huis
Langs de Warmondse Leede zijn
izeltjes vriend aan
Een avond op Duivenvoorde
kan dubbel boeien
Slagvaardig Zwaanvogels nu
Jfavoriet voor- kampioenschap
ggfrtaews-
feiSiSSiSI
PfisKÖi
S «sis»»::»
jgiSKHSSS
iPiipiiilil
Sasiïöïsfi
„International Ladies Club":
■gezelligheid in vreemde omgeving
ENSDAG 10 MAART 1976
LEIDSE COURANT
DOOR
TON
PIETERS
Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. Elke
morgen tussen negen én tién uur kunt u mij telefonisch vertellen*wie
u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn
geduldige telefoon is 071 —12 22 44; u kunt dan naar toestel 19 vragen.
Eigenlijk kwam ik voor de twee uitzonderlijke ezels Don
Quichotte (Donk, want donkey zit er in) en Rossinante, maar
i was als journalist de gebeten hond, want bloedhond Aladin
|door intimi overigens Ali Ben Hoepla genoemd) gaf me bij
aankomst een stevige knauw in m'n linkerdij. Enige constema-
daarna pleister er over en de verzekering dat Ali tegen
indsdolheid was ingeënt. Aladin - zonder wonderlamp - is een
lenslievend bloeddier „in den vreemde", maar als hij op eigen
r door onbekenden wordt bejegend, „prepareert en atta
queert" hij, zoals een stofdoekende manneke, vriendelijke hulp
Jop Huize Middendorp (waar in 1862 Justus van Maurik woonde)
e trachtte wijs te maken.
T-Ford eventuele bezoekers de de wond, en Ali was
Stuipen op het lijf jaagt. De vriend - op afstand.
Ontvangst op Middendorp een
jl7e eeuws paradijs, waar oud-
1 gouvereneur De Vries van Su
riname de barokke leefwijze
deelt met de familie Van Die
ten, was allervriendelijkst. Jo
ke van Dieten-Maasland, mijn
voortreffelijke gastvrouw die
in de vijftiger jaren als Neder
lands eerste vrouwelijke cou
reur de Zandvoortse hoogten
en laagten doorkliefde met een
i'n beste
Daar zat ik nou: Ali en Hippe
Kip grijpen de argeloze bezoe
kers, waarschijnlijk ter be
scherming van een kostelijk
domein. „Iedereen grijpt je
hier," vulde Joke van Dieten
aan, „behalve de ezels en de
huisvrouw." Zo gaat dat daar.
langs de Leede, waar de wa
tervogels een door mij bespied
dagelijks leven leiden, van
eend en reiger tot en met aal
scholver en roerdomp. En
ineens kwamen onaangekon
digd Donk en Rossinate bin
nenlopen. Buiten, op het groe
ne veld vóór Miadendorp, had
den ze nog een partijtje voet
bal ten beste gegeven en wip
ten ze de oranje bal met de
natte neuzen elkander toe. Het
zijn de huisdieren van de Van
Dietens: „Die trouwe vrienden
hielden van ons, voordat wij
van hen hielden. Dieren zijn
altijd door de mensen zo mis
bruikt," zegt Joke van Dieten,
moeder van 10-jarige Michaela
en 7-jarige Johannes, die met
de ezeltjes verstoppertje spe
len en erg veel van ze houden.
Als er ooit een derde en vierde
en vijfde ezel op Minnendorp
komen, zullen ze, volgens het
verhaal van Cervantes, San-
cho Panze, Cervantes en Dap
ple gaan heten. Joke van Die
ten heeft grootse plannen: ze
wil niet alleen een soort groot-
ezelboek gaan schrijven („in
de Nederlandse literatuur is
over ezels nog niets vastge
legd"), ze wil ook van die
dwerg-ezeltjes - die in onze
streken uniek zijn - gaan fok
ken, op een professionele ma
nier. In het Amersfoorts die-,
renpark heeft Joke een goede
partner voor Donk gevonden,
maar met de Italiaanse rege
ring heeft ze minder succes,
want die is niet bereid haar
enige exemplaren af te staan
van de enkele honderden
dwergezeltjes tellende kudden
op het Sardijnse eilandje Asi-
nara, waar de Italiaanse staat
een gevangenis in stand houdt
om Maffia-leen in onder te
brengen.
