Er zijn nog
veel wensen
te vervullen
in 1976
Alkemade is bij burgemeester
Bolten in goede aarde gevallen
Ik heb mijn partijen
meer inhoud gegeven
dan andere spelers
WOENSDAG 31 DECEMBER 1975
LEIDSE COURANT
Ptciw
IIIIIII1IIII!IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII1IIIIIIHII[1IIII1IIIIII1II1IIIIII!IIIIII!III1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!>IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!IIIIIIIIIII!IIIIIIIIIIIIIII£
^lllllllllllllllllllll
S Zo mensen, het jaar 1975 zit
S er voor wat betreft deze ru-
S briek nu definitief op. Een
S paar maanden achtereen heb
I ik u bijna dagelijks op de
hoogte kunnen houden van
wat er zich zo al aan aardige
voorvallen afspeelden in ons
gebied maar ook ver daar bui
ten. Zo volgde ik bij voorbeeld
op de voet de droomreis in
Amerika van de Sassenheimse
Margriet Verdegaal en liet ik
u ook weten hoe ruim honderd
Katwijkse zangers in dat zelf
de land de reis van hun leven
maakten.
Soms was ik wel genoodzaakt
om wat trieste zaken aan te
snijden, maar over het alge
meen kwamen de mensen die
mij opbelden aandragen met
blije onderwerpen omdat, zo
heten ze mij steeds weten, „er
al narigheid voldoende is op
de wereld". Ze waardeerden
het dat in onze krant nu flinke
ruimte is ingedeeld om ook
eens wat positieve geluiden te
laten horen.
En op die voet wil ik doorgaan
in het komende jaar. Maar ik -
sluit 1975 niet af voordat ik ."x
een groot aantal mensen de 'vj UV
beste wensen voor het nieuwe Jw3&k3&
jaar heb overgebracht. Ik be-
gin maar met een paar burge- Ba MË&Ê
meesters een goed 1976 toe te iliipaA'fc. jm MÊÊM
wensen. Op de eerste plaats V nt Mf MLSÊ&Ê
zijn dat onze nieuwe burge- *'•-< 'v. /--V
meesters in Roelofarendsveen -
en in Katwijk, waarvan de
laatste ongetwijfeld een ge-
denkwaardig jaar tegemoet
gaat. Want in 1976 moet einde- JBH
hjk het Centrumplan gestalte i iuii*~"'**g!ga'^
gaan krijgen, waarop men in pV.j JÊÊm
Katwijk al 25 jaar zit te wach
ten. De inwoners van de bad- De Warmonder Van Trigt: nog alle vertrouwen in
plaats eisen voor 1976 dat er Amerika-reis in 1976.
nu eindelijk schot in de zaak
komt.
Ik wens ook de gemeenteraad
van Voorhout veel sterkte toe.
Dat zal men wel nodig hebben
nu in 1976 het provinciale be
stuur gaat beslissen of Voor
hout in de toekomst moet gaan
fungeren als bouwlocatie om
de uitbreiding van Den Haag
op te vangen. De raad van
Voorhout is fel gekant tegen
die plannen en vast van plan
zich tot het uiterste daartegen
te verzetten.
Een voorspoedig 1976 wens ik
onze oudste lezers toe. Dat zijn
opoe Daleman uit Rijpwete-
ring, die dit jaar honderd jaar
werd en nog steeds de scepter
zwaait in haar knusse café en
opa Hogeboom uit Leimuiden
die dit jaar de 101 vol maakte.
Mijn beste wensen gaan ook
naar het „poezenvrouwtje"
Pleuntje van Poelgeest uit De
Zilk, voor wie 1975 een erg 5{
triest jaar werd omdat haar
vervallen landhuisje, waarin EE
zij samenwoonde met talloze
katten en honden, aan het be
gin van dit jaar afbrandde en
ze sindsdien een zwervend be
staan moest leiden. Gelukwen
sen ook voor de Noordwijkse
„moeder Koomen" die in haar
boerderij in het Noordwijkse
Langeveld nu al een paar jaar
tevergeefs vecht tegen de ge
meentelijke autoriteiten, die
haar nog steeds geen vergun
ning willen geven voor haar
campingbedrijf, dat op slot is
gegaan omdat moeder Koom
en weigert een deugdelijke
drinkwatervoorziening voor
haar gasten te laten aanleg
gen.
