Roswell kan niet
meer knokken
MET TITEL
BURKA BIJ KNSB
JORRITSMA
SOLLICITEERDE
Jos Valentijn stelde kandidatuur voor goud
Weer onbegrijpelijke ineenstorting
Voorstel: spelen om
zes winstpunten
De Jaeger geroyeerd,
Coopman op laag pitje
in vijfsetter
Van Houten/VCH
moeiteloos in
de kwartfinales
Match om w.k. schaken
Straffen na titelgevecht
Waardering
voor
Maarse
kwam toch
"De verrassende schaatskampioene
van de breedte"
HEERLEN Het dames-
volleybalteam Van Hou
ten/VCH heeft de kwart
finales bereikt van het
Europa Cuptoernooi voor
landskampioenen. In de
returnwedstrijd van de
tweede ronde in de Heer-
lense sporthal won de
ploeg van Ger Spijkers
met 15—6, 158 en 15—2
van de Finse kampioens-
ploeg Koarhulan Veikot.
De strijd was binnen drie kwar
tier beslist. Dat de tweede wed
strijd eigenlijk een formaliteit
was. blijkt w^l uit het feit dat
trainer/coach Ger Spijkers al
naar Basel was gereisd om de
tegenstanders in de kwartfina
les te bekijken.
Bouwlust/Orawi uit Dordrecht
heeft gisteren de tweede wed
strijd in de strijd om de Europe
se beker voor bekerwinnaars
volleybal, heren in en tegen het
Deense Middelfart met 3—0
(15—5, 15—10 en 15—12) gewon
nen.
Dynamo Apeldoorn heeft zich
zaterdagavond gemakkelijk ge
plaatst voor de kwartfinales van
het Europa Cup-toernooi voor
bekerwinnaars. De setstanden
tegen het Italiaanse Como Mobi-
li waren: 15—8, 15—3 en 15—5.
VOORBURG Het con
trast was groot. Terwijl
blije Belgen op de vloer
van De Vliegermolen
dansten van plezier en en
passant spelers en trai
ner van Turnhout op de
schouders meevoerden,
stond Cees van Zweeden
moederziel alleen. Aan
ieder die het horen wil
de, verontschuldigde hij
zich met een: „Sorry jon
gens, ik kan er niets aan
doen". Alsof hij degene
was, die anderen moest
troosten. Maar voor Cees
van Zweeden was met de
uitschakeling van Ros
well in de Europa Cup
een wereld van illusies
ingestort.
De trainer die jaren geleden
verguisd als bondscoach in z'n
eentje begon te bouwen aan de
Voorburgse kampioensploeg en
zaterdagavond de kroon op zijn
werk had moeten zetten, ver
werkte zijn nederlaag op man
haftige wijze. Onaangedaan riep
hij: „Het is ongelooflijk. Zes
wedstrijden hebben we zo met
zo'n klein verschil in de vijfde
set verloren. Wie begrijpt dat".
Veel zachter voegde hij eraan
aan toe: „Jammer hè, dat we
München (waar de halve finales
zijn, red.) missen. Ik heb nu net
zo'n ploeg die daar de sterkste
zou pakken". En dat verraadde
toch de ontgoocheling van de
bezieler van Roswell die even
eerder in de laatste fase van de
strijd op de spelersbank zach
tjes had gemompeld: „We win
nen, ik voel het".
Moment uit de strijd, toen de spanning het hevigst was.
Wim Bannink, de enige die ook werkelijk durfde te
smashen, tracht het Belgische blok te passeren. Fred van
Westbroek kijkt toe.
speelde een belangrijker rol en
terwijl de enthousiaste Belgen
het tekstje: „Wij zullen winnen"
in eendrachige samenwerking
van de tribunes lieten klinken,
ging Roswell de ondergang tege
moet. Vooral onder aanvoering
van de onbekende Luc de Leen
heer die in de spectaculaire slot
fase bol van de rallies wel wist
wat lef is en dan ook zowel de
vierde als de vijfde set ongena
dig hard smashend afmaakte.
Terwijl Turnhout feest vierde,
waarde Roswall slaapdronken
rond. Maar de kritiek kwam al
snel. Vooral aan het adres van
Cees van Zweeden. Hij had te
weinig gewisseld, vond men.
