VAN AKEN:
MEERMALEN
OVER DE TONG
VROUWENREL
BOWLERS PAKTEN WERELDRECORD
PAGINA'S-AANDACHT VOOR DE OPVALLENDSTE GEBEURTENISSEN
LEIDS
NIEUWS
IN '75
Opstand bij
de GSD
"Kamala"
slachtoffer
vandalen
Gemeentesecretaris stapte op
De Leidse politicus die het afgelo
pen jaar het meest over de tong
ging was ongetwijfeld Martinus van
Aken. Niet eens zo zeer vanwege
zijn beleid als wethouder van eco
nomische zaken en personeels-aan-
gelegenheden, maar vooral vanwege
zijn lange tijd ondoorzichtige mani
pulaties als directeur van de Wel-
zijnsbron. Deze stichting werd een
paar jaar geleden in het diepste ge
heim opgericht om Leiden uit het
vermogen van de Leidsche Duinwa
ter Maatschappij aan een zwembad
te helpen. De socialist Van Aken
verdiende daar goed aan. Mede
dank zij deze krant kwam een en
ander boven water. Van Aken was
verder betrokken bij geruchtmaken
de zaken rond enkele gemeentelijke
instellingen als de Groenoordhal, de
Sociale Dienst en Endegeest.
Hij speelde volgens enkele raadsle
den een duistere rol bij de branche
verdeling van de Kopermolen, het
winkelcentrum in de Merenwijk.
Van Aken doet tegenwoordig in de
gemeenteraad nauwelijks zijn mond
meer open. De laatste keer dat hij
dat na aandringen van CDA-leider
Driessen wel deed, zei hij over de
zaak Endegeest: „Ik ben hier maar
zijdelings bij betrokkken".
Een gotspe, want tijdens een bijeen
komst met het personeel van Ende
geest over de benoeming van een
geneesheer-directeur voor dit psy
chiatrisch ziekenhuis voerde na
mens de gemeente voornamelijk
Van Aken het woord.
Onze Sleutelstad kende in het jaar van de vrouw zowaar ook nog een
vrouwenrel. Ze hadden waarschijnlijk het hele jaar niets van zich laten
horen als de Drie October Vereeniging niet de vrouw had uitgekozen als
het motto van haar jaarlijkse Drie-Octoberoptocht En dan niet zomaar
een vrouw, maar de vrouw in het spel. En dat de Leidse dames niet met
zich lieten spotten bleek wel uit de enorme beroering die rond de feestop-
tocht ontstond. Een beroering, die zijn hoogtepunt kreeg, toen te midden
van de feeksen, heksen, feeën en grootmoeders enkele Leidse feministen
de straat opgingen om van hun ongenoegen blijk te geven: zij voelden zich
danig buiten spel gezet.
Leiden kreeg dit voorjaar ook nog
een opstandje te verwerken: bij de
gemeentelijke sociale dienst (GSD)
ontstonden moeilijkheden. Door een
enorm ziekteverzuim kwam er een
grote achterstand in de Verwerking
van dossiers, hetgeen nogal wat
klanten van de GSD boos maakte.
Een aantal van hen wond zich zo
op dat ze door het bevoegd gezag
verwijderd moesten worden. Een
dag of tien bewaakten agenten het
gebouw aan de Steenschuur, nadat
de laatste ambtenaren die nog
werkten het bijltje er bij neer had
den gegooid: de enige manier om
het gemeentebestuur ervan door
drongen te krijgen, dat het zo toch
niet langer kon. Ijlings werden er
noodmaatregelen genomen, toen de
waarnemend-directeur van de GSD
„op eigen verzoek met vervroegd
pensioen was gegaan".
Er werden uitzendkrachten aange
trokken die de achterstand in dos
siers weg moesten werken. Intussen
werd aan een gedecentraliseerd
spreekuur van de GSD gewerkt, zo
dat niet alle druk op het hoofdge
bouw kwam te liggen. Dat alles on
der leiding van een nieuwe tijdelij
ke chef, de directeur van de ge
meentereiniging Van Overmeire die
aan het eind van dit jaar met een
gevoel van tevredenheid terug kan
kijken. Het lijkt erop dat de rust
bij de GSD is weergekeerd. Alhoe
wel, het personeel schijnt niet inge
nomen te zijn met de plannen van
b. en w. de heer Boot te benoemen
tot directeur. Een situatie als bij
Endegeest dreigt.
Wethouder Van Aken voor de afwisseling in een glasrol.
In Holliday Inn werd van 30 mei
tot 1 juni een ongebruikelijk record
gebroken. Vijf spelers van de
Leidse Bowling Bond bonden de
strijd aan tegen de slaap. Vijftig
uur achtereen stonden zij op de
bowlingbaan. Spares en strikes vlo
gen de pan uit.
De marathon-spelers waren Cees
Strijk, Dick Vervat, Willem Ellen
broek, Jos Ghijssels en Bart Luch-
singer (captain van het team). Zij
behoren allen tot het bowlingteam
„All Flat". Zij geven zo'n beetje de
toon aan in de Leidse Bowling
Bond, die in februari van dit jaar
van start ging. Er kon na vijftig
uur bowlen gesproken worden van
een wereldrecord marathon-bow
ling. In de Verenigde Staten is een
dergelijke manifestatie ook gehou
den, maar de deelnemers kregen
daar de gelegenheid een dutje te
doen.
