IZWAANVOGELS STAP DICHTER BIJ TITEL Al denkt een halve wijk er anders over: voor Jacques is rieleksen er niet bij Kerkbestuur Herensingel parochie geeft verantwoordelijkheid wer Binnenhuis niet prijs Pictura luistert Soestdijkfeest op met geschilderd Katwijks tableau Teleurstellend kampioenschap Herman Filippo Ql^j^iNOl^rxor i I JVLrLrxXVA J.^IU LKiDbhJ COURANT, PAGINA 5 DOOR m'jn omwe9en door stad en land kom ik 9raa9 mensen tegen. Elke morgen tussen negen en tien uur kunt u mij telefonisch vertellen wie TON u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn PIETERS geduldige telefoon is 071 —12 22 44; u kunt dan naar toestel 19 vragen. i in Jacques Kerstjens, de 34-jarige Venlonaar met zijn i do Bourgondische kop en levenslust, die de meest ';l onwaarschijnlijke schoenen maakt voor de meest onmogelijke voeten, wordt door een aantal hard- e nekkigen van geest uitgemaakt voor Leidens nieuw ste „sex-boer". ie jinds hij zich dag en nacht het rambam werkt in het pand, dat tot september '75 een „re- axclub" luisterend naar de onbenullige naam Romance herbergde, is hij een geteken de. Hij kan nu wel de gevel iartgrondig zwart hebben ge verfd, er mag een gipsen voet ''Juithangen die met ouderwetse ;v.er kachelpoets is opgewreven een ""toepasselijke poging van Kerstjens om iedereen duide lijk te maken, dat het niet „weer eens een sexclub word- r mag een koperen klopper tegen de deur zitten, het helpt f allemaal niets. Dagelijks ko men buurtbewoners loerend langs om 5 minuten naar bin- ?IC nen te gaan staan gapen: wat J' zou dót nu weer zijn. 'e Dót wordt heel gewoon want daarvoor heeft Jacques het pand-met-reputatie ge kocht een uitgebreide en artistiek geoutilleerde orthope dische maatschoenmakerij; dat is Kerstjens' eigen stiel. Hij heeft nu vier keer zoveel ruimte als hij bezat aan de Oude Singel, waar moeilijk ter been zijnde cliënten naar de behandelkamer op één hoog moesten klimmen. Dat is nu alles gelijkvloers. Jacques geeft een slinger aan het voe tje, dat hij aan een ketting om de hals draagt. Hij kan zijn draai hier best vinden, aan de Pieterskerkgracht. Als hij maar van dat verdraaide re- lax-odium af kon komen. Hij zit er mee in zijn vrij forse maag, zo merk ik wel. En daar ontwaar ik relikwieën uit de Romance-periode, in een la van Jacques' bureau: gouden ballen met sleutels van alle kamers. De lakens zijn er ook nog. „Ik heb maar één jurk bewaard": Jacques laat me het frêle en frivole zwarte glitter- geval zien. Alles heb ik com pleet overgenomen na het ge dwongen vertrek van de rela- xers: de bar, de barretjes en de zitjes voor het verpozen. Boven zijn 8 kamers, één was er met een spiegelbed zowaar en er was ook een complete spiegelkamer, waarin je nau welijks een deur kon vinden om binnen te komen". Beneden in de grote kamer werd onderhandeld, destijds: zullen we, of zullen we niet? Waarna men gevoeglijk naar boven kon gaan. Jacques kan er niet genoeg op wijzen: „Dat rieleks-hoofdstuk is voorgoed afgelopen. Maar het grote pro bleem is, dat het gemeentebe stuur uit de kletspraat van de straat in de veronderstelling leeft, dat ik weer zoiets ga beginnen. Er zijn zelfs mensen die zeggen, dat ik in onderhan deling sta met zo'n exploitant Waar ze het vandaan halen? En de gemeente gelooft dat klatsboem allemaal grif. Ik ben nu drie weken aan het verbouwen, iedereen kan bin nenlopen in dit bijkans meest omstreden pand van de Pie- terswijk. Dat wijkcomité sprak onlangs op een commis sievergadering van een „semi- sexclub", onder het „mom van een orthopedische werk plaats". Ik heb nou wel de indruk, dat ze op het stadhuis over de grootste angst heen