„Het moet wel gezellig blijven"
Prestaties staan
bij TOV niet voorop"
,,Nu pas
draaien we
naar wens"
Martien van der Weijden:
Northa en
HVS blijven in de
running voor kampioenschap
AFDELINGSHOEK
Biijartkampioen Rini Koetsier:
■Pt Van onze
sportredac-
■njflj tie
I WOU-
BRUGGE
Biljarten is typisch geen
jeugdsport. Jeugdige ta
lenten staan niet te
dringen op de stoep bij
de Nederlandse Biljart
bond. De 19-jarige Rini
Koetsier is dan ook de
trots van de biljartver
eniging „Jacobs-Woude"
uit Woubrugge. Vorige
week zaterdag behaalde
hij in Assen het Neder
lands kampioenschap li-
bre klein in de vierde
klasse. Reden voor het
bestuur van „Jacobs-
Woude" om hem hier
voor vandaag in „het
Oude Raedthuys" een re
ceptie aan te bieden.
Ondanks het feit dat hij in de
vier jaar, dat hij zich nu actief
met biljaten bezig houdt,
achtereenvolgens het
kampioenschap van zijn club,
het district Rijn en Veenstreek
en van het gewest
Zuid-Holland binnenhaalde,
staat hij bepaald niet te
dringen om zichzelf een talent
te noemen.
Hij: „Daar is is het eigenlijk
nog een beetje te vroeg voor.
Dat kan je pas zeggen over een
jaar of twee, als je echt aan
een opmars bezig bent'".
De sportieve toekomst van Rini
Koetsier is dan ook een vage.
Aan het begin van het gesprek
lijkt hij het bijzonder
ambitieuze biljarttalent, die
dan zegt: ,Ik wil proberen zo
hoog mogelijk te spelen. Ik wil
zo snel mogelijk uit die derde
klasse pronoveren en veel
trainen als ik daar tenminsten
de tijd voo* heb". Later
wanneer de competitiewedstrijd
Van onze tafeltennismedewerker
NOORDWIJK - „Voor TOV is de
sociale functie het meest belangrijke
punt. Komen er dan nog prestaties bij,
dan is dat natuurlijk mooi
meegenomer. Maar die prestaties staan
niet voorop.'
Met die sociale functie bedoelt Martien van der
Weijden, voorzi.ter van de Noordwijkse
tafeltennisvereriging Tot Ons Vermaak,
duidelijk geen streekfunctie. „Vrijwel alle leden
komen uit Nooidwijk-binnen; een
streekvereniginj is TOV beslist niet."
De Noordwijker; startten, evenals vele andere
tafeltennisverenigingen, in de vijftiger jaren, 1950
om precies te zijl. Een groepje
enthousiastelingen zo'n man of vijf, zes
kreeg in het Juvenaat de beschikking over twee
tafels. Begon in de vierde klasse en stoomde vrij
snel door naar de overgangsklasse. Een klasse
waarin de vereniging zich, ondanks
militaire-dienst-perikelen van eerste team-spelers
wist te handhaven en zelfs werd iri 1966 de
hoofdklasse bereikt. De versterkte
promotie-degradatieregeling bracht TOV weer
terug in de overgangsklasse, maar in het seizoen
'74-'7f werd dan de promotie-hoofd-klasse weer
gehaald; een afdeling ook waarin TOV zich ook
dit se.zoen hoopt te handhaven, al zal het huidige
team ondanks de nodige landelijke ervaring
het dit jaar nog wel bijzonder moeilijk krijgen.
TOV beschikt op dit moment over vijf senioren
- en tèn jeugdteams. Geen dames echter. Van
der Weijden: „Als de meisjes zo'n zestien,
zeventien jaar zijn, wil het tafeltennis door
allerla oorzaken wel eens op de achtergrond
wordei gedrongen. Dan wordt het lidmaatschap
opgezegd en kan je als vereniging eigenlijk weer
opnieiw beginnen. Maar op dit moment hebben
we toen goede hoop dat er uit de vijf
meisjeiteams zeker twee damesploegen komen.
Overigens hebben we nu honderdtien leden. Een
aanwijzing te meer dat niet alleen het
wedstrjdelement de club bijeen houdt, maar dat
ook re<reatief veel wordt getennist."
Negen jaar terug zette TOV het licht op groen
voor d« jeugd. Sindsdien neemt de jeugd bij de
Noordvijkers een belangrijke plaats in. Martien
van dei Weijden: „We proberen de jeugd goed op
te vangen, iets te bieden ook. Er wordt goed
tafeltemis gespeeld, maar dat is niet het enige.
