier. Juffrouw Bonnet, die in heel Lei
den een naam heeft, was onze inspirator bij
alle feesten; zeker wat betreft de muziek was
en is zij een bekende figuur. Ook bij het
jeugdwerk van pater De Ponti in Leiden Noord
is zij lang betrokken géweest. Later trad ze op
als orgaruste en „zang-ster" in het St. Elisabeth-
gasthuishof, bij de bejaarden. We zullen haar
trouwens missen bij onze jaarlijkse openingen
van het schooljaar tijdens de eucharistieviering.
En niemand zal haar aandeel vergeten in de
musical die in 1971 in de oude Leidse schouw
burg door onze school werd opgevoerd. Een
vervangster van juffrouw Bonnet laat zich
moeilijk zoeken."
Dit is dus de aderlating van De
Noorderwiek: twee bijna onvervang
bare vrouwen laten een open plaats
achter. Inmiddels is als plaatsver
vangster van adjunct-direktrice Meijs
gevonden mejuffrouw J. Maas van de
huishoudschool in Delft. Op donder
dag 17 juni is in de aula van de school
het afscheid van de leerlingen. Op
vrijdag 18 juni vindt een open recep
tie plaats (van 17.30 tot 18.30 uur)
voor oud-leerlingen, ouders en colle
ga's die de dames Meijs en Bonnet
nog een keer de hand willen drukken.
A. Detmers
Hrlaat
eJtKA-Leiden
onIDEN De algemene
ng en vergadering van de
deèling Leiden en om-
pss^ken van de ambtena-
mjvereniging ARKA, die
is (eravond werd gehou-
a in gebouw „De Pa-
issers" in Leiden ZW,
id in het teken van
afscheid van de heer
L Detmers als voorzit-
Sinj van deze afdeling,
laai diens opvolger werd
sen Drs. F. X. M. M.
iers, in het dagelijk-
leven directeur van
openbare slachthuis
üe leiden.
s-voorzitter F. A. J.
|cken memoreerde de
iiensten van de heer
ners als afdelings-
jrzitter en bracht hem
Ik voor hetgeen hij
fer dan 15 jaar in het
kng van ARKA en de
ptenaar had gedaan.
afscheidsgeschenk
phandigde hij namens
afdeling een Delfts
pw bord.
vergadering toonde zich
igens bijzonder ongerust
de bezuinigingsplannen
de regering, die een recht-
e aantasting van de inko-
en rechtspositie van de
naren betekenen. Van het
stoldbestuur van ARKA wor-
in [acties verwacht om te voor-
n, dat de ambtenaar twee-
het kind van de rekening
lt. Een motie van die strek-
werd unaniem aangeno-
Wanneer werknemers in
in [algemeen een veer moeten
dit voor ambtenaren
aanvaardbaar. Een ex-
isverlaging om de over-
itgaven te verlichten
zonder meer afgewezen.
(Van onze recht
bankverslaggeef
ster)
LEIDEN - De
strafzitting van
het Leidse kan
tongerecht is
gistermorgen
bijna uit de
hand gelopen.
Reeds aan het
begin van de zit
ting moest de
kantonrechter
zijn rumoerig ge
hoor dringend
om stilte verzoe
ken. Vooral drie
jeugdige lubaal-
makers gaven de
onlangs van va
kantie terugge
keerde rechter
Van Dijke heel
wat last. Slechts
het aanwezig
zijn van politie
macht kon een
rel voorkomen.
Toen één van de jon
gens moest voorko
men slaagde de rech
ter door geschreeuw
van het publiek er
nauwelijks in zich
verstaanbaar te ma
ken. Het heerschap
werd ervan beschul
digd met zijn brom
mer door rood licht
-„Laat die agent maar
eens bewijzen dat ik
door rood licht ben
gereden!" Voor de of
ficier van justitie
bleek uit het proces
verbaal zonneklaar
dat verdachte schul
dig was. Hij aarzelde
geen moment om de
gebruikelijke 40 gul
den boete te eisen.
Onder luidde bijval
van zijn vrienden
voerde verdachte hie
rop het laatste
woord. „Denk maar
niet dat die 40 gulden
ooit betaald zullen
worden. Van een kale
kip, kun je niet pluk
ken". Woedende
rechter Van Dijke
had voor dit pro
bleem onmiddellijk
een oplossing. Beta
len hoefde al niet
meer. De jongen
kreeg twee dagen
hechtenis zonder
meer.