zijn. Desnoods nodig ik vol gende week woensdag begin ik officieel de hele gemeente raad bij me uit om te komen kijken. Ik moet wel zeggen, dat juffrouw Vink, de loco-ge meentesecretaris, me heel erg goed heeft geholpen. Die was er al helemaal gerust op, todat ze opeens die vreemde verha len moest aanhoren. Dat was ook niet leuk voor haar". Waar een half jaar geleden nog een weinig verheven po dium met projectiescherm stond, bevindt zich nu de ort hopedische apparatuur. Vóór in het „portaal" komen spullen te staan uit de oude doos, oud schoenmakerijtuig, het am bacht verheerlijkend. Zoals een werktafeltje, waaraan on getwijfeld een oude schoenma ker 71 jaar heeft gezeten. Ook het bekende „sijsje", het vogel kooitje met piet dat vroeger in elke schoenmakerswerkplaats te vinden was, komt er natuur lijk te hangen. Deze expositie ruimte wordt ook de wachtka mer, maar dan wel leuk en origineel aangekleed, dacht ik zo. Daarnaast is de behandel kamer waarachtig met spie gels van het spiegelbed— waar aangemeten, afgegipst en ge past wordt In de werkplaats hele rijen probleemschoenen voor de spits-, hol-, plat-, klauw- en knikvoeten, voor reumapatiënten en lepralij ders, de schoenen van „het verlammingsverschijnsel", voor de „welvaartsvoeten", die Jacques Kerstjes voor een oude schoennaaimachine. van „het motorongeluk", van een oorlogsslachtoffer, van een poliopatiënt, voor een geamputeerde voet. Voor zo'n kleine 300 klanten en 200 kin deren: „dat wordt m'n grootste zorg, die kindervoeten, volgens mij het belangrijkste van de voetzorg. Je staat versteld hoe veel mensen er met afwijken de voeten rondlopen", schudt Jacques zijn doshoofd, „maar je ziet het niet, zó goed vak werk levert dit kleine orthope dische gilde". Ja zeker, het is klaar als een klontje, dat Kerstjens' ambi ties uitgaan naar de maat schoenmakerij. Nergens an ders naar. Laat ze maar rielek sen, maar niet in zijn schoen fabriek. Maar Jacques die alle kamers boven (met aparte op gang) verhuurt om het pand betaalbaar te maken, blijft (in rustige mate) schichtig doen. En je zult het beleven ook, „straks zeggen ze nog: die vent is een sexclub voor invaliden begonnen", zo voelt Jacques aan zijn klompen, want een vaderlandse, in dit geval Leidse hardleersheid wil: eens een sexclub, altijd een sex club. Daar kun je donder op zeggen. Enfin, ze doen maar. „Het zal mij zwaar zitten, die loerders, gluurders en kwaad sprekers". 't Binnenhuis is 't Binnenhuis niet meer. De jeugd van de Herensingelparochie zal het voorlopig „buitenshuis" moeten zoeken. In de Herensingelparochie is Leiden weer eens in last Het jeugdwerk van het Binnenhuis namelijk heeft een hindernis moeten nemen en is daarbij uitgegleden. Weer een conflict, waar in dit geval de kinderen de dupe van zijn. 't Binnenhuis, gebouwtje aan de Alexanderstraat, waar tot nog toe het parochiële jeugdwerk onderdak genoot, is door het kerkbestuur gesloten. Kerkbestuurder Martien van der Klugt: „Per 1 september wordt hier het jeugdwerk voortgezet. Jammer, dat het nieuwe bestuur niet meteen is doorgegaan". Het jeugdwerk binnen de Herensingelparo chie is thans gesplitst: de offi ciële tak gaat met de zegen van het kerkbestuur over een ■half jaar verder, de dissidente beweging onder (oud-)voorzit- ter Aad de Jeu, vond een gast vrij onthaal in de H. Hart- school van bovenmeester René Reniers, die, zoals dissidente secretaris Frank de Haas het in een brief uitdrukt, „zich direct bereid verklaarde, in het belang van de kinderen, een ruimte beschikbaar te stel len om de klupaktiviteiten te kunnen voortzetten". Martien van der Klugt: „Re niers stinkt hier ronduit