Fietsen
door de
States
„Reismarkt
heeft dringend
behoefte aan
duidelijkheid"
JOOP BEKKERING:
A
Op de achtste etage van een steriel kantoorge
bouw in de Rijswijkse Plaspoelpolder resi
deert sinds kort Joop Bekkering, ex-KLM-er
en nu één der directeuren van de Holland
International Travel Group. Deze mammoet-
reisorganisatie is het resultaat van een massa
le hart-transplantatie, waarbij de vaderlandse
touroperators FIT, Magneet, Airtouropa, Sil-
verjet, Eurotours, Centouri, Ster-reizen en Tu-
ravia tot een gigantische Siamese-achtling
werden omgeturnd.
Bekkering krijgt nog spon
taan het brakke water in de
handpalmen, als hij aan de
ze operatie terugdenkt:
„het heeft ons bloed, zweet
en tranen gekost, maar het
was dringend noodzakelijk.
Na de samenvoeging zaten
we namelijk met acht vesti
gingen. Dat betekende dus
acht kostbare doublures:
acht postkamers, acht ad
ministraties, acht reserve
ringskantoren. Voor elke
taak hadden we acht men
sen, die precies hetzelfde
werk deden. Het gevolg
was, dat we een topzware
organisatie hadden, die
handen vol geld kostte en
een slagvaardig beleid on
mogelijk maakte. We heb
ben nu onze activiteiten
verdeeld over twee vesti
gingen in Rijswijk en Alk
maar.
Door deze reorganisatie,
waarbij 130 mensen vrijwil
lig zijn afgevloeid, hebben
wij kans gezien om dit jaar
een reispakket op de markt
te brengen, dat gemiddeld
tien procent goedkoper is
dan in 1975. Er zijn zelfs
reizen bij, waarvan de prijs
ruim 15 procent lager ligt
dan vorig jaar. Wij hebben
voor 1976 scherp ingekocht
en dat geldt zowel voor het
vervoer als voor de accom
modaties. Op die manier
hopen we, dat we onze lei
dinggevende positie op de
toeristische markt ook dit,
jaar kunnen behouden. In
de zomer van 1975 heeft
Holland International
320.000 reizen verkocht
Dat waren charters, ver
voer per lijndienst, ABC-
arrangementen, interconti
nentale reizen per lijn
dienst, trein, touringcar en
autoreizen. Van dat totaal
nam Spanje 65 procent
voor zijn rekening".
We zijn er overigens nu al
van overtuigd, dat de resul
taten van de Spanje-reizen
dit jaar stukken minder
zullen zijn dan in 1975. Die
65 procent halen we bij lan
ge na niet Maar dat geldt
niet alleen voor ons, maar
ook voor alle collega's. Niet
één uitgezonderd. De totale
vakantie-vliegmarkt blijft
trouwens achter in vergelij
king met vorig jaar.
Iedereen beweert nu, dat
de politieke situatie in
Spanje de grote boosdoe
ner is, maar ik waag dat te
betwijfelen. Ik geloof veel
eerder, dat de economische
situatie in ons land de be
langrijkste oorzaak is van
het ineenzakken van de
Spaanse vakantiemarkt
Het geld zit bij de meeste
Nederlanders niet meer zo
los in de knip en met name
betreft dat de groepen met
de lagere inkomens. Als je
de grafieken bekijkt zie je
dan ook duidelijk, dat de
grootste klappen vallen in
de hoek van de goedkopere
bestemmingen. Vooral in
het gebied rond Barcelona,
de badplaatsen aan de Cos
ta Brava. De boekingen
van reizen naar Grieken
land en de Canarische ei
landen, die stukken duur
der zijn, geven daarentegen
een verdubbeling te zien.
Ook de autoreizen en de
verre bestemmingen zitten
duidelijk in de lift. In die
sector zitten we nu al 20
procent boven 1975".
