ampioenschap
erken
HANDHAVEN STAAT VOOROP
BIJ CRICKET-VERENIGING AJAX
Zo hoog
mogelijk
spelen
Overgangsjaar" in overgangsklasse
Basketbal-talent
Peter Paul Maassen
van Mercasol:
1 tel ijl
i enke
rbeel<
uit t
u eer
Als j<
joneei
partij
;ns oj
water
Tan onze sportredactie)
it vinÜDEN/OEGSTGEEST
strijdHet Leidse Ajax blijft
ejHt zo belangrijke woord
e mePek0mst" h00g in het
,en jjandel houden. Ook in
e verhei li jke jaren ziet de
wetfcket-afdeling van de
!n en^tbalvereniging Ajax
k poortman Combinatie
s her®) me* optimisme
Erik Taalman
keuzjp, voorzitter van die-
vadfde cricket-afdeling,
larover: „Ik zie de ver-
de komende ja-
ns enü beduidend groeien.
iedeniorwaarde is dan wel
we snel de beschik-
reen-ug zullen krijgen over
:^Jee volwaardige vel-
t teiP» en dat bestuur, trai-
zo.nir en spelers ook in de-
it de» moeilijke fase zullen
PPR-pjven werken zoals we
revet» laatste jaren doen.
K zeftn zie ik voor deze
ëren'tort no£ jaren groei mo-
uitenjbjk"
inde,. Mare Slingenberg, nu voor
luani derde seizoen trainer: „Lei-
1 eeni\ alleen heeft al honderddui-
pd inwoners, het zou dan toch
ook, gek 2ijn ajg we er
moelpden slagen een grote vereni-
van hg op te bouwen? Nee, ik ge-
?.mpf er nog steeds in".
,iarf"Kh zal „groei" dit seizoen niet
|t eerste doel zijn van de Ajax-
~fr*lding. Velden-perikelen vor-
helfen ook dit jaar weer de oor-
ïzersjak van bet huidige motto
°?r'iandhaven". Volgend jaar
mel|enwel zal Ajax, zo is de stelli-
overtuiging van Taalman
lp, de „aanval" kunnen ope-
Erik Taalman Kip (links) en Mare Slingenberg (uiterst rechts), geflankeerd door eerste
elftal-spelers en bestuursleden (v.l.n.r.) Wim Molenaar, Ton Eldering en staand Frits
de Jongh. „Cricketsport komt ook in Leiden van de grond.
„De laatste acht seizoenen",
weet hij, „hebben we als cricke
tafdeling slechts één jaar echt
thuis gespeeld. Die andere sei
zoenen is Ajax van het ene naar
het andere veld gegaan. Maar ik
heb er goede hoop op dat we
vanaf volgend seizoen echt kun
nen gaan bouwen. De eerste
stap is dit jaar al gezet. Met de
medewerking van het gemeente
bestuur van Oegstgeest hebben
we de beschikking gekregen
over twee pitches en één veld
op de terreinen van LMHC. Als
alles meezit, en daar geloof ik
heilig in, kunnen we volgend
seizoen over twee volwaardige
velden op datzelfde complex be
schikken. En dan kunnen we als
vereniging aan een doelgericht
beleid gaan werken".
Een beleid dat er dan op gericht
kal zijn om met twee velden en
goed (spelers)materiaal hogerop
te komen. Een goede accommo
datie is een absolute noodzaak
om het doel „groeien in breedte
en prestaties" te kunnen berei
ken. Daarom ook speelt Ajax
dit seizoen niet op het eigen
terrein aan de Kempenaer-
straat.
Taalman Kip: „Afgezien van het
feit dat dat veld op dit moment
in een erg slechte conditie is,
kunnen we op dat veld nooit ons
doel bereiken. Op één veld kan
de continuïteit, kunnen de groei
mogelijkheden niet worden ge
waarborgd. Bij LMHC is dat
wel mogelijk. We hebben dit
seizoen, ook qua accommodatie
een noodoplossing gevonden,
volgend seizoen ben ik er van
overtuigd dat de mogelijkheden
op op een volwaardige accom
modatie te spelen wel aanwezig
zijn.
Ondanks de al jaren slepende
velden-problemen, zit Ajax
qua prestaties gezien wel in de
lift. De club kent een groei van
het ledental, heeft een sterke
jeugd (maar liefst drie jeugd
spelers hebben zich in nationa
le selecties gespeeld) en ook het
eerste team werkt zich omhoog.