Met deze veroorde
ling, waarbij alle her
rieschoppers verdwe
nen, keerde rust en
orde in de rechtszaal
weer. Het gros van
de verdachten had
zich schuldig ge
maakt aan parkeer-
overtredingen. Voor
deze mensen was de
officier van justitie,
mr. Lubberink, op
vallend gul met
schuldigverklaring
zonder opleggen van
straf. Tegen snel
heidsduivels trad hij
strenger op. Mr. Lub-
herink kent voor het
negeren van de maxi
mumsnelheid in prin
cipe geen excuses.
Slechts medische re-1
denen kunnen wel
eens grond voor ma
tiging van de boete
opleveren, vindt hij.
Zo sloeg de verkla
ring van de docent
M., die in de uitoefe
ning van zijn beroep
20 kilometer te hard
gereden had, bij Lub
berink niet aan. In
het kader van een
door zijn school geor
ganiseerde speur
tocht had M. de taak
gekregen kinderen
veilig door de stad te
loodsen. Hiertoe
moest hij telkens met
zijn auto op een afge
sproken plaats staan.
Logisch dat hij door
die drukke bezigheid
de snelheidsmeter
een keertje uit het
oog verloren had. He
laas scoorde de do
cent met dit verweer
zwaar onvoldoende,
's Rechters beslissing
viel ongunstig uit.
School of docent zal
60 gulden aan boete
moeten dokken.
Noord-Zuid"
in
LAK-theater
LEIDEN De volksuniversi
teit K O en de Leidse Jeug-
dactie brengen aanstaande vrij
dag in het LAK-theater het pro
gramma „Noord-Zuid". Aan dit
programma werken mee Roel
Slofstra, Joop Veenstra en ,,'t
Kiiekske" bestaande uit Rosita
Tahon, Herman Dewit, Oswald
Tahon en Wilfried Moonen.
De voorstelling begint om kwart
over acht. De toegangsprijs is
2,50 per persoon. Kaarten zijn
te krijgen bij K O, Oude Vest
45, tel. 131841. Voor zover voor
radig zijn er op de avond van
de voorstelling van half acht
ook kaarten aan het LAK-thea
ter te krijgen.
Roel Slofstra en Joop Veenstra
vullen het grootste gedeelte van
de voorstelling voor de pauze.
,,'t Kiiekske" komt in deel twee
aan bod.
LEIDEN De problemen rond de
ontruiming van het pand Noord
einde 5 blijven voorlopig de ge
moederen binnen de Leidse Uni
versiteit nog bezighouden. Gister
avond besloot de universiteitsraad
het college nog de gelegenheid te
geven zijn standpunt te bepalen
over deze zaak. In de vergadering
van maandag 28 juni komt het
pand Noordeinde weer aan de or
de. Het gaat daarbij vooral om de
rol van ditzelfde college ten aan
zien van de Stag-drukkerij. Deze
bewoner van het pand Noordeinde
5 is door het college geen vervan
gende ruimte aangeboden, die in
tegenstelling tot andere bewoners
van het pand zoals de centrum
groepering Leiden, een politieke
organisatie van studenten.
De voorzitter van het college van bestuur,
mr. K.J. Cath, deelde de universiteitsraad
mee dat het college nog geen kans had
gezien in de afgelopen drie weken tot een
standpuntbepaling te komen. „Vorige week
kwam de interne accountantsdienst gereed
met het onderzoek naar het klantenbestand
van de Stag-drukkerij. Eerst vanmiddag kre
gen wij daarvan de resultaten op tafel",
aldus Cath. Volgens hem ging het hier om
een gebruikelijke procedure. Met name dient
volgens hem voor het college len dus de
universiteit) tot verdere hulp aan de Stag-,
drukkerij besluit, eerst het universitaire nut
ervan worden aangetoond.
.Bevreemdend en zeer merkwaardig", kwa
lificeerde het universiteitsraadslid drs. M.J.
Koornstra deze opvattingen van het college
„Tot dusver was het nooit gebruikelijk dat
het college dergelijke procedures volgde.
Bovendien, de drukkerij bewijst nog dage
lijks zijn nut voor de universiteit, binnen de
faculteiten verschijnen regelmatig goed ver
zorgde drukwerkjes die van de Stag-drukke
rij komen. Het college weet dit en het dan
nog willen zoeken naar iets om het nut
ervan te bewijzen doet derhalve vermoeden
dat het college hier een bijzonder vreemd
spel speelt", zo meende Koornstra.
