•Zevenklappers te
kerk voor LUSV
70
LANGS OMWEGEN
Arie van Egmond fietste
40 jaar met bladen rond
Vrouwen laten
zich politiek scholen
IBoren en draaien wordt via
.aman een opwindend feest
MERCASOL IS AAN
HET AFTELLEN
Van onze sportredactie
.„jjLeiden De heren van LUSV hebben het tegen de koploper in
Je promotieklasse, Zevenklappers, niet kunnen bolwerken. LUSV
begon sterk. In de bijzonder spannende eerste set kwam via de
tussenstanden 84 en 11—9 de stand 15—14 voor LUSV op de
borden. Pas 15 min. later wisten de studenten deze spelperiode
20 in hun voordeel te beslissen: 17—15. Deze inspanning was LUSV
nor echter te veel geweest. Met groot machtsvertoon trok Zevenklap-
ok pers, dat inmiddels kampioen is geworden, de volgende drie sets
.„.fnaar zichtoe: 8-15,_4-15 en kregen. Zelf hadden de Leidse
Groen SC is in 's-Gravenzande
jn, rniet verder gekomen dan een
(d r32 nederlaag. GVC nam, mede
door zwak spel van Groen SC,
een 2—0 voorsprong. De Leide-
naren wisten echter goed terug
te komen en brachten via winst
in de volgende twee sets de
rl stand weer in evenwicht. Groen
11 SC moest evenwel toezien hoe
de gastheren na ruim 2 1/2 uur
spelen alsnog aan het langste
eind trokken.
a Koploper in de promotieklasse
Gemini Kangeroes 2 maakte
geen fout in de derby tegen
Groen SC—3. Gemini Kange
roes, dat alleen de derde set uit
handen moest geven, behaalde
een regelmatige 3—1 overwin
ning, waardoor volgende week
het kampioenschap definitief
veilig gesteld kan worden.
Ondanks winst in de eerste set,
moest Groen SC-2 toch toezien
hoe Jodan Boys via winst in de
volgende drie sets de volle winst
naar zich toe trok.
jn de eerste klasse dames heeft
LUSV een bijzonder riant uit
zicht op het kampioenschap ge-
studenten geen kind aan het
zwak spelende DAC-2 terwijl
mede-koploper Orion tegen
DAC-1 in de fout ging. Orion
wist in een bijzonder spannende
wedstrijd niet verder te k men
dan een 2—2 gelijkspel, waar
door het, met nog twee wedstrij
den te spelen, één punt achter
is geraakt op LUSV.
Groen SC—4 heeft via een 3—0
overwinning op Novo-3 zijn der
de plaats, met drie punten ach
terstand op LUSV behouden.
De competitie in de eerste klas
se heren gaat een bijzonder
spannend slot tegemoet. Door
dat Leski een punt liet liggen bij
DAC en Groen SC-2 met 3—0
won, staan beide verenigingen
nu samen bovenaan de ranglijst.
Een incompleet Groen SC had
geen enkele moeite met midden
moter S'70. Via de setstanden
15—2, 151 en 15—6 hielden de
Leidenaren de beide punten in
eigen huis.
In een zeer spannende wedstrijd
moest koploper Leski het bezoe
kende DAC een gelijkspel toe
staan.
MENEER STERBAND 'J
WEEKAANBIEDING ,Ccid,s M =6
STERBANDjb TS-BANDENSERVICE
MICHEUN
ZX
DOOR ®p m'In omwe9en d00r stad en lancl kom ik 9raa9 mensen tegen. Elke
m°rgen tussen negen en tien uur kunt u mij telefonisch vertellen wie
TON u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn
PIETERS geduldige telefoon is 071 —12 22 44; u kunt dan naar toestel 19 vragen.
,an alles komt een eind.
jok aan het gesjouw
van „uw bladenman, uw
ekenman" Arie van
{mond, die meer dan
jaar in Noordwijk en
de eerste tien jaren ook
in Lisse, Voorhout en
Noordwijkerhout, de
lectuurhonger bij hon
derden gezinnen heeft
Hij hangt nu zijn korte leren
jasje en de tas met geld en
bonnetjes aan de kapstok.