Het is Joop Bekkering ook
niet ontgaan, dat de strijd
op het vakantiefront hevi
ger wordt dan ooit tevofen.
Hij heeft trouwens zelf met
zijn agressieve FIT-pro-
gramma niet onaanzienlijk
bijgedragen tot het aan
wakkeren van die strijd.
FIT, in de zestiger jaren de
onverbiddelijke prijskraker
onder de Nederlandse
touroperators, heeft na zijn
inlijving bij Holland Inter
national de taak van bull
dozer gekregen, die de stel
lingen van de goedkope
concurrenten Neckermann
en Sunair met prijzens
waardige projectielen moet
slechten.
Gijsbert Valstar: Fietsend tweehonderd jaar Amerika beleven
Als Gijsbert Valstar uit
Zutphen zich de komende
zomer in de Rocky Moun
tains schrap zet op zijn
fiets met tien versnellingen,
ligt „Bikecentennial-76"
nog grotendeels voor hem.
Maar toch zal de grote trap
dwars door de twee eeuwen
onafhankelijke „States"
voor hem minder verrassin
gen in petto kunnen heb
ben dan voor de meeste
andere buitenlandse deel
nemers.
Vrijwel alles wat er onder
weg te zien is en zou kun
nen gebeuren, is door de
23-jarige verkeersstudent
namelijk al tot en met be
studeerd, vertaald en be
schreven. In „bulletins"
van soms wel tien velletjes
compact stencilwerk al of
niet met eigenhandig (na)-
getekende routekaartjes en
ook in brieven aan aspi
rant-deelnemers heeft hij
die duizend-en-één dingen
reeds veelvuldig uit de doe
ken gedaan.
De organisatoren van „Bi-
kecentennial-76" in Missou-
la-Montana (USA) zenden
Dit jaar „knippen" vijftienduizend fietsers het twee eeu
wen onafhankelijke Amerika middendoor met een mon
sterrit van kust naar kust, waarvoor de deelnemers uit
alle delen van de wereld naar „The states" komen vliegen,
er zullen ook deelnemers bij zijn uit fietsnatie nummer
één: Nederland. Als het een beetje wil zelfs een dikke
tweehonderd. En dat zal dan het grootste contingent
fietsers zijn, dat voor „Bikecentennial-76" over de grote
plas komt.
De grote trap van „Bikecentennial": dik zesduizend kilo
meters fietsen in pakweg twee en tachtig dagen. Aan die
indrukwekkende trans-Araerica-trail op stalen rossen
doen ook Belgen, Britten, Duitsers, Fransen en scandina-
viërs mee. En niet te vergeten Japanners en Australiërs.
De laatsten zelfs met het op één na grootste buitenlandse
contingent, dat echter numeriek vrij ver achterblijft bij
dat van ons land.
De Nederlandse animo voor „Bikecentennial-76" is vooral
gewekt door een tilburgse verkeersstudent: Gijsbert Val
star (23). Een paar jaar geleden kreeg hij toevallig een
foldertje over het Amerikaanse fietsgebeuren van dit jaar
in de vingers. Fietsfan als hij is, trok hij informaties,
wat hem het Amerikaanse verzoek opleverde om in zijn
vaderland „een beetje publiciteit" aan „bikecentennial"
te geven.
Voordat Gijsbert Valstar er erg in had, overschreed hij
de vage grens tussen publiciteit en promotie. En toen de
eerste aspirant-deelnemers zich aandienden, deed de ver
keersstudent wat zijn hand vond om te doen: organisato
risch werk. Al gauw zat hij tot over zijn oren in de
organisatie van de Nederlandse deelname aan „bike-cen-
tennial-76".
Zelfs als straks de Nederlandse aspirant-deelnemers les
krijgen in zaken als spaak verwisselen (op zaterdag 10
april a.s is de eerste nationale deelnemersbijeenkomst)
staat en zit Gijsbert Valstar daar helemaal achter.
