Als je met je
het al gebe
OE LANGER, HOE MOOIER"
Schaatsen slijpen: een vak apart.
IAATSTER LENIE VAN DER HOORN:
■i
Van onze sportredactie
TER AAR „Vroeger was het
een voordeel dat je „buiten"/
woonde. Dan had je de kans je
optimaal op een seizoen voor te
bereiden. Maar tegenwoordig
kom je als schaatster alleen in
conditie als je naast een kunst
ijsbaan woont
Lenie van der Hoorn-Langelaan
(27) zegt het wat treurig. En ver
klaart, al bijna ten overvloede:
„Als er iets is waar ik naar ver
lang is het wel een ouderwetse
winter. Een winter waarin je
echt het ijs op kan gaan. Echt
kan schaatsen. En niet af en toe
een uurtje op een overvolle ijs
baan, waar ie nauwelijks een
been kan uitslaan. Want dan
kom je nooit in de ideale condi
tie".
De conditie van de marathonschaatster
uit Ter Aar is overigens, ook zonder het
zo hevig verlangde natuurijs, op z'n
zachtst gezegd nog heel redelijk te noe
men. Lenie van der Hoom neemt na vier
van de negen te rijden marathonwedstrij
den om de Heineken-bokaal wel een
knappe eerste plaats in. Met voorsprong
op bij voorbeeld een Atje Keulen-Deel
stra, die vorige week in Eindhoven het
nationaal marathonkampioenschap op
haar naam schreef. Lenie kwam tijdens
die wedstrijd zelf niet verder dan de ze
vende plaats.
„In Eindhoven kwam het na vijfendertig
ronden aan op een eindsprint. En daarin
ben ik nu eenmaal niet de sterkste. Daar
bij kwam ook nog dat het ijs verschrikke
lijk snel was. Zo snel dat ik in de boch
ten met m'n benen stond te klapperen.
Eerst kon ik een paar wegloopsters ook
helemaal niet bijhouden. We kwamen er
later toch weer bij, maar in die eindsprint
had ik geen kans".
Ook hier vindt Lenie van der Hoorn de
grootste oorzaken in het gebrek aan „ijs-
uren". „Die meisjes uit de kernploeg bij
voorbeeld hebben maanden achter elkaar
TER AAR Lenie van der Hoorn-
Langelaan houdt zich niet alleen bezig
met schaatsen. Ook in de atletiek is zij
's zomers druk doende. En dan vooral,
hoe kan het anders, het lange af-
standswerk. „Misschien dat ik daar
nog eens in door ga. Vooral de mara
thon trekt me erg. Meer nog misschien
dan het schaatsen
uren per dag op het ijs gestaan. Dan
krijg je vanzelf de snelheid die ik nu op
dat laatste stuk nog mis. Zeker op goed
ijs".
Een topsprintster zal Lenie van der
Hoorn enthousiast op het fanatieke af
overigens toch nooit worden. „Dat ligt
me ook niet zo. Ik heb er de slag, de har
de afzet niet voor. Maar afgezien daar
van, de superlange afstanden trekken me
veel meer. Wat mij betreft kan een wed
strijd niet lang genoeg zijn".
De voorbereiding voor het nieuwe mara
thonseizoen is dit jaar voor de Ter Aarse
schaatster wel erg goed verlopen. „Ik heb
van de zomer voor het eerst met echte
schema's, een echt programma gewerkt.
Dat kon ook omdat ik voor de eerste keer
in de baanselectie Utrecht ben opgeno
men. Waardoor ik de beschikking kreeg
over de schema's van trainer Bert Cor-
sten en ik ook doelmatig kon gaan trai
nen. In vorige seizoenen rommelde ik
maar wat aan. Ik deed wel veel, liep wel
veel, maar minder gericht".
In die vorige seizoenen kwam Lenie van
der Hoorn-Langelaan „Ik ben een laat
bloeier, begon pas met m'n achttiende
echt te schaatsen" toch ook tot goede
prestaties.
Zo won ze als pur-sang lange afstands
rijdster de Zuidhollandse kampioen
schappen in 1972 en werd ze vorig jaar
vierde bij die marathonwedstrijden om
de door die ene brouwerij beschikbaar
gestelde trofee.