Ook mtt andere activiteiten proberen we de
jeugd \an de straat te houden."
Dat er wel degelijk toekomst zit in die jeugd,
maakt (fan der Weijden spoedig duidelijk: „Ons
eerste neisjesteam speelt nu landelijk, terwijl ze
vorig jiar nog in de pupillen uitkwamen. Karin
de Haas werd zelfs al door de Bond naar
Franknjk uitgezonden en ze behaalde ook al de
finale Tan de VTVO-achtkampen."
Een uiforeiding van het huidige leden-bestand zit
er voor TOV (nog) niet in. „We mogen al blij zijn
met ome zaal aan de Bronkhorststraat. Daar
kunnen we met moeite vijf tafels en alle leden
kwijt Natuurlijk zijn we op zoek naar een echte
eigen zaal. Die willen we ook wel kopen, maar
daar is subsidie van de gemeente voor nodig.
TOV heeft ook net weer een plan ingediend.
Voorlopig wachten we eerst de reacties van
„Noord-wijk" maar weer af."
Van der Weijden, drie jaar terug in het
jeugdbestuur van de afdeling gekomen, tevens is
hij reserve-bondsraadlid, over het
regio-samenwerkingsverband voor de jeugd van
NSSS, Docos, Pit '54, Steeds vooruit en TOV dat
enige jaren terug is opgericht als tegenhanger
van toen al bestaande regioverbanden (Steeds
Hoger, DDC en MVO'50— Kioti en Smash): „Dat
was gewoon een noodzakelijk iets. We merkten
steeds weer dat een gezamenlijk optreden van de
verenigingen uit de Leidse regio belangrijk was,
dat onzé belangen beter konen worden
verdedigd."
De samenwerking werd een groot succes. „We
hadden er eigenlijk veel eerder mee moeten
beginnen. Niet alleen op
jeugdleidersvergaderingen staat de Leidse regio
nu beter, maar ook op andere vlakken gebeurt
er nu veel meer. Een gezamenlijke training in de
zaal van NSSS, het regiotoernooi en de
nieuwelingencompetitie bijvoorbeeld."
Over sponsoring heeft Van der Weijden zo zijn
eigen gedachten, niet alleen de spelers en
speelsters van een eerste team. Bij TOV hebben
we het op dat punt met Tapijtschuur erg goed
getroffen. Daarbij komt dat onze naam gewoon
TOV is gebleven. Daar ben ik wel blij om.
Overigens is sponsoring eigenlijk niet meer weg
te denken. Zaalhuur, reiskosten, trainerskosten;
al dat soort zaken zou zonder sponsor nauwelijks
meer mogelijk zijn. Niet alleen de aardappels zijn
duur....."
De realisering van een eigen home staat bij
Martien van der Weijden in de toekomst voorop:
„Ik zal niet eerder opstappen of dit punt moet
voor TOV zijn geregeld. Met een eigen
accommodatie kunnen we meer bieden, de
opvang van de jeugd nog beter ter hand kunnen
nemen. En ook de prestaties zullen dan beter
kunnen worden. Het is in dit kader erg
belangrijk dat de gemeente Noordwijk echt in de
bres gaat springen voor de tafeltennissers in de
gemeente."
Dat er in Noordwijk een TOV-accommodatie
kan verrijzen, staat voor Van der Weijden vast.
„Kijk alleen maar eens naar Leiden. Toch een
armlastige gemeente, kan je zeggen. Maar Scylla
en Docos hebben daar wel een eigen home. En
je ziet dat ook aan die verenigingen. Docos
bijvoorbeeld heeft nu het dubbele aantal leden
van wat het eerst had."
En tot slot: „Wanneer TOV op redelijke basis een
eigen gebouw zou kunnen krijgen zal niet alleen
de naam TOV het beter doen, maar ook de
opvang van de jeugd kan dan beter worden
georganiseerd. En ook de sociale functie,
nogmaals onze belangrijkste taak hier in
Noordwijk, zal beter, nog beter dan nu, tot
uitdrukking kunnen gaan komen."
LOEK VAN DEVENTER
Meerburg-voorstopper
Jan Klein:
Van onze handbalmedewerker
Leiden Omdat de Leidse
Groenoordhal zondag niet
beschikbaar is voor het
Nederlands Handbalverbond
gaan de dames van
Bax/Foreholte voor de
tweede maal in dit seizoen
naar Wassenaar voor het
spelen van een
thuiswedstrijd. De
Voorhoutsen krijgen daar
bezoek van BDC uit Soest.