Gijsbert Valstar trouw hun
aanvullingen op de al maar
groter wordende papier
winkel van folders, regle
menten, formulieren en an
der materiaal. En hun Ne
derlandse „agent" speelt
het allemaal trouw door
aan zijn landgenoten, die
ook maar enigszins geinte-
resseerd (kunnen) zijn in de
gigantische Amerikaanse
trap-trail.
Gijsbert doet zelf ook mee.
Waarschijnlijk niet de grote
tocht, maar wel een fikse
trip. Daarvoor komen drie
maanden praktijk, die hij
voor de Tilburgse verkeers-
academie moet doen, danig
op de tocht te staan, maar
dat heeft hij er graag voor
over.
Amerika twee eeuwen
onafhankelijk, dat wordt
natuurlijk aan gene zijde
van de Grote Plas op groot
se wijze gevierd. De over
vijf maanden uitgesmeerde
„trans-America-trail" voor
fietsers, .Bikecentennial-
76", is slechts een onder
deeltje van het geheel. Alle
maal echt Amerikaans uit
en opgezet: trajecten door
zoveel mogelijk historisch
belangrijke plaatsen, een
netwerk van „bikeinns"
langs de route, een scala
van mogelijkheden om het
wat kalmer aan te doen
voor hen die bang zijn de
grote trail niet aan te kun
nen, fietsloze zondagen en
een „home-hostal"-projekt
dat het mogelijk moet ma
ken bij gastgezinnen te
overnachten.
Gijsbert Valstar is min of
meer per ongeluk met de
organisatoren van „Bike-
centennial-76" in contact
gekomen. Hij is van huis
uit fietsfan, dat wel. En als
student aan de Verkeersa-
aldus Gijsbert. Desge
vraagd ventileert hij voor
de vuist weg óok nog even
een aantal beroepen, waar
mee de deelnemers zich
thuis onledig houden als ze
niet fietsen: „Schilder, tim
merman, fabrieksdirecteur,
verpleegster, maatschappe
lijk werkster, program
meur, automonteur en kan
toorbediende".
De jongste adspirant-deel-
nemer is tot heden een
twaalfjarig jongetje uit
Delft, dat met zijn ouders
de grote tocht gaat maken.
De oudste adspirant-deel-
nêmer is één-enzeventig en
komt uit Gouda. „Bij de
inschrijvers is trouwens
een complete club van vijf-
en-zestigplussers, die al
heel wat monsterritten op
z'n naam heeft staan, zelfs
een fietstocht naar Rome".
Voor de grote tocht heeft
men uiteraard veel vakan
tie nodig, want met de uit
en thuisreis mee gaan er
meer dan tachtig dagen in
zitten. Een aantal Neder
landse fietsfans heeft, om
van de Amerikaanse fiets-
partij te kunnen zijn vorig
jaar geen vakantie genoten
en het voor elkaar gekre
gen de vakantie van vol-
Toch ziet Joop Bekkering
in de verscherpte concur
rentie ook positieve kanten.
„Het blijkt nu opeens, dat
de grote touroperators be
reid zijn om met elkaar aan
de tafel te gaan zitten. Er
wordt momenteel regelma
tig van gedachten gewis
seld en één van de resulta
ten daarvan is al geweest,
dat de gezamenlijke touro
perators na één middag
praten besloten om een
Spanje-campagne te lance
ren. Dat zou vorig jaar nog
onmogelijk zijn geweest In
vijf advertenties, waaraan
de meeste reisorganisaties
hebben meebetaald is ge
probeerd om de mensen
weer warm te maken voor
een vakantie in Spanje. En
dat lukt ook nog: vóór die
campagne zakte het aan
deel van de Spanje-reizen
elke week gestadig. Na de
eerste advertenties begon
de grafieklijn opeens weer
te klimmen. Ik heb er met
stijgende verbazing naar
staan kijken".