Toch stelt kwekersvrouw Lenie „zich niet
goed te kunnen ontplooien". „Ik probeer
wekelijks zeker driemaal op het ijs te
staan. Maar van trainen kan er dan vaak
niets komen. De enige keer in de week
dat dat wel kan is tijdens de training van
de baanselectie. Dan ben ik anderhalf uur
echt fanatiek bezig. Maar dat is natuur
lijk veel te weinig om de nodige snelheid
te krijgen".
Toch staat Lenie van der Hoorn nog bo
venaan in het marathonklassement En
hoopt ze aan het eind van de reis op een
plaats bij de eerste drie. „Dat moet kun
nen. Al wordt het met de wedstrijd lasti
ger. De meisjes die het in de kernploeg
net niet hebben gered komen nu ook alle
maal op de marathon af. En juist al die
meisjes hebben een goede sprint Werken
daar in een wedstrijd ook naar toe. Ter
wijl ik juist vijfentwintig ronden wil
knokken. Dan zijn er vaak nog maar wei
nig rijdsters over die een sterke sprint
kunnen trekken".
Dus hoopt Lenie op uitlooppogingen. Po
gingen waarvoor zij zelf bijna niet kan
zorgen. „Dat valt ook weer terug te bren
gen op zaken als trainen, snelheid en te
weinig baanervaring dit seizoen. Ik kan
wel wegschaatsen, maar niet wegspringen.
Daar mis ik gewoon de goede klappen
voor. Maar als er iemand wegloopt ben ik
er wel bij. Dat wel".
Een tactiek overigens die vorig seizoen
tijdens een marathon uitstekend lukte.
„Toen sprong Atje Keulen plotseling weg.
Ik mee. Samen lapten we de hele groep.
En moest Atje zich volledig leegrijden om
bij mij te kunnen blijven. Ze won die
wedstrijd nog wel omdat ik in die laatste
bocht een fout maakte. Maar ze heeft het
daarna, vervelend genoeg voor mij, nooit
meer op manier geprobeerd
„Leeg zijn". De schaatsende huismoeder
Lenie van der Hoorn-Langelaan heeft
zich nog nooit echt leeg kunnen rijden.
„Als ik eenmaal in m'n ritme zit kan ik
eigenlijk uren doorgaan. Ben ik blijkbaar
niet stuk te krijgen. Misschien zijn de af
standen die nu worden gereden eigenlijk,
voor mij, nog wat te kort".
Vandaar ook dat Lenie van der Hoorn
stelt „hoe langer, hoe mooier"; vandaar
ook dat ze tijdens die laatste vijf wed
strijden hoopt op veel wind („Dan komen
de kernploegrijdsters ër minder uit").
Maar bovenal hoopt Lenie op een „ouder
wetse" winter. Want het rijden op de
baan is leuk; het schaatsen op natuurijs
blijft het einde
GERT-JAN ONVLEE
J
Van onze sportredactie
LEIDERDORP - Hoe
wel de „Lciderdorpse
Schermvereniging" op
18 februari van dit jaar
haar tweejarig bestaan
zal kunnen vieren is
deze club eigenlijk
sinds oktober '75 een
echte vereniging. Reden
van deze paradox: het
vernieuwde bestuur
van de Leiderdorpers
dat medio april van vo
rig jaar startte met de
heropbouw van de ver
eniging. Er werden sta
tuten gemaakt, de huis
houdelijke reglementen
werden opgesteld en
tot slot de Konin
klijke goedkeuring
werd aangevraagd en
23 oktober 1975 ook
op 23 ok
officieel
verleend.
„Voor die tijd", weet secreta
ris Gerard de Bruijn (27),
„was er van een echte op
bouw van de vereniging nau
welijks sprake. Nu wel. Nu
hebben we bewust gekozen
voor de opbouw, daarna kan
je andere zaken gaan den
ken".
De tijd om aan die „andere
zaken" te gaan denken (en
werken) lijkt overigens zo
langzamerhand gekomen voor
de Leiderdorpse schermers.
De uit zesendertig, meren
deels jongere leden bestaande
club, is door het werk van
dagelijkse bestuursleden als
de heer Thomson (voorzitter)
en penningmeesteresse me
vrouw De Graaf Borgardijn,
nu zover dat er over de eigen
grenzen kan worden gekeken.