De uitwedstrijd werd
destijds zonder probleem
gewonnen, maar de
resultaten van de Soestse
dames zijn erg wisselvallig
en een verrassing is daarom
niet uitgesloten.
In de regionale derde klas
wordt de spanning met de
week groter. Het Haagse
AHC heeft van het leidende
vijftal het eerst moeten
afhaken, zodat nog vier
serieuze kandidaten voor het
kampioenschap overblijven.
Northa is daar een van en zij
ontvangt in Noordwijkerhout
nu juist die afgehaakte
AHC-ploeg. Enerzijds om te
bewijzen dat zij niet voor
niets kandidaat was,
anderzijds om zich te wreken
voor de uitschakeling, zal het
Northa zeer moeilijk maken.
Het Stompwijkse HVS, dat op
één punt achter het leidende
trio volgt, gaat in de donkere
veilinghal van Poeldijk de
allerzwaarste wedstrijd van
het seizoen tegemoet.
Westlandia is met Northa en
Ancora 2 de belangrijkste
kampioenskandidate, maar
als de Stompwijksen winnen
zijn de rollen omgedraaid. Bij
een verlies voor HVS wordt
de achterstand echter te
groot, zodat er gewonnen zal
moeten worden. De overige
damesteams in de
afdelingsklasse komen niet
binnen de lijnen.
Bij de heren slechts enkele
wedstrijden, die niet meer
van belang zijn voor de
klassering. Het duel tussen
Wings en Northa is nog wel
van belang voor een eervolle
tweede p aats. Het
Noordwijkse MSV is reeds
gedegradeerd en zal weinig in
te brengen hebben tegen
Kwiek Sport dat reeds
kampioen is. San/Satumus
kan winnen bij Duinoord in
Den Haag, terwijl Rijnstreek
in Alphen een overwinning
gaat behalen op het
Voorschotensek HW.
Dames
Landel. Ie kl.: 14.00 uur
Bax/Foreholte - BDC
(Wassenaar);
Landel. 3e kl. 14.00 uur
Northah - AHC
(Noordwijkerhout); 13.00 uur
Westlandis - HVS (Poeldijk).
HEREN
Afd. Ie kl.: 11.50 uur Wings 1
- Northa 1; 11.50 uur MSV 1
- Kwiek Sport 1:
Afd. 2e Kl. A. 11.50 uur
Duinoord 1 - San/Saturnus 1.
Afd. 3e kl. B: 13.30 uur
Rijnstreek 1 - HW 1.
STANDEN
le klasse
Raak/Swift 13-24, SEW 13-22,
Bax/Foreholte 13-19, SDOL
13-15, BCD 13-13,
Volewijckers 13-10, ESCA
13-9, DSVD 13-9, WWV 13-7,
Enschede 13-2.
3e klasse:
Northa 13-18, Westlandia
13-18, Ancora 2 13-18, HVS
12-15, AHC 13-15, UVG 14-12,
DWS 13-10, EHC 13-10,
Snelwiek 14-2.
De kampioenen promoveren
terwijl de 2 onderste
degraderen.
(Van onze sportredactie)
LEIMUIDEN „Nu draaien we eigenlijk pas
naar wens. We hebben nu de ideale combinatie
van routine en jong talent in het elftal én een
heel goede teamgeest. Ja, dit jaar hebben we
voor het eerst een hecht team".
Deze woorden betreffen het standaardteam van
voetbalvereniging Meerburg. Het lijken grootse woorden, maar
ze komen uit de mond van Jan Klein. En dan kunnen ze best
waar zijn. Deze 28-jarige voorstopper van de Rijndijkers is niet
alleen bescheiden en afkerig van overdreven uitspraken, hij
kan er ook over oordelen: „Ik ben nu aan mijn elfde seizoen
in het eerste bezig en ik ben er eigenlijk nooit uit geweest. En
bijna altijd voorstopper. Dat bevalt me eigenlijk wel. Het is
wel een ondankbare taak, want je staat in dienst van het elftal
en je bent afhankelijk van wat de midvoor doet. Maar ik hoef
niet zo nodig op te vallen".
Meerburg leek aanvankelijk hoge ogen te gaan gooien in de
eerste aflevering van de Gouds/Leidse combinatie-kompetitie.
Nu staat de ploeg op een zesde plaats met vijf verliespunten
meer dan koploper Kickers '69. Jan Klein daarover: „We zijn
te goed gestart. We haalden zeven punten uit de eerste vier
wedstrijden. De tegenstanders waren toen gewaarschuwd.