Voor de nabije toekomst is
Joop Bekkering beslist niet
pessimistisch: „We moeteil
nu duidelijk even de adem
inhouden, maar ik ben er
van overtuigd, dat de fase,
Holland International-directeur Joop Bekkering:
„We maken ons nu klaar voor de sprong naar
verdere groei".
waarin we nu rondtobben
de aanzet is voor een
sprong naar verdere groei.
Het hangt van ons, de tour
operators af, hoe wij die
groei effectueren. De reis
markt heeft dringend be
hoefte aan duidelijkheid,
de klant wil weten, waar
hij aan toe is. Tot nog toe
hebben wij onze aandacht
te veel geconcentreerd op
de buitenkant: steeds dik
kere programma's, veel
kleur, mooie dames op de
voorplaat. Elke touropera
tor probeerde zijn collega's
te overtroeven met lokker
tjes, dumpprijzen, kleine
lettertjes. De één houdt
drie seizoenen aan, de an
der vier, weer een ander
vijf. Geen zinnig mens kan
er meer een touw aan vast
knopen. Leg maar eens tien
reisprogramma's naast el
kaar en probeer objectief
te vergelijken. Zelfs een
doorgewinterde kenner
doet er weken over om de
voordeligste aanbieding er
uit te vlooien.
Daarom zijn wij begonnen
met een opiniepeiling onder
de consumenten. Wat wil
hij, wat verwacht hij van
ons? Ons hele programma
moet veel duidelijker dan
voorheen in het voordeel
zijn van de klant. En daar
voor is samenwerking
noodzakelijk. Dat betekertt
nog geen kartelvorming,
want de markt kan met
functioneren zonder gezon
de concurrentie. Wat wij
echter wel willen bereiken
is het uitbannen van extra-
me excessen. Wij tourope- I
rators moeten ophouden
met tegen elkaar te schop
pen, want daar is de klant
evenmin mee gediend als
Ruziezoekers wekken nooit
vertrouwen. Vrienden wel".
Leo Thuring
cademie in Tilburg heeft
hij een zwak voor alles wat
met fietsen te maken heeft,
dat ook. Toen Gijsbert las,
dat een fietsclub uit Phila
delphia contact zocht met
„fietsdeskundigen" in
fietsnatie nummer één,"
schreef hij er op en kwam
per kerende post aan de
weet, dat de Amerikaanse
fietsers zwaar werden ge
discrimineerd. Het stadsbe
stuur van Philadelphia gaf
de auto namelijk overal
voorrang en maakte het de
clubleden zelfs vrijwel on
mogelijk om per fiets naar
hun werk te gaan. Voor
verkeersstudent Gijsbert
aanleiding om de fietsclub-
aan-de-overkant zo goed
mogelijk van advies te die
nen. Waarbij hij in zijn da
gelijkse doen natuurlijk ui
termate goed zat.
Van het één komt het an
der en in dit geval was dat
een deputatie van de fiets-
vereniging uit Philadelphia,
die Westeuropa ging
„doen" en en passant even
bij Gijsbert Valstar aan
wipte. De Amerikanen had
den in hun bagage een fol
der van „Bikecentennial-
76" en hun Nederlandse
vriend en raadsman zei:
„Da's ook voor Nederlan
ders interessant".
In december 1974 begon
Gijsbert Valstar met het
promoten van de Neder
landse en ook Belgische
deelname aan ,3ikecenten-
nial-76". Wat betekende,
dat hij al gauw geen vrij
moment meer had. Al bijna
een jaar lang is hij er elk
weekeinde en elke vakantie
druk voor in de weer. Maar
de resultaten zijn er dan
ook wel naar. Gijsbert: „De
deelname van ruim hon
derdvijftig Nederlandse
fietsers staat al vast. En het
zit er dik in, dat het er
tweehonderd worden". En
hij voegt er enthousiast aan
toe: „Dat zou leuk zijn, één
fietser voor elk jaar van de
Amerikaanse onafhanke
lijkheid!"