in". Commentaar willen het kerk bestuur, het bisdom, de pasto res en de deken niet geven. Van der Klugt: „Elk woord daaraan besteed, is koren op de molen van dat groepje. Die groep neemt nu de naam Bin nenhuis naar het nieuwe adres mee. Moeten zij weten. Ik ga hier niet zwart wit zitten pra ten", zo gaf de heer Van der Klugt me gisteren te kennen. „Wij als kerkbestuur willen geen gezag uitoefenen over dat jeugdwerk. Bemoeizucht zou den ze van ons ook niet duld en. Dat hoeft ook niet, zolang alles goed gaat. En nu zeggen ze opeens, dat wij ons nooit iets aan het jeugdwerk gelegen hebben laten liggen. Toen kwamen de wilde plannen van De Jeu. Men wil met stagiaires werken. Dat is duur en ze zijn ook niet allemaal katholiek. We hebben ingegrepen, niet uit machtswellust, zoals men stelt". „Kijk, het gaat om twee paro chiële verantwoordelijkheden, De pastores zijn voor het jeugdwerk op geestelijk ge bied verantwoordelijk, het kerkbestuur is dat op het ma teriële vlak. Het gebeuren bin nen 't Binnenhuis is in feite' een „kerkgebeuren", op het kerkelijk erf. Die verantwoor delijkheid geven we niet uit handen. Van dat oude jeugd- werkbestuur hadden de mees te leden begrip voor dit stand punt De Jeu houdt de poot stijf: hij aanvaardt de eindver antwoordelijkheid van het kerkbestuur niet. Een compro mis bleek niet mogelijk, ook geen gemeen overleg. We staan er allemaal paf van, dat dit hier gebeurt. Zijn ze door ons uit 't Binnenhuis gezet, omdat de bejaarden erin moesten? De bejaarden heb ben voor hun bijeenkomsten de grote zaal van de pastorie. Die moest worden opgeknapt, die zaal. Dan kun je eerder de jeugd in de kou laten staan dan die ouden van dagen. Daarom waren ze op een mid dag in 't Binnenhuis, de twee de week ook. Daarna niet meer. Ja, we hadden het eer der aan de jeugdvereniging kenbaar moeten maken. Dat was inderdaad beter geweest. Sorry, dat dit niet tijdig is gebeurd. Maar daarom hoef je als jeugdwerkbestuur niet ten strijde te trekken met halve waarheden. De jeugd is er niet uitgegooid. Dat de deur nu voor het oude bestuur defini tief dicht is, is niet onze schuld", zo houdt de heer Van der Klugt staande. Het zaaltje aan de Maria Gij- zensteeg is op advies van het bisdom verkocht. Dat geld is voor het onderhoud van de kerk heel hard nodig, volgens Martien van der Klugt. „Dat is geen geld voor het jeugdwerk. Men kan zich er niet over be klagen, dat per jaar honderd gulden betaald moest worden als een vergoedinkje voor gas, water en licht. Dat is geen huur. Als men binnen onze verantwoordelijkheid was ge bleven, had dit werk direct onze steun gekregen. Beslist. En dan dat aantal ingeschre ven leden: 80 stuks. Mooi, als. er 10 of 20 op de clubs komen. Het Leger des Heils heeft het met Kerstmis ook druk, als er gratis wat te halen is komt iedereen wel. Men loopt echt niet zo hard voor die clubs". Hoe dan ook, ik vond het bij zonder jammer, dat dit weer eens een eenheid moet versto ren. Zienswijzen botsten en ie dereen vindt dat-ie gelijk heeft. Niemand is bij deze gang van zaken gebaat. De „dissidenten" gaan nu huns weegs en het „echte" Binnen huis valt pas over een half jaar in. Dat lijkt, eerlijk ge zegd, ook nergens op. Katwijkse autodidacten en liefhebbers op het kleur rijke en ^expressieve gebied van de edele schilder kunst gaan koningin Juliana op haar verjaardag, 30 april, een verrassing bezorgen. Ik hoorde er eigenljk helemaal niet van op, want de koningin heeft in vele Katwijkse harten een bijzonder plaatsje behou den, sinds zij ruim 40 jaar geleden tijdens haar Leidse studietijd in Katwijk woonde. Het altijd rond Koninginnedag zeer actieve