Maar ook de jonge spelers in ons elftal gingen er te
gemakkelijk over denken. Zo van: „het lukt ons hier in het
eerste team ook wel". Toen verloren we dan ook prompt zes.
zeven punten achter elkaar".
Dat Meerburg nu weer de balans heeft teruggevonden, is
volgens de ervaren voorstopper voor een groot deel te danken
aan de inbreng van trainer Nohlen: „Hij is een vakman. Door
zijn deskundigheid en zijn rustige karakter heeft hij greep op
onze groep".
Nohlen, vorig jaar trainer van Alphia, heeft om een oude kern
(Jan Klein, Thijs de Wit, Rini v. Veen, Kees de Rooy) een
ander Meerburg gebouwd. Daarbij kon hij voortbouwen op het
werk van zijn voorganger Bekkering, die spelers als Peter en
Paul v.d. Heiden, Peter Romijn en Hannie Paulides op het
„grotere" werk voorbereidde. Bovendien keerden Ger
Straathof en Jan Zandbergen van Roodenburg terug en vatte
ook Chris v. Mil, na een jaar op non-actief te hebben gestaan,
weer de voetbaldraad op.
Dit Meerburg staat zondag aanstaande voor een
sleutelwedstrijd tegen koploper Kickers. Bij winst wordt de
theoretische achterstand teruggebracht tot drie punten, maar
Jan Klein realiseert zich ook de gevolgen van een nederlaag:
„Als we verliezen, hebben we de boot gemist".
Voor Jan Klein heeft dit duel nog een extra-dimensie. Sinds
enkele jaren woont hij namelijk in Leimuiden, als Meerburger
onder de Kickers. Hij wordt er echter niet nerveus van, zijn
huidige plaatsgenoten op het veld te moeten bestrijden: „Een
koploper motiveert altijd. Misschien speelt het wel meer in
mijn achterhoofd maar eigenlijk kijk ik er tegenaan als bij een
normale wedstrijd".
Zijn verhuizing is ook geen reden geweest om van club te
veranderen, hoewel hij al eens door Kickers is benaderd: „Ik
heb er ook wel eens over gedacht, maar er is nog altijd iets
meer wat me aan de Rijndijk bindt. Er is gewoon een goede
clubgeest bij Meerburg. Er zijn in ons team momenteel wel zes
spelers die elders zijn gaan wonen, maar die toch bij
Meerburg zijn blijven spelen. Dat zegt al genoeg, geloof ik".
ROEN V.D. GEEST
PROGNOSES:
Groep A: Stompwijkse Boys—ZLC 1; Floreant—Leidse Boys 1;
Esto—Alphense Boys 2; Alphia—RVC 1; Soccer Boys—Nicolaas
Boys 1; Oranje Groen—KRV 3; VTL—Warmunda 1.
Groep B: Schoonhoven—Oudewater 3; Meerburg—Kickers 1:
Weteringse Boys—VNL 1; Bergambacht—DOSR 1; Unitas
Leiden—Gouderak 2; Nieuwerkerk—VNA 1:
VVOA—Ammerstol 1.
Eerste klas zaterdag: Lisse—Oegstgeest 3: Hazerswoudse
Boys—Balken '68 1; VVSB—LSVV 1; GWS—Kagia 1:
KRV—SVOW 2; Leiden-Woubrugge 3.
—Tweede klas: Alphia—MVKV 2; Stompwijkse Boys—Abbenes
1; SVLV-VNL 1; Unitas-SJZ 3; Kickers-Meerburg 2.
Gouda: Bodegraven—Gouda 1; Floreant—Rijnstreek 3:
Siveo—WDS 2.
Stand van de prognoses tot nu toe: 1 Ruud de Groot (ZLC)
(61.11%); 2 Vic Boutier (VTL) 57.69%; Rob de Roo
(Hazerswoudse Boys) 56.66%; 4 Joop Straver (VVOA) 53.33%:
5 Ed Langereis (SVOW), Piet Paauw (Oegstgeest). Hans de
Rijk (Kickers '69) en Frans Bahlmann (Alphense Boys) 50%:
9 Pim v.d. Meer 48.38%; 10 Matthieu v. Winsen (Warmunda)
43.33%; 11 Daaf Holswilder (Oranje Groen) 33.33%.
Martien van der Weijden: „Niet alleen de aardappels zijn duur.