Zijn weerwoord: „Neem nu bij
voorbeeld Westbroek. Hij stopte
buitengewoon goed maar in de
beslissende fase verknalt hij
drie punten. Moet ik hem er dan
uit halen. Dat doe je toch niet
bij 12—12?"
En Frank van Overeem: „Er
wordt ook teveel op naam ge
bouwd. Waarom wisselde Van
Zweeden Groen niet uit, om
hem wat rust te gunnen?" John
Groen zelf: „Ze hadden mij te
gen het einde niet zoveel meer
aan moeten spelen. Vroeger kon
ik het afmaken, maar nu mis ik
nog conditie". De routinier die
al heeft laten weten volgend sei
zoen te vertrekken, als er niets
verandert,, voegde er zijn con
clusie aan toe: „Deze ploeg kan
het spel niet maken, mist daar
voor de mentaliteit". De onerva
renheid wreekte zich in Ros
wells eerste Europa Cupavon
tuur. Daar was eigenlijk iede
reen het over eens. Frank van
Overeem, de man die tevergeefs
vocht: „Als team zijn we nog
niet volwassen genoeg. Daar
moet aan gebouwd worden. Vol
gens mij hebben we daarbij ver
sterking van buitenaf nodig".
Dat is dan de les geweest die
het leed van de nederlaag moet
verzachten. Maar Cees van
Zweeden bleef het zeggen: „Het
is onbegrijpelijk".
KEES KOOMAN
AMSTERDAM Een commissie ad hoe, waarvan onder
meer wereldkampioen Karpov deel uitmaakt, heeft een
ontwerp vervaardigd voor een reglement voor de match om
het wereldkampioenschap schaken 1978.
De belangrijkste wijziging-' ten aanzien van de bestaande
bepalingen is het voorstel om de match te laten spelen om-
zes winstpunten, waarbij remises niet zullen tellen. Er is geen
limiet voor het aantal te spelen partijen. Bij een stand van
vijf tegen vijf winstpunten wordt de match als geëindigd
beschouwd en behoudt de wereldkampioen de titel. De
uitdager heeft dan het recht het volgende jaar een tweede
match met de wereldkampioen te spelen, onder hetzelfde
reglement
Ontstaat in deze tweede match wederom de stand vijf - vijf
dan behoudt de wereldkampioen de titel voor de resterende
periode van de cyclus. Weigert de wereldkampioen deze
tweede match te spelen, dan verliest hij de titel aan de
uitdager.
Het ontwerp voor het reglement wordt thans aan het bureau
van de FIDE voorgelegd, dat van 26 tot 19 maart in Rome
vergadert. Iiy oktober 1976 zal de algemene vergadering van
de FIDE het reglement definitief vaststellen.
ROME De Belgische
zwaargewicht Jean-
Pierre Coopman, die
vrijdag in Porto Rico
van Muhammad Ali
verloor, is evenals zijn
manager Karei de Jae
ger streng gestraft
door de Europese Boks
Unie vanwege het la
ten doorgaan van dit
gevecht tegen het ad
vies van de EBU in.
De secretaris-generaal van
de Boksunie, Piero Pini,
heeft gisteren in Rome mee
gedeeld, dat de Belgische
bokser niet meer mag uitko
men in Europese titelgevech
ten gedurende twee jaar en
dat De Jaeger geroyeerd is
door de Belgische boksfede-
ratie.
„Het besluit om Coopman te
straffen is unaniem genomen
vanwege zijn minachting
voor het algemeen belang
van de Europese bokssport".
Jean Pierre Coopman dept zijn
oog na het gevecht met Mo
hammed All. Na zijn nederlaag
kreeg de Belg ook nog bericht
van zijn schorsing.
Pini benadrukte nog, dat de
straf voor de manager van
Coopman betekent, dat deze
in de toekomst nooit meer
actief zal kunnen zijn in de
bokssport.
INZELL/TYNSET - Jos Valen
tijn, die de Olympische spelen
links moest laten liggen vanwe
ge zijn geringe bijdrage aan het
professionele schaatsenrijden
van enige jaren geleden, heeft
kort voor de wereldtitelstrijd
sprint in Berlijn aangetoond
één van de belangrijkste kans
hebbers op eremetaal te zijn.
Valentijn kwam afgelopen
weekeinde in Inzeil viermaal
aan de start en zegevierde even
zo vele malen. Vooral zijn tijden
zullen de concurrentie hebben
verbijsterd. Valentijn legde-de.
twee sprints af in resp. 38.47 en
38.77. Op de duizend meter
troefde Valentijn Olympisch
kampioen Peter Müller af in
tijden van 1.18.02 en 1.18.25.
