Hans
Roothaert
ABC voor de wintersport,
diepgevroren bijbel
„Het is doodjammer
dat de strijd in
de reiswereld zo
hard is geworden"
en TOURage-enTOURage-en TO
Dat de ene doctorandus nog
niet de andere doctorandus is
wordt dagelijks bewezen door
Hotelplan-directeur Hans
Roothaert. Hij mist bijvoor
beeld de guitige stunteligheid
van zijn collega drs. P. en
stelt daar de bonhomie van
een Brabantse bard tegen
over. Met dezelfde P. beeft hij
overigens wel gemeen, dat hij
vervaarlijk vals zingt, een in-
conveniënt, dat zijn collega
overigens niet heeft verhin
derd om enkele langspeelpla
ten vol te bouderen.
Hans Roothaert is ook de eni
ge doctorandus onder de tour
operators. Of de enige touro
perator onder de doctorandus
sen. De combinatie blijft in
beide gevallen verkwikkend.
Zijn aanwezigheid in de turbu
lente reiswereld beschouwt hij
zelf als een smakelijke voorbe
stemming, waaraan hij per
soonlijk part noch deel heeft
gehad. Meer een roeping dus
dan een doelbewuste beroeps
keuze. Een gezant derhalve,
die vermomd als hartelijke in
woner van Oisterwijk op aar
de is neergedaald. Zoiets. Dat
hij na zijn dood zal worden
heilig verklaard acht hij ech
ter bij voorbaat uitgesloten.
Hans Roothaert („gooi dat
„doctorandus" maar in mijn
pet en spoel de pet daarna
door het toilet") was jaren
lang exportmanager en leidde
ook enige tijd een sigarenfa
briek in Maastricht, die nood
gedwongen moest fuseren.
„Op een gegeven moment zou
ik tweehonderd trouwe siga
renmakers ontslaan. Dat kon
niet anders. Maar op dat mo
ment was ik wel de beul van
Limburg. Toen de operatie
voltooid was bleek de omzet
van onze vier merken gehal
veerd te zijn. Ik denk daar
opeens aan, omdat ik in de
problemen met de Holland In
ternational Groep parallellen
ontdek. Het lijkt, alsof ze daar
uitgesaneerd zijn, de boel weer
piekfijn op poten hebben.
Maar in feite gaat het proces
rustig door. Imkrimpen is
trouwens een eenvoudiger be
zigheid dan groeien".
Touroperator
Toen Roothaert in het begin
van de zeventiger jaren breed
lachend de vaderlandse reis
wereld binnenstapte had hij
wel van Hotelplan gehoord,
„maar ik dacht, dat het zo'n
zelfde nering was als het reis-
bureautje bij mij om de hoek.
Ik had er ook niet het flauwste
benul van, Wat een touropera
tor was en wat zo'n vogel
deed. Ik dacht altijd, dat die
man bij mij om de hoek alles
regelde en persoonlijk mijn
bad liet vollopen.
Wat dat betreft was ik aan het
juiste adres, want er klopte
weinig meer van Hotelplan.
We zaten dik in de rode cijfers
en de computer was volledig
op hol geslagen, zodat 400
klanten nooit één rekening
kregen en 400 anderen vier.
We zijn daarna met een groep
ambitieuze jonge mensen be
gonnen om de zaak te saneren
en opnieuw op poten te zetten.
Er werd keihard gewerkt en
binnen een paar jaar zaten we
weer op winst
Nu moet ik er meteen bij zeg
gen, dat de reiswereld een vol
komen aparte handel is. Als ik
Hotelplan-directeur
Hans Roothaert: „Er zit
weer duidelijk muziek in
het reizen per trein. Daar
om ook hebben we onze
populaire Hotelplan-ex
press een face-lift gege
ven. De bar is een bruin
café geworden en het res
taurant is nu een Tiroler-
Stube".
in welke andere business ook
de risico's nam, die ik hier
moeiteloos neem, zou ik zeker
binnen twee weken de straat
op worden getrapt door de
Raad van Commissarissen. Dit
beroep van touroperator is na
melijk niet anders dan onver
antwoorde risico's nemen,
gokken, natte vingers in de
lucht steken. De kans, dat je
onderuit gaat is vele malen
groter dan de mogelijkheid,
dat je er met droge voeten
uitspringt. Je werkt met mini
male marges, kunt nergens
een buffer inbouwen om een
onvermijdelijke stoot op te
vangen. En toch begin je twee
keer per jaar met een schone
lei en lege handen. Twee keer
per jaar breng je een peper
duur programma op de markt
en dan is het maar afwachten,
of het pubhek „ja" tegen je
produkt zegt.