Van de fietsers, die reeds
hebben ingeschreven, komt
tachtig procent uit het
westen „omdat Bikecenten-
nial-76" daar in eerste in
stantie de meeste publici
teit heeft gekregen."
Het is wèl zo, dat - ondanks
de emancipatie - de man
nen het winnen van de
vrouwen. „De verhouding
is ongeveer drie op één",
gend jaar tevoren te
krijgen, zodat er - met die
van dit jaar mee - over drie
zomervakanties kan wor
den beschikt. En dat was
dan veelal net genoeg om
de hele trans-American-
trail onder de bandjes door
te kunnen jagen.
Die bandjes moeten bij
voorkeur wel van de Ame
rikaanse maat (27 inch) zijn
en niet van de onze (28 of
ook wel 26 inch). Maar als
't niet anders kan, is dat
geen ramp want onze maat
is in The States beter te
koop dan de Amerikaanse
hier. En verder is een fiets
met tien versnellingen
(usance in Amerika) ten
zeerste aan te bevelen, aan
gezien er nogal wat berg
en heuveltrajecten in de
routes zitten. De belang
rijkste reden waarom uit
Nederland fietsen worden
meegenomen (en - bijvoor
beeld - niet in „The States"
gehuurd) is, dat het op zul
ke grote fietstrajecten van
het allergrootste belang is
te beschikken over een fiets
waaraan men enigszins ge
wend is. Niet voor niets
wordt de aspirant-deelne
mers van „Bikecentennial-
76" (ook in Nederland) om
het hardst geadviseerd in
tensief te trainen op de
fiets, die men straks gaat
gebruiken.
,3ikecentennial-7 6-Hol-
land" in casu Gijsbert Val
star zorgt ervoor, dat.een
Amerikaans verkeersvoor-
schrift voor fietsers „zijn"
contingent straks geen par
ten gaat spelen. In „The
States" moeten fietsen na
melijk spaakreflectors voe
ren, die maken dat de kar
retjes 's avonds van opzij
beier zichtbaar zijn. Die re
flectors zijn besteld en zul
len op deelnemers-bijeen
komsten worden uitge
reikt.
Gijsbert: „Het is natuurlijk
ook zaak, dat men in staat
is vlug en zonder mankeren
een bandje te plakken of
een wiel te verwisselen".
Waaraan hij nog toevoegt,
dat het iets minder gemak
kelijke vervangen van spa
ken zal worden gedemon
streerd en onderwezen op
deelnemersbij eenkomsten.
Regionaal (Rotterdam en
Den Haag) zijn die er al
geweest, nationaal wordt
de eerste op zaterdag 10
april gehouden in „De Gul
den Helm" te Zutphen.
„Het is de bedoeling", zegt
Gijsbert Valstar, „dat er
nog meer nationale deelne
mersvergaderingen volgen,
voordat op dinsdagmiddag I
18 mei a.s. op Schiphol de
eerste dertig Nederlandse
„bikecentennial"-rijders
met „Bikecentennial"-rij-
ders en al het luchtruim
kiezen". Hij heeft inmiddels
al wel zoveel kijk op de
zaak, dat hij het belang van
zulke meetings glashelder
ziet „Aan het andere eind
van de wereld gaan fietsen
is een hele onderneming en
de mensen, die dat samen
gaan doen, willen dan ook
van tevoren echt wel even
eikaars handje vasthouden,
figuurlijk dan".
Deelname aan „Bikecenten
nial-76", waarvan de grote
en kleinere tochten van mei
tot en met september gere
den kunnen worden, kost
natuurlijk wel een slordige
duit. Voor de grote tocht
komt het „all-in" (dus inclu
sief de retourvlucht) neer 1
op zo'n vier- tot vijfduizend
gulden, voor de kleinere va
rieert dat bedrag al naar
gelang de „fietsvakantie"
duurt van rond vijftienhon
derd tot drieduizend gul
den.
DRIES SCHEEDS'rD A