En behoort na de promotie naar
de overgangsklasse nu tot de
sterkste twintig verenigingen
van Nederland.
Een promotie die overigens niet
op de gebruikelijke wijze werd
bewerkstelligd.
Ajax* werd vorig seizoen dan
wel kampioen van de tweede
klasse A, maar verloor de pro
motiewedstrijd tegen Quick
Haag 2 na een bijzonder span
nende strijd.
Mare Slingenberg over het feit
dat de overgangsklasse toch
werd bereikt, hoewel een voor
stel in die richting door de alge
mene jaarlijkse ledenvergade
ring van de Bond werd afge
stemd: „Victoria, dat wel in de
overgangsklasse uitkwam, heeft
aan het begin van dit seizoen
verzocht te worden teruggezet
naar de tweede klasse, omdat
het spelers-materiaal duidelijk
was verzwakt. Ajax is daar toen
in gesprongen en de Bond heeft
ons voorstel die lege plaats in
te nemen gelukkig wel geaccep
teerd. Waardoor wij alsnog pro
moveerden. Natuurlijk hadden
we die promotie liever op het
groene veld verkregen, maar in
de eerste wedstrijden is toch
gebleken dat we goed kunnen
meekomen in die overgangs
klasse. Vorige week versloegen
we zelfs Hilversum, dat toch al
jaren goed meedraait in die
klasse".
Handhaven
Ondanks die goede start mikt
Ajax dit jaar op „handhaven".
Slingenberg: „Het eerste jaar in
die overgangsklasse wordt dui
delijk een „overgangsjaar".
Waarin- de opzet is het eerste
team te handhaven en verder te
proberen met het tweede elftal
de aansluiting te bereiken. De
cricket-sport komt hier echt wel
van de grond. Maar het moet
allemaal geleidelijk gaan. We
komen vanzelf wel in een
stroomversnelling. Als we maar
vanuit een brede basis, met een
sterke jeugd kunnen werken. En
nogmaals. De mogelijkheden
zijrq aanwezig. Maar dan wel
met een goede accommodatie".
Het werken in de breedte houdt
voor Slingenberg ook op dit mo
ment nog in dat er aan het
eerste elftal wordt gesleuteld.
„We hebben op dit moment een
team dat een combinatie vormt
van jeugd en geroutineerde ou
deren. Een team dat goed cric
ket speelt, maar in de breedte
nog duidelijk sterker kan wor
den. Mentaal gezien, maar ook
qua individuele prestaties. Het
is bijvoorbeeld erg leuk dat een
Frits de Jongh vorig seizoen
zevenenzestig wickets pakte
(landelijk gezien een derde
plaats op de bowlerslijst, red.)
maar ik zie liever dat vijf spe
lers voor datzelfde totaal zor
gen. Daar moeten we dit jaar
aan gaan werken".
Slingenberg ziet ook de binding
met het publiek als bijzonder
belangrijk. Een binding die
Ajax echter nauwelijks kan op
bouwen. „Het afgelopen seizoen
kregen we bij thuiswedstrijden
zo'n tweehonderd man publiek.
Gewoon door goed cricket spe
len, waardoor het publiek wel
moest blijven komen. Maar we
krijgen geen kans die mensen
elk jaar weer aan ons te binden.
Dit seizoen spelen we bijvoor
beeld onze eerste thuiswedstrijd
pas op dertien juni. En op veer
tien augustus al weer onze laat
ste. Op zo'n manier krijg je
nooit een band, lukt het nooit
de vereniging echt te laten
groeien".
En Taalman Kip: „Ook dit sei
zoen was er weer tot op het
laatste moment onzekerheid
over de plaats waar we zouden
spelen. Als die onzekerheid weg
is, als we eenvoudig een „nor
maal" seizoèn kunnen gaan
draaien op een „vaste" en goede
accommodatie. Dan geloof ik
heilig in de toekomst van Ajax,
de toekomst van de cricket-
sport in de Leidse regio". En
wederom vooruit blikkend:
„Volgend jaar kunnen we daar
aan paan bouwen.