Ondertussen hebben de slim
me marketingjongens al uitge
rekend, dat je marktaandeel
moet stijgen om een minimale
winst veihg te stellen. En als
ik „minimaal" zeg bedoel ik
het ook zo. Wanneer ik aan het
einde van de rit in 1976 drie
procent overhoud mag ik bhj
zijn, een gat in de lucht sprin
gen. Maar aan de tussenhan
del moet ik wel twaalf procent
commissie geven, want de con
currenten geven het ook of in
vele gevallen nog meer. Ik gun
de handel echt zijn verdienste,
maar op een dag zal ik die
commissies toch niet meer uit
mijn eigen zak kunnen betalen
en moet ik ze noodgedwongen
mee-calculeren.
Daarom vind ik het doodjam
mer, dat de strijd tussen de
touroperators zo oruredehjk
hard is geworden. Er wordt
momenteel onnodig paniek ge
zaaid, er wordt duideUjk ge
werkt met lokprijzen, die al
leen verhes opleveren. Maar
dat hindert niet, als ze die
klant maar kunnen strikken.
Het is ook niet langer zo, dat
het aantal verkochte reizen
nog steeds met zo'n 15 tot 20
procent per jaar stijgt. Dat is
Hotelplan-express blijkt opnieuw een topper te zijn
geweest. Dat waren de zeven
vette jaren. Nu zul je de zielen
bij je concurrent moeten weg
slepen en dat werkt een harde,
unfaire strijd in de hand. Als
dit proces doorgaat zullen er
binnenkort collega's moeten
afhaken, mensen, die domweg
te weinig knikkers over heb
ben om het spel te spelen. Ik
wil best bekennen, dat ik daar
door het vak er beshst niet
boeiender door ben gaan vin
den. Ik doe ook niet mee aan
de hetzes en de heksenjachten.
Ik doe niet mee aan het mas
sale dumpen van de prijzen,
want daarmee graaf ik alleen
mijn eigen graf. Hotelplan
heeft zijn naam te danken aan
het kwaliteitsprodukt, niet aan
de afbraak-policy. Ik wil dat
graag zo houden".
Uniek Auto-plan
Hotelplan Nederland
de in het afgelopen boekjaar
82.000 Nederlanders en be
hoort daarmee tot de grote
touroperators van Nederland.
Van hen gingen er 23.000 via
het unieke Autoplan op reis,
waarvan Hotelplan indertijd
de wereldprimeur had. De fa
meuze Hotelplan-express, de
eigen vakantietrein bracht er
20.000 naar hun Europese va
kantiebestemmingen en 37.000
Nederlanders verkozen een
Hotelplan chartervlucht of een
individuele reis.
„Onze eigen Hotelplan-express
blijkt opnieuw een topper van
formaat te zijn. Twee jaar ge
leden hadden we de indruk,
dat hij definitief op dood
spoor was gerangeerd, maar
na de oliecrisis zit er commer
cieel weer vaart in. Daarom is
het dubbel jammer, dat we
met zo'n unieke trein in feite
in een vicieuze cirkel rondrij
den. We kunnen hem namelijk
maar enkele dagen per week
productief maken en de rest
van de tijd staan de wagons
doelloos op het emplacement
in Den Haag. Het gevolg is,
dat de prijzen van een trein
reis niet omlaag kunnen en
dat de spoorwegen niet m
staat zijn nieuw materiaal ter
beschikking te stellen. We heb
ben al geprobeerd een oplos
sing te forceren door extra
voordelige ,jnid-week"-reizen
aan te bieden, maar de belang
stelling daarvoor was bedroe
vend. Geen kip meneer.
Onze liefste wens is een Hotel-
plan-express met louter mo
dem eigentijds materieel,
maar dat is onbetaalbaar, als
je het een paar dagen per
week gebruikt. Vergelijk dat
eens met een chartervliegtuig.
Ik heb hier het dagschema van
een JAT-DC9 in de zomer van
1975: vertrek half zeven, Bel-
grado-Ohrid. Daarna Óhrid-
Amsterdam, Amsterdam-Lubl-
jana, Lublj ana-Amsterdam,
Amsterdam-Ohrid en tenslotte
Ohrid-Dubrovnik, waar het
toestel om half tien arriveerde.
Kijk, op die manier kun je een
peperdure machine rendabel
maken.
