Van Helden en Kleine
zetten klasse om in
ongelooflijke
records
Deto maakte het
Ons Eibernest
niet erg lastig
Selectie
Eva Bartha
van
Olympisch
niveau
Kwalificatiewedstrijden
van turnploeg ongeldig?
Drie Haagse ploegei
in één poule
Marathonzege
Woudenberg
Zevende
landstitel
voor
Hagenaars
Ahoy'weer
uitverkocht
HISTORISCHE TIJDEN BIJ GOUDEN SCHAATS
lm
ALKMAAR Gerrit Wou
denberg heeft gisteravond
op de Alkmaarse kunstijs
baan na spannende strijd de
negende en laatste van de
Heineken-Marathons gewon
nen.
Die slotwedstrijd, er waren
een kleine 2000 toeschouwers
rond de baan, was voor de
bezetting van de eerste
plaats in het klassement niet
belangrijk meer, aangezien
Co Giling al zeker was van
de eindoverwinning.
Bij de dames beheerste Atje
Keulen Deelstra, die daar
door oprukte naar de derde
plaats in de eindrangschik
king, de strijd.De Haagse
Anita Vriesema werd derde.
Irma de Jong veroverde de
eerste plaats in het klasse
ment
ROTTERDAM Het klonk als
een eresaluut aan Deto. Langza
me, haast plechtige, slagen ge
vend op de in grote getale mee
gebrachte trommels verlieten
de supporters van de Eindho-
vense vereniging sportpaleis
Ahoy'. Al musicerend eerden zij
hun club die zoals dat dan heet
„dapper tegenstand had gebo
den maar tenslotte het moede
hoofd toch moest buigen". Wat
in de lijn der verwachtingen
lag, was ook gebeurd. Zonder
dat het buitensporige inspan
ningen leek te vergen, speelde
Ons Eibernest in de finale om
het Nederlands kampioenschap
microkorfbal Deto naar een ne
derlaag van 139 en behaalde
daarmee de zevende landstitel.
Een volkomen verdiende over
winning al kan gediscussieerd
worden over de wijze waarop de
zege tot stand kwam. Voor een
tot de nok toe gevulde sporthal,
ruim zevenduizend toeschou
wers, een u icum in de geschie
denis van het korfbal, slaagden
Ons Eibernest en Deto er niet
in er een echt flitsende wed
strijd van te maken. Vooral in
de eerste helft bleef 'het geheel
een vrij tamme vertoning. On
der leiding van de afscheid ne
mende scheidsrechter Gerard
Hopster, wiens laatste duel niet
zijn beste was, nam Eibernest
via Ruud Emmerik een voor
sprong, Jan van de Peut en
Henk Snel zetten daarna Deto
voor de eerste en laatste maal
aan de positieve kant van de
score. Twee doelpunten van
Ruud Emmerik en twee be
heerst genomen strafworpen
door Cort van Dijk brachten de
stand op 5—2. Voor rust scoor
den nog Ane Hiemstra voor De
to en weer Ruud Emmerik.
Direct na de met een optreden
van de marinierskapel gelar
deerde pauze leek het pleit defi
nitief beslecht. Tegen de vier
doelpunten van Ons Eibernest,
Ruud Emmerik, Ron Regeer,
Ruud Emmerik en Cort van
Dijk, stelde Deto slechts twee
treffers van Henk Snel en Jan
van Heuven.
Met een uiterst riante voor
sprong van 105 waande Ons
Eibernest zich veilig. Ron Re
geer na afloop: „Met vijf pun
ten voor denk je dat je niets
meer kan gebeuren. In het ver
leden hebben we er al meer last
van gehad, dat je dan onbewust
toch minder geconcentreerd
gaat spelen".