Rini Koetsier: „Ik heb eigenlijk niet de ambitie zo snel mogelijk door te stoten".
van „Jacobs-Woude" (hijzelf
speelt nog in het tweede team:
„mijn gemiddelde is nog niet
hoog genoeg") r eds is
begonnen, wordt die uitspraak
beduiend terug gedraaid. Dan
zegt hij: „Ik heb eigenlijk niet
die ambitie om zo snel
mogelijk door te stoten. Ik zie
wel "hoever ik kom. In feite is
het nu nog niet zo'n serieuze
aangelegenheid. Wil rustig
opklimmen, maar het moet wel
gezellig blijven.
Het is tenslotte een
ontspanning. De ere-klasse is
geloof ik ook niet haalbaar.
Dan zou je elke dag moeten
trainen en ik denk niet dat ik
daar de tijd voor heb".
Rini Koetsier is een realist.
Ook na dat behaalde
Nederlandse kampioenschap in
de vierde („Ik was
doodvermoeid. Ik ben maandag
de gehele dag in bed gebleven.
Vond mijn baas niet erg. Hij is
zelf een liefhebber van
biljarten en werkt erg mee")
weet hij snel op te sommen
wat er nog aan zijn spel
ontbreekt. Hij: „Pikeren en
masseren kan ik eigenlijk
helemaal nog niet. Dat heb ik
tijdens het Nederlandse
kampioenschap ook geen
enkele maal geprobeerd. Ik zie
mij al missen en uitgelachen
worden. Er zijn op onze
vereniging ook weinig mensen
het wel kunnen. In mijn team
is er slechts één man, die het
mij zou kunnen leren, maar die
heeft er geen tijd voor. Het
kleine spel moet ik ook beter
leren beheersen. Verdedigen
doe ik nog niet. Laatst speelde
ik tegen iemand, die bijna
helemaal niet aan stoot kwam
en tegen mij zei: jij let wel erg
op jouw verdediging, hé?
Rini Koetsier weet dat
trainingsarbeid bitter noodzaak
is. Dit is bij hem een zwakke
schakel in de keten.
Hij: „Ik train ongeveer zes uur
per week. Gewoon allerlei
dingen zelf uitproberen al dan
niet met een clubgenoot. Ik heb
geen speciale trainer. Helaas
niet, want dat zou ik best
willen. Binnenkort valt er op
mijn eigen vereniging niet veel
meer te leren. Dat maakt het
juist zo moeilijk om naar de
top door te stoten. Je zou dan
naar een andere vereniging,
bijvoorbeeld de „Vergulde Vos"
in Rijpwetering moeten
overstappen. Daar heb je
iemand, die een partij in één
peur kan uitmaken en een
gemiddelde van 20-30 speelt.
Ma ar ik wil het hier eerst nog
een jaartje of twee afwachten
en beetje routine krijgen.
Het trainen in een café is ook
wel een belemmering. We
zouden graag een eigen ruimte
hebben met twee biljarts. Daar
zijn we al vier jaar voor bezig.
Het gemeentebestuur heeft er
echter niet veel belangstelling
voor. We zijn met 20 leden
uiteindelijk maar een kleine
vereniging. Het gemis aan een
eigen speelruimte is voor de
biljartsport ook altijd al een
groot nadeel geweest. Daarom
is het ook geen echte
jeugdsport. Ouders zagen nu
eenmaal niet zo graag dat hun
kinderen al zo vroeg in de
kroeg kwamen".
Ondanks die beperkte
trainingsmogelijkheden voerde
hij sinds oktober vorig jaar
zijn gemiddelde op van 1.89 tot
2.49 op het Nederlandse
kampioenschap. „Dat vind ik
vrij goed van mijzelf. Daar heb
ik echt op getraind.
Ik veroor in Assen alleen de
laatste wedstrijd. Ik was de
avond daarvoor al kampioen
geworden. We hebben toen
meteen een knap feestje
gebouwd en kan daarom de
laatste wedstrijd nou niet
bepaald geconcentreerd
spelen".
Die verbetering van zijn eigen
moyenne moet ook voor hem
een indicatie, zijn geweest, dat
hij een talentvolle speler is.
Zelf zegt hij immers: „Je moet
het ergens wel in je vingers
hebben. Als je na een jaar nog
hetzelfde gemiddelde zou
spelen kun je beter ophouden".
Vandaar die voorspelling over
zijn spel in de derde klasse:
„Van het eerste jaar in de
derde klasse stel ik mij niet
zoveel voor, maar ik verwacht
wel dat ik over 2 jaar in de top
kan meedraaien".
PIET VAN DAM