In wedstrijden voor all-rounders
toonden Hans van Helden en
Piet Kleine aan hun goede vorm
van Innsbruck nog steeds te
koesteren. Beide Nederlanders
deden op de 5000 meter nauwe
lijks iets voor elkaar onder:
7.07.88 voor Kleine en 7.08.30
voor Van Helden. Van Helden
nam op de 1500 meter revanche,
de Fries realiseerde een tijd van
2.01.78 tegen 2.01.92.
De grote concurrenten voor het
wereldtoernooi in Heerenveen,
de Noren, werkten wedstrijden
af in Tynset. Sjöbrend behaalde
twee overwinningen( de 1500
meter in 2.01.84 en de vijf kilo
meter in 7.23.49. Storholt en
Stensjhemmet bepaalden zich
tot de sprintafstanden. Per Bjo-
rang bereikte met 157,820 pun
ten een Noors record op de
sprintvierkamp. Zijn reeks was
38,65,1,20,06,39,29 en 1,19,73. De
Noorse Bond heeft de volgende
rijders aangewezen voor Heer
enveen: Sjöbrend, Stensen,
Stensjhemmet, Storholt. Voor
Rusland komen uit: Kondakov,
Ivanov, Varlamov, Martsjoek
en Rjabev, van wie één rijder
zal moeten afvallen.
aanval stond een Belgische
ploeg die alles durfde. Frank
van Overeem, zaterdag één van
de sterksten in sporthal De Vlie
germolen: „Juist, wij zijn geen
killerteam. Daartegenover staat
dat Turnhout, geen grootse
ploeg wel een mentaliteit heeft
van: Vechten tot je er bij neer
valt. Dat mis ik bij ons".
Uitblinker Van Overeem, nor
maliter niet zo op de voorgrond
tredend („Ik wilde laten zien dat
ik in de basis thuishoor. Boven
dien wilde ik graag winnen,
graag naar München") wees ook
op de verklaring die bij de re
ceptie na afloop veel vaker
werd gehoord. Roswell is goed
in de rol van underdog, niet in
die van favoriet. „Vorig jaar
hadden we het voordeel van de
onbekendheid. Nu weet je dat
iedereen op je nek zit. Daar kan
niet iedereen goed tegen".
GJÖVIK Aan
het eind van het
seizoen hebben ze
elkaar dan toch ge
troffen: Maarse en
de meisjes. Als
trainer zullen Sij
tje van der Lende,
Sippie Tigchelaar
en Annie Borckink
wel hun bezwaren
tegen Maarse blij
ven koesteren, als
mens kunnen ze
hem niet langer
hun waardering
onthouden.
Annie Borckink, door de
Innsbruckse affaire met
Garritsen al meteen in
het verdomhoekje, was
de eerste, zaterdag volg
de Sippie Tigchelaar
in Gjövik aanwezig voor
het radioverslag in
een persoonlijk gesprek
aan de bar.
Zondag was het de-
beurt voor Sijtje van der
Lende voor een verzoe
nend woord. Doelend op
Maarse zei de Friezin:
„Hij heeft altijd de be
reidheid getoond ons te
gemoet te komen. Daar
mee heeft hij het ui
teindelijk gewonnen. Als
de bond niet zo hard op
ons had ingehakt, toen
we het vertrouwen op
zegden, waren we waar
schijnlijk een paar
maanden later een groot
deel van onze grieven
vergeten geweest. Sippie
Tigchelaar is daar het
slachtoffer van gewor
den".
Als de rijdsters worden
gehoord inzake de op
volging van Maarse
een hypothetische moge
lijkheid gezien de moei
lijkheden in het verle
den zal Sijtje van der
Lende haar voorkeur
uitspreken voor Jorrit
Jorritsma. „Een vent die
je op je donder kan ge
ven", zoals zij hem ka
rakteriseert
Typerend beeld bij Roswell in de vijfde set. Moedeloosheid is van de gezichten te
lezen. Cees van Zweeden (op de rug gezien) gelooft er ook al niet meer in. Verder
van rechts naar links: Fred van Westbroek, Jurriaan Kooien, Wim Bannink, Peter Kool
(achter hem Frank Overeem) en John Groen.