Het enthousiaste Deto profiteer
de onmiddellijk van deze minde
re spelopvatting van Ons Eiber
nest en kroop tot een duidelijk
geuit genoegen van het meren
deel van de toeschouwers pun
tje voor puntje dichterbij. Toen
de achterstand dankzij doelpun
ten van Henk Snel en Jan van
de Peut (2x) tot twee punten
geslonken was, slaagde men er
niet langer in het initiatief in
handen te houden en kreeg Ons
Eibernest kans orde op zaken te
stellen. Maika Duivenvoorde en
Ron Regeer brachten de marge
weer op vier punten. Anja
Breukers en Jirska van Dijk
bepaalden de eindstand op
13—9. De laatste paar minuten
van het duel, dat onder andere
werd bijgewoond door de Ame
rikaanse ambassadeur, commis
saris van de Koningin mr. M.
Vrolijk, wethouder Vink en
hoofd van de afdeling JSR de
heer D. P. Lindhout, etaleerde
Ons Eibernest al haar techni
sche kwaliteiten door zeer fraai
op balbezit te spelen. Dat dit
gezien de stand eigenlijk hele
maal niet noodzakelijk was,
deed oud-voorzitter Theo van
Tienhoven de opmerking ont
lokken: „Dat de titel het enige
belangrijke was. Hoe er werd
gewonnen deed minder terza
ke".
Hoe veel geschoten en hoe wei
nig er bewogen werd moge ook
ongeveer blijken uit dat van de
tweeëntwintig doelpunten er
slechts drie tot stand kwamen
uit doorloopballen, vijf via een
strafworp en welgeteld veer
tien dankzij een welgricht af
standsschot
„En toch", zo stelde Elly van
Vliet, „geloof ik dat het een
aantrekkelijke finale is geweest.
Misschien leek het wat minder
maar er is toch keihard voor
gewerkt". De titel betekende
voor Elly van Vliet, die dit jaar
in het eerste achttal debuteerde,
haar eerste landskampioen
schap in de zaal. Onopvalland
maar wel altijd aanwezig speel
de zij een goede wedstrijd. „Ik
ben het beste in een rol op|
achtergrond. Een enkele 1
maak ik wel eens een doelpl
maar meestal is het toch j
ondersteunende rol.
voel ik mij ook het bestel
Last van de kritiek gehad?
alleen duurde het wel een b
lang. Natuurlijk gingen er w
jaar twee zeer geroutineerde»
mes weg maar wij hebben I
nu toch maar weer gered,
je je zolang aan de top k
handhaven bezit je toch
wel klasse".
De sterke ondergrond van
Eibernest werd nog eens ond
streept doordat ook het twe
team werd landskampioen w
bij de reserves. In een vrij mi
wedstrijd werd het AmsterdJ
se Allen Weerbaar na een
stand van 43 tenslotte
9—6 verslagen. Grote man
Ons Eibernest was de 42-jai
Gerard Bos. Van de tol
productie nam hij zeven
punten voor zijn rekening.
PAUL HOVJ
(Van onze sportredactie)
ROTTERDAM Een (on)gunstige speling van het lot is er oorzai
van dat de drie Haagse hoofdklassers het komend microseiz»
bij elkaar in klasse B zijn ingedeeld.
De loting had het volgende resultaat: Hoofdklasse A: Archip
(Amsterdam), Blauw Wit (Amsterdam), Deetos (Dordrecht, D*
(Eindhoven), Luto (Amsterdam), Rapiditas (Eindhoven), Trekvoge
(Rotterdam) en Het Zuiden (Rotterdam). Hoofdklasse B: PK
(Papendrecht), DOS'46 (Nijeveen), AKC (Almelo), De Danaiw
(Leiden), Die Haghe (Den Haag), HKV (Den Haag), Allen Weerbai
(Amsterdam) en landskampioen Ons Eibernest (Den Haag).
LEIDSE COURANT
Schaatsselektie bijeen. Een wereldrecord werd in Inzeil beloond met een
Schaats. Van links naar rechts: Hans van Helden, Sylvia Burka, Sheila Young,
Swider en Piet Kleine.