„We hebben nu al wat contac
ten met „Aanval en Weren"
uit Leiden. En het zit er ook
in dat we binnen afzienbare
tijd tegen deze vereniging
wedstrijden gaan houden. Op
zich natuurlijk wel een nood
zaak om tot echt en beter
schermen te komen, maar
voor die periode kwamen we
er door oprichtingspro
bleempjes en bestuurswisse
lingen eigenlijk niet aan toe".
Dat houdt nu ook weer niet
in dat de Leiderdorpers na de
eerste oprichting in februari
'74 via een artikel in het
weekblad werd om reacties
gevraagd; dertig geïnteres
seerden gaven vervolgens ac
te de présence tijdens de op
richtingsvergadering alleen
wat duimen hebben zitten
draaien. De Bruijn, bestuur
slid van het eerste uur „De
initiatiefnemer woonde bij
mij in de buurt, vandaar"
over die voorgaande periode:"
We hadden direct al een
groep enthousiaste mensen
bij elkaar; een kern die er
ook elke week weer was. Met
die groep zijn we die tijd ook
lekker bezig geweest. Voorna
melijk recreatiegericht, maar
echt wel intensief."
Want schermen is een sport
die je wel intensief moet
beoefenen, vindt De Bruijn
eerder actief in de atletiek,
maar achter die sport moest
De Bruijn: Beginnelingen kunnen bij ons de zaak eerst even afkijken, voordat ze
een schermuitrusting aanschaffen.
hij indertijd, gedwongen "door
zijn studie, een punt zetten:
„Er komt heel wat kijken
voor die schermsport. Als je
tien minuten bezig bent, merk
je dat echt wel. Het gaat alle
maal erg snel, je moet ook
een goed reactievermogen
hebben en vooral de concen
tratie is erg belangrijk. Als je
bij wijze van spreken even
met je ogen knippert, kan het
al gebeurd zijn. Heb je weer
een punt aan je vest".
Een vest dat niet, zoals bij of
ficiële wedstrijden wel het ge
val is, is gekoppeld aan elec-
trische registratieapparatuur.
De Bruijn: Zo'n instrument
zou voor onze vereniging een
onzinnige uitgave betekenen.
Tweeëneenhalfduizend gulden
is veel geld".
Ook schermlopers varië
rend in prijs van vijfhonderd
tot duizend gulden zijn
door de Leiderdorpers voor
alsnog niet aangeschaft De
Bruijn: „De vloer in de sport
hal is zodanig dat je er goed
op kunt schermen. Al die an
dere zaken kosten voor een
vereniging als de onze ge
woon te veel geld. Op dit mo
ment zeker. De meeste leden
zijn echt recreatief bezig; als
we over enige tijd echt wed
strijden gaan spelen dan
komt het allemaal wat anders
te liggen. Maar zover zijn we
nu in ieder geval nog niet".
Wel kan met zelfwerkzaam
heid het nodige worden be
reikt „Een electrisch regi-
streerapparaat kan eventueel
zelf in elkaar worden gezet.
Dan ben je misschien drie
honderd gulden kwijt. En dat
is dan weer wel aan de leden
te verkopen".
De bij de Leiderdorpse
Schermvereniging aan de
schermsport verbonden kos
ten vallen overigens toch wel
mee. Aan contributie is een
seniorlid zeventien gulden in
de maand kwijt En ook het
aanschaffen van de benodig
de spullen kost echt geen
honderden guldens." Wanneer
iemand na een bepaalde aan
loopperiode met schermen wil
doorgaan en zijn eigen spul
len gaat aanschaffen, dan
mag hij erop rekenen dat hij
aan zo'n tweehonderd gulden
voldoende heeft voor een hele
uitrusting. Waar je dan ook
weer jaren mee kan doen.
Voor de beginners zelf heb
ben we als vereniging wat
wapens en maskers aange
schaft van de door de ge
meente Leiderdorp versterkte
startsubside. Het is voor ie
mand die wil gaan schermen
dan ook niet nodig om direct
maar een uitrusting te kopen.
Ze kunnen bij ons de zaak
eerst even afkijken"
Een gevaarlijke sport kan het
sabel, floret of degenscher-
men niet worden genoemd.
De Bruijn: „Echte ongelukken
kunnen eigenlijk niet gebeu
ren. Goed, je houdt er wel
eens een blauwe plek aan
over, maar dat is toch niet
iets om bang voor te zijn".