Een goed 1976 wens ik de bur
gemeesters uit ons gebied.
Voor sommigen van hen was
1975 een moeilijk jaar. Zoals
voor burgemeester Breen van
Leimuiden, die voor lange tijd
in het ziekenhuis belandde en
voor burgemeester Kret van
Sassenheim, die ook voor een
tijd op non-actief stond, waar
schijnlijk omdat hij zich heeft
aangetrokken dat zijn opvol
gers in de Leidse gemeente
raad hem na zijn aanstelling
in Sassenheim nog flink wat
trappen na hebben gegeven,
waar ze overigens later wel
hun excuus voor hebben moe
ten aanbieden.
De Warmonder Van Trigt
krijgt van mij ook de beste
wensen. Die wil in 1976 met
een paar honderd Nederlandse
scholieren het jubilerende
Amerika (200-jarig bestaan)
een miljoen tulpen gaan aan
bieden. Althans dat was het
plan. Maar in het afgelopen
jaar is wel duidelijk geworden
dat die droom geen werkelijk
heid kan worden omdat het
geld om die actie te financie
ren tegen zijn verwachtingen
in niet binnenstroomt. Toch
ziet hij de Amerikareis nog
steeds zitten.
Een „veilig 1976" wens ik de
inwoners van Hoogmade, die
nu al een paar jaar tevergeefs
wachten op de oplossing van
hun verkeersproblemen waar
in ze verzeild zijn geraakt
sinds dagelijks honderden au
tomobilisten hun plaatsje ge
bruiken als „sluiproute".
En zo zou ik nog talloze wen-
zen voor het komende jaar
kunnen uitspreken. Maar ik
hou het kort. Rest mij nog
slechts al onze lezers een voor- EE
treffelijk 1976 toe te wensen.
r m mijn
Leidse dammer Evert Bronstring na Suikerdamtoemooi:
Evert Bronstring: tevre
den
Van onze sportredactie
AMSTERDAM/LEIDEN -
Evert Bronstring-nationaal
meester en eerste bordspeler
van het Leids Dam Genoot
schap- kon na afloop van de
prijsuitreiking in Krasnapolsky
van het zevende internationele
Suikerdamtoemooi met tevre
denheid op dit hele gebeuren
terugkijken.
Niet zozeer vanwege de vijfde
plaats in de grootmeestergroep,
die hij moest delen met de Rus
Agofonov en de Nederlanders
Hermelink en De Ruiter (-vorig
jaar werd Bronstring nog win
naar van de meestergroep-)
maar wel om zijn eigen spel.
Zelf was hij eigenlijk één van
de meest creatieve spelers en
vandaar ook die tevredenheid.
„Als ik mijn partijen vergelijk
met die van de andere spelers
dan vind ik dat ik er meer
inhoud aan heb gegeven, afge
zien dan van de partijen van
Wiersma".
Terugblikkend op dit toernooi,
zegt hij: „Ik ben tevreden over
de creativiteit van mijn eigen
spel. Ik heb in mijn partijen
spanningen opgeroepen, die ik
bij andere spelers gemist heb.
Tijdens dit toernooi heb ik wel
veel punten laten liggen. Niet in
de partij tegen Koeperman,
maar tegen Bassirou Ba, Agofo
nov en N'Diaye. Dat wil overi
gens niet zeggen, dat ik hoger
had kunnen eindigen want de
anderen hebben ook punten la
ten liggen en bovendien mis ik
nog voldoende techniek-Wiers-
ma won door pure beheersing
van techniek- en vooral uithou
dingsvermogen.
Geradbraakt
Het damseizoen kent voor Evert
Bronstring de laatste jaren
slechts twee hoogtepunten: het
internationale Suikerdamtoer-
nooi en de finale van het Neder
lands kampioenschap. „De rest
van het seizoen ben ik uit
vorm", moet hij eerlijk beken
nen. „Het zou mij ook opbreken
als ik in de rest van het seizoen
ook nog zulke sterke tegenstand
zou ontmoeten. De tegenstan
ders in de competitie en op mijn
De twee dammers waar het op het Suikerdamtoemooi
om draaide: Koeperman omhelst winnaar Wiersma.
vereniging bezorgn mij al ge
noeg problemen om mijn partij
en te winnen. Daarom vind ik
die twee hoogtepunten meer
dan genoeg. Het Suikerdamtoer-
nooi betekende een goede in-
werkperiode voor de halve fina
le van het kampioenschap van
Nederland. Daar kom ik nu ge
traind aan en ik verwacht dan
ook die finale te bereiken".