GERT-JAN ONVLEE
r a
1*1
K
(Van onze sportredactie)
Leiden „Ik heb nog geen aanbiedingen van
andere vereningen gehad, maar ik hoop wel dat
ze het volgende seizoen nog komen, want ik wil
zo snel mogelijk hogerop. De komende competitie
sta je gewoon in de etalage. Niet dat ik zou
vertrekken voor het geld, dat zeker niet, maar ik
wil gewoon zo hoog spelen als mogelijk is. Kijk,
bij Mercasol speel je wel meer wedstrijden en zit
je ook minder op de bank, maar de resultaten zijn
ook veel minder".
De zeventien-jarige HAVO-leerling Peter Paul Maassen („Ik ben
voor mijn eindexamen of geslaagd of ik moet nog een herexa
men doen. Volgend jaar wil ik dan naar de Sportacademie en
dan krijg ik voldoende mogelijkheden om te trainen") maakt
de hem toegekende eigenschappen op basketbalgebied (brutaal
en snel) ook in verbaal opzicht waar. Binnen vijf jaar verwierf
hij zich via het hoogste B- en A-juniorenteam van respectievelijk
Bona Starts, BS Leiden en Mercasol en het Nederlands jeugd-
team („De Kadetten") een hem door coach Henny Blom toege
zegde vaste plaats in de selectie van Mercasol I.
„Vijf jaar geleden voetbalde ik nog bij DOCOS in het eerste
elftal van de C-junioren. Mijn broer Jaap was toen met een
basketbalteam naar Tsjecho-Slowakije en dat vond ik wel mooi.
Het leek mij wel aantrekkelijk die buitenlandse trips". De vele
bij elkaar geritste souvenirs her en der verspreid in de zolderka
mer aan de Cobetstraat herinneren aan die voorliefde.
„Ik dacht in die tijd natuurlijk niet dat ik ooit zo goed zou
worden, maar het is allemaal zo snel gegaan. Ik kwam via een
klasgenootje bij Bona Stars terecht. Vrijdags deed ik voor het
eerst mee met een training. Hetzelfde weekend speelde ik al
mee in een selectietoernooi en werd ik meteen gekozen voor
het eerste aspirantenteam. Daarna heb ik nog twee jaar in het
eerste team van de B-junioren gespeeld en toen werd ik soms
al gevraagd voor de A-junioren. Die eerste wedstrijd bij de A's
tegen DAS zal ik nooit vergeten. Ik moest toen spelen met
jongens als Hans van Rooden, waar ik in die tijd ontzettend
hoog tegenop keek. Ik kwam de eerste helft het veld in en zat
binnen drie minuten met vier persoonlijke fouten weer op de
bank. Negen seconden voor tijd stond ik met Hans van Rooden
als enige spelers nog in het veld, terwijl DAS met vijf man
was. Ik maakte mijn vijfde persoonlijke fout en daardoor
verloren wij die wedstrijd, omdat je met één speler niet verder
mag spelen".
De grootste vorderingen boekte Peter Paul Maassen tijdens het
tweede schooljaar op het Bonaventura-college, hofleverancier
van Bona Stars. „Toen heb ik het meeste geleerd. Elke middag
ging ik met Rob van der Meijden een van half twee tot zes
uur basketballen". Rob werd toen hij veertien jaar was al
gevraagd voor het Nederlands jeugdteam. „Ik ben dat jaar wel
blijven zitten
En op het pleintje hier vlak bij mijn huis heb ik veel geleerd.
Die baskets hangen veel te laag, dus kan je je lekker uitleven.
Dat is dan misschien wel slecht voor je schot, maar aan de
andere kant krijg je een erg goede balbeheersing, omdat die
vloer zo slecht en die bal de meest rare bewegingen maakt".
Over de prestaties met Mercasol in het volgende seizoen in de
ere-divisie is Peter. Paul Maassen optimistisch gestemd. „Wij
eindigen zeker niet op de laatste plaats. De andere ploegen zijn
allemaal achteruit gegaan en wij krijgen er twee junioren en
een of twee Amerikanen bij. Daar staat natuurlijk wel tegenover
dat Hans van Rooden definitief naar Amerika vertrekt. Maar
het is nu al zeker wie het komende seizoen de eerste vijf
plaatsen gaan bezetten. Zouden wij die groep van jonge jongens
bij elkaar kunnen houden, dan zou het een erg goed team
kunnen worden. De meeste jongens in de selectie zijn zo'n beetje
van mijn leeftijd".