Zoals dat altijd bij tegenspoed
gaat, barstte de kritiek na
afloop los. Ook van de zijde van
de tegenstanders, waar de Ne
derlander Cees Pulles een van
de steunpilaren van het Belgi
sche team schamper opmerkte:
„Onderschatten is het zwakke
punt van Roswell. Volleyballen
kunnen ze wel, maar bij de
voorsprong van 2—0 zijn ze in
slaap gesust. En men mag ge
rust weten, dat wij geen enkele
illusie hadden toen we hier naar
toe kwamen". Zijn trainer Jef,
Partouns, ook al een Nederlan
der speelde de rol van kritikas-
ter met: „Roswell heeft de com
petitie conditioneel verwaar
loosd. Je ziet het, dan kan je
niet meer knokken".
Dat was niet helemaal waar,
want Roswell knokte in die on
vergetelijke vijfde set wel, al
leen veel te wisselvallig. De cij
fers 0-4, 7—4 9-6, 12-11,.
13—14 en tenslotte 13—15 spre
ken voor zich. Meest opvallende
feit in die zinderende spanning
was het gebrek aan durf bij de
smashes en de angst om te wis
selen bij Van Zweeden. Tegen
over die aarzelende Voorburgse
Daarmee moet dan maar de
snelle voorsprong worden ver
klaard die haast even snel weer
was verdwenen. De macht van
Roswell in die eerste twee sets
(15-10 en 15-3) hadden wel
zover gevolgen dat de Neder
landse kampioen bij de start
van de vijfde set kon beginnen
met de geruststellende gedach
te dat elke (positieve) uitslag
goed was voor een plaats in de
halve finale. Want Roswell had
in de twee verloren sets (11—15
en 13—15) zoveel punten ge
maakt dat de achterstand van
„Turnhout" volledig was weg
gewerkt.
Het stimuleerde de Voorburgse
formatie geenszins. De gedachte
aan de vele verloren vijfsetters
De huldiging na afloop van het wereldkampioenschap schaatsen voor dames. Winnares
Sylvia Burka heft de handen van Sheila Young (links) die derde werd en de Russin
Tatiana Averina.
GJÖVIK Niet Tatjana Averi
na of Sheila Young, de goudvin-
ken van Innsbruck, maar de Volwassenheid
struise pupil van Jorrit Jorrits
ma Sylvia Burka voerde zondag
bij het vallen van de avond met
een bos bloemen in de hand de
fakkeloptocht aan op het ijs van
het voetbalstadion van Gjövik.
In een revanche voor de Olympi
sche spelen met rijdsters uit ver
schillende landen op de eerste
acht plaatsen in het eindklasse
ment van het wereldkampioen
schap, won het damesschaatsen
wederom in de breedte. Maar de
toekomst blijft ongewis. Geen
enkel land heeft vooralsnog de
intentie om het wereldkam-
pioensc hap 1977 te organiseren.
totaalklassering prijsgaf om terug te val
len naar de 14e positie.
Maarse's optimistische voorspelling van
drie bij de eerste 12 kwam niet uit. Sylvia
Burka - aan een oog blind - reed voor
het begin van de 1000 meter Haitske
Pijlman onderuit. Na behandeld te zijn
door het in allerijl opgeroepen medische
duo reed ze alleen nog de 1000 meter,
waardoor de vier startplaatsen voor vol
gend jaar werden veilig gesteld. Margriet
Pomper kwam in het hele stuk niet voor,
terwijl Annie Borckink, aangevuurd door
haar eigen supportersclub, in de aller
laatste ronde van de 3 kilometer haar
kansen op een negende plaats in de
De dames slagen er nog altijd niet in
hun tak van sport naar de volwassen
heid te tillen. Sheila Young had door
overwinningen op de 500 en vooral de
1000 meter een kloof geslagen van 9.21
seconden op Averina en van 9.36 secon
den op Burka. Wat gebeurde? Ze reed
als een aangeschpten vogel op de 3000
meter over de baan en finishte bijna 200
meter achter Silvia Filipsson, de Zweed
se, die snotterend van verkoudheid in
Gjövik was aangekomen en door de Ne
derlandse ploegarts Le Nobel bij wijze
van paardemiddel in de sauna was gezet.