„Bij ons ging het veel echter", al
dus captain Bart, „het kwam aan
op doorzettingsvermogen en condi
tie. We moesten elkaar ook goed
oppeppen. Vooral de laatste uren
vielen heel zwaar. Maar we hebben
het gehaald".
Sinds de bowlingmanifestatie is de
ster van Bart Luchsinger nog niet
verbleekt „In Spijkenisse, waar ik
bowling-instructeur ben, wordt nog
vaak om mijn handtekening ge
vraagd."
Het doorslaggevende succes van de
marathon-bowling maakt een herha
ling bijna onvermijdelijk. „In ieder
geval gaan we het volgend jaar
weer doen. Wanneer weten we nog
niet en de tijdsduur moet ook wor
den bepaald. Maar dat we weer een
record te pakken nemen, staat
vast".
Tot tweemaal toe dit jaar viel het
clubhuis van de padvinders- en wel
pengroep "Kamala" ten prooi aan
vandalen. De laatste keer (16 juni)
werd de groep noodlottig: het club
gebouw werd tot de grond toe afge
broken, "Kamala" zocht haar toe
vlucht tot een haar door de Leidse
Jeugdactie aangeboden noodge-
bouwtje aan de le Binnenvestgracht.
De verkennersgroep wacht nu al
weer een half jaar op een ander on
derkomen. "De LJA heeft ons be
loofd een terrein te zoeken, waarop
we een clubhuis kunnen neerzet
ten", aldus Willem van Oorden, vi-
ce-voorzitter van de groep. Hij is
net zo verontwaardigd als op de
dag dat het gebeurde. "Wel tien
keer is er bij ons ingebroken of zijn
er dingen gestolen. Ik begrijp ge
woon niet wat ze tegen ons hebben.
Nog steeds is hij er van overtuigd
dat de schuldigen onder de woon
wagenbewoners moeten worden ge
zocht. "Ik heb daar duidelijk aan
wijzingen voor. Vaak kwamen die
woonwagenbewoners naar me toe
met een of ander opmerking zoals:
„Zeg, dat gasfornuis heeft zo en zo
veel opgebracht". Een week te vo
ren was er dan een gasfornuis uit
het clubhuis verdwenen".
Willem van Oorden meent dat er
wel spoedig iets moet gebeuren
voor de zaak van de padvinders.
„Het gebouw waarin we nu zitten is
veel te klein. Als we in september
van het volgend jaar nog niets heb
ben, zijn we genoodzaakt de boel
op te heffen."
Overigens is er grote kans dat de
Kamalagroep een terreintje krijgt
toegewezen op het recreatiegebied
tussen de Willem de Zwijgerlaan en
de Merenwijk. Onlangs heeft het
ministerie van cultuur recreatie en
maatschappelijk werk vier ton sub
sidie toegezegd voor verbetering en
uitbreiding van dit gebied.
Het vernielde onderkomen van "Kamala" aan de Haarlemmerweg.
Oud-gemeente-secretaris Van de Poel heeft de onrust op het Leidse stadhuis ver achter zich gelaten.
Gemeentesecretaris J. van de Poel
zocht en hervond zijn rust in 1975.
Twaalf jaar lang is de heer Van de
Poel steun en toeverlaat geweest
van college en ambtenaren. In
maart maakte burgemeester Vis
zijn vertrek bekend.
Door de CDA-fractieleider H. Dries
sen werd de beschuldigende vinger
naar het linkse college uitgestoken.
De heer Van de Poel zou niet meer
opgewassen zijn tegen de barre om
standigheden waaronder de Leidse
ambtenaren zouden moeten werken,
sinds de WD en CDA-wethouders
plaats hebben gemaakt voor be
stuurders uit de progressieve hoek.
Zijn beschuldiging baseerde de heer
Driessen op een reeds vorig jaar
door de heer Van de Poel en de
heer Visser, toen chef van finan
ciën, verzonden brief aan de PvdA,
waarin zij dreigden met opstappen
wanneer de PvdA haar „isolatiepo-
litiek" niet zou laten varen. De heer
Visser heeft niet lang op de uit
werking van de brief gewacht. Hij
werd enige maanden later elders
gemeentesecretaris.
De heer Van de Poel aanvaardde
op 1 juli de functie van plaatsver
vangend directeur van het directo
raat voor binnenlands bestuur bij
het ministerie van binnenlandse za
ken. Hij heeft altijd ontkend dat
andere dan zuiver persoonlijke mo
tieven hebben mee gespeeld. „Ik
vind dat je gewoon moet weten
wanneer je er mee op moet houden.
Het werk als gemeentesecretaris is
uiterst vermoeiend. Je krijgt met al
le mogelijke zaken te maken. Van
acties tot reorganisatie van het
ambtenarenapparaat. Nu kan ik in
alle rust me bezig houden met één
bepaald probleem", aldus de oud
gemeentesecretaris die blij is de on
rust op het Leidse stadhuis ver ach
ter zich te hebben gelaten.