Katwijkse Oranje verenigingsbestuur had voor dit jaar een juweel van een idee. „Kijk," zei men, „laten we deze keer onze jarige vor stin eens een leuk panorama voorschotelen". Dat panorama gaan de leden van Pictura in opdracht van de Oranjevereni ging nu uitwerken. Op de groene grasmat vóór paleis Soestdijk, die op die feestdag steeds in vakken wordt verdeeld om de ver schillende Oranjeklanten uit het hele land afvaardigingsge- wijs hun eigen plaatsje te ge ven, zal de Katwijkse verte genwoordiging staan te kijken - en ook bekeken worden - tegen een typische Katwijkse achtergrond: een schild van zo'n 5 bij 2 meter. Pictura- voorzitter M. van der Plas ver telde mij er meer van. „Ik hoop, dat al onze leden, zowat 10 vrouwen en 10 mannen, er aan gaan meedoen. We zijn pas aan de „fundering" bezig, maar het enthousiasme is on verwoestbaar. Een deel van het schild, zo stel ik me ten minste ervan voor, laat de tweeling-villa 't Waerle en Hoogcate zien, de eerstge noemde woning werd aan het eind der twintiger jaren door onze toenmalige kroonprinses bewoond, zoals men weet. Op het andere deel zou, laat ik maar zeggen, het Koningshof kunnen staan, en het huidige raadhuis en misschien de mo len De Gerechtigheid of de kleuterschool op de Rijnstraat, het vroegere raadhuis. Het schild laat in elk geval in deze presentatie echte stukjes oud en nieuw-Katwijk zien. Of het allemaal zal lukken? Ik twijfel er niet aan; gelukkig hebben we nog bijna anderhalve maand de tijd". Pictura doet het, in de zeven jaar dat deze hobbyclub be staat, uitstekend. Opzet was, de jeugd (Van der Plas: want die had niets, klaagde men") bij voldoende interesse onder een bevoegde leraar te laten doorborduren. Maar het wa ren weldra heel wat huismoe ders die de dagelijkse beslom meringen ontvluchtten. „We hebben nu van die conferfei- tende moeders met 4 of 5 kin deren. Het loopt erg aardig met dat fijne ploegje", aldus een tevreden Pictura-voorzit- ter. „Het is niet een stelletje „primitieven", maar ze zijn be zig met echt iets te Mijn grootste hobby is met deze mensen te kunnen om gaan. En wat ik ook altijd tracht is het geven van zoveel mogelijk rendement tegen de laagste kosten. Mensen plezier geven hoeft niet altijd zo duur te zijn. Ik vind, dat wanneer een liefhebberij al een kostba re aangelegenheid gaat wor den, dit een niet verantwoorde zaak is. In Pictura gaan wij in onze uitingen te werk voor een prik". Maar dat zal straks aan het Katwijkse grote tuin-schild niet af te zien zijn. Dat wordt zonder meer Pictura eerste klas. i WERNINK GEDEGRADEERD Van onze sportredactie LEIDEN Zwaanvogels heeft gisteravond in de Groenoordhal opnieuw een forse stap gezet op de weg die moet leiden naar de titel in de Leidse zaalvoetbalhoofdklasse. De Vogels versloegen Wernink met 7-3 en behielden door die zege (met nog drie wedstrijden te gaan) de vierpunts-voorsprong op het - ook winnen de - LDWS. Wernink is door dat verwachte verlies tegen Zwaanvo- gels definitief gedegradeerd. Datzelfde Wernink maakte het Zwaanvogels overigens nog aar dig lastig. Zelfs slaagde de zon der Koos van Weerlee uitkomen de Beton-equipe er in de eerste helft nog in een 2-1 -voorsprong te nemen. De grotere klasse van Zwaanvogels (en de schotvaar digheid van Pim van der Meer en topscorer Jan van Duyn) be slisten de strijd na rust echter snel. Jan van Duyn opende al in de tiende seconde de score, niaar Chris Looy uit een straf schop en Ton Werner bogen die stand verrassend om in een 2-1 voorsprong voor Wernink. Pim van der Meer en Van Duyn (voor rust) en Paul Wetselaar (tweemaal na de hervatting) schoten Zwaanvogels vervol gens naar