Waarschijnlijk naast de zwarte
frak en de even zwarte korte
hoge hoed die daar wat sinis
ter gereed hangen voor een
beaarding. Want Arie Clemens
van Egmond, die in mei 65
nj wordt, is bovendien begrafe-
nisondernemer: gereformeerd
en algemeen. Moet de laatste
service op z'n gereformeerds
verricht worden, gaat het witte
overhemd met zwarte das aan.
Dient het definitieve einde „al
gemeen" afgerond, wordt de
lange jas van voren helemaal
krij gesloten om het stijve boordje
heen. Twee graftunieken: al
leen de hoed blijft dezelfde.
En dan is Arie nog koster van
de Grote Kerk. Bejaarden en
de kerk schoonhouden, dat
biijft-ie doen vertelde zijn
vrouw me gisteren. Alleen die
bladen gaan de deur uit. Een
hele opgave, want in de
schuur ligt nog een dijk van
dat papier.
Zo vertrekt een stukje oud-
Noordwijk uit het zicht: Arie,
blijmoedig, blozend en grij
zend, op de fiets, met twee
tassen vóór en twee achter,
barstensvol met „De Mar
griet", tot het vervoermiddel
bijkans kapseist. „De Mar
griet" is een verzamelnaam
voor zowat alles. Vooruit, laat
ik ze maar noemen, bijten
doen ze me toch niet: Panora
ma, Nieuwe Revu, Libelle, Do
nald Duck en consorten, hand
werkboeken niet te vergeten
en Knip met patronen en wat
je al niet hebt op het gebied
van t.v.- en radioprogramma
bladen. In de boeken zit de
laatste jaren de klad. Die wor
den veel te duur om mee te
leuren. Arie, terug van de
schijnbezorging: „Vroeger
kostte een blad een dubbeltje
per week, nu betaal je een
gulden en twee dubbeltjes.
Kijk, daar staat nou m'n fiets.
Nog dezelfde, alleen met een
transportwiel omdat de vracht
te zwaar werd. Die fiets heb
ik afbetaald met een gulden
per week".
Veertig jaar vrachtrijder op de
fiets. Arie zweert nog steeds
bij de fiets, hij dweept ermee.
„Ik was fietsen gewend, want
als lid van Swift heb ik vóór
de oorlog aardig wat afgere
den. Ik greep bij Swift wel
precies naast de prijzen, want
Riethoven en Verschoor waren
net iets sterker". „We gaan
voortaan voor ons plezier fiet
sen", komt Arie's vrouw met
voorpret ertussen; „zo gauw
„die Margriet" is opgeruimd".
In öl die jaren heeft Arie Cle
mens hooguit twee keer zijn
wekelijkse vrachtje niet hele
maal kunnen afleveren. Dat
kwam dan door „zukke hoge
bergen sneeuw". „Voor de rest
heeft Arie alles afgemaakt,
want m'n man is een Pietje
precies hoor", zegt zijn vrouw
tevreden, „alleen bij het
schoonhouden van de Grote
Kerk doet-ie wat ik zeg, voor
het overige weet hij best zijn
eigen zaken te regelen".
Arie lacht begrijpend: „Nou,
wat de bezorging en verkoop
van die bladen aangaat heb ik
altijd prettig gewerkt. Het is
alleen niet zo leuk als een
klant zegt: ik heb betaald, ter
wijl ik heel nauwkeurig weet
dat-ie niet betaald heeft. Ik
ben ook wel eens „oplichter"
genoemd". En dat voor een
be?&,£,beaarder. Zoiets kón
natuurlijk niet en helemaal bij
Arie van Egmond niet. „Maar
het bleef een hele zorg, kan ik
u wel vertellen. Een weekje
ziekte kostte me 100 gulden.
Sociaal verzekerd zijn we
slecht in dit werk. Ook geen
vakantietoeslag, alleen een
vergoeding voor een vervan
ger als je een weekje weg zou
willen gaan". „Ja", vervolgt
Arie's vrouw, „hij ging ook
wel met koorts de straal op,
want aan een ander liet Arie
het liever niet over, dat bezor
gen. Dat moest heel secuur
gebeuren. Een keer heeft Arie
een vervanger gehad, maar die
was heel langzaam en ging
alleen overal zeggen dat Arie
ziek was".
Arie van Egmond heeft veel
mensen leren kennen. „Hier en
daar kom ik nu al 40 jaar aan
de deur". Een verrijkend le-
Sisteren stond ik wat verloren in een formidabele
jzerzaak. Mijn hele knutselwereld die toch al
rniet te groot is stortte daar in elkaar. De
schroefjes, boutjes en kit waren er nog wel te
vinden, maar dat kleingoed ging onder in een zee
van het grootste, duurste en duurzaamste dat ik
ooit als gebrekkige doe-het-zelver had gezien.