Evert Bronstring moet beken
nen, dat dit soort toernooien
voor hem een te zware belasting
zija „Ik speelde altijd graag
toernooien in Rusland, maar
dan was ik na afloop wel volko
men uitgeput Ik kwam gerad
braakt terug. Ook zo'n suiker
damtoemooi is eigenlijk te
zwaar voor mij. De partijen du
ren vaak langer dan vier uur en
je blijft belaagd worden door je
tegenstander. Ik verlies vaak
door uitputting en in dat opzicht
is het te vergelijken met de fina
le van het Nederlands kam
pioenschap. De meestergroep is
daarentegen veel lichter. Je hebt
meer controle over het spel en
bent zelf de man die rare dingen
uithaalt. Je eigen berekeningen
worden niet voortdurend door
kruist door verrassende zetten
van tegenstanders".
Remisebarrière
Het Suikerdamtoemooi leverde
weinig nieuwe gezichtspunten
op. Opvallend veel partijen
eindigden in remise. Daarom
komt Evert Bronstring ook tot
de conclusie dat hij „weinig ver
rassend zaken heeft gezien". Af
gezien dan van zijn partij tegen
Agofonov. .„Die haalde iets
enorms uit in de eerste tijdnood.
Die haalde een manoevre uit,
die volkomen onverantwoord
was en hem een verloren stand
opleverde. Ik gaf hem echter
toch weer een voordelig eind
spel in handen. Ik zelf heb tij
dens dit toernooi ook veel remi
ses gespeeld. Vorig jaar won ik
in de meestergroep van Nimbi
(dit jaar in de grootmeestergrop
eindigend op een gedeelde ne
gende plaats, red.) en alle ande
re buitenlanders. Het spel van
de negers is bijvoorbeeld sterk
op remise ingesteld. Ik probeer
altijd wat creatiefs op het bord
te brengen en dat lukt vaak. Je
moet echter een remisebarrière
doorbreken en dat is wel eens
frustrerend. Meestal heb ik de
kracht om die te doorbreken,
maar dan faal ik weer in tech
nisch opzicht om die partij te
winnen. De partijen tegen De
Ruiter en Hermelink zijn als in
de finale van het kampioen
schap van Nederland. Er is geen
doorkomen aan en geen enkele
reële bedreiging komt op het
bord".
De meeste partijen speelde
Bronstring volgens zijn eigen
randspel. Een systeem dat vaak
als dubieus wordt betiteld en
waarover Sijbrands zich slechts
in vags bewoordingen uitlaat
De onbekendheid met het sys
teem lijkt daarvoor de beste
verklaring. Bronstring versterkt
dat zelf nog met: „Als ik Sij
brands dit systeem zie spelen,
dan denk ik vaak; dat doe je
helemaal verkeerd". Verder:
„Dit systeem heeft zijn eigen
principes, die botsen met de
heersende opvattingen. Het sluit
weinig aan bij andere systemen.
Als je ermee opent en later weer
terug krabbelt, ga je volkomen
de mist in. Er zijn nog te weinig
spelers die het beoefenen. Jan
de Ruiter bijvoorbeeld won vol
gens dat randspel een partij van
Jan van der Wal. Ik speel tij
dens het toernooi tegen De Rui
ter zelf die opening en dan wijkt
hij toch van de partij af; dan
blijkt hij het toch weer niet te
vertrouwen".
Evert Bronstring kwam dit
maal minder in de publiciteit
dan vorig jaar, toen hij winnaar
werd van de meestergroep. Hij:
„Dit Suikerdamtoemooi draaide
teveel om de confrontatie tussen
Wiersma en Koeperman. De
doelstelling van zo'n toernooi is
echter propaganda voor het
damspel. Als echter alleen de
winnaar propaganda kan ma
ken, ben je gebonden aan een
natuurlijk maximum. Men let te
weinig op de inhoud van de
partijen".