een ruime 5-2, voor dat Wernink via Giovanni To- niei nog iets terug kon doen: 5-3. Weer Van der Meer en Van Duyn bepaalden de eindstand van dit toch wel aantrekkelijke treffen op 7-3. LDWS had geen kind aan het danig verzwakte Swift't Winkel tje dat het gisteravond zonder Siem van der Linden, Koos van Egmond en Cockie van Weerlee moest doen. Na een 4-1 rust stand werd een 8-1 overwinning bereikt. Het enige doelpunt van Swift 't Winkeltje werd bij de stand 1-0 voor LDWS gescoord door doel man Wim van Duivenbode die een strafworp beheerst benutte. Collega-doelman Wim Visser kwam daarentegen, ondanks verwoede pogingen zijnerzijds, niet tot scoren- Doelpuntenmakers LDWS: Cees de Roode (2x), Bart van der Weiden (2x), Cock Slingeland, Ger de Roode, Bram de Roode en Jaap Schild. TOPSCORERS: 1 Jan van Duyn (Zwaanvogels) 3) 27; 2 Ger de Roode (LDWS) 1) 22; 3 Pim van der Meer (Zwaanvogels) 2) 19; 4 Piet Roozen (Tegelhandel) en Hans van der Strap (Swift't Winkeltje) 15. STAND/UITSLAGEN: Hoofdklasse: Zwaanvogels - Wernink 7-3; LDWS - Swift't Winkeltje 8-1. Zwaanvogels 13 10 1 2 21 72-41 LDWS 13 7 3 3 17 45-27 Tegelhandel 12 5 2 5 12 38—4< Swift Wink 13 4 3 6 11 42-56 Wernink 13 1 1 11 3 23—54 /?J,Roodenburg 1: Roddenburg - Lisser Boys 4-1; B en T - Oegstgeest 7-3. RES 1: Gazelle 2 - Leiden 2 1-4; Tegelhandel 2 - VDON 2 3-4; LDWS 2 - Swift Winkel tje 2 2-6; 2A: Rijnsburgse Boys - Van Zelfst Stars 56. 2 B: LISC - Regen boog 5-2. RES 2A: Katwijk 2 - Unitas Leiden 2 4-6; VNL 2 - SDO '67.2 2-6.RES 2B: Van der Plas BMW 2 - Unitas L. 3 13-3; Regenboog 2 -Kat wijk 3 3-3; ASC 3 - LFC 2 0-5. 3B: ODO '72 - Oranje Groen 4-3. 3C: FC Modern - Houtwarenhoek 1-3.3D: SVLV - VDON 4-4; SLF - Padox 5-2. RES 3D: Leidse Boys 3 - LISC 3 1-6; Oegstgeest 3 - SLF 3 7-2. RES 3E: Leiden 5 - Oranje Groen 3 3-8.JUN A2: Oranje Groen - Lugdunum 2 1-6; VTL - Digros Stars 3-15; Leidse Boys 1 - Leidse Boys 2 1-8. Wernink-doelman Jan ten Haave viert een triest jubileum. Jan van Duyn heeft zojuist het derde Zwaanvogels-doelpunt het licht doen zien: het vijftigste tegendoelpunt voor Wernink in deze zaalvoetbalcompetitie... Van onze sportredaktie LEIDEN De EEG-kampioenschappen gewichthef fen, die dit jaar in Brussel gehouden werden, zijn voor de Leidse gewichtheffer Herman Filippo bijzon der teleurstellend verlopen. De Leidenaar, die vorig jaar nog een vijfde plaats behaalde, kwam ditmaal in de eindrang schikking niet voor. Bij zijn tweede beurt op het onderdeel trekken (de derde beurt van 122,5 kilogram werd afgekeurd) liet Filippo 117,5 kilogram note ren, hetgeen hem een vierde plaats in het klassement ople verde. Op het onderdeel stoten faalde Herman Filippo echter driemaal, waardoor zijn naam niet meer in de eindrangschik king voorkwam. Bij zijn eerste poging maakte Filippo een fout bij het uitstoten, terwijl de twee de beurt in zijn geheel mislukte. De derde beurt verliep vlekke loos, maar de Leidenaar raakte uit balans en moest het halter tenslotte achter zijn lichaam los laten. LKV De Spartaan speelt aan staande zaterdag zijn laatste competitiewedstrijd in de afde ling A. Tegenstander is aartsri vaal Hercules Dordrecht, dat dit jaar vroegtijdig voor de afde lingstitel werd uitgeschakeld. In het team van coach Thomas Brandt ontbreekt trainer Dirk van 't Riet, die er de voorkeur aan geeft zich te concentreren op de individuele Nederlandse kampioenschappen en de finale van het Nedérlands clubkam pioenschap. De opstelling van LKV De Spartaan luidt als volgt: Fred Marijt, Arie Swa- gers, Mat Anneeze, Herman Fi lippo en Theo Sanders.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1976 | | pagina 5