Peter Paul Maassen gunt zich echter niet de tijd om die
ontwikkeling mee te 'maken. Hij wil zo snel mogelijk ingelijfd
worden bij een top-ploeg en dan lijkt Mercasol de ideale
springplank.
Want in tegenstelling tot andere ere-divisionisten krijgen jonge
talenten bij Mercasol de kans zich waar te maken. Zelf zegt
Maassen dat „je als talentvol junior in Nederland moet hopen
dat je door kan breken". „Als Nederlandse speler moet je het
geluk hebben dat je een paar goede wedstrijden speelt. Ik zou
nu liever een competitie zonder Amerikanen hebben. De Ameri
kanen zijn hier nu lang genoeg geweest, we hebben genoeg van
hen geleerd. Want dat is een feit. Sinds hun komst is het
technisch spel ontzettend vooruit gegaan.
Nu wordt er door ons ook meer gelet op grondbeginselen en
spelsystemen".
Over die eventuele overstap zegt hij verder:
„Ik krijg bij Mercasol ongeveer duizend gulden per
jaar en dat is natuurlijk niet veel. Zou ik dan ook
in de basis van Mercasol staan en deze betaling
krijgen, dan zou ik wel naar een andere vereniging
gaan. Dat de spelers nu voor dat bedrag spelen
is wel een teken dat ze veel voor het team over
hebben".
Piet van Dam.
LEIDSE COURANT
)HN EELMAN VOOR TWEESTRIJD
ET ÜSSELMEERVOCELS:
ERDAG 29 MEI 1976
„We komen zeker niet op de onderste plaats terecht"
an onze sportredactie)
RDWIJK Vanavond,
J^Sfaalf zeven, treedt Noord-
aa in Spakenburg aan voor
eerste treffen met IJssel-
nu vogels. Inzet van deze
-t onttxestrijd" volgende week
g 's «en de Vogels naar Noord-
het algemeen kam-
nschap bij de zaterdagama-
s. Twee duels die Noord-
L ruim een maand geleden
ireilig stelde. Toen, tegen
meri/O werden de roodwitten
zereikbaar voor de verza-
en aide concurrentie in de eerste
vel fitse A. Een „vroeg" kam-
eg.e «schap derhalve, dat voor
g® jf^er John Eelman eigenlijk
houde een paar weken had mo-
►oit oworden uitgesteld,
g heerlijk js ^et leuk, prestatief gezien
061 knerg goed als je zo vroeg, met zo'n
'aaroiiprong ^tel pakt. Maar het
thr wel diverse nadelen met zich
7etnoupe Matste vier competitiewedstrij-
ezeteKjj voorbeeld heeft Noordwijk niet
hoofc^tbald zoals het tegen IJsselm eer-
ovejg zaj moeten doen. Het elftal had
eandere mentaliteit, een andere in-
Noordwijk-trainer John Eelman (links) geconcentreerd in de dug-out. Naast hem
amateur-international Kees Karstens die door een liesblessure in elk geval de eerste
wedstrijd tegen IJsselmeervogels zal missen.
stelling. Het hoefde niet zo nodig meer.
Maar tegen IJsselmeervogels moet het
opeens weer wel. Moet de instelling
weer honderd procent zijn, moet er
weer echt voor de punten worden ge
vochten. Als trainer moet je dan nu
maar afwachten of het elftal zich zo
kan instellen dat er inderdaad weer om
elke meter wordt geknokt
Oefenmeester Eelman, die volgend jaar
zijn vierde seizoen ingaat bij Noord-
wijk, ziet aan de andere kant toch ook
weer positieve punten. „In die laatste
wedstrijden hebben we nu drie keer
achter gestaan. Tegen OWIOS en
RVVH kwamen we nog gelijk, tegen
Zwart Wit wonnen we zelfs nog. Mis
schien dat die ervaringen het elftal toch
sterker hebben gemaakt, mentaal ge
zien dan. Daarbij: we hadden die laatste
wedstrijden ook kunnen verliezen. En
dat is tenminye niet gebeurd".
Van oefenmeester Eelman zal je overi
gens niet horen dat Noordwijk, het dit
seizoen „oppermachtige" Noordwijk, al
Nederlands kampioen van de zaterdag
amateurs is. „Het is", weet reële Eel-
map, „wel de algemene opinie dat
Noordwijk die titel eventjes pakt. Maar
echt, daar geloof ik helemaal niet in.