PIET VAN DAM
(Van een onzer verslaggevers
Alkemade Drs. Bolten, Alkemades
nieuwe burgemeester, voelt zich drie
maanden na zijn installatie al goed
thuis in zijn nieuwe gemeente. Hoe
wel er de nodige overeenkomsten zijn
tussen zijn vorige gemeente, Schiplui
den, en Alkemade is burgemeester
Bolten inmiddels een toch niet onbe
langrijk verschil in geaardheid opge
vallen. „De mensen in Alkemade zijn
over het geheel genomen aardiger en
gemoedelijker dan die in Schiplui
den. Dat klinkt misschien onaardig,
maar je moet niet vergeten dat de
bevolking van Schipluiden voorna
melijk bestaat uit jonge tuinbouw-on-
dernemers. Hun hoofdzorg vormt het
tuindersbedrijf, dus veel tijd voor
hun gezin en andere sociale kontak
ten blijft er niet over".
Alkemades nieuwe burgervader stamt uit het
Westfriese Blokker. Na de lagere school be
zocht hij de HBS in Alkmaar. Hierna werd hij
de eerste en tevens enige ambtenaar van Ur-
sem. Bolten: „Dat was een geweldig goede
leerschool, want als enige ambtenaar deed ik
letterlijk alles. Ik was de gemeente-ontvanger,
maar fungeerde tevens als ambtenaar van de
burgerlijke stand.
Tijdens de oorlog moest Bolten onderduiken,
omdat hij weigerde mensen aan te wijzen voor
dienstvervulling bij de „Wehrmacht". Na de
oorlog keerde Bolten echter weer terug op zijn
post in Ursem. In de loop der jaren klom hij
via chef financiën, onderwijs en personeelsza
ken en gemeentesecretaris in Uithoorn op tot
burgemeester van Schipluiden.
Boltens doctorandustitel stamt uit zijn „Uit-
hoornse periode". Ondanks zijn drukke werk
zaamheden op het gemeentehuis en de zorg
voor zijn elf kinderen studeerde Bolten toenter
tijd sociologie aan de universiteit van Utrecht
Ook toen al gaf hij blijk van zijn bestuurlijke
capaciteiten, want hij had in die periode zitting
in het faculteitsbestuur.
Politiek gezien is burgemeester Bolten een
KVP-er. Niet zo veel verwonderlijk, want de
gemeenteraad had de commissaris van de ko
ningin om een katholieke CDA-burgemeester
gevraagd. Op 16-jarige leeftijd werd hij activist
voor de KVP. Terugkijkend daarop zegt hij:
„We plakten altijd onze aanplakbiljetten op
plaatsen waar de mensen niet bij konden en
bekalkten de wegen met KVP-leuzen". Zijn
liefde voor de KVP mondde uit in het lidmaat
schap van de partijraad dat hij overigens aan
de kant schoof na zijn benoeming als burge
meester. „Ik geloof niet dat je als burgemeester
zo politiek actief moet zijn als bijvoorbeeld de
burgemeester van Rotterdam, André van der
Louw. Let wel, ik betwist hem het recht daartoe
niet, maar als burgemeester van een wat kleine
re gemeente moet je juist de belangen van
minderheidsgroepen enigszins beschermen en
daar past niet altijd een eigen politiek actieve
houding bij. Het meest belangrijke is dat je als
burgemeester op dezelfde golflengte als je in
woners zit."
De meeste problemen in Alkemade zijn volgens
burgemeester Bolten dezelfde als die in Schi
pluiden. „Als je al zo'n 14 jaar burgemeester
bent zijn in een nieuwe gemeente niet zoveel
dingen nieuw voor je. Wat dat betreft was de
overgang van gemeentesecretaris naar burge
meester aanzienlijk groter."
Mede dank zij die veertien-jarige ervaring was
het Alkemades eerste burger mogelijk om in
zeer korte tijd diep in de plaatselijke proble
men te duiken.
Bolten bruist van werklust. „Ik ben gewend om
stevig door te werken. Uiteraard heb ik in de
afgelopen maanden hard moeten studeren op
de lopende problemen. Ik heb erg veel gelezen
en veel mensen gesproken. Om de raad zo
eerlijk mogelijk te informeren is het noodzake
lijk de achtergronden van de problemen goed
te kennen", aldus de 58-jarige burgemeester.