„Toch moet ik die hebben,"
verklaart Joke ronduit en de
standvastige indruk die ze
maakt mag de Italiaanse auto
riteiten doen rillen; „met ons
schip dat onderdeks is inge
richt voor het herbergen van
vee. gaan we er over een paar
maanden op af. De Italiaanse
commandant van het eilandje
is een vriend van ons gewor
den, maar dat zegt nog niets.
Die Sardijnse ezeltjes zijn wel
heel erg oorspronkelijk. Ik heb
al gezegd, dat ik ze wil obser
veren, of er verschillen zijn
met de huis-ezeltejs die ik heb.
Maar die Italiaanse ezels zijn
beschermd. Tóch ga ik er te
genaan. Dit uitdrukking „zo
stom als een ezel", is ontzet
tend dom, want van een paar
denkenner hoorde ik, dat een
paard minder intelligent is
dan een ezel."
De Warmondse vriendjes van
Joke ze kunnen 40 tot 80
jaar oud worden; ik moest die
ren hebben die mij kunnen
overleven") wentelen zich op
verzoek om en om, van hun
buik op hun rug, midden in de
woonzaal op het vrij sleetse
tapijt dat op huiselijke ezeltjes
berekend is. Misschien dat blauwe ogen zijn bijgekomen
over een jaartje er een paar in dat paradijsje langs de War-
spierwitte ezeltjes met azuur- mondse Leede.
Vanuit een koude nis in de-tjokvolle Marotzaal van
kasteel Duivenvoorde heb ik gisteravond „La Mo
de" over me heen laten komen. „La Mode" is de
naam van drie speciaalzaken in Voorschoten, Zoe-
termeer en Oegstgeest, maar het is ook het ver
schijnsel dat al vele eeuwen lang mannen en vrou
wen zich prettig en pluimrijk doet voelen. Tocht
streek de vrouwen op de rug en in de pauze
kwamen de al dan niet geconfectioneerde dierenvel-
len uit de garderobe tevoorschijn om beschermend
te verhullen. Een paar honderd vrouwen, gistermid
dag en - avond en een enkele steunende en overdre
ven enthousiaste mannen met grijs in het haar
keken op de show neer en naar de aan de wand
geportretteerde gepantserde „grandes" en hunne
dames en kinderen op. Zij, daar aan de muur, zijn
allang stof en zo zullen ook wij eens verdwijnen.
Men zat bijeen en iedereen tie wilde Ramses Shaffy'door-
bekeek en werd bekeken, tot gaan, en dat was ook de be
de show was verstreken. Een doeling van La Mode..., voor
zaal vol rumoer van stemmen jaars- en zomercollectie, Se
van vrouwen die modebelust rieus en toch nog gecombi-
en modebewust waren. Vanuit neerd.... liin is recht of eërpnd.
de eigentijdse geluidsinstalla- de sluier over de pasteltinten
is verdwenen. Zonnebrillen
zijn niet meer weg te denken,
of je nu last van de zon hebt
of niet. Onderhoudende piano
muziek begeleidde de toiletten
of zomaar japonnen. Geen
kaarslicht dat de Marotzaal
in zo'n vervlogen gloed kan
zetten maar „spots", in een
carré aan elektrische draden.
Daaromheen bepruikte heren
van Wassenaar en hun gema
linnen, vanonder het rijke stuc
werk op ons neerkijkend. „Let
u even op het accent van
Dior". Mijn buurman, mompe
lend: „Let even op ons priori
teitenlijstje". Aan de muur de
mode van begin 18e eeuw: kin
deren in rood fluweel, rood
livrei. Hun gefortuneerde va
ders en moeders met uitge
strekte linkerhand: zie hier, of
rechterhand: zie daar... Dui-
venvoorders, geportretteerd
toen zij rond de veertig of
jonger waren. Toen begon
en vaak eindigde het leven
pas bij 20.... Tegen de verholen
benen van een prinsheerlijk
echtpaar boven de marmeren
schouw stonden de geluidsbo
xen opgesteld. Modern tussen
oud. Mensen van vandaag
even op bezoek bij mensen
van toen. Kijk naar die schil
deringen en je ziet de kinderen
met dezelfde uitdagende en
vertederende gezichten als on
ze schooiertjes nü hebben. Al
leen die kleren zouden op een
verkleedpartij kunnen duiden.