Het werd wel duidelijk, dat de
firma Laman was verhuisd.
Laman heeft de Donkersteeg,
waar de toekomst door slechte
bereikbaarheid en verdeling
van het bedrijf over een aantal
panden te donker was gewor
den. Als grossier en detailhan
del is Laman nu gehuisvest
aan de Zijlsingel 2, waar aan
een soort binnenplein het
nieuwste doe-het-zelf-paleis
(ook de professionele vakman
staat er een duizelingwekkend
assortiment te wachten) is op
getrokken.
Als de oprichter, de oude heer
W. J. Laman, dit allemaal eens
r< had gezien. Een van zijn
zoons, de heer W. J. Laman jr.
die met zijn broer J. de direc
tie voert, stond glimlachend
terzijde. Hij herinnert zich nog
verhalen van vroeger. „In 1913
stond de zaak nog in de Haar
lemmerstraat, voorheen was
dat Romburgh sinds 1857. Des
tijds verkdcht Laman Lipsslo-
tjes en figuurzaagjes. Ja ja."
Tegenwoordig rollen de kost
baarste draaibanken de deur
uit: „Daar betaalt men rustig
4000 gulden voor" vertelt me
neer Laman even rustig. Het
zijn de „gereedschapjes", die
na de oorlog een rage zijn
geworden. Aan die ontwikke
ling is nog lang geen einde
gekomen. Volgens de heer La
man zoekt men steeds meer
gespecialiseerd en professio
neel materiaal, van de boor-
machientjes van 60 gulden ligt
een hele weg naar de „vaste"
en betere machines van zo'n
600 gulden; en dat is dan al
leen nog maar een handboor
machine. En dan is er weer
het nieuwste: een boortolletje
zonder snoer, met een oplaad
baar accuutje: 50 gaatjes bo
ren voordat de accu leeg is.
Voor alles is een machientje,
geen gehannes met de hand
meer.
Behalve goed gereedschap
(goedkoop is niet duurzaam)
leveren de Laman-mensen ook
vakkundige voorlichting en
begeleiding. Meneer Laman:
„We verstrekken hier de ken
nis aan de klant. Men koopt
ook wel eens om het „mooie"
maar je probeert ze te leren
wat je er mee kunt doen. Dan
kun je uiteraard soms ook wat
goedkoper terecht". En dat al
lemaal voor de fijnproever, die
in die kolossale hal staat te
watertanden. Dan heb ik het
nog niet eens over de massa's
V-snaren, de aluminium lad
ders lekker licht vergeleken
bij de oude houten. O ja, dan
is er een verschuiving in het
hang- en sluitwerk: veel meer
koper en smeedwerk; nostal
gisch goed waar enorm veel
vraag naar is. Meneer Laman
en zijn medewerkers hopen
half Leiden en omstreken
(want hun speciaalzaak is de
grootste in deze omgeving) za
terdag te ontvangen op een
„Open Dag" met volop demon
straties.
Oud en nieuw bij elkaar. In zijn rechter hand houdt
de heer Laman een electrische houtschaaf, in zijn linker
een ouderwetse houten.
Ontspannen discussie
Bij tijd en wijle doe ik graag vrouwen in deze
kolommen. Vandaag presenteer ik u dames die
willen weten waar Abraham de mosterd haalt: de
Eolitieke winkel namelijk. Lieve vrouwen, vriende-
jk en charmant, maar waarachtig niet voor de
poes. Want wat wil het geval?
Al drie jaar organiseert een
werkgroep, die is samenge
steld uit voor vrouwen van het
Kath. Vrouwengilde, de Ned.
Ver. van Huisvrouwen, de
Ned. Bond van Plattelands
vrouwen, de Ned. Christen
Vrouwenbond, de Ned. Ver.
van Vrouwen met Academi
sche Opleiding én de Ned. Ver.
voor Vrouwenbelangen wat
dit ook voor belangen mogen
wezen een Kursus Politieke
Scholing voor vrouwen. Daar
aan nemen dit jaar 75 dames
uit Leiden, Oegstgeest, Leider
dorp en Voorschoten deel: vier
dagen in het voorjaar en vier
(woens)dagen in het najaar als
de blaadjes vallen. Wie 's mor
gens niet kan, komt 's avonds.