Ook Is schermen naar de me
ning van De Bruijn geen eli-
tesport:" Vroeger misschien
wel. Toen was het een sport
die voornamelijk door de
„hogere standen" werd beoe
fend. Maar die tijd is voor
bij. Bij ons kan iedereen ge
woon lid worden. En het
grootste gedeelte van de
mensen die op donderdag
avond even in de sporthal
aanwippen wordt dan ook
gewoon lid..."
GERT-JAN ONVLEE
Van onze sportredactie
LEIDEN Oranje Groen is over het (prestatie-
ve) dieptepunt heen. De tijd dat de Boshuizerska-
debewoners van hun zes senioren-elftallen vijf
teams bijna puntloos onderaan wisten, is voorbij.
Ook het eerste elftal draait na een matige start
(vijf punten uit zeven wedstrijden) zo langzamer
hand weer aardig mee in de middenmoot van de
Gouds/Leise zondagcompetitie (in Groep A) en
moet,volgens Daaf Holswilder, nu drie jaar voor
zitter van Oranje Groen, nog beter kunnen.
„Qua voetbal verdienen we
naar mijn mening ook een
hogere plaats op de ranglijst
Het lijkt misschien chauvinis
tisch, maar met VTL vind ik
Oranje Groen het beste voet
bal spelen in onze klasse. Ik
zie ons dan ook nog wel bij
de eerste vijf eindigen dit
jaar."
De reden waarom Oranje
Groen die positie op dit mo
ment nog niet inneemt zoekt
Holswilder in het feit dat de
„echte spits" ontbreekt. „We
krijgen iedere wedstrijd kan
sen genoeg, maar de jongen
die ze er in moet schieten
ontbreekt gewoon. Het is bij
voorbeeld ook tekenend dat
van de drie doelpunten die
we afgelopen zondag tegen
Leidse Boys scoorden, er
geen een door de aanval
werd gescoord. Maar dat jon
gens uit de achterhoede er
voor moesten zorgen.'.'."
Niettemin denkt Daaf Hols
wilder nu al voorzichtig aan
een eventuele promotie naar
de KNVB. „Als we er in sla
gen de stijgende lijn door te
zetten, dan geloof ik dat
Oranje Groen volgend jaar al
erg hoog kan komea"
Een overtuiging die mede is
gegrond op de aankomende
jeugd. Holswilder: „Ook de
jeugd gaat het bij ons steeds
beter doen. Er komen meer
elftallen en wat meer zegt, de
prestaties van die elftallen
zijn opvallend goed."
Terug naar nu. De samen
werking met de Afdeling
Gouda in de gecombineerde
eerste klasse-competitie bevalt
Oranje Groen uitstekend.
Holswilders oordeel over de
scheidsrechters uit beide af
delingen is eveneens beslist
niet negatief al wil hij wel
kwijt dat sommige nieuwelin
gen in de hoogste Leidse af
deling wel eens „erg nerveus"
overkomen.
De promotie-degradatierege
ling zoals deze dit seizoen
voor de geïntegreerde afdelin
gen is neergelegd, is naar de
mening van Daaf Holswilder
(31 minder geslaagd: „Ik zou
liever zien dat de kampioenen
van de twee groepen direct
zouden promoveren. Het lijkt
me meer reëel dan de nu ge
vonden oplossing van beslis
singswedstrijden. Maar onze
bezwaren tegen dat punt zijn
zeker niet „zwaar" genoeg om
daar nu deze goed lopende
samenwerking op te verbre
ken."
CCLV
Daaf Holswilder i. naast zijn
voorzitterschap van het twee-
honderveertig leden tellende
Oranje Groen („We kunnen
Afdelings*
Daaf Holswilder: „CCLV: een nuttige instelling".
niet verder. We zitten hele
maal vol") eveneens - voor
een seizoen - eerste man van
de Contact Commissie Leidse
Voetbalverenigingen.
„Een nuttige instelling", vindt
hij. „Het is sowieso al goed
dat dat onderlinge contact
tussen de verenigingsbesturen
er is. Daar kan je alleen
maar van leren. En daarbij is
het zeker nuttig om samen
tot, bijvoorbeeld, een kandi
daatstelling te komen voor
een bepaalde functie. We zijn
als commissie nu ook op zoek
naar een man die mr. De
Johgh als voorzitter van de
Afdeling Leiden zal opvolgea
Een Leidenaar overigens, als
het aan onze commissie ligt.