Averina dan. De viervoudige Olympische
medaillewinnares wrikte en wrong zich
naar een eindtijd van ruim tien seconden
onder die van Young. Een weliswaar
zegevierend gebaar naar de vijf Russi
sche journalisten maar ook zij weet dat
het waarschijnlijk niet voldoende is.
Gerard Maarse en Jorrit Jorritsma gaan
in conclaaf. Sijtje van der Lende zal
Sylvia Burka naar de wereldtitel trekken.
Zo gebeurt het. Na 600 meter gaat Sijtje
voorop rijden. Burka volgt en hoewel ze
nog bijna door de enkels zwikt komt ze
met al het venijn dat in haar is, 2,8
seconde binnen de tijd van Averina over
de streep. Voor het eerst in de 35 jaar
dat het damesschaatsen bestaat heeft Ca
nada een wereldkampioene. Karin Kes-
sow rijdt daarna vier seconden harder
dan iedereen, maar meer dan een troost
prijs wordt het niet. Sigrid Korsmo, de
De Amerikaanse Leah Poulos werd na drie
valse starts op de 1000 meter gediskwalifi
ceerd. Poulos, die hullend de baan verliet,
verspeelde daarmee haar goede klasse
ring.
enige overgebleven Noorse van formaat,
nu Sigrid Dybedahl met een lymphe-ont-
steking in het ziekenhuis ligt, kan al
evenmin het gedeukte prestige opvijzelen.
Vlijtig
Een nieuwe kampioene. Een vlijtige ook.
Daar zijn de kenners het over eens. Vier
jaar geleden werd Sylvia Burka in Assen
al wereldkampioene bij de jeugd. Mis
schien was vorig jaar de doorbraak al
gelukt, als Jorrit Jorritsma haar toen
niet halverwege het seizoen naar huis
had gestuurd en zij er niet bij was toen
Karin Kesow in Assen verrassend we
reldkampioene werd.
De disciplinaire maatregel heeft haar al
leen- feller gemaakt en opmerkelijk ge-,
noeg de verstandhouding met Jorritsma
niet verslechterd. „Als er een is, die er
voor heeft gewerkt dan is het wel Syl
via", aldus Gerard Maarse, en hij kan het
weten, want de 21-jarige Canadese sloot
zich na de teleurstellende ervaringen van
Innsbruck aan bij de Oranjebrigade.
"Heel belangrijk voor haar was dat Ca
thy Priestner er hier niet bij was. Die.
komt het zo maar aanwaaien en daar kan
Sylvia niet tegenop", was de verklaring
van de Nederlandse damescoach voor het
opmerkelijke verschil tussen de presta
ties van Innsbruck en Gjövik.
Een betere entree om de onderhandelin
gen over de opvolging van Gerard Maar
se te openen, had Jorrit Jorritsma zich
niet kunnen wensen. In twee jaar tijd uit
een potentieel van misschien 60 schaat-
senrijdsters een wereldkampioene naar
voren brengen, getuigt van grote klasse.
Jorritsma, die zich bij voorkeur een pupil
van Anton Huiskens noemt: „In Canada
heb ik mijn blik niet erg kunnen verrui
men. Je zit er wat afgesloten. Voor mij
zijn de trips naar Europa enorm belang
rijk geweest. Veel heb ik opgestoken van
de Oostduitse trainer Joachim Franke.
Zijn opvattingen-over lokale spierverster-
kingen heb ik bijna helertiaal overgeno
men. alleen op het gebied van tempotrai
ningen verschillen we van mening. Jos
Tenmann, de Noor probeert die lokale
spierversterking te bereiken door trai
ning met rolschaatsen. Ik denk dat ik dat
de komende zomer ook ga doen. Bij wie
Dat staat nog te bezien".
Jorritsma's contract in Canada loopt af.
Hij wil eventueel wel trainer van de
damesploeg worden. Maar dan in full-ti
me dienst. De bond is zo ver nog niet.
Vice-voorzitter Zwart, bij ontstentenis
van de hele landelijke commissie de eni
ge KNSB-official in Gjövik: "We gaan
ons maandag eerst intern beraden. Ik
heb begrepen dat wij kunnen rekenen op
een behoorlijke subsidie als wij één man
in vaste dienst aanstellen. Maar waar
moet zo'n man komen. Bij de heren of
bij de dames. Ik persoonlijk ben niet
ongelukkig met de huidige situatie, waar
bij twee trainers zich enkele maanden
per jaar vrijmaken".