Boekarest - Kort voor de turnwedstrijd tegen Roemeniëontstond
grote onzekerheid in het Nederlandse kamp, toen een Roemeense
official vertelde dat de Technische Commissie dames van de FIG
overweegt in verband met de overtrokken jurywaarderinen alle
kwalificatiewedstrijden ongeldig te verklaren. Men zou eind april
één grote wedstrijd willen houden met alle landen, die nog in
aanmerking wensen te komen voor de Olympische Spelen.
Hamburg werd zelfs als vast
staande plaats voor deze mon
sterontmoeting genoemd. Het
bracht Ans Smulders, Neder
lands beste en meest ervaren
turnster, tot de uitspraak van:
"Wat doen wij nog hier?" Na
afloop van de wedstrijd tegen
Roemenië gaf Valery Nagy, de
voorzitster van de Technische
Commissie dames, toe dat over
de mogelijkheid van een specia
le wedstrijd inderdaad gespro
ken is. De 76-jarige Hongaarse
gelooft chter niet dat men een"
dergelijk besluit nu nog kan ne-
Problemen
"Dit is een zaak van het FIG-
congres. En dat komt voor
Montreal niet meer bijeen. Wij
zullen ons moetenvasthouden
aan de kwalificatieregels die
zijn vastgesteld. Het zal ons
veel problemen geven, maar
daar moeten we maar door
heen. De moeilijkheden zijn
ontstaan door de veel te hoge
waarderingen".
Valery Nagy ging gemakshalve
voorbij aan het feit dat zij de
grote schuldige is van de over
waarderingen. Zij heeft eind no
vember bij de kwalificatiewed
strijd tussen Italië en Hongarijë
in Turijn niet ingegrepen toen
de cijfers veel te hoog uitvielen.
De inflatie is toen begonnen en
niet gestopt. Omdat nog een
aantal landen pas in april hun
kwalificaties hebben, zal Neder
land moeten afwachten. Van de
kansrijke landen, die reeds twee
wedstrijden hebben gehad, is
het moyenne van Nederland
(371,60) het beste. Italië en West-
Duitsland staan op respectieve- Ons Eibernest kampioen. Aan commissaris van de koningin mr. M. Vrolijk was de
lijk 371,52 en 370,75. vrolijke taak aanvoerder Ron Regeer de beker en bloemen te overhandigen.
BOEKAREST Zelfs na de tweede Olym
pische kwalificatiewedstrijd is het nog niet
zeker of de Nederlandse turnsters over
ruim vier maanden in Montreal aan de start
zullen komen. De ontmoeting met Roeme
nië, het afgelopen weekeinde in Boekarest,
leverde een verwachte nederlaag (390,20-
380,55) op. Dit verlies is in verband met de
Olympische Spelen van geen belang. Voor
de Nederlandse turnploeg was het alleen
noodzakelijk dat een totaal van ongeveer
380 punten werd behaald en daarin is de
ploeg van Eva Bartha geslaagd.
Door het onverantwoord hoog opschroeven
van de waarderingen door de jury's is het
laatste half jaar de situatie ontstaan dat
ploegen, die in november 1974 bij het we
reldkampioenschap in Varna nog achter in
het klassement eindigden, totalen behaalden
die anderhalf jaar eerder goed waren voor
de wereldtitel.
Ook Nederland heeft in Boekarest geprofi
teerd van de inflatie in de jurycijfers. En
dat kan alleen maar voordelig zijn. Immers
het gemiddelde van twee kwalificatiewed
strijden is doorslaggevend voor de strijd om
de zes resterende plaatsen in Montreal. De
bepaling dat een land een derde kwalifica
tiewedstrijd kan aanvragen wanneer het to
taal van 350 niet werd bereikt, is door de
hoge jurywaarderingen overbodig gewor
den.