Mevrouw M. C. van Akkeren-
Straathof, Leids CDA-raadslid
en namens het Gilde in de
werkgroep vertelde me giste
ren, toen de tweede bijeen
komst van de voorjaarscursus
'76 in een bijzaal van de Zuid
erkerk werd gehouden: ,,'s
avonds zijn ze feller dan 's
morgens. Er zijn vrouwtjes bij
die overdag werken (ik wou
dat Ik dat kon zeggen, dacht
ik toen, T.P.) en dan komt het
's avonds los. Opvallend, wer
kelijk hoor".
Vorige week was de eerste
woensdag voor de politie-
knieuwsgierige vrouwen. Toen
kwamen er vijf Kamerleden
die da dames „vanuit hun vi
sie" wilden laten warmlopen
voor de Inkomenspolitiek.
„Dat sprak erg aan", aldus
mevrouw Van Akkeren, „om
dat veel vrouwen in januari
minder geld in hun huishoud
beurs aantroffen dan in de
cember. Wat wij met deze cur
sussen willen, is de vrouw at
tent maken op wat er leeft in
stad en land, ze bewuster ma
ken en politiek minded en ze
te leren discussiëren".
Welnu, de politiekgezinde
vrouwen discussieerden er in
verschillende groepjes flink op
los. Volgens mevrouw Van Ak
keren, die met mevrouw Van
Aken en een paar andere
werkgroepleden zich als een
moeder onder de moeders be
woog, doen ze dat praten mak
kelijker in kleinere kring dan
voor een grote zaal. Sommigen
althans. Gisteren ging het over
Stadsvernieuwing. Erg aan-
sprekelijk. Ook vrouwen zijn
daar erg in geïnteresseerd. Me
vrouw Van Akkeren dacht dat
dit wel de topper van de cur
sus was. Aan een tafel zat „het
forum", ditmaal bestaande uit
opperstadsvernieuwer Logten-
berg, CDA-raadslid Ham en
PvdA-raadslid Peters. Discus
sieleider was wetenschappelijk
medewerker der universiteit
Roos, beproefd en doorkneed
in het inleiden, kanaliseren,
bundelen en concluderen.
Maar met die dames was het
toch wel andere koek. Daarbij
was leider Roos ditmaal licha
melijk links onthand. Daar
was een duidelijk verband
aanwezig.
Het grondigst doorgesproken
onderwerp was de bereikbaar
heid van de Leidse binnenstad
en de heen en weer geslinger
de auto: mag die er nu in, of
moet-ie buiten blijven? Oorlog
aan de auto, die niemand meer
wil en amper kan missen.
„Parkeergarages moeten het
gaan doen, vlakbij de binnen
stad. We zijn naar plaatsen
aan het zoeken", aldus ge
meentelijke chef-stadsvernieu
wing Logtenberg, die spontaan
een schitterende vondst op
een bepaald ogenblik op
tafel legde: „een onpartijdige
partij". Helaas werd er niet
geapplaudisseerd. Raadslid
Peters had ook z'n ochtend.
Hij stelde koelbloedig: „Het
heeft ook wel z'n aantrekke
lijkheid als je er niet kunt
komen, in die binnenstad. Die
city moet haar eigen gezellig
heid hebben, waar je rustig
kunt lopen. Daarom moeten
we het de auto niet te makke
lijk maken. En overigens blijf
ik van mening, dat er eigenlijk
geen Leidsenhages gepland
zouden moegen worden".
Gaandeweg raakten de dames
al aardig thuis in de termino
logie van deze ondoorzichtige
tijd en had men het over „in
bouwen, renovatiebehoefte,
beleidsvormen, interimrappor
ten en onteigeningsprocedu
res". Na anderhalf uur politiek
repten enkele vrouwen-met-
verplichtingen-elders zich
huiswaarts „de vrouwen uit
de praktijk", zoals raadslid
Ham het treffend zei. De rest
bleef nog even gezellig bijeen.
Toen de cursusstof verorberd
was, werd er geklapt; want
een vrouw blijft een vrouw.