Ook de milieu-opvattingen
stroken niet meer met elkaar:
een versierd lam en daarnaast
een dode haas, tussen knaap
jes met kousen zonder „te
nen". Maar dat -was niet uit
armoe.
Zo was ik een avondje te gast
bij de mode op Duivenvoorde.
Een fascinerend spel. zo met
die levende schoonheid om je
heen en die geportretteerde
stukken verleden uit een eeu
wigheid. Een avond op Dui
venvoorde kan dubbel boeien.
Er heerste gistermorgen in het hotel van Frans van
janï der Geest in Noordwijkerhout een gezellige drukte.
Allemaal vrouwen - en een paar kinderen, hollend
sf en met kleine autootjes spelend - in de achterzaal.
Allemaal vrouwen, inderdaad, maar zonder de
doorgaans gierende uithalen-die je nog weieens in
vrouwelijk verband kunt horen. Ik was verzeild
;eraakt tussen een aantal Engelsen, een paar
'weedsen, Amerikaansen, twee Nederlandse en wat
ng internationaal „bijgoed", zoals een donkerogige
vrouw uit Equador. Het waren leden van de
„Noordwijk and District International Ladies
Club". Alwie Engels spreekt kan daarvan lid zijn.
Gistermorgen zat men anderhalf uur te wachten
h »J op TROS-omroepster Mary Schuurman, die iets
slit interessants zou vertellen over de teevee in Neder-
JJ land. Anderhalf uur wachten zonder wangeluiden.
„..e Dat is bijkans on-Nederlands maar ik bevond me
dan ook in een aangeboren Engels gezelschap.
Een jaar of zeven geleden,
toen het Europees Ruimte-
vaart Centrum ESTEC van
Delft naar Noordwijk verhuis-
de, werd de club opgericht.
[•J Eén keer per maand komen de
dames bijeen. Dat zijn er op
het moment ongeveer 40. Door
e het bestuur worden aardige
iterd onderwerpen uitgekozen om
de vrouwen bezig te houden..
Men bezoekt ook musea,
maakt bijvoorbeeld een trip
jJ-naar KLM Catering op Schip
hol en op 30 maart wordt een
wedstrijd gehouden onder de
leden: wie met het mooiste
gekleurde Paasei aan komt
zetten wordt dan discreet toe-
5"jl gejuicht. Het is een welvaren-
de club die de contacten on
derling levendig houdt, omdat
men in een vrij vreemd land
al gauw de gemeenschappelij
ke draad kwiitraakt
Mrs. Heal, luisterend naar de
aat I Welsh-voornaam Gwynnedd, is
de voorzitter, de chairlady of
de chairwoman. Social Secre-
tary (die de evenementen vast
legt om de leden aangenaam
bezig te houden) is mrs. Shir-
lee Hughes („we doen erg veel
met elkaar") en de penning
meester (treasurer) is zowaar
een Eindhovense: mevrouw
Els Garvm, met een Engels
man getouwd. De ladies laten
zich moeiteloos schikken door
de fotograaf, terwijl ik even
een ontspannen onderhoud
heb met Gwynnedd, Shirlee en
Els (die haar Endhovensge
ruild heeft'voor een dagelijks
gesproken Engels). Nederland
se vrouwen in de club? „Ja
zeker, want we hebben die Ne
derlanders nodig omdat we
natuurlijk onze problemen
met het Nederlands hebben",
is de boodschap van charman
te Shirlee, die onderwijl haar
witte vestje over de stoelleu
ning heeft gehangen. Shirlee
verblijft nu ruim drie jaar in
ons land en de manier van
leven bevalt haar hier best.