We hebben IJsselmeervogels nu al twee
maal verslagen. Een keer toen het ook
om het kampioenschap van Nederland
ging, en eenmaal toen wij moesten gaan
uitmaken wie in de betaalde beker-com
petitie kon gaan uitkomen. Als er een
ploeg is die echt wel wil is dat IJssel
meervogels
Knappe ploeg
„IJsselmeervogels kan daarbij natuur
lijk ook nog een aardige partij voetbal
len. Je draait niet zo maar jaren mee
in de top van de eerste klasse. Nee, het
worden twee bikkelharde, open wed
strijden. Waarin twee ploegen om de
punten zullen moeten knokken." John
Eelman ziet wel mogelijkheden. „Als we
ons maar niet in slaap laten sussen door
die overheersende mening dat wij favo
riet zijn, geloof ik wel in onze kansen.
Zeker als we IJsselmeervogels niet on
derschatten."
John Eelman heeft bij Noordwijk drie
seizoenen lang met een vrij constante
selectiegroep kunnen werken. Nu, uitge
rekend aan het einde van dit (top)sei-
zoen maakten vijf spelers bekend met
voetbal in Noordwijk-één te zullen stop
pen. Geblesseerde Kees Karstens (prof
contract bij het Franse Mont Lucon),
Constant Smit (na vijf seizoenen Noord
wijk „voldaan"), Hans Westgeest (eigen
zaak), Ben Barten (drukke werkzaam
heden) en Cor Vreugdenhil (naar Rijns-
burgse Boys) stappen op.
Eelman: „Misschien hebben we de vori-
gewoon wat mazzel gehad
dat de groep bij elkaar is gebleven. Het
vertrek van de spelers zie ik nu ook
meer als een samenloop van omstandig
heden. Het meest belangrijke vind ik
persoonlijk dat niemand weggaat om
dat hij het bij Noordwijk niet meer
naar zijn zin heeft. Maar om andere,
meer persoonlijke redenen. Het is na
tuurlijk nooit leuk als er jongens ver
trekken. Zeker niet als je er fijn mee
hebt gewerkt. Zoals hier bij Noordwijk.
Waar iedere speler zich voor de ander
wil opofferen. Die instelling maakt
Noordwijk ook zo sterk".
Toch Ziet Eelman, die eerder al voor
een jaar bijtekende, perspectief voor
het volgend seizoen. „We hebben het
geluk dat we dit jaar met zestien vol
waardige spelers hebben gewerkt. Vijf
vallen er nu af, maar de selectie kan
wel worden aangevuld met een Simon
van Beveren, een Piet Alders, en talen
trijke jeugd. Nee, die uittocht hoeft voor
Noordwijk geen problemen op te leve
ren. En voor mij persoonlijk is het wel
een prikkel, een uitdaging. Om met
ander, nieuw materiaal weer tot goede
prestaties te komen."
Prestaties die, voor Eelman overigens
maar betrekkelijk zijn. „Vorig jaar
haalden we 36 punten, werden we geen
kampioen. Dit jaar halen we wat meer
punten, zijn we het wel. Nee, persoon
lijk kijk ik door een kampioenschap
heen. Dat is meer een samenloop van
omstandigheden. Het enige wat je als
ploeg kunt doen is met z'n allen, als
elftal hard werken. En dan aan het eind
van de race kijken waar je bent beland.
Als je dan kampioen bent, is het meege
nomen."
Belachelijk
„Maar het is belachelijk om bij voor
beeld te stellen dat een goede trainer
bovenaan staat en een slechte onder
aan. Zo reëel moet je toch wel zijn. Ik
ga door bij Noordwijk. Ik heb geen
moeilijkheden met bestuur of spelers.
Ik werk gezellig. En prestaties zijn dan
misschien wel belangrijk, maar niet
echt doorslaggevend."
Voordat nuchtere Eelman zich evenwel
in het nieuwe seizoen met het „nieuwe"
Noordwijk zal gaan bezighouden, wacht
het „oude" Noordwijk eerst nog IJssel
meervogels. Confrontaties die hij al met
al met optimisme tegemoet ziet
„De jongens weten waar het om gaat
En voor de jongens die vertrekken is
het de laatste mogelijkheid zich op na
tionaal niveau te meten. Dat weten ze
ook
GERT-JAN ONVLEE