Geen herstel
Privé-prognose van Roothaert:
het vakantie-verkeer op Span
je zal dit jaar beslist niet her
stellen. „En dat is niets meer
en niets minder dan een ramp
voor de meeste Nederlandse
touroperators", voegt hij er
aan toe, „als je bedenkt, dat
van de 700.000 charterpassa
giers in 1974 er 500.000 naar
Spanje gingen, kun je je voor
stellen, wat het betekent, als
dat aantal met 15 tot 20 pro
cent daalt. Bij ons komt dat
nog het minst hard aan, omdat
bij Hotelplan de reizigers gelij
kelijk over alle bestemmingen
verdeeld zijn. Ons Spanje-aan-
deel schommelt rondom de 20
procent, maar bij de meeste
concurrenten ligt dat percen
tage boven de 60 procent. Bij
deze mensen loopt het verlies
gelijk in de tonnen.
Een zonniger toekomst ziet hij
weggelegd voor Griekenland
en Joegoslaxië. twee landen,
die hard op weg zijn het verlo
ren terrein weer te heroveren.
Ook Italië geeft hij een goede
kans op herstel.
„Voor de rest", zegt Roothaert,
„blijft het kijken in mooi don
ker koffiedik. Als er nu maar
genoeg Nederlanders over blij
ven, die kwaliteit ook in hun
vakantie eisen, zitten wij met
Hotelplan op onverslijtbaar
fluweel".
Het zat er dik in en het is er dan ook uiteindelijk dik uitgekomen:
ABC voor de Skisport, een monumentale diepgevroren wintersport-
bijbel, die men met steenkoude oortjes in één ruk uitleest. Na het
„Volledige vleesboek" het „volledige groenteboek" en tal van andere
volledige werken was het wachten nu nog slechts op het volledige
wintersportboek, dat als stevige leidraad kan dienen voor het
groeiend leger van vaderlandse witmakers. Skiëxpert Fred
van Overbeeke, die langs berg en dal zijn sporen reeds heeft
verdiend, nam deze taak op zich en heeft er een even kostelijk
als kostbaar uitgegeven boek van gemaakt. In zijn ABC voor de
skisport vertelt hij kort en krachtig over skikleding en materiaal,
over de diverse technieken, kampioenschappen, de kleurrijke ge
schiedenis van de skisport, over ski-bob, langlauf en Alpine-ski.
Hij heeft er op die manier een uniek naslagwerk van gemaakt,
dat zich kan meten met de beste buitenlandse uitgaven. Foto's en
tekeningen zijn kwistig tussen zijn teksten gestrooid. Een boek om
te hebben en te houden
ABC voor de skisport. Door Fred van Overbeeke. Uitgeverij
Luitingh in Laren. Gebonden 18.90.
Reiswijzer van Toeristiek
Prima initiatief van Toeristiek, het Haags informatiebureau, dat
reeds eerder op de vakantietrom sloeg met zijn unieke up to
date-hotelinformatie: in vele reisbureaus krijgt men dit jaar bij
de reservering een „Toeristiek Wegwijzer" met uitgebreide en
praktijkgerichte informatie over het geboekte reisdoel. In deze
folder worden alle restaurants, onderverdeeld volgens vier prijsni
veaus uitvoerig beschreven. Ze zijn ook terug te vinden op een
kleurenplattegrond. Zo ook alle bars, nachtclubs, terrassen, sport
mogelijkheden, strandfaciliteiten en algemene gegevens zoals waar
en wanneer is er markt, waar is het postkantoor, waar zijn de
apotheken en hulpposten etc. Als extra wordt nog opgegeven, waar
men op vertoon van het Toeristiek-pasje (kosten vijf gulden)
korting bij aankopen kan krijgen.
De „Fotoroute Hollands Glorie" voert langs talloze fotografisch interessante objecten.
Met de camera langs Hollands Glorie
De nieuwe folder „Fotoroute Hollands
Glorie" is een rappe, goed geïnformeerde
gids, die fotografen en cineasten voert
langs de mooiste gedeelten van West-
Friesland. Men vindt er een overzichtelij
ke routekaart, informatie over het ge
bied, een serie fototips en een nauwkeuri
ge routebeschrijving, waarin opnieuw ve
le fototips verwerkt zijn. De folder is een
uitgave van de Stichting Amateurfotogra
fie en kan gratis worden aangevraagd bij
de Stichting Singel 32 Amsterdam door
toezending van een envelop met ingeslo
ten een postzegel van 35 cent. Ook de
meeste ANWB- en VW-kantoren hebben
deze (en zeven andere) folders in voor
raad.