Mrs. Heal - Gwynnedd zoge
zegd - is al tien jaar in Neder
land, spreekt en verstaat uit
stekend Nederlands, maar
daar merk ik niets van: ze
houdt haar Nederlands „stil",
zo wórdt terloops meegedeeld.
Haar kinderen - en die van de
meeste Britsen - bezoeken de
Internationale School in Den
Haag, want als ESTEC eens
uit Holland verdwijnt, ben je
nergens meer als je „bijtaai"
Nederlands is.
Els Garvin vertelt me, dat het
hoofddoel van de club is: het
elkaar beter kennen. „Dat lukt
aardig. Er komen steeds nieu
we bij en er gaan weer weg.
We zoeken, echt niet dat „eigen
sfeertje". Een paar jaar gele
den waren er nog Franse en
Duitse vrouwen bij, maar die
hebben zich weer wat afgezon
derd". Shirlee: .Ach ja, dat
Engels bindt een groot aantal
van ons. Wij Engelse vrouwen
heben moeite met het Neder
lands, want iedereen spreekt
Engels, op straat of in de win
kel. Dat vind ik een fout van
de Nederlanders, die willen al
lemaal graag hun op school
geleerde Engels in praktijk
brengen, maar de meeste van-
ons zouden liever op een „Ne
derlandse" manier met de
mensen in contact komen". Els
Garvin: „Een klein gedeelte is
niet geïnteresseerd; die heb
ben hun familie en Engelse
kennissen hier bij elkaar en
voor het overige raakt de om
geving hen niet. De Engelse
lo-ant komt daar dagelijks in
de bus. Als je alleen tussen
Nederlanders woont, is het
contact gemakkelijker, maar
in Oegstgeest, Noordwijk,
Noordwijkerhout en Lisse heb
je ESTEC-concentraties van
hele woningblokken. Daar is
het samengaan met de Neder
landse bevolking moeilijker,
omdat je automatisch meer bij
elkaar gaat zitten".
Nou ja, ik heb gemerkt dat
een Engelse „Club of ladies"
weer wat anders is dan twee
buurvrouwen die bij elkaar
's morgens op de koffie ko
men. Bij „Zegers" wachtte de
club een koude lunch, nadat
Mary Schuurman toch nog
haar uiteenzetting was komen
geven, goed geproportioneerd
en met al een lichtbruine gloed
op haar lieve wangen.
Igin
ïv«
ent
e 1#
Van onze sportredactie
DEN Zwaanvogels heeft
.rich gisteren definitief opge-
jj worpen als de grote favoriet
ew<Voor de Leidse zaal voetbalt i tel.
Vogels van Cees Zwaan, die
veJ1de ranglijst al met twee punten
jbe voorsprong aanvoerden, klop-
ve ten naaste belager LDWS met
issf bi de resterende vier wed-
>eji strijden van de dubbele hoofd
en» ■^M8e"c°nipetitie lijkt het kam-
.ejj Pjoenschap Zwaanvogels nu
0 niet meer te kunnen ontgaan.
"««elhandel en Swift't Winkel-
n 4* ltwamen hun treffen een
*-4 gelijkspel overeen. Sensatie
ontbrak ook in deze wedstrijd
niet. Swift 't Winkeltje gaf niet
alleen een ruime 4-0 marge uit
handen, maar ook werd na het
laatste fluitsignaal van Bert
van de Akker nog een aardig
„kloppartijtje" als „toetje" toe
gevoegd.
Zwaanvogels toonde zich tegen
veelvuldig kampioen LDWS dui
delijk slagvaardiger. Met Pim
van der Meer als grote uitblin
ker (drie treffers en daarbij nog
knap spelend ook) werd het
LDWS direct erg lastig ge
maakt. Een snelle goal - Jan van
Duyn schoot fraai raak in de
tweede minuut - bracht LDWS
ook nog eens in de positie van
spelmaker en met razendvlugge
uitvallen profiteerde juist
Zwaan vogels. Pim van der Meer
ontweek de uitgelopen doelman
Wim Visser tot tweemaal toe erg
sterk (bij het derde doelpunt
werd ook verdediger Bram de
Roode nog in de luren gelegd)
en de 3-0 voorsprong was een
feit.