Met name op het gebied van personeelsaangele
genheden wil Bolten zo breed mogelijk geïnfor
meerd worden. „Nog niet zo lang geleden kreeg
ik te horen dat vier weken tevoren iemand van
de buitendienst bij een ongeluk op het werk
een verbrijzelde arm had opgelopen. Zoiets
behoor ik eigenlijk veel eerder te weten."
Inmiddels heeft de burgemeester ook in een
aantal andere zaken verandering gebracht Zo
verdedigen de wethouders, sinds de nieuwe
burgemeester de spreekwoordelijke scepter
zwaait in de raadsvergadering zélf de zaken
die hun portefeuille betreffen, „Ik heb gehoord
dat mijn voorganger alle zaken namens het
college verdedigde. Ik ben echter van mening
dat wethouders volwaardige college-leden zijn
en derhalve ook in staat zijn hun eigen zaken
te verdedigen of toe te lichten. Het is uiteraard
wel zo dat wij elkaar helpen als dat nodig is."
Om diezelfde reden wordt de op 2 januari te
houden nieuwjaarsreceptie, in tegenstelling tot
voorgaande jaren, toen uitsluitend de burge
meester en zijn vrouw als respectievelijk gast
heer en gastvrouw fungeerden, gegeven door
het dagelijks bestuur van de gemeente. Dat
houdt in dat niet alleen de burgemeester maar
ook de wethouders en de gemeentesecretaris
als gastheren zullen optreden.
Een verhuizing vlak voor de kerstdagen valt
zeker niet mee en derhalve vierde het gezin
Bolten het kerstfeest anders dan in vorige
jaren. Dat er door al die verhuis-activiteiten
geen tijd meer was voor het plaatsen van een
kerstboom en kerststal, betreurt burgemeester
Bolten. „Dit jaar zijn we alleen aan het kerst
feest herinnerd door de kerstmis, die we als
praktiserend katholieken hebben bezocht, door
de kerstkrans én door de verjaardag van onze
28-jarige dochter, een kerstkind."
Ondanks het feit dat het gezin Bolten elf
kinderen telt was het tijdens de kerstdagen niet
overdreven druk in de ambtswoning „Huis ter
Veen". „De meeste van onze kinderen hebben
de kerstdagen met hun eigen gezin in hun eigen
huis doorgebracht"
Ondanks de verhuisdrukte is Alkemades eerste
burger zijn vrouw bij de voorbereidingen van
het kerstdiner niet bijgesprongen. „Ik ben be
paald geen keukenpiet of pottekijker. Mijn
vrouw is er aan gewend geraakt voor zowel
grote als kleine gezelschappen te koken en als
ik daar dan ga rondlopen, loop ik haar alleen
maar in de weg."
Vanavond, zal er in het gezin Bolten, in tegen
stelling tot de meeste andee Nederlandse gezin
nen, geen vuurwerk worden afgestoken. „Ik
heb het altijd al vrij zinloos en gevaarlijk
gevonden."
Ook zullen de gemeenteambtenaren dit maal
geen verlichte kerstbomen hoeven te verwijde
ren, om de doodeenvoudige reden dat die dit
jaar door het gemeentebestuur niet geplaatst
zijn. Een maatregel die is genomen omdat
enkele jaren geleden een verlichte kerstboom
tijdens de jaarwisseling in brand was gestoken.
„Het is mij in deze korte periode opgevallen
dat er door de Alkemadese jeugd vrij veel
wordt vernield. Herhaaldelijk worden autospie
gels, antennes, ruiten en bomen vernield. Uit
dat oogpunt bezien, leek het ons als gemeente
bestuur zinloos om 10.000 gulden uit te geven
voor een nieuwe boomverlichting".
Burgemeester Bolten heeft zin in 1976. „Ik hoop
dat het voor de inwoners van Alkemade ook
een erg goed jaar wordt, en dat de problemen
die momenteel nog in de gemeente spelen tot
een voor ieder bevredigende oplossing worden
gebracht"
ED JANSEN
Burgemeester Bolten is 's morgens vaak als eerste op
het gemeentehuis.
Drs. Bolten: met plezier op de fiets naar werk.