Ook kun je als groep makke
lijker met voorstellen komen
tijdens een afdelingsvergade
ring. Zo hebben we laatst die
verhoging van de kosten voor
strafzaken als groep aange
kaart. Dat zullen we trouwens
binnenkort weer doen, want
het antwoord dat we van de
Afdeling hebben gehad bevre
digt ons niet helemaal. En al
hebben we dan als contactor
gaan op zich niet de moge
lijkheid verenigingen tot iets
te verplichten, toch zijn de
gemaakte afspraken - al zijn
ze dan niet bindend - vaak
wel van nut geweest."
Een zaak waarmee de CCLV
zich op dit moment ook be
zighoudt, is die van de slui
tingstijden van de clubhuizen.
Iets wat in de belangstelling
is gekomen na - ook van ge
meentezijde gemaakte -op
merkingen als zouden club
huizen tegenwoordig alleen
maar plaatsen zijn waar een
ieder zich met drank kon la
ten vollopen. Holswilder: „Ja
renlang heeft de gemeente de
bouw van clubhuizen gesti
muleerd. En nu zouden het
opeens allemaal dranklokalen
zijn. Dat zie ik niet zo.
Ik zie het trouwens toch niet
dat wij mensen uit café's zou
den houden. Die willen, gaan
toch wel. De enige klacht die
ons overigens via de horeca
heeft bereikt is dat verenigin
gen hun clubhuizen ter be
schikking zouden stellen voor
bruiloften en dergelijke. Een
klacht waarin misschien wel
een grond van waarheid
steekt, dat weet ik niet, maar
die niet in mag houden dat
iedere vereniging moet wor
den „gepakt".
De Leidse verenigingen heb
ben overigens wel besloten
de sluitingstijd van twaalf
uur streng te handhaven.
„Een verder zien we wel",
besluit Holswilder. „We gaan
het als CCLV nog verder uit
zoeken. Want eigenlijk doen
we nu niets anders dan gis
sen. Mijns inziens hangt veel
af van het besluit dat de ge
meenteraad binnenkort zal
nemen over de sluitingstijden
van de Leidse cafés."
Gert-Jan Onvlee
Prognoses
Rob de Roo van Hazerswoudse
Boys is verleden week als beste
tevoorschijn gekomen van de vier
voorspellers. De Roo scoorde
56.66%; voldoende voor de derde
plaats op de ranglijst De gehele
stand luidt: 1 Ruud de Groot
(ZLC) 61.11%; 2 Vic Boutier (VTL)
57.69%; 3 Rob de Roo (Hazers
woudse Boys) 56.66%; 4 Joop Stra-
ver (WOA) 53.33%; 5 Ed Lange-
reis (SVOW), Piet Paauw (Oegst-
geest). Hans de Rijk (Kickers '69)
en Frans Bahlmann (Alphense
Boys) allen met 50%; 9 Pim van
der Meer (DOSR) 48.38%; 10 Matt-
hieu van Winsen (Warmunda)
Groep A: Floreant-Storrtpwijkse
Boys 1; ESTO-ZLC 3; Alphia-
Leidse Boys 1; Soccer Boys-Alp
hanse Boys 2; Oranje Groen-RVC
1; VTL-Nicolaas Boys 1; KRV-
uia-uciucn-VNL 1; Nieuwerkerk-
DOSR 2; WOA-Gouderak 2;
VNA-Ammerstol 1.
Eerste klasse xat: Woubrugge-SC
Lisse 3; Oegstgeest-Hazerswoudse
Boys 1; Valken'68-WSB 1;
LSVV70-GWS 2; Kagia-KRV 1;
SVOW-Leiden 1.
Tweede klasse: MVKV-Abbenes 1;
Bemardus-VNL 1; Stompwijkse
Boys-SJZ 1; SVLV-Meerburg 3;
Unitas Leiden-Kickers'69 1.
Gouda: Bergambacht-Aarlander-
veen 3; Reeuwijk-Bodegr. 2; Rijn
streek-Oudewater 1; Sportief-Si-
veo 1; WDS-Waddinxveen 1; Gou-
da-Floreant 1.