Vlak voor rust werkte LDWS
zich via George Moesman nog
iets dichterbij, maar toen weer
Van der Meer kort in de tweede
helft opnieuw toesloeg leek het
pleit beslecht
LDWS gaf echter niet op, bleef
vechten voor de laatste kans en
kwam opnieuw terug. Een straf
schop van Ger de Roode - Pim
van der Meer had een overtre
ding begaan - en een tweede
goal van Ger de Roode, op aan
geven van de ver opgerukte
doelman Visser(!) - brachten 4-3
op het scorebord. De resterende
speeltijd (een minuut) was voor
het ontketende LDWS echter
niet voldoende om de achter
stand geheel te nivelleren.
Niets leek een ruime overwin-
van der Meer (Zwaanvogels)
(+3) 1T, 4 Piet Roozen (Tegel-
handel) (+3) en Hans van der
Starp (Swift Wink.) (+1) 15; 6
Nol Roozen (Tegelhandel en
Piet Gubler (Swift Wink.) 9.
Stand/Uitslagen: Hoofdklasse:
LDWS-Zwaanvogels 3-4; Tegel-
handel-Swift 't Winkeltje 4-4.
Zwaanvogels 12 9 1 2 19
65-38
LDWS 12 6 3 3 15 37-26
Tegelhandel 12 5 2 5 12
38-40
Swift Wink. 12 4 3 5 11 41-50
Wernink 12 1 1 10 3 20-47
I: B en T - Vein Gerven Sport
3-3; Oegstgeest - Roodenburg
2-2. Res I: VDON 2-LDWS 2 5-5;
Tegelhandel 2 - Zwaanvogels 2
4-5; Swift Winkeltje 2 - Gazelle
2 9-0. 2A: Leiden - Lugdunum
2-4. 2B: LISC - VNL 0-1 RES
2A: Padox 2 - VNA 2 11-5;
Unitas Leiden 2 - B en T 2 7-2.
RES. 2B: Unitas Leiden 3 - Kat
wijk 3 0-4; LFC 2 - Regenboog
2 7-1; Oegstgeest 2 - ASC 3 7-5.
3A: RHW - Katwijk 1-1 3B:
Leidse Boys - ODO '72 2-6. 3C:
UVS - Snack Boys 5-5. 3D:
VDON - SLF 2-3; LOI - Van
Dam Gebak Boys 0-9. 3E: Fas-
son - Sporthuis Riche 5-2. JUN
AI: LFC - Unitas Leiden gest;
SDO '67 - LDWS 2-2. JUN. A2:
Lugdunum 2 - Digros Stars 6-17;
Leidse Boys 2 - VTL 1-3.
L*21S«SSk<
&H3&SSSSSg
"«gssissstf*
Pim van
der Meer
(links) scoort
het derde
doelpunt van
Zwaan vo
gels. De niet
zichtbare
doelman
Wim Visser
van LDWS is
al gepas
seerd en ook
Bram de
Roode kan
de treffer
niet meer
voorkomen.
ning van Swift 't Winkeltje op
de concurrent voor de derde
plaats Tegelhandel, meer in de
weg te staan. In de tweede helft
vergrootte Cockie van Weerlee
de voor rust al verkregen 3-0
voorsprong (twee treffers van
Van Weerlee, een van Hans van
der Starp) nog eens en het zou
wel heel raar moeten lopen wil
de Tegelhandel nog een beetje
schappelijk resultaat weten te
bewerkstelligen. Maar het liep
raar.
Gerard Schenk scoorde 4-1, Piet
Roozen uit twee strafschoppen
4-2 en 4-3 (een sliding van Wim
van Duivenbode werd bestraft
en binnen een minuut kreeg in
valler-doelman Cock v. Weerlee
- Van Duyvenbode moest voor
twee minuten „weg" - nog eens
een tweede strafschop om zijn
oren na hands van Van der
Starp. En zelfs slaagde diezelfde
Piet Roozen er nog in de gelijk
maker te realiseren.
Topscorers: 1 Jan van Duyn
(Zwaanvogels) (+1) 24; 2 Ger de
Roode (LDWS: (+2) 21; 3 Pim