Ook in de politiek. Toen de
werkgroepleden de lege koffie
kopjes naar het keukentje
brachten, vermande ik me en
vroeg aan mevrouw Van
Aken: „Waarom zit u nou hier
allemaal bij elkaar? Is politiek
niet iets „vies" voor een
vrouw?" Mevrouw Van Aken
verschoot van kleur en liet het
kopje bijna uit haar handen
vallen. Het is dat ze zo'n schat
is, maar ik werd gewoon bang.
„Wót zegt u daar? Vies? Waar
om? Juist de vrouw is direct
bij de politiek betrokken: bij
het opvoeden der kinderen, bij
de school en het onderwijs, bij
het boodschappen doen, bij
het milieu, bij alles. Het hele
leven van de vrouw gaat over
en door de politiek, die nood
zakelijk en belangrijk is. We
praten hier niet over partijen-
politiek En daar waren al
le leden van de werkgroep het
gloeiend mee eens. Ach, en ik
ook natuurlijk.
LEIDSE COURANT
PETER KOP UIT
HET VELD GESTUURD
(Van onze basketballmedewerker)
LEIDEN Bij het biljarten is het een goede gewoonte, dat de
scheidsrechter tegen het einde van een partij gaat aftellen. Tijdens
de laatste beurten van een speler klinkt het dan bijvoorbeeld „tien
en nog 8". Een dergelijke aanwijzing „hoort" Mercasol/Leiden de
laatste weken regelmatig. De Leidse basketballers zijn duidelijk
vermoeid. Gisteravond klonk, in de bijna lege Vijf Meihal, voor
Mercasol het „32 en nog 41".
De ploeg van Hennie Blom ver
loor met 70-97 van Delta Lloyd,
dat in de Amerikanen Al Davis
en Henk Smith zijn beste spe
lers had. Een dikke voldoende
kreeg ook de kersverse interna
tional Wiebe Gorter. Hij scoorde
25 punten. Bij Leiden maakte
jeugdspeler Peter Paul Maassen
zijn debuut in het eerste. Blom
moest een beroep op hem doen,
omdat Plomp en De Jong door
griep waren geveld. Maassen
(schot 3 op 13 en 8 rebounds)
bracht veel vaart in de ploeg en
spoorde Berendsen zo aan, dat
deze talentvolle junior tops orer
aan Leidse zijde werd met 14
punten.
De eerste helft verliep vrij rus
tig. Leiden kwam even voor,
maar in de tiende minuut was
de Amsterdamse voorsprong
zelfs opgelopen tot twintig pun
ten (30-50).
Na de hervatting liep het duel
de arbiters Ruessink en Van
Wattingen volledig uit de hand.
Er werd te veel toegelaten en
toen Peter Kop door drie man
werd afgestopt en er slechts een
sprongbal werd gegeven, barstte
de bom. Kop maakte zich
kwaad en werd uit het veld
gestuurd. De wedstrijd was op
dat moment al lang beslist. Del
ta Lloyd bepaalde, via 51-67 in
de tiende minuut, de eindstand
op 70-97.
Scorers Mercasol: Berendsen 14,
Van Rooden 13, Kop en Hoekse-
ma 10, Maarssen en Paulides 8,
Ruysenaars 5 en Moerer 2.
Topscorers Delta Lloyd: Davis
27, Gorter 25 en Smith 22.
Schotpercentage: Mercasol 37
en Delta Lloyd 51.
LUBA won gisteravond de in
haalwedstrijd tegen het Zeeuw
se Matador met groot gemak. In
de eerste helft (afgesloten op
34-27) draaide de formatie van
coach Ton Kallenberg nog niet
optimaal, maar toen na de her
vatting de score op een gegeven
moment binnen acht minuten
veranderde van 43-32 in 67-32,
was de zaak volledig bekeken.
Het werd tenslotte 94-47 met
Verbeek (18) en Rijsbergen (15)
aan Luba-zijde als meest succes
volle schutters.
Dis is de Amerikaanse
groep New Hope, die
morgenavond a.s. een
gospelconcert geeft in
de Zuiderkerk aan de
Lammenschansweg.
Het concert heeft
plaats op uitnodiging
van het interkerkelijke
Petra-jeugdkoor, dat
ook verantwoordelijk is
voor de organisatie.
Vrijdagmiddag treedt
de groep op op het
Bonaventuracollege
(alleen toegankelijk
voor leerlingen van de
ze school). Het concert
in de Zuiderkerk begint
om 20 uur.
New Hope
naar Leiden
V