In Boekarest heeft de selectie van Eva
Bartha in elk geval bewezen van Olympisch
niveau te zijn. De vrijwel dagelijkse trai
ningen op Papendal hebben hun vruchten
afgeworpen. "Met dit resultaat ben ik tevre
den. We zullen nog wel hard moeten wer
ken, maar deze ploeg heeft meer kwaliteit
dan het team, dat in München negende
werd", aldus Eva Bartha.
Een van de onderdelen die speciale aan
dacht zal krijgen is de evenwichtsbalk. Zo
wel zaterdag bij de verplichte oefenstof als
een dag later bij de keuzeoefeningen was
de balk traditioneel het zwakste toestel.
Hoewel alleen Monique Bolleboom gisteren
door een evenwichtsfout van de balk ging
- bij Roemenië vielen twee turnsters - straal
de het Roemeense turnen toch veel meer
zelfvertrouwen en zekerheid uit. Zich meten
Met een gemiddelde van 9.65 kon Jeanette van Ravenstijn zich meten
met de Roemeense top.
met de Roemeense concurrentie konden al
leen Ans Smulders en Jeanette van Ravep-
stijn. Vooral voor Ans Smulders was dit een
revanche op zichzelf. De aankomende sport-
leidster had kort tevoren, zoals zij zelf zei,
wel door de vloer willen zakken toen zij op
de brug een greep naar de hoge legger miste
en viel. Zij begon weilswaar opnieuw maar
slaagde er toen niet in een handstand uit
te drukken, waardoor zij weer naar de
grond moest. Het resultaat was 8,25 punten,
waardoor zij een zekere derde plaats in het
eindklassement verspeelde.
Studie
Eva Bartha nam haar pupil later inbescher-
ming. "Ans heeft twee weken door studie
bijna niet kunnen trainen en dat wreekt
zich nu conditioneel". Door de misser van
haar clubgenote, maar ook mede door haar
eigen voortreffelijke werk, werd Jeannette
van Ravenstijn met een vijfde plaats de
beste Nederlandse. De 17-jarige Eindhoven-
se, die van natuur alles heeft meegekregen
wat een turnster zich kan wensen, scoorde
een gemiddelde van ruim 9,65. Ook Joke
Kos, de 20-jarige Nederlandse kampioene
kan op een geslaagde wedstrijd terugzien.
De Noordhollandse turnde zoals altijd ui
terst constant zonder uitgesproken tegen
vallers. Jeannette van Ravenstijn en Joke
Kos krijgen half april bij invitatiewedstrij
den in Riga nogamaals gelegenheid om
internationale ervaring op te doen. Het is
niet aan te nemen dat Eva Bartha, wanneer
Nederland zich voor Montreal plaatst, de
ploeg van Boekarest nog ingrijpend zal
wijzigen.
Vreugde bij spelers en speelsters
Eibernest. Ron Regeer toont de beker,
achter hem net zichtbaar topscorer
merik en verder van links naar rechts I }tf
Duivenvoorden en Cort en Jirska van Dijk.
INZELL Tijdens de wedstrijden om de
Gouden Schaats in Inzeil zijn gouden tij
den gereden. Er werden daar vrijdag en
zaterdag maar liefst acht wereldrecords
gebroken, waaronder vier formidabele re
sultaten van de Nederlandse heren.
Na zijn wereldrecord op de 5000 meter van
vrijdag (7.02.38) tekende Piet Kleine zater
dag opnieuw voor twee historische wereld
records. De Drentse stayer zette zijn heer
schappij op de langste afstanden nu om
in het bezit van-de twee snelste tijden. Op
de tien kilometer dook de wereldkampioen
„glijdend" bijna zeven seconden onder de
toptijd van zijn grote concurrent, de Noor
Sten Stensen, met 14.43.92. Deze tijd is
meer dan een minuut sneller dan het we
reldrecord van de Noor Knut Johannesen,
uit 1960, waarvan men toentertijd beweer
de, dat het meer dan eennhalve eeuw stand
zou houden.
Ook Kleine's tijd zal verbeterd worden, misschien al
over een week in Alma Ata, waar records „gepland"
zijn. Met zijn puntentotaal in de grote vierkamp
vestigde de wereldkampioen eveneens een record
(165.884 punten), waarmee hij op de wereldranglijst
Ard Schenk is gepasseerd. Toch moet Kleine op deze
lijst nog genoegen nemen met een tweede plaats
achter Hans van Helden. In een ongelooflijke snelle
rit tussen de beide grootmachten, reed Van Helden
via tussentijden van 25,4 na 300 meter, 54,4 na 700
meter en 1.24,4 na 1100 meter naar 1.55.61, waarmee
hij Piet Kleine nog maar net voor kon blijven. De
lange stayer beweest andermaal ook op deze afstand
tot de nieuwe superklasse te behoren (1.56.28).
De vierde
Hans van Helden is de vierde Nederlander, die het
wereldrecord 1500 meter in zijn bezit heeft. De eerste
was de legendarische Jaap Eden, die met 2.35.0 in
1893 officieel wereldrecordhouder werd. Vijf jaar
later pakte Eden dat record nog eens terug met
2.25.4. De Noor Oscar Mathisen en zijn landgenoot
Hans Engnestangen zijn met respectievelijk twaalf
en dertien jaar het langst recordhouder geweest.
Mathisen reed in 1914 in Davos 2.17.4 en Engnestan
gen kwam in 1939 tot 2.13.8. De eerste man, die onder
de 2.10 kwam was de korte afstandspecialist uit
Rusland, Evgeni Grishin, die in 1955 in Alma Ata
een tijd van 2.09.8 op de klokken bracht. Pas in 1966
kwam het record weer in Nederlandse handen. Ard
Schenk kwam toen in Davos tot 2.06.2.
Schenk was ook de eerste, die de twee minutengrens
doorbrak met zijn in 1971 gereden 1.58.7 in een
rechtstreeks duel met Kees Verkerk, die bij Schenk
0,2 seconde moest achterblijven en daarmee als we
reldrecordhouder werd onttroond. Het wereldrecord
is sinds 1969 in Nederlandse handen en blijft dit na
de verbetering van Hans van Helden, die voor het
eerst in de geschiedenis meer dan drie seconden
onder het vorige record bleef (3,09 seconde). Met zijn
prestatie heeft Van Helden ook de eerste plaats op
de wereldranglijst van de beste schaatsers aller tijden
van Schenk overgenomen.
Onverslaanbaar
De ideale omstandigheden in Inzeil leverden ook
vier wereldrecords voor dames op. Sheila Young
beweest weer eens over enorme sprintcapaciteiten
te beschikken. Haar tijd van 40,68 zou bij de heren
zeker niet misstaan. Zij was hiermee zelfs nog 0,01
seconde sneller dan Piet Kleine een dag tevoren. Als
de Drent zijn sprint nog zou kunnen verbeteren zou
hij helemaal onverslaanbaar worden.
Dat is het Amerikaanse sprintfenomeen Yoi
al bij de damessprint, wat ze na haar werelti
vorige week nu ook nog bewees met een wereli
puntentotaal (166.210 punten). Ook de wereldka
ne bij de all-rounders Sylvia Burka kwam
recordaantal punten (176.468). Het laatste
cord van Inzeil verdween evenals de andere
cords over de Atlantische Oceaan. De voor dit
nauwelijks bekende Amerikaanse Nancy
bracht op de 3000 meter een tijd van 4.40.85
klokken.
De stand van de wereldranglijst aller tijden
heren is:
500 meter: 1. Hans van Helden 39.28. 1500
1.55.61. 5000 meter: 7.07.82. 10.000 meter:
165.554 punten.
2. Piet Kleine 500 meter: 40.60. 1500
5000 meter: 7.02.38. 10.000 meter: 14.43.9:
punten.
3. Ard Schenk 500 meter 38.9. 1500 meter:
meter: 7.09.8. 10.000 meter 14.55.9.166